POGRANICZE POLSKO-UKRAIŃSKIE Środowisko. Spo³eczeństwo

advertisement
POGRANICZE
POLSKO-UKRAIÑSKIE
Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka
1
2
POGRANICZE
POLSKO-UKRAIÑSKIE
Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka
Redakcja naukowa
Bogdan Kawa³ko i Andrzej Miszczuk
Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu
ZamoϾ 2005
3
Redakcja naukowa:
Bogdan Kawa³ko, Andrzej Miszczuk
Zespó³ autorski:
Serhiej Fedoniuk, Bogdan Kawa³ko, Zofia Kie³biñska-Ryñ, Mieczys³aw Kowerski,
Aleksander Kuczabski, Marta Malska, Semen Matkowski, Andrzej Miszczuk,
W³adys³aw Molas, Stefan Trochimczuk, Wojciech ¯uchowski
Fotografie:
Fot. 9 – Andrzej Ró¿ycki, fot. 19 – Teresa Wy³upek, fot. 44 – archiwum Huty Stalowa Wola,
fot. 64 – Janusz Kawa³ko, pozosta³e – Danuta R. Kawa³ko
Recenzenci:
prof. dr hab. Markian Malski, prof. dr hab. Jacek Szlachta
Wspó³praca:
G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Lwowskim, G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie
Wo³yñskim, G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Zakarpackim, Urz¹d Statystyczny w Lublinie,
Urz¹d Statystyczny w Rzeszowie
T³umaczenie:
Jerzy Adamko, Jerzy Rywacki (jêzyk angielski), Jagna Kargul (jêzyk ukraiñski)
Redakcja wydawnicza:
„Express Press”
Korekta:
Barbara Caban
Copyright © by Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu, Zamoœæ 2005
„Niniejsza publikacja zosta³a wsparta ze œrodków pomocowych Unii Europejskiej. Wyra¿one w niej
pogl¹dy s¹ pogl¹dami autorów reprezentuj¹cych Wy¿sz¹ Szko³ê Zarz¹dzania i Administracji
w Zamoœciu i w ¿adnym przypadku nie mog¹ byæ uto¿samiane z oficjalnym stanowiskiem Unii
Europejskiej”.
ISBN 83-88367-83-8
Wydawca:
Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu
Centrum Badawczo-Szkoleniowe
ul. Akademicka 4, 22-400 ZamoϾ, tel. (84) 638 26 16, fax (84) 638 26 15
e-mail: [email protected]
Wspó³praca wydawnicza:
Urz¹d Statystyczny w Lublinie
Sk³ad, druk, oprawa:
ul. Spadochroniarzy 5a, 20-043 Lublin, tel./fax (81) 533 37 41
e-mail: [email protected]
4
Spis treœci
S³owo wstêpne – Jan Andreasik ...............................................................................................
Wprowadzenie – Bogdan Kawa³ko, Andrzej Miszczuk ............................................................
7
9
1. UWARUNKOWANIA I CZYNNIKI POLSKO-UKRAIÑSKIEJ WSPÓ£PRACY
TRANSGRANICZNEJ – Bogdan Kawa³ko ........................................................................
1.1. Podstawy prawne wspó³pracy transgranicznej ..............................................................
1.2. Formy instytucjonalne ...................................................................................................
1.3. Charakterystyka polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego ..................................
13
13
16
21
2. ŒRODOWISKO GEOGRAFICZNE – Wojciech ¯uchowski ...............................................
2.1. Strefa nizinna .................................................................................................................
2.2. Strefa wy¿ynna ..............................................................................................................
2.3. Strefa podgórska i górska ..............................................................................................
29
30
34
39
3. OCHRONA ŒRODOWISKA – Marta Malska, W³adys³aw Molas .....................................
3.1. Ochrona przyrody ..........................................................................................................
3.2. Ochrona powietrza ........................................................................................................
3.3. Gospodarka wodno-œciekowa ........................................................................................
3.4. Zanieczyszczenie powierzchni ziemi ............................................................................
3.5. Inwestycje ochrony œrodowiska .....................................................................................
51
51
56
59
62
64
4. PODZIA£ ADMINISTRACYJNY – Aleksander Kuczabski, Andrzej Miszczuk ................
67
5. LUDNOή I WARUNKI MIESZKANIOWE
– Mieczys³aw Kowerski, Semen Matkowski .........................................................................
5.1. Potencja³ demograficzny polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego
na tle Polski i Ukrainy ...................................................................................................
5.2. Struktury demograficzne polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego .....................
5.3. Ruch naturalny ludnoœci ................................................................................................
5.4. Procesy migracyjne .......................................................................................................
5.5. Zmiany zaludnienia w latach 2001–2003 ......................................................................
5.6. Prognozy rozwoju sytuacji demograficznej w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym ..............................................................................................
5.7. Warunki mieszkaniowe ..................................................................................................
77
80
87
94
95
6. GOSPODARKA – Mieczys³aw Kowerski, Semen Matkowski .............................................
6.1. Pozycja regionu transgranicznego w gospodarce Polski i Ukrainy ...............................
6.2. Produkt krajowy brutto ..................................................................................................
6.3. Struktura gospodarki regionu transgranicznego ............................................................
6.4. Najwiêksze przedsiêbiorstwa ........................................................................................
105
105
109
112
120
77
97
99
5
6.5. Przemys³ ........................................................................................................................
6.6. Poziom rozwoju spo³ecznego polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego .............
120
127
7. ROLNICTWO – Zofia Kie³biñska-Ryñ ..............................................................................
7.1. Naturalne warunki rozwoju rolnictwa ...........................................................................
7.2. Stosunki w³asnoœciowe ..................................................................................................
7.3. Struktura u¿ytków rolnych ............................................................................................
7.4. Produkcja rolnicza .........................................................................................................
131
131
133
136
139
8. TURYSTYKA – Marta Malska, W³adys³aw Molas ...........................................................
8.1. Walory przyrodnicze .....................................................................................................
8.2. Walory kulturowe ..........................................................................................................
8.3. Baza noclegowa i jej wykorzystanie .............................................................................
8.4. Turystyka jako czynnik rozwoju ...................................................................................
145
146
148
153
158
9. NAUKA I SZKOLNICTWO WY¯SZE – Andrzej Miszczuk, Stefan Trochimczuk ...........
161
10. INFRASTRUKTURA KOMUNIKACYJNA – Bogdan Kawa³ko ....................................
10.1. G³ówne szlaki transportowe ..........................................................................................
10.2. Potencjalne korytarze komunikacyjne a region transgraniczny ....................................
173
173
176
11. INFRASTRUKTURA GRANICZNA I RUCH GRANICZNY – Bogdan Kawa³ko .........
11.1. Polsko ukraiñskie przejœcia graniczne ...........................................................................
11.2. Osobowy ruch graniczny na polsko-ukraiñskich przejœciach granicznych ...................
Wnioski i rekomendacje – Serhiej Fedoniuk, Bogdan Kawa³ko, Andrzej Miszczuk ................
Literatura ..................................................................................................................................
Spis rycin ..................................................................................................................................
Spis tabel ..................................................................................................................................
ANEKS .....................................................................................................................................
Spis tablic statystycznych .........................................................................................................
Tablice statystyczne ..................................................................................................................
Fotografie – Danuta R. Kawa³ko ..............................................................................................
Spis fotografii – Danuta R. Kawa³ko ........................................................................................
179
179
186
193
201
207
209
213
215
217
287
339
6
W naszym stuleciu, równie¿ bardzo burzliwym, ludy œrodkowej
Europy przesz³y straszliwe doœwiadczenia. Dzisiaj otwieraj¹ siê przed nimi
nowe drogi. Trzeba, aby Europejczycy umieli zdecydowanie podj¹æ
wysi³ek twórczej wspó³pracy; aby umacniali pokój miêdzy sob¹ i wokó³
siebie! Nie mo¿na pozostawiæ ¿adnego kraju, nawet s³abszego, poza
obrêbem wspólnot, które obecnie powstaj¹!
Gniezno, 3 czerwca 1997 r.
Jan Pawe³ II
S£OWO WSTÊPNE
Dynamiczne zmiany dokonuj¹ce siê w ostatnich latach w Europie , a zw³aszcza intensywne procesy integracyjne, s¹ dla jej mieszkañców du¿ym wyzwaniem
zarówno w wymiarze historycznym jak i wobec przysz³oœci. Czêsto przebiegaj¹ one
w trudnych warunkach politycznych, spo³ecznych i gospodarczych. Obejmuj¹ i dotycz¹ spraw oraz problemów o skali miêdzynarodowej, regionalnej, a nawet lokalnej. W³aœciwe spo¿ytkowanie szans wynikaj¹cych z cz³onkostwa Polski w UE zale¿y
od aktywnoœci nas wszystkich. W znacz¹cej czêœci dotyczy tak¿e edukacji na wszystkich poziomach jej dzia³ania.
W nurt aktywnoœci proeuropejskiej Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w³¹czy³a siê od pocz¹tku swojego funkcjonowania, tj. od 1997 roku. Jest to widoczne równie¿ w bie¿¹cej dzia³alnoœci. Uchwa³¹ Senatu WSZiA przyjêta zosta³a
Deklaracja Polityki Europejskiej. Nastêpnym wa¿nym przedsiêwziêciem by³o
wprowadzenie do programu studiów wyk³adów z podstaw prawnych, gospodarczych i spo³ecznych Unii Europejskiej, a tak¿e utworzenie wielu nowych europejskich specjalizacji na realizowanych kierunkach studiów. W ramach uczelni istniej¹ i dzia³aj¹ na rzecz regionu akredytowane przez polskie ministerstwa oraz Komisjê Europejsk¹ takie instytucje, jak: Punkt Europe Direct, Agro – Info, Krajowy
System Us³ug dla Ma³ych i Œrednich Przedsiêbiorstw.
Uczelnia uczestniczy³a samodzielnie b¹dŸ jako partner w szeregu projektach i programach regionalnych, krajowych i miêdzynarodowych finansowanych
z Funduszy Europejskich takich jak: PHARE – CREDO, Leonardo da Vinci, Sokrates, Erasmus, PHARE, EQUAL.
Od pocz¹tku swojego istnienia i dzia³alnoœci edukacyjnej Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu podjê³a wspó³pracê z kilkudziesiêcioma uczel7
niami i oœrodkami badawczymi w Europie i USA. Wœród nich znalaz³y siê tak¿e tego
typu instytucje z Ukrainy, z którymi podpisane zosta³y umowy i porozumienia. S¹ to
m.in.: Uniwersytet im. Iwana Franki we Lwowie, Uniwersytet Wo³yñski im. £esi
Ukrainki w £ucku, Berdiañski Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny w Berdiañsku,
G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Lwowskim.
Niniejsza publikacja „Pogranicze polsko-ukraiñskie. Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka” jest rezultatem kolejnych prac badawczych wykonywanych w Wy¿szej Szkole Zarz¹dzania i Administracji w ramach projektów miêdzynarodowych.
Nale¿y wyraziæ nadziejê. ¿e bêdzie ona dobrze s³u¿yæ rozwojowi regionów po obu
stronach granicy.
Projekt móg³ byæ zrealizowany dziêki wspó³pracy i zaanga¿owaniu g³ównego
partnera po stronie ukraiñskiej, tj. Uniwersytetu Wo³yñskiego im. £esi Ukrainki
w £ucku. Na rêce Rektora tej Uczelni Prof. Iwana Oleksejuka sk³adam podziêkowania wszystkim uczestnikom i pracownikom bior¹cym udzia³ w tym przedsiêwziêciu.
Wyra¿am podziêkowania realizatorom projektu zarówno ze strony ukraiñskiej,
z obwodów: wo³yñskiego, lwowskiego i zakarpackiego, jak i województw polskich –
lubelskiego oraz podkarpackiego, w tym w szczególnoœci: Dyrektorowi G³ównego
Urzêdu Statystycznego w Obwodzie Lwowskim – Semenowi Matkowskiemu, Dyrektorowi Urzêdu Statystycznego w Lublinie – Kazimierzowi Tuckiemu oraz Dyrektorowi Urzêdu Statystycznego w Rzeszowie – Janowi Wêgrzynowi.
Wyniesione doœwiadczenia ze wspó³pracy przy przygotowaniu i realizacji projektu potwierdzaj¹, ¿e wystêpuj¹ca ró¿norodnoœæ problemów po obu stronach granic pañstwowych w Europie sprawia, ¿e wspó³praca transgraniczna staje siê nieodzowna do ich rozwi¹zywania.
dr in¿. Jan Andreasik
Rektor
Wy¿szej Szko³y Zarz¹dzania i Administracji
w Zamoœciu
8
WPROWADZENIE
Ukraina jest strategicznym partnerem gospodarczym i politycznym Polski. Jej
znaczenie jest tym wiêksze, ¿e s¹siaduje ona z naszym krajem, a oba pañstwa le¿¹
wzd³u¿ nowej wschodniej granicy zewnêtrznej Unii Europejskiej. Dynamicznie rozwijaj¹ca siê wspó³praca polsko-ukraiñska odbywa siê na wielu p³aszczyznach. Nie
ma ona wy³¹cznie charakteru miêdzyrz¹dowego, ale tak¿e – regionalny i lokalny,
w tym transgraniczny. Wspó³praca transgraniczna jest bardzo wa¿nym czynnikiem
stymuluj¹cym rozwój spo³eczno-gospodarczy pogranicza polsko-ukraiñskiego. Przez
pogranicze to przebiegaj¹ transeuropejskie korytarze transportowe. Funkcjonuj¹ tu
tak¿e przejœcia graniczne o znaczeniu europejskim, z których najwiêksze to: Hrebenne – Rawa Ruska, Dorohusk – Jagodzin, M³yny – Korczowa i Przemyœl – Moœciska.
Wejœcie Polski do UE stworzy³o ca³kowicie now¹ sytuacjê na pograniczu polsko-ukraiñskim. Obok wielu szans i korzyœci powsta³y tak¿e pewne zagro¿enia dotycz¹ce dotychczasowych form wspó³pracy oraz nawi¹zanych ju¿ kontaktów gospodarczych. Istotne w tej sytuacji jest podjêcie dzia³añ, które pozwol¹ nie tylko na
ich podtrzymanie i utrwalenie, ale na wypracowanie nowych form aktywnoœci, w tym
wymiany informacji na poziomie podmiotów gospodarczych, instytucji oraz spo³ecznoœci lokalnych.
Publikacja Pogranicze polsko-ukraiñskie. Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka wychodzi tego typu postulatom naprzeciw. Jest pierwsz¹, tak kompleksowo
opracowan¹ pozycj¹, wydan¹ w ramach serii wydawniczej poœwiêconej spo³ecznoekonomicznej charakterystyce regionów polskich i ukraiñskich (województwa: lubelskie, podkarpackie, obwody: lwowski, wo³yñski, zakarpacki), po³o¿onych wzd³u¿
wschodniej granicy Unii Europejskiej. Sk³ada siê z dwóch zasadniczych czêœci. Pierwsza ma charakter analityczny i obejmuje przygotowane – przez zespó³ autorów polskich i ukraiñskich – rozdzia³y, poœwiêcone kolejno:
• ogólnej charakterystyce pogranicza polsko-ukraiñskiego, ze szczególnym uwzglêdnieniem jego znaczenia geopolitycznego i gospodarczego,
• specyfice œrodowiska geograficznego,
• identyfikacji problemów i form ochrony œrodowiska,
• podzia³owi terytorialnemu dla potrzeb administracji publicznej ogólnej szczebla
lokalnego i regionalnego,
• problemom dynamiki i kszta³towania siê struktur demograficznych,
9
•
•
•
•
•
•
pozarolniczej aktywnoœci gospodarczej,
dzia³alnoœci gospodarczej o charakterze rolniczym,
analizie potencja³u turystycznego,
problemom nauki i szkolnictwa wy¿szego,
charakterystyce infrastruktury transportowej,
analizie infrastruktury granicznej i jej wykorzystania.
Tê czêœæ publikacji koñcz¹ wnioski i rekomendacje wyp³ywaj¹ce z treœci rozdzia³ów jak te¿ z opinii zaproszonych do wspó³pracy ekspertów polskich i ukraiñskich.
Druga czêœæ monografii ma charakter Ÿród³owy. Sk³ada siê z 76 tablic statystycznych, wykorzystanych przez autorów czêœci analitycznej, pozwalaj¹cych dodatkowo Czytelnikowi na wyci¹gniêcie w³asnych wniosków oraz dokonanie w³asnych interpretacji. Informacje statystyczne, zawarte w tablicach pochodz¹ z urzêdów statystycznych w Lublinie, Lwowie, £ucku, Rzeszowie i U¿gorodzie. Podstawowym przekrojem czasowym jest rok 2003, a przestrzennym – województwo/obwód (NUTS-2) oraz powiat/rejon (NUTS-4), co z kolei umo¿liwia agregacjê danych w podregionach, tj. jednostkach typu NUTS-3.
Przy doborze danych kierowano siê kryteriami wiarygodnoœci i porównywalnoœci. Generalnie nie wykorzystywano informacji zupe³nie nieporównywalnych
w sensie rzeczowym, jak te¿ przestrzennym. W przypadku wyst¹pienia czêœciowej
nieporównywalnoœci w formie opisowej podawano jej przyczyny.
Ca³oœæ publikacji uzupe³niaj¹ liczne wykresy, kartogramy, kartodiagramy oraz
zestaw ponad 100 fotografii, ukazuj¹cych obszar pogranicza polsko-ukraiñskiego.
Za³o¿eniem projektu, w którego ramach powsta³a monografia Pogranicze polsko-ukraiñskie Œrodowisko. Spo³eczeñstwo Gospodarka by³o zdiagnozowanie sytuacji spo³eczno-gospodarczej obszarów wchodz¹cych w sk³ad pogranicza, stworzenie mo¿liwie jednolitego i kompletnego zbioru wskaŸników i danych pozwalaj¹cych na analizê sytuacji w oparciu o te same kryteria zarówno dla strony ukraiñskiej
jak i polskiej. Publikacja wychodzi naprzeciw zg³aszanym zapotrzebowaniom na
informacje. Ma za zadanie stworzyæ merytoryczne podstawy niezbêdne do budowania strategii rozwojowych oraz wspomagania tych dzia³añ, zw³aszcza w regionach
transgranicznych, co mo¿e byæ tak¿e wykorzystane przy aplikacji œrodków finansowych z Funduszy Strukturalnych.
Realizacja projektu mia³a równie¿ na celu aktywizacjê wspó³pracy firm i instytucji województwa lubelskiego z partnerami z województwa podkarpackiego oraz
obwodów: lwowskiego, wo³yñskiego i zakarpackiego. Dysponowanie danymi statystycznymi o sytuacji spo³eczno-gospodarczej pozwala samorz¹dom, firmom, instytucjom regionów przygranicznych na efektywniejsze i trafniejsze podejmowanie
decyzji. Poza funkcj¹ informacyjno-edukacyjn¹, wyniki projektu maj¹ przyczyniæ
siê do wypracowania i wzmocnienia trwa³ego systemu przep³ywu informacji i ko10
munikacji pomiêdzy instytucjami statystycznymi, publicznymi, w tym samorz¹dowymi po obu stronach granicy. Wydawnictwo mo¿e byæ wykorzystane równie¿ jako
narzêdzie promocji regionów pogranicza na zewn¹trz a s³u¿yæ temu ma jego wydanie w ksi¹¿ki w 3 wersjach jêzykowych oraz na p³ycie CD.
Od strony metodologicznej informacje zawarte w publikacji pochodz¹ z baz
danych statystycznych prowadzonych przez urzêdy statystyczne w Polsce i na Ukrainie oraz z baz statystycznych i rejestrów instytucji publicznych Polski i Ukrainy.
Dla zapewnienia wiarygodnoœci i wewnêtrznej spójnoœci zamieszczonych danych
z ró¿nych dziedzin ¿ycia gospodarczego, spo³ecznego, a tak¿e œrodowiska geograficznego, zosta³y one poddane specjalistycznej analizie wed³ug procedur stosowanych w statystyce polskiej. W tym wzglêdzie przyjêto nastêpuj¹ce zasady:
• zastosowano ocenê wiarygodnoœci i porównywalnoœci danych statystycznych,
• informacje pobierane by³y z instytucji Ÿród³owych.
Monografia Pogranicze polsko-ukraiñskie. Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka jest adresowana do szerokiego krêgu odbiorców, miêdzy innymi: przedstawicieli samorz¹dów lokalnych, organizacji pozarz¹dowych (lokalne i regionalne
stowarzyszenia rozwoju), administracji rz¹dowej strony polskiej i ukraiñskiej, szkó³,
uczelni wy¿szych i placówek naukowo-badawczych (Europejskie Kolegium Uniwersytetów Polskich i Ukraiñskich), podmiotów gospodarczych oraz przedsiêbiorców zainteresowanych rozwijaniem wzajemnej wspó³pracy gospodarczej.
Powstanie tej publikacji jest tak¿e elementem tworzenia bazy informacyjnej
o pograniczu polsko-ukraiñskim, która bêdzie wykorzystywana zarówno dla potrzeb
analizy realizacji regionalnych programów rozwoju, jak te¿ przygotowywania projektów finansowanych z Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej (INTERREG
IIIA) czy te¿ œrodków pomocowych na Ukrainie (TACIS), a tak¿e innych, sukcesywnie udostêpnianych po obu stronach granicy, a nakierowanych na rozwój wspó³pracy transgranicznej.
Celem projektu i prezentowanej publikacji by³o stworzenie podstaw do zbudowania systemu aktualizowania, udostêpniania i wykorzystywania kompleksowej
oraz wiarygodnej bazy danych i informacji gospodarczej, spo³ecznej o przygranicznych regionach Polski i Ukrainy s³u¿¹cej wielorakim dzia³aniom stymuluj¹cym
wspó³pracê polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego. Mog¹ one s³u¿yæ m.in.
nawi¹zywaniu i rozwijaniu kontaktów pomiêdzy instytucjami administracji publicznej
przygranicznych regionów Polski i Ukrainy, systemowej wymianie informacji statystycznych nie tylko Ukrainy, ale tak¿e z wybranymi regionami UE, identyfikacji
barier informacyjnych utrudniaj¹cych rozwój przedsiêbiorczoœci w regionie przygranicznym, wobec nowych wyzwañ i wymagañ w Europie oraz jako pomoc w tworzeniu wspólnych strategii regionalnego rozwoju i planów wspó³pracy transgranicznej w zakresie przedsiêbiorczoœci, zasobów ludzkich, kooperacji gospodarczej, inwestycji, ochrony œrodowiska, turystyki transgranicznej, a tak¿e promocja idei roz11
woju Euroregionów oraz wspó³pracy w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym.
Wyniki realizacji projektu s¹ zgodne z priorytetami Funduszu Ma³ych Projektów i odnosz¹ siê do priorytetu dotycz¹cego lokalnego rozwoju ekonomicznego oraz
informacji i komunikacji spo³ecznej, natomiast poœrednio dotycz¹ wszystkich priorytetów euroregionalnych. Stworzenie statystycznej bazy gospodarki, infrastruktury, zasobów ludzkich, edukacji, stanu i ochrony œrodowiska, rolnictwa, kultury oraz
handlu zagranicznego u³atwi okreœlenie kierunków rozwoju regionów, bêdzie s³u¿yæ przedsiêwziêciom maj¹cym na celu wyrównanie poziomu ¿ycia w porównaniu
z innymi regionami UE.
Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu zamierza, przy udziale
i wspó³pracy z Urzêdem Marsza³kowskim w Lublinie oraz pozosta³ymi partnerami
zarówno po stronie polskiej jak i ukraiñskiej, kontynuowaæ wydawanie tego typu
analiz i badañ w cyklu 3-4-letnim. Tym samym opracowanie to mo¿e stanowiæ podstawê do monitoringu i ewentualnych korekt programów rozwoju regionalnego i planów wspó³pracy transgranicznej.
Bogdan Kawa³ko
Andrzej Miszczuk
12
Bogdan Kawa³ko
Rozdzia³ 1
UWARUNKOWANIA I CZYNNIKI
POLSKO-UKRAIÑSKIEJ WSPÓ£PRACY TRANSGRANICZNEJ
1.1. Podstawy prawne wspó³pracy transgranicznej
Wspó³praca regionów granicznych, która najczêœciej okreœlana jest mianem
transgranicznej, ma w Europie bogaty dorobek oraz wieloletni¹ historiê1 . Wielorodnoœæ problemów i szans po obu stronach granic pañstw w Europie sprawia, ¿e wspó³praca transgraniczna staje siê nieodzownym czynnikiem stymuluj¹cym rozwój. Realizowana jest na ró¿nych szczeblach i w rozmaitych formach, lecz najczêœciej w oparciu o lokalne zasoby naturalne i potencja³ intelektualny.
Pionierski charakter mia³y utworzone na pocz¹tku lat piêædziesi¹tych zwi¹zki
regionów granicznych, funkcjonuj¹ce przede wszystkim na pograniczu norwesko-szwedzko-fiñskim, holendersko-niemieckim oraz niemiecko-francuskim. Powsta³e wówczas stowarzyszenia, dzia³aj¹ce w konkretnych obszarach ¿ycia spo³ecznego i gospodarczego, by³y jedn¹ z pierwszych form budowania struktur wspó³pracy
ponadgranicznej.
Istnieje wiele przes³anek rozwoju wspó³pracy transgranicznej w Europie, m.in.2:
• historyczne – oznaczaj¹ce, ¿e kszta³t dzisiejszej Europy jest wynikiem wspólnego dziedzictwa kulturowego, na którym spo³ecznoœci lokalne opieraj¹ czêsto wspó³pracê transgraniczn¹,
• polityczne – gdzie wspó³praca transgraniczna stanowi bardzo wa¿ny czynnik stabilizuj¹cy i kreuj¹cy rozwój oraz wspó³pracê s¹siedzk¹, natomiast dla pañstw cz³onkowskich Unii Europejskiej stanowi istotny czynnik samego procesu integracji
europejskiej,
Wed³ug Europejskiej Karty Regionów Granicznych i Transgranicznych wspó³prac¹ transgraniczn¹ okreœla siê wspó³pracê s¹siedzk¹ przylegaj¹cych do siebie regionów granicznych lub wspó³pracê zagraniczn¹ w³adz szczebla regionalnego i lokalnego organizacji lub instytucji reprezentuj¹cych obszary graniczne. Wspó³praca ta pomaga w ³agodzeniu niekorzystnych skutków istnienia granic i w przezwyciê¿aniu negatywnych skutków po³o¿enia terenów przygranicznych na narodowych
obrze¿ach pañstw oraz s³u¿y poprawie warunków ¿yciowych osiad³ej tam ludnoœci.
2
Boguszewski R., Rola Euroregionu Bug we wspó³pracy transgranicznej woj. lubelskiego,
WSH Pu³tusk–Lublin, paŸdziernik 2000 r. (maszynopis); Euroregiony w nowym podziale terytorialnym Polski, GUS, US Wroc³aw, Warszawa-Wroc³aw 1999.
1
13
• gospodarcze – promuj¹ce aktywizacjê ekonomiczn¹ regionów przygranicznych
i wyrównywanie szans rozwojowych,
• spo³eczne – gdzie celem jest nawi¹zywanie kontaktów spo³ecznoœci, prze³amywanie barier, wzajemnych uprzedzeñ, lepsze zrozumienie, budowanie pomostów
pomiêdzy mieszkañcami s¹siednich regionów.
Dotychczas w Polsce ukszta³towa³y siê ró¿norodne formy wspó³pracy transgranicznej i miêdzynarodowej3. Przyjête przez konstytucyjne w³adze RP umowy,
porozumienia oraz dokumenty w istotny sposób u³atwiaj¹ i porz¹dkuj¹ wspó³pracê
miêdzynarodow¹ regionów. Najwa¿niejsze z nich to:
– Europejska Konwencja Ramowa o Wspó³pracy Transgranicznej miêdzy Wspólnotami i W³adzami Regionalnymi4,
– Europejska Karta Samorz¹du Terytorialnego5,
– Europejska Karta Regionów Granicznych i Transgranicznych6.
Rozwój wspó³pracy miêdzynarodowej polskich regionów w ci¹gu ostatnich
piêtnastu lat by³ bardzo dynamiczny, niezale¿nie od tego, czy mierzyæ to liczb¹ kontaktów, programów czy wspólnych projektów. Obserwuje siê tak¿e przyspieszone
procesy instytucjonalizacji miêdzynarodowej wspó³pracy regionów oraz wzmocnienie
dba³oœci o w³asne interesy w instytucjach europejskich7. Zgodnie z Europejsk¹ Konwencj¹ Ramow¹ o Wspó³pracy Transgranicznej miêdzy Wspólnotami i W³adzami
Terytorialnymi za wspó³pracê transgraniczn¹ uwa¿a siê ka¿de wspólnie podjête dzia³anie maj¹ce na celu umocnienie i dalszy rozwój s¹siedzkich kontaktów miêdzy
wspólnotami i w³adzami dwóch lub wiêkszej liczby umawiaj¹cych siê stron, jak
równie¿ zawarcie porozumieñ i przyjêcie uzgodnieñ koniecznych do realizacji zamierzeñ8. Europejska Karta Regionów Granicznych i Transgranicznych podaje, ¿e
Miêdzynarodowa wspó³praca regionów. Wybór ekspertyz, praca zbiorowa pod red. W. Toczyski, W. Sartorius, J. Zaucha, Wyd. Przedœwit, Warszawa, wrzesieñ 1997.
4
Ratyfikowana przez Polskê 10 marca 1993 r. z moc¹ obowi¹zuj¹c¹ od 19 marca 1993 r.,
DzU z 1993 r. Nr 61 poz. 287.
5
DzU z 1994 r. Nr 124 poz. 607 i Oœwiadczenie Rz¹dowe z 14.07.1994 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolit¹ Polsk¹ Europejskiej Karty Samorz¹du Terytorialnego, sporz¹dzonej w Strasburgu 15.10.1985 r. (DzU Nr 78 poz. 483).
6
http://www.pldg.pl/p/pl/TorJ/6/8/4
7
Warto przypomnieæ programy Unii Europejskiej promuj¹ce miêdzynarodow¹ wspó³pracê
regionów. Umo¿liwia³y one dotychczas, b¹dŸ mog¹ nadal wzmacniaæ i wspieraæ konkretne inicjatywy i dzia³ania regionów w europejskim obszarze wspó³pracy miêdzynarodowej. Dotyczy to nastêpuj¹cych programów: ECOS - Ouverture, INTERREG II, PHARE CBC, CENTURIO, EURODYSSEY, ENTO, RECITE, PACTE, LEONARDO, LEADER II, LIFE, CREDO, por. szerzej: Miêdzynarodowa wspó³praca regionów..., op.cit.
8
DzU z 1993 r. Nr 61 poz. 87.
3
14
granice s¹ „bliznami historii”9. Wspó³praca transgraniczna m.in. ma za zadanie wspomaganie ³agodzenia niekorzystnych skutków istnienia tych granic, a tak¿e przezwyciê¿anie negatywnych skutków po³o¿enia terenów przygranicznych na obrze¿ach
pañstw.
Celem tego typu wspó³pracy jest rozwój mo¿liwie szerokiego zakresu ¿ycia
kulturalnego, spo³ecznego i gospodarczego, a tak¿e zwi¹zanych z nim infrastruktur.
Traktat miêdzy Rzeczpospolit¹ Polsk¹ a Ukrain¹ o dobrym s¹siedztwie, przyjaznych stosunkach i wspó³pracy podpisany w Warszawie 18 maja 1992 roku okreœla, ¿e strony bêd¹ sprzyjaæ ustanowieniu i rozwojowi bezpoœrednich kontaktów
i wspó³pracy miêdzy regionami, jednostkami administracyjno-terytorialnymi i miastami Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy.10 Zgodnie z zapisami traktatu szczególna uwaga powinna byæ poœwiêcona wspó³pracy w zakresie perspektywicznego programowania rozwoju obszarów przygranicznych. Za najwa¿niejsze zadanie do zrealizowania traktat uznaje zwiêkszenie liczby przejœæ granicznych oraz usprawnienie
przeprowadzania kontroli celnej i granicznej. Realizacji uzgodnieñ dotycz¹cych
dynamizowania wspó³pracy pomiêdzy regionami s³u¿y Komisja Miêdzynarodowa
do spraw Wspó³pracy Miêdzyregionalnej oraz Komisja do spraw Wspó³pracy Transgranicznej. Porozumienie w tej sprawie podpisano w Kijowie 24 maja 1993 roku11 .
Na mocy Porozumienia miêdzy Polsk¹ a Ukrain¹ z 1993 r. g³ównymi obszarami mo¿liwej wspó³pracy miêdzy organami administracji rz¹dowej i samorz¹dowej
s¹: budownictwo i gospodarka przestrzenna, transport, gospodarka komunalna, przemys³, handel, rolnictwo, ochrona przyrody i œrodowiska naturalnego, oœwiata i kszta³cenie zawodowe, nauczanie odpowiednio jêzyka polskiego i ukraiñskiego jako drugiego w szko³ach (zw³aszcza w regionach przygranicznych), kultura i sztuka, ochrona zdrowia, turystyka i sport, wzajemne informowanie siê na wypadek katastrof
i klêsk ekologicznych (epidemie, powodzie, po¿ary, katastrofy i wypadki transportowe), a tak¿e inne dziedziny wzajemnego zainteresowania.
Podpisuj¹c porozumienie, strony zdeklarowa³y wspieranie wspó³pracy transgranicznej i miêdzyregionalnej, aby w ten sposób tworzyæ warunki i przyczyniaæ siê
do „...zacieœniania stosunków miêdzy Rzeczpospolit¹ Polsk¹ a Ukrain¹...” oraz
„...przyczyniæ siê do postêpu gospodarczego i spo³ecznego regionów obu Pañstw,
szczególnie przygranicznych...”12. Realizuj¹c cele i zasady Traktatu, Polska i Ukraina podpisa³y tak¿e umowê o stosunkach prawnych na polsko-ukraiñskiej granicy
Kartê uchwalono w dniu 20 listopada 1981 r. w Euregio na pograniczu Niemiec i Holandii,
nastêpnie przyjêto w zmienionej wersji w dniu 1 grudnia 1995 r. w Szczecinie, ponownie modyfikowano w 2004 r. w Szczecinie.
10
DzU z 1993 r. nr 125 poz. 573
11
Przyborowska-Klimczak A., Staszewski W., Stosunki traktatowe Polski z krajami s¹siednimi. Wybór dokumentów, Lubelskie Wydawnictwo Prawnicze, Lublin 1998.
12
Tam¿e.
9
15
pañstwowej oraz wspó³pracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych13. Okreœla
ona miêdzy innymi przebieg, oznakowanie i utrzymanie granicy, zadania i kompetencje polsko-ukraiñskiej komisji granicznej, sposób u¿ytkowania wód granicznych,
linii kolejowych, dróg oraz innych urz¹dzeñ technicznych przeciêtych lini¹ granicy
pañstwowej, sposób prowadzenia dzia³alnoœci gospodarczej i ochrony œrodowiska
w obszarze granicznym, a tak¿e prawa i obowi¹zki pe³nomocników granicznych.
Konwencja Konsularna miêdzy Rzecz¹pospolit¹ Polsk¹ a Ukrain¹ podpisana w Warszawie 8 wrzeœnia 1991 roku precyzuje i reguluje stosunki konsularne obu pañstw14.
Dokument ten ma na celu rozwijanie wspó³pracy zgodnie z Deklaracj¹ o zasadach
i podstawowych kierunkach rozwoju stosunków polsko-ukraiñskich, podpisan¹
w Kijowie 13 paŸdziernika 1990 roku. Jest ona jednoczeœnie potwierdzeniem Konwencji Wiedeñskiej z 24 kwietnia 1964 roku o stosunkach konsularnych.
Zasady wspó³pracy na wspólnym odcinku granicy okreœla Porozumienie Komendanta G³ównego Stra¿y Granicznej RP i Prezesa G³ównego Urzêdu Ce³ RP
z Przewodnicz¹cym Komitetu Pañstwowego do Spraw Ochrony Granicy Pañstwowej Ukrainy – Dowódcy Wojsk Pogranicznych Ukrainy i Przewodnicz¹cego Pañstwowego Komitetu Ce³ Ukrainy o zasadach tymczasowej wspó³pracy przy dokonywaniu kontroli osób, towarów i œrodków transportu przekraczaj¹cych polsko-ukraiñsk¹ granicê pañstwow¹ w drogowym przejœciu granicznym Zosin – Uœci³ug, gdzie
kontrola graniczna prowadzona jest wspólnie. Na pozosta³ych przejœciach granicznych kontrola jest prowadzona oddzielnie. Za infrastrukturê przejœæ granicznych
odpowiedzialna jest solidarnie Polska i Ukraina, a obiekty przejœæ znajduj¹ siê po
obu stronach15. W lipcu 2003 roku miêdzy Rz¹dem Rzeczypospolitej a Ukrain¹
podpisano umowê o zasadach ruchu wizowego, na mocy którego z dniem 15 listopada 2003 roku obywatele Ukrainy przebywaj¹cy na terenie Polski maj¹ obowi¹zek
posiadania wiz pobytowych16. Zmiana warunków przekraczania granicy i wprowadzania wiz dla strony ukraiñskiej wi¹¿e siê z koniecznoœci¹ spe³nienia wymogów
cz³onkostwa Polski w UE17.
1.2. Formy instytucjonalne
Zbudowanie odpowiednich zasad i norm prawnych w formie miêdzynarodowych umów i porozumieñ o wspó³pracy transgranicznej jest warunkiem celowych
DzU z 1994 r. nr 63 poz. 267.
DzU z 1994 r. nr 60 poz. 248.
15
Strategia Zintegrowanego Zarz¹dzania Granic¹ w latach 2003 – 2005, MSWiA, Warszawa, listopad 2002 r.
16
Umowa 30.07.2003 r. pomiêdzy Rz¹dem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o Zasadach ruchu wizowego http://www.polska.com.ua/pol/konsulat/wizy/1728, 2005
17
Rzeczpospolita Polska formalnie cz³onkiem UE sta³a siê 1 maja 2004 roku.
13
14
16
i uporz¹dkowanych dzia³añ w tym zakresie. Trudno rozpatrywaæ wewnêtrzne relacje s¹siaduj¹cych obszarów przy szczelnie zamkniêtej granicy pañstwowej. Granica
zazwyczaj os³abia wiêzi i wspó³pracê pomiêdzy poszczególnymi czêœciami regionów transgranicznych, nale¿¹cych do ró¿nych pañstw, podlegaj¹cych w³asnym systemom prawnym i ustrojowym.
Analizuj¹c stan wspó³pracy mo¿na powiedzieæ, ¿e w transgranicznym polsko-ukraiñskim obszarze wykszta³ci³y siê ró¿ne jej formy. Formalnie mo¿na wyodrêbniæ dwa systemy wspó³pracy transgranicznej, tj. wspó³pracê rz¹dow¹ i rz¹dowo-samorz¹dow¹18. Pierwszy zwi¹zany jest z funkcjonowaniem terenowej administracji rz¹dowej, drugi g³ównie z dzia³alnoœci¹ jednostek samorz¹dowych. Istnienie tych
systemów jest uwarunkowane posiadanymi kompetencjami partnerów. Specyficzn¹
formu³¹ jest ³¹czenie tych dwóch elementów na poziomie regionu. Stanowi to bardzo wa¿ny czynnik powodzenia dzia³alnoœci transgranicznej. Na granicy polsko-ukraiñskiej najbardziej powszechne s¹ nastêpuj¹ce, zinstytucjonalizowane formy
wspó³pracy:
· Porozumienia i umowy transgraniczne – zawierane i realizowane na podstawie uzgodnieñ traktatowych i porozumieñ miêdzypañstwowych. Dotycz¹ one
przyk³adowo rozbudowy infrastruktury przejœæ granicznych, wspólnych programów
ochrony œrodowiska, przyrody, wód powierzchniowych, gruntowych, rozwoju wspó³pracy gospodarczej, turystyki, infrastruktury komunikacyjnej zagospodarowania
przestrzennego, wspólnych strategii rozwoju.
· Porozumienia euroregionalne (Euroregiony)
Euroregion to obszar przygraniczny objêty wspó³dzia³aniem dwóch lub wiêcej pañstw w zakresie okreœlonym konwencj¹ Madryck¹ Rady Europy19. Rozumiany jest jako obszar dobrowolnej wspó³pracy przygranicznej w zakresie spraw gospodarczych, spo³ecznych, kulturalnych, turystyki, ochrony przyrody i rozwoju dobros¹siedzkich stosunków, ochrony dziedzictwa kulturowego, wspólnego zabezpieczenia przed skutkiem klêsk ¿ywio³owych, rozwoju wymiany handlowej i innych20.
Euroregion stanowi ograniczony geograficznie obszar sk³adaj¹cy siê z czêœci terytoriów pañstw, które zgodzi³y siê na koordynowanie swych dzia³añ w ró¿nych dziedzinach, przy za³o¿eniu, ¿e:
• nie stanowi¹ struktur ponadpañstwowych,
Takie formy wspó³pracy s¹ przewidziane w Konwencji Madryckiej.
Europejska Konwencja Ramowa o wspó³pracy transgranicznej miêdzy wspólnotami i w³adzami terytorialnymi (zwana Konwencj¹ Madryck¹) uchwalona przez Radê Europy 21 maja 1980 r.
w Madrycie.
20
Zakrzewska I.T., Podrêczny s³owniczek terminów Unii Europejskiej. Centrum Informacji
Europejskiej UKIE, MPK Warszawa 1999 r.
18
19
17
• nie s¹ strukturami wydzielonymi spod narodowej jurysdykcji, administracji i kontroli,
• nie mog¹ staæ w sprzecznoœci z wewnêtrzn¹ legislacj¹ danego pañstwa (regionu)
i systemu umów miêdzynarodowych21.
W przypadku Polski i Ukrainy tego typu wspó³praca zosta³a zinstytucjonalizowana m.in. w postaci euroregionów „Karpackiego” i „Bug”22. Chronologicznie
struktury te w Polsce powsta³y stosunkowo wczeœnie. „Euroregion Karpacki” utworzono jako drugi w kolejnoœci (1993 r.) , natomiast „Bug” powsta³ jako szósty
Ryc. 1.1. Wspó³praca euroregionalna na pograniczu polsko-ukraiñskim
ród³o: Opracowanie w³asne.
Biuletyn Euroregionu Karpackiego nr 1 1993; Miszczuk A., Idea euroregionów i przyk³ady
jej realizacji w Europie Zachodniej i w Polsce, w: Euroregion Bug t. 4 pod red. Ba³towskiego M.,
Norbertinum, Lublin 1996, s. 19.
22
Surmacz B., Wspó³czesne stosunki polsko-ukraiñskie, Wyd. UMCS, Lublin 2002.
21
18
(1995 r.)23. Obejmuj¹ one swoim zasiêgiem ca³¹ granicê polsko-ukraiñsk¹ i s¹
najwiêksze wœród wszystkich istniej¹cych euroregionów w Polsce.
Ca³kowity ich obszar wynosi 296 362 tys. km2, na którym zamieszkuje 20,6
mln mieszkañców. Po stronie polskiej powierzchnia wchodz¹ca w sk³ad polsko-ukraiñskiej wspó³pracy euroregionalnej wynosi 43 041 tys. km2 (27,0% ogólnej
powierzchni objêtej struktur¹ euroregionów w Polsce) i zamieszkuje na niej 4,3 mln
mieszkañców, co stanowi 21,2% ogó³u ludnoœci zamieszka³ej na obszarach bêd¹cych w strukturach Euroregionu Bug i Euroregionu Karpaty.
