Gruźlica – opis przypadku wraz z komentarzem Zakres materiału Wiedza Wiadomości na temat gruźlicy, które student powinien opanować po zakończeniu kursu z pulmonologii: - epidemiologia zakażeń prątkiem gruźlicy na świecie i w Polsce - drogi przenoszenia zakażenia oraz metody zapobiegania zakażeniu, w tym szczepienia przeciwprątkowe - patofizjologia zakażenia prątkiem i mechanizmów oporności immunologicznej na antygeny prątka - objawy, przebieg naturalny oraz powikłania gruźlicy płuc - postaci gruźlicy pozapłucnej - diagnostyka radiologiczna gruźlicy - diagnostyka mikrobiologiczna gruźlicy (metody pobierania materiału do badań, metody służące potwierdzeniu obecności/hodowli prątków) - przydatność diagnostyczna odczynu RT23 - leczenie gruźlicy płuc, w tym podstawowe leki przeciwgruźlicze, schematy ich dawkowania, powikłania leczenia Umiejętności Po zakończeniu kursu z pulmonologii student powinien opanować następujące umiejętności: - zbieranie wywiadu u chorego z podejrzeniem gruźlicy - interpretacja radiogramów klatki piersiowej w projekcji p-a oraz bocznej u chorego z podejrzeniem zakażenia prątkiem gruźlicy - odczyt i interpretacja wyniku odczynu RT23 - interpretacja wyników badań mikrobiologicznych wykrywających obecność prątków - wyjaśnienie pacjentowi istoty choroby, upewnienie go co do możliwości wyleczenia, wyjaśnienie konieczności długotrwałego stosowania się do zaleceń lekarza (w tym w szczególności regularnego zażywania leków przeciwprątkowych) Podejście do chorego Po zakończeniu kursu podejście studenta do chorych powinno cechować: - zrozumienie sytuacji pacjenta i empatia - wyczucie wobec obaw chorego o stopień ciężkości choroby, o potencjalne powikłania choroby i leczenia oraz stygmatyzację w środowisku - zdolność taktownego i delikatnego wypytania pacjenta o informacje istotne dla uzupełnienia wywiadu 1 - wyczucie i wyjście naprzeciw potrzebie informacji i obawom chorego (istota choroby, zakaźność dla otoczenia, leczenie) Opis przypadku Dane z wywiadu: 62-letni pacjent, który zgłosił się do lekarza z powodu suchego kaszlu oraz stanów podgorączkowych (zwykle około 37 – 37,3oC, najczęściej w godzinach wieczornych). Początek dolegliwości około 4 miesiące temu. Kaszel ma niewielkie nasilenie, ale dokucza choremu, który nigdy wcześniej (poza okresem przeziębień) nie kaszlał. Pacjent nie podawał innych objawów, ale po dokładnym zebraniu wywiadu stwierdzono utratę około 4 kg masy ciała w ciągu ostatnich 4 miesięcy oraz nocne poty. Pacjent nie przypomina sobie, by miał kontakt z osobą chorą na gruźlicę. Pracuje jako ekonomista, bez narażeń na substancje szkodliwe. Nie pali papierosów. Warunki mieszkaniowe – dobre. Wywiad rodzinny: ojciec choruje na nadciśnienie tętnicze i chorobę niedokrwienną serca, matka na cukrzycę typu 2 i nadciśnienie tętnicze. Chory jest kawalerem; nie ma dzieci. Badanie fizykalne: Wzrost 180 cm, waga 65 kg, tętno 83/min., liczba oddechów 14/min. Skóra czysta bez wykwitów. Tkanka podskórna słabo rozwinięta. Tony serca czyste, prawidłowo akcentowane. Nad polami płucnymi obustronnie symetryczny szmer pęcherzykowy. Brzuch miękki, niebolesnym, bez patologicznych oporów. Wątroba badalna tuż poniżej łuku żebrowego w linii środkowo-obojczykowej, śledziona niebadalna. Poza tym bez istotnych odchyleń od stanu prawidłowego. Podstawowe badania laboratoryjne: RR 130/80 mmHg, wysycenie hemoglobiny tlenem (SaO2) 96% OB 10/23 mmHg Morfologia: WBC 5600, RBC 4 900 000, HCT 39 %, Hb 15,1 g/l; PLT 345 000 Badania biochemiczne: glukoza 4,6 mmol/l, mocznik 3,3 mmol/l, kreatynina 80 µmol/l, potas 4,5 mmol/l, sód 135 mmol/l, bilirubina całkowita 10 µmol/l. EKG: Rytm zatokowy, miarowy o częstości około 85/ minutę. Normogram. Odstęp PQ 160 msek. Zapis w granicach normy. Badania dodatkowe: Odczyn RT23: po 72 godzinach naciek wielkości 22 mm. 2 Radiogram klatki piersiowej w projekcji p-a i bocznej 3 Po stwierdzeniu zmian na radiogramie przeglądowym klatki piersiowej wykonano tomografię komputerową klatki piersiowej. Poniżej przedstawiono wybrane warstwy. Fragment opisu badania: ...”rozległe zmiany o charakterze zagęszczeń drobnoplamistych, miejscami zlewających się z konsolidacje do 15 mm..” Pobrano plwocinę do badania mikroskopowego i hodowli w kierunku obecności prątków. Nie stwierdzono obecności prątków w preparacie bezpośrednim. 4 Wykonano bronchoskopię, nie stwierdzając istotnych zmian w zakresie błony śluzowej tchawicy i oskrzeli. W czasie zabiegu pobrano popłuczyny oskrzelowe do badania bakteriologicznego, cytologicznego oraz na preparat bezpośredni i hodowlę metodą BACTEC w kierunku obecności prątków. W preparacie bezpośrednim stwierdzono obecność M. tuberculosis. Ponadto w pierwszym odczycie (a w późniejszym czasie w kolejnych odczytach) wyników hodowli prątków metodą BACTEC potwierdzono obecność prątków gruźlicy. Pytania: 1. Jakie choroby uwzględnisz w diagnostyce różnicowej, biorąc pod uwagę podawane przez chorego objawy, wyniki badania fizykalnego oraz radiogram klatki piersiowej? 