pozew
advertisement
WZÓR FORMULARZA P – POZEW 1/ Druk pozwu do pobrania ze stron internetowych 2/ to jest PROPOZYCJA POZWU – do sprawdzenia i naniesienia zmian lub uwag UWAGA! PRZED WYPEŁNIENIEM NALEŻY DOKŁADNIE ZAPOZNAĆ SIĘ Z POUCZENIAMI Data wpływu P POZEW (wypełnia sąd) Pouczenie 1. Formularz należy wypełnić czytelnie, dokonując wpisów bez skreśleń i poprawek. Gdy w rubrykach występuje tekst oznaczony znakiem *, to należy niepotrzebne skreślić. 2. Każdą rubrykę niezacieniowaną należy wypełnić albo skreślić. Jeśli po wpisaniu treści w rubryce pozostało wolne miejsce, należy je skreślić w sposób uniemożliwiający dopisywanie. 3. Do pozwu należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. 4. W wypadku gdy żądanie pozwu, inne wnioski pozwu, uzasadnienie lub załączniki nie zmieściły się w odpowiednich rubrykach, ciąg dalszy zamieszcza się na kolejnych, ponumerowanych kartach formatu A 4, ze wskazaniem uzupełnianej rubryki. Pod dodaną do formularza treścią należy złożyć podpis. 1. Wartość przedmiotu sporu 2. Sąd, do którego jest składany pozew (kwota w złotych, cyframi i (nazwa i siedziba sądu, ewentualnie również właściwy słownie) wydział) Wpisz żądaną kwotę Sąd Rejonowy w…………………….. W rubrykach 3.1.1.– 4.6. należy podać: imię i nazwisko osoby fizycznej bądź pełną nazwę osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej lub organizacji mających zdolność sądową oraz adres (siedzibę) ze wskazaniem kodu pocztowego, miejscowości, ulicy, numeru domu i lokalu. 3. Strona powodowa 4. Strona pozwana 3.1.1. Powód i jego adres 4.1. Pozwany i jego adres Wpisz swoje dane powoda Skarb Państwa - Prokurator... w... 3.1.2. Pełnomocnik powoda 4.2. Pozwany i jego adres Wpisz w przypadku ustanowienia ---------------------------------------pełnomocnika 3.1.3. Adres powoda do doręczeń (jeżeli jest on inny niż miejsce zamieszkania 4.3. Pozwany i jego adres powoda) Wpisz ew. adres dla doręczeń w -------------------------------------prokuraturze 5. Czy wymieniono wszystkich powodów i pozwanych? TAK (w wypadku odpowiedzi „nie” należy wypełnić i dołączyć do pozwu formularz DS) 6. Żądanie pozwu Należy wybrać właściwy rodzaj żądania 6.1 lub 6.2 i wypełnić odpowiednie rubryki. Gdy żądanie pozwu jest skierowane przeciwko więcej niż jednemu pozwanemu, należy wskazać, w jaki sposób sąd ma zasądzić 6.1. Żądanie dochodzoną kwotę. zasądzenia -------------------------------------------------------żądana kwota odsetki Wpisz żądaną kwotę Ustawowe okres, za który należą się odsetki kwota lub kwoty, od których naliczane mają być odsetki od do Wpisz kwotę 1 ….............. 2012 r. Dnia zapłaty 6.2. Inne żądanie --------------------------------------------------------------Poniżej należy opisać zachowanie, które sąd ma nakazać, lub opisać rzecz, której wydanie ma być nakazane (tak, by wyrok mógł być wykonany), o ile to niezbędne – również wskazać termin wykonania. Jeśli powyżej wskazano „pozostałe” - należy dokładnie wskazać treść takiego żądania. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------7. Żądanie zwrotu kosztów procesu Według norm przepisanych 8. Inne wnioski pozwu, o których mowa w art. 187 § 2 kpc lub w art. 484 1 § 2 kpc (wskazać jakie) - o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności, zarówno co do nakazu zapłaty, zarówno co do nakazu zapłaty, jak i co do ewentualnego wyroku (art. 4772 §1 k.p.c.); - o przeprowadzenie rozprawy w razie nieobecności powoda. 9. Uzasadnienie Należy wskazać wszystkie fakty, z których wynika, że żądanie pozwu jest zasadne (w szczególności należy wskazać umowę, z której roszczenie wynika, obowiązek, którego pozwany nie wykonał, i datę wymagalności tego obowiązku). Okoliczności faktyczne, wnioski i dowody niezgłoszone w pozwie mogą być w postępowaniu uproszczonym zgłaszane tylko wówczas, gdy strona wykaże, że nie mogła ich powołać wcześniej, lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. W miarę potrzeby należy uzasadnić również właściwość sądu. Powód domaga się wskazanej pozwem kwoty tytułem wyrównania wynagrodzenia za miesiąc styczeń 2012 roku (w kolejnych miesiącach zmienić). Powód jest prokuratorem (wpisz nazwę, ew. dopisz, że w stanie spoczynku). Wynagrodzenie powoda kształtuje się w wysokości (wpisz stawkę płacową według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 kwietnia 2010 roku w sprawie wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz wysokości dodatków funkcyjnych przysługujących prokuratorom, Dz. U z 2010 r., Nr 56, poz. 339). Ponadto powodowi przysługuje dodatek za długoletnią pracę w wysokości (wpisz wysokość) %. Z racji pełnienia funkcji (wpisz jej nazwę) powód otrzymuje dodatek funkcyjny w grupie (wpisz grupę) określony jak mnożnik (wpisz mnożnik) podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego . Przepisem określającym zasady wynagradzania prokuratorów jest art. 61a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 roku o prokuraturze ( tj. z 2011 roku, Nr 270, poz. 1599 ). Zgodnie z art. 62 ust.1 ustawy o prokuraturze wynagrodzenia zasadnicze prokuratorów jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu sędziów w takich samych jednostkach organizacyjnych sądów powszechnych. Stosownie do dyspozycji art. 61a ust.1 ustawy o prokuraturze, podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego prokuratora w danym roku stanowi przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego, ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1277, ze zm.). Ustawą z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz.U. Nr 291, poz. 1707) – zwanej dalej ustawą okołobudżetową – wprowadzone zostały zmiany w treści m.in. art. 61a ustawy o prokuraturze. Formalną datą ogłoszenia ustawy jest dzień 30 grudnia 2011 r. (taką datę nosi Dziennik Ustaw). Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. W ustawie okołobudżetowej z dnia 22 grudnia 2011 r. wprowadzono przepis art. 20, którego ust. 1 stanowi, że w roku 2012 podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, o której mowa w art. 61a ust.1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 roku o prokuraturze (Dz. U. z 2011 roku, Nr 270, poz. 1599 i Nr 240, poz. 1430) stanowi przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2010 r. ogłoszone w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o podstawie wynagrodzenia prokuratora określonej w art. 61a ust.1 ww. ustawy, w roku 2012 za podstawę tę przyjmuje się opisane przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2010 r. ogłoszone w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2010 r. stanowiła kwota 3197,85 zł (komunikat Prezesa GUS z dnia 10 sierpnia 2010 r., M.P. Nr 57, poz. 774). Przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2011 r. stanowiła kwota 3366,11 zł (komunikat Prezesa GUS z dnia 9 sierpnia 2011 r., M.P. Nr 71, poz. 708). Zgodnie z treścią art. 61 a ust.1 ustawy o prokuraturze wynagrodzenie powoda powinno opierać się na przeciętnym wynagrodzeniu z II kwartału 2011 roku i powinna stanowić je kwota: wynagrodzenie zasadnicze Wpisz Kwotę dodatek za długoletnią pracę Wpisz Kwotę dodatek funkcyjny Wpisz Kwotę razem Wpisz sumę Kwot Tymczasem powodowi wypłacono w według zasad wprowadzonych dyspozycją kwota: wynagrodzenie zasadnicze dodatek za długoletnią pracę dodatek funkcyjny razem - styczniu 2012 roku wynagrodzenie obliczone art. 20 ustawy okołobudżetowej i stanowi je Wpisz Kwotę Wpisz Kwotę Wpisz Kwotę Wpisz sumę Kwot Różnica wynosi: wynagrodzenie zasadnicze Wpisz Kwotę dodatek za długoletnią pracę Wpisz Kwotę dodatek funkcyjny Wpisz Kwotę razem Wpisz sumę Kwot i ta różnica jest dochodzoną przez powoda kwotą. W ocenie powoda, regulacja prawna wprowadzona art. 20 ustawy okołobudżetowej nie może wywoływać skutków prawnych, a tym samym nie może stanowić podstawy obliczenia wynagrodzenia powoda, ponieważ treść art. 20 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej jest w tym zakresie niezgodna z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Przyczyny niezgodności spornego przepisu ustawy z Konstytucją RP są różnorakie i przedstawione zostały poniżej. Przede wszystkim ustawa okołobudżetowa z dnia 22 grudnia 2011 r. w zakresie wprowadzającym zmianę zasad indeksacji wynagrodzeń została uchwalona bez odpowiedniego vacatio legis (zasadniczo bez jakiegokolwiek vacatio legis). Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 29 stycznia 1992 r. (Sygn. akt K. 15/91) stwierdził, że istotną okolicznością mającą znaczenie dla oceny konstytucyjności ustaw jest fakt, iż zmiany wprowadzone przez nie w zakresie indeksacji wynagrodzeń dotykają bezpośrednio osób, dla których dochody z wynagrodzenia stanowią wyłączne źródło utrzymania siebie i rodziny oraz przesłankę przedsięwzięć i planów o dłuższym horyzoncie czasowym. Okoliczność ta z natury rzeczy przeciwstawia się wprowadzeniu zaskakujących, bez odpowiedniego vacatio legis, zmian pogarszających sytuację płacową pracowników. Powód zwraca uwagę, że uposażenie prokuratorskie stanowi w zdecydowanej większości jedyny dochód prokuratora. Podkreślenia przy tym wymaga, iż Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie wypowiadał się, że zasada ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa określana jest w orzecznictwie Trybunału także jako zasada lojalności państwa wobec adresata norm prawnych. Wyraża się ona w stanowieniu i stosowaniu prawa w taki sposób, by nie stawało się ono swoistą pułapką dla obywatela, który powinien móc układać swoje sprawy w zaufaniu, że nie naraża się na prawne skutki niedające się przewidzieć w momencie podejmowania decyzji i że jego działania są zgodne z obowiązującym prawem oraz także w przyszłości będą uznawane przez porządek prawny. Przyjmowane przez ustawodawcę nowe unormowania nie mogą zaskakiwać ich adresatów, którzy powinni mieć czas na dostosowanie się do zmienionych regulacji i spokojne podjęcie decyzji co do dalszego postępowania (zob. wyrok TK z dnia 15 lutego 2005 r., K. 48/2004, OTK ZU 2005/2A poz. 15). Powołane orzeczenie stwierdza, że ustawy, które nie dochowując odpowiedniego vacatio legis, wstrzymują indeksację wynagrodzeń w stosunku do średniej krajowej, są niezgodne z art. 1 i art. 3 ust. 1 Konstytucji z powodu nieustanowienia tegoż vacatio legis. Powód chce zaznaczyć, iż z dniem ogłoszenia przez Prezesa GUS informacji o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu w gospodarce za II kwartał 2011 r. każdemu prokuratorowi znana była wysokość jego uposażenia, jakie uzyska od stycznia 2012 roku i zasadnym jest stwierdzenie, że od tego momentu uposażenie prokuratora w tej wysokości stanowiło ekspektatywę ustawową. Przyjęty w 2009 roku mechanizm waloryzacji, zapewniający stabilizację uposażenia prokuratorskiego w każdym roku w odniesieniu do przeciętnego poziomu wynagrodzeń, stanowi przy tym prawo nabyte prokuratorów . Do chwili uchwalenia ustawy okołobudżetowej prokurator nie miał podstaw do układania swoich spraw przy uwzględnieniu innego poziomu uposażenia niż wynikającego z mechanizmu wprowadzonego treścią art.61a ust. 1 ustawy o prokuraturze. Do listopada 2011 roku nie było przy tym nawet przyjętego przez Radę Ministrów i opublikowanego projektu ustawy okołobudżetowej, zaś sam projekt budżetu został wniesiony do Sejmu już po projekcie ustawy okołobudżetowej. Oczekiwaniem usprawiedliwionym i racjonalnym jest zatem oczekiwanie prokuratorów uzyskania waloryzacji uposażenia od stycznia 2012 r. na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2011 r. Prokuratorzy zostali bowiem zaskoczeni zmianą zasad ustalania wynagrodzenia w przeddzień Nowego Roku. Wobec faktu, że ustawa została uchwalona 22 grudnia 2011 r. i opublikowana w Dzienniku Ustaw z 30 grudnia 2011 r. adresatom norm w niej zawartych przyznano zatem formalnie jedynie 2 dni (piątek i sobota) na dostosowanie się do treści nowych przepisów. Oznacza to zatem, że w praktyce takiej możliwości zostali oni pozbawieni, co potwierdza tezę o niedochowaniu przez ustawodawcę wymogu odpowiedniego vacatio legis. W tym stanie rzeczy, nie istnieje zdaniem powoda przesłanka usprawiedliwiająca ingerencję ustawodawcy w prawa nabyte (ekspektatywę prawa do wynagrodzenia w wysokości ustalonej zgodnie z art. 61 a ust. 1 ustawy o prokuraturze. W świetle orzecznictwa TK „(...) „odpowiedniość" vacatio legis rozpatrywać należyw związku z możliwością pokierowania przez adresatów norm prawnych — po ogłoszeniu nowych przepisów - swoimi sprawami w sposób uwzględniający treść nowej regulacji. Wymóg zachowania vacatio legis należy bowiem odnosić nie tylko do ochrony adresata normy prawnej przed pogorszeniem jego sytuacji, lecz także do możliwości zapoznania się z nowym prawem i możliwości adaptacyjnych (...). (wyrok z 20 stycznia 2010 r., Kp 6/09, por. też wyrok z 19 maja 2003 r., K 39/01 oraz z 25 marca 2003 r., U 10/01). W dotychczasowym orzecznictwie Trybunał Konstytucyjny, podobnie jak w przypadku zasady ochrony praw nabytych, nie traktuje zasady wymogu odpowiedniego vacatio legis w sposób absolutny. Stwierdza wprost, że (...) nakaz odpowiedniej vacatio legis nie ma charakteru bezwzględnego. Ustawodawca może wręcz zrezygnować z vacatio legis, jeżeli przemawia za tym ważny interes publiczny. Standard wyznacza ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych, przewidująca 14 dni jako minimalny okres vacatio legis — art. 4 ust. 1 (wyrok z 20 stycznia 2010 r., Kp 6/09) Zdaniem powoda fakt, że niekiedy w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego odstępowano od wymogu odpowiedniego vacatio legis nie jest miarodajny w niniejszej sprawie. Z uwagi na systemowe gwarancje ustalania wysokości wynagrodzeń prokuratorów (podobnie jak sędziów) do chwili uchwalenia ustawy okołobudżetowej nie mieli oni formalnych podstaw do układania swoich spraw przy uwzględnieniu innego poziomu uposażenia aniżeli ten wynikający z art. 61 a ust. 1 ustawy o prokuraturze. W konsekwencji należy stwierdzić, że art. 20 ustawy okołobudżetowej z dnia 22 grudnia 2011 r. jest niezgodny z art. 1 i art. 3 ust. 1 Konstytucji RP z powodu nieustanowienia odpowiedniego vacatio legis. Przepisy ustawy o prokuraturze, dotyczące zasad ustalania wysokości wynagrodzeń zasadniczych prokuratorów zostały uchwalone względnie niedawno, bo w poprzedniej kadencji parlamentu. Nowe zasady ustalania wynagrodzeń prokuratorów (także sędziów) nie zostały wówczas uznane za barierę czy zagrożenie dla skuteczności działań rządu mających na celu naprawę stanu finansów publicznych, czy zapobieżenie przekroczeniu progu długu publicznego, o którym mowa w art. 216 ust. 5 Konstytucji RP. Istotą zmian wprowadzonych w 2009 r. w zakresie wynagrodzeń sędziów i prokuratorów, było stworzenie systemu wynagradzania wskazanych grup zawodowych, w którym wzrost ich wynagrodzeń uzależniony jest od średniego (przeciętnego) wynagrodzenia w gospodarce i każdego roku podlega automatycznej zmianie. Nowy sposób ustalania tych wynagrodzeń stał się istotną gwarancją niezawisłości sędziów i niezależności prokuratorów. Nie budziło przy tym wątpliwości, że są to rozwiązania kształtujące system wynagradzania sędziów w sposób, który pełniej niż przedtem będzie realizował wzorzec określony w art. 178 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, kompromisowe w relacji do oczekiwań odwołujących się do tego wzorca, uwzględniające stan finansów państwa". Zasadniczym celem rozwiązań przyjętych w 2009 r. było zatem uniezależnienie wzrostu wynagrodzeń prokuratorów (także sędziów) od kwoty bazowej określanej corocznie w ustawie budżetowej. Wypracowanie nowych zasad ustalania wynagrodzeń sędziów i prokuratorów miało na celu wzmocnienie zasady niezawisłości sędziów (art. 178 ust. 2 Konstytucji RP) oraz zasady niezależności prokuratorów. Ustanowienie systemowych gwarancji ustalania wynagrodzeń prokuratorów (w związku z wynagrodzeniami sędziów), należy także - zdaniem powoda — postrzegać szerzej w kontekście zasady podziału władz, a także rozdzielenia funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego (ustawa o zmianie ustawy o prokuraturze z 9 października 2009 r., Dz. U. z 2009 r., nr 178, poz. 1375). Jakkolwiek art. 10 Konstytucji RP nie określa miejsca prokuratury w strukturze organów państwowych i nie traktuje jej jako części władzy sądowniczej, to nie budzi wątpliwości funkcjonalny związek prokuratury z wymiarem sprawiedliwości. Pośrednio zatem z przepisu tego można wywodzić zasadę niezależności prokuratury, pomimo braku wyraźnego konstytucyjnego zakotwiczenia tej zasady. Przyjęte w ustawie okołobudżetowej rozwiązanie ingeruje w prawa słusznie nabyte, których ochrona znajduje zakotwiczenie konstytucyjne w zasadzie państwa prawnego (art. 2) i dodatkowo odnośnie praw majątkowych w art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. Zasada ochrony praw nabytych polega na zakazie pozbawiania adresatów norm prawych praw podmiotowych i ich ekspektatyw ukształtowanych przez obowiązujące regulacje ustawowe lub zakazie ich ograniczania w sposób arbitralny. Ochronie podlegają przy tym tylko „usprawiedliwione i racjonalne" oczekiwania nabycia prawa natomiast ochrona nie odnosi się do przywilejów określonych grup społecznych. Prokuratorzy w oparciu o zasady przyjęte w 2009 r. mogli, niezależne od bieżących decyzji budżetowych układać swoje decyzje życiowe w zaufaniu, że zasady te będą szanowane przez ustawodawcę. W przypadku wynagrodzeń prokuratorów (także sędziów) ich waloryzacja stanowi nie tylko — jak w przypadku wszystkich pracowników państwowej sfery budżetowej - gwarancję zachowania odpowiedniego poziomu wynagrodzeń tej grupy pracowników oraz jego wartości ekonomicznej uwzględniającej poziom inflacji, jak również realną przesłankę do planowania własnych przedsięwzięć i zamierzeń życiowych, ale także ważną gwarancję niezależności prokuratorów i wyznacznik ich pozycji zawodowej, istotnej także z punktu widzenia funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Ponadto trzeba zauważyć, że rozwiązania wprowadzone w 2009 r. odnośnie wynagrodzeń sędziów i prokuratorów miały w istocie na celu względne uniezależnienie wynagrodzeń tych grup zawodowych od wahań koniunktury gospodarczej przekładającej się na stan budżetu państwa. Czasowe odstąpienie od waloryzacji wynagrodzeń jest dopuszczalne tylko w nadzwyczajnych okolicznościach. W uzasadnieniu projektu ustawy nie wykazano w sposób przekonujący wystąpienia takich okoliczności, na jakie Trybunał Konstytucyjny zwracał uwagę w dotychczasowym orzecznictwie, a więc w szczególności groźby „drastycznego załamania równowagi budżetowej", która pozwoliłyby na rozważenie skutków ochrony praw nabytych dla stanu finansów publicznych oraz równowagi budżetowej. W szczególności nie wskazano, czy istnieją inne rozwiązania, pozwalające na nieprzekroczenie tzw. ostrożnościowego progu długu publicznego. Konieczne jest przekonujące wykazanie, że tego typu działania stanowią swego rodzaju ostateczność, a więc są konieczne, adekwatne dla zamierzonych celów ustawodawcy oraz zachowują konieczną proporcję między dbałością o „równowagę budżetową" a ochroną innej niekwestionowanej wartości konstytucyjnej, jaką jest ochrona praw nabytych, w tym przypadku prawa do wynagrodzenia w wysokości wynikającej z systemowej gwarancji zawartej w ustawie o prokuraturze (art. 61a). Kwestionowanej regulacji nie można uzasadniać wymogiem równości wobec prawa, bowiem nie uwzględnia ona cechy istotnej, jaka w kontekście przedmiotowej regulacji wyznacza pozycję prokuratorów. Cechą tą jest obiektywizacja kryterium wzrostu wynagrodzeń prokuratorów (i sędziów) wprowadzona w 2009 r. Zdaniem powoda w niniejszej sprawie niezależnie od innych naruszeń przepisów Konstytucji RP doszło do nieuprawnionej ingerencji ustawodawcy w ekspektatywę prawa majątkowego, jakim jest prawo do wynagrodzenia w wysokości uwzględniającej zasady określone w art. 61 a ustawy o prokuraturze. Dodatkową podstawę ochrony praw nabytych (ekspektatyw) stanowi art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP gwarantujący ochronę wszystkim prawom majątkowym oraz zastrzegający, że ochrona ta ma być równa, tj. niezróżnicowana ze względu na charakter danego podmiotu prawa. Stanowi on zatem potwierdzenie i wzmocnienie odnośnie praw majątkowych gwarancji wynikających z art. 2 Konstytucji RP. W dotychczasowym orzecznictwie TK stoi na stanowisku, że ekspektatywy praw majątkowych podlegają ochronie konstytucyjnej pod warunkiem, że są to ekspektatywy maksymalnie ukształtowane, a z taką sytuacją, jak wskazano wyżej, mamy do czynienia w świetle 61 a ustawy o prokuraturze. W związku z tym, zdaniem powoda, pozbawienie tej szczególnej grupy pracowników państwowej sfery budżetowej, jaką stanowią prokuratorzy na mocy art. 20 ustawy z 2011 r., prawa do waloryzacji świadczeń według stawek za 2011 r. ma także charakter naruszenia, wynikającego z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji, prawa do ochrony własności i innych praw majątkowych. Należy podkreślić, że prawo do wypłaty wynagrodzenia za pracę w wysokości uwzględniającej jego waloryzację według zasad określonych w ustawie stanowi prawo majątkowe w rozumieniu art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji. Prawo do zwaloryzowanego wynagrodzenia, jako składnik własności osobistej korzysta z ochrony, jakiej udziela tej własności. art. 7 Zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem TK (...) instytucja vacatio legis jest elementem koncepcji państwa prawnego wyrażonej w art. 2 Konstytucji i znajduje swe oparcie w zasadzie zaufania obywateli do państwa (wyrok z 20 stycznia 2010 r., Kp 6/09). Nakaz stosowania odpowiedniej vacatio legis ma szerszy zasięg stosowania niż zasada ochrony praw nabytych, ponieważ odnosi się również do regulacji, które nie ograniczają ani nie znoszą praw podmiotowych. Zakresy stosowania obu zasad nakładają się na siebie, ponieważ wymóg zachowania odpowiedniej vacatio legis stanowi jeden z warunków dopuszczalności ingerencji ustawodawcy w prawa nabyte. Rada Główna Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 stycznia 2012 roku skierowała do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności z konstytucją ustawy z dnia 22 grudnia 2011 roku o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej ( Dz. U. Nr 291, poz. 1707).W ocenie wnioskodawcy, przyjęta w ustawie okołobudżetowej regulacja jest niezgodna: 1. z art. 20 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. nr 291, poz. 1707) z art. 2 (zasada ochrony- praw nabytych) w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP; 2. z art. 20 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. nr 291, poz. 1707) z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP; 3. z art. 41 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. nr 291, poz. 1707) z art. 2 Konstytucji RP (zasada odpowiedniego vacatio legis); 4. z art. 2 Konstytucji RP ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawi- budżetowej (Dz. U. nr 291, poz. 1707) w zakresie niedochowania zasad właściwej procedur - ustawodawczej wobec nie przeprowadzenia konsultacji społecznych. Dodatkowym argumentem świadczącym o sprzeczności art. 20 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej z art. 178 ust. 2 Konstytucją RP jest zatrzymanie wysokości wynagrodzeń prokuratorów na poziomie, który nie odpowiada godności urzędu oraz zakresowi ich obowiązków. Podsumowując powód pragnie zwrócić uwagę, że w sposób naliczania uposażeń prokuratorów, przyjęty w Ustawie Prawo o prokuraturze, jest już wpisany mechanizm zamrożenia wynagrodzenia. Zgodnie z art. 61 ust.2 ustawy jeżeli przeciętne wynagrodzenie prokuratora jest niższe od przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za drugi kwartał roku poprzedzającego - przyjmuje się podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego w dotychczasowej wysokości. Zamrożenie sędziowskich wynagrodzeń odbywa się zatem automatycznie. O zasadności powyższych argumentów świadczy dodatkowo fakt, złożenia przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją RP art. 22 oraz art. 23 ustawy z dnia 22 grudnia 2011 roku o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 291, poz. 1707) (sprawa K 1/12). Z tych wszystkich przyczyn pozew jest uzasadniony. Mając na uwadze powołane stanowisko powód popiera pozew i wnoszę o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. 10. Wnioski dowodowe Należy dokładnie wskazać każdy wnioskowany dowód i wszystkie dane, które są niezbędne, by Należy dokładnie wskazać, który z faktów opisanych w sąd mógł ten dowód przeprowadzić (np. w uzasadnieniu ma zostać stwierdzony przez wypadku dowodów niedołączonych do pisma – przeprowadzenie wnioskowanego dowodu. wskazać, gdzie i u kogo się znajdują, w wypadku świadków – wskazać ich dokładne dane i adres). 10.1.1. Zgłaszany dowód 10.1.2. Fakt podlegający stwierdzeniu Zaświadczenie o pobieraniu wynagrodzenia w …… stawce awansowej Pobieranie przez powoda wynagrodzenia w …. stawce awansowej 10.2.1. Zgłaszany dowód 10.2.2. Fakt podlegający stwierdzeniu Zaświadczenie o pełnieniu funkcji i pobieraniu dodatku funkcyjnego Wysokość pobieranego dodatku funkcyjnego 11. Czy powyżej zgłoszono wszystkie dowody? (w wypadku odpowiedzi „nie” należy wypełnić i dołączyć formularz WD) Dowody niezgłoszone w pozwie i załączniku WD mogą być w postępowaniu uproszczonym zgłaszane tylko wówczas, gdy strona wykaże, że nie mogła ich powołać wcześniej, lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. 12. Załączniki (należy wymienić wszystkie dołączone do pozwu dokumenty) 1) Jedne odpisów pozwu i wszystkich załączników, 2) pełnomocnictwo (w przypadku ustanowienia pełnomocnika), 3) zgłoszone dowody 13. Imię i nazwisko (czytelne) osoby (lub osób) wnoszącej pozew oraz podpis TAK 14. Data POUCZENIE Pozew należy złożyć na urzędowym formularzu: (A) w sprawach, które podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, tj. w sprawach, w których powód dochodzi: 1) roszczeń wynikających z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych, 2) roszczeń wynikających z rękojmi lub gwarancji jakości, lub z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedaży konsumenckiej, jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych, 3) roszczeń o zapłatę czynszu najmu lokali mieszkalnych i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej - bez względu na wartość przedmiotu sporu. W sprawach tych również odpowiedź na pozew, pozew wzajemny, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i pisma zawierające wnioski dowodowe należy złożyć na urzędowych formularzach. W postępowaniu uproszczonym jednym pozwem można dochodzić tylko jednego roszczenia. Połączenie kilku roszczeń w jednym pozwie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wynikają z tej samej umowy lub umów tego samego rodzaju. (B) w sprawach, w których powód - usługodawca lub sprzedawca, dochodzi roszczeń wynikających z umów o: 1) świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, 2) przewóz osób i bagażu w komunikacji masowej, 3) dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, 4) dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, 5) wywóz nieczystości, 6) dostarczanie energii cieplnej. W sprawach tych zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oraz sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym należy złożyć na urzędowych formularzach również wtedy, gdy sprawy nie podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym. Gdy roszczenie usługodawcy lub sprzedawcy spełnia warunki wymagane do rozpoznania w trybie uproszczonym, obowiązek stosowania urzędowych formularzy dotyczy wszystkich pism wskazanych w pkt (A). Formularze dostępne są w budynkach sądów, urzędów gmin oraz w Internecie pod adresem www.ms.gov.pl. Pozew należy złożyć w biurze podawczym sądu lub przesłać pocztą. Niezachowanie warunków formalnych pisma, które uniemożliwia nadanie mu dalszego biegu, powoduje wezwanie do uzupełnienia braków w terminie tygodniowym. Jeżeli braki nie zostaną w tym terminie uzupełnione, pismo podlega zwrotowi.
