UNESCO ZYCIORYSY:Layout 1

Kamila Wojas-Krawczyk
Lublin
Temat rozprawy
doktorskiej:
Ocena wpływu
wybranych czynników
uwalnianych przez
komórki nowotworowe
na proces ró˝nicowania,
dojrzewania i funkcj´
autologicznych komórek
dendrytycznych.
Stypendium
doktoranckie.
˚YCIORYS
Urodziłam si´ 12 listopada 1978 roku w Białogardzie
na Pomorzu Zachodnim. Dzieciƒstwo sp´dziłam
w Połczynie Zdroju – uroczej miejscowoÊci uzdrowiskowej poło˝onej na Pojezierzu Drawskim. Majàc
pi´tnaÊcie lat, razem z rodzinà przeprowadziłam
si´ do Radomia, gdzie ukoƒczyłam VI Liceum Ogólnokształcàce im. Jana Kochanowskiego. W trakcie
nauki w szkole Êredniej nie byłam przykładem
dobrej uczennicy – szóstki i piàtki dostawałam
tylko z tych przedmiotów, które naprawd´ lubiłam.
Chemia i biologia nie miały przede mnà ˝adnych
tajemnic. Dlatego wybór studiów nie stanowił
problemu. Wiedziałam ˝e chc´ pracowaç w laboratorium, miałam tylko wàtpliwoÊci w jaki sposób ten
cel osiàgnàç. Wahałam si´ pomi´dzy wyborem
studiów na kierunku farmacji lub analityki medycznej. Ostatecznie zdecydowałam si´ na Oddział
Analityki Klinicznej na Akademii Medycznej
w Lublinie. Od pierwszego roku studiów starałam
si´ mieç jak najlepsze wyniki; ogromnie lubiłam
si´ uczyç i cały czas marzyłam, aby pracowaç
naukowo na uczelni.
Na III roku studiów zacz´łam działaç w naukowym
kole studenckim przy Zakładzie Immunologii Klinicznej Akademii Medycznej w Lublinie. Poczàtkowo
zaj´łam si´ badaniami zjawiska apoptozy limfocytów
1
krwi obwodowej u kobiet w ró˝nych fazach cyklu
menstruacyjnego. Kolejnym tematem moich badaƒ,
któremu jestem wierna do dzisiaj, stały si´ komórki
dendrytyczne. Wyniki tych doÊwiadczeƒ zostały
opublikowane w czterech artykułach oraz zaprezentowane na studenckich konferencjach naukowych.
Nabytà wiedz´ poszerzyłam w trakcie praktyki
w laboratorium naukowym Kliniki Dermatologii
Charite na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie.
DoÊwiadczenia zdobyte w czasie studiów umo˝liwiły
mi prowadzenie badaƒ wykorzystanych póêniej
w pracy magisterskiej. Skoncentrowałam si´ w nich
na generacji komórek dendrytycznych od osób zdrowych stosujàc podło˝a hodowlane z dodatkiem
autologicznego osocza, ludzkiej albuminy, MCM,
płynów zapalnych i nowotworowych. WartoÊç merytorycznà mojej pracy magisterskiej wzbogaciłam
licznymi fotografiami wygenerowanych komórek
dendrytycznych, wykonanych zwykłym analogowym
aparatem fotograficznym na kolorowej kliszy. Nigdy
nie zapomn´ rozbawienia mojej rodziny, kiedy
okazało si´, ˝e na zdj´ciach, które przywiozłam do
domu zamiast kroniki studenckiego ˝ycia, znajdujà
si´ pi´knie wybarwione komórki dendrytyczne.
Studia ukoƒczyłam z ocenà celujàcà uzyskujàc
najlepszà Êrednià na roku. Moja praca magisterska
zdobyła I miejsce w uczelnianym Konkursie na
Najlepszà Prac´ Magisterskà i III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich Akademii
Medycznych.
Studia doktoranckie rozpocz´łam w Zakładzie Immunologii Klinicznej jesienià 2002 roku pod kierunkiem
prof. Jacka Roliƒskiego. Byłam jednym z członków
zespołu współpracujàcego z Pracownià Cytobiologii
Komórki w Warszawie działajàcà pod kierunkiem
prof. Jerzego Kawiaka. W trakcie tej współpracy,
którà mimo du˝ego nakładu pracy wspominam
niezmiernie miło, prowadziliÊmy badania nad wykorzystaniem napromieniowanych komórek białaczkowych w terapii chorych na przewlekłà białaczk´
limfatycznà B-komórkowà. Uczestniczyłam równie˝
w badaniach klinicznych nad immunoterapià
chorych na przewlekłà białaczk´ za pomocà komórek
dendrytycznych, prowadzonych we współpracy
z Klinikà Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku
2
Lubelskiej Akademii Medycznej. W próbach terapii
wykorzystywaliÊmy allogeniczne komórki dendrytyczne wygenerowane od osób zdrowych oraz
komórki autologiczne. Cz´Êç badaƒ immunologicznych dotyczàcych tego projektu wykonałam
podczas czteromiesi´cznego stypendium Deutscher
Akademischer Austausch Dienst (DAAD) w Laboratorium Immunologii Nowotworów w Ulm, kierowanym
przez prof. Michaela Schmitta. W trakcie sta˝u
naukowego w tym laboratorium oceniałam swoistà
odpowiedê przeciwnowotworowà u chorych przed,
w trakcie i po zakoƒczeniu immunoterapii za pomocà szczepionek z komórek dendrytycznych. Zrealizowanie tych badaƒ pozwoliło stwierdziç obecnoÊç
specyficznych antygenowo limfocytów we krwi
chorych poddanych immunoterapii.