· Porozumienia dwustronne (województw, obwodów) – jest to forma najczêœciej stosowana przez w³adze regionalne w ustaleniu i regulowaniu zasad rozwi¹zywania spraw i problemów bêd¹cych w kompetencji w³adz regionalnych,
w relacji województwo po stronie polskiej – obwód po stronie ukraiñskiej.
Ryc. 1.2. Euroregion Karpacki
ród³o: Jak w ryc. 1.1.
Andreasik J., Kawa³ko B., Kawecka-Wyrzykowska E., Szlachta J., Perspektywy przygranicznej wspó³pracy polsko-ukraiñskiej w œwietle cz³onkostwa Polski w Unii Europejskiej, Wyd. WSZiA,
ZamoϾ 2003.
23
19
Rys. 1.3. Euroregion Bug
ród³o: Jak w ryc. 1.1.
· Porozumienia samorz¹dów gmin i miast – zawierane pomiêdzy w³adzami i instytucjami jednostek samorz¹dowych regionów przygranicznych. Decyzjê
w tej sprawie podejmuj¹ suwerennie w³adze samorz¹dowe. Zakres podejmowanej
wspó³pracy mieœci siê w kompetencjach gmin. Najczêœciej s¹ to sprawy partnerstwa
w zakresie kultury, sportu, edukacji, turystyki i promocji, wspólnych projektów oraz
dzia³alnoœci gospodarczej.
· Porozumienia instytucjonalne – zawierane bezpoœrednio pomiêdzy instytucjami i organizacjami administracji publicznej obydwu stron. Swoim zakresem
obejmuj¹ wy³¹cznie sprawy bêd¹ce w kompetencji decyzyjnej poszczególnych instytucji podejmuj¹cych wspó³pracê. Przyk³adem mog¹ byæ porozumienia o wspó³pracy w zakresie monitoringu i wymiany informacji w dziedzinie stanu œrodowiska
naturalnego, wód granicznych, ochrony weterynaryjnej, zagro¿eñ epidemicznych,
nadzwyczajnych zagro¿eñ.
· Umowy gospodarcze – zawierane i realizowane miêdzy podmiotami gospodarczymi na zasadach wolnego rynku, przy wzajemnych korzyœciach partnerów.
Do tej kategorii zalicza siê miêdzy innymi: umowy i kontrakty, wspólne przedsiêwziêcia kapita³owe, zak³adanie wspólnych form, projekty i przedsiêwziêcia maj¹ce
20
charakter d³ugofalowy, odnawialny, obliczony na trwa³¹ i d³u¿sz¹ strategiê wspó³pracy. Decyzjê o zakresie i warunkach umów podejmuj¹ wy³¹cznie umawiaj¹ce siê
strony w oparciu o obowi¹zuj¹ce prawo.
· Wspó³praca „wolna” – do tej kategorii zalicza siê m.in. nie zorganizowany systemowo handel i wymianê przygraniczn¹, doraŸne i jednorazowe formy wspó³pracy instytucji, podmiotów, a tak¿e aktywnoœæ turystyczn¹ i handlow¹ obywateli
obydwu pañstw. Ta forma wspó³pracy ma bardzo istotny wp³yw na ca³oœciowy uk³ad
oraz klimat wspó³pracy miêdzypañstwowej, a przede wszystkim znacz¹co wp³ywa
na aktywizacjê i rozwój gospodarczy regionów przygranicznych.
1.3. Charakterystyka polsko-ukraiñskiego
regionu transgranicznego (PURT)
Rozwój regionów transgranicznych we wszystkich krajach Europy stanowi
wa¿ny element narodowych strategii i europejskiej polityki rozwoju24 . Dotychczas
nie zosta³a przyjêta uniwersalna definicja regionu transgranicznego, st¹d w opracowaniach, literaturze i praktyce spotyka siê ró¿ne jego okreœlenia, w tym m.in.
• w ujêciu historycznym – jako jednostka terytorialna o nazwie region siêga czasów pañstwa rzymskiego. Wywodzi siê od ³aciñskiego s³owa rex (król) i regio
(królestwo, kraj). Wskazuje, i¿ pod pojêciem regionu rozumiano terytorium podleg³e monarsze lub zarz¹dzane w ustroju demokratycznym. Pierwotne znaczenie
regionu odnoszono do jednostki prawno-administracyjnej. Przyjmuje siê, ¿e region sk³ada siê z trzech elementów: oœrodka centralnego, obszaru peryferyjnego
i granic. Poprzez tereny pograniczne (rubie¿e) powi¹zany jest z s¹siednimi jednostkami, tworz¹c zorganizowany system przestrzenny. Granice regionu czêsto
nie daj¹ siê w sposób jednoznaczny okreœliæ.25
• w ujêciu socjologicznym – jest synonimem regionalnej zbiorowoœci ludzkiej,
stanowi¹cej jeden z typów spo³ecznoœci terytorialnej. Istot¹ takiego ujêcia jest
rozwiniête poczucie odrêbnoœci i wiêzi opartej na emocjonalnym stosunku do
zamieszkiwanego terytorium.26
Deklaracja Koñcowa Pierwszego Forum Gospodarczego Europy Wschód – Zachód, Genewa 18 – 20 stycznia 1996 r.
25
Pulinowa M. Z., Region – podstawowe pojêcie w opisie zjawisk przestrzennych na ziemi,
Konferencja nt. „Œl¹sk jako region pogranicza jêzykowo-kulturalnego w edukacji”, Czeski Cieszyn
11–12 grudnia 1996 r.
26
Kwilecki A., Region i badania regionalne w perspektywie socjologii, „Ruch Prawniczy,
Ekonomiczny i Socjologiczny” 1992, z. 2.
24
21
• region to obszar obejmuj¹cy czêœæ przestrzeni geograficznej (przyrodniczej,
spo³eczno-gospodarczej, kulturalnej), która bezpoœrednio przylega do granicy
pañstwowej i obejmuje tereny s¹siaduj¹cych ze sob¹ krajów. Wa¿nym zagadnieniem jest okreœlenie szerokoœci terytorium znajduj¹cego siê po obu stronach granicy27.
• region jako terytorium wyró¿nione na podstawie kryteriów spo³eczno-kulturowych i gospodarczych po³o¿one po obu stronach granicy pañstwowej. Podstawê jego wyodrêbnienia mog¹ determinowaæ cechy natury geograficznej, ekonomicznej, kulturowej i etnicznej maj¹ce charakter wspólny, tj. podobny dla s¹siaduj¹cych ze sob¹ poprzez granicê obszarów. Wystêpowanie na danym obszarze cech stanowi¹cych o jego jednorodnoœci geograficznej, historycznej czy kulturowo-jêzykowej, jak równie¿ komplementarnoœci czy te¿ gospodarczej zwartoœci, stanowiæ mo¿e istotn¹ przes³ankê rozwoju wspó³pracy transgranicznej rozumianej jako szereg ró¿norodnych relacji nawi¹zywanych pomiêdzy zamieszkuj¹cymi go spo³ecznoœciami, a w perspektywie – przes³ankê instytucjonalizacji
i strukturalizacji tej wspó³pracy28.
• jako obszar po³o¿ony w bezpoœrednim styku granicy co najmniej dwóch
pañstw. Do sta³ych kryteriów wyró¿nienia regionów tego typu nale¿¹ m.in:
- stopieñ jednorodnoœci regionu (gospodarczej, ekonomicznej, wspólnoty kulturowej, œwiadomoœci regionalnej itp.),
- niska formalizacja granicy pañstwowej,
- stopieñ rozwoju i statusu regionu,
- po³o¿enie regionu,
- istnienie wspó³pracy transgranicznej oraz stopieñ jej instytucjonalizacji.
• region jako zwarty i wyodrêbniony obszar o okreœlonych relacjach wewnêtrznych: spo³ecznych, ekonomicznych, instytucjonalnych i kulturowych29. Jego
ukszta³towanie, a tak¿e wielkoœæ i zakres problemów bêd¹cych przedmiotem
wspólnego zainteresowania zale¿y wy³¹cznie od woli s¹siaduj¹cych pañstw i spo³ecznoœci regionalnych30.
• region transgraniczny, którego podstaw¹ jest podzia³ administracyjny jednostek bezpoœrednio ze sob¹ granicz¹cych.
Zio³o Z., Czynniki i bariery rozwoju obszarów transgranicznych, w: Polska i jej wspó³dzia³anie transgraniczne z s¹siadami, PAN IGiPZ, Warszawa 1995.
28
Miko³ajczyk A., Stosunki umowne miêdzy subpanstwowymi podmiotami w³adzy publicznej
ró¿nych pañstw (wspó³praca transgraniczna), „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1997,
z. 3.
29
Kawa³ko B., Stymulowanie rozwoju w regionie transgranicznym, „Gospodarka Narodowa”
nr 6 1997.
30
Mazurkiewicz L., Region transgraniczny – nowe pojêcie teorii regionu geograficznego,
w: „Problematyka wschodniego obszaru pogranicza”, Biuletyn nr 2 IGiPZ PAN, Warszawa 1993.
27
22
W realizacji projektu, za podstawê badañ, analiz i opisu przyjêto okreœlenie
regionu transgranicznego wed³ug kryterium podzia³u administracyjnego na poziomie województw po stronie polskiej i obwodów po stronie ukraiñskiej.
Ujmuj¹c historycznie, pierwszy polsko-ukraiñski region transgraniczny
ukszta³towa³ siê tu¿ po uzyskaniu niepodleg³oœci przez Ukrainê w wyniku podpisanego w 1991 r. tzw. Porozumienia Tomaszowskiego31.
Jego sygnatariuszami byli wojewodowie: che³mski, zamojski, przemyski i kroœnieñski ze strony polskiej i lwowski oraz wo³yñski ze strony ukraiñskiej. A¿ do
1998 roku porozumienie to by³o g³ówn¹ podstaw¹ prawn¹ i dzia³ania sta³ej Komisji
do Spraw Polsko-Ukraiñskiej Wspó³pracy Transgranicznej.
Ryc. 1.4. Polsko-ukraiñski region transgraniczny do roku 1998
ród³o: Opracowanie w³asne, 2004 r.
Porozumienie o wspó³pracy gospodarczej i kulturalnej zawarte 18 grudnia 1991 roku
w Tomaszowie Lubelskim pomiêdzy obwodami: lwowskim i wo³yñskim ze strony ukraiñskiej
a województwami: che³mskim, zamojskim, przemyskim i kroœnieñskim ze strony polskiej.
31
23
Przyjmuj¹c za podstawê kryterium podzia³u administracyjnego jednostek poziomu wojewódzkiego (obwodowego) bezpoœrednio ze sob¹ granicz¹cych, polsko-ukraiñski region transgraniczny tworzy piêæ regionów, w tym32 :
§ po stronie polskiej województwa: lubelskie i podkarpackie,
§ po stronie ukraiñskiej obwody: wo³yñski, lwowski i zakarpacki.
Osi¹ tak zdefiniowanego polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego jest
granica pañstwowa pomiêdzy Rzecz¹pospolit¹ Polsk¹ a Ukrain¹ o ca³kowitej d³ugoœci 535 km. Na tle innych pañstw, dla Polski stanowi ona trzeci¹ pod wzglêdem
d³ugoœci (na 7 pañstw granicznych), a dla Ukrainy d³ugoœæ granicy z Polsk¹ jest
pi¹t¹ (na 7 pañstw granicz¹cych). Dla polskich regionów zasadnicze znaczenie po
stronie ukraiñskiej maj¹ obwody lwowski i wo³yñski. We wspó³pracy z tymi jednostkami administracyjnymi zbudowana jest dotychczasowa podstawowa infrastruktura techniczna i instytucjonalna s³u¿¹ca kontaktom oraz organizowaniu wspó³pracy miêdzyregionalnej, miêdzypañstwowej Polski i Ukrainy, a tak¿e wspó³pracy miêdzynarodowej.
Ryc. 1.5. Polsko-ukraiñski region transgraniczny na tle krajów s¹siaduj¹cych
ród³o: Opracowanie w³asne 2004 r.
Andreasik J., Kawa³ko B., Kawecka-Wyrzykowska E., Szlachta J., Perspektywy przygranicznej wspó³pracy polsko-ukraiñskiej w œwietle cz³onkostwa polski w Unii Europejskiej.
32
24
Obszar wspó³pracy transgranicznej zdefiniowany w niniejszym opracowaniu
zajmuje powierzchniê 97,7 tys. km2, z czego na stronê polsk¹ przypada 43,0 tys. km2
(co stanowi 13,8% powierzchni Polski), a na ukraiñsk¹ 54,7 tys. km (tj. 9,1% ogó³u
terytorium Ukrainy). Uk³ad osadniczy regionu transgranicznego tworzy 150 miast,
z czego po stronie polskiej znajduje siê 86, natomiast po ukraiñskiej 64. Na Ukrainie sieæ osadnicz¹ uzupe³nia 77 miejscowoœci typu miejskiego, a ich mieszkañcy
wliczani s¹ do ludnoœci miejskiej. Ogólna liczba wsi wynosi 9799, przy czym
w polskiej czêœci tego obszaru znajduje siê 6318, a po ukraiñskiej 3481. Ukraiñska
czêœæ jest wiêksza zarówno pod wzglêdem powierzchni (o oko³o 27,2%), jak i liczby mieszkañców (o oko³o 14,0%). W czêœci polskiej jest wiêksza przeciêtna gêstoœæ
zaludnienia, która wynosi 100 osób na 1 km2 (w Polsce 122 osób na 1 km2), natomiast w ukraiñskiej 89 osób na 1 km2 (Ukraina 80 osób na 1 km2).
W tak okreœlonym regionie zdecydowanie najwiêkszym miastem jest Lwów
(751 tys. mieszkañców33). Drugie miejsce pod wzglêdem liczby ludnoœci zajmuje
Lublin (357 tys.) – najwiêksze miasto po stronie polskiej, a nastêpnie Rzeszów (159
tys.). W dalszej kolejnoœci po stronie polskiej nale¿y wymieniæ przede wszystkim
stolice by³ych województw, tj. Che³m (69 tys.), Przemyœl (68 tys.), Zamoœæ (67 tys.),
Tarnobrzeg (50 tys.), Krosno (48 tys.), a tak¿e Stalow¹ Wolê (67 tys.), Mielec (61
tys.), Bia³¹ Podlask¹ (58 tys.), Pu³awy (50 tys.). Drugim bardzo wa¿nym oœrodkiem
po stronie ukraiñskiej jest stolica Wo³ynia – £uck (199 tys.), a nastêpnie stolica
Zakarpacia – U¿gorod (116 tys.). Do wiêkszych oœrodków miejskich zaliczane s¹
le¿¹ce w obwodzie zakarpackim Mukaczewo (82 tys.) i Chust (32 tys.34), a w obwodzie wo³yñskim Kowel (66 tys.), Nowowo³yñsk (58 tys.) i W³odzimierz Wo³yñski
(38 tys.) oraz po³o¿one w obwodzie lwowskim Drohobycz (97 tys.35), Czerwonograd (84 tys.36), Stryj (61 tys.), Borys³aw (40 tys.37).
Na obu obszarach zamieszkuje po oko³o jednej dziesi¹tej mieszkañców poszczególnych pañstw. S¹ to regiony s³abiej zurbanizowane oraz uprzemys³owione
ni¿ inne czêœci Polski i Ukrainy. Podstawowym miejscem pracy i Ÿród³em utrzymania jest sektor rolny. Znacznie mniejszy ni¿ wynika³oby to z udzia³u w powierzchni
i liczbie mieszkañców Polski i Ukrainy jest wk³ad tych regionów w wielkoœci produkcji przemys³owej i w wartoœæ obrotów handlu zagranicznego swoich pañstw.
Porównuj¹c s¹siaduj¹ce ze sob¹ obszary zwraca uwagê istotna, bo 3,5-krotna
ró¿nica w liczbie podmiotów gospodarki narodowej, których po stronie polskiej
funkcjonuje 297,5 tys., zaœ po ukraiñskiej tylko 83,5 tys. Podobnie du¿¹ ró¿nic¹, bo
oko³o 10-krotn¹ (na niekorzyœæ regionów ukraiñskich) s¹ d³ugoœci jak i gêstoœci
£¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej Lwowa.
£¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej Chustu.
35
£¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej Drohobycza.
36
£¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej Czerwonogrodu.
37
£¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej Borys³awia.
33
34
25
Tabela 1.1. Wybrane elementy charakterystyki polsko-ukraiñskiego obszaru
transgranicznego
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie danych Urzêdów Statystycznych w Lublinie i Rzeszowie,
we Lwowie, £ucku i U¿gorodzie, 2005.
sieci wodoci¹gowej i kanalizacyjnej. Natomiast o wiele korzystniejsza jest sytuacja
ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego pod wzglêdem sytuacji na rynku pracy,
gdzie przy podobnej liczbie osób aktywnych zawodowo stopa bezrobocia po stronie
polskiej wynosi 16,6% i jest prawie 2-krotnie wy¿sza ni¿ po ukraiñskiej (9,7%). Na
ca³ym obszarze polsko-ukraiñskiego regionu notowany jest wyraŸnie ujemny wskaŸnik przyrostu naturalnego, który wynosi -1,4. Dla czêœci polskiej wskaŸnik ten jest
w sumie dodatni, bowiem wynosi 0,2, natomiast dla ukraiñskiej kszta³tuje siê na
poziomie -2,8. Ca³y obszar transgraniczny (wszystkie jego regiony) notuje ujemne saldo migracji, które w sumie w liczbach bezwzglêdnych wynosi -14830 osób,
26
Ryc. 1.6. Polsko-ukraiñski region transgraniczny
– sieæ osadnicza i komunikacyjna
ród³o: Opracowanie w³asne, 2004 r.
a jego poziom zarówno po stronie polskiej jak i ukraiñskiej jest podobny i wynosi
odpowiednio -7048 osób oraz -7792 osoby. WskaŸnik migracji na 1 tysi¹c ludnoœci zarówno dla ca³ego obszaru jak i poszczególnych jego czêœci jest taki sam
i wynosi -1,6.
Wydaje siê wiêc, ¿e zarówno polska jak i ukraiñska czêœæ tworz¹ca obszar
transgraniczny ze wzglêdu na swoje struktury i potencja³ gospodarczy nie odgrywa
obecnie decyduj¹cej roli w systemach ekonomicznych swoich pañstw. Natomiast
znacznie wa¿niejsza jest ich rola geopolityczna jako obszarów przygranicznych,
zarówno w wymiarze miêdzypañstwowym, jak i europejskim. Regiony te mo¿na
zaliczyæ do tzw. „czu³ych miejsc Europy”, bowiem po³o¿one s¹ na zewnêtrznej
wschodniej granicy Unii Europejskiej, stanowi¹c swoisty „barometr” relacji stosunków pomiêdzy t¹ wielk¹ polityczno-gospodarcz¹ organizacj¹ a Ukrain¹.
27
28
Wojciech ¯uchowski
Rozdzia³ 2
ŒRODOWISKO GEOGRAFICZNE
Po³o¿one na wschodnich krañcach Unii Europejskiej pogranicze polsko-ukraiñskie to zró¿nicowane pod wzglêdem budowy geologicznej, rzeŸby, klimatu, stosunków wodnych terytorium, przez które przebiega granica oddzielaj¹ca dwie wielkie jednostki fizyczno-geograficzne Europy – obszary Europy Zachodniej i Europy
Wschodniej.
Nale¿¹ce do obszaru Europy Zachodniej nizinne czêœci pogranicza zaliczane s¹
do prowincji Ni¿u Œrodkowoeuropejskiego, podprowincji Niziny Œrodkowopolskiej.
Pas nizin œrodkowopolskich od po³udnia s¹siaduje z subregionami Wy¿yn Polskich,
które z kolei granicz¹ z jednostkami podprowincji Pó³nocne Podkarpacie. Bardziej na
po³udnie spotykamy regiony podprowincji Zewnêtrzne Karpaty Zachodnie. Do Europy Zachodniej zaliczamy tak¿e jednostki podprowincji Wschodnie Podkarpacie,
podprowincji Beskidy Wschodnie, Wewnêtrzne Karpaty Wschodnie oraz niewielki
region Niziny Zakarpackiej.
W jednostce Europy Wschodniej pograniczne obszary nizinne wchodz¹ w sk³ad
prowincji Polesie, bêd¹cej czêœci¹ sk³adow¹ podobszaru Ni¿ Wschodnioeuropejski.
Od po³udnia granicz¹ one z jednostkami prowincji Wy¿yny Ukraiñskie, od zachodu
z Nizin¹ Œrodkowopolsk¹ i subregionami Wy¿yn Polskich.
Tereny pogranicza po³o¿one w Polsce i Ukrainie œciœle wi¹¿e ze sob¹ uk³ad
naturalnych jednostek – regionów fizyczno-geograficznych, maj¹cych przebieg transgraniczny. Tego przyk³adami s¹ Beskidy Wschodnie, Wy¿yna Wo³yñsko-Podolska,
Wy¿yna Lubelsko-Lwowska czy Polesie, jak te¿ regiony hydrograficzne.
Obszar pogranicza nale¿y do zlewisk Ba³tyku i Morza Czarnego. Têdy przebiega
europejski dzia³ wodny. Ca³e województwo lubelskie i 98,7% powierzchni województwa podkarpackiego odwadniaj¹ rzeki dorzecza Wis³y. Przewa¿aj¹ca czêœæ obwodów
strony ukraiñskiej nale¿y do dorzeczy Dniepru, Dniestru i Dunaju. W obwodzie lwowskim wiêkszoœæ rzek prowadzi swe wody do Dniestru, nieco mniejszy obszar zajmuje
dorzecze Wis³y, a rzeki bêd¹ce dop³ywami Dniepru odwadniaj¹ najmniejsz¹, pó³nocno-wschodni¹ czêœæ tego obwodu. Zdecydowan¹ wiêkszoœæ cieków powierzchniowych
obwodu wo³yñskiego zaliczamy do dorzecza Dniepru. Jedynie w¹ski, niewielki fragment jego powierzchni przy granicy z Polsk¹ wchodzi w sk³ad systemu rzecznego Wis³y. Ca³a sieæ rzeczna obwodu zakarpackiego prowadzi wody do Dunaju.
29
Ryc. 2.1. Regiony fizyczno-geograficzne wed³ug J. Kondrackiego.
ród³o: Opracowanie w³asne.
2.1. Strefa nizinna
Na pó³nocy polskiej czêœci obszaru pogranicza regiony Europy Zachodniej
maj¹ charakter nizinny.
Nizina Po³udniowopodlaska jest równin¹ peryglacjaln¹, wznosz¹c¹ siê
100-200 m n.p.m., a tam gdzie zachowa³y siê ostañce moreny czo³owej zlodowacenia œrodkowopolskiego, przekraczaj¹c¹ nieco wysokoœci 200 m n.p.m. Na glinach
30
morenowych i piaskach gliniastych wystêpuj¹ gleby p³owe oraz bielicowe i rdzawe.
W dolinach rzecznych gleby hydrogeniczne i mady. Region porastaj¹ g³ównie bory
sosnowe i bory sosnowo-dêbowe. Bogactwa mineralne to g³ównie surowce przemys³u materia³ów budowlanych – piaski, ¿wiry, gliny. Niewielkie iloœci ropy naftowej
wystêpuj¹ w gminie Kamionka. Na obszarze powiatów ³ukowskiego i radzyñskiego
bierze pocz¹tek, ci¹gn¹cy siê w kierunku po³udniowo-wschodnim, pas z³ó¿ wêgla
kamiennego.
Ma³y, po³o¿ony na prawym brzegu Wis³y, fragment Niziny Œrodkowomazowieckiej (Dolina Œrodkowej Wis³y) to piaszczysta terasa wydmowa poroœniêta g³ównie borem sosnowym, a niekiedy lasem ³êgowym. Dominuj¹cymi glebami s¹ mady.
W okolicach Stê¿ycy w piaskowcach karboñskich wystêpuj¹ z³o¿a ropy naftowej
oraz eksploatowane ju¿ z³o¿a gazu ziemnego.
Nizinny jest równie¿ charakter wysuniêtych najbardziej na pó³noc regionów
Europy Wschodniej. Polesie Zachodnie jest krain¹, gdzie przeplataj¹ siê zbudowane
z gliniastych i piaszczystych utworów czwartorzêdowych równiny akumulacyjne,
denudacyjne. Miejscami wytworzy³y siê wydmy. Znaczne po³acie zajmuj¹ równiny
torfowiskowe. Najni¿ej – oko³o 130 m n.p.m., po³o¿one s¹ okolice Terespola, zaœ
najwy¿szy punkt wysokoœciowy 212 m n.p.m. znajduje siê w obrêbie Garbu W³odawskiego. Równole¿nikowo rozci¹gniêty, zbudowany ze zdenudowanej gliny morenowej, le¿¹cej na marglach kredowych, Garb W³odawski dzieli polsk¹ stronê regionu Polesia Zachodniego na 2 czêœci – pó³nocn¹, opadaj¹c¹ ³agodnie ku pó³nocy i po³udniow¹ p³ask¹, o wysokoœciach 165-180 m n.p.m., gdzie spotykamy zgrupowanie jezior (po przekszta³ceniu w zbiornik retencyjny, najwiêksz¹ powierzchniê
– 4,9 km2 ma jezioro Wytyckie). W podœcielaj¹cych utwory czwartorzêdowe ska³ach wêglanowych wieku kredowego, wystêpuj¹ zjawiska krasowe. Po stronie ukraiñskiej, w s¹siedztwie granicy pañstwowej, napotykamy zgrupowanie znacznie wiêkszych jezior – Pojezierze Szackie. Wœród 25 jezior o powierzchni ponad 1 ha na
pierwszy plan wysuwa siê, maj¹ce genezê krasow¹, jezioro ŒwitaŸ (26,9 km2), najg³êbsze (58,4 m) jezioro Ukrainy.
Polesie Zachodnie odznacza siê specyficznymi stosunkami wodnymi, co wi¹¿e siê z budow¹ geologiczn¹ oraz bardzo ma³ym urozmaiceniem rzeŸby terenu tego
regionu. Wody podziemne wystêpuj¹ tu bardzo p³ytko i s¹ z³ej jakoœci. Sieæ cieków
wodnych jest bardzo gêsta, a w krajobrazie pojawiaj¹ siê zajmuj¹ce rozlegle po³acie
terenu torfowiska, g³ównie niskie, oraz bagna. Wiêksza czêœæ Polesia Zachodniego,
odwadniana przez dop³ywy Prypeci, nale¿y do zlewiska Morza Czarnego. Mniejsza
– zachodnia – do dorzecza Wis³y.
Obszar Polesia Zachodniego jest doœæ bogaty w surowce mineralne – g³ównie
s¹ to du¿e zasoby torfu, a tak¿e glacjalnego pochodzenia osady gliniaste i piaszczyste, choæ nie mo¿na zapomnieæ o z³o¿ach wêgla kamiennego, które od Niziny Po³udniowopodlaskiej ci¹gn¹ siê pasem szerokoœci oko³o 25 km (w pobli¿u Parczewa)
31
w kierunku Polesia Wo³yñskiego. Po ukraiñskiej stronie Polesia Zachodniego, oprócz
torfów i glin, w pó³nocnej czêœci spotykamy z³o¿a fosforytów (zasoby bilansowe
7,3 mln t). Surowcem, który mo¿e mieæ powa¿ne znaczenie dla gospodarki obwodu
wo³yñskiego s¹ wystêpuj¹ce w powiecie ratnieñskim, w ska³ach pó³nocno-zachodnich odga³êzieñ Tarczy Ukraiñskiej, przykryte ponad 100-metrow¹ warstw¹ osadów
czwartorzêdowych, rudy miedzi (zasoby bilansowe 28 mln t).
Wœród gleb tego regionu dominuj¹ piaszczyste gleby bielicowe i rdzawe, towarzysz¹ im gleby murszowo-torfowe jak i gleby oglejone. W zwi¹zku z nadmiernym uwilgoceniem i znacznym zakwaszeniem s¹ ma³o przydatne do gospodarki
rolnej.
Polesie Zachodnie porastaj¹ g³ównie bory sosnowe i bory dêbowo-sosnowe,
a tak¿e lasy ³êgowe. W le¿¹cym na Polesiu powiecie w³odawskim lasy (g³ównie
bory dêbowo-sosnowe i sosnowe) zajmuj¹ niemal 40% powierzchni. Wielkie kompleksy borów sosnowych wystêpuj¹ po ukraiñskiej stronie tego regionu. W powiecie szackim udzia³ lasów w ogólnej powierzchni zbli¿a siê do 50%, w powiatach
lubieszowskim i ratnieñskim oscyluje ko³o 40%. W powiecie szackim grunty orne
zajmuj¹ zaledwie 15,1%, lubieszowskim 15,3%, podczas gdy po drugiej stronie Bugu
w powiecie w³odawskim 28,6%. Cech¹ charakterystyczn¹ tego regionu jest zwiêkszony udzia³ u¿ytków zielonych – np. w powiecie w³odawskim stanowi¹ one 16,7%
powierzchni, lubieszowskim 17,9%, a ratnieñskim 25,1%.
Dziêki du¿ym walorom przyrodniczym region ten posiada dwa, utworzone na
najcenniejszych kompleksach jeziorno-torfowiskowych, po³o¿one w niewielkiej
odleg³oœci, parki narodowe. S¹ to Poleski Park Narodowy (powierzchnia 9762 ha),
w jego obrêbie znajdujemy 928 gatunków roœlin naczyniowych, z tego 170 to gatunki rzadkie, a 60 podlega ochronie gatunkowej oraz Szacki Park Narodowy (powierzchnia 48 977 ha), gdzie stwierdzono wystêpowanie ponad 800 gatunków roœlin. Swego rodzaju pomostem ³¹cz¹cym je jest Sobiborski Park Krajobrazowy.
W 2002 r. w programie UNESCO „Cz³owiek i Biosfera” (M&B – „Man&Biosphere”) znalaz³ siê Miêdzynarodowy Rezerwat Biosfery „Polesie Zachodnie”, obejmuj¹cy terytorium naszego regionu Pojezierza £êczyñsko-W³odawskiego, Sobiborskiego Parku Krajobrazowego oraz s¹siaduj¹ce z nimi tereny Pojezierza Szackiego
na Ukrainie, które znalaz³o siê w granicach Szackiego Parku Narodowego (134 tys.
ha po stronie polskiej i 55 tys. po stronie ukraiñskiej).
Region Polesia odznacza siê tak¿e nisk¹ gêstoœci¹ zaludnienia, co zwi¹zane
jest g³ównie z niezbyt dogodnymi dla osadnictwa ludzkiego warunkami naturalnymi – przewa¿aj¹cymi s³abymi glebami, du¿¹ lesistoœci¹, znacznym zabagnieniem.
W niektórych powiatach ukraiñskich (szacki, lubieszowski) na 1 km2 przypada mniej
ni¿ 30 osób. Na niewielkie zaludnienie terenów Polesia po stronie polskiej (powiat
w³odawski 32, parczewski 39 osób na km2) wp³ynê³y te¿ czynniki historyczne –
przymusowa ewakuacja do Rosji w czasie pierwszej wojny œwiatowej wyznawców
32
prawos³awia, eksterminacja w czasie II wojny œwiatowej mieszkaj¹cych tu ¯ydów
oraz wysiedlanie po 1945 r. ludnoœci ukraiñskiej.
Na Polesiu przewa¿a ludnoœæ wiejska – jej udzia³ w ogólnej populacji powiatu w³odawskiego przekracza 65%, parczewskiego 72%, ratnieñskiego 75%, a w lubieszowskim zbli¿a siê do 85%. Za najwiêksze miasta mo¿na uznaæ po³o¿one na
pograniczu Polesia Zachodniego: Kowel (66 tys. mieszkañców) oraz Bia³¹ Podlask¹ (57,8 tys.).
Przejœciowe cechy miêdzy Polesiem Zachodnim a wy¿ynami – Wy¿yn¹ Lubelsk¹ i Wo³yñsk¹ – posiada region Polesia Wo³yñskiego, gdzie przewa¿a rzeŸba
równinno-pagórkowata. Wystêpuj¹ tu, urozmaicaj¹ce monotonny krajobraz, ostañce denudacyjne zbudowane z wêglanowych ska³ wieku kredowego, z czapkami trzeciorzêdowych piaskowców czy glin moreny czo³owej zlodowacenia œrodkowopolskiego. Ich kulminacje w zachodniej, polskiej czêœci przekraczaj¹ 270 m n.p.m. Po
stronie ukraiñskiej s¹ znacznie ni¿sze. W obni¿eniach miêdzy pagórami znajdujemy
utwory piaszczyste oraz torfowe. Pod³o¿e kredowe ulega³o procesom krasowym,
st¹d te¿ liczne s¹ zag³êbienia bezodp³ywowe, najczêœciej wype³nione torfami. Osobliwoœci¹ tego regionu s¹ torfowiska wêglanowe, wystêpuj¹ce w obrêbie Che³mskiego Parku Krajobrazowego.
Z surowców mineralnych nale¿y wymieniæ przede wszystkim, eksploatowany
w okolicach £êcznej, wêgiel kamienny. Na znacznych g³êbokoœciach (600–1000 m),
wystêpuj¹ g³ównie wêgle energetyczne, choæ spotyka siê równie¿ lepsze gatunki
gazowo-koksowe. W centralnej czêœci Lubelskiego Zag³êbia Wêglowego, gdzie
mi¹¿szoœæ, u³o¿onych niemal poziomo, warstw wêgla waha siê od 1,2 do 3,7 m,
wydobycie prowadzi kopalnia w Bogdance. Region Pagórów Che³mskich to obszar
wystêpowania surowców dla przemys³u cementowego – margli i kredy pisz¹cej,
spotykamy tu tak¿e z³o¿a ziemi krzemionkowej. Ukraiñska czêœæ Polesia Wo³yñskiego jest ubo¿sza w kopaliny u¿yteczne. Wiêksz¹ rolê odgrywaj¹ tu jedynie surowce dla przemys³u materia³ów budowlanych (gliny, piaski) oraz du¿e z³o¿a torfu.
Wœród gleb czêœci zachodniej du¿y udzia³ maj¹ rêdziny powsta³e na wychodniach pod³o¿a kredowego oraz gliniaste gleby brunatne. W czêœci wschodniej na
gliniastych i piaszczystych utworach czwartorzêdowych dominuj¹ piaszczyste gleby bielicowe. Na ca³ym Polesiu Wo³yñskim spotykamy gleby murszowo-torfowe,
a tak¿e gleby oglejone.
Lesistoœæ po stronie polskiej jest znacznie mniejsza ni¿ na Polesiu Zachodnim
(lepsze gleby). W powiecie che³mskim przekracza 17%, a przewa¿aj¹ bory dêbowo-sosnowe. Udzia³ ³¹k i pastwisk (15%) jest tu nieco wy¿szy od przeciêtnego w województwie lubelskim. W ukraiñskich powiatach tego regionu – takich jak lubomelski czy kiwerski – na lasy przypada przesz³o 2/5 ich powierzchni. Znacz¹c¹ rolê
w gospodarce odgrywaj¹ tak¿e u¿ytki zielone – w powiecie lubomelskim stanowi¹
23,5%, turzyskim 24,6%, ro¿yskim 26,0% powierzchni.
33
Korzystniejsze warunki naturalne tego regionu owocuj¹ zwiêkszeniem liczby
mieszkañców. W kilku powiatach (che³mski, ro¿yski, kiwerski) gêstoœæ zaludnienia
zbli¿a siê do 50 osób na km2. Wœród ludnoœci dominuje, podobnie jak w regionie
Polesia Zachodniego, ludnoœæ wiejska, lecz Polesie Wo³yñskie jest nieco bardziej
zurbanizowane. Odsetek ludnoœci miejskiej przekracza 30% (oko³o 38% w powiecie kiwerskim). Najwiêkszym miastem tego regionu jest Che³m (69 tys.).
2.2. Strefa wy¿ynna
Regiony wy¿ynne to nale¿¹ce do Europy Zachodniej Wy¿yna Lubelsko-Lwowska oraz – zaliczana do Europy Wschodniej – Wy¿yna Wo³yñsko-Podolska.
Wy¿yna Lubelsko-Lwowska sk³ada siê z dwu regionów: Wy¿yny Lubelskiej
i Roztocza. Wy¿yna Lubelska graniczy z Nizin¹ Po³udniowopodlask¹, Wy¿yn¹ Ma³opolsk¹, Polesiem Zachodnim i Polesiem Wo³yñskim, Wy¿yn¹ Wo³yñsk¹, Roztoczem oraz Kotlin¹ Sandomiersk¹. Granica pó³nocna ma postaæ dwustopniowej krawêdzi, która ma wysokoœæ ponad 20 m.
Region ten buduj¹ ska³y wêglanowe wieku kredowego – bardziej odporne
opoki i gezy oraz ma³o odporne margle, co w rzeŸbie uwidacznia siê wystêpowaniem wzniesieñ i obni¿eñ. Na utworach mezozoicznych zalegaj¹ g³ównie utwory
czwartorzêdowe, wœród których bardzo wa¿n¹ rolê, tak w rzeŸbie, jak i w gospodarce, odgrywaj¹ lessy. W zachodniej czêœci Wy¿yny Lubelskiej na obszarze o powierzchni 200 km2 œrednia gêstoœæ sieci w¹wozów lessowych wynosi 2,5 km/km2, zaœ
w okolicy Parchatki œrednia obliczona w polu pomiarowym o powierzchni 10 km2
Ryc. 2.2. Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w Lublinie w 2003 r.
LUBLIN
Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w
2003 r.
108
90
72
mm 54
36
18
0
24
18
12
6
0
-6
-12
I
II
III
IV
V
opady
ród³o: Dane meteorologiczne.
34
VI VII VIII IX
temperatura
X
XI
XII
0
C
siêga a¿ 7,8 km/km2. Ska³y wieku kredowego gdzieniegdzie przykryte s¹, tworz¹cymi ostañce denudacyjne, czapami utworów trzeciorzêdowych (Bo¿y Dar 306 m
n.p.m.).
Najwy¿sze wzniesienia – na obszarze Dzia³ów Grabowieckich – siêgaj¹ 313 m
n.p.m. Wysokoœci wzglêdne w okolicach Kazimierza Dolnego zbli¿aj¹ siê do 100 m.
Œrednie roczne sumy opadów wynosz¹ oko³o 600 mm.
Wy¿yna Lubelska wyró¿nia siê spoœród regionów pogranicza polsko-ukraiñskiego ma³¹ iloœci¹ kopalin u¿ytecznych. Surowce mineralne to niewielkie z³o¿a
ropy naftowej i gazu ziemnego w okolicy Lublina oraz surowce dla przemys³u materia³ów budowlanych (lessy).
Region ten odznacza siê równie¿ ubóstwem wód powierzchniowych – tutaj
wystêpuj¹ obszary o najrzadszej w Polsce gêstoœci sieci rzecznej. W po³udniowo-zachodniej jego czêœci odleg³oœci od najbli¿szych cieków wodnych przekraczaj¹
6 km. Wody podziemne wystêpuj¹ na znacznych g³êbokoœciach i s¹ dobrej jakoœci.
Pokrywê glebow¹ tworz¹ g³ównie gleby brunatne i p³owe. U¿ytki rolne w takich powiatach jak lubelski, œwidnicki, zajmuj¹ oko³o 70% powierzchni. Lasów jest
ma³o – w wymienionych wy¿ej powiatach ich udzia³ wynosi oko³o 10%.
Dobre gleby stanowi³y podstawê rozwoju ludnoœciowego tych terenów. W porównaniu z Nizin¹ Po³udniowopodlask¹, a zw³aszcza z regionami Polesia, gêstoœæ
zaludnienia powiatów po³o¿onych na Wy¿ynie Lubelskiej jest wiêksza – w powiecie
zamojskim 60 osób/km2, opolskim 80, a œwidnickim 154 osoby/km2. Wiêkszoœæ
ludnoœci jednak mieszka na wsi. Gêstoœæ sieci miejskiej jest mniejsza ni¿ na terenach Galicji, co m.in. zwi¹zane jest z wp³ywem czynników historycznych – po powstaniu styczniowym ukaz carski zmieni³ wiele ma³ych miast we wsie (np. Urzêdów, ¯ó³kiewka). Najwiêksze miasto – Lublin – liczy 357 tys. mieszkañców.
Od po³udnio-zachodu Wy¿yna Lubelska s¹siaduje z ci¹gn¹cym siê na odcinku
oko³o 180 km (w granicach Polski), szerokim od kilkunastu do 30 kilometrów, wa³em Roztocza.
Region ten, zbudowany g³ównie z utworów kredowych, gdzieniegdzie nadbudowanych osadami trzeciorzêdowymi – mioceñskimi piaskowcami i wapieniami
litotamniowymi, a w czêœci zachodniej lessem, opada wyraŸn¹ krawêdzi¹ ku Kotlinie Sandomierskiej. Jego granice z Wy¿yn¹ Lubelsk¹ i Wy¿yn¹ Wo³yñsk¹ nie s¹
wyraŸne. Wysokoœci wahaj¹ siê od 300 do oko³o 400 m n.p.m. Deniwelacje w okolicach Tomaszowa Lubelskiego i po stronie ukraiñskiej przekraczaj¹ 150 m.
Roztocze otrzymuje w ci¹gu roku oko³o 700 mm opadów – o oko³o 100 mm
wiêcej ni¿ tereny przyleg³e. Odwadniane jest przez dop³ywy Sanu, Wieprza i Bugu.
Jedynie niewielki fragment ukraiñskiej – po³udniowej czêœci Roztocza nale¿y do
zlewiska Morza Czarnego. Tutaj przebiega granica zasiêgu buka, jod³y, modrzewia
i œwierka.
35
Pokrywa glebowa Roztocza jest zró¿nicowana. Na lessach wytworzy³y siê
¿yzne gleby brunatne, wystêpuj¹ce g³ównie w czêœci zachodniej. W pozosta³ych
dwu jego mezoregionach przewa¿aj¹ gleby rdzawe i bielicowe. Z kopalin u¿ytecznych Roztocza mo¿na wymieniæ jedynie surowce skalne oraz lessy.
Roztocze dzieli siê na trzy czêœci – Zachodnie, Œrodkowe i Wschodnie.
Charakterystyczn¹ cech¹ Roztocza Zachodniego jest niewielkie zalesienie, co
wi¹¿e siê m.in. z wystêpowaniem pokrywy lessowej. Sieæ w¹wozów lessowych jest
bardzo gêsta (ok. 2,5 km/km2). Na terenie Roztocza Œrodkowego pokrywa lessowa
nie wystêpuje, co sprzyja³o zachowaniu znacznych kompleksów leœnych. Z uwagi
na walory krajobrazowe i przyrodnicze w roku 1974 utworzono tu Roztoczañski
Park Narodowy, obejmuj¹cy zró¿nicowane, naturalne drzewostany buczyny karpackiej, borów jod³owych, sosnowych, lasów mieszanych, o bogatej florze (gatunki
górskie, borealne, subatlantyckie, stepowe, pontyjskie) i faunie. Kilkakrotnie powiêkszany, obecnie zajmuje powierzchniê 8483 ha. Roztocze Wschodnie wyró¿nia
siê najwiêkszymi wysokoœciami wzglêdnymi i bezwzglêdnymi (414 m n.p.m. w pobli¿u Lwowa). W jego obrêbie natrafiamy na drugi na Roztoczu, powo³any do ¿ycia
w 1998 r – Jaworowski Park Narodowy. Po³o¿ony w powiatach jaworowskim i ¿ó³kiewskim na obszarze 7079 ha, chroni du¿e kompleksy lasów bukowych, spotykamy tu blisko 700 gatunków roœlin.
Kolejnym regionem transgranicznym jest nale¿¹ca do prowincji Wy¿yn Ukraiñskich Wy¿yna Wo³yñska. Na zachodzie graniczy z Wy¿yn¹ Lubelsk¹ i Roztoczem,
na pó³nocy z Polesiem Wo³yñskim, od po³udnia z regionem Ma³ego Polesia.
Ró¿na odpornoœæ ska³ kredowych, zalegaj¹cych na utworach paleozoiku nadaje temu regionowi charakterystyczny równole¿nikowy uk³ad wzniesieñ i obni¿eñ.
Ten wy¿ynny pas szerokoœci 40–50 km przykryty jest grub¹ pokryw¹ lessu. Poziom
wierzchowiny wznosi siê 240–260 m n.p.m., w czêœci zachodniej (Grzêda Sokalska) nieznacznie przekracza 300 m n.p.m. Na wschodzie – w powiecie horochowskim maksymalne wysokoœci terenu dochodz¹ do 292 m n.p.m. Kulminacja tego
regionu (342 m n.p.m.) znajduje siê ju¿ poza granicami obwodu wo³yñskiego – w Paœmie Pe³czañsko-Mizockim. W obrêbie obni¿eñ wystêpuj¹ formy krasowe. Na lessach wytworzy³y siê bardzo urodzajne gleby typu czarnoziemów. St¹d te¿ udzia³
lasów w powierzchni powiatów iwanickiego, ³uckiego czy horochowskiego wynosi
tylko: 12,4%; 7,2%; 10,4%. Wœród lasów przewa¿aj¹ d¹browy. Odsetek u¿ytków
rolnych wynosi odpowiednio: 74,9%; 81,5%; 77,0%. Opady roczne wynosz¹ oko³o
600 mm.
Dogodne warunki dla produkcji rolnej jednoczeœnie sprzyja³y osadnictwu.
Gêstoœæ zaludnienia powiatów tego regionu, po obu stronach granicy, dochodzi do
60 osób na km2. Najwiêkszym miastem jest, po³o¿ony w pobli¿u granicy z regionem
Polesia Wo³yñskiego, £uck, w którym mieszka ok. 200 tys. mieszkañców.
36
Ryc. 2.3. Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w £ucku w 2003 r.
£UCK
144
126
108
90
mm 72
54
36
18
0
Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w
2003 r.
24,0
20,0
16,0
12,0
8,0
4,0
0,0
-4,0
-8,0
I
II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
opady
0
C
temperatura
ród³o: Dane meteorologiczne.
Z surowców mineralnych tego regionu najwa¿niejszy jest wêgiel kamienny,
eksploatowany w Zag³êbiu Lwowsko-Wo³yñskim. Prawie poziomo le¿¹ce jego pok³ady wystêpuj¹ na g³êbokoœci 300–700 m. Zasoby bilansowe okreœla siê na 73,5
mln t. Przewa¿aj¹ wêgle energetyczne, a wêgiel koksuj¹cy stanowi oko³o 1/3 zasobów. W powiecie ³okaczewskim znajduj¹ siê z³o¿a gazu ziemnego (zasoby bilansowe 7,6 mld m3).
Kolejny region nale¿¹cy do strefy wy¿yn to Ma³e Polesie. Region ten jest œródwy¿ynnym obni¿eniem, granicz¹cym od pó³nocy z Wy¿yn¹ Wo³yñsk¹, od zachodu
z Roztoczem, od po³udnia z Wy¿yn¹ Podolsk¹, powsta³ym w obrêbie miêkkich,
ma³o odpornych na wietrzenie margli górnokredowych. Nie wystêpuj¹ tu, jak na
Wy¿ynie Wo³yñskiej, lessy. W rzeŸbie uwidaczniaj¹ siê p³askie, niskie garby o kierunku równole¿nikowym, zbudowane z utworów kredowych, rozdzielane zabagnionymi obni¿eniami. Przykrywa je cienka warstwa osadów czwartorzêdowych – glin,
piasków. Wysokoœci bezwzglêdne wahaj¹ siê od 200 do 230 m n.p.m. Krajobraz
zbli¿ony jest do poleskiego, ale zabagnienie jest mniejsze. Wœród gleb przewa¿aj¹
piaszczyste gleby bielicowe, na wychodniach utworów kredowych powsta³y rêdziny, s¹ te¿ – przede wszystkim w dolinie So³okiji i górnego Styru – gleby murszowotorfowe, a tak¿e gleby oglejone.
Lasy w le¿¹cych na terenie Ma³ego Polesia powiatach: buskim, ¿ó³kiewskim,
kamionkowskim czy radziechowskim zajmuj¹ oko³o 1/4 ogólnej powierzchni, a przewa¿aj¹ lasy mieszane dêbowo-sosnowe. Udzia³ u¿ytków rolnych jest tu doœæ wysoki – oko³o 66,0%. Przez Ma³e Polesie przebiega europejski dzia³ wodny, a wiêksza
czêœæ tego regionu nale¿y do zlewiska Ba³tyku.
W regionie dominuje ludnoœæ wiejska, stanowi¹ca oko³o 2/3 ogó³u. Najwiêkszym miastem jest Czerwonograd liczacy oko³o 70 tys. mieszkañców. Jego rozwój
37
wi¹¿e siê z górnictwem wêgla kamiennego – najwa¿niejsz¹ kopalin¹ u¿yteczn¹
Ma³ego Polesia. Wêgiel wydobywany jest od 1953 r. w kopalniach po³o¿onych
w powiecie sokalskim i z przemys³em wêglowym ³¹cz¹ siê procesy urbanizacyjne
na jego obszarze.
Kolejnym regionem, który wchodzi w sk³ad prowincji Wy¿yny Ukraiñskie,
jest Podole. W obrêbie obwodu lwowskiego na zachodzie s¹siaduje ze Wschodnim
Podkarpaciem, na pó³noco-zachodzie z Roztoczem, na pó³nocy z Ma³ym Polesiem.
Przeciêtnie wznosi siê nieco ponad 300 m n.p.m. Najwy¿sze wzniesienia, przekraczaj¹ce 400 m n.p.m., wystêpuj¹ w subregionach Go³ogór i Woroniaków. Kulminacj¹ Podola jest góra Kamu³a (471 m n.p.m.). Go³ogóry i Woroniaki tworz¹ pó³nocn¹
granicê Podola, opadaj¹c¹ strom¹, wysok¹ na 150–180 m krawêdzi¹ ku Ma³emu
Polesiu. Region otrzymuje w ci¹gu roku oko³o 750 mm opadów. Sieæ rzeczna jest
gêœciejsza ni¿ w regionach Podola po³o¿onych na wschód. Wœród surowców mineralnych nale¿y wspomnieæ o siarce, wystêpuj¹cej w pobli¿u Nowego Rozdo³u, surowcach dla przemys³u cementowego z okolic Rozwadowa, piaskach szklarskich
znajduj¹cych siê ko³o Bóbrki, siarczanych wodach mineralnych okolic Wielkiego
Lubienia.
Ryc. 2.4. Temperatury powietrza i opady atmosferyczne we Lwowie w 2003 r.
LWÓW
Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w
2003 r.
24,0
18,0
12,0
6,0
0,0
-6,0
-12,0
108
90
72
mm 54
36
18
0
I
II
III
IV
V
opady
VI VII VIII IX
X
0
C
XI XII
temperatura
ród³o: Dane meteorologiczne.
Na utworach miocenu le¿¹ lessy, z których w wyniku procesu glebotwórczego
powsta³y bardzo urodzajne gleby czarnoziemne, s¹ tu te¿ gleby p³owe. Mimo tak
dobrych warunków glebowych u¿ytki rolne zajmuj¹ oko³o 2/3 powierzchni. Na lasy
w podolskich powiatach miko³ajowskim i przemyœlañskim przypada oko³o 30%
powierzchni, w powiecie ¿ydaczowskim ich udzia³ jest znacznie mniejszy – nie siêga 20%. W drzewostanie przewa¿aj¹ d¹browy. Zachodnia czêœæ Podola zwana bywa
Opolem. Krajobraz Opola wyró¿nia siê doœæ du¿¹ lesistoœci¹, lewostronne dop³ywy
38
Dniestru rozcinaj¹ p³askie wierzchowiny. Rzeki nie tworz¹ tu jarów jak na wschodnim Podolu, a p³yn¹ szerokimi dolinami.
Wœród ludnoœci Podola przewa¿aj¹ mieszkañcy wsi. Ludnoœæ miejska podolskich powiatów – miko³ajowskiego, przemyœlañskiego czy ¿ydaczowskiego stanowi 48,5%; 24,2%; 38,9% ogólnej liczby ludnoœci. Najwiêkszym miastem, po³o¿onym na peryferiach Podola, na pograniczu z Roztoczem, jest Lwów (ok. 730 tys.
mieszkañców).
2.3. Strefa podgórska i górska
Podprowincja Pó³nocne Podkarpacie graniczy na pó³nocy z prowincj¹ Wy¿yn
Polskich – z Wy¿yn¹ Ma³opolsk¹ granic¹ jest Wis³a, a z Wy¿yn¹ Lubelsko-Lwowsk¹ wyznaczona uskokami, blisko 70-metrowa krawêdŸ. Granic¹ po³udniow¹ z podprowincj¹ Zewnêtrzne Karpaty Zachodnie jest brzeg nasuniêcia karpackiego fliszu
na utwory miocenu. W obrêbie województw podkarpackiego i lubelskiego znajduje
siê region Kotliny Sandomierskiej.
Kotlina Sandomierska jest czêœci¹ zapadliska przedgórskiego wype³nionego
osadami morskimi miocenu. Region sk³ada siê z kilku subregionów. W czêœci pó³nocnej, w wid³ach Wis³y i Sanu, jest to Równina Tarnobrzeska – wype³niona aluwiami tych rzek równina piaszczysta. Cech¹ wyró¿niaj¹c¹ jest wystêpowanie na
znacznych obszarach kompleksów wydmowych. Wysokie do 25 m wa³y wydm, przewa¿nie parabolicznych, by³y tworzone w okresie ostatniego glacja³u przez wiatry
zachodnie. Dominuj¹ tu ubogie gleby bielicowe, a w dolinach rzek mady. Znaczne
obszary porastaj¹ bory sosnowe – w gminie Grêbów pod lasami znajduje siê ponad
1/3 powierzchni, a w gminie Bojanów prawie 60%. Z osadami miocenu zwi¹zane
jest wystêpowanie z³ó¿ siarki.
Œrodkow¹ czêœæ Kotliny Sandomierskiej zajmuje P³askowy¿ Kolbuszowski.
Na utworach miocenu, tworz¹cych fundament P³askowy¿u, zalegaj¹ ¿wiry preglacjalne przykryte czwartorzêdowymi glinami i piaskami. Wysokoœci bezwzglêdne
oscyluj¹ w granicach 220–270 m n.p.m. Deniwelacje siêgaj¹ 40–80 m. Pokrywê
glebow¹ tworz¹ g³ównie gleby rdzawe i bielicowe. Lasy maj¹ urozmaicony sk³ad,
a przewa¿aj¹ bory mieszane i gr¹dy. Z kopalin u¿ytecznych nale¿y wspomnieæ o gazie
ziemnym.
Na po³udnie od P³askowy¿u Kolbuszowskiego rozci¹ga siê subregion Pradoliny Podkarpackiej. Têdy p³ynê³y wody fluwioglacjalne w czasie recesji zlodowacenia krakowskiego, têdy przebiega wykorzystywany, tak w przesz³oœci jak i obecnie,
szlak komunikacyjny ³¹cz¹cy Kraków ze Lwowem. Od po³udnia przylega doñ Podgórze Rzeszowskie – jednostka wznosz¹ca siê 240–300 m n.p.m. Roczna suma opadów oscyluje wokó³ 600 mm.
39
Ryc. 2.5. Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w Rzeszowie w 2003 r.
RZESZÓW
108
90
72
mm 54
36
18
0
Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w
2003 r.
24,0
18,0
12,0
6,0
0,0
-6,0
-12,0
I
II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
opady
0
C
temperatura
ród³o: Dane meteorologiczne.
P³askie garby zbudowane z i³ów mioceñskich przykryte s¹ glinami i piaskami,
a tak¿e odgrywaj¹cymi wa¿n¹ rolê lessami. Na ich pod³o¿u wytworzy³y siê ¿yzne
gleby p³owe. W takich gminach tego subregionu, jak Kañczuga czy Pruchnik udzia³
lasów wynosi 15,1% i 19,9%. Wystêpuj¹ tu z³o¿a gazu ziemnego, gipsów. Ze wzglêdu na korzystne warunki naturalne region ten jest dobrze zaludniony – we wszystkich gminach wokó³ najwiêkszego miasta regionu – licz¹cego 162 tys. mieszkañców Rzeszowa, gêstoœæ zaludnienia przekracza 100 osób/km2, a w gminach Boguchwa³a i Krasne nawet 200 osób/km2.
Pó³nocno-wschodnia czêœæ Kotliny Sandomierskiej – le¿¹ca na prawym brzegu Sanu i granicz¹ca z Wy¿yn¹ Lubelsk¹ i Roztoczem – Równina Bi³gorajska jest
tak¿e równin¹ akumulacyjn¹. Na mioceñskich i³ach le¿¹ gliny morenowe oraz piaszczyste osady fluwioglacjalne. Powierzchniê jej urozmaicaj¹ liczne wydmy i podmok³e
zag³êbienia z torfowiskami. S³abym glebom, przewa¿aj¹ bielice, towarzysz¹ du¿e
kompleksy leœne – Puszcza Solska. W drzewostanie przewa¿a sosna, choæ spotyka
siê tak¿e buki i jod³y oraz œwierki. W gminie Bi³goraj, Dzwola, Janów Lubelski na
lasy przypada odpowiednio: 58,5%; 54,6% i 66,8% powierzchni. W Lipie wystêpuj¹ wody mineralne.
Po³udniowo-wschodnia czêœæ Kotliny Sandomierskiej, le¿¹ca w wid³ach Sanu
i Tanwi to równina falisto-pagórkowata – P³askowy¿ Tarnogrodzki. Miocen przykrywaj¹ gliny zwa³owe, piaski i utwory py³owe. Wysokoœci bezwzglêdne mieszcz¹
siê w przedziale 220–280 m n.p.m. Deniwelacje dochodz¹ do 60 m, wystêpuj¹ rozciêcia erozyjne – w¹wozy. Lasy, g³ównie mieszane, zajmuj¹ w gminach Obsza, Ksiê¿pol, Tarnogród, odpowiednio:22,3%; 22,4% i 26,7%, co wskazuje na wystêpowanie
lepszych gleb. Przewa¿aj¹ tu gleby p³owe. Surowcami mineralnymi s¹: siarka oraz
eksploatowane z³o¿a gazu ziemnego.
40
Pogórze Œrodkowobeskidzkie – jest to region wchodz¹cy w sk³ad podprowincji Zewnêtrzne Karpaty Zachodnie. S¹siaduje od pó³nocy z regionem Kotliny Sandomierskiej, od po³udnia z Beskidem Niskim, na wschodzie z P³askowy¿em Sañsko-Dniestrzañskim oraz Beskidami Lesistymi. Zewnêtrzne Karpaty Zachodnie sk³adaj¹ siê z p³aszczowin nasuniêtych pod koniec paleogenu na osady zapadliska przedkarpackiego, zbudowanych z górnokredowych i paleogeñskich ska³ fliszu karpackiego (piaskowce, zlepieñce, ³upki), które w okresie neogenu podlega³y wypiêtrzaniu i niszczeniu. W dolnym pliocenie procesy denudacji doprowadzi³y do powstania
pogórza na pó³nocnym sk³onie Karpat.
W granicach województwa podkarpackiego jest to szeroki na kilkadziesi¹t
kilometrów pas wzgórz i kotlin œródgórskich, wznosz¹cych siê od 300 do 600 m
n.p.m., gdzie deniwelacje dochodz¹ do 150 m. Wyró¿nia siê tu kilka jego subregionów: Pogórze Strzy¿owskie, Pogórze Dynowskie, Pogórze Przemyskie, Kotlina Jasielsko-Kroœnieñska, Pogórze Jasielskie, Pogórze Bukowskie. Na zwietrzelinach ska³
fliszowych przewa¿aj¹ górskie gleby brunatne kwaœne. Surowcami mineralnymi s¹
ropa naftowa, gaz ziemny, z³o¿a diatomitu, surowce skalne.
Pogórze Strzy¿owskie rozci¹ga siê miêdzy dolinami Wis³oki i Wis³oka. Buduj¹ je fliszowe utwory p³aszczowin œl¹skiej i skolskiej. Pogórze Dynowskie le¿y
miêdzy Wis³okiem a Sanem. Wznosi siê 350–450 m n.p.m. szerokimi garbami rozdzielonymi dolinami. Buduj¹ je strome fa³dy p³aszczowiny skolskiej. W po³udniowo-zachodniej czêœci wystêpuje najwiêksze zgrupowanie w polskich Karpatach ska³ek piaskowcowych (592 m n.p.m.). Dolina Sanu oddziela Pogórze Dynowskie od
Pogórza Przemyskiego. Kotlina Jasielsko-Kroœnieñska powsta³a w obrêbie centralnego synklinorium karpackiego, jako obni¿enie wypreparowane w ma³o odpornych na
denudacjê warstwach kroœnieñskich (piaskowcach i ³upkach trzeciorzêdowych). Tam
gdzie znajduj¹ siê dobre gleby brunatne, tam odsetek lasów jest ma³y (w gminach:
Jedlicze 9,8%; Kroœcienko Wy¿ne 5,3%). Wystêpuj¹ tu, daj¹ce produkcjê od XIX w.,
obecnie prawie wyeksploatowane, z³o¿a ropy naftowej i gazu ziemnego. Pogórze
Jasielskie to obszar po³o¿ony miêdzy Kotlin¹ Jasielsko-Kroœnieñsk¹ a Beskidem
Niskim. Wysokoœci 300–400 m n.p.m., kulminacje przekraczaj¹ w kilku miejscach
500 m. Czêœæ wschodnia, le¿¹ca w województwie podkarpackim jest wy¿sza i bardziej zalesiona. Wystêpuj¹ tu stare, wyeksploatowane z³o¿a naftowe. Pogórze Bukowskie, usytuowane miêdzy dolinami Jasio³ki i Sanu, w czêœci wschodniej ma
charakter niskich gór – wysokoœci przekraczaj¹ 500 m, a kulminacje 650 m n.p.m.
Na granicy z Beskidem Niskim wystêpuj¹ Ÿród³a mineralne.
Beskid Niski jest drugim z kolei regionem nale¿¹cym do podprowincji Zewnêtrzne Karpaty Zachodnie. W granicach województwa podkarpackiego ci¹gnie
siê pasem d³ugoœci oko³o 60 km, szerokoœci oko³o 20 km, wysokoœci szczytów wznosz¹ siê od 600 do 850 m n.p.m. Opada wyraŸnym progiem w stronê Pogórza Jasiel41
skiego. Wzniesienia Beskidu Niskiego na omawianym obszarze buduj¹ piaskowce,
³upki, mu³owce nale¿¹ce do p³aszczowiny dukielskiej, a niewielki – zachodni fragment – piaskowce p³aszczowiny magurskiej. Wœród gleb przewa¿aj¹ kwaœne górskie gleby brunatne, na wychodniach piaskowców inicjalne gleby górskie. Roœlinnoœæ to g³ównie lasy bukowe. Surowce – wody mineralne wystêpuj¹ce w uzdrowiskach Iwonicza i Rymanowa maj¹ zastosowanie w zabiegach leczniczych i produkcji wody sto³owej, soli leczniczej i kosmetyczno-k¹pielowej.
Magurski Park Narodowy, utworzony w Beskidzie Niskim w 1995 roku, zajmuje powierzchniê 19 439 ha. W parku dominuj¹ ekosystemy leœne, które zajmuj¹ 18 531 ha. Krajobraz parku to typowy dla Beskidu Niskiego krajobraz gór œrednich
i niskich. Pod wzglêdem budowy geologicznej dominuj¹ ska³y fliszowe p³aszczowiny
magurskiej. Szata roœlinna parku ma charakter piêtrowy oraz znamiona obszaru przejœciowego miêdzy Karpatami Wschodnimi i Zachodnimi. W zespo³ach roœlinnych zaznacza siê sta³a obecnoœæ typowych gatunków podgórskich, ciep³olubnych i kserotermicznych. W piêtrze pogórza (do 530 m n.p.m.) zachowa³y siê fragmenty gr¹du, olszyny karpackiej i olszyny bagiennej. W reglu dolnym (od 530 m n.p.m. po szczyty)
przewa¿a buczyna karpacka. Znaczn¹ powierzchniê zajmuj¹ tak¿e bory jod³owe, œwierkowo-jod³owe. Liczba gatunków roœlin naczyniowych wynosi prawie 800.
Podprowincja Beskidy Wschodnie graniczy od pó³noco-zachodu z Zewnêtrznymi Karpatami Zachodnimi. Od pó³noco-wschodu z podprowincj¹ Wschodniego
Podkarpacia, od po³udnia z Wewnêtrznymi Karpatami Wschodnimi. Zasadnicz¹
ró¿nic¹ miêdzy Beskidami Wschodnimi a Zachodnimi stanowi brak zrównanego
pogórza, które na po³udnie od Przemyœla przechodzi w rusztowe pasma Gór Sanocko-Turczañskich i dalej Beskidów Brze¿nych. Najbardziej wysuniêtym na zachód
regionem Beskidów Wschodnich s¹ Beskidy Lesiste. Jest to kolejny region transgraniczny, a sk³ada siê z kilku subregionów – Bieszczadów, Gór Sanocko-Turczañskich, Beskidów Brze¿nych i Gorganów.
Bieszczady rozci¹gaj¹ siê od Prze³êczy £upkowskiej 640 m n.p.m. do Prze³êczy Wyszkowskiej 941 m n.p.m. Za granicê po³udniow¹ uznaje siê szereg subsekwentnych obni¿eñ, dziel¹cych Beskidy Lesiste od Beskidów Po³oniñskich. Zbudowane s¹ ze ska³ fliszowych – p³aszczowin magurskiej i dukielskiej. Posiadaj¹ cechy
gór rusztowych. U³o¿one równolegle grzbiety z bardziej odpornych piaskowców
rozdzielane s¹ obni¿eniami, które powsta³y w miejscu warstw o mniejszej odpornoœci. W pokrywie glebowej przewa¿aj¹ górskie gleby brunatne, spotyka siê inicjalne
gleby górskie. Prze³êcz U¿ocka i dolina Stryja dzieli je na dwie czêœci – Zachodnie
i Wschodnie. Najwy¿szym szczytem polskiej czêœci Bieszczadów jest Tarnica (1346 m
n.p.m.), po stronie ukraiñskiej Pikuj (1409 m n.p.m.).
Bieszczady wyró¿niaj¹ siê specyficznym uk³adem piêter roœlinnych. Brak tu
zarówno piêtra górnoreglowych lasów œwierkowych, jak równie¿ kosodrzewiny.
42
W polskiej czêœci Zachodnich Bieszczadów wyró¿niono trzy piêtra roœlinno-klimatyczne: pogórze (do oko³o 600 m n.p.m.), regiel dolny (do oko³o 1200 m n.p.m.)
oraz piêtro po³onin. Na wysokoœci oko³o 800 m n.p.m. na po³udnie od wsi Sianki
(po stronie ukraiñskiej) znajduj¹ siê Ÿród³a Sanu. Na górnym Sanie znajduj¹ siê dwa
zbiorniki retencyjne – Soliñski i Myczkowski. W rejonie Komañczy wystêpuj¹ wody
wodoro-wêglanowo-siarczkowe, a w Baligrodzie – wyj¹tkowe w skali europejskiej
wodoro-wêglanowo-chlorkowo-sodowe ze zwi¹zkami arsenu.
Na terenie Bieszczadów Zachodnich powsta³ w 1973 r. Bieszczadzki Park
Narodowy, zajmuj¹cy obszar 27 834 ha. Blisko 90% powierzchni Parku zajmuj¹
lasy. Najczêœciej s¹ to rozleg³e kompleksy naturalnych drzewostanów bukowych
i bukowo-jod³owych z udzia³em jaworu i œwierka. Buczyny dochodz¹ do wysokoœci
1200 m n.p.m., ale w pobli¿u górnej granicy lasu kar³owaciej¹. Z uwagi na po³o¿enie geograficzne, w Bieszczadzkim Parku Narodowym wystêpuj¹ zarówno zachodnio- jak i wschodniokarpackie zbiorowiska roœlinne i gatunki, w tym wiele chronionych i zagro¿onych. Charakterystyczne dla Bieszczadów po³oniny s¹ miejscem wystêpowania wielu rzadkich gatunków roœlin wschodniokarpackich i wysokogórskich.
Na wychodniach skalnych rosn¹ cenne gatunki alpejskie. Wystêpuje tu blisko 780
gatunków roœlin naczyniowych, 250 gatunków mchów, przesz³o 500 gatunków porostów i oko³o 1000 gatunków grzybów.
W bezpoœrednim s¹siedztwie Bieszczadzkiego Parku Narodowego, po stronie
ukraiñskiej, znajduje siê U¿añski Park Narodowy. Utworzony w 1999 r., zajmuje
powierzchniê 39 159 ha, po³o¿ony jest nad górnym Uhem – dop³ywem Cisy. W jego
obrêbie stykaj¹ siê dorzecza trzech rzek – Cisy, Sanu i Dniestru, biegnie przezeñ
granica europejskiego wododzia³u. Roœnie tu blisko 900 gatunków roœlin naczyniowych. Na terenie parku wyró¿nia siê 4 piêtra roœlinne – buczyny, jod³owo-bukowy,
olchy zielonej i po³onin. Wystêpuj¹ tu Ÿród³a mineralne – szczawy z du¿¹ zawartoœci¹ boru. W okolicach wsi Kniahynia znajduje siê miejsce, gdzie w 1866 r. spad³
najwiêkszy w Europie meteoryt.
Realizuj¹c pod patronatem UNESCO program „Cz³owiek i Biosfera” („M&B”)
utworzono Miêdzynarodowy Rezerwat Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Swoim zasiêgiem obejmuje on obszary po³o¿one na styku granic Polski, Ukrainy i S³owacji.
Po stronie polskiej tworz¹ go Bieszczadzki Park Narodowy oraz przyleg³e do niego
Parki Krajobrazowe „Doliny Sanu” i „Ciœniañsko-Wetliñski”. Na Ukrainie w sk³ad
MRB „KW” wchodz¹ U¿añski Park Narodowy i Nadsañski Park Krajobrazowy, zaœ
na S³owacji Park Narodowy „Po³oniny” wraz ze stref¹ otulinow¹. Strony polska
i s³owacka uzyska³y certyfikaty UNESCO „M&B” w 1992 r., zaœ czêœæ ukraiñska w 1999 r. Miêdzynarodowy Rezerwat Biosfery „Karpaty Wschodnie” jest najwiêkszym spoœród istniej¹cych w Polsce oœmiu Rezerwatów Biosfery i zajmuje powierzchniê 108 724 ha, a ³¹cznie z przyleg³ymi obszarami chronionymi po stronie
s³owackiej i ukraiñskiej obejmuje obszar 208 089 ha (czêœæ s³owacka – 40 778 ha,
43
czêœæ ukraiñska – 58 587 ha). Ca³y ten obszar uzyska³ statut pierwszego w œwiecie
trójstronnego Miêdzynarodowego Rezerwatu Biosfery (certyfikat z 2 lutego 1999 r.).
W Bieszczadach Wschodnich znajduje siê kolejny obszar podlegaj¹cy szczególnej ochronie – Park Narodowy Skolskie Beskidy. Utworzony w 1999 r. zajmuje
powierzchniê 35 684 ha. Na terenie Parku chronione s¹ zasoby leœne, zwierzêta,
badane s¹ procesy geomorfologiczne, wystêpuj¹ tu licznie Ÿród³a mineralne. Spotykamy tu blisko 600 gatunków roœlin naczyniowych. Ponad 50 znalaz³o siê w Czerwonej Ksiêdze Ukrainy.
Drugi region, nale¿¹cy do Beskidów Wschodnich, to Góry Sanocko-Turczañskie po³o¿one miêdzy dolinami Sanu i Stryja. Granicz¹ z Bieszczadami, od wschodu z P³askowy¿em Sañsko-Dniestrzañskim oraz Podgórzem Samborsko-Stryjskim.
Maj¹ charakter gór rusztowych, zbudowanych z fliszowych ska³ p³aszczowin œl¹skiej, podœl¹skiej i skolskiej. Najwy¿szym szczytem jest Magura £omniañska (1022 m
n.p.m.). Przez Góry Sanocko-Turczañskie przebiega europejski dzia³ wodny. W pobli¿u Turki, na wysokoœci 880 m n.p.m., znajduj¹ siê Ÿród³a Dniestru, drugiej rzeki
Ukrainy. W pokrywie glebowej dominuj¹ górskie kwaœne gleby brunatne. Roœlinnoœæ uk³ada siê w dwa piêtra: pogórza, gdzie rosn¹ lasy gr¹dowe i nadrzeczne olszyny oraz dolnego regla z buczyn¹ wschodniokarpack¹.
Beskidy Brze¿ne s¹ przed³u¿eniem Gór Sanocko-Turczañskich ku po³udnio-wschodowi. Ci¹gn¹ siê od doliny górnego Stryja do Bystrzycy Nadwórniañskiej. W obrêbie obwodu lwowskiego granicz¹ od po³udnia z Bieszczadami Wschodnimi. Ich
wysokoœci nie przekraczaj¹ 1000 m n.p.m., krajobrazowo s¹ zbli¿one do Gór Sanocko-Turczañskich.
Najwy¿szym i najdzikszym subregionem Beskidów Lesistych s¹ Gorgany.
Granic¹ zachodni¹ (z Bieszczadami Wschodnimi) s¹ doliny Mizunki i Riki, za granicê wschodni¹ uznaje siê dolinê Prutu i Prze³êcz Tatarsk¹ (930 m n.p.m.). Od masywu
Œwidowca oddziela je Prze³êcz Okole (1200 m n.p.m.) oraz doliny Turbata i górnej (Czarnej) Cisy. Zbudowane z twardych piaskowców, maj¹ budowê rusztow¹.
Najwy¿sze szczyty wznosz¹ siê na wysokoœæ przekraczaj¹c¹ 1800 m n.p.m. – Sywula 1836 m n.p.m. Charakterystyczne dla tych gór s¹ rumowiska skalne zwane
gorganami (ukraiñskie grehoty).
Opady roczne przekraczaj¹ tu 1200 mm. Gorgany s¹ silnie zalesione. Ni¿ej
rosn¹ lasy bukowo-jod³owe, wy¿ej przewa¿aj¹ œwierkowe, najwy¿sze partie znajduj¹ siê poza granic¹ lasu (1450 m n.p.m.). W krainie subalpejskiej wystêpuje, tworz¹ca wielkie ³any, kosodrzewina oraz po³oniny. Na po³udniowych stokach Gorganów utworzono w 1989 r. Park Narodowy Synewir. Na powierzchni 40 400 ha roœnie ponad 900 gatunków roœlin naczyniowych. Na wysokoœci 989 m n.p.m. znajduje siê, maj¹ce genezê osuwiskow¹, jezioro Synewir o powierzchni 7 ha i maksymalnej g³êbokoœci 24 m. Spotykamy tu te¿ torfowiska wysokie.
44
Do Beskidów Lesistych przylega region Beskidów Po³oniñskich. Buduj¹ go
ska³y p³aszczowin dukielskiej i czarnomorskiej. Wysokoœci bezwzglêdne rosn¹
w kierunku po³udniowo-wschodnim. Wszystkie szczyty przekraczaj¹ce 2000 m
n.p.m. znajduj¹ siê w masywie najdalej wysuniêtej na wschód Czarnohory. W granicach obwodu zakarpackiego wyró¿nia siê kilka mezoregionów: Po³onina Równa,
Po³onina Bor¿awa, Po³onina Krasna, Œwidowiec oraz Czarnohora.
Po³onina Równa rozci¹ga siê od doliny Uhu na pó³noco-zachodzie do doliny
Latorycy na po³udnio-wschodzie. W krajobrazie gór œrednich, maksymalna wysokoœæ 1482 m n.p.m., na p³askich powierzchniach szczytowych wystêpuj¹ ³¹ki górskie. Górna granica lasu regla dolnego, przebiega na wysokoœci oko³o 1150 m n.p.m.
Przewa¿aj¹ lasy bukowe. Brak tu regla górnego. Od doliny Latorycy do doliny Terebli rozpoœciera siê d³ugi grzbiet Po³oniny Bor¿awa. Kulminacje przekraczaj¹ 1500 m
n.p.m. – Stoh 1681 m, Wielki Wierch 1598 m. Lasy, g³ównie bukowe, siêgaj¹ do
wysokoœci oko³o 1200 m n.p.m. Wy¿ej wystêpuj¹ ³¹ki górskie. Podobny charakter
krajobrazowy, jak wymienione wczeœniej pasma, ma Po³onina Krasna. Po³o¿ona
miêdzy dolinami Terebli i Tereszwy, wznosi siê do 1568 m n.p.m. W czêœci po³udniowej wystêpuj¹ na powierzchni, wysokie na kilkadziesi¹t metrów, ska³ki wapienne (strimczaky) nale¿¹ce do jurajskiego pasa skalicowego. St¹d te¿ s¹ tu formy
krasu podziemnego (jaskinie). Pó³nocne stoki Po³oniny Krasnej to nale¿¹ce do Karpackiego Rezerwatu Biosfery obszary chronione. Na terytorium 15,6 tys. ha roœnie
ponad 550 gatunków roœlin, w tym ponad 200 w obrêbie wychodni ska³ wêglanowych. Œrednioroczna temperatura powietrza stacji meteorologicznej w miejscowoœci Uholka (470 m n.p.m.) wynosi 7,1°C, œrednia stycznia -4,5°C, œrednia lipca
+17,2°C. Œredni opad roczny to 1390 mm.
Dolina Tereszwy oddziela Po³oninê Krasn¹ od masywu Œwidowca, którego
wschodni¹ granicê stanowi z kolei dolina Cisy. Góry te zbudowane s¹ ze skalnych
serii piaskowców p³aszczowiny czarnohorskiej. Wysokoœci kilkunastu szczytów
przekraczaj¹ 1500 m n.p.m. Dwuwierzcho³kowa kulminacja BliŸnicy dochodzi do
1881 m n.p.m. Bukowe lasy rosn¹ do wysokoœci ponad 1300 m n.p.m. (najwy¿szy
zasiêg buczyny), wy¿ej rozpoœcieraj¹ siê ³¹ki górskie. Brak tu kosodrzewiny, s¹ za
to zaroœla kar³owatego ja³owca. Na poziomie 1400–1600 m n.p.m. wystêpuj¹ œlady
zlodowacenia plejstoceñskiego. Po³o¿ona na wysokoœci 410 m n.p.m., stacja meteorologiczna Kobylecka Polana ma œredni¹ temperaturê stycznia -3,4°C, lipca +18,4°C,
œrednioroczn¹ 8,0°C. Roczna suma opadów osi¹ga tu 930 mm. W obrêbie najwy¿szych partii Œwidowca wydzielono obszary podlegaj¹ce œcis³ej ochronie. Na obszarze 6,6 tys. ha, bêd¹cym czêœci¹ sk³adow¹ Karpackiego Rezerwatu Biosfery, objêto
ochron¹ lasy i po³oniny, tak¿e rumowiska skalne, fragmenty gór z rzeŸb¹ polodowcow¹. Z zasobów mineralno-surowcowych nale¿y wspomnieæ o wodach mineralnych typu chlorkowo-wodoro-wêglanowo-sodowego.
45
Najwy¿sz¹ grup¹ górsk¹ ca³ych Karpat ukraiñskich jest Czarnohora. Jej zachodni¹ granicê wyznacza dolina Cisy, wschodni¹ (ju¿ w obwodzie iwano-frankowskim) dolina Czarnego Czeremoszu. Od po³udnia s¹siaduje z Karpatami Marmaroskimi, na pó³nocy z Gorganami i Beskidami Pokucko-Bukowiñskimi, na wschodzie
z Po³onin¹ Hryniawsk¹. Kulminacj¹ tej grupy górskiej jest Howerla (2061 m n.p.m.).
Czarnohorê buduj¹ ska³y p³aszczowiny czarnohorskiej. Grubo³awicowe piaskowce
i zlepieñce tworz¹ najwy¿sze szczyty. W górnych partiach masywu znajdujemy dobrze zachowane pozosta³oœci rzeŸby glacjalnej – moreny czo³owe, cyrki lodowcowe. Istniej¹ tu dwa ma³e jeziorka polodowcowe. Górna granica lasu przebiega na
wysokoœci 1670 m n.p.m. Wystêpuj¹ dwa piêtra leœne. Na stokach pó³nocno-wschodnich lasy bukowe siêgaj¹ do wysokoœci 1300 m n.p.m., wy¿ej przewa¿a œwierk,
jod³y jest niewiele. Po stronie po³udnio-wschodniej buki dochodz¹ do wysokoœci
1500 m n.p.m., a piêtro lasów œwierkowych jest mocno zredukowane. Ponad piêtrem lasów znajduj¹ siê zaroœla kosodrzewiny, a tak¿e olchy zielonej, czym Czarnohora ró¿ni siê od Karpat Zachodnich. Wy¿ej s¹ ju¿ tylko po³oniny. Wychodni skalnych jest niewiele. Warunki klimatyczne przybli¿aj¹ nam dane dwu stacji meteorologicznych – £uhy (613 m n.p.m.), œrednia temperatura stycznia -6,8°C, lipca 15,7°C,
œrednioroczna 5,4°C , roczna suma opadów 1001 mm oraz Po¿y¿ewska (1430 m
n.p.m.), której analogiczne dane wynosz¹ odpowiednio: -6,4°C; +11,5°C; 2,8°C oraz
1465 mm. Po³udniowe stoki Czarnohory objêto ochron¹ – na obszarze 16,3 tys. ha
utworzono rezerwat, wchodz¹cy w sk³ad Karpackiego Rezerwatu Biosfery.
Podprowincja Wschodniego Podkarpacia, s¹siaduj¹ca od pó³nocy z Pó³nocnym
Podkarpaciem, na po³udnio-zachodzie z Beskidami Wschodnimi, na pó³noco-wschodzie z Podolem, sk³ada siê z trzech makroregionów: P³askowy¿u Sañsko-Dniestrzañskiego, Kotliny Górnego Dniestru oraz Podgórza Samborsko-Stryjskiego.
P³askowy¿ Sañsko-Dniestrzañski wysuniêty jest najbardziej na pó³noc. Na powierzchni wystêpuje pokrywa lessowa. Wysokoœci bezwzglêdne siêgaj¹ 280–340 m
n.p.m. W pokrywie glebowej spotykamy wytworzone z lessów czarnoziemy (w po³udniowo-wschodniej czêœci powiatu moœciskiego) oraz gleby p³owe. Wœród lasów
dominuj¹ zbiorowiska dêbowo-bukowe. Przebiega têdy europejski dzia³ wodny.
Granica pó³nocna ci¹gnie siê równole¿nikowo od okolic Przemyœla do doliny Wereszczycy, bêd¹cej tak¿e wschodni¹ granic¹ tego subregionu.
Od po³udnia z P³askowy¿em Sañsko-Dniestrzañskim graniczy Kotlina Górnego Dniestru. Dno Kotliny, o ma³ych deniwelacjach, le¿y na wysokoœci 250–280 m
n.p.m. Pokryte jest piaskami, glinami czwartorzêdowymi, materia³ami organogenicznymi. Opady 600-750 mm. Gleby zró¿nicowane bielicowe, rdzawe, tak¿e hydrogeniczne. Na nich rosn¹ g³ównie lasy dêbowo-bukowe i grabowo-dêbowe. Od
strony po³udniowo-zachodniej przylega region Podgórza Stryjsko-Samborskiego,
ci¹gn¹cy siê od doliny B³o¿ewki w kierunku po³udniowo-wschodnim pasem szero-
46
koœci kilkunastu kilometrów, o wysokoœciach 250–400 m n.p.m. Te podgórskie wzniesienia rozcinane s¹ przez liczne prawostronne dop³ywy górnego Dniestru.
W obrêbie Wschodniego Podkarpacia wystêpuj¹ liczne surowce mineralne:
gaz, ropa naftowa, ozokeryt, sól kamienna, sól potasowa, rudy polimetaliczne –
zwieraj¹ce m.in. o³ów, cynk (w pobli¿u Truskawca), wody mineralne. Jest to tak¿e
region wykorzystywany rolniczo. U¿ytki rolne w powiecie samborskim zajmuj¹ blisko 80% powierzchni, w powiatach drohobyckim i stryjskim udzia³ ich jest nieco
ni¿szy, ale przekracza 50%. Stoki podgórskie s¹ poroœniête lasami, które w powiecie drohobyckim stanowi¹ prawie 40% powierzchni, w powiecie stryjskim 30%.
Lepsze gleby powiatu samborskiego decyduj¹ o niewielkim (prawie 13%) zalesieniu. Warunki naturalne Wschodniego Podkarpacia sprzyja³y osadnictwu – st¹d te¿
region ten jest doœæ gêsto zaludniony. Prawie 60% mieszkañców ¿yje w 14 miastach
i miejscowoœciach typu miejskiego. Najwiêkszym miastem jest Drohobycz licz¹cy
blisko 80 tys. mieszkañców.
Beskidy Po³oniñskie granicz¹ z £añcuchem Wyhorlacko-Gutyñskim, nale¿¹cym do innej podprowincji – Wewnêtrznych Karpat Wschodnich. Oddziela je system kotlin, dolin i miêdzygórzy. £añcuch Wyhorlacko-Gutyñski jest najm³odszym
pasmem Karpat. Powsta³ jako efekt neogeñskiej dzia³alnoœci wulkanicznej. Zbudowany jest z andezytów, bazaltów, tufów oraz osadów fliszowych. W obrêbie obwodu zakarpackiego ci¹gnie siê pasem d³ugoœci blisko 125 km, szerokoœci 8–20 km.
Prawe dop³ywy górnej Cisy dziel¹ go na kilka masywów górskich. Wznosi siê na
wysokoœæ 800–1000 m n.p.m. Najwy¿szym szczytem jest góra Bu¿ora (1081 m
n.p.m.), bêd¹ca kalder¹ wulkaniczn¹. Góry te s¹ mocno zalesione. Do wysokoœci
450 m porastaj¹ je lasy dêbowe, dêbowo-grabowe i dêbowo-bukowe. Wy¿ej roœnie
g³ównie buczyna. Z surowców mineralnych wystêpuj¹ tu z³o¿a rud polimetalicznych, wêgiel brunatny, w powiecie pereczyñskim rtêæ, nieopodal U¿gorodu (z³o¿a
Rusko-Komarowskie, So³otwiñskie) gaz ziemny, ponadto marmury, wody mineralne – szczawy (z³o¿e Syniackie, Swalawa, Polana).
Kolejnym pasmem górskim, bêd¹cym czêœci¹ sk³adow¹ Wewnêtrznych Karpat Wschodnich, s¹ rozci¹gaj¹ce siê na po³udnie od Czarnohory Karpaty Marmaroskie. J¹dro gór zbudowane jest z gnejsów i ³upków krystalicznych, wapieni triasowych i jurajskich oraz trzeciorzêdowych andezytów i bazaltów. W wapieniach okolic Rachowa wystêpuj¹ zjawiska krasowe. Najwy¿szym szczytem ukraiñskich Karpat Marmaroskich jest Pop Iwan (1940 m n.p.m.). Na pó³nocnych stokach Karpat
Marmaroskich znajduje siê rezerwat o powierzchni 9,0 tys. ha nale¿¹cy do Karpackiego Rezerwatu Biosfery. Lasy mieszane, w których rosn¹ buki, jod³y, jawory, spotykamy do wysokoœci 1700 m n.p.m. Wy¿ej wystêpuje roœlinnoœæ subalpejska. Wed³ug danych stacji meteorologicznej Di³owe, po³o¿onej na wysokoœci 390 m n.p.m.
œrednia temperatura stycznia wynosi -4,0°C, lipca +18,5°C, œrednioroczna 7,9°C.
W roku œrednie opady osi¹gaj¹ 1087 mm.
47
Ostatnim regionem geograficznym, wyodrêbnionym na terenach pogranicza
polsko-ukraiñskiego jest Nizina Zakarpacka. Jest to czêœæ Wielkiej Niziny Wêgierskiej. Aluwia Cisy i jej karpackich dop³ywów przykrywaj¹ utwory neogenu. Akumulacyjna równina po³o¿ona jest na wysokoœci 102–120 m n.p.m. Du¿ym urozmaiceniem rzeŸby s¹ wznosz¹ce siê wyspowo nad akumulacyjn¹ równin¹, zbudowane
z andezytów, tufów, odosobnione wzgórza – resztki neogeñskich wulkanów. Na jednym z nich, wznosz¹cym siê do 508 m n.p.m., a znajduj¹cym siê tu¿ przy miejscowoœci Wynohradów, utworzono rezerwat botaniczny „Czarna Góra”. Rosn¹ tu lasy
dêbowo-bukowe, gatunki roœlin ciep³olubnych. Nizina Zakarpacka jest regionem
uprzywilejowanym klimatycznie, co uwidacznia siê, gdy porównamy przeciêtne roczne temperatury powietrza w U¿gorodzie i w le¿¹cym na podobnej szerokoœci geograficznej Iwano-Frankowsku – odpowiednio: 9,3°C oraz 7,4°C. Wy¿sza te¿ jest tu
roczna suma opadów 770 mm, w Iwano-Frankowsku 628 mm. Po³o¿one nieco bardziej na po³udnie Berehowo (113 m n.p.m.) ma œrednioroczn¹ temperaturê powietrza 9,9°C, lipca +21,1°C, stycznia -3,0°C i sumê opadów 780 mm. W odleg³oœci
oko³o 20 km na wschód od wymienionego wy¿ej rezerwatu spotykamy jeszcze
bardziej ciekawy rezerwat „Dolina Narcyzów”. Roœnie tu masowo, wystêpuj¹cy
w Alpach na wysokoœciach 1100–2060 m n.p.m., bêd¹cy reliktem epoki lodowej,
narcyz w¹skolistny (Narcissus angustifolius) oraz ponad 400 gatunków roœlin,
w tym wiele rzadkich.
W pokrywie glebowej przewa¿aj¹ mady. Na u¿ytki rolne przypada oko³o 60%
powierzchni tego regionu. Lasów jest niewiele – lesistoœæ wynosi 10–15%. Tereny
Niziny Zakarpackiej s¹ bogate w surowce mineralne. A³unit – surowiec do proRyc. 2.6. Temperatury powietrza i opady atmosferyczne w U¿gorodzie
U¯HOROD
Temperatury powietrza i opady atmosferyczne
108
90
72
mm 54
36
18
0
24,0
18,0
12,0
6,0 0 C
0,0
-6,0
-12,0
I
II
III
ród³o: Dane meteorologiczne.
48
IV
V
VI VII VIII IX
opady
temperatura
X
XI XII
dukcji aluminium (zasoby ponad 300 mln t) – spotykamy w z³o¿ach berehowskim
i bihañskim w powiecie berehowskim. W powiecie berehowskim i rachowskim wystêpuj¹ z³o¿a z³ota, a w powiatach tiaczewskim i chustskim – soli kuchennej (zasoby oko³o 350 mln t) i gazu ziemnego, w pobli¿u miasta Chust ceolitu (zasoby 130
mln t). W bihañskich z³o¿ach lignitu stwierdzono obecnoœæ cennego pó³metalu –
germanu. W powiecie berehowskim znajduj¹ siê te¿ rudy cynku i o³owiu. Zakarpacie charakteryzuje siê du¿ym bogactwem wód mineralnych – s¹ to g³ównie szczawy.
Spotykamy tak¿e wody termalne. Dogodne warunki naturalne sprzyja³y osadnictwu. W obwodzie zakarpackim œrednia gêstoœæ zaludnienia wynosi³a 98 osób na
1 km2. Nizina Zakarpacka wyró¿nia siê wiêksz¹ gêstoœci¹ zaludnienia – w powiecie
winohradskim na 1 km2 przypada blisko 170 mieszkañców. Stopieñ urbanizacji
jest jednak niewysoki (37%). Najwiêkszym miastem jest U¿gorod (118 tys. mieszkañców).
49
50
Marta Malska
W³adys³aw Molas
Rozdzia³ 3
OCHRONA ŒRODOWISKA
„Œrodowisko – to ogó³ elementów przyrodniczych, w tym tak¿e przekszta³conych w wyniku dzia³alnoœci cz³owieka, a w szczególnoœci powierzchnia ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzêta i roœliny, krajobraz i klimat”1 . Ochrona œrodowiska polega natomiast na „podjêciu lub zaniechaniu dzia³añ umo¿liwiaj¹cych zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej”2 . Najczêœciej podejmowane dzia³ania w zakresie ochrony œrodowiska zmierzaj¹ do3 :
– racjonalnego kszta³towania œrodowiska i gospodarowania zasobami œrodowiska
zgodnie z zasad¹ zrównowa¿onego rozwoju,
– przeciwdzia³ania zanieczyszczeniom,
– przywracania elementów przyrodniczych do stanu w³aœciwego.
3.1. Ochrona przyrody
Ochrona przyrody ma na celu zapobieganie zniszczeniu lub uszkodzeniu elementów przyrody, w tym: dziko wystêpuj¹cych gatunków zwierz¹t i roœlin, utworów przyrody nieo¿ywionej, np. jaskiñ czy g³azów narzutowych, a tak¿e zespo³ów
tych utworów o wybitnych walorach przyrodniczych i krajobrazowych, chronionych
w postaci rezerwatów i parków narodowych oraz parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu.
Zakres dzia³añ dotycz¹cych ochrony przyrody obejmuje prace inwentaryzacyjne, dzia³ania prawne, prace naukowo-badawcze dotycz¹ce stanu i przeobra¿eñ
przyrody, wyznaczanie chronionych obiektów przyrody i ich granic, opracowanie
zasad ich u¿ytkowania i udostêpniania spo³eczeñstwu, a tak¿e dzia³añ na rzecz ochrony terenów o wysokich walorach przyrodniczych i krajobrazowych przed wszelkimi
formami ska¿eñ i dewastacji.
Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony œrodowiska. DzU Nr 62 poz. 627 z póŸn. zm.
Ibidem.
3
Anders D., Wojaczek L., Ochrona œrodowiska – ochrona wód, PARP, Warszawa 2003, s. 12.
1
2
51
Ryc. 3.1. Parki Narodowe na obszarze pogranicza polsko-ukraiñskiego
Szacki Park Narodowy
Poleski Park Narodowy
LUBLIN
£UCK
Roztoczañski Park Narodowy
Jaworowski Park Narodowy
RZESZÓW
LWÓW
granica pañstwowa
granica województwa / obwodu
granica powiatu/rejonu
Bieszczadzki Park Narodowy
Park Narodowy Skolskie Beskidy
U¿añski Park Narodowy
U¯HOROD
Syniewirski Park Narodowy
Karpacki Rezerwat Biosfery
ród³o: Opracowanie w³asne.
52
Najcenniejsze elementy œrodowiska naturalnego przygranicznych obszarów
Polski i Ukrainy objêto ró¿norodnymi formami ochrony prawnej. Na tym obszarze
utworzono 10 parków narodowych o ³¹cznej powierzchni 287,0 tys. ha.
Parki narodowe obejmuj¹ obszary wyró¿niaj¹ce siê szczególnymi wartoœciami naukowymi, przyrodniczymi, spo³ecznymi, kulturowymi i wychowawczymi,
o powierzchni nie mniejszej ni¿ 1 tys. ha. Na terenie parków narodowych ochronie
podlega ca³oœæ przyrody oraz swoiste cechy krajobrazu.
W województwach przygranicznych z Ukrain¹ utworzono 4 parki narodowe
o ³¹cznej powierzchni 64,9 tys. ha. S¹ to: Poleski Park Narodowy, Roztoczañski
Park Narodowy, Bieszczadzki Park Narodowy, Magurski Park Narodowy. Po stronie ukraiñskiej utworzono 6 parków narodowych o ca³kowitej powierzchni 222,0
tys. ha. S¹ to: Beskidy Skolskie, Jaworowski Park Narodowy, Szacki Park Narodowy, Syniewirski Park Narodowy, U¿añski Park Narodowy i Karpacki Rezerwat Biosfery. Przeciêtna powierzchnia parku w obszarze transgranicznym wynosi 28,7 tys.
ha, 16,2 tys. ha w województwach przygranicznych i ponad 2-krotnie wiêcej – 37,0
tys. ha – w przygranicznych obwodach Ukrainy.
Park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze wzglêdu na wartoœci przyrodnicze, historyczne i kulturowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie, popularyzacja i upowszechnianie tych wartoœci w warunkach zrównowa¿onego rozwoju.
Grunty rolne, leœne i inne nieruchomoœci znajduj¹ce siê w granicach parku krajobrazowego pozostawia siê w gospodarczym wykorzystaniu zgodnie z zasadami zrównowa¿onego rozwoju. Przez zrównowa¿ony rozwój rozumie siê taki rozwój spo³eczno-gospodarczy, w którym nastêpuje proces integrowania dzia³añ politycznych,
gospodarczych i spo³ecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwa³oœci podstawowych procesów przyrodniczych w celu zagwarantowania mo¿liwoœci zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych spo³ecznoœci jak i przysz³ych pokoleñ. Na terenach parków krajobrazowych preferowany jest rozwój turystyki, szczególnie kwalifikowanej. Wysokie walory przyrodnicze i krajobrazowe oraz
stosunkowo niska emisja ska¿eñ sprzyjaj¹ rozwojowi rolnictwa ekologicznego, uprawie zió³ i hodowli zwierz¹t.
W czêœci polskiej obszaru transgranicznego utworzono 24 parki krajobrazowe, zajmuj¹ce ³¹cznie powierzchniê 519,1 tys. ha. S¹ to:
· Park Krajobrazowy Doliny Sanu,
· Ciœniañsko-Wetliñski Park Krajobrazowy,
· Park Krajobrazowy Gór S³onnych,
· Jaœliski Park Krajobrazowy,
· Czarnorzecko-Strzy¿owski Park Krajobrazowy,
· Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego,
· Park Krajobrazowy Pasma Brzanki,
· Po³udnioworoztoczañski Park Krajobrazowy,
· Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej,
53
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
Park Krajobrazowy Lasy Janowskie,
Che³mski Park Krajobrazowy,
Poleski Park Krajobrazowy,
Sobiborski Park Krajobrazowy,
Strzelecki Park Krajobrazowy,
Skierbieszowski Park Krajobrazowy,
Kazimierski Park Krajobrazowy,
Wrzelowiecki Park Krajobrazowy,
Krzczonowski Park Krajobrazowy,
Koz³owiecki Park Krajobrazowy,
Park Krajobrazowy „Pojezierze £êczyñskie”,
Nadwieprzañski Park Krajobrazowy,
Krasnobrodzki Park Krajobrazowy,
Szczebrzeszyñski Park Krajobrazowy,
Park Krajobrazowy „Podlaski Prze³om Bugu”.
Inn¹ form¹ ochrony œrodowiska jest obszar chronionego krajobrazu – teren
chroniony ze wzglêdu na wyró¿niaj¹ce siê krajobrazowo tereny o zró¿nicowanych
ekosystemach, wartoœciowych w szczególnoœci ze wzglêdu na mo¿liwoœæ zaspokajania potrzeb zwi¹zanych z masow¹ turystyk¹ i wypoczynkiem. Celem tworzenia
obszarów chronionego krajobrazu mo¿e byæ w szczególnoœci zapewnienie powi¹zania terenów poddanych ochronie w system obszarów chronionych. Stworzone
korytarze ekologiczne maj¹ zapewniæ funkcjonowanie systemu obszarów chronionych, gdy¿ tereny pomiêdzy obszarami chronionymi, które s¹ niezabudowane, umo¿liwiaj¹ migracjê roœlin i zwierz¹t. Tym samym obszar chronionego krajobrazu mo¿e
pe³niæ funkcjê otuliny (lub ³¹cznika) dla terenów objêtych bardziej restrykcyjn¹ ochron¹ (park narodowy, rezerwat, park krajobrazowy).
Na terenie województw przygranicznych istniej¹ 32 obszary chronionego krajobrazu o ³¹cznej powierzchni 826,1 tys. ha. S¹ to:
· Mielecko-Kolbuszowsko-G³ogowski,
· Soko³owsko-Wilczowolski,
· BrzóŸniañski,
· Kury³owski,
· Zmys³owski,
· Hy¿niañsko-GwoŸnicki,
· Strzy¿owsko-Sêdziszowski,
· Roztoczañski,
· Przemysko-Dynowski,
· Sieniawski,
· Wschodniobeskidzki,
· Czarnorzecki,
54
Beskidu Niskiego,
Przec³awski,
Jastrz¹bsko-¯d¿arski,
Pogórza Ciê¿kowickiego,
Pogórza Strzy¿owskiego,
£ukowski,
Radzyñski,
Che³mski,
Grabowiecko-Strzelecki,
Paw³owski,
Poleski,
Kraœnicki,
Chodelski,
Czerniejowski,
Dolina Ciemiêgi,
Kozi Bór,
Pradolina Wieprza,
Annówka,
Do³hobyczowski,
Nadbu¿añski.
Rezerwaty przyrody obejmuj¹ obszary naturalne lub ma³o zmienione ekosystemy, okreœlone gatunki roœlin i zwierz¹t, elementy przyrody nieo¿ywionej maj¹ce
istotn¹ wartoœæ ze wzglêdów naukowych, kulturowych, krajobrazowych i dydaktycznych. Wiêkszoœæ z rezerwatów znajduj¹cych siê w obrêbie województw przygranicznych po³o¿ona jest na obszarach leœnych i chroni z³o¿one ekosystemy leœne,
bagienne, a tak¿e stanowiska chronionych roœlin i zwierz¹t. Tereny województw
przygranicznych obfituj¹ w chronione, rzadkie gatunki zwierz¹t. Zamieszkuje tu 4,3
tys. bobrów, 77 rysi i 385 wilków.4 Ponadto chronione s¹ unikalne w skali kraju
obszary stepowe. Aktualnie na terenach przygranicznych ustanowiono 148 rezerwatów przyrody.
System obszarów chronionych polsko-ukraiñskiego obszaru transgranicznego
rozwiniêty jest nierównomiernie. Jego tworzenie w polskiej czêœci pogranicza jest na
ukoñczeniu, natomiast w ukraiñskiej znajduje siê w pocz¹tkowej fazie. Polska
posiada œciœle okreœlone zasady organizacji i funkcjonowania obszarów chronionych w postaci systemu ci¹g³ego przestrzennie i zhierarchizowanego funkcjonalnie.
Do wa¿niejszych obszarów chronionych w przygranicznych obwodach Ukrainy nale¿¹ nastêpuj¹ce parki krajobrazowe i rezerwaty: „Stochód-Prypeæ”, ¯ubr,
Czeremski, Worotniów, Hubin, Jezioro Œwiête, Zawadowski, Wielki Las, Fedorówka, Grzêda, Dolina Narcyzów, Czarna Góra, Juliwska Góra.
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
·
4
http://www.stat.gov.pl
55
Pomniki przyrody s¹ indywidualn¹ form¹ ochrony przyrody. Mog¹ to byæ pojedyncze formy przyrody o¿ywionej i nieo¿ywionej lub ich skupiska o szczególnej
wartoœci naukowej, kulturowej, historyczno-pami¹tkowej i krajobrazowej oraz odznaczaj¹ce siê indywidualnymi cechami wyró¿niaj¹cymi siê wœród innych tworów
natury. Mog¹ to byæ w szczególnoœci sêdziwe i okaza³ych rozmiarów drzewa i krzewy, stanowiska rzadkich roœlin i zwierz¹t chronionych, g³azy, ska³ki itp. Obecnie na
terenach województw przygranicznych prawnie chronionych jest blisko 3,1 tys.
pomników przyrody.
Dynamicznie rozwijaj¹ca siê wspó³praca miêdzynarodowa w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu spowodowa³a utworzenie systemu transgranicznych obszarów chronionych wzd³u¿ wschodniej granicy Polski. W obrêbie województw
i obwodów przygranicznych zaprogramowano 3 zespo³y, tj. Polesie, Roztocze i „Karpaty Wschodnie” stanowi¹ce Miêdzynarodowy Rezerwat Biosfery powo³any przez
UNESCO w 1992 r.
3.2. Ochrona powietrza
Zanieczyszczenia powietrza to gazy, ciecze i cia³a sta³e obecne w atmosferze,
niebêd¹ce jego naturalnymi sk³adnikami, lub te¿ substancje wystêpuj¹ce w iloœciach
wyraŸnie zwiêkszonych w porównaniu z naturalnym sk³adem powietrza. Antropogeniczne Ÿród³a powstawania zanieczyszczeñ powietrza mo¿na podzieliæ na:
– energetyczne spalanie paliw,
– przemys³owe procesy technologiczne w zak³adach chemicznych, rafineriach, hutach, kopalniach, cementowniach,
– komunikacyjne – g³ównie transport samochodowy,
– komunalne – gospodarstwa domowe oraz gromadzenie i utylizacja odpadów
i œcieków.
ród³a emisji zanieczyszczeñ mog¹ byæ punktowe, liniowe i powierzchniowe.
Zanieczyszczenia powietrza mo¿na podzieliæ na zanieczyszczenia pierwotne, które
wystêpuj¹ w powietrzu w takiej postaci, w jakiej zosta³y uwolnione do atmosfery
i wtórne, bêd¹ce produktami przemian fizycznych i reakcji chemicznych, zachodz¹cych miêdzy sk³adnikami atmosfery i jej zanieczyszczeniami (produkty tych reakcji s¹
niekiedy bardziej szkodliwe od zanieczyszczeñ pierwotnych) oraz py³ami uniesionymi ponownie do atmosfery po wczeœniejszym osadzeniu na powierzchni ziemi5 .
Warunki aerosanitarne obszarów przygranicznych kszta³tuj¹: wielkoœæ emisji
powstaj¹cych zanieczyszczeñ, stopieñ ich redukcji, rozmieszczenie emiterów, oraz
5
Budzyñski A. Raport o stanie œrodowiska województwa lubelskiego za rok 1998, Biblioteka
Monitoringu Œrodowiska, Lublin, s. 22-30.
56
wielkoœæ i kierunki nap³ywu zanieczyszczeñ transgranicznych. Specyfik¹ tych obszarów jest relatywnie znaczny udzia³ naturalnego py³u mineralnego w ogólnym
zapyleniu powietrza. Zjawisko to dotyczy przede wszystkim wylesionej Wy¿yny
Lubelskiej i Wo³yñskiej. Do g³ównych sztucznych Ÿróde³ zanieczyszczenia powietrza nale¿¹: stacjonarne – zak³ady przemys³owe, ciep³ownie, paleniska domowe
i wysypiska, a z mobilnych – transport. Koncentracja stacjonarnych Ÿróde³ zanieczyszczeñ wystêpuje w pasie Pu³awy – Lublin Bogdanka – Rejowiec Fabryczny –
Che³m. Uci¹¿liwe dla otoczenia Ÿród³a emisji s¹ zlokalizowane równie¿ w kilku
innych miastach: Zamoœciu, Kraœniku, Bia³ej Podlaskiej i Radzyniu Podlaskim.
W podkarpackiem mo¿emy wyró¿niæ 3 pasy wystêpowania stacjonarnych Ÿróde³
zanieczyszczania powietrza, s¹ to: Dêbica – Ropczyce – Rzeszów – £añcut – Przeworsk, Mielec – Tarnobrzeg – Stalowa Wola oraz Jas³o – Krosno – Sanok a tak¿e
kilka Ÿróde³ punktowych: Nisko, Le¿ajsk, Przemyœl.
Wielkoœæ emisji py³ów i gazów na terenie województw lubelskiego i podkarpackiego od kilku lat systematycznie maleje6. Zmniejsza siê równie¿ liczba emiterów w zak³adach szczególnie uci¹¿liwych dla œrodowiska. Jednak najbardziej uci¹¿liwe dla warunków ¿ycia s¹ bardzo niskie emitery (o wysokoœci do 10 m), którymi
najczêœciej s¹ paleniska domowe, ich liczba roœnie wraz z rozwojem urbanizacji.
Przybli¿ony udzia³ niskich emiterów w ogólnej emisji zanieczyszczeñ wynosi oko³o
20%. Na szczególny dyskomfort aerosanitarny s¹ nara¿one tereny gêsto zabudowane, s³abo przewietrzane i pozbawione odpowiedniej iloœci zieleni.
Choæ decyduj¹cy wp³yw na wielkoœæ emisji zanieczyszczeñ wprowadzanych
do powietrza ma proces spalania paliw sta³ych, narasta zagro¿enie dla czystoœci
powietrza ze strony transportu. Wi¹¿e siê to z szybko rosn¹c¹ liczb¹ pojazdów saRyc. 3.2. Emisja zanieczyszczeñ powietrza w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w roku 2003 (w t/rok)
ród³o: Obliczenia w³asne.
6
Toczyñski T., Dmochowska H. Portrety polskich regionów. GUS, Warszawa 2003, s. 32 i 88.
57
mochodowych, czêsto o z³ym stanie technicznym, przy niewystarczaj¹cym postêpie
w modernizowaniu nawierzchni dróg i uk³adów komunikacyjnych, braku odpowiedniej w stosunku do potrzeb liczby obwodnic itp.
W roku 2003 emisja zanieczyszczeñ py³owych na terenie obszaru polsko-ukraiñskiego wynios³a 31,6 tys. ton, z tego 33,9% wyemitowano na terenach Polski, zaœ
66,1% na obszarach przygranicznych Ukrainy (dwukrotnie wiêcej ni¿ w przygranicznych województwach w Polsce). Województwo lubelskie wyemitowa³o 21,8%
ogólnej emisji py³ów obszaru transgranicznego, województwo podkarpackie 12,0%,
obwód lwowski 57,9%, zaœ pozosta³e 2 obwody po 4,1%.
W przeliczeniu na 1 km2 obszar transgraniczny w 2003 roku wyemitowa³ 0,416 t
py³ów na km2, z tego obwody przygraniczne wyemitowa³y 0,634 tony, wobec 0,249
t/km2 w województwach przygranicznych, tj. 2,5-krotnie wiêcej. W obwodzie lwowskim zanieczyszczenia py³owe osi¹gnê³y poziom 0,8 t/km2, w województwie lubelskim by³y o 62,5% mniejsze, w podkarpackim o 75,0% mniejsze, zaœ w obwodach
wo³yñskim i zakarpackim po 87,5% mniejsze ni¿ w obwodzie lwowskim.
Emisja zanieczyszczeñ gazowych (bez dwutlenku wêgla) w obszarze transgranicznym w 2003 roku wynios³a 159,6 tys. ton, z tego 40,9% przypada³o na 2 województwa przygraniczne i 59,1% na obwody. Blisko po³owê zanieczyszczeñ gazowych
w obszarze transgranicznym (48,5%) wyemitowano z obwodu lwowskiego, z województwa lubelskiego 23,3%, podkarpackiego 17,6%, z obwodu zakarpackiego 7,0
i wo³yñskiego 3,3%. WskaŸnik emisji gazów na 1 km2 wyniós³ w obszarze transgranicznym 2,1 t/km2. Emisja w obwodach przygranicznych wynios³a 2,9 t/km2 i by³a
blisko 2-krotnie wy¿sza ni¿ w województwach przygranicznych (1,5 t/km2). Najwiêcej gazów wyemitowa³ obwód lwowski – 3,6 t/km2 i wo³yñski – 2,6 t/km2.
Ogólny poziom zanieczyszczenia powietrza w województwach przygranicznych
jest ni¿szy od dopuszczalnych norm. Dotrzymywane s¹ tak¿e zaostrzone normy jakoœci powietrza dla obszarów chronionych oraz stref ochrony wokó³ miejscowoœci uzdrowiskowych. Te korzystne tendencje s¹ g³ównie efektem spadku globalnej iloœci zanieczyszczeñ oraz zmniejszenia energoch³onnoœci procesów technologicznych.
Od pocz¹tku lat 90. w województwach przygranicznych, ale te¿ i w ca³ej Polsce, zmniejsza siê emisja zanieczyszczeñ powietrza, co pocz¹tkowo by³o spowodowane spadkiem produkcji przemys³owej, natomiast obecnie wynika z postêpuj¹cego procesu instalowania urz¹dzeñ ochronnych. Wzrasta liczba urz¹dzeñ odpylaj¹cych i ich œrednia skutecznoœæ. Powstaj¹ nowe instalacje odsiarczania spalin i usuwania z nich tlenków azotu. Iloœæ zanieczyszczeñ zatrzymanych i zneutralizowanych w urz¹dzeniach oczyszczaj¹cych w przypadku py³ów stanowi ok. 90% zanieczyszczeñ wytworzonych, a w przypadku siarki ok. 26%.
Przygraniczne tereny z Ukrain¹ nale¿¹ do obszarów œrednio zagro¿onych
ha³asem. Na ha³as powy¿ej 60 dB nara¿one jest ok. 15–25% ludnoœci. Pod tym
wzglêdem najwiêksze zagro¿enie stwarza transport drogowy spowodowany gwa³58
townym przyrostem liczby samochodów, nisk¹ przepustowoœci¹ istniej¹cej sieci
drogowej i niskim przyrostem i dynamik¹ budowy nowych dróg i zwiêkszania
przepustowoœci istniej¹cych.
Ha³as typu przemys³owego, emitowany przez obiekty przemys³owe i us³ugowe, ma mniejszy zasiêg oddzia³ywania ni¿ komunikacyjny, lecz jest znacznie trudniej tolerowany. Podejmowane dzia³ania zabezpieczaj¹ce przed ha³asem polegaj¹
m.in. na stosowaniu œrodków technicznych b¹dŸ organizacyjnych i przyczyniaj¹ siê
do zmniejszenia wielkoœci ha³asu emitowanego do œrodowiska.
3.3. Gospodarka wodno-œciekowa
Gospodarka wodno-œciekowa jest jednym z kluczowych zadañ gospodarki regionu. Ochrona wód przy wzrastaj¹cym zapotrzebowaniu na wodê jak i wzrastaj¹cej iloœci œcieków, czêsto nie oczyszczonych, odprowadzanych do rzek, stawów i jezior to problem wymagaj¹cy systemowych rozwi¹zañ. Degradacja wód obejmuje
zmiany ich cech fizykochemicznych i biologicznych przez wprowadzenie do nich
du¿ych iloœci substancji organicznych i nieorganicznych, energii czy substancji promieniotwórczych7.
Wody powierzchniowe stanowi¹ g³ówne Ÿród³o zaopatrzenia ludnoœci w wodê.
Stan czystoœci wód p³yn¹cych jest niezadowalaj¹cy. Ponad po³owê ³¹cznej d³ugoœci
rzek w województwach przygranicznych stanowi¹ cieki pozaklasowe8. Pomimo to
jest to jeden nielicznych regionów w Polsce, w którym wystêpuj¹ wody z I klas¹
czystoœci.
Nale¿y odnotowaæ wyraŸne zmniejszenie zanieczyszczeñ o charakterze toksycznym i stê¿eñ poszczególnych substancji wskaŸnikowych oraz poprawê stanu
bakteriologicznego rzek. Œwiadczy to o wzroœcie liczby oczyszczalni oraz o poprawie skutecznoœci oczyszczania œcieków przemys³owych i komunalnych. Utrzymuj¹ce siê natomiast ponadnormatywne ogólne zanieczyszczenie rzek przep³ywaj¹cych g³ównie przez tereny wiejskie dowodzi wp³ywu rolniczych ska¿eñ obszarowych na pozbawione biologicznych pasów ochronnych rzeki i jest skutkiem
g³êbokiej dysproporcji pomiêdzy stopniem zwodoci¹gowania wsi i poziomem
kanalizacji sanitarnej.
£¹czna d³ugoœæ sieci wodoci¹gowej w obszarze transgranicznym wynosi 31,2
tys. km, z tego a¿ 90,9% przypada na polsk¹ czêœæ obszaru transgranicznego i 9,1%
na obwody strony ukraiñskiej. Najd³u¿sz¹ sieæ wodoci¹gow¹ posiada województwo
Dobrzañski G., Dobrzañska B., Kie³czewski M., Ochrona œrodowiska przyrodniczego, WEiŒ.
Bia³ystok 1997, s. 100.
8
http://www.wios.lublin.pl, http://www.wios.rzeszow.pl
7
59
Ryc. 3.3. Sieæ wodoci¹gowa i kanalizacyjna w roku 2003 w polsko-ukraiñskim
obszarze transgranicznym (w km)
ród³o: Opracowanie w³asne.
lubelskie, którego udzia³ w ³¹cznej d³ugoœci sieci wodoci¹gowej obszaru transgranicznego wynosi 52,4%, województwa podkarpackiego 38,5%, natomiast zdecydowanie krótsz¹ sieci¹ dysponuj¹ obwody przygraniczne, gdzie na obwód lwowski
przypada 6,0%, wo³yñski – 1,5% i zakarpacki – 1,7%. Blisko 6,6 tys. km sieci wodoci¹gowej w regionie transgranicznym zlokalizowanych jest w miastach (ponad
21,0% d³ugoœci sieci ogó³em), z tego 77,3% w województwach i 22,7% w miastach
obwodów po stronie ukraiñskiej.
Nieco mniejsze dysproporcje pomiêdzy polsk¹ i ukraiñsk¹ czêœci¹ obszaru
transgranicznego w zakresie wyposa¿enia poszczególnych jednostek administracyjnych w sieæ kanalizacyjn¹ wynikaj¹ z generalnie ni¿szego poziomu zaspokojenia
potrzeb spo³ecznych w tê infrastrukturê. £¹czna d³ugoœæ sieci kanalizacyjnej po obu
stronach granicy wynosi 11,3 tys. km, z tego 88,2% tej sieci zlokalizowano w regionach po stronie polskiej, a 11,8% w obwodach. Województwo podkarpackie posiada a¿ 62,2% ³¹cznej d³ugoœci sieci kanalizacyjnej obszaru transgranicznego, lubelskie 26,0%, obwód lwowski – 7,1%, wo³yñski – 3,1% i zakarpacki – 1,7%.
D³ugoœæ sieci kanalizacyjnej w miastach omawianego obszaru w roku 2003
wynios³a 5,0 tys. km, tj. 43,6% ogólnej d³ugoœci sieci kanalizacyjnej. Na miasta
polskie przypada 3/4 miejskiej sieci kanalizacyjnej, zaœ 1/4 na miasta przygraniczne
regionów Ukrainy.
Na 1 km sieci wodoci¹gowej w obszarze transgranicznym przypada 364 m
sieci kanalizacyjnej, 353 m na terenach przygranicznych w Polsce i 470 m po stro60
Ryc. 3.4. Zu¿ycie wody z wodoci¹gów na 1 mieszkañca w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w roku 2003 (w m3)
ród³o: Opracowanie w³asne.
nie ukraiñskiej. W miastach wskaŸnik ten jest bardziej zrównowa¿ony i wynosi 756 m,
z tego 864 na pograniczu polskim i 564 na ukraiñskim.
Zu¿ycie wody z wodoci¹gów w gospodarstwach domowych w ci¹gu roku na
1 mieszkañca wynosi w obszarze transgranicznym 25,6 dam3, w województwach
przygranicznych 24,7 dam3 i w obwodach 26,4 dam3. O ile œrednie dla obszarów
przygranicznych Polski i Ukrainy s¹ zbli¿one, to wystêpuj¹ du¿e ró¿nice w zu¿yciu
wody z wodoci¹gów na 1 mieszkañca pomiêdzy obwodami. W obwodzie lwowskim, charakteryzuj¹cym siê najwiêkszym zu¿yciem wody z wodoci¹gów, wskaŸnik ten jest 2-krotnie wy¿szy ni¿ w zakarpackim i o 28,5% wy¿szy ni¿ w wo³yñskim, jest on tak¿e wy¿szy o 44,3% od œredniej dla województwa podkarpackiego
i o 23,7% dla lubelskiego. Œwiadczy to o znacznym przemys³owym wykorzystaniu
wody z wodoci¹gów zbiorowych w obwodzie lwowskim.
Istnieje du¿e zró¿nicowanie pod wzglêdem wielkoœci œcieków wytwarzanych
w poszczególnych jednostkach administracyjnych. Spoœród 626,3 hm3 powstaj¹cych
œcieków 48,7% generowanych jest w 2 województwach przygranicznych i 51,3%
w obwodzie lwowskim i wo³yñskim. Na 100 tys. mieszkañców w polskiej czêœci obszaru transgranicznego przypada 7,1 hm3 œcieków, zaœ w 2 obwodach ukraiñskich 8,9 hm3.
Najwiêcej œcieków na 100 tys. mieszkañców generuje obwód lwowski 11,0 hm3, województwo podkarpackie 9,1 hm3, lubelskie 5,2 hm3 i 3,7 hm3 obwód wo³yñski.
Szczególnie istotny jest nie tyle poziom œcieków w poszczególnych subregionach, co ich wielkoœæ wymagaj¹ca oczyszczenia i pomimo to odprowadzana do wód
61
Ryc. 3. 5. Œcieki oczyszczone i nieoczyszczone w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w mln m3 w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne.
powierzchniowych. W województwach przygranicznych oczyszczenia wymaga 47,0%
œcieków, natomiast w 2 analizowanych obwodach a¿ 86,0%, tj. blisko 2-krotnie wiêcej. Najwiêksz¹ iloœæ nieoczyszczonych œcieków odprowadza obwód lwowski 247,3
hm3 (87,5% œcieków powstaj¹cych w obwodzie). Województwa przygraniczne generuj¹ po ok. 50 hm3 zaœ obwód wo³yñski 29,1 hm3. Warto dodaæ, ¿e najwiêkszy odsetek
wytwarzanych œcieków oczyszcza województwo podkarpackie – 62,1%.
3.4. Zanieczyszczenie powierzchni ziemi
Gleby w województwach przygranicznych z Ukrain¹ charakteryzuj¹ siê naturaln¹ zawartoœci¹ metali ciê¿kich i siarki. Równie¿ zanieczyszczenia gleb wielopierœcieniowymi wêglowodorami aromatycznymi nie maj¹ istotnego wp³ywu na stan
czystoœci gleb i ich przydatnoœæ rolnicz¹. Warunki glebowe na terenach przygranicznych pozwalaj¹ na produkcjê surowców roœlinnych o wysokich parametrach
jakoœciowych.
Tak¿e wzd³u¿ ci¹gów komunikacyjnych nie stwierdza siê nadmiernej koncentracji metali ciê¿kich. Zanieczyszczenia gleb tymi pierwiastkami wystêpuj¹ natomiast na terenie du¿ych aglomeracji miejskich. Notuje siê wystêpowanie wyso62
kich zawartoœci kadmu, podwy¿szonych zawartoœci cynku i chromu w glebach przy
ulicach o du¿ym natê¿eniu ruchu samochodowego.
Jednym z najwiêkszych zagro¿eñ dla powierzchni ziemi s¹ odpady definiowane jako uci¹¿liwe dla œrodowiska, zu¿yte i nie spo¿ytkowane produkty bytowe
i gospodarcze dzia³alnoœci cz³owieka9 . Ze wzglêdu na Ÿród³o pochodzenia odpadów, zasadniczo wyodrêbnia siê dwie podstawowe grupy:
a) odpady przemys³owe – powstaj¹ce w wyniku dzia³alnoœci gospodarczej,
b) odpady komunalne – powstaj¹ce w wyniku bytowania cz³owieka.
Z wy¿ej wymienionych grup wyodrêbnia siê wspóln¹ grupê odpadów niebezpiecznych.
G³ównym Ÿród³em odpadów przemys³owych, powstaj¹cych z regu³y w du¿ych iloœciach w województwach przygranicznych, jest przemys³ górniczo-wydobywczy, rolno-spo¿ywczy, energetyka, procesy oczyszczania œcieków i inne.
W roku 2003 w województwach przygranicznych na sk³adowiskach zdeponowano 778,5 tys. t odpadów komunalnych, z których wyselekcjonowano 9,0 tys. t
surowców wtórnych (1,2%): 2,3 tys. t makulatury, 4,5 tys. t szk³a, 1,2 tys. t tworzyw
sztucznych i 1,6 t odpadów niebezpiecznych obejmuj¹cych lampy fluorescencyjne,
baterie, akumulatory itp.
Na terenie województw przygranicznych funkcjonuje 155 zak³adów przemys³owych uznawanych za szczególnie uci¹¿liwe dla œrodowiska. Wielkoœæ odpadów
przemys³owych w 2003 r. w polskiej czêœci obszaru transgranicznego osi¹gnê³a poziom 5,3 mln t, z których 80% generowanych jest przez górnictwo. Corocznie blisko 90% odpadów przemys³owych poddawanych jest odzyskowi, zaœ 6,3% jest
unieszkodliwianych m.in. poprzez spalanie i kompostowanie.
Najwiêcej odpadów, spoœród wszystkich analizowanych jednostek administracyjnych pogranicza, powstaje w obwodzie lwowskim. Ich iloœæ w roku 2003 osi¹gnê³a poziom 8,1 mln ton10 . Oznacza to, ¿e obwód lwowski generowa³ wiêcej odpadów ni¿ województwa przygraniczne ³¹cznie.
W miastach o silnie rozwiniêtym przemyœle wystêpuj¹ realne zagro¿enia zanieczyszczeñ toksycznymi œrodkami przemys³owymi. Potencjalne wyst¹pienie nadzwyczajnych zagro¿eñ wi¹¿e siê równie¿ z funkcjonowaniem punktów prze³adunku
materia³ów niebezpiecznych, takich jak m.in.: gaz propan-butan, paliwa p³ynne
a tak¿e z ich przewo¿eniem po trasach drogowych regionu jak i mo¿liwoœci¹ awarii
gazoci¹gów przebiegaj¹cych przez obszary transgraniczne.
Istnieje realne zagro¿enie polsko-ukraiñskiego obszaru transgranicznego ska¿eniami promieniotwórczymi, mog¹cymi nast¹piæ na skutek awarii reaktorów j¹Karaczun Z. M. Ochrona œrodowiska, AW ARIES, Warszawa 1999, s. 205
Rocznik statystyczny obwodu lwowskiego 2003. Narodowy Komitet Statystyczny Ukrainy,
Lwów 2004, s. 369.
9
10
63
drowych po³o¿onych w miastach: Równe, Chmielniki i Czarnobyl na Ukrainie oraz
Bohumiec i Mohowice na S³owacji11 .
3.5. Inwestycje ochrony œrodowiska
Obserwuje siê wystêpowanie du¿ej dysproporcji pomiêdzy nak³adami inwestycyjnymi na ochronê œrodowiska po obu stronach granicy. W roku 2003 województwa przygraniczne wyda³y na ten cel 127,3 mln USD, tj. ponad 10-krotnie wiêcej ni¿ obwody przygraniczne Ukrainy, które zainwestowa³y blisko 12,3 mln USD.
Dysproporcja ta ma niew¹tpliwie zwi¹zek z procesem integracji Polski z Uni¹ Europejsk¹ i wdra¿aniem dyrektyw prawa wspólnotowego oraz z dostêpem do œrodków
finansowych programów przedakcesyjnych, g³ównie ISPA i PHARE12. Nale¿y siê
spodziewaæ dalszego pog³êbiania tej dysproporcji w najbli¿szych latach w zwi¹zku
Ryc. 3.6. Nak³ady inwestycyjne na ochronê œrodowiska w polsko-ukraiñskim
obszarze transgranicznym w 2003 roku (w tys. USD)
ród³o: Opracowanie w³asne.
11
http://www.wios.lublin.pl
Peszko G., R¹czka J., Kiui³a O., Ekonomiczne korzyœci dla Polski z wdro¿enia prawa ochrony
œrodowiska Unii Europejskiej, UKIE, 2003. s. 13-37.
12
64
z wykorzystywaniem przez obszary przygraniczne z Ukrain¹ funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.
W strukturze nak³adów inwestycyjnych na ochronê œrodowiska w obszarze
transgranicznym dominuj¹ inwestycje w gospodarkê œciekow¹ i ochronê wód stanowi¹ce ponad 70,4% inwestycji ochrony œrodowiska. Gospodarka odpadami absorbuje 15,2% œrodków inwestycyjnych, a ochrona powietrza 6,8%. Na obszarach przygranicznych w Polsce na gospodarkê œciekow¹ i ochronê wód wydaje siê 74,1%
œrodków przeznaczanych na ochronê œrodowiska, wobec 32,0% w obwodach przygranicznych oraz 15,8% na ochronê powietrza przy 9,4% w ukraiñskiej czêœci obszaru transgranicznego.
Istnieje tak¿e du¿e zró¿nicowanie w poziomie inwestycji w ochronê œrodowiska pomiêdzy poszczególnymi jednostkami administracyjnymi. W przeliczeniu na
1 mieszkañca najwiêcej inwestuje województwo podkarpackie 43,3 USD i województwo lubelskie 16,7 USD, zaœ obwody przygraniczne Ukrainy: zakarpacki 5,2
USD, lwowski 1,9 USD i wo³yñski 1,0 USD na 1 mieszkañca.
Pozytywne aspekty stanu œrodowiska w polsko-ukraiñskim obszarze transgranicznym obejmuj¹:
– czyste powietrze atmosferyczne (z wy³¹czeniem obwodu lwowskiego),
– znaczne zasoby wód podziemnych dobrej jakoœci, w tym wód mineralnych,
– zachowane liczne ostoje rzadkich gatunków fauny i flory,
– wysokie walory œrodowiska przyrodniczego dla rozwoju turystyki, lecznictwa
uzdrowiskowego i produkcji zdrowej ¿ywnoœci.
Zjawiska negatywne wynikaj¹ przede wszystkim z du¿ej dysproporcji w poziomie ochrony œrodowiska naturalnego pomiêdzy polsk¹ i ukraiñsk¹ czêœci¹ regionu transgranicznego. Najwa¿niejsze z tych zjawisk to:
– transgraniczny nap³yw zanieczyszczonego powietrza na przygraniczne obszary
Polski,
– du¿e zanieczyszczenie wód powierzchniowych w ca³ym obszarze transgranicznym,
– ponad 2-krotnie wy¿sza emisja zanieczyszczeñ powietrza na obszarach przygranicznych Ukrainy ni¿ w polskiej czêœci obszaru transgranicznego,
– ponad 10-krotne ró¿nice w wielkoœci nak³adów inwestycyjnych na ochronê œrodowiska pomiêdzy województwami przygranicznymi i obwodami.
– niski poziom gospodarki wodno-œciekowej na obszarach obwodów przygranicznych Ukrainy wyra¿aj¹cy siê m.in. dwukrotnie wy¿szym odsetkiem œcieków nie
oczyszczonych ni¿ w województwach przygranicznych oraz ubo¿sz¹ sieci¹ wodoci¹gow¹ i kanalizacyjn¹.
65
66
Aleksander Kuczabski
Andrzej Miszczuk
Rozdzia³ 4
PODZIA£ ADMINISTRACYJNY
Podzia³ administracyjny pogranicza polsko-ukraiñskiego jest efektem wielu
zjawisk oraz procesów zarówno historycznych jak i wspó³czesnych. Obecne pogranicze polsko-ukraiñskie wielokrotnie w historii zmienia³o swoj¹ przynale¿noœæ pañstwow¹, nale¿¹c miêdzy innymi do Rusi Kijowskiej, I i II Rzeczypospolitej, Rosji
carskiej, ZSRR, Austrii, Wêgier, Czechos³owacji. W ka¿dym z tych pañstw obowi¹zywa³ inny system administracji publicznej, co powodowa³o tak¿e ró¿nice w obowi¹zuj¹cych wówczas podzia³ach terytorialnych1 .
Przebieg obecnej granicy polsko-ukraiñskiej jako ówczesnej granicy polskoradzieckiej ustalony zosta³ na konferencjach w Teheranie, Ja³cie i Poczdamie, a potwierdzony uk³adem polsko-radzieckim z 16 sierpnia 1945 roku. Ostateczne ukszta³towanie siê granicy polsko-radzieckiej nast¹pi³o jednak dopiero w 1951 roku. W wyniku przeprowadzonej korekty Polska utraci³a tzw. kolano Bugu, le¿¹ce miêdzy Be³¿cem a Krystynopolem2 (ze wzglêdu na znajduj¹ce siê tam pok³ady wêgla kamiennego), a zyska³a czêœæ Bieszczad z Ustrzykami Dolnymi.
W roku 1945 w Polsce ustanowiony zosta³ podzia³ administracyjny nawi¹zuj¹cy kszta³tem terytorialnym jednostek administracyjnych do podzia³u obowi¹zuj¹cego w okresie miêdzywojennym. Na pograniczu polsko-ukraiñskim znalaz³y siê
dwie jednostki szczebla regionalnego, tj. województwa lubelskie i rzeszowskie, które
podzielone zosta³y na powiaty i gminy. W roku 1975 wprowadzono reformê podzia³u administracyjnego, likwiduj¹c¹ powiaty i zwiêkszaj¹c¹ liczbê województw z 17
do 49. W latach 1975–1998 przy granicy z Ukrain¹ po³o¿one by³y cztery województwa, tj. che³mskie, zamojskie, przemyskie i kroœnieñskie. 1 stycznia 1999 roku wesz³a w ¿ycie kolejna reforma administracji publicznej, przywracaj¹ca trójstopniowy
podzia³ administracyjny Polski, na gminy (2478), powiaty (314) i miasta na prawach powiatów (65) oraz województwa. Liczba tych ostatnich zosta³a zredukowana
Szerzej na ten temat pisz¹: Eberhardt P., Historyczne, wspó³czesne i projektowane podzia³y
administracyjne na pograniczu bia³orusko-polsko-ukraiñskim [w:] Miszczuk A. (red.): Zagadnienia
wielokryterialnej delimitacji euroregionu na pograniczu polsko-bia³orusko-ukraiñskim, seria wydawnicza: Euroregion Bug t. 9, Norbertinum, Lublin 1997, s. 62-83 oraz Æwik W., Historia administracji, WSZiA, Zamoœæ 2004.
2
Obecnie nosz¹cym nazwê Czerwonohrad.
1
67
Tabela 4.1. Podzia³ administracyjny Polski wed³ug stanu na 31.12.2003
ród³o: Rocznik statystyczny województw, GUS, Warszawa 2004, s. 82-84.
do 16, a przy granicy z Ukrain¹ znalaz³y siê ponownie dwa województwa, tj. lubelskie i podkarpackie.
Podstawowe dane dotycz¹ce aktualnego podzia³u administracyjnego Polski
wed³ug stanu na 31 grudnia 2003 roku zawiera tabela 4.1. Wynika z niej, ¿e województwa le¿¹ce na pograniczu polsko-ukraiñskim, tj. lubelskie i podkarpackie, zajmuj¹ ³¹cznie 13,6% powierzchni kraju, zamieszkane s¹ przez 11,2% ludnoœci, a na
ich obszarze funkcjonuje 41 powiatów (13,1% ogó³u w Polsce), 8 miast na prawach
powiatu (12,3%) oraz 372 gminy (15,0%).
Podzia³ administracyjny Ukrainy ukszta³towa³ siê po zakoñczeniu II wojny
œwiatowej i od tego czasu wykazuje on stosunkowo du¿¹ stabilnoœæ w zakresie liczby oraz kszta³tu jednostek administracyjnych na szczeblu regionalnym. Istotniejsze
zmiany nast¹pi³y jedynie w latach 50., kiedy to obwód krymski sta³ siê czêœci¹ Ukrainy, po³¹czono obwody odeski i izmailski oraz lwowski i drohobycki3 . Obwody
Zastawnyj F., Kusiñski W., Ukraina. Przyroda–Ludnoœæ–Gospodarka, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2003, s. 12-15.
3
68
(województwa) zachodniej Ukrainy, nale¿¹ce do obszaru pogranicza polsko-ukraiñskiego nie wykazuj¹ podobieñstwa podzia³u administracyjnego do tego, który obowi¹zywa³ na ich obszarze w okresie miêdzywojennym, kiedy stanowi³y czêœæ II Rzeczypospolitej oraz Czechos³owacji i Wêgier.
Tabela 4.2. Podzia³ administracyjny Ukrainy wed³ug stanu na 1.01.2003 roku
ród³o: Ukrajina w cyfrach, Der¿awnyj Komitet Statystyky Ukraijny, Kyijw 2003, s. 20-21.
69
Stabilizacja struktury administracyjnej Ukrainy spowodowa³a, ¿e nie jest ona
adekwatna w warunkach decentralizacji politycznej i rozwoju samorz¹dnoœci terytorialnej, a tak¿e rozwoju spo³eczno-gospodarczego. W przypadku pewnych jednostek administracyjnych nie sprzyja ona tak¿e ich spójnoœci terytorialnej, ze wzglêdu
na nisk¹ dostêpnoœæ komunikacyjn¹ ich siedzib. St¹d jednym z wa¿nych priorytetów dzia³añ w³adz Ukrainy – w perspektywie kilku najbli¿szych lat – jest koniecznoœæ przeprowadzenia reformy administracji publicznej, której elementem powinna
byæ zmiana podzia³u terytorialnego.
Obecny podzia³ administracyjny Ukrainy jest – podobnie jak w Polsce – trójszczeblowy. Szczebel regionalny obejmuje 24 obwody, Autonomiczn¹ Republikê
Krymu oraz dwa miasta na prawach odwodów (o znaczeniu ogólnopañstwowym),
tj. Kijów i Sewastopol. Szczebel subregionalny tworzy 490 rejonów i 176 miast na
prawach rejonów, natomiast szczebel lokalny wykazuje wiêksze zró¿nicowanie,
sk³ada siê on bowiem z:
· rad miejskich, które mog¹ obejmowaæ jedno lub kilka miast jednoczeœnie,
· rad miejscowoœci typu miejskiego, czyli takich, które jeszcze nie s¹ miastem, ale
ju¿ nie s¹ wsi¹,
· rad wiejskich, przy czym czêœæ wsi nie posiada takich struktur administracyjnych.
Ogólna liczba rad miejskich na Ukrainie wynosi 454, rad miejscowoœci typu
miejskiego – 748, rad wiejskich – 10 281. Pozosta³e dane charakteryzuj¹ce podzia³
administracyjny Ukrainy zawiera tabela 4.2.
Trzy obwody po³o¿one na pograniczu polsko-ukraiñskim, tj. lwowski, wo³yñski i zakarpacki zajmuj¹ 9,1% powierzchni Ukrainy i zamieszkane s¹ przez 10,2%
ludnoœci. Na ich obszarze funkcjonuje 49 rejonów (10,0% ogólnej ich liczby na
Ukrainie), 17 miast na prawach powiatu (9,7%), 1316 rad wiejskich (12,8%).
Zestawiaj¹c dane zawarte w tabeli 4.1. i 4.2. mo¿na zauwa¿yæ, ¿e przeciêtna
wielkoœæ województwa w Polsce mierzona liczb¹ ludnoœci (2386,9 tys. osób) jest
wy¿sza ni¿ na Ukrainie (1800,1 tys. osób – bez Kijowa i Sewastopola). Z kolei pod
wzglêdem powierzchni sytuacja jest odwrotna. Stosowne dane wynosz¹: dla Polski
–19,5 tys. km2, a dla Ukrainy – 24,1 km2. Odnosz¹c wielkoœci œrednie do zaludnienia oraz powierzchni województw i obwodów po³o¿onych na pograniczu polskoukraiñskim otrzymujemy typologiê zawart¹ w tabeli 4.3.
Z tabeli tej wynika, ¿e spoœród piêciu jednostek regionalnych, wiêkszy ni¿
przeciêtnie na Ukrainie pod wzglêdem liczby ludnoœci jest obwód lwowski. Z kolei
województwo lubelskie przekracza œredni¹ powierzchniê województw w Polsce.
Natomiast obwody: wo³yñski i zakarpacki oraz województwo podkarpackie maj¹
zarówno liczbê ludnoœci jak i powierzchniê ni¿sz¹ od œrednich krajowych wielkoœci
dla obwodów na Ukrainie i województw w Polsce.
70
Ryc. 4.1. Podzia³ administracyjny pogranicza polsko-ukraiñskiego
Bia³a Podlaska
Lubieszów
£uków
Radzyñ
Podlaski
Ryki
Ratno
Kamieñ Koszyrski
Parczew
Lubartów
Szack
W³odawa
Pu³awy
Stara Wy¿wa
Maniewicze
£êczna
LUBLIN
Opole
Lubelskie
Turzysk
Ro¿yszcze
Krasnystaw
Kraœnik
Janów
Lubelski
Tarnobrzeg
Mielec
Kowel
Luboml
Che³m
Œwidnik
Stalowa
Wola
Nisko
Bi³goraj
Horochów
Radziechów
Lubaczów
£añcut Przeworsk
Ropczyce
Busk
Brody
Z³oczów
LWÓW
Strzy¿ów
Gródek
Moœciska
Przemyœl
Krosno
Kamionka
Jaworów
Jaros³aw
RZESZÓW
Jas³o
£UCK
Sokal
¯ó³kiew
Dêbica
£okacze
Iwanicze
Tomaszów
Lubelski
Le¿ajsk
Kolbuszowa
W³odzimierz
Wo³yñski
Hrubieszów
ZamoϾ
Kiwerce
Przemyœlany
Pustomyty
Brzozów
St. Sambor
Sanok
Sambor
Miko³ajów
¯ydaczów
Drohobycz
Ustrzyki
Lesko Dolne
Stryj
Turka
granica pañstwowa
granica województwa / obwodu
granica powiatu/rejonu
Sokole
Wielkie
Berezne
Pereczyn
Wo³owiec
Swalawa
Mi¿hiria
U¯HOROD
Mukaczewo
Berehowo
Irszawa
Wynohradów
Chust
Tiaczew
Rachów
ród³o: Opracowanie w³asne.
71
Tabela 4.3. Typologia województw (obwodów) pogranicza polsko-ukraiñskiego
ze wzglêdu na liczbê ludnoœci i powierzchniê
ród³o: Zestawienie w³asne na podstawie tabel 4.1. i 4.2.
W przypadku powiatów/rejonów, potraktowanych ³¹cznie z miastami le¿¹cymi na ich terenie bez wzglêdu na ich status, wielkoœci œrednie wynosz¹:
· dla Ukrainy: ludnoœæ – 98,0 tys., powierzchnia – 1,2 tys. km2,
· dla Polski; ludnoœæ – 121,6 tys., powierzchnia – 1,0 tys. km2.
Porównuj¹c powy¿sze dane ze œredni¹ liczb¹ ludnoœci i powierzchni¹ powiatów/rejonów województw: lubelskiego, podkarpackiego oraz obwodów: lwowskiego, wo³yñskiego i zakarpackiego – zawartymi w tabeli 4.4. – mo¿na wysnuæ wniosek, ¿e przeciêtny powiat/rejon na pograniczu polsko-ukraiñskim jest pod wzglêdem liczby ludnoœci mniejszy od œredniego w kraju, natomiast pod wzglêdem powierzchni wiêksze s¹ jedynie powiaty województwa lubelskiego oraz rejony obwodu wo³yñskiego.
Tabela 4.4. Œrednie wielkoœci powiatów/rejonów na pograniczu polsko-ukraiñskim
ród³o: Jak w tabeli 4.3.
72
Jednym z czynników wp³ywaj¹cych na kszta³t podzia³u terytorialnego kraju
jest struktura osadnicza. Tabela 4.5 zawiera dane dotycz¹ce liczby miast i wsi na
obszarze Polski w podziale na województwa.
Tabela 4.5. Jednostki osadnicze w Polsce wed³ug stanu na 31.12.2003 r.
ród³o: Jak w tabeli 4.1.
Z tabeli tej wynika, ¿e œrednia wielkoœæ miasta w Polsce pod wzglêdem ludnoœci wynosi 26,6 tys. osób, a wsi – 259 osób. Pos³uguj¹c siê liczebnoœci¹ jednostek
osadniczych oraz powierzchni¹ kraju mo¿na obliczyæ œredni¹ odleg³oœæ miêdzy
wszystkimi miejscowoœciami w kraju, wynosz¹c¹ – 2,3 km.
Z kolei tabela 4.6. zawiera informacje dotycz¹ce jednostek osadniczych na
Ukrainie.
Wynika z niej, ¿e œrednia wielkoœæ miasta na Ukrainie pod wzglêdem ludnoœci (³¹cznie z miejscowoœciami typu miejskiego) kszta³tuje siê na poziomie 24,1
tys., a wsi – 548 osób, natomiast œrednia odleg³oœæ miêdzy miejscowoœciami wynosi
4,5 km.
Podstawowe dane dotycz¹ce jednostek osadniczych pogranicza polsko-ukraiñskiego zawiera tabela 4.7.
73
Tabela 4.6. Jednostki osadnicze na Ukrainie wed³ug stanu na 1.01.2003 r.
ród³o: Jak w tabeli 4.2.
Analiza tabeli 4.7. pozwala na stwierdzenia, ¿e przeciêtne wielkoœci miast na
pograniczu polsko-ukraiñskim s¹ mniejsze od œrednich krajowych dla Polski i Ukrainy. Wiêksze s¹ natomiast – poza obwodem wo³yñskim – przeciêtne wielkoœci wsi.
74
Tabela 4.7. Charakterystyka jednostek osadniczych pogranicza polsko-ukraiñskiego
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie tabel: 13 i 14 zawartych w Aneksie.
Analizuj¹c przeciêtne odleg³oœci miêdzy miejscowoœciami mo¿na stwierdziæ, ¿e
osadnictwo na pograniczu polsko-ukraiñskim wykazuje wiêksze – poza obwodem
wo³yñskim – ni¿ przeciêtnie w Polsce i na Ukrainie – rozproszenie. Najwiêksza
koncentracja ludnoœci miejskiej wystêpuje w obwodzie lwowskim, gdzie blisko
po³owa tej ludnoœci mieszka we Lwowie, najmniejsza natomiast w województwie
podkarpackim, jako ¿e w Rzeszowie mieszka zaledwie 18,7% ludnoœci miejskiej
tego województwa.
Podsumowuj¹c ca³oœæ rozwa¿añ zawartych w tym rozdziale, mo¿na stwierdziæ, ¿e w Polsce funkcjonuje, stosunkowo niedawno, bo 1 stycznia 1999 roku,
wprowadzony system administracji publicznej. Opiera siê on na trzech szczeblach
samorz¹du terytorialnego, tj. gminnym , powiatowym i wojewódzkim. Ka¿dy z nich
ma wyraŸnie okreœlone kompetencje i finansowe podstawy dzia³ania, a ich samodzielnoœæ podlega ochronie prawnej. Wydaje siê zatem, ¿e o ile mo¿e pojawiaæ siê
koniecznoœæ przeprowadzania korekt w ramach podzia³u terytorialnego kraju czy
te¿ zakresu kompetencji jednostek samorz¹du terytorialnego w polskiej czêœci pogranicza polsko-ukraiñskiego, to zasadnicza konstrukcja systemu lokalnej i regionalnej administracji publicznej w perspektywie najbli¿szych 10–15 lat nie powinna
ulegaæ istotnym zmianom.
Inaczej jest na Ukrainie, gdzie system administracji publicznej nie odpowiada
wymogom pañstwa o charakterze zdecentralizowanym. Co prawda w Konstytucji
Ukrainy zosta³y stworzone podstawy dla rozwoju samorz¹dnoœci terytorialnej, jednak praktyczne jej funkcjonowanie napotyka na szereg trudnoœci wynikaj¹cych
z niejednoznacznie okreœlonych kompetencji oraz finansów jednostek samorz¹dowych, co powoduje ich znaczne uzale¿nienie od administracji rz¹dowej. Niew¹tpliwie uporz¹dkowania wymaga szczebel lokalny, zw³aszcza rad miejskich i wiejskich.
75
Zmiany powinny mieæ tak¿e miejsce na szczeblu rejonowym oraz obwodowym,
zw³aszcza w przypadku kiedy g³ównymi kryteriami podzia³u terytorialnego s¹: potencja³ demograficzny i dostêpnoœæ oœrodka rejonowego czy obwodowego. Zatem
podzia³ terytorialny Ukrainy, w tym w ukraiñskiej czêœci pogranicza polsko-ukraiñskiego, w najbli¿szej perspektywie czasowej bêdzie ulega³ bardziej lub mniej radykalnym zmianom.
Obecnie funkcjonuj¹ce jednostki podzia³u terytorialnego pogranicza polsko-ukraiñskiego s¹ z regu³y mniejsze pod wzglêdem liczby ludnoœci od przeciêtnych
wielkoœci województwa/obwodu czy powiatu/rejonu w Polsce i na Ukrainie. Podobna sytuacja wystêpuje w zakresie miast, natomiast wiêksze od przeciêtnych krajowych s¹ wielkoœci jednostek wiejskich. Osadnictwo wiejskie jest w czêœci ukraiñskiej bardziej skoncentrowane ni¿ w polskiej.
Najwiêkszy potencja³ demograficzny, ale tak¿e spo³eczno-ekonomiczny, maj¹
stolice obwodu lwowskiego i województwa lubelskiego, tj. Lwów i Lublin. Miasta
te pe³ni¹ zdecydowanie funkcje ponadregionalne na obszarze pogranicza polsko-ukraiñskiego. Pozosta³e miasta wojewódzkie/obwodowe, tj. £uck, Rzeszów i U¿gorod, odgrywaj¹ mniejsz¹ rolê w tym zakresie.
76
Mieczys³aw Kowerski
Semen Matkowski
Rozdzia³ 5
LUDNOή I WARUNKI MIESZKANIOWE
5.1. Potencja³ demograficzny polsko-ukraiñskiego regionu
transgranicznego na tle Polski i Ukrainy
Procesy demograficzne polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego s¹ rezultatem zarówno struktur i wzorców demograficznych obserwowanych w poszczególnych województwach i obwodach jak te¿ procesów ludnoœciowych zachodz¹cych w ca³ej Polsce i na Ukrainie.
Tabela 5.1. Porównanie podstawowych wskaŸników demograficznych Polski
i Ukrainy w 2003 roku.
ród³o: Rocznik Demograficzny 2004, GUS Warszawa 2004 oraz Íàñåëåííÿ Óêðà¿íè
(äåìîãðàô³÷íèé ùîð³÷íèê) 2003. Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, Êè¿â 2004.
77
W ostatnich latach zarówno Polska jak i Ukraina notuj¹ szereg niekorzystnych tendencji demograficznych. Po okresie szybkiego wzrostu liczby ludnoœci
w latach siedemdziesi¹tych i osiemdziesi¹tych Polska wesz³a w fazê zmniejszania
liczby mieszkañców. Zjawisko to wywo³ane zosta³o zmian¹ zachowañ prokreacyjnych (spadek czystych wspó³czynników p³odnoœci) jak te¿ migracjami zagranicznymi. Na Ukrainie g³ównym czynnikiem zmniejszania liczby ludnoœci jest niski poziom urodzeñ. Tendencjê ograniczania urodzeñ na Ukrainie notuje siê od lat piêædziesi¹tych, przy czym od pocz¹tku lat szeœædziesi¹tych poziom urodzeñ nie zapewnia prostej reprodukcji ludnoœci.
Ukraiñski wskaŸnik urodzeñ ¿ywych na 1000 ludnoœci w 2002 roku (8,1) by³
najni¿szy w Europie, natomiast Polska pod tym wzglêdem rozpoczyna³a ostatni¹
dziesi¹tkê pañstw europejskich1 . Wartoœæ wskaŸnika przyrostu naturalnego na 1000
ludnoœci na Ukrainie by³a równie¿ najni¿sza w Europie (-7,6).
Konsekwencj¹ jest proces starzenia siê spo³eczeñstwa. Na Ukrainie niemal
jedna czwarta mieszkañców przekroczy³a wiek produkcyjny2 ; w Polsce jest to 15%.
Œrednia wieku na Ukrainie w 2003 roku wynios³a 39,3 roku, podczas gdy w 1989
roku 36,5 roku3 . W tym czasie œredni wiek mieszkañców miast wzrós³ o 6 lat (z 32,6
do 38,8), a ludnoœci wiejskiej o pó³ roku (z 38,8 do 40,4).
Wysokie, zw³aszcza na Ukrainie, s¹ wskaŸniki zgonów. W 2003 roku wskaŸnik zgonów na 1000 ludnoœci na Ukrainie wyniós³ 16, przy czym wzrost ogólnego
wskaŸnika zgonów wynika³ przede wszystkim ze wzrostu umieralnoœci ludnoœci
w wieku poprodukcyjnym, zw³aszcza mê¿czyzn.
Szczególnie du¿e ró¿nice wystêpuj¹ w d³ugoœci ¿ycia mieszkañców Polski
i Ukrainy. Przeciêtnie mieszkaniec Polski ¿yje o szeœæ i pó³ roku d³u¿ej ni¿ mieszkaniec Ukrainy, przy czym w przypadku mê¿czyzn ró¿nica ta wynosi a¿ 8 lat. W Europie od mê¿czyzn ukraiñskich krócej ¿yj¹ tylko Rosjanie (58,8 lat) oraz Bia³orusini
(62,3 lat). Polscy mê¿czyŸni pod wzglêdem d³ugoœci ¿ycia wœród 37 krajów europejskich znajduj¹ siê na 22 miejscu. Przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia kobiety ukraiñskiej wynosi 74,1 roku, a w Europie krócej ¿yj¹ tylko obywatelki Rosji i Mo³dawii
(71,9 lat). Polki pod wzglêdem d³ugoœci ¿ycia znajduj¹ siê w po³owie klasyfikacji.
W obu krajach wystêpuje zjawisko nadumieralnoœci mê¿czyzn. Szczególnie wysokie jego natê¿enie notowane jest na Ukrainie, gdzie mê¿czyzna ¿yje przeciêtnie
o 11,5 roku krócej od kobiety; w Polsce o 8,4 roku krócej4 .
Rocznik Demograficzny 2004, GUS, Warszawa 2004 s. 486-487.
59 lat w przypadku kobiet i 64 lata w przypadku mê¿czyzn.
3
Obliczenia na podstawie ukraiñskiego spisu powszechnego z 1989 roku.
4
Zjawisko nadumieralnoœci wystêpuje we wszystkich krajach Europy, ale szczególnie wysoki
poziom osi¹ga w by³ych pañstwach socjalistycznych. Œrednia ró¿nica w d³ugoœci ¿ycia kobiet i mê¿czyzn
w Europie wynosi 7,1 lat.
1
2
78
Tabela 5.2. Ludnoœæ polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego wed³ug stanu
na 31.12.2003 r. w tys. osób.
ród³o: Tablica 15 Aneksu.
Tabela 5.3. Udzia³y polskiej i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w procesach demograficznych Polski i Ukrainy w 2003 roku (w %).
*
Po stronie ukraiñskiej miasta oraz miejscowoœci wiejskie typu miejskiego
ród³o: Jak w tabeli 5.1.
79
Polsko-ukraiñski region transgraniczny zamieszkuje 9,2 mln osób, przy czym
w dwóch polskich województwach mieszka 4,3 mln osób (46,8% ca³oœci), a w trzech
obwodach ukraiñskich 4,9 mln osób.
Najwiêkszym pod wzglêdem liczby mieszkañców na tym obszarze jest obwód lwowski (2,6 mln osób), natomiast najmniejszym obwód wo³yñski (nieco ponad 1 mln mieszkañców).
Polska czêœæ regionu transgranicznego stanowi 13,7% ca³ej powierzchni Polski, natomiast mieszkaj¹ca tutaj ludnoœæ to 11,2% ca³ej ludnoœci Polski. Ukraiñska
czêœæ stanowi 9,1% ca³ej powierzchni Ukrainy, a jej mieszkañcy 10,3% ludnoœci
Ukrainy.
5.2. Struktury demograficzne polsko-ukraiñskiego regionu
transgranicznego
Wchodz¹ce w sk³ad regionu transgranicznego czêœci polska i ukraiñska posiadaj¹ szereg wspólnych cech demograficznych, a niekiedy ró¿nice pomiêdzy województwem lubelskim a podkarpackim s¹ wiêksze od ró¿nic pomiêdzy tymi województwami a obwodami ukraiñskimi.
Podstawowymi wyró¿nikami demograficznymi ca³ego obszaru jest ma³a gêstoœæ zaludnienia, niski poziom urbanizacji i starzenie siê spo³eczeñstwa.
Oba polskie województwa s¹ s³abiej zaludnione (100 osób na 1 km2) ni¿
œrednia w Polsce (122 osoby na 1 km2). Obwody ukraiñskie s¹ jeszcze s³abiej zaludnione (89 osób na 1 km2) ni¿ polskie, ale poza wo³yñskim posiadaj¹ wiêksz¹ gêstoœæ
zaludnienia ni¿ œrednia dla Ukrainy (79 osób na 1 km2). Szczególnie s³abo zaludnioTabela 5.4. Wybrane wskaŸniki demograficzne charakteryzuj¹ce polsko-ukraiñski
region transgraniczny w 2003 roku.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablic 13, 15, 18 oraz 19 Aneksu.
80
Ryc. 5.1. Gêstoœæ zaludnienia w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
wed³ug stanu na 31.12.2003 r. (osoby na 1 km2)
ród³o: Opracowanie w³asne.
81
ny jest obwód wo³yñski. Stosunkowo niska jest tak¿e gêstoœæ zaludnienia województwa lubelskiego, co sprawia, ¿e pó³nocna czêœæ analizowanego obszaru jest
s³abiej zaludniona ni¿ po³udniowa. Je¿eli weŸmiemy pod uwagê uk³ad powiatów
(rejonów) to najs³abiej zaludnionym w ca³ym regionie jest powiat bieszczadzki (20
osób na 1 km2). Najgêœciej zaludnione s¹ oczywiœcie du¿e miasta pe³ni¹ce jednoczeœnie funkcje powiatów (rejonów). Poza obwodem lwowskim s¹ to stolice województw (obwodów). Najgêœciej zaludnionym powiatem „ziemskim” jest £añcut (172
osoby na 1 km2), a rejonem Wynohradów (168 osób na 1 km2).
Kolejn¹ charakterystyczn¹ cech¹ polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego jest jego ruralny charakter. Tylko 47,8% ca³ej ludnoœci regionu mieszka w miastach, a udzia³y te s¹ bardzo zbli¿one po obu stronach granicy. Jednoczeœnie wskaŸniki urbanizacji odbiegaj¹ znacznie (poza obwodem lwowskim) od œrednich dla Polski (61,6%) oraz Ukrainy (67,5%). Najbardziej zruralizowany jest obwód zakarpacki, w którego miastach mieszka tylko 36,7% ogó³u ludnoœci. Z kolei
Tabela 5.5. Najwiêksze pod wzglêdem liczby mieszkañców miasta w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wed³ug stanu na 31.12.2003 r.
* £¹cznie z ludnoœci¹ miejscowoœci wchodz¹cych w sk³ad Rady Miejskiej.
ród³o: Tablica 13 Aneksu.
82
Ryc. 5.2. Udzia³ ludnoœci miejskiej w ogólnej liczbie ludnoœci
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wed³ug stanu na 31.12.2003 r. (%).
ród³o: Opracowanie w³asne.
83
województwo podkarpackie jest najs³abiej zurbanizowanym województwem
w Polsce (40,5%).
Zdecydowanie najwiêkszym miastem tego obszaru jest Lwów z 751,1 tysi¹cami mieszkañców. Drugi pod wzglêdem liczby ludnoœci, a zarazem najwiêkszy oœrodek miejski po polskiej stronie granicy Lublin zamieszkuje ponad dwa razy mniej
ludzi ni¿ Lwów. Kolejne trzy miasta bêd¹ce siedzibami w³adz regionalnych licz¹ od
100 do 200 tys. mieszkañców. W dziesiêciu najwiêkszych miastach obszaru zamieszkuje nieco ponad jedna pi¹ta jego mieszkañców (21,7%).
Ryc. 5.3. Porównanie struktur wiekowych ludnoœci miejskiej polskiej i ukraiñskiej
czêœci regionu transgranicznego
ród³o: Opracowanie w³asne.
Ludnoœæ ca³ego obszaru charakteryzuje siê starymi pod wzglêdem wieku strukturami demograficznymi. Jednoczeœnie wystêpuj¹ doœæ istotne ró¿nice po stronie
polskiej i ukraiñskiej. Udzia³ ludnoœci w wieku poprodukcyjnym po stronie polskiej
wynosi 15,5%, przy œredniej dla Polski 15,2%, przy czym decyduj¹ o tym struktury
wiekowe województwa lubelskiego, gdzie udzia³ ludzi w wieku poprodukcyjnym
wynosi 16,3%. Udzia³ ludzi w wieku poprodukcyjnym po stronie ukraiñskiej jest
znacznie wy¿szy, bo siêga a¿ 20,7%, a szczególnie wysoki jest w obwodach lwowskim (21,8%) oraz wo³yñskim (21,2%). W uk³adzie powiatów (rejonów) m³odsze
s¹ spo³ecznoœci miast na prawach powiatów (rejonów). Najmniejszy udzia³ ludno84
Ryc. 5.4. Porównanie struktur wiekowych ludnoœci wiejskiej polskiej
i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
ród³o: Opracowanie w³asne.
Tabela 5.6. Powiaty (rejony) o najni¿szych i najwy¿szych wartoœciach wybranych
wskaŸników demograficznych
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablic 13 oraz 34 Aneksu.
85
Ryc. 5.5. Udzia³ ludnoœci w wieku poprodukcyjnym w ogólnej liczbie ludnoœci
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wed³ug stanu na 31.12.2003 r. (%)
ród³o: Opracowanie w³asne.
86
œci w wieku poprodukcyjnym wystêpuje w mieœcie Bia³a Podlaska (10,7%). Najstarszy demograficznie jest rejon Przemyœlany, gdzie udzia³ ludnoœci w wieku poprodukcyjnym siêga 30,6%.
Tabela 5.7. WskaŸniki ruchu naturalnego w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablic 20, 23 oraz 28 Aneksu.
5.3. Ruch naturalny ludnoœci
Doœæ istotne ró¿nice pomiêdzy stron¹ polsk¹ i ukraiñsk¹ wystêpuj¹ w sferze
ruchu naturalnego ludnoœci. Ró¿nice te wynikaj¹ zarówno ze zró¿nicowanych struktur
wiekowo-p³ciowych jak te¿ wzorców urodzeñ i umieralnoœci.
Po stronie polskiej obserwuje siê znacznie ni¿sze wskaŸniki zawierania ma³¿eñstw na 1000 mieszkañców, ale jednoczeœnie du¿o ni¿sze s¹ wskaŸniki rozwodów. Po stronie ukraiñskiej ma³¿eñstwa s¹ rozwi¹zywane dwa razy czêœciej ni¿ po
stronie polskiej.
Od pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych zarówno w Polsce jak i na Ukrainie obserwuje siê spadek wskaŸników urodzeñ.
W 2003 roku wskaŸnik urodzeñ na 1000 mieszkañców po stronie polskiej
wyniós³ 9,7 natomiast po stronie ukraiñskiej 10,6 i w obu przypadkach by³y to wartoœci wy¿sze ni¿ odpowiednie œrednie dla Polski (9,2) oraz Ukrainy (8,5). Na tle
obu krajów nale¿y podkreœliæ wysokie wartoœci wskaŸników urodzeñ w obwodach
wo³yñskim (11,3) oraz zakarpackim (11,8). Jednoczeœnie wskaŸniki te wykazuj¹ po
stronie ukraiñskiej znacznie wiêksze zró¿nicowanie w uk³adzie rejonów ni¿ zró¿87
Ryc. 5.6. Liczba urodzeñ na 1000 ludnoœci w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku
ród³o: Opracowanie w³asne.
88
nicowanie w powiatach po stronie polskiej. Najwy¿szy wskaŸnik urodzeñ wyst¹pi³ w rejonach Kamieñ Koszyrski (15,4) oraz Rachów (13,4), natomiast najni¿szy
w mieœcie Truskawiec (5,7).
Co prawda wskaŸnik urodzeñ w regionie transgranicznym (10,2) jest wy¿szy
ni¿ na pozosta³ych obszarach Polski i Ukrainy, ale jego poziom nie zapewnia nawet
prostej reprodukcji ludnoœci.
Wartoœci wspó³czynników dzietnoœci ogólnej bêd¹cych odzwierciedleniem
przeciêtnej liczby dzieci rodzonych przez kobietê w ci¹gu ca³ego okresu rozrodczego przy za³o¿onym sta³ym poziomie cz¹stkowych wspó³czynników p³odnoœci5
z roku 2003 nie przekraczaj¹ w ¿adnym z badanych regionów 1,6. Przyjmuje siê
natomiast, ¿e aby zapewniæ reprodukcjê prost¹, wartoœæ wspó³czynnika dzietnoœci
powinna przekroczyæ 2. Tezê tê potwierdzaj¹ równie¿ wartoœci wspó³czynników
reprodukcji brutto, które przedstawiaj¹ œredni¹ liczbê ¿ywo urodzonych dzieci p³ci
¿eñskiej, przypadaj¹cych na jedn¹ kobietê bêd¹c¹ aktualnie w wieku rozrodczym.
Wartoœci tych wspó³czynników w ¿adnym z badanych regionów nie przekraczaj¹
0,75, a by mówiæ o reprodukcji prostej ich wartoœci powinny byæ wy¿sze od 1.
Oznacza to, ¿e w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wystêpuje zawê¿ona reprodukcja ludnoœci. I tej smutnej konstatacji nie zmieni fakt, ¿e z takim
zjawiskiem mamy do czynienia w ca³ej Polsce i na Ukrainie od pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych, a analizowane regiony charakteryzuj¹ siê i tak nieco lepszymi wskaŸnikami reprodukcji ni¿ pozosta³e województwa Polski obwody Ukrainy.
Równie¿ wskaŸniki zgonów w polsko-ukraiñskim obszarze transgranicznym
przyjmuj¹ korzystniejsze (ni¿sze) wartoœci ni¿ na pozosta³ych obszarach Polski
i Ukrainy. Jednoczeœnie w przeciwieñstwie do wskaŸników urodzeñ, znacznie lepsza sytuacja wystêpuje po stronie polskiej ni¿ po stronie ukraiñskiej.
Na tle obu krajów nale¿y podkreœliæ nisk¹ wartoœæ wskaŸnika zgonów w województwie podkarpackim (8,5). Jednoczeœnie wskaŸniki zgonów w polskich powiatach charakteryzuj¹ siê mniejsz¹ zmiennoœci¹ ni¿ wskaŸniki zgonów w ukraiñskich rejonach.
Najni¿szy wskaŸnik zgonów w 2003 roku zanotowano w miastach Zamoœæ
oraz Nowy Rozdó³ (7,0). Najwy¿szy wskaŸnik zgonów wyst¹pi³ w rejonie W³odzimierz Wo³yñski (20,5).
Podstawow¹ przyczyn¹ zgonów mieszkañców regionu transgranicznego s¹
choroby uk³adu kr¹¿enia, które po stronie polskiej s¹ przyczyn¹ 51,5% wszystkich
zgonów, a po stronie ukraiñskiej 61,1%. Szczególnie du¿y udzia³ umieraj¹cych
z powodu chorób uk³adu kr¹¿enia wystêpuje wœród kobiet czêœci ukraiñskiej regionu (69,9% wszystkich zgonów).
5
Holzer J., Demografia, PWE, Warszawa 1999 s. 265.
89
Ryc. 5.7. Struktura zgonów wed³ug przyczyn. Czêœæ polska (%)
ród³o: Opracowanie w³asne.
Ryc. 5.8. Struktura zgonów wed³ug przyczyn. Czêœæ ukraiñska (%)
ród³o: Opracowanie w³asne.
Po stronie polskiej dwukrotnie wiêkszy ni¿ po stronie ukraiñskiej jest udzia³
umieraj¹cych z powodu nowotworów z³oœliwych, przy czym udzia³ ten jest wiêkszy
wœród mê¿czyzn ni¿ kobiet.
90
Tabela 5.8. Struktura zgonów wed³ug przyczyn w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2003 roku
91
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 29 Aneksu.
Tabela 5.9. Ró¿nica przeciêtnego dalszego trwania ¿ycia w poszczególnych
województwach (obwodach) w stosunku do województwa
podkarpackiego (w latach).
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 30 Aneksu.
Parametrem syntetyzuj¹cym ogó³ czynników, które wp³ywaj¹ na poziom umieralnoœci danej populacji jest przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia6 . Najczêœciej u¿ywanym do porównañ poziomu umieralnoœci w czasie i przestrzeni jest wskaŸnik przeciêtnego dalszego trwania ¿ycia noworodka, który wyra¿a œredni¹ liczbê lat, jak¹
ma do prze¿ycia noworodek, je¿eli w przysz³oœci zostan¹ zachowane warunki wymieralnoœci (cz¹stkowe wskaŸniki zgonów) z roku w którym siê urodzi³.
W polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wystêpuj¹ bardzo du¿e ró¿nice pomiêdzy d³ugoœci¹ ¿ycia po stronie polskiej i ukraiñskiej, co jest pochodn¹
opisanych wczeœniej ró¿nic pomiêdzy d³ugoœci¹ ¿ycia w Polsce i na Ukrainie.
Najd³u¿ej ¿yj¹ mieszkañcy województwa podkarpackiego. Na podkreœlenie
zas³uguje fakt, ¿e kobiety na Podkarpaciu ¿yj¹ najd³u¿ej w Polsce, mê¿czyŸni natomiast pod wzglêdem przeciêtnego dalszego trwania ¿ycia znajduj¹ siê na drugim
miejscu w Polsce. Województwo lubelskie nale¿y natomiast do regionów, gdzie d³ugoœæ ¿ycia jest zbli¿ona do przeciêtnej w Polsce. Jednak¿e w ostatnich latach nastêpuje wolniejszy przyrost przeciêtnego dalszego trwania ¿ycia w województwie lubelskim w porównaniu z krajem7 . Mê¿czyŸni w województwie lubelskim ¿yj¹ o 2
lata krócej ni¿ mê¿czyŸni w województwie podkarpackim. Znacznie wiêkszy dystans dzieli od województwa podkarpackiego mê¿czyzn z obwodów ukraiñskich.
Mê¿czyŸni na Wo³yniu ¿yj¹ a¿ o 8,7 roku krócej ni¿ na Podkarpaciu.
Ró¿nice w przeciêtnym dalszym trwaniu ¿ycia kobiet pomiêdzy polskimi
województwami a obwodami ukraiñskimi s¹ nieco mniejsze ni¿ mê¿czyzn, ale tak¿e znacz¹ce. Je¿eli uwzglêdnimy równie¿ podzia³ na ludnoœæ miejsk¹ i wiejsk¹, to
mo¿emy powiedzieæ, ¿e w regionie transgranicznym najd³u¿ej ¿yj¹ kobiety na wsi
6
Holzer J., Demografia, PWE, Warszawa 1999 s. 246.
Kowerski M., ¯yjemy coraz d³u¿ej, „Barometr Regionalny” nr 3, WSZiA w Zamoœciu, Zamoœæ
2003 s. 59.
7
92
Ryc. 5.9. Liczba zgonów na 1000 ludnoœci w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku
ród³o: Opracowanie w³asne.
93
Tabela 5.10. Nadumieralnoœæ mê¿czyzn mierzona ró¿nic¹ pomiêdzy d³ugoœci¹
przeciêtnego dalszego ¿ycia kobiet i mê¿czyzn w regionie
transgranicznym.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 30 Aneksu.
województwa podkarpackiego (79,9 lat), a najkrócej mê¿czyŸni na wsi obwodu wo³yñskiego (62,8 lat). Ró¿nica wynosi a¿ 17,1 lat.
Wysokie natê¿enie zjawiska nadumieralnoœci wystêpuje we wszystkich regionach. Jest ono wy¿sze na wsi ni¿ w miastach. Najwiêksza ró¿nica w d³ugoœci ¿ycia
kobiet i mê¿czyzn wystêpuje na Wo³yniu (przede wszystkim na jego obszarach wiejskich), najmniejsza na Podkarpaciu (w miastach).
Tylko województwo podkarpackie charakteryzuje siê dodatnim przyrostem
naturalnym (1,2 na 1000 ludnoœci). W województwie lubelskim i wszystkich obwodach ukraiñskich wskaŸniki zgonów s¹ wy¿sze od wskaŸników urodzeñ. Szczególnie wysokie ujemne wartoœci wskaŸników przyrostu naturalnego wystêpuj¹ w obwodach lwowskim i wo³yñskim. Na 115 powiatów i rejonów dodatni przyrost naturalny wystêpuje w 44 jednostkach, tj. 38,3%, przy czym ponad po³owa z nich to
powiaty Podkarpacia, gdzie w 92% jednostek wystêpuje dodatni przyrost naturalny.
W województwie lubelskim dodatni przyrost wystêpuje w 29,2% powiatów, w obwodzie lwowskim tylko w 6,9% rejonów, na Wo³yniu w 20,0% rejonów, a na Zakarpaciu w 47,1% rejonów.
5.4. Procesy migracyjne
Badane regiony historycznie rzecz ujmuj¹c nale¿a³y do obszarów odp³ywowych o ujemnych saldach migracji na pobyt sta³y. W 2003 roku ujemne saldo
migracji polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego wynios³o 14,8 tys. osób,
przy czym nadwy¿kê odp³ywu ludnoœci nad nap³ywem odnotowa³y wszystkie analizowane jednostki. Najwy¿sze ujemne saldo migracji wyst¹pi³o w województwie
lubelskim; -4,6 tys. osób, a w przeliczeniu na 1000 ludnoœci w obwodzie wo³yñ94
skim -2,2. W polskich województwach ujemne saldo migracji wynika przede wszystkim z nadwy¿ki odp³ywu nad nap³ywem do innych województw; tylko 4,0% ujemnego salda powsta³o wskutek nadwy¿ki odp³ywu nad nap³ywem za granicê. Jednoczeœnie odnotowaæ nale¿y minimalne dodatnie saldo migracji zagranicznych w województwie lubelskim. W przypadku obwodów ukraiñskich znaczenie ujemnego salda
migracji zagranicznych dla ogólnej wartoœci ujemnego salda jest wiêksze. Ujemne
saldo migracji zagranicznych „odpowiada” za 38,3% ca³ego ujemnego salda ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego, przy czym w obwodzie zakarpackim jest to
40,4%, lwowskim 38,6%, a wo³yñskim 35,4%.
W województwie lubelskim i obwodzie zakarpackim ujemne saldo migracji
wystêpuje zarówno w miastach jak i na wsi. W województwie podkarpackim i obwodzie wo³yñskim miasta charakteryzuj¹ siê ujemnym saldem migracji, a obszary
wiejskie dodatnim, w obwodzie lwowskim jest odwrotnie; w miastach wystêpuje
niewielkie dodatnie saldo migracji a na obszarach miejskich ujemne.
Tabela 5.11. Procesy migracyjne w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 31 Aneksu.
5.5. Zmiany zaludnienia w latach 2001-2003
Te niew¹tpliwie niekorzystne zjawiska demograficzne pog³êbiaj¹ siê w ostatnich latach zarówno po stronie polskiej jak te¿ ukraiñskiej. Konsekwencj¹ jest przede
wszystkim zmniejszanie siê liczby mieszkañców.
W ci¹gu trzech lat 2001–2003 liczba ludnoœci na analizowanym obszarze
zmniejszy³a siê a¿ o 105 tys. osób (o 1,1%). Szczególnie du¿y spadek dotkn¹³ miast,
95
Tabela 5.12. Zmiany wybranych wskaŸników demograficznych w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w latach 2001-2003
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 15 Aneksu.
o 78 tys. osób (o 1,7%). Spowodowa³o to zmniejszenie wskaŸnika urbanizacji o 0,3
punktu procentowego. Zjawisko zmniejszania liczby mieszkañców miast jest zjawiskiem nowym zarówno w Polsce jak i na Ukrainie i nastêpuje po silnej urbanizacji,
jaka mia³a miejsce do lat osiemdziesi¹tych. Zmniejszenie liczby mieszkañców jest
o wiele silniejsze po stronie ukraiñskiej, gdzie w ci¹gu trzech lat liczba ludnoœci
spad³a o 86 tys. osób (o 1,7%). W tym samym czasie liczba mieszkañców polskiej
czêœci regionu transgranicznego zmniejszy³a siê o 19 tys. osób (o 0,4%).
Jednoczeœnie postêpuje proces starzenia siê (poza obwodem lwowskim) spo³ecznoœci polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego. W latach 2001–2003 udzia³
ludnoœci w wieku poprodukcyjnym wzrós³ po stronie polskiej o 0,3 punktu procentowego, a po stronie ukraiñskiej o 0,1 punktu.
W 2003 roku suma ujemnego salda migracji i ujemnego przyrostu naturalnego w województwie lubelskim wynios³a 6,1 tys. osób, co odpowiada 0,3% ogólnej
liczby mieszkañców tego województwa. Tak obliczone sumy by³y równie¿ ujemne
w obwodach ukraiñskich i wynios³y w obwodzie lwowskim 12,7 tys. osób (0,5%
ludnoœci obwodu), w obwodzie wo³yñskim 5,9 tys. osób (0,6% ludnoœci obwodu),
w obwodzie zakarpackim 2,8 tys. osób (0,2% ludnoœci obwodu). Jedynie w województwie podkarpackim dodatni przyrost naturalny w pe³ni „zrekompensowa³” ujemne saldo migracji i suma tych wielkoœci wynios³a ponad 100 osób.
96
5.6. Prognozy rozwoju sytuacji demograficznej
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
Przeprowadzona analiza wskazuje na zró¿nicowan¹, ale na ogó³ niekorzystn¹
sytuacjê demograficzn¹ w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym. Jedynie
potencja³ demograficzny województwa podkarpackiego (dodatni przyrost naturalny, najd³u¿sze w Polsce przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia) pozwala przewidywaæ utrzyTabela 5.13. Prognoza liczby mieszkañców w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w latach 2004–2015
ród³o: Dla czêœci polskiej – Rocznik Demograficzny 2004, GUS Warszawa 2004, s. 208, dla czêœci ukraiñskiej – prognoza autorska S. Matkowskiego.
97
manie dotychczasowego poziomu ludnoœci w najbli¿szych latach. Mo¿na postawiæ
tezê, ¿e spo³eczeñstwo województwa podkarpackiego przesz³o ju¿ proces modernizacji demograficznej i wesz³o w typow¹ dla spo³eczeñstwa o nowoczesnej reprodukcji ludnoœci, fazê potransformacyjn¹8.
Potencja³ demograficzny trzech obwodów ukraiñskich, chocia¿ lepszy ni¿ przeciêtny na Ukrainie, jest niekorzystny co powodowaæ bêdzie dalszy spadek liczby
mieszkañców i pogarszanie struktur demograficznych w najbli¿szych latach. Dotyczy to tak¿e województwa lubelskiego.
Wykonane prognozy demograficzne wskazuj¹, ¿e w latach 2004 – 2015 liczba mieszkañców polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego zmniejszy siê o 144,7
tys. osób. Tempo tego spadku bêdzie wiêc mniejsze ni¿ na pocz¹tku lat dwutysiêcznych, niemniej jednak w prognozowanym okresie liczba ludnoœci omawianego obszaru zmniejszy siê o 1,6%. Tempo zmniejszania liczby mieszkañców bêdzie zbli¿one po obu stronach granicy, chocia¿ po stronie polskiej ca³y spadek wynika³ bêdzie z ograniczenia liczby ludnoœci województwa lubelskiego (o 3,0%), jako ¿e liczba
ludnoœci Podkarpacia mo¿e nawet minimalnie wzrosn¹æ (o 0,1%). Po stronie ukraiñskiej przewidywane miêdzyregionalne ró¿nice tempa spadku liczby ludnoœci bêd¹
mniejsze. Najwiêkszy spadek wyst¹pi na Wo³yniu (o 2,5%), a najmniejszy w obwodzie lwowskim (o 1,4%). W konsekwencji najszybciej zmniejszaæ siê bêdzie liczba
mieszkañców pó³nocnej czêœci regionu transgranicznego (województwo lubelskie
i obwód wo³yñski) – o 2,8%. Liczba mieszkañców œrodkowego pasa regionu tworzonego przez województwo podkarpackie i obwód lwowski zmniejszy siê o 0,7%.
W po³o¿onym na po³udniu regionu obwodzie zakarpackim liczba mieszkañców
zmniejszy siê o 1,5%. Tak wiêc najwiêkszy spadek liczby ludnoœci dotyczy³ bêdzie
obszaru dotychczas najs³abiej zaludnionego, a to oznacza pog³êbienie ró¿nic przestrzennych w zakresie gêstoœci zaludnienia regionu.
Tylko niewielkie ró¿nice pomiêdzy analizowanymi jednostkami administracyjnymi wyst¹pi¹ w zakresie prognozowanego poziomu urbanizacji. Za spraw¹
województwa podkarpackiego, gdzie przewiduje siê wzrost liczby mieszkañców wsi,
w polskiej czêœci regionu nast¹pi spadek wskaŸnika urbanizacji. Udzia³ ludnoœci
miejskiej na Podkarpaciu spadnie poni¿ej 40% (do 39,4%). Obwody ukraiñskie zanotuj¹ wzrost udzia³u ludnoœci miejskiej. W obwodzie wo³yñskim liczba mieszkañców miast przewy¿szy liczbê mieszkañców wsi. Nadal najbardziej zurbanizowany
pozostanie obwód lwowski (59,9% ludnoœci miejskiej w 2015 roku).
Bardziej wyraŸne zmiany nast¹pi¹ w strukturach wiekowych mieszkañców
regionu. Obserwowana bêdzie kontynuacja procesów starzenia siê ludnoœci regionu. Przy prognozowanym spadku ogólnej liczby mieszkañców, liczba ludnoœci
Okólski M., Reprodukcja ludnoœci a modernizacja spo³eczeñstwa. Polski syndrom, Ksi¹¿ka
i Wiedza, Warszawa 1988, s. 56.
8
98
w wieku produkcyjnym wzroœnie o 15,9%. Wy¿sze tempo wzrostu liczby ludnoœci
w wieku poprodukcyjnym wyst¹pi po stronie polskiej (o 22,8%) ni¿ po stronie
ukraiñskiej (14,4%). W rezultacie zmniejszy siê nieco ró¿nica w udzia³ach ludnoœci w wieku poprodukcyjnym w ogólnej liczbie mieszkañców pomiêdzy czêœci¹
ukraiñsk¹ a polsk¹. Nadal jednak struktury wiekowe po stronie ukraiñskiej charakteryzowaæ siê bêd¹ znacznie wiêkszym udzia³em ludzi najstarszych.
Procesy starzenia siê ludnoœci to jedno z podstawowych wyzwañ, przed jakim
stan¹ w najbli¿szym czasie polskie województwa i ukraiñskie regiony.
5.7. Warunki mieszkaniowe
W polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym znajduje siê ponad 1,4 mln
mieszkañ, z czego 56,3% po stronie ukraiñskiej, a 43,7% po stronie polskiej.
W przeliczeniu na 1000 ludnoœci nieco wiêcej jest mieszkañ po stronie ukraiñskiej (320), a mniej po stronie polskiej (300). Najwiêcej mieszkañ na 1000 ludnoœci znajduje siê w obwodzie lwowskim (329), a najmniej w województwie podkarpackim (284).
Tabela 5.14. Charakterystyka zasobów mieszkaniowych polsko-ukraiñskiego
regionu transgranicznego wed³ug stanu na 31.12.2003
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 35 Aneksu.
99
Po stronie polskiej wystêpuje du¿a ró¿nica w liczbie mieszkañ na 1000 ludnoœci pomiêdzy miastami (331) a obszarami wiejskimi (277), po stronie ukraiñskiej
wskaŸniki te s¹ zbli¿one. W uk³adzie powiatów (rejonów) najwiêksza liczba mieszkañ na 1000 ludnoœci wystêpuje w Przemyœlanach (393), a najmniejsza w Kolbuszowej (253). Mieszkania po stronie polskiej maj¹ œrednio o 14 m2 wiêksz¹ powierzchniê ni¿ po stronie ukraiñskiej. W ca³ym regionie mieszkania w miastach s¹
mniejsze ni¿ na wsi.
Du¿e zró¿nicowanie notuje siê w zakresie wyposa¿enia mieszkañ. Zarówno
po stronie polskiej jak i ukraiñskiej znacznie lepiej wyposa¿one w instalacje s¹ mieszkania w miastach ni¿ na wsi, przy czym szczególnie du¿e ró¿nice pomiêdzy miastem a wsi¹ wystêpuj¹ po stronie ukraiñskiej.
Mieszkania po stronie polskiej s¹ znacznie lepiej zwodoci¹gowane i wyposa¿one w podstawowe instalacje kanalizacyjne. Z kolei po stronie ukraiñskiej znacznie wiêkszy odsetek mieszkañ jest wyposa¿ony w gaz sieciowy.
Po stronie polskiej w wodoci¹g wyposa¿onych jest 97,5% mieszkañ w miastach i 83,1% mieszkañ na wsi, przy czym nieco lepsza jest sytuacja w województwie podkarpackim. Po stronie ukraiñskiej 80,2% mieszkañ miejskich korzysta
z wodoci¹gu, ale tylko co pi¹te mieszkanie na wsi. Najmniejszy udzia³ mieszkañ
wyposa¿onych w wodoci¹g wystêpuje w rejonie Luboml (8,3%), a po stronie polskiej w powiecie Che³m (73,1%). Niemal wszystkie mieszkania s¹ wyposa¿one
w wodoci¹g w mieœcie Mukaczewo (99,9%). Po stronie polskiej najwy¿szy wskaŸnik wystêpuje w mieœcie Rzeszów (98,2%).
Podobne relacje wystêpuj¹ w przypadku wyposa¿enia w ustêp, ³azienkê oraz
centralne ogrzewanie. Uwagê zwraca tutaj szczególnie niski poziom wyposa¿enia
w te instalacje mieszkañ na obszarach wiejskich po stronie ukraiñskiej.
Odwrotn¹ sytuacjê mamy w przypadku wyposa¿enia mieszkañ w gaz sieciowy. Po stronie polskiej 53,7% mieszkañ korzysta z sieci gazowej, przy czym wystêpuj¹ bardzo du¿e ró¿nice pomiêdzy województwem podkarpackim, gdzie wskaŸnik
ten wynosi 71,2% i lubelskim, gdzie tylko 38,6% mieszkañ korzysta z gazu sieciowego. Jednoczeœnie po stronie polskiej ponad dwukrotnie wiêkszy jest udzia³ mieszkañ wyposa¿onych w gaz w miastach ni¿ na wsi.
Po stronie ukraiñskiej 84,3% mieszkañ wyposa¿onych jest w gaz, a ró¿nica
pomiêdzy miastami a obszarami wiejskimi wynosi tylko 10 punktów na korzyœæ
miast.
Trzy powiaty województwa lubelskiego (Hrubieszów, Parczew, W³odawa) nie
korzystaj¹ w ogóle z gazu sieciowego. Z kolei w 4 miastach obwodu lwowskiego
wszystkie mieszkania wyposa¿one s¹ w gaz, a w mieœcie Berehowo 99,9% mieszkañ posiada gaz sieciowy.
100
Ryc. 5.10. Udzia³ mieszkañ wyposa¿onych w gaz sieciowy w ogólnej liczbie
mieszkañ w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
wed³ug stanu na 31.12.2003 r. (%)
ród³o: Opracowanie w³asne.
101
Ryc. 5.11. Udzia³ mieszkañ wyposa¿onych w wodoci¹g w ogólnej liczbie
mieszkañ w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
wed³ug stanu na 31.12.2003 r. (%)
ród³o: Opracowanie w³asne.
102
Tabela 5.15. Powiaty (rejony) o najni¿szych i najwy¿szych wartoœciach wybranych wskaŸników charakteryzuj¹cych zasoby
mieszkaniowe w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wed³ug stanu na 31.12.2003 r.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 36 Aneksu.
103
Zró¿nicowane jest równie¿ wyposa¿enie gospodarstw domowych w podstawowe przedmioty trwa³ego u¿ytku. Niemal wszystkie gospodarstwa domowe po stronie polskiej (98,2%) wyposa¿one s¹ w ch³odziarki. Po stronie ukraiñskiej 14% gospodarstw nie posiada ch³odziarek. Dwie trzecie gospodarstw po obu stronach granicy posiada automaty pralnicze.
Nadal bardzo rzadkim urz¹dzeniem s¹ zmywarki do naczyñ. Po stronie polskiej ju¿ ponad jedna czwarta gospodarstw posiada komputer osobisty, przy czym
niemal co drugi ma dostêp do Internetu. Po stronie ukraiñskiej co 70 gospodarstwo
posiada komputer osobisty. Równie¿ bardzo du¿e ró¿nice pomiêdzy stron¹ polsk¹
a ukraiñsk¹ wystêpuj¹ w przypadku wyposa¿enia gospodarstw w samochód osobowy. Po stronie polskiej samochód posiada co drugie gospodarstwo domowe, a po
stronie ukraiñskiej co ósme.
Tabela 5.16. Wyposa¿enie gospodarstw domowych w niektóre przedmioty
trwa³ego u¿ytku w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
w 2003 roku
ród³o: Rocznik Statystyczny Województw 2004, GUS, Warszawa 2004, s. 457 oraz Íàÿâí³ñòü
â äîìîãîñïîäàðñòâàõ òîâàð³â òðèâàëîãî êîðèñòóâàííÿ. Ñòàòèñòè÷íèé çá³ðíèê. Êè¿â,
Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, 2004, ñ. 116-117.
104
Mieczys³aw Kowerski
Semen Matkowski
Rozdzia³ 6
GOSPODARKA
6.1. Pozycja regionu transgranicznego w gospodarce
Polski i Ukrainy
Zarówno polska jak i ukraiñska czêœæ regionu transgranicznego nale¿¹ do s³abiej rozwiniêtych gospodarczo regionów swoich krajów. Œwiadcz¹ o tym relatywnie
mniejsze od powierzchni i liczby mieszkañców udzia³y tych regionów w zatrudnieniu, wartoœci œrodków trwa³ych i produkcji Polski i Ukrainy.
Pracuj¹cy w polskiej czêœci regionu transgranicznego stanowi¹ 11,1% wszystkich pracuj¹cych w Polsce, a pracuj¹cy w ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego stanowi¹ 8,9% wszystkich pracuj¹cych na Ukrainie. W obu polskich województwach znajduje siê 8,7% funkcjonuj¹cych w gospodarce polskiej œrodków trwa³ych.
Trzy ukraiñskie obwody dysponuj¹ 7,4% ca³oœci ukraiñskich œrodków trwa³ych.
Wytworzona ³¹cznie w województwach lubelskim i podkarpackim produkcja dodana brutto stanowi 7,9% polskiej produkcji dodanej brutto. Trzy ukraiñskie obwody
transgraniczne dostarczaj¹ 7,3% ukraiñskiej produkcji dodanej brutto. Szczególnie
s³abo w regionie transgranicznym rozwiniêta jest produkcja przemys³owa; w polskiej czêœci regionu wytwarza siê 6,5% polskiej produkcji przemys³owej, natomiast
w ukraiñskiej czêœci regionu 4,4% ukraiñskiej produkcji przemys³owej. Jednoczeœnie w przemyœle analizowanych regionów mniejszy jest udzia³ produkcji innowacyjnej ni¿ w innych czêœciach Polski i Ukrainy.
Stosunkowo dobrze w porównaniu z innymi czêœciami obu krajów rozwiniêta
jest natomiast produkcja rolnicza. Wytworzona po stronie polskiej globalna produkcja rolnicza stanowi 12,2% ca³ej polskiej globalnej produkcji rolniczej, przy czym
decyduj¹ce znaczenie ma tutaj produkcja rolnicza województwa lubelskiego (8,4%
produkcji krajowej). £¹cznie obwody lwowski, wo³yñski i zakarpacki dostarczaj¹
10,9% ukraiñskiej globalnej produkcji rolniczej.
Gospodarka polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego jest mniej efektywna ni¿ gospodarka pozosta³ych regionów Polski i Ukrainy.
105
Tabela 6.1. Udzia³y polskiej i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w gospodarce Polski i Ukrainy w 2003 roku (w %)
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie: Rocznik Statystyczny Województw 2004, GUS, Warszawa
2004 oraz Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Óêðà¿íè çà 2003 ð³ê, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè
Óêðà¿íè, Êè¿â, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Ëüâ³âñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Ëüâ³âñüê³é
îáëàñò³, Ëüâ³â, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Âîëèíñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Âîëèíñüê³é
îáëàñò³, Ëóöüê, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Çàêàðïàòñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó
Çàêàðïàòñüê³é îáëàñò³, Óæãîðîä, 2004. ijÿëüí³ñòü ï³äïðèºìñò⠖ ñóᒺêò³â ï³äïðèºìíèöüêî¿
ä³ÿëüíîñò³. Ñòàòèñòè÷íèé çá³ðíèê. Êè¿â, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, 2004.
106
Tabela 6.2. Efektywnoœæ gospodarki polskiej czêœci regionu transgranicznego
w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych Rocznika Statystycznego Województw 2004, GUS,
Warszawa 2004.
107
Tabela 6.3. Efektywnoœæ gospodarki ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych: Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Óêðà¿íè çà 2003 ð³ê,
Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, Êè¿â, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Ëüâ³âñüêî¿
îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Ëüâ³âñüê³é îáëàñò³, Ëüâ³â, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Âîëèíñüêî¿
îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Âîëèíñüê³é îáëàñò³, Ëóöüê, 2004. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê
Çàêàðïàòñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Çàêàðïàòñüê³é îáëàñò³, Óæãîðîä, 2004.
108
Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca polskiej czêœci regionu stanowi 70,8%
œredniej dla Polski, natomiast PKB na 1 mieszkañca ukraiñskiej czêœci stanowi 71,3%
œredniej dla Ukrainy. Szczególnie niskie s¹ wskaŸniki produkcji przemys³owej na
1 mieszkañca; po stronie polskiej 57,3% œredniej dla Polski, a po stronie ukraiñskiej
zaledwie 42,5% œredniej dla Ukrainy. Tylko nieznacznie lepsze relacje dotycz¹ budownictwa. Wy¿sza w obu czêœciach regionów ni¿ odpowiadaj¹ce im œrednie krajowe jest rolnicza produkcja globalna na 1 mieszkañca.
Wszystko to œwiadczy o rolniczym charakterze polsko-ukraiñskiego regionu
transgranicznego.
Przyczyn¹ relatywnie ma³ej wartoœci produkcji wytwarzanej w regionie transgranicznym jest bardzo niska wydajnoœæ pracy i produktywnoœæ œrodków trwa³ych,
w porównaniu ze œrednimi dla Polski i Ukrainy, œwiadcz¹ca o ma³ej innowacyjnoœci
gospodarki.
Wydajnoœæ pracy ca³ej gospodarki mierzona wartoœci¹ dodan¹ brutto na 1 pracuj¹cego stanowi³a w czêœci polskiej 71,9% œredniej wydajnoœci dla Polski, a w czêœci
ukraiñskiej 72,8% œredniej wydajnoœci dla Ukrainy. Odpowiednie wskaŸniki wydajnoœci pracy w przemyœle wynosz¹ 75,2% po stronie polskiej i tylko 55,9% po stronie ukraiñskiej, na co wp³ywa szczególnie ma³o wydajny przemys³ Zakarpacia.
W budownictwie jest to odpowiednio 82,1% oraz 92,6%.
Produktywnoœæ œrodków trwa³ych zaanga¿owanych w przemyœle po stronie
polskiej wynosi 87,5% produktywnoœci dla ca³ego polskiego przemys³u, a po stronie ukraiñskiej 73,8% produktywnoœci dla ca³ego ukraiñskiego przemys³u.
Wy¿sza natomiast w regionie transgranicznym w porównaniu ze œrednimi obu
krajów jest produktywnoœæ œrodków trwa³ych w budownictwie (odpowiednio 110,5%
oraz 109,9% œrednich Polski i Ukrainy).
6.2. Produkt krajowy brutto
Co prawda wytwarzany po stronie polskiej jak i ukraiñskiej produkt krajowy
brutto przeliczony na 1 mieszkañca stanowi oko³o 71% produktów krajowych Polski i Ukrainy, ale jednoczeœnie wystêpuje zasadnicza ró¿nica co do wartoœci tych
produktów po obu stronach granicy. Jest ona pochodn¹ ró¿nic w wartoœci PKB na
1 mieszkañca w Polsce i na Ukrainie, a ta w du¿ej mierze jest skutkiem procesów
gospodarczych jakie mia³y miejsce w obu krajach w latach dziewiêædziesi¹tych. W
tym czasie gospodarka ukraiñska zanotowa³a potê¿ny regres, którego wyrazem by³
spadek wartoœci produktu krajowego brutto w latach 1991–2000 o 60%1 . Obecnie
Ukraina posiada najni¿szy produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca w Europie (842
1
Wilson A., Ukraiñcy, Œwiat Ksi¹¿ki, Warszawa 2004, s. 271.
109
USD w 2002 roku) i jest to jedna z ni¿szych wartoœci na œwiecie2 . W latach dziewiêædziesi¹tych przesta³y funkcjonowaæ ca³e ga³êzie gospodarki ukraiñskiej, zamkniêto dzielnice przemys³owe wielu miast i osiedli. Po du¿ych zak³adach pozosta³y puste, niszczej¹ce hale produkcyjne i niedokoñczone place budów.
Z kolei Polska w latach dziewiêædziesi¹tych notowa³a jedno z wy¿szych w
Europie temp wzrostu gospodarczego; PKB w latach 1991–2000 wzrós³ o 43%3 .
I co prawda równie¿ w Polsce upad³o wiele zak³adów gospodarki socjalistycznej,
ale du¿a czêœæ z nich zosta³a sprywatyzowana, bardzo czêsto z udzia³em kapita³u
zagranicznego i zrestrukturyzowana tak, i¿ obecnie jest w stanie konkurowaæ nie
tylko na rynku krajowym, ale i na rynkach miêdzynarodowych. Jednoczeœnie zosta³o utworzonych wiele przedsiêbiorstw prywatnych, przede wszystkim ma³ych i œrednich, które z czasem zaczê³y odgrywaæ wa¿n¹ rolê w polskiej gospodarce.
W konsekwencji produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca Polski wed³ug kursu urzêdowego jest ponad 6-krotnie wy¿szy ni¿ Ukrainy. Je¿eli nawet uwzglêdnimy
fakt ni¿szych cen towarów i us³ug na Ukrainie ni¿ w Polsce to jednak wartoœæ PKB
na 1 mieszkañca Polski wed³ug parytetu si³y nabywczej jest ponad dwukrotnie wy¿sza ni¿ Ukrainy.
Powy¿sze fakty znajduj¹ bezpoœrednie prze³o¿enie na relacje miêdzyregionalne.
Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca województwa lubelskiego jest jednym z najni¿szych wœród jednostek poziomu NUTS2 w Unii Europejskiej4 . W roku
2001 PKB na 1 mieszkañca w województwie lubelskim stanowi³o 18,5% œredniej
Ryc. 6.1. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca w USD wed³ug kursu
urzêdowego oraz parytetu si³y nabywczej w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2002 roku
ród³o: Opracowanie w³asne.
2
Rocznik statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, GUS, Warszawa 2004, s. 847.
Tam¿e, s. 55.
4
Kowerski M., Podzia³ województwa lubelskiego na podregiony typu NUTS 3 w œwietle
doœwiadczeñ Unii Europejskiej, „Barometr Regionalny” 3/2003, WSZiA w Zamoœciu, Zamoœæ 2003,
s. 15-16.
3
110
Tabela 6.4. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2002 roku
Uwaga: Przy przeliczeniach z³otych i hrywien na USD przyjêto we wszystkich regionach jednakowe (œrednie dla Polski i Ukrainy) kursy.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych zamieszczonych w: Roczniku Statystycznym Rzeczypospolitej Polskiej 2003, GUS, Warszawa 2003;
Roczniku Statystycznym Rzeczypospolitej Polskiej 2004, GUS, Warszawa 2004, s. 843-844.
111
UE, a województwo lubelskie wyprzedza³o jedynie dwa regiony s³owackie (Vyhodne Slovensko, Stredne Slovensko) oraz dwa regiony wêgierskie (Ìszak Alfõld, Ìszak
Magyararszãg)5.
Tabela 6.5. Miêdzyregionalne zró¿nicowanie produktu krajowego brutto
na 1 mieszkañca w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
w 2002 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 4 oraz Rocznika Statystycznego Rzeczypospolitej Polskiej 2004.
Je¿eli za podstawê porównañ przyjmiemy wartoœæ PKB wyra¿on¹ w USD
wed³ug urzêdowych kursów Polski i Ukrainy to PKB obwodu lwowskiego charakteryzuj¹cego siê najwy¿sz¹ wartoœci¹ tego wskaŸnika w czêœci ukraiñskiej by³o ponad piêciokrotnie, a obwodu zakarpackiego prawie siedmiokrotnie ni¿sze ni¿
w województwie podkarpackim.
W stosunku do najlepszego w Polsce województwa mazowieckiego PKB na
1 mieszkañca obwodu lwowskiego by³o prawie trzynastokrotnie ni¿sze, a obwodu
zakarpackiego piêtnastokrotnie ni¿sze.
Je¿eli za podstawê porównañ przyjmiemy wartoœæ PKB wyra¿on¹ w USD
wed³ug parytetu si³y nabywczej, to ró¿nice nie s¹ ju¿ tak drastyczne, ale nadal produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca województwa podkarpackiego jest ponad dwukrotnie wy¿szy ni¿ obwodu zakarpackiego.
6.3. Struktura gospodarki regionu transgranicznego
W procesie tworzenia produktu krajowego brutto w obu czêœciach regionu
transgranicznego decyduj¹ce znaczenie maj¹ us³ugi, chocia¿ po polskiej stronie udzia³
us³ug w tworzeniu wartoœci dodanej jest znacznie wy¿szy ni¿ po stronie ukraiñskiej
68,5% wobec 53,7%. Po stronie polskiej bardzo niewielki jest udzia³ rolnictwa
5
112
Rocznik statystyczny województw 2004, GUS, Warszawa 2004, s. 658-660.
Tabela 6.6. Porównanie struktur tworzenia wartoœci dodanej brutto
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2002 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 39 Aneksu.
w tworzeniu wartoœci dodanej (3,8%), podczas gdy po stronie ukraiñskiej niemal
jedna czwarta wartoœci dodanej powstaje w rolnictwie, przy czym w obwodach wo³yñskim i zakarpackim udzia³y te siêgaj¹ 30%.
Udzia³ przemys³u w tworzeniu wartoœci dodanej jest nieco wiêkszy po stronie polskiej (21,6%) ni¿ ukraiñskiej (17,8%), ale wystêpuj¹ tutaj doœæ istotne
ró¿nice pomiêdzy wyraŸnie lepiej uprzemys³owionym województwem podkarpackim i s³abiej uprzemys³owionym województwem lubelskim, a po stronie
ukraiñskiej lepiej uprzemys³owionym obwodem lwowskim i du¿o s³abiej obwodami wo³yñskim i zakarpackim.
Du¿e ró¿nice pomiêdzy stron¹ polsk¹ a ukraiñsk¹ wystêpuj¹ w strukturze podmiotowej gospodarki. W dwóch polskich województwach zarejestrowanych jest 297,4
tys. podmiotów, przy czym a¿ 79,4% to osoby fizyczne prowadz¹ce dzia³alnoœæ gospodarcz¹. W trzech obwodach ukraiñskich funkcjonuje 223,0 tys. podmiotów gospodarczych, z czego 139,6 tys. to osoby fizyczne prowadz¹ce dzia³alnoœæ gospodarcz¹. W przeliczeniu na 1000 mieszkañców liczba podmiotów gospodarczych po
stronie polskiej jest o ponad po³owê wiêksza ni¿ po stronie ukraiñskiej.
Je¿eli jednak nie uwzglêdnimy po stronie polskiej osób fizycznych prowadz¹cych dzia³alnoœæ gospodarcz¹, to liczba podmiotów gospodarczych ma 1000
ludnoœci po stronie ukraiñskiej (17,1) jest nieco wiêksza ni¿ po stronie polskiej
(14,3). Dzieje siê tak za spraw¹ obwodu lwowskiego, gdzie wskaŸnik ten wynosi
20,0; w pozosta³ych czterech jednostkach nasycenie podmiotami gospodarczymi
z wy³¹czeniem osób fizycznych jest bardzo zbli¿one. Jednoczeœnie oznacza to, ¿e
po stronie ukraiñskiej du¿o s³abiej rozwiniêta jest ma³a przedsiêbiorczoœæ bêd¹ca
wyrazem aktywnoœci gospodarczej obywateli.
113
Tabela 6.7. Podmioty gospodarki narodowej w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablic 15 oraz 51 Aneksu.
Dalsza analiza nasycenia podmiotami gospodarczymi (bez osób fizycznych
prowadz¹cych dzia³alnoœæ gospodarcz¹) pokazuje, ¿e w miastach na prawach powiatu (rejonu) jest ich w przeliczeniu na 1000 mieszkañców ponad dwukrotnie
wiêcej, a w przypadku obwodu zakarpackiego trzykrotnie wiêcej ni¿ w tzw. powiatach (rejonach) ziemskich.
Najwiêksz¹ zmiennoœci¹ wskaŸników nasycenia podmiotami gospodarczymi
w rejonach charakteryzuje siê obwód zakarpacki, natomiast najmniejsz¹ zmiennoœci¹ w powiatach charakteryzuje siê województwo lubelskie.
Struktury podmiotów gospodarki wed³ug rodzajów dzia³alnoœci po obu stronach granicy s¹ bardzo zbli¿one, zw³aszcza gdy w porównaniach nie uwzglêdniamy
po stronie polskiej osób fizycznych prowadz¹cych dzia³alnoœæ gospodarcz¹. Najwiêcej podmiotów funkcjonuje w handlu. Po stronie ukraiñskiej wiêkszy jest udzia³
114
Ryc. 6.2. Podmioty gospodarcze na 1000 ludnoœci (bez osób fizycznych
prowadz¹cych dzia³alnoœæ gospodarcz¹) wed³ug stanu na 31.12.2003
ród³o: Opracowanie w³asne.
115
Tabela 6.8. Zró¿nicowanie przestrzenne podmiotów gospodarki narodowej
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym wed³ug stanu na
31.12. 2003 r. (bez osób fizycznych prowadz¹cych dzia³alnoœæ
gospodarcz¹)
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 52.
jednostek prowadz¹cych dzia³alnoœæ w rolnictwie, po stronie polskiej w obs³udze
nieruchomoœci.
W gospodarce regionu transgranicznego w koñcu 2003 roku pracowa³o ponad
3,5 mln osób, z czego 38,3% po stronie polskiej.
Zwraca uwagê równie¿ du¿a zbie¿noœæ struktur pracuj¹cych wed³ug sekcji
gospodarki narodowej po obu stronach granicy. Najwiêcej osób pracuje w rolnictwie; po stronie polskiej 32,1% wszystkich pracuj¹cych, po stronie ukraiñskiej 29,5%.
Udzia³ pracuj¹cych w przemyœle równie¿ jest nieco wiêkszy po stronie polskiej ni¿
ukraiñskiej. Z kolei po stronie ukraiñskiej wiêkszy jest udzia³ pracuj¹cych w handlu, hotelarstwie i gastronomii. Je¿eli bêdziemy rozpatrywali województwa i obwody, to struktury pracuj¹cych w województwie lubelskim s¹ bardziej podobne do tych
wystêpuj¹cych w obwodach wo³yñskim i zakarpackim ni¿ w województwie podkarpackim, którego struktury s¹ bardziej podobne do wystêpuj¹cych w obwodzie
lwowskim.
Bezpoœrednio z zatrudnieniem zwi¹zane jest zjawisko bezrobocia. Ustalenie i porównanie poziomu bezrobocia w obszarze transgranicznym utrudnione jest
odmiennymi systemami jego rejestracji i ró¿norodnymi Ÿród³ami informacji o aktywnoœci zawodowej ludnoœci.
W prowadzonych na reprezentatywnej próbie badaniach aktywnoœci ekonomicznej ludnoœci za pracuj¹cego uznawana jest osoba, która w ci¹gu tygodnia przepracuje w celach zarobkowych co najmniej 4 godziny. Administracyjne kryterium
bezrobocia oparte jest na fakcie zarejestrowania we w³aœciwym urzêdzie.
W koñcu 2003 roku w obu polskich województwach zarejestrowanych by³o 357
tys. bezrobotnych, a stopa bezrobocia zarejestrowanego wynios³a 19,4%, przy czym
wy¿sza by³a w województwie podkarpackim (20,2%) ni¿ w lubelskim (18,7%). Po116
ziom bezrobocia zarejestrowanego po stronie ukraiñskiej jest trzykrotnie ni¿szy (119,1
tys. osób), a stopa bezrobocia zarejestrowanego jest ponad czterokrotnie ni¿sza (4,3%).
Nieco inny obraz bezrobocia daj¹ badania aktywnoœci ekonomicznej ludnoœci, gdzie podstaw¹ uznania za bezrobotnego nie jest decyzja administracyjna lecz
oœwiadczenie respondenta.
Tak obliczona stopa bezrobocia po stronie ukraiñskiej jest ponad dwukrotnie
wy¿sza ni¿ stopa bezrobocia zarejestrowanego. Z kolei po stronie polskiej jest ona
o 2,8 punktu procentowego ni¿sza ni¿ stopa bezrobocia zarejestrowanego. Mo¿e
byæ bardzo wiele przyczyn ró¿nych wyników obu badañ6 . Po stronie polskiej wyTabela 6.9. Struktura podmiotów gospodarki narodowej w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym wed³ug rodzajów dzia³alnoœci w 2003 roku
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 51 Aneksu.
6
Oczywiœcie ju¿ fakt ró¿nych definicji bezrobotnego sprawia, ¿e stopy bezrobocia s¹ ró¿ne.
117
Tabela 6.10. Struktura pracuj¹cych w gospodarce w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym wed³ug sekcji EKD
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 40 Aneksu
¿sza stopa bezrobocia zarejestrowanego ni¿ wynikaj¹ca z badañ aktywnoœci ekonomicznej ludnoœci mo¿e wynikaæ z dorywczej (niekiedy nielegalnej) pracy czêœci
zarejestrowanych bezrobotnych.
Niezale¿nie od sposobu liczenia stóp bezrobocia jego poziom po stronie polskiej jest jednak wy¿szy ni¿ po stronie ukraiñskiej. W czêœci mo¿e to wynikaæ
z kosztów pracy, które po stronie polskiej s¹ wielokrotnie wy¿sze ni¿ po stronie
ukraiñskiej.
Przeciêtne miesiêczne wynagrodzenie brutto w 2003 roku by³o najwy¿sze
w województwie lubelskim (1907,96 z³). By³a to jednak kwota o 12,7% mniejsza od
œredniej dla Polski. Przeciêtne wynagrodzenie brutto w województwie podkarpackim
118
Tabela 6.11. Stopa bezrobocia w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablic 42 i 43 Aneksu.
(1876,93 z³) by³o o 1,6% ni¿sze ni¿ w lubelskim i by³o to najni¿sze wynagrodzenie
w Polsce (o 14,1% mniej ni¿ œrednia dla Polski). Przeciêtne wynagrodzenia w obwodach ukraiñskich, podobnie jak produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca przeliczone
kursem urzêdowym s¹ od 6 do 8 razy mniejsze ni¿ w obu polskich województwach.
Nawet jeœli uwzglêdnimy ni¿sze na Ukrainie ceny towarów i us³ug, to i tak si³a nabywcza przeciêtnego wynagrodzenia brutto po stronie polskiej bêdzie od dwóch do
trzech razy wiêksza ni¿ po stronie ukraiñskiej. A przecie¿, jak wspomniano, wynagrodzenia w obu polskich województwach nale¿¹ do najni¿szych w Polsce.
Tabela 6.12. Przeciêtne miesiêczne wynagrodzenie brutto w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku.
Uwaga: W 2003 roku przeciêtny kurs USD w z³otych wyniós³ 3,89 natomiast USD w hrywnach
5,33: Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, GUS, Warszawa 2004, s. 843.
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych tablicy 50 Aneksu.
119
6.4. Najwiêksze przedsiêbiorstwa
W regionie transgranicznym dominuj¹ ma³e i œrednie przedsiêbiorstwa. Tylko
nieliczne firmy nale¿¹ do najwiêkszych w kraju. Wœród 500 najwiêkszych polskich
przedsiêbiorstw znalaz³o siê tylko 11 przedsiêbiorstw z województwa lubelskiego
oraz 13 z województwa podkarpackiego7 .
Najwiêkszym przedsiêbiorstwem pod wzglêdem przychodów ze sprzeda¿y
w województwie lubelskim w 2004 roku i jednoczeœnie 86 w Polsce okaza³y siê
Zak³ady Azotowe Pu³awy S.A. (1,9 mld z³). Do najwiêkszych firm nale¿¹ równie¿
producenci mebli, wytwórcy i dystrybutorzy energii, hurtownie, kopalnia wêgla,
zak³ady miêsne, producent wódek oraz fabryka ³o¿ysk tocznych. Najwiêksz¹
w województwie podkarpackim i 133 firm¹ w Polsce jest Firma Oponiarska Dêbica
S.A. Do najwiêkszych firm województwa podkarpackiego nale¿¹ dystrybutorzy energii, rafinerie ropy naftowej, wytwórcy czêœci samochodowych, producenci mebli,
huty szk³a i stali.
Zgodnie z obowi¹zuj¹cym prawem ukraiñskim za du¿e przedsiêbiorstwa uwa¿a
siê firmy o œredniorocznym zatrudnieniu przekraczaj¹cym 1000 osób i rocznej wartoœci sprzedanych towarów i us³ug powy¿ej 5 mln euro. Wed³ug danych 2004 roku
w trzech analizowanych obwodach ukraiñskich takich przedsiêbiorstw by³o 35.
Najwiêcej w obwodzie lwowskim – 25. Najwiêksze przedsiêbiorstwa ukraiñskiej
czêœci regionu transgranicznego produkuj¹ i dystrybuuj¹ energiê elektryczn¹, energiê ciepln¹, gaz i wodê, produkuj¹ paliwa i inne produkty ropopochodne, zajmuj¹
siê wydobywaniem i uszlachetnianiem wêgla, produkuj¹ czêœci do silników elektrycznych, wytwarzaj¹ urz¹dzenia kontrolno-pomiarowe, produkuj¹ œrodki ransportu
i czêœci do nich, wytwarzaj¹ papier i karton, produkuj¹ czekoladê i kakao, a tak¿e
zajmuj¹ siê us³ugami kolejowymi.
6.5. Przemys³
Region transgraniczny jest s³abiej uprzemys³owiony ni¿ pozosta³e czêœci Polski i Ukrainy. Produkcja sprzedana przemys³u na 1 mieszkañca w polskiej czêœci
regionu stanowi 57,3% œredniej dla Polski, przy czym nieco lepiej uprzemys³owione jest województwo podkarpackie ni¿ lubelskie. Produkcja sprzedana przemys³u na 1 mieszkañca na ukraiñskiej czêœci regionu stanowi tylko 42,5% œredniej
dla Ukrainy; nieco wiêkszy jest wskaŸnik dla obwodu lwowskiego (49,4%), ale szczególnie niski jest dla obwodu zakarpackiego (26,2% œredniej dla Ukrainy).
7
Na podstawie rankingu „Rzeczpospolitej”: Lista 500. Najwiêksze firmy Rzeczypospolitej,
„Rzeczpospolita” 20 kwietnia 2005, s. 46-62.
120
Tabela 6.13. Najwiêksze przedsiêbiorstwa województwa lubelskiego w 2004 roku
ród³o: Lista 500. Najwiêksze firmy Rzeczypospolitej, Rzeczpospolita, 20 kwietnia 2005, s. 46–62.
121
122
Tabela 6.14. Najwiêksze przedsiêbiorstwa województwa podkarpackiego w 2004 roku
ród³o: Lista 500. Najwiêksze firmy Rzeczypospolitej, Rzeczpospolita, 20 kwietnia 2005, s. 46–62.
Tabela 6.15. Najwiêksze pod wzglêdem wartoœci produkcji przedsiêbiorstwa
ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego w 2004 roku
123
Tabela 6.15. Najwiêksze pod wzglêdem wartoœci produkcji przedsiêbiorstwa
ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego w 2004 roku (dok.)
Produkcja przemys³owa regionu jest zdywersyfikowana. W strukturze produkcji przemys³owej województwa lubelskiego oraz obwodów ukraiñskich najwiêkszy udzia³ ma produkcja artyku³ów spo¿ywczych, napojów i wyrobów tytoniowych,
przy czym w obwodzie wo³yñskim stanowi ona po³owê wartoœci produkcji przemys³owej. Najwiêkszy udzia³ w wartoœci produkcji przemys³owej województwa podkarpackiego ma produkcja sprzêtu transportowego (15,2%) oraz produkcja z wyrobów gumowych i tworzyw sztucznych (13,1%).
W polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2003 roku wydobyto 8 mln
ton wêgla kamiennego oraz wytworzono min. 53,8 tys. ton produktów uboju byd³a
i ciel¹t, 100,2 tys. ton produktów uboju trzody chlewnej, 17,6 tys. ton mas³a, 3,6 mln
hl piwa, 646,7 tys. ton cukru oraz 2,1 mln ton cementu.
124
Tabela 6.16. Produkcja wa¿niejszych wyrobów przemys³owych w polskiej czêœci
regionu transgranicznego w 2003 roku
ród³o: Rocznik statystyczny województw 2004, GUS, Warszawa 2004, s. 589 – 592.
W województwie lubelskim wytwarza siê 38,8% polskiej produkcji nawozów azotowych i 11,3% polskiej produkcji cementu. £¹cznie oba polskie województwa wytwarzaj¹ 18,6% polskiej produkcji cukru i 15,5% produktów uboju
byd³a i ciel¹t.
W obwodzie wo³yñskim wytwarza siê 57,8% ukraiñskiej produkcji papy. Obwód lwowski dostarcza jedn¹ trzeci¹ ukraiñskiej produkcji papieru i p³yt pilœniowych. W obwodzie zakarpackim wytwarza siê 16% ukraiñskiej produkcji koniaku.
Ukraiñska czêœæ regionu transgranicznego jest równie¿ znacz¹cym w Ukra125
Tabela 6.17. Produkcja wa¿niejszych wyrobów przemys³owych w ukraiñskiej
czêœci regionu transgranicznego w 2003 roku
ród³o: Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Óêðà¿íè çà 2003 ð³ê, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè
Óêðà¿íè, Êè¿â, 2004, ñ. 130-151. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Ëüâ³âñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ
ó Ëüâ³âñüê³é îáëàñò³, Ëüâ³â, 2004, ñ.95-102. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Âîëèíñüêî¿ îáëàñò³ çà
2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Âîëèíñüê³é îáëàñò³, Ëóöüê, 2004, ñ. 72-81. Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê
Çàêàðïàòñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê. ÃÓÑ ó Çàêàðïàòñüê³é îáëàñò³, Óæãîðîä, 2004, ñ.115-132.
126
inie producentem produktów uboju byd³a i ciel¹t (9,7% produkcji krajowej), margaryn (17,5%), wody mineralnej (20,7%), cukru (11,3%), obuwia (11,5%), tarcicy iglastej (17,5%), tektury (25,9%), szk³a okiennego (12,4%) oraz samochodów osobowych, ciê¿arowych i autobusów.
6.6. Poziom rozwoju spo³ecznego polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego
Ró¿norodnoœæ funkcji i zadañ, jakie wype³niaj¹ wspó³czesne pañstwa i regiony sprawia, ¿e dotychczasowy, jednomiarowy, oparty o produkt krajowy brutto, sposób oceny rozwoju gospodarczego i spo³ecznego zdaje siê daleko niewystarczaj¹cy.
Dlatego te¿ od 1990 roku agenda ONZ – United Nations Development Programme
(UNDP) prowadzi szeroko zakrojone badania porównawcze rozwoju spo³ecznego
oparte zarówno na wskaŸnikach ekonomicznych jak te¿ pozaekonomicznych, które
wczeœniej traktowane by³y jako drugorzêdne zw³aszcza wobec PKB.
Najbardziej znanym, opracowanym przez UNDP miernikiem rozwoju spo³ecznego jest indeks rozwoju spo³ecznego HDI (Human Development Index)8 .
HDI jest miar¹ syntetyczn¹ opart¹ na œredniej wskaŸników obejmuj¹cych trzy
podstawowe sfery ¿ycia. Jest to sfera zdrowia (oceniana poprzez wskaŸnik przeciêtnej d³ugoœci ¿ycia), edukacji (wskaŸnik alfabetyzmu tj. umiejêtnoœæ pisania i czytania ze zrozumieniem i wskaŸnik skolaryzacji) oraz dochodu przypadaj¹cego na 1 mieszkañca (PKB per capita). Konstrukcja wskaŸnika okreœla skrajne, docelowe wartoœci
ka¿dej z wymienionych sfer. Jest wiêc HDI miar¹ wykorzystywan¹ jako kryterium przy hierarchizacji krajów wed³ug poziomu ogólnego ich rozwoju spo³ecznego i gospodarczego w okreœlonym momencie.
W niniejszym opracowaniu podjêto próbê zastosowania tej koncepcji do porównania poziomu rozwoju spo³ecznego województw i obwodów polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego9 .
Ze wzglêdu na brak danych na poziomie województw i obwodów dotycz¹cych analfabetyzmu, a tak¿e stopnia skolaryzacji do oceny poziomu edukacji zastosowano wskaŸnik liczby studentów na 10 tys. mieszkañców. Chocia¿ w ten sposób
odst¹piono od œcis³ych za³o¿eñ koncepcji HDI, to zdaniem autorów, w³aœnie wskaŸNowak L., WskaŸnik rozwoju spo³ecznego (HDI) w: W trosce o pracê. Raport o Rozwoju
spo³ecznym. Polska 2004, Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, Warszawa 2004, s. I.
9
UNDP takie badania dla wybranych krajów ju¿ prowadzi³a, a pierwszy indeks rozwoju
spo³ecznego (HDI) na poziomie prowincji obliczono dla Turcji na pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych:
Raport on the First National Human Development Conference, Ankara, Turkey, 7–8 September 1992.
8
127
nik uczestnictwa w kszta³ceniu na poziomie wy¿szym jest lepsz¹ miar¹ zró¿nicowania takich regionów jak polskie województwa i ukraiñskie obwody. Analfabetyzm
w obu krajach jest znikomy10, a ró¿nice miêdzyregionalne powinny byæ niewielkie.
Przyjêto nastêpuj¹c¹ formu³ê konstrukcji indeksu rozwoju spo³ecznego:
ZHDI =
1
(V1 + V2 + V3 )
3
gdzie:
ZHDI – zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego
V1 – wskaŸnik produktu krajowego brutto
V2 – wskaŸnik d³ugoœci ¿ycia
V3 – wskaŸnik edukacji
Do obliczeñ V1 zastosowano skorygowany produkt brutto na 1 mieszkañca
wed³ug parytetu si³y nabywczej:
V1 =
ln Pi − ln Pmin
ln Pmax − ln Pmin
gdzie:
Pi – produkt krajowy brutto wed³ug parytetu si³y nabywczej na 1 mieszkañca
w i – tym regionie (województwie / obwodzie)
Pmin – minimalny produkt krajowy brutto wed³ug parytetu si³y nabywczej
na 1 mieszkañca na œwiecie – przyjêto poziom Indii
Pmax – maksymalny produkt brutto wed³ug parytetu si³y nabywczej na 1 mieszkañca na œwiecie – przyjêto poziom Luksemburga
Wprowadzony zabieg logarytmowania ma odzwierciedlaæ fakt nieliniowego
wzrostu dochodów realnych.
Wartoœæ wskaŸnika d³ugoœci ¿ycia obliczono za pomoc¹ formu³y:
V2 =
Di − Dmin
Dmax − Dmin
gdzie:
10
J. Mijakowska ocenia poziom analfabetyzmu w Polsce na 1,3%: Mijakowska J., Pomiar
rozwoju spo³ecznego, „Wiadomoœci Statystyczne” 10/1994.
128
Di – przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia noworodka w i – tym województwie (obwodzie)
Dmax – najkrótsze przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia noworodka na œwiecie – przyjêto poziom RPA
Dmin – najd³u¿sze przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia noworodka na œwiecie – przyjêto poziom Japonii
Wartoœæ wskaŸnika edukacji obliczono za pomoc¹ formu³y:
V3 =
Ei − Emin
E max − E min
gdzie:
Ei – liczba studentów na 10 tys. mieszkañców w i – tym województwie (obwodzie)
Emin – najni¿szy na œwiecie wskaŸnik liczby studentów na 10 tys. mieszkañców – przyjêto poziom Indii
Emax – najwy¿szy na œwiecie wskaŸnik liczby studentów na 10 tys. mieszkañców – przyjêto poziom Kanady
Zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego przyjmuje wartoœci z przedzia³u od 0 do 1, przy czym aby ukazaæ ró¿nice i odstêp miêdzy krajami (regionami),
stosuje siê podzia³ tego przedzia³u ma mniejsze odcinki, a mianowicie11 :
<0 ; 0,5> – kraje (regiony) s³abo rozwiniête
<0,5 ; 0,8> – kraje (regiony) œrednio rozwiniête
<0,8 ; 1> – kraje (regiony) wysoko rozwiniête
Obliczony zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego dla Polski wyniós³ 0,66,
co oznacza, ¿e Polska jest krajem œrednio rozwiniêtym. Wartoœæ indeksu dla Ukrainy
wynios³a 0,42 a to z kolei oznacza, ¿e Ukraina jest krajem s³abo rozwiniêtym.
Zmodyfikowane wskaŸniki rozwoju spo³ecznego obu polskich województw s¹
ni¿sze od wskaŸnika dla ca³ej Polski, ale mo¿na je zaliczyæ do regionów œrednio rozwiniêtych. Dla porównania najwy¿szy w Polsce poziom rozwoju spo³ecznego wystêpuje w woj. mazowieckim – zmodyfikowany HDI dla tego województwa minimalnie
przekracza 0,8 a wiêc mo¿e byæ zaliczony do regionów wysoko rozwiniêtych12 .
11
Human Development Report 2002, United Nations Development Programme, Oxford
University Press, New York Oxford, 2002.
12
W przypadku tego województwa decyduje bardzo wysoki poziom rozwoju Warszawy, gdy¿
powiaty peryferyjne charakteryzuj¹ siê wielokrotnie gorszymi wskaŸnikami.
129
Ryc. 6.3. Zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym
ród³o: Opracowanie w³asne.
Wszystkie trzy obwody ukraiñskie posiadaj¹ wartoœci zmodyfikowanych indeksów poni¿ej 0,5, a wiêc s¹ regionami s³abo rozwiniêtymi. O ile jednak obwodowi lwowskiemu do poziomu œredniego brakuje tylko 0,02 i jest to wartoœæ wy¿sza
od przeciêtnej dla Ukrainy, poziom rozwoju spo³ecznego obwodów wo³yñskiego i zakarpackiego stanowi zaledwie jedn¹ trzeci¹ poziomu uznawanego za idealny.
Tabela 6.18. Zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego województw
i obwodów polskoukraiñskiego regionu transgranicznego
na tle Polski i Ukrainy
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie danych Rocznika Statystycznego Rzeczypospolitej Polskiej, GUS, Warszawa 2004.
130
Zofia Kie³biñska-Ryñ
Rozdzia³ 7
ROLNICTWO
Warunki dla rozwoju rolnictwa w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym s¹ zró¿nicowane tak ze wzglêdu na uwarunkowania przyrodnicze, jak i na strukturê w³asnoœci u¿ytków rolnych oraz na uwarunkowania ekonomiczne, bêd¹ce konsekwencj¹ przemian spo³eczno-politycznych w ostatnim piêtnastoleciu w Polsce
i na Ukrainie.
Produkcja rolnicza w obszarze transgranicznym w 2003 r. realizowana by³a na
5563,8 tys. ha u¿ytków rolnych, z czego na 2779,6 tys. ha u¿ytków rolnych po stronie polskiej i 2784,2 tys. ha po stronie ukraiñskiej, co stanowi ok.13,6% u¿ytków
rolnych Polski ogó³em i ok. 7,5% u¿ytków rolnych Ukrainy.
Globalna produkcja rolnicza tego obszaru prawie po po³owie przypada na produkcjê roœlinn¹ (53,5%) i zwierzêc¹ (46,5%). Potencja³ produkcyjny pod tym wzglêdem nie jest w pe³ni wykorzystywany i nale¿y oczekiwaæ dynamicznych zmian
w tym sektorze gospodarki, szczególnie po stronie ukraiñskiej.
7.1. Naturalne warunki rozwoju rolnictwa
Pomimo postêpu badawczego w ró¿nych ga³êziach nauki zwi¹zanych z szeroko pojêtym sektorem rolnym, rozwój rolnictwa pozostaje nadal w œcis³ej zale¿noœci
od œrodowiska przyrodniczego danego terenu, a w szczególnoœci od warunków klimatycznych, hydrologicznych i glebowych. Naturalne warunki rozwoju rolnictwa
na obszarze transgranicznym s¹ wiêc niejednorodne, gdy¿ wystêpuj¹ tu ró¿ne kompleksy glebowe, niejednolita rzeŸba terenu od nizin do obszarów górskich (na po³udniu regionu góry o wzniesieniach przekraczaj¹cych 2000 m n.p.m.), co wymusza
odpowiedni dobór upraw roœlinnych i specyficznych kierunków hodowli zwierz¹t.
Po³o¿one po polskiej stronie województwa – lubelskie i podkarpackie – posiadaj¹ doœæ dobre warunki naturalne dla rozwoju gospodarki rolnej. Œredni wskaŸnik waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej w regionie lubelskim wynosi 73,5
pkt, (wg skali IUNG w Pu³awach) i jest wy¿szy od krajowego o 6,9 pkt (kraj – 66,6
pkt), a w podkarpackim wynosi 70,4 punktu.
131
Na LubelszczyŸnie grunty orne w klasach bonitacyjnych od I do IV stanowi¹
80,3% ich area³u, przy czym wystêpuje tu równoczeœnie wyraŸne zró¿nicowanie
gleb pod wzglêdem jakoœciowym. Naj¿yŸniejsze gleby (klasy I – IIIb), wykszta³cone z lessów, wystêpuj¹ w obrêbie terenów wy¿ynnych, w centralnej czêœci województwa (Wy¿yna Lubelska) i po³udniowo-wschodniej (Wy¿yna Wo³yñska). Gleby
te stanowi¹ 39,6% u¿ytków rolnych województwa. W dolinach rzek Wis³y, Wieprza
i Bugu wystêpuj¹ bardzo urodzajne mady. We wszystkich czêœciach regionu lubelskiego znajduj¹ siê obszary gleb p³owych zaliczanych do klasy IVa – IVb. Natomiast najs³absze gleby (kl. V–VIz) wystêpuj¹ g³ównie w obrêbie terenów nizinnych,
tj. w pó³nocnej czêœci województwa (Nizina Mazowiecka, Polesie Zachodnie)
i w czêœci po³udniowo-zachodniej (Kotlina Sandomierska), stanowi¹c 24,4% powierzchni wszystkich u¿ytków rolnych. Warunki klimatyczne sprzyjaj¹ gospodarce
rolnej, pozwalaj¹c na uprawê wszystkich roœlin typowych dla naszej strefy geograficznej i klimatycznej1 .
Tak¿e województwo podkarpackie charakteryzuje siê ogólnie korzystnymi
warunkami do produkcji rolnej. Produkcja rolnicza prowadzona jest zarówno na
terenach równinnych jak i podgórskich i górskich. Udzia³ gleb bardzo dobrych
w powierzchni gleb ogó³em stanowi 31,4% ( klasy I – III b). Czynnikiem obni¿aj¹cym
jakoœæ gleb jest niska zasobnoœæ w sk³adniki pokarmowe (68% gleb wykazuje nisk¹
zasobnoœæ w fosfor, 63% nisk¹ zasobnoœæ w potas, a ok. 22% nisk¹ zawartoœæ magnezu). Tereny rolnicze w zasadzie nie wykazuj¹ ska¿enia ekologicznego, na wiêkszoœci
obszaru województwa s¹ korzystne warunki do produkcji zdrowej ¿ywnoœci2 .
Znacznym problemem w obu województwach jest zwiêkszaj¹cy siê odsetek
gleb zakwaszonych bêd¹cych efektem niezrównowa¿onego nawo¿enia wynosz¹cy
55% ich ogó³u w województwie lubelskim i 71% w województwie podkarpackim,
wymagaj¹cych jednoczeœnie intensywnego wapnowania.
Ukraiñska czêœæ regionu transgranicznego jest obszarem bardzo zró¿nicowanym przyrodniczo. Korzystniejsze warunki, podobne do polskiej czêœci regionu,
posiadaj¹ obwody wo³yñski i lwowski, co jest czêœciowo konsekwencj¹ po³o¿enia
tych obwodów w obrêbie tych samych krain geograficznych (Polesie, Wy¿yna Lubelska, Wo³yñska, Roztocze, Pogórze Karpackie). Struktura u¿ytków rolnych w obwodach wo³yñskim i lwowskim jest zbli¿ona do województwa podkarpackiego,
natomiast obwód zakarpacki charakteryzuje siê wiêksz¹ lesistoœci¹ (56,5% powierzchni) i rzeŸb¹ terenu charakterystyczn¹ dla obszarów górskich.
Warunki dla rozwoju rolnictwa w obwodzie wo³yñskim determinowane s¹
znacznym zró¿nicowaniem przyrodniczym. Pó³nocna czêœæ – Polesie Wo³yñskie po-
1
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa lubelskiego, tom I, Biuro Planowania
Przestrzennego, Lublin 2002.
2
Strona internetowa Podkarpackiego Urzêdu Wojewódzkiego http://www.uw.rzeszow.pl
132
siada s³abe gleby bagienne, rdzawe i bielicowe. Teren ten jest równie¿ pociêty gêst¹
sieci¹ cieków wodnych naturalnych i sztucznych. Pomimo melioracji zachowa³y siê
rozleg³e torfowiska, a ca³e Polesie wyró¿nia siê du¿¹ lesistoœci¹3. Na pó³nocy Wy¿yny Wo³yñskiej wystêpuj¹ czêœciowo gleby zbielicowane o niskiej urodzajnoœci
(powierzchnia ok. 89 tys. ha) zlokalizowane g³ównie na stokach szczytów i wzgórz,
a w po³udniowej czêœci Wy¿yny wystêpuj¹ ¿yzne czarnoziemy o urodzajnoœci wy¿szej ni¿ przeciêtnie w obwodzie (obszar ok. 72 tys. ha)4 stanowi¹c najwa¿niejszy
dla obwodu obszar produkcji roœlinnej, a ich udzia³ w strukturze gruntów ornych
obwodu wo³yñskiego wynosi 11,42%. Grunty orne po³o¿one na glebach darniowobielicowych zajmuj¹ 45,93% powierzchni wszystkich gruntów ornych obwodu,
a darniowe 11%5.
Kompleks glebowy obwodu lwowskiego sk³ada siê z urodzajnych czarnoziemów wytworzonych na lessach (czêsto zagro¿onych erozj¹), wystêpuj¹ tu tak¿e rêdziny, gleby brunatne i piaszczyste bielicowe oraz gleby p³owe.
W obwodzie zakarpackim wystêpuj¹ g³ównie gleby brunatne (czêsto kwaœne),
szczególnie na erodowanych stokach, a tak¿e mady i gleby darniowe. Wiêkszoœæ
z tych gleb nie stwarza optymalnych warunków rozwoju produkcji roœlinnej. Konsekwencj¹ tych warunków jest stosunkowo najmniejszy w tym obwodzie udzia³ produkcji roœlinnej w porównaniu do innych jednostek administracyjnych zarówno po
stronie polskiej jak i ukraiñskiej.
7.2. Stosunki w³asnoœciowe
W Polsce rolnictwo tradycyjnie oparte jest na prywatnej w³asnoœci u¿ytków
rolnych. Natomiast na Ukrainie stosunki w³asnoœciowe gruntów rolnych s¹ wprawdzie w trakcie dynamicznych zmian i procesów prywatyzacyjnych, jednak trudno
jest obecnie doszukaæ siê podobieñstw sprzyjaj¹cych jednoznacznemu porównywaniu stosunków w³asnoœciowych rolnictwa po obu stronach granicy polsko-ukraiñskiej.
Prywatyzacja u¿ytków rolnych zarówno w województwie lubelskim jak i podkarpackim jest zagadnieniem marginalnym, przyk³adowo pod koniec 2000 r. w województwie lubelskim w zasobach Agencji W³asnoœci Rolnej Skarbu Pañstwa po-
Euroregion Bug – fakty i liczby, Urz¹d Statystyczny, Lublin 1996.
Dêbski J., Studium kierunkowe zagospodarowania przestrzennego Euroregionu Bug, t. 10,
Wyd. Norbertinum, Lublin 1997, s. 47.
5
Euroregion Bug – Obwód Wo³yñski, pod red. B.P. Klimczuka, Wydawnictwo Uniwersytetu
im. £esi Ukrainki, £uck 1997.
3
4
133
zostawa³o 60,5 tys. ha gruntów (ok. 3% pow. u¿ytków rolnych województwa), które
zagospodarowywano g³ównie poprzez dzier¿awê.6
Województwa lubelskie i podkarpackie posiadaj¹ wiêkszy, ni¿ œrednio w Polsce, udzia³ gospodarstw indywidualnych w rolnictwie ogó³em. W Polsce w 2003 r.
we w³adaniu prywatnym pozostawa³o 86,7% ogó³u u¿ytków rolnych. Dla województwa lubelskiego wskaŸnik ten wyniós³ 94,8%, natomiast dla podkarpackiego 92,5%.
Jeszcze wiêkszy udzia³ gospodarstw indywidualnych, w stosunku do œredniej krajoRyc. 7.1. Struktura wielkoœci gospodarstw rolnych w województwach lubelskim
i podkarpackim (w ha) na tle kraju w roku 2003
ród³o: Obliczenia w³asne na podstawie Rocznika Województw 2004, GUS Warszawa 2005.
6
134
Plan..., op. cit., s. 2.
wej, zanotowano pod wzglêdem powierzchni zasiewów oraz wielkoœci pog³owia
byd³a. Udzia³ powierzchni zasiewów w gospodarstwach indywidualnych wynosi
œrednio dla Polski 88,6%, natomiast w województwie lubelskim 97,0% upraw roœlinnych zlokalizowanych jest w gospodarstwach indywidualnych. Udzia³ rolnictwa
indywidualnego w chowie byd³a wynosi w województwie lubelskim 98,6% i w podkarpackim 98,1%.
Po stronie polskiej województwa charakteryzuj¹ siê relatywnie du¿ym rozdrobnieniem agrarnym. Œrednia powierzchnia gospodarstwa na LubelszczyŸnie w 2003 r.
wynosi³a 7,1 ha (kraj 8,2 ha), a powierzchnia u¿ytków rolnych 6,3 ha (kraj 7,4 ha),
natomiast na Podkarpaciu œrednia pow. gospodarstwa wynosi³a 4,0 ha, natomiast œrednia pow. u¿ytków rolnych w jednym gospodarstwie – 3,5 ha. Daje to pod tym wzglêdem 12 pozycjê w kraju województwu lubelskiemu i 15 – podkarpackiemu7.
Unormowanie stosunków w³asnoœciowych w rolnictwie Ukrainy postrzegane
jest jako niezwykle wa¿ny do rozwi¹zania problem, co znalaz³o odbicie w wielu
dokumentach i przepisach prawnych. Od roku 1991, gdy Ukraina odzyska³a niepodleg³oœæ, nast¹pi³ znaczny regres produkcji rolniczej na obszarze ca³ego kraju oraz
zerwanie istniej¹cych wczeœniej powi¹zañ w Kompleksie Rolno-Przemys³owym,
tzw. APK. Problemy rynkowej transformacji gospodarki Ukrainy s¹ bardzo skomplikowane i wielostronne, poniewa¿ wszystkie bran¿e gospodarki narodowej s¹ œciœle ze sob¹ zwi¹zane i zale¿ne, tworz¹c jeden „sztywny” kompleks gospodarki narodowej. Rezultaty przebiegu procesów transformacyjnych w ostatnich dziesiêciu
latach na Ukrainie nie wp³ynê³y pozytywnie na rozwój gospodarki narodowej8.
Na pocz¹tku transformacji wielkie nadzieje pok³adano w prywatyzacji, w tym
tak¿e sektora rolnego, jako sposobie wdra¿ania nowych warunków ekonomicznych
i form organizacyjnych. Jednak na skutek prywatyzacji nast¹pi³o rozdrobnienie gospodarstw, szczególnie w zachodniej czêœci Ukrainy. Spowodowa³o to zmniejszenie skali
produkcji i poci¹gnê³o za sob¹ drastyczne obni¿enie dochodów ludnoœci rolniczej.
Tempo prywatyzacji jest nadal zbyt wolne. Do 1 stycznia 1999 roku sprywatyzowano zaledwie 5,6% gruntów, podczas gdy forma w³asnoœci kolektywnej (spó³dzielczej) obejmowa³a nadal 44,5% gruntów rolniczych, a forma w³asnoœci publicznej 49,9%9. Wielkoœæ dzia³ek, jakie przekazywano indywidualnym rolnikom w skali kraju wynios³a œrednio 4,3 ha, lecz na terenie Zachodniej Ukrainy (czyli tak¿e
w obwodach lwowskim, wo³yñskim i zakarpackim) œrednio 1,0 – 1,5 ha, podczas
gdy w po³udniowej czêœci Ukrainy 7,7 – 9,3 ha. Po roku 2000 proces prywatyzacji
7
Rocznik..., op. cit., s. 5.
Transformacja rolnictwa polskiego i ukraiñskiego w latach 90., pod red. B. Klepackiego
i G. Czerewko, wyd. „Wieœ Jutra”, Warszawa 2002.
9
Roczniki naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, tom II, zeszyt 4,
Warszawa-Poznañ-Zamoœæ 2000, s. 264.
8
135
w tym sektorze zosta³ przyspieszony, co jednak dotychczas nie doprowadzi³o do
ustabilizowania sytuacji w tej dziedzinie.
Na Ukrainie praktycznie zlikwidowano ekonomicznie mocne przedsiêbiorstwa rolnicze. Prywatyzacja w przemyœle rolno-przetwórczym odby³a siê w sposób
niekontrolowany i czêsto trudno ustaliæ, kto jest w³aœcicielem zak³adów, a wiele
dobrych jednostek zamkniêto10.
W³asnoœæ uprawianej w gospodarstwach indywidualnych ziemi11 nie zawsze
jest poparta dokumentami potwierdzaj¹cymi faktyczn¹ w³asnoœæ gruntu. Czêsto s¹ to
bowiem grunty nale¿¹ce w poprzednim systemie do kolektywnych form w³asnoœci,
a obecnie rozdzielone pomiêdzy mieszkañców danej wsi. W tej grupie nadal mieszcz¹
siê np. kolektywnie prowadzone sady, ogrodnictwa, wspólnoty pastwisk i ³¹k.
Tabela 7.1. Liczba przedsiêbiorstw, wed³ug form organizacyjno-prawnych,
dzia³aj¹cych w sektorze rolnym w obwodach wo³yñskim, lwowskim
i zakarpackim w roku 2004
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie Lwowskiego Pañstwowego Uniwersytetu Rolniczego
w Dublanach, 2004 r.
7.3. Struktura u¿ytków rolnych
Obszar transgraniczny charakteryzuje siê znacznym udzia³em u¿ytków rolnych w ogólnej powierzchni, przy czym udzia³ ten jest wiêkszy po stronie polskiej.
W województwie lubelskim 71,4% ogólnej powierzchni to u¿ytki rolne, a w podkarpackim 55,3%. Ró¿nica ta wynika z wysokiego wskaŸnika waloryzacji rolniczej
10
Ivanicka G., Problemy aktywizacji procesów inwestycyjnych w sektorze rolnym Ukrainy
[w:] „Wieœ i Rolnictwo”, nr 1(126)/2005, Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, s. 37-45.
11
Gospodarstwa indywidualne okreœla siê potocznie na Ukrainie jako „gospodarstwa ludnoœci”.
136
Tabela 7.2. Udzia³ u¿ytków rolnych i lasów w powierzchni geodezyjnej polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego w 2003 r. wed³ug stanu
w dniu 31 XII
ród³o: Urz¹d Statystyczny w Lublinie, Rzeszowie oraz we Lwowie, £ucku i U¿gorodzie.
przestrzeni produkcyjnej Lubelszczyzny. Powiaty o najwiêkszym udziale procentowym gruntów ornych to lubelski, hrubieszowski i krasnostawski – powy¿ej 60%
powierzchni, a w woj. podkarpackim najwy¿szy odsetek gruntów ornych wystêpuje
w powiatach mieleckim, przeworskim i dêbickim nie przekracza jednak 50% powierzchni ogó³em.
Województwo podkarpackie oraz obwody lwowski i wo³yñski maj¹ zbli¿ony
udzia³ u¿ytków rolnych (odpowiednio 55,3%; 58,2%; 52,4%). W obwodzie lwowskim najwy¿szy udzia³ gruntów ornych notowany jest w rejonach Moœciska, Gródek, Sambor i Kamionka (oko³o 50%), a w obwodzie wo³yñskim najkorzystniej pod
tym wzglêdem sytuuj¹ siê rejony Maniewicze, Horochów, Iwanicze i £uck (ok.
60% pow.ogó³em).
W gospodarce obwodu zakarpackiego rolnictwo nie zajmuje dominuj¹cej pozycji, co wynika z uwarunkowañ przyrodniczych, a struktura rolnictwa Zakarpacia
znacznie ró¿ni siê od gospodarki rolnej na pozosta³ym obszarze regionu transgranicznego. Najwiêkszy odsetek gruntów ornych wystêpuje w rejonach Berehowo
i Wynohradów (ok. 50%)12.
Omawiany transgraniczny obszar sk³ada siê z regionów s³abiej zurbanizowanych i uprzemys³owionych ni¿ inne czêœci Polski i Ukrainy. Z wyj¹tkiem obwodu
Obliczenia na podstawie zbiorczych danych statystycznych Urz¹d Statystyczny w Rzeszowie
i w Lublinie, 2004, Pañstwowe Urzêdy Statystyczne we Lwowie, £ucku i U¿gorodzie 2004.
12
137
lwowskiego, na którego obszarze przewa¿a procentowy udzia³ mieszkañców miast
w ich liczbie ogó³em.
Ryc. 7.2. Struktura u¿ytkowania ziemi w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w roku 2003
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie danych Urzêdu Statystycznego w Rzeszowie i w Lublinie, 2004 oraz Pañstwowego Urzêdu Statystycznego we Lwowie, £ucku i U¿gorodzie 2004.
Tabela 7.3. Struktura ludnoœci zamieszkuj¹cej w obszarach wiejskich
oraz pracuj¹cej w rolnictwie, leœnictwie i ³owiectwie obszaru
transgranicznego (wg sekcji EKD), w 2003 r.
ród³o: Dane statystyczne Urzedów Statystycznych w Lublinie, Rzeszowie, Lwowie, £ucku
i U¿gorodzie, 2004 r.
138
7.4. Produkcja rolnicza
W strukturze globalnej produkcji rolniczej polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego dominuje produkcja roœlinna nad zwierzêc¹, której œredni udzia³ w produkcji ogó³em wynosi ok. 55% po stronie polskiej i ponad 53% po stronie ukraiñskiej. W województwie lubelskim i obwodzie wo³yñskim udzia³ produkcji roœlinnej
wynosi odpowiednio 59,6% i 56,7% , w obwodzie lwowskim udzia³ ten jest nieco
ni¿szy, ale tutaj tak¿e ponad po³owa wartoœci produkcji rolnej, tj.51,8%, wytwarzana jest przez produkcjê roœlinn¹. Wysokoœæ udzia³u tego kierunku w produkcji rolnej na tym obszarze œciœle zwi¹zana jest z warunkami glebowymi omawianych jednostek administracyjnych.
W strukturze zasiewów dominuj¹ zbo¿a, a wœród nich pszenica. Województwo lubelskie z 76,5% udzia³em zbó¿ w zasiewach zdecydowanie przewy¿sza pozosta³e regiony (województwa/obwody). Udzia³ pszenicy wymagaj¹cej zdecydowanie najlepszych kompleksów glebowych, w 2003 r. waha³ siê od 29,1% (woj. podkarpackie) do 14,5% (obwód zakarpacki). Województwo lubelskie okazuje siê byæ
najwiêkszym producentem pszenicy w tym regionie. Udzia³ pozosta³ych zbó¿
w strukturze zasiewów poszczególnych jednostek administracyjnych jest porównywalny, z wyj¹tkiem kukurydzy na ziarno, która stanowi 17,7% zasiewów Zakarpacia i 12,7% w obw. lwowskim, podczas gdy w pozosta³ych wskaŸnik ten wynosi od
0,5% do 3,1%.
Wœród upraw roœlinnych znacz¹cy jest udzia³ ziemniaków, kszta³tuj¹cy siê od
17,8% (obw. zakarpacki) do 15,0% (obw. wo³yñski). Jedynie woj. lubelskie w 2003 r.
mia³o mniejszy, bo zaledwie 6,5% udzia³ ziemniaków w ogólnej strukturze upraw.
Produkcja buraków cukrowych wykaza³a najwy¿szy udzia³ w obw. wo³yñskim –
6,1% przy 3,8% w lubelskim i lwowskim i znikomym udziale w obwodzie zakarpackim. Nale¿y odnotowaæ znaczny odsetek pastewnych roœlin paszowych w powierzchni zasiewów obwodów ukraiñskich, który wynosi od 26,2% do 32,0%, podczas gdy w polskich województwach 4,1 – 7,1%.
Produktywnoœæ rolnictwa najlepiej mo¿na oceniæ wskaŸnikiem wydajnoœci z hektara danej uprawy, bêd¹cym jednoczeœnie miar¹ okreœlaj¹c¹ efektywnoœæ produkcji.
Plony wiêkszoœci upraw uzyskane w 2003 r., mierzone wydajnoœci¹ z ha, w województwach lubelskim i podkarpackim by³y lepsze ni¿ œrednia wydajnoœæ w Polsce.
Jednak ze wzglêdu na wy¿sz¹, ni¿ przeciêtna w Polsce, jakoœæ rolniczej przestrzeni
produkcyjnej w tych województwach, mo¿na by oczekiwaæ znacznie lepszych wskaŸników efektywnoœci rolnictwa po³udniowo-wschodniej Polski. Województwo lubelskie uzyska³o bowiem dopiero siódm¹ lokatê pod wzglêdem wydajnoœci podstawowych zbó¿ oraz jedenast¹ w wydajnoœci ziemniaków, zaœ podkarpackie odpowiednio – dziewi¹t¹ i szóst¹ lokatê.
139
Podobne ró¿nice notuje siê w przypadku innych upraw. Spowodowane jest to
czynnikami ekonomicznymi, a niskie dochody gospodarstw rolnych nie pozwalaj¹
na optymalnego zastosowanie œrodków produkcji, tj. poziomu nawo¿enia oraz chemicznej ochrony upraw, a tak¿e czêstszej wymiany materia³u siewnego i stosowania
lepiej plonuj¹cych odmian roœlin. Nadal rosn¹ca dysproporcja pomiêdzy cenami œrodków do produkcji rolnej oraz cenami wyprodukowanych ziemiop³odów mo¿e
w dalszym ci¹gu powodowaæ ubo¿enie mieszkañców wsi tzw. „œciany wschodniej”,
pomimo dostêpnych ju¿ instrumentów wsparcia polskiego rolnictwa w ramach
Wspólnej Polityki Rolnej UE13.
Zauwa¿alna jest istotna dysproporcja pomiêdzy wydajnoœci¹ uzyskiwan¹
w uprawach rolniczych po polskiej stronie, a wydajnoœci¹ rolnictwa ukraiñskiego.
Ró¿nice w wydajnoœci zbó¿ s¹ nieco mniejsze, natomiast w wydajnoœci roœlin okopowych (buraków, ziemniaków), roœlin oleistych oraz pastewnych jest bardzo wyraŸna. Wydajnoœæ buraków cukrowych po stronie ukraiñskiej PURT wynosi zaledwie 40% wydajnoœci osi¹ganej po stronie polskiej, natomiast œrednia wydajnoœæ
ziemniaków w polskim regionie transgranicznym wynios³a w 2003 r. 183,5 q/ha, a po
stronie ukraiñskiej 144,6 q/ha.
Tabela 7.4. Porównanie wydajnoœci podstawowych upraw w q z ha w 2003 r.
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie danych statystycznych US w Lublinie, Rzeszowie,
we Lwowie, £ucku i U¿gorodzie oraz strony www.ukrstat.gov.ua
Niska wydajnoœæ upraw rolniczych po stronie ukraiñskiej nie jest przypadkowa, je¿eli porównamy chocia¿by jednostkowe zu¿ycie nawozów mineralnych po
polskiej i ukraiñskiej stronie regionu. Przy tak niskim nawo¿eniu oraz niedostatecznym poziomie ochrony upraw przed chorobami i szkodnikami, nie mo¿na oczekiwaæ wy¿szych plonów.
„Polska wieœ”, Raport o stanie wsi „Polska wieœ 2002”, Fundacja na rzecz Rozwoju Polskiego
Rolnictwa, Warszawa 2002.
13
140
Wed³ug Galiny Iwanickiej z Lwowskiego Pañstwowego Uniwersytetu Rolniczego w Dublanach 14 : „Jedynym pozytywnym efektem pogorszenia sytuacji w rolnictwie jest to, ¿e z powodu obni¿enia dochodów, producenci ograniczyli stosowanie œrodków chemicznych. Ukraiñska produkcja rolnicza jest mo¿e najbardziej ekologiczn¹ na œwiecie – stosuje siê tylko 0,4 kg/ha pestycydów, czyli 9,25-krotnie mniej
ni¿ w 1990 r. i 20 razy mniej ni¿ w USA; nawozów sztucznych stosuje siê tylko 90–
120 kg/ha”.
Wœród upraw ogrodniczych regionu stosunkowo du¿y, bo wynosz¹cy 6,4%,
jest udzia³ warzyw w uprawach w obwodzie zakarpackim, podczas gdy w pozosta³ych województwach/obwodach odsetek tych upraw waha siê od 1,7 do 3,4%. Zbiory i plony warzyw gruntowych oraz owoców ukazuj¹ jednak niekorzystn¹ sytuacjê
po stronie ukraiñskiej. Wydajnoœæ warzywnictwa przedstawia siê bardzo niekorzystnie
w porównaniu z osi¹gniêciami producentów warzyw ze strony polskiej.
Najwiêksze powierzchnie upraw sadowniczych wystêpuj¹ po stronie polskiej
w powiatach Kraœnik, Opole Lubelskie i Pu³awy („zag³êbie truskawkowe”), a po
stronie ukraiñskiej w rejonie ³uckim (Wo³yñ) oraz w rejonach Gródek, Pustomyty
i ¯ó³kiew (obw. lwowski). W obwodzie zakarpackim w rejonach Chust, Mukaczewo i Tiaczew produkuje siê g³ównie jab³ka i œliwki, a tak¿e kilkakrotnie wiêcej
truskawek ni¿ w obwodach wo³yñskim i lwowskim. Na po³udniowych stokach Zakarpacia prowadzona jest tak¿e uprawa winoroœli.
Niekorzystna struktura obszarowa rolnictwa w po³udniowo-wschodniej Polsce wp³ywa na strukturê i kierunki produkcji rolniczej i wielkoœæ pog³owia zwierz¹t
gospodarskich. W 2001 r. w województwie lubelskim – 54,6%, a w podkarpackim 80,4% gospodarstw posiada³o 1–2 sztuki byd³a, a odpowiednio 57,2% i 81,1% gospodarstw posiada³o od 1 do 9 sztuk trzody chlewnej. Ni¿sza jest tak¿e obsada zwierz¹t na 100 ha u¿ytków rolnych, bowiem przy œredniej krajowej wynosz¹cej 33,9
szt. byd³a w lubelskim wynosi 29,7 szt., a w podkarpackim 24,2 szt.
Transformacja rolnictwa ukraiñskiego od lat 90. w sposób w niezwykle drastyczny wp³ynê³a na poziom pog³owia zwierz¹t gospodarskich w tym kraju. W porównaniu ze stanem z 1990 roku, pog³owie byd³a spad³o o 70% , w tym krów o ok.
50%; a pog³owie trzody chlewnej zmniejszy³o siê o ok. 60%. Proces ten dotkn¹³
równie¿ obwody przygraniczne, choæ ze zró¿nicowanym nasileniem (np. w obwodzie lwowskim spadek pog³owia byd³a w tym samym okresie wyniós³ 60%, krów –
30%, a trzody – 32%)15.
Bezpoœrednim skutkiem spadku pog³owia zwierz¹t gospodarskich w czêœci
ukraiñskiej jest bardzo niska produkcja miêsa, a w szczególnoœci miesa wieprzowego. Jak wynika z analiz prowadzonych na Ukrainie, poziom konsumpcji wo³owiny
14
Problemy..., op. cit., s. 37-45.
141
w przeliczeniu na osobê spad³, w porównaniu z rokiem 1990, do poziomu 17% tzw.
minimum ¿ywieniowego i 10% racjonalnego, wieprzowiny odpowiednio do 66%
i do 62%, a miêsa drobiowego do 55% i do 35%.16
Œrednia wydajnoœæ mleczna krów w obwodach przygranicznych jest ni¿sza
w stosunku do strony polskiej nawet o 1200 l rocznie od jednej krowy. Obwód zakarpacki charakteryzuje siê najwy¿szym na tym obszarze pog³owiem owiec, które
w warunkach podgórskich i górskich s¹ wypasane na obszarach nieprzydatnych do
innej produkcji rolniczej. S¹ to w wiêkszoœci rasy owiec miêsnych, nie daj¹cych
wysokiej produkcji we³ny.
W regionie transgranicznym rolnictwo jest bardzo wa¿nym sektorem gospodarki zarówno dla strony polskiej jak i ukraiñskiej, tym bardziej ¿e na obszarach
wiejskich analizowanego obszaru zamieszkuje ok. 52% ogó³u mieszkañców. JedTabela 7.5. Globalna produkcja rolnicza w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r. (w przeliczeniu na USD)*
*1 USD = 3,89 PLN, 1 USD = 5,33 UAH; ** brak danych
ród³o: Jak w tabeli 7.4.
15
Obliczenia wg Rocznika statystycznego obwodu lwowskiego 2003, Narodowy Komitet
Statystyczny Ukrainy, Lwów 2004.
142
Tabela 7.6. Dynamika produkcji rolnictwa w ukraiñskiej czêœci polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego (w %)
ród³o: Jak w tabeli 7.1.
nak kierunki procesów transformacyjnych w okresie najbli¿szych lat powinny byæ
zdecydowanie odmienne dla województw polskich i dla obwodów ukraiñskich.
Pod wzglêdem udzia³u u¿ytków rolnych na jednego mieszkañca Ukraina znajduje siê w czo³ówce œwiatowej (0,85 ha/mieszkañca). a jej ogromny potencja³ naturalny do rozwoju rolnictwa jest bezsprzeczny. Obecny stan rozwoju Kompleksu
Rolno-Przemys³owego (APK) jest wynikiem destabilizacji powi¹zañ pomiêdzy rolnictwem i przemys³em rolno-spo¿ywczym, na skutek „szokowego” wprowadzania
mechanizmów gospodarki rynkowej. Poprzednie powi¹zania wymuszane arbitralnie przez centrum administracyjne zanik³y, a w ich miejsce bardzo powoli pojawia
siê integracja wewnêtrzna. Dotyczy ona niewielkich obszarów, jednak wed³ug ekonomistów ukraiñskich jest to etap przejœciowy, który musi doprowadziæ do stworzenia nowych powi¹zañ integracyjnych i kooperacyjnych17.