2. Jakie są najczęstsze objawy gruźlicy i jakimi metodami można potwierdzić rozpoznanie gruźlicy? 3. Jakie leczenie zaproponujesz u tego pacjenta? Odpowiedzi wraz z komentarzami Pytanie 1. Jakie rozpoznania uwzględnisz w diagnostyce różnicowej, biorąc pod uwagę podawane przez chorego objawy, wyniki badania fizykalnego oraz radiogram klatki piersiowej? Kaszel może mieć bardzo różne przyczyny. Dlatego bardzo istotne jest ustalenie dokładnego charakteru kaszlu, jak i objawów mu towarzyszących. Oprócz suchego kaszlu, chory podaje w wywiadzie stany podgorączkowe. Dysponując takimi informacjami lekarz może brać pod uwagę między innymi choroby infekcyjne (np. atypowe zapalenie płuc, gruźlicę) albo chorobę nowotworową (np. nowotwór płuc). Utrata masy ciała i nocne poty mogą występować zarówno u chorych na gruźlicę, jak i na choroby nowotworowe. Naciek widoczny na radiogramie klatki piersiowej może być spowodowany między innymi przez proces infekcyjny (zapalenie płuc albo gruźlica) lub też nowotwór. Podsumowując, całość obrazu klinicznego budzi przede wszystkim podejrzenie: choroby nowotworowej, gruźlicy albo zapalenia płuc. Pytanie 2. Jakie są najczęstsze objawy gruźlicy i jakimi metodami można potwierdzić rozpoznanie gruźlicy? Najczęstszym objawem gruźlicy płuc jest kaszel. Kaszel u chorych na gruźlicę początkowo jest suchy, po pewnym czasie trwania choroby pacjenci mogą odkrztuszać śluzową lub ropną wydzielinę. Zmiany w płucach nie dają objawów specyficznych dla gruźlicy, w przypadku zaawansowanych zmian mogą być obecne objawy przedmiotowe typowe dla obecności nacieku w płucu. Objawy ogólnoustrojowe to stany 5 podgorączkowe (czasami gorączka), utrata apetytu i spadek masy ciała, złe samopoczucie i nocne poty. W przypadku omawianego chorego obraz kliniczny jest typowy; ważne jest zebranie dokładnego wywiadu, ponieważ bardzo często chory nie zapytany wprost nie podaje niektórych informacji istotnych dla procesu diagnostycznego. Podejrzenie gruźlicy, wysunięte na przykład na podstawie radiogramu klatki piersiowej, najlepiej potwierdzić za pomocą badania bakteriologicznego. Może to być: ocena mikroskopowa materiału po zabarwieniu metodą Ziehla i Nielsena (badanie stosunkowo mało czułe, ale szybkie), posiew konwencjonalny (długi czas oczekiwania na wynik), posiew na podłożu płynnym z radiometryczną oceną obecności hodowli, np. metodą BACEC zastosowaną w omawianym przypadku (okres oczekiwania na wynik krótszy niż w przypadku hodowli tradycyjną metodą) i w końcu wykrywanie materiału genetycznego prątka metodą PCR. Materiałem do badania w przypadku podejrzenia gruźlicy płuc może być plwocina, plwocina indukowana albo popłuczyny oskrzelowe. Niekiedy bada się również fragmenty tkanki, np. bioptat opłucnej. Trzeba pamiętać, że odczyn tuberkulinowy (w omawianym przypadku był dodatni, bo ≥ 15 mm) nie potwierdza rozpoznania, a ma jedynie wartość pomocniczą. Nie pozwala bowiem odróżnić osoby zakażonej (po kontakcie z prątkiem) od osoby chorej. W omawianym przypadku rozpoznanie potwierdzono na podstawie obecności prątków w preparacie bezpośrednim oraz dodatniego wyniku hodowli metodą BACTEC (materiałem były popłuczyny oskrzelowe). Pytanie 3. Jakie postępowanie zaproponujesz u tego pacjenta? Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) standardem leczenia gruźlicy jest terapia wielolekowa, zapobiegająca powstawaniu oporności na leki i zapewniająca wysoki odsetek wyleczeń. Istnieje wiele schematów leczenia. W fazie wstępnej można zastosować cztery leki (izoniazyd, rifampicynę, etambutol i pyrazinamid) przez 2 miesiące, a następnie rifampicynę i izoniazyd przez 4 miesiące w fazie kontynuacji. Istnieje kilka schematów leczenia, zależnych od kategorii gruźlicy wg WHO (np. nowy przypadek z potwierdzeniem bakteriologicznym albo bez takiego potwierdzenia, wznowa choroby itp.). Zmodyfikowane schematy leczenia zależą od ewentualnej obecności chorób współistniejących (np. upośledzenie czynności wątroby lub nerek). Dawki leków należy dostosować do masy ciała chorego, pamiętając o monitorowaniu działań niepożądanych. U niektórych chorych konieczne jest nadzorowanie leczenia; przez ten termin WHO rozumie bezpośrednie obserwowanie chorego podczas zażywania leków (przez pielęgniarkę lub przeszkoloną osobę). Skuteczność leczenia trzeba monitorować podczas wizyt kontrolnych (m.in. ocena podawanych przez chorego objawów, kontrola radiogramu klatki piersiowej, kontrolne badania mikrobiologiczne plwociny). 6