Znajdujàc czas pomi´dzy licznymi przedsi´wzi´ciami naukowymi, zimà 2003 roku otworzyłam
przewód doktorski i otrzymałam grant promotorski
KBN, a wiosnà 2005 roku tak˝e grant finansowany
z Europejskich Funduszy Strukturalnych (EFS).
Celem moich badaƒ było opracowanie najskuteczniejszych metod hodowli komórek dendrytycznych
od chorych na raka płuc i szpiczaka plazmocytowego
w celu stworzenia immunologicznej szczepionki
przeciwnowotworowej.
Pomimo licznych publikacji w literaturze naukowej
na temat metod generacji komórek dendrytycznych,
wiele pytaƒ zwiàzanych z tym procesem pozostaje
bez odpowiedzi. Dlatego te˝ poszukujàc optymalnej
metody hodowli DCs, która mogłaby znaleêç zastosowanie w praktyce klinicznej, starałam si´ zdefiniowaç standardy hodowlane i jednoczeÊnie zbadaç
wpływ czynników uwalnianych przez rozwijajàcy
si´ nowotwór na skutecznoÊç generacji komórek
dendrytycznych oraz na ich fenotyp i funkcj´.
Hodowle komórkowe prowadziłam w trzech ró˝nych
systemach hodowlanych: w obecnoÊci autologicznego osocza, allogenicznego osocza od zdrowych
dawców i od chorych na ró˝ne typy nowotworów
oraz ludzkiej albuminy. Wyniki mojej pracy sugerujà,
˝e produkcja szczepionki przeciwnowotworowej
zło˝onej z komórek dendrytycznych u chorych na
raka płuc mo˝e odbywaç si´ w podło˝u hodowlanym
zawierajàcym własne osocze pacjentów. Natomiast
generacja komórek dendrytycznych u chorych na
szpiczaka plazmocytowego powinna odbywaç si´
w podło˝u zawierajàcym allogeniczne osocze od
osób zdrowych lub ludzkà albumin´ i czynniki wzrostu dost´pne komercyjnie. Ludzka albumina,
stosowana bez innych czynników wzrostu komórek
jest niewystarczajàca do generacji komórek dendrytycznych zarówno u pacjentów, jak i u osób zdrowych.
W najbli˝szym czasie szczepionka przeciwnowotworowa wyprodukowana według metodyki opracowanej
w mojej pracy doktorskiej z póêniejszymi uzupełnieniami mo˝e zostaç zastosowana w immunoterapii
chorych na niedrobnokomórkowego raka płuc.
W czasie studiów ka˝dà wolnà chwil´ sp´dzałam
pod ˝aglami. Nic te˝ dziwnego, ˝e zapragn´łam
wziàç samodzielnie ster do r´ki i zrobiłam patent
˝eglarza jachtowego. W tym czasie, choç jeszcze
z daleka, zetkn´łam si´ górami, które póêniej zastàpiły mi ˝eglarstwo. Niezwykła była tylko droga
z Gorców i Tatr w góry wysokie. Z moim przyszłym
m´˝em Pawłem zaplanowaliÊmy i zrealizowaliÊmy
wypraw´ na Kilimand˝aro (5895 m n.p.m.) – naj-
wy˝szy szczyt afrykaƒski i najwy˝szà samotnà gór´
na Êwiecie. Rok póêniej razem z Pawłem wspinaliÊmy
si´ w Pirenejach i Alpach, zdobywajàc mi´dzy innymi
pi´knà północnà Êcian´ Barre des Eçrins oraz
pokonujàc włoskà drog´ na Mont Blanc (4808 m
n.p.m.). Wraz z przyjaciółmi w 2004 roku zało˝yliÊmy
Medyczny Klub Turystyczny w Lublinie. Rowerem
przemierzaliÊmy ukraiƒskie bezdro˝a, ale jednym
z pierwszych powa˝nych celów naszej działalnoÊci
stała si´ wyprawa na najwy˝szy szczyt obu Ameryk
– Aconcagua (6962 m n.p.m.) w Andach Ârodkowych. WspinaliÊmy si´ trudnà, lodowcowà drogà
nazwanà od narodowoÊci jej pierwszych zdobywców
Drogà Polaków.
Teraz mojà uwag´ zaprzàta zupełnie nowe wyzwanie
– byç mo˝e znacznie trudniejsze i bardziej odpowiedzialne ni˝ wszystko to, co do tej pory robiłam.
W grudniu przyjdzie na Êwiat nasz synek i z m´˝em
zastanawiamy si´ tylko, czy nasz Maluszek podzieli
zainteresowania rodziców?
Adres do korespondencji:
Kamila Wojas-Krawczyk
Zakład Immunologii Klinicznej AM
ul. Jaczewskiego 8,
20-605 Lublin
e-mail: [email protected]
3