Osi¹gniêcie stanu równowagi i stopniowej poprawy sytuacji rolnictwa Ukrainy to proces d³ugotrwa³y, w którym niezwykle istotn¹ rolê odgrywaæ bêd¹ inwestycje zagraniczne. Najwa¿niejsze s¹ jednak klarowne przepisy, system podatkowy,
ulgi dla inwestorów18. Dotychczas poziom inwestycji zagranicznych w gospodarce
¿ywnoœciowej Ukrainy jest niewielki z powodu niskiej atrakcyjnoœci inwestycyjnej
tego sektora.
Obliczenia wg. Hojczuk O. Bezpiecznoœæ ¿ywnoœciowa, Polissia, ¯ytomierz, 2004.
„Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu”, tom II, zeszyt
3, str. 45-47, Berezywski P., Gorbonos F.; Warszawa–Poznañ–Zamoœæ 2000.
18
Ivanicka G., op.cit .10
16
17
143
W obszarze transgranicznym zaznaczaj¹ siê coraz bardziej dynamiczne tendencje rozwoju kontaktów ekonomicznych. Niektórzy polscy rolnicy znaleŸli ju¿ po
stronie ukraiñskiej partnerów i rozwijaj¹ wspólne przedsiêwziêcia, np. w produkcji
drobiu, warzyw i owoców oraz w chowie œwiñ19. Wspó³praca samorz¹dów w oparciu o porozumienia o partnerstwie mo¿e tak¿e rozci¹gaæ siê na wspó³pracê w sektorze rolnym. Nie nale¿y lekcewa¿yæ dawnych tradycji, które historycznie formowa³y
stosunki spo³eczno-polityczne naszych terenów, choæ teraz now¹ mapê Europy kszta³tuj¹ warunki ekonomiczne.
Polskie rolnictwo podlega nowym instrumentom Wspólnej Polityki Rolnej
UE. Lata 2004 i 2005 to okres wprowadzania du¿ego pakietu programów skierowanych na rozwój obszarów wiejskich i sektora ¿ywnoœciowego – Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich i Sektorowego Programu Operacyjnego „Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora ¯ywnoœciowego i Rozwój Obszarów Wiejskich”, w tym dop³at
bezpoœrednich. Pe³na ocena wp³ywu nowej sytuacji na rolnictwo polsko-ukraiñskiego obszaru transgranicznego bêdzie mo¿liwa dopiero za kilka lat.
Czerewko G., Konsekwencje integracji Polski z UE dla agrobiznesu Ukrainy. Szanse i
bariery rozwoju agrobiznesu po przyst¹pieniu Polski do UE. WSI-E, Ropczyce, 2004.
19
144
Marta Malska
W³adys³aw Molas
Rozdzia³ 8
TURYSTYKA
We wspó³czesnym œwiecie turystyka posiada wielowymiarowe znaczenie i charakter. Jest ona niew¹tpliwie zjawiskiem ekonomicznym, spo³ecznym, ale tak¿e psychologicznym, przestrzennym i kulturowym. Wœród licznych definicji turystyki warto
zwróciæ uwagê na definicjê Œwiatowej Organizacji Turystyki, zalecan¹ dla celów
statystycznych: „Turystyka obejmuje ogó³ czynnoœci osób, które podró¿uj¹ i przebywaj¹ w celach wypoczynkowych, zawodowych lub innych nie d³u¿ej ni¿ rok bez
przerwy poza swoim codziennym otoczeniem, z wy³¹czeniem wyjazdów, w których
g³ównym celem jest dzia³alnoœæ zarobkowa”1.
Jako zjawisko spo³eczne i ekonomiczne nabiera znaczenia w miarê rozwoju
gospodarczego krajów i regionów, a tym samym wzrostu dochodów ich mieszkañców oraz zwiêkszania siê „wolnego” czasu, jaki poza prac¹ mog¹ oni przeznaczyæ
na podró¿e i inne cele.
Mo¿liwoœci rozwoju turystyki w danym regionie okreœla z jednej strony popyt
turystyczny (poziom ruchu turystycznego wraz z jego potrzebami), z drugiej zaœ
produkt turystyczny regionu oznaczaj¹cy wszystko, co jest dla turysty przedmiotem
zakupu (us³ugi noclegowe, transportowe itp.). W znaczeniu szerszym produkt turystyczny obejmuje tak¿e zasoby (walory) turystyczne regionu, zagospodarowanie turystyczne oraz ca³oœæ œwiadczeñ turysty od chwili opuszczenia miejsca zamieszkania do chwili powrotu2.
Wœród czynników okreœlaj¹cych naturalne mo¿liwoœci i predyspozycje regionu do rozwoju turystyki, decyduj¹ce znaczenie maj¹ walory turystyczne (atrakcje)
stanowi¹ce punkt wyjœcia do tworzenia produktu turystycznego, który na rynku przybiera formê ofert turystycznych.
Walory turystyczne, to takie elementy œrodowiska przyrodniczego lub kulturowego, które stanowi¹ lub mog¹ stanowiæ cel ruchu turystycznego. Dzielimy je na
dwie grupy: wypoczynkowe i poznawcze (krajoznawcze). Walory wypoczynkowe
zwi¹zane s¹ z korzystnymi cechami wód, klimatu, ukszta³towania powierzchni i przy1
2
Go³embski G. Kompendium wiedzy o turystyce. PWN, Poznañ 2002, s. 19-35.
Medlik S. Leksykon podró¿y, turystyki i hotelarstwa, PWN, Warszawa 1995, s. 243.
145
rody o¿ywionej – sprzyjaj¹ przede wszystkim poprawie kondycji fizycznej uczestników wypoczynku. Wœród walorów poznawczych mo¿emy wyró¿niæ dwie grupy:
przyrodnicze i kulturowe. Pierwsze to najczêœciej objête ró¿nymi prawnymi formami ochrony, jak: parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszary
krajobrazu chronionego, a tak¿e pomniki przyrody. Drugie to walory kulturowe,
powsta³e w wyniku dzia³alnoœci cz³owieka, m.in. zabytki architektury, obiekty archeologiczne, parki rozrywki, imprezy kulturalne, turystyczne, sportowe i inne3.
8.1. Walory przyrodnicze
Transgraniczne obszary Polski i Ukrainy s¹ niezwykle zró¿nicowane, zarówno
pod wzglêdem ukszta³towania terenu, jak i budowy geologicznej, co decyduje m.in.
o hydrografii, klimacie, bogactwie flory i fauny, glebach i zasobach surowcowych.
Bogate, dobrze zachowane œrodowisko przyrodnicze województw przygranicznych wynika w znacznym stopniu z utrudnionej dostêpnoœci komunikacyjnej tych
obszarów, dziêki czemu zachowa³o siê tu wiele rzadkich gatunków fauny i flory.
W obrêbie regionu transgranicznego krzy¿uj¹ siê wschodnie, zachodnie, pó³nocne i po³udniowe zasiêgi wystêpowania wa¿nych geograficznie drzew i krzewów.
Ich skrajne granice w du¿ym stopniu pokrywaj¹ siê z granicami regionów fizyczno-geograficznych.
O wysokiej wartoœci przyrodniczo-krajobrazowej i atrakcyjnoœci turystyczno-wypoczynkowej pogranicza polsko-ukraiñskiego œwiadczy m.in. istnienie 10 parków narodowych, 4 po stronie polskiej: Poleskiego, Roztoczañskiego, Magurskiego
i Bieszczadzkiego i 6 po ukraiñskiej: Szackiego, Jaworowskiego, Beskidów Skolskich, Syniewirskiego, U¿añskiego i Karpackiego Rezerwatu Biosfery.
Poleski Park Narodowy, po³o¿ony w zachodniej czêœci Pojezierza £êczyñsko-W³odawskiego, utworzono w 1990 roku. Jest parkiem o charakterze wodno-torfowiskowym o powierzchni 9762,3 ha. W jego krajobrazie charakterystyczne s¹ jeziora krasowe, bagna (6% powierzchni) i wszystkie rodzaje torfowisk. Wystêpuje tu
bogata fauna ptaków, szczególnie wodnych i b³otnych, rzadko wystêpuj¹cy w Polsce ¿ó³w b³otny, ³osie i wilki. Osobliwoœæ przyrodnicz¹ stanowi 8 gatunków roœlin
owado¿ernych, w tym 3 gatunki rosiczek.
Roztoczañski Park Narodowy utworzono w 1974 roku na terenie Roztocza, wokó³
Zwierzyñca. Zajmuje powierzchniê 8482,3 ha, g³ównie lasów. Charakteryzuje siê urozmaicon¹ rzeŸb¹ terenu i bardzo zró¿nicowanymi zespo³ami leœnymi jod³y, buka, dêbu,
œwierka, lipy i grabu. Bogat¹ faunê reprezentuje m.in. po³udniowy gatunek wê¿a esku3
146
Kowalczyk A. Geografia turyzmu, PWN, Warszawa 2002, s. 88-109.
lapa, padalec turkusowy, salamandra plamista. Osobliwoœci¹ przyrodnicz¹ i turystyczn¹ jest hodowla konika polskiego, a tak¿e muzeum przyrodnicze.
Magurski Park Narodowy, utworzony w 1995 roku obejmuje powierzchniê
19 439 ha, z których 17 435,2 ha le¿y w województwie podkarpackim. Po³o¿ony
jest w œrodkowej czêœci Beskidu Niskiego. W jego sk³ad wchodzi pasmo Magury
W¹tkowskiej z silnie urzeŸbion¹ grzêd¹ skaln¹ oraz le¿¹ce w kierunku granicy ze
S³owacj¹ lasy i tereny ³¹kowo-pastwiskowe. Teren Parku charakteryzuje siê du¿ym
(90%) zalesieniem zró¿nicowanym zale¿nie od wystêpuj¹cych tutaj 2 piêter roœlinnych: pogórza (gr¹dy, wielogatunkowe ³êgi, olszynka karpacka i bagienna oraz sztuczne drzewostany z domieszk¹ sosny) i regla dolnego, gdzie dominuj¹ lasy buczyny
karpackiej oraz bory jod³owe i jod³owo-œwierkowe. W faunie wyró¿niaj¹ siê jelenie, niedŸwiedzie brunatne, rysie, ¿biki, wilki, kuny leœne, wydry i kilka rodzin bobrów.
Najstarszy i najwiêkszy na terenie województw przygranicznych z Ukrain¹
jest Bieszczadzki Park Narodowy za³o¿ony w 1973 roku w Bieszczadach Zachodnich i obejmuj¹cy 29,2 tys. ha powierzchni. Powy¿ej górnej granicy lasu wystêpuj¹
malownicze po³oniny grzbietowe i szczytowe poros³e trawami, krzewinkami borówki czernicy i brusznicy, mchami i zio³ami (np. Po³onina Caryñska, Wetliñska).
Lasy stanowi¹ 64% powierzchni parku. Faunê reprezentuj¹ m.in. niedŸwiedzie, rysie i wilki.
Na terenach przygranicznych po stronie polskiej utworzono ponadto 24 parki
krajobrazowe obejmuj¹ce ³¹cznie powierzchniê 519,1 tys. ha, 32 obszary chronionego krajobrazu o ³¹cznej powierzchni 826,1 tys. ha, 148 rezerwatów przyrody
o 22,0 tys. ha oraz 3,1 tys. pomników przyrody.
Na terenie obwodu wo³yñskiego zlokalizowany jest Szacki Park Narodowy,
parki krajobrazowe: Stochód-Prypeæ, ¯ubr, Czeremski, Worotniów, Hubin, Jezioro
Œwiête, 16 rezerwatów pañstwowych, 10 zabytkowych parków i 250 obiektów chronionych i pomników przyrody. Obwód wo³yñski jest jednym z najbogatszych w zasoby wód powierzchniowych wœród obwodów Ukrainy i najbogatszym pod tym
wzglêdem w obszarze transgranicznym. Rzeki, jeziora i inne zbiorniki wodne zajmuj¹ tu blisko 25% powierzchni obwodu. Najwiêkszymi jeziorami na tym terenie
s¹: ŒwitaŸ, Pulmo, Krymno i Piaseczno. Wystêpuj¹ tu znakomite warunki do rozwoju lecznictwa sanatoryjnego. Pok³ady leczniczej borowiny oceniane s¹ na ok.
2 mln m3.
Do najciekawszych obiektów chronionych na terenie obwodu lwowskiego
nale¿y zaliczyæ 2 parki narodowe: Jaworowski i Beskidy Skolskie oraz parki krajobrazowe i rezerwaty: Zawadowski, Wielki Las, Fedorówka, Grzêda.
Na obszarze obwodu zakarpackiego po³o¿ony jest najwiêkszy z parków narodowych pogranicza polsko-ukraiñskiego: Karpacki Rezerwat Biosfery o powierzchni blisko 58 tys. hektarów. Ponadto utworzono tu 2 inne, równie du¿e parki narodo147
we: Syniewirski, U¿añski po blisko 40 tys. ha ka¿dy, a tak¿e parki krajobrazowe
i rezerwaty, m.in.: Dolina Narcyzów, Czarna Góra, Juliwska Góra.
Walory przyrodnicze polsko-ukraiñskiego obszaru transgranicznego stwarzaj¹ dogodne warunki do rozwoju turystyki specjalistycznej (podgl¹danie przyrody,
polowanie z kamer¹, myœlistwo), kwalifikowanej (pieszej, rowerowej, kajakowej),
a tak¿e do rozwoju lecznictwa sanatoryjnego (obok obwodu lwowskiego), zw³aszcza na obszarze Wo³ynia, Zakarpacia i Podkarpacia.
8.2. Walory kulturowe
Najstarsze znalezisko, œwiadcz¹ce o obecnoœci cz³owieka na obszarze województw przygranicznych pochodzi z okolic W³odawy (miejscowoœæ Suszno) i datowane jest na okres 230–190 tysiêcy lat p.n.e. PóŸniejsze œlady pobytu ludzi na tym
obszarze siêgaj¹ epoki paleolitu, o czym œwiadcz¹ odkryte znaleziska w Górze Pu³awskiej nad Wis³¹. Nietrwa³e osady z epoki mezolitu zarejestrowano w dolinach
Wis³y, Wieprza i Bystrzycy oraz na lessowych wy¿ynach Lasu Stockiego i Okala.
Kilkuhektarowe osady neolityczne znamy z W¹wolnicy, Lasu Stockiego, Celejowa,
Chodlika i Gródka nad Bugiem.
Szczególnym wyró¿nikiem obszaru województwa s¹ megalityczne grobowce kultury pucharów lejkowatych odnotowane na P³askowy¿u Na³êczowskim oraz
ogromne osiedla ludzkie z tego okresu – z najbardziej znanym – w Gródku nad
Bugiem. Po kulturze ceramiki sznurowej pozosta³y w krajobrazie regionu niezwyk³e
kurhany. Najwiêcej, bo oko³o 60 kopców, zachowa³o siê na Grzêdzie Sokalskiej.
Rozci¹gaj¹ siê one równole¿nikowo na ponad 20 kilometrach najwy¿szych garbów. Niew¹tpliwie osobliwoœci¹ na skalê europejsk¹ s¹ tak¿e cmentarzyska Gotów z II–IV w. n.e. odkryte w Mas³omêczu i Gródku nad Bugiem.
Znacz¹cym walorem turystycznym jest kultura ludowa, zarówno materialna
jak i niematerialna. Obejmuje ona ludowe budownictwo i technikê, obyczaje i sztukê. Dzie³a ludowej kultury mo¿na ogl¹daæ w miejscu ich powstawania, b¹dŸ w muzeach etnograficznych i skansenach lub w punktach etnograficznych i izbach twórczych, m.in. w Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie i w Szewczenkowskim Gaju we
Lwowie4.
Œcieranie siê i przenikanie ró¿nych grup etnicznych oraz kulturowych zwi¹zanych z kolejnymi falami osadnictwa na terenach pogranicza pozostawi³o niematerialne œlady obejmuj¹ce m.in. jêzyk, nazewnictwo, tradycje i zwyczaje. Obok doR¹kowski G. Turystyka jako czynnik aktywizacji pogranicza polsko-ukraiñskiego; Jedut R.,
Geograficzne uwarunkowania aktywizacji turystycznej pogranicza polsko-ukraiñskiego.
4
148
minuj¹cych dwóch ¿ywio³ów kulturowych, polskiego i ruskiego, na kszta³t obecnego dziedzictwa kulturowego du¿e znaczenie mia³ nap³yw osadników ormiañskich,
niemieckich, tatarskich i ¿ydowskich, a tak¿e innych narodowoœci, które przez wieki wspó³istnia³y i kulturowo wzajemnie siê przenika³y. W zró¿nicowanych zwyczajach i architekturze du¿e wp³ywy wywar³y ró¿norodne religie: rzymskokatolicka,
greckokatolicka, ormiañskokatolicka, prawos³awna, judaizm i protestantyzm.
Przenikaj¹cy siê nawzajem wielowarstwowy charakter dziedzictwa kulturowego, zachowane bogactwo obiektów oraz ca³ych jego zespo³ów, ró¿norodna i bogata oferta kulturalna, wielki potencja³ amatorskiego ruchu artystycznego sprawiaj¹, i¿ region transgraniczny nale¿y do najcenniejszych pod tym wzglêdem nie tylko
w Polsce, ale i na Ukrainie.
Jedn¹ z najwiêkszych atrakcji turystycznych s¹ zabytki – chronione ustawowo
dobra kultury ze wzglêdu na wartoœæ artystyczn¹, historyczn¹ i naukow¹. Na obszarze tym wystêpuj¹ zarówno obiekty zabytkowe wykorzystywane zgodnie ze swoim
pierwotnym przeznaczeniem (koœcio³y, cerkwie), jak i pe³ni¹ce nowe funkcje (muzealne, wystawiennicze, funkcje hotelowe i gastronomiczne).
Tereny województwa lubelskiego i podkarpackiego od pocz¹tków pañstwa
polskiego by³y obszarem zagro¿onym ze strony czêsto naje¿d¿aj¹cych na kresy
wschodnie Tatarów i Turków. Z tego powodu ju¿ za panowania Kazimierza Wielkiego rozpoczêto budowê wielu obiektów murowanej architektury obronnej, zw³aszcza na Podkarpaciu. Powstawa³y tutaj nie tylko zamki obronne, ale tak¿e ca³e miasta, wsie, dwory, koœcio³y i klasztory. Wszystkie one mia³y zapewniæ przygranicznym terenom spokój, a tak¿e w niektórych przypadkach pe³ni³y rolê stra¿nic na gêsto przebiegaj¹cych tutaj szlakach handlowych: z Krakowa na Ruœ i dalej nad Morze Czarne czy z Krakowa – przez Lublin i Brzeœæ – do Wilna, „Droga Królewska”
z Krakowa – przez Lublin i Che³m – do Kijowa oraz szlak bursztynowy: Morze
Ba³tyckie – Morze Czarne.
Wœród licznych zamków Podkarpacia wymieniæ nale¿y: zamek Kamieniec
w Odrzykoniu, zamek Kazimierzowski w Przemyœlu, zamek w Krasiczynie a tak¿e
zamki w Lesku, Przec³awiu, Rozwadowie, Rzemieniu, Sanoku i Wêgierce oraz
otoczony fortyfikacjami bastionowymi zamek w £añcucie, gdzie znajduje siê jedna z najwiêkszych kolekcji w Europie, ponad 100 powozów.
Najcenniejszym, w skali kraju i Europy, obiektem militarnym z po³owy XIX
wieku jest pierœcieñ twierdzy Przemyœl. Z 15 fortów pierœcienia zewnêtrznego dobrze zachowa³ siê Fort nr VIII w £êtowni i Fort nr XI w Duñkowiczkach. Istnieje
równie¿ wiele zabytków techniki przemys³owej. Najciekawsze obiekty zwi¹zane
z przemys³em naftowym zgromadzone zosta³y w skansenie w Bóbrce. Inne posiadaj¹ du¿e mo¿liwoœci wykorzystania turystycznego, jak linie kolejki w¹skotorowej
Przeworsk – Dynów oraz £upków – Cisna.
149
Tak¿e na terenie województwa lubelskiego zachowa³y siê liczne pozosta³oœci
obiektów obronnych, m.in. w Bochotnicy, Kazimierzu Dolnym, Janowcu, Krupem,
Wojciechowie, Kry³owie, £aszczowie, Zawieprzycach, Bia³ej Podlaskiej, Kodniu,
Or³owie Murowanym i Sielcu, a przede wszystkim w Dêblinie i Zamoœciu. Przez
po³udniowe obszary województwa przebiega czêœæ pierœcieniowego systemu umocnieñ Linii Mo³otowa.
Z obiektów obronnych na terenach przygranicznych obwodów Ukrainy na
szczególn¹ uwagê zas³uguje zamek z XIII wieku w Drohobyczu oraz z koñca XIII
wieku w £ucku, z XVI w. i zrekonstruowany w wieku XVII zamek w Starym Siole,
a tak¿e zamki w Olesku, Podhorcach, O³yce oraz tzw. Zamek Wysoki, a raczej jego
pozosta³oœci, na wzgórzu zamkowym we Lwowie. Wiele ciekawych obiektów obronnych wzniesiono ju¿ poza granicami obwodów przygranicznych, choæby w Dubnie,
Ostrogu, Kamieñcu czy Krzemieñcu.
Najwiêkszym i „najhojniej” obdarowanym w zabytki miastem pogranicza jest
za³o¿ony w 1256 roku Lwów Staromiejski, zespó³ architektoniczny o ³¹cznej powierzchni ok. 120 ha, zosta³ w 1998 r. wpisany na Listê Œwiatowego Dziedzictwa
Kulturowego UNESCO. Do najcenniejszych zabytków Lwowa nale¿¹ m.in.: unicka
katedra Œw. Jura, rynek otoczony 44 kamienicami, ratusz, gotycki koœció³ katedralny obrz¹dku ³aciñskiego z kaplic¹ Kampianów oraz wolno stoj¹ca kaplica Boimów,
koœció³ Dominikanów, arsena³ miejski, opera, katedra ormiañska, koœció³ bernardyñski œw. Andrzeja Aposto³a, Uspieñska (Wo³oska) cerkiew z kaplic¹ Trzech Œwiêtych, wie¿a Korniakta, kamienica korniaktowska (królewska), gmach uniwersytetu
im. Iwana Franki. Wa¿nym miejscem na mapie zabytków Lwowa jest cmentarz £yczakowski z cmentarzem „Orl¹t Lwowskich” – cel sentymentalnych podró¿y wielu
Polaków. Nekropolia jest od 1786 roku miejscem spoczynku wybitnych lwowian
ró¿nych narodowoœci.
Drugim miastem w regionie transgranicznym wpisanym na Listê Œwiatowego Dziedzictwa Kultury UNESCO jest Zamoœæ – twierdza i zarazem „miasto idealne”. Zachowa³ siê tutaj ca³y uk³ad urbanistyczny projektu Bernarda Morando:
urokliwe kamienice podcieniowe, Ratusz zamojski – stanowi¹cy jedn¹ z najpiêkniejszych póŸnobarokowych budowli w Polsce, Kolegiata zamojska, pa³ac Zamoyskich, bramy miejskie, a przede wszystkim budowle fortyfikacyjne; nadszañce w istniej¹cych i przebudowanych bastionach, kojce przed kurtynami miêdzybastionowymi, dzia³obitnie i szereg elementów obronnych przedpola twierdzy ³¹cz¹ce siê w jeden z najnowoczeœniejszych w Europie uk³adów obronnych przez
ca³¹ po³owê XIX wieku.
W Baranowie Sandomierskim, Koz³ówce, Rzeszowie, Dukli, Sieniawie, Pu³awach, Klemensowie, Kocku i Radzyniu Podlaskim, Niezdowie i Rejowcu zachowa³y siê najbardziej znane w skali kraju zespo³y pa³acowo-parkowe oraz pa³ace w Czemiernikach i Na³êczowie.
150
Ryc. 8.1. G³ówne obszary turystyczne pogranicza polsko-ukraiñskiego
ród³o: Opracowanie w³asne.
151
Region Polski po³udniowo-wschodniej obfituje w zachowane na ogó³ w dobrym stanie obiekty sakralne, liczne koœció³ki drewniane, zw³aszcza na Podkarpaciu: Kwiatoñ, Mochnaczka, PowroŸnik, a nade wszystko Haczów, gdzie znajduje
siê najstarszy w Polsce drewniany koœció³ budz¹cy podziw historyków sztuki. Na
uwagê zas³uguje tak¿e zespó³ klasztorny w Jaros³awiu oraz koœció³ w Le¿ajsku znany w Polsce i w Europie z koncertów organowych.
Na terenie Lubelszczyzny dominuj¹ koœcio³y rzymskokatolickie, mniej liczne
s¹ cerkwie prawos³awne i unickie oraz bo¿nice. Do najciekawszych budowli katolickich nale¿¹: katedry w Lublinie i Zamoœciu, koœcio³y w Piotrawinie, Kazimierzu
Dolnym, Uchaniach, Turobinie, Che³mie, W³odawie, Pu³awach, Kodniu, Lubartowie, Leœnej Podlaskiej, Zwierzyñcu, Go³êbiu, Chodlu oraz kaplica Œw. Trójcy
w Lublinie i Loretañska w Go³êbiu. Cerkwie zlokalizowane s¹ w Jab³ecznej, Hrubieszowie, Szczebrzeszynie, Che³mie, W³odawie.
Wœród zachowanych drewnianych obiektów sakralnych wyró¿niaj¹ siê koœcio³y
w Tomaszowie Lubelskim, Annopolu, Górecku Koœcielnym i Borowicy oraz cerkwie w Kostom³otach, Ch³opiatynie, Korczminie, Hrebennem i D³u¿niowie. Na
uwagê zas³uguj¹ zespo³y klasztorne w Jab³ecznej, Lublinie, Radecznicy, Kazimierzu Dolnym, Leœnej Podlaskiej, Bia³ej Podlaskiej, Che³mie i Szczebrzeszynie.
Warto obejrzeæ bo¿nice w Zamoœciu, W³odawie, £êcznej, Modliborzycach i
Szczebrzeszynie.
Najstarsze cerkwie w obwodach przygranicznych Ukrainy pochodz¹ z XII
i XIII wieku. Najcenniejsze zabytki tego typu zlokalizowane s¹ we W³odzimierzu
Wo³yñskim, Serednim Wodiane, Kolodne, Zimnym, 2 cerkwie w Drohobyczu, cerkiew Œw. Miko³aja we Lwowie, Potelyczu, Niskieniczach, Krechowie, Oleksandriwce,
Wo³yci Derewlañskiej, Kamieniu Koszyrskim, Borys³awiu, Roztoce, ¯ó³kwi i w Zalesoczu. Wœród zabytkowych koœcio³ów wymieniæ warto: koœció³ katedralny z XIV w.
we Lwowie, XV-wieczny koœció³ w Drohobyczu oraz kolegiatê pod wezwaniem
œw. Wawrzyñca i œw. Stanis³awa oraz koœció³ Dominikanów w ¯ó³kwi, kolegiatê w
O³yce oraz koœció³ w Horianach. Wiele spoœród zabytkowych zespo³ów sakralnych
na terenach przygranicznych z Ukrain¹ jest do dzisiaj miejscem kultu. S¹ to, zwi¹zane z wyznaniem rzymskokatolickim, prawos³awnym i unickim: W¹wolnica, Lublin, Kodeñ, Leœna Podlaska, Kolembrody, Kalwaria Pac³awska, Krasnobród, Jab³eczna oraz Kostom³oty i Pratulin.
Na terenie województwa lubelskiego zlokalizowane by³y w czasie II wojny
œwiatowej 3 hitlerowskie obozy zag³ady, w których zginê³o ³¹cznie oko³o 1,4 mln
osób: w Be³¿cu (750 tys.), Majdanku (350 tys.) i Sobiborze (250 tys.). Obecnie miejsca
te s¹ licznie odwiedzane przez turystów, szczególnie z Polski, Izraela, a tak¿e Stanów Zjednoczonych i Japonii.
Ró¿norodnoœæ walorów kulturowych regionu transgranicznego, zw³aszcza
kultury ludowej oraz obiektów architektonicznych, stwarza dogodne warunki roz152
woju dla turystyki wycieczkowej, zw³aszcza w obwodzie lwowskim i województwie lubelskim.
8.3. Baza noclegowa i jej wykorzystanie
Wykorzystanie naturalnych predyspozycji regionu transgranicznego do rozwoju turystyki na tym terenie wymaga rozwoju infrastruktury turystycznej, a w pierwszej kolejnoœci bazy noclegowej. Us³ugi noclegowe s¹ jednym z podstawowych
noœników wartoœci ekonomicznych zwi¹zanych z ruchem turystycznym. W ostatnich latach na terenach przygranicznych z Ukrain¹ obserwuje siê zmiany funkcji
i jakoœci obiektów bazy noclegowej poddawanej kategoryzacji, a tak¿e kontrolom
ró¿nych systemów rekomendacyjnych – zarówno krajowych, jak i zagranicznych.
Obserwuje siê tak¿e powstawanie nowych, o wysokim standardzie us³ug, obiektów
hotelowych w przygranicznych obwodach Ukrainy, pomimo to ogólny poziom tych
us³ug jest wci¹¿ niewystarczaj¹cy.
Podstawowa baza noclegowa zlokalizowana na obszarze pogranicza polsko-ukraiñskiego liczy ³¹cznie 713 obiektów noclegowych (44,3% na terenach przygranicznych Polski i 55,7% w obwodach ukraiñskich) to 63,3 tys. miejsc, z czego 33,3%
zlokalizowanych jest w województwach przygranicznych i 66,7% w obwodach.
Spoœród 44,5 tys. miejsc ca³orocznych 23,8% zlokalizowanych jest w polskiej czêœci obszaru transgranicznego i 76,2% w czêœci ukraiñskiej.
Struktura liczby obiektów jak i miejsc noclegowych wed³ug województw
i obwodów jest zró¿nicowana. Najlepiej w bazê noclegow¹ wyposa¿ony jest obwód
lwowski, w którym zlokalizowanych jest 27,3% obiektów i 41,0% miejsc noclegowych pogranicza polsko-ukraiñskiego, w województwie lubelskim odpowiednio
25,0% i 18,7% i w podkarpackim 19,4% i 14,7%. Najmniejszy udzia³ w strukturze
miejsc noclegowych i obiektów ma obwód zakarpacki i wo³yñski. Nieco inny obraz
nasycenia poszczególnych jednostek administracyjnych tego obszaru w bazê noclegow¹ jawi siê pod wzglêdem wskaŸnika liczby miejsc noclegowych na 1 tys. mieszkañców, który w obwodzie lwowskim wynosi 10,1, w zakarpackim 7,4, wo³yñskim
6,7 i najmniej w województwie lubelskim 5,4 i podkarpackim 4,4 miejsca noclegowego na 1 tys. mieszkañców.
Przeciêtny obiekt noclegowy w obszarze transgranicznym liczy 89 miejsc, 67
w regionach polskich i 106 w ukraiñskich. Dysproporcja ta wynika g³ównie z ró¿nicy w strukturach obiektów noclegowych obu obszarów. A¿ 67,8% miejsc noclegowych na terenach przygranicznych Ukrainy znajduje siê w obiektach uzdrowiskowych i zaledwie nieco ponad 5% miejsca te zajmuj¹ w strukturze obiektów na terenie województw przygranicznych. Najwiêksze obiekty noclegowe o przeciêtnie 133,0
153
Ryc. 8.2. Liczba miejsc noclegowych w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r. (w tys.)
ród³o: Opracowanie w³asne.
miejscach zlokalizowane s¹ w obwodzie lwowskim, o 88,8 miejsc w zakarpackim
i 71,5 miejscach w wo³yñskim. Przeciêtny obiekt noclegowy na terenach przygranicznych Polski jest o po³owê mniejszy ni¿ w obwodzie lwowskim i liczy w województwie lubelskim 66,3 miejsca, a w podkarpackim 67,2.
W strukturze obiektów noclegowych pogranicza dominuj¹ zak³ady uzdrowiskowe stanowi¹ce 28,9% obiektów i dysponuj¹ce 46,9% miejscami noclegowymi.
Hotele stanowi¹ 27,3% obiektów i zawieraj¹ 24,8% miejsc noclegowych, zaœ oœrodki wypoczynkowe odpowiednio 25,7% i 15,8%. Najmniej liczebnym rodzajem bazy
noclegowej s¹ kempingi i pola namiotowe (5,5% obiektów i 5,2% miejsc noclegowych) oraz schroniska m³odzie¿owe (12,9% i 7,0%).
Struktury zarówno obiektów jak i miejsc noclegowych ró¿ni¹ siê istotnie tak
w podziale na przygraniczne tereny Ukrainy i Polski, jak dla poszczególnych obwodów i województw. Udzia³ miejsc noclegowych w zak³adach uzdrowiskowych
w obwodach przygranicznych wynosi 67,8% i jest a¿ o 62,7 pkt wy¿szy ni¿ w województwach przygranicznych, zbli¿ony jest natomiast na tych terenach udzia³ obiektów i miejsc noclegowych w hotelach. Województwa przygraniczne lepiej wyposa¿one s¹ w kempingi, pola namiotowe, schroniska m³odzie¿owe i oœrodki wypoczynkowe, których udzia³ w ogólnej liczbie miejsc noclegowych jest w przygranicznych
regionach Polski wiêkszy od 12 do 16 pkt od udzia³u tego typu bazy w przygranicznych obwodach Ukrainy.
154
Najwiêcej hoteli (26,7% hoteli regionu transgranicznego i 29,1% miejsc
w hotelach) oraz zak³adów lecznictwa sanatoryjnego (57,8% obiektów i 67,3%
miejsc) funkcjonuje w obwodzie lwowskim, najwiêcej kempingów (56,8% obiektów i 69,3% miejsc) i oœrodków wczasowych (odpowiednio: 41,5% i 44,3%) jest
zlokalizowanych w województwie lubelskim, zaœ schronisk m³odzie¿owych w podkarpackim (44,6% obiektów i 37,6% miejsc).
Ryc. 8.3. Liczba udzielonych noclegów w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r. (w tys.)
ród³o: Opracowanie w³asne.
Z bazy noclegowej w obszarze transgranicznym skorzysta³o w 2003 roku 1,3
mln turystów, z tego 43,9% na terenie przygranicznym Polski i 56,1% w obwodach
przygranicznych Ukrainy. Najwiêcej, bowiem 33,6% turystów przyjecha³o do obwodu lwowskiego, 23,2% do województwa lubelskiego i 20,7% do podkarpackiego
oraz 12,1% do obwodu zakarpackiego i 10,4% do wo³yñskiego.
Charakterystyczne jest, ¿e najlepiej wyposa¿ony w bazê noclegow¹ w obszarze transgranicznym obwód lwowski pod wzglêdem liczby przyje¿d¿aj¹cych turystów zajmuje 5 miejsce na Ukrainie, a pod wzglêdem wyje¿d¿aj¹cych – trzecie.
Struktura obiektów i ich specyfika bezpoœrednio wp³ywa na przeciêtny okres
pobytu turysty w obiekcie noclegowym, który w obszarze transgranicznym wynosi³
przeciêtnie 6,3 dnia, przy czym na terenie polski 2,6 i 9,2 na terenie przygranicznych
obwodów Ukrainy. Najd³u¿ej turyœci przebywali w obwodzie lwowskim – 11,0 dni,
w zakarpackim – 7,8 dnia, wo³yñskim – 4,9 oraz w województwie podkarpackim –
2,8 i lubelskim – 2,4 dnia.
155
W obszarze transgranicznym z 1 miejsca noclegowego korzysta przeciêtnie
w ci¹gu roku 20 turystów, na terenach przygranicznych Polski ponad 26 i 17 w obwodach przygranicznych Ukrainy. Najwiêcej turystów przypada na 1 miejsce noclegowe w województwie podkarpackim – 28 i lubelskim – 25, znacznie mniej natomiast
w obwodzie lwowskim i zakarpackim – po 16 i wo³yñskim – 18.
Na 1 miejsce noclegowe udzielanych jest w obszarze transgranicznym w ci¹gu roku 125 noclegów: 68 w województwach przygranicznych i 154 noclegi w obwodach przygranicznych Ukrainy. Œwiadczy to o bardziej efektywnym wykorzystaniu bazy noclegowej na terenach przygranicznych Ukrainy ni¿ Polski.
Najlepsz¹ infrastrukturê turystyczn¹ w województwach przygranicznych posiadaj¹ powiaty: bieszczadzki, kroœnieñski, sanocki i jasielski, w³odawski, pu³awski, zamojski oraz miasta Rzeszów, Lublin, Zamoœæ i Przemyœl, po stronie ukraiñskiej natomiast rejony: Drohobycz, Jaworów, Skole, Szack, Pereczyn, Tiaczew oraz
miasta: Lwów, Morszyn, Truskawiec i U¿gorod.
Wœród turystów z Ukrainy odwiedzaj¹cych Polskê zdecydowan¹ wiêkszoœæ
stanowi¹ mê¿czyŸni, ok. 80%. W przyjazdach dominuj¹ osoby w wieku œrednim
oraz w grupie wiekowej 25-34 lata (ponad jedna trzecia turystów). G³ównymi celami podró¿y s¹ przyjazdy turystyczne, a tak¿e przejazdy tranzytem przez Polskê, przyjazdy w interesach i sprawach s³u¿bowych, odwiedziny u krewnych lub znajomych,
a tak¿e zakupy. Jednodniowe wizyty zwi¹zane s¹ g³ównie z zakupami i s¹siedzkimi
odwiedzinami. W roku 2004 z bazy noclegowej w województwie podkarpackim
skorzysta³o 29,5 tys. turystów z Ukrainy, zaœ w województwie lubelskim 21,9 tys.
Oko³o 80% turystów z Ukrainy zatrzymuje siê w odleg³oœci nie wiêkszej ni¿ 100 km
od granicy.
Analiza struktury bazy noclegowej polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego oraz poziomu i struktury ruchu turystycznego prowadzi do wniosku o ró¿nych
kierunkach rozwoju turystyki na terenach przygranicznych Ukrainy i Polski. W obwodach przygranicznych obiekty turystyczne s¹ du¿e, nastawione na turystykê pobytow¹ z du¿ym udzia³em lecznictwa sanatoryjnego. Tereny przygraniczne Polski
z obiektami raczej ma³ymi obs³uguj¹ w wiêkszym stopniu ruch wycieczkowy, turystykê kwalifikowan¹ oraz pobyty wczasowe. Poœrednio œwiadczy to o ró¿nych preferencjach i potrzebach ruchu turystycznego na obu obszarach. Tezê tê wydaje siê
potwierdzaæ zaledwie 10-% udzia³ turystów ukraiñskich w ruchu turystycznym
w polskiej czêœci obszaru transgranicznego oraz jeszcze mniejszy udzia³ turystów
polskich w ruchu turystycznym na obszarach przygranicznych Ukrainy. Œwiadczy to
tak¿e o niewielkim wzajemnym oddzia³ywaniu potencja³ów turystycznych obwodów i województw przygranicznych. Z drugiej strony sytuacja ta jest potencjaln¹
szans¹ wiêkszej „wymiany ruchu turystycznego” przy jednoczesnym udro¿nieniu
przejœæ granicznych oraz przygotowaniu ofert turystycznych dostosowanych do preferencji turystów z drugiej strony granicy.
156
Niezwykle wa¿n¹ funkcjê w ofercie turystycznej regionu odgrywaj¹ obiekty
obs³ugi turystyki. W regionie transgranicznym zlokalizowane s¹ 104 muzea, 24 teatry, 103 kina, 10 ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz 54,7 tys. sklepów
i 1,7 tys. stacji benzynowych.
Nasycenie terenów przygranicznych obiektami obs³ugi turystyki jest niezwykle
zró¿nicowane. Na 1 teatr przypada przeciêtnie w regionie transgranicznym 381,8 tys.
Ryc. 8.4. Wybrane obiekty obs³ugi turystyki w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r.
ród³o: Opracowanie w³asne.
mieszkañców, przy czym na terenach przygranicznych Polski 714,7 tys. i Ukrainy
270,8 tys. Oznacza to, ¿e tereny przygraniczne Ukrainy s¹ ponad 2,5-krotnie bardziej nasycone w obiekty teatralne ni¿ przygraniczne obszary Polski. Pozosta³e wskaŸniki okreœlaj¹ce liczbê mieszkañców na 1 obiekt s¹ korzystniejsze dla polskiej czêœci obszaru transgranicznego, gdzie nasycenie w muzea jest blisko 2,5-krotnie wiêksze
ni¿ w przygranicznych obwodach Ukrainy, 3-krotnie wiêksze w kina, 4,5-krotnie
wiêksze w ogrody botaniczne i zoologiczne oraz ponad 6,5-krotnie wiêksze w sklepy i 3-krotnie w stacje benzynowe.
WskaŸnik liczby ludnoœci przypadaj¹cej na 1 obiekt obs³ugi turystyki wskazuje, ¿e województwo lubelskie jest najbardziej nasycone, spoœród jednostek admi157
nistracyjnych pogranicza, w muzea, sklepy i stacje paliw, na drugim miejscu plasuje
siê natomiast pod wzglêdem nasycenia w kina oraz ogrody botaniczne i zoologiczne. Województwo podkarpackie zajmuje pierwsze miejsce pod wzglêdem nasycenia w kina, ogrody botaniczne i zoologiczne oraz na drugim miejscu w sklepy, stacje
paliw i muzea. Pod wzglêdem nasycenia obwodów i województw przygranicznych
w teatry, na pierwszym miejscu uplasowa³ siê obwód lwowski, zaœ na drugim zakarpacki. Obwód wo³yñski najwy¿sze 3 miejsce w regionie transgranicznym zaj¹³ pod
wzglêdem nasycenia w muzea i teatry.
8.4. Turystyka jako czynnik rozwoju
Obszar transgraniczny charakteryzuje siê znacz¹cymi walorami i atrakcyjnoœci¹ turystyczn¹. Wystêpuje tu urozmaicona rzeŸba terenu i wspania³e krajobrazy,
du¿e kompleksy leœne, liczne gatunki zwierzyny ³ownej, bogata sieæ wód powierzchniowych z obfitoœci¹ wielu gatunków ryb, zasoby wód mineralnych i leczniczych,
liczne zabytki kultury materialnej oraz bogaty i ró¿norodny folklor.
Pomimo dobrych warunków do rozwoju ró¿nych form turystyki: rekreacyjnej,
aktywnej, kwalifikowanej, miejskiej i kulturowej, ale tak¿e biznesowej i in., to naturalne i kulturowe walory obszaru transgranicznego wykorzystywane s¹ nie w pe³ni. Tylko nieliczne obszary mo¿na zaliczyæ do trzeciej fazy rozwoju regionów turystycznych, charakteryzuj¹cej siê dobrze rozwiniêtym rynkiem turystycznym, o szybko
zwiêkszaj¹cej siê liczbie turystów i inwestycji w turystykê. Wiele obszarów atrakcyjnych turystycznie znajduje siê natomiast we wstêpnych fazach rozwojowych,
w tzw. fazie odkrywania oraz w fazie przyci¹gania5.
Wœród najczêœciej formu³owanych przyczyn niepe³nego wykorzystania mo¿liwoœci rozwojowych regionu transgranicznego poprzez turystykê wymienia siê:
– niewystarczaj¹c¹ popularnoœæ turystyczn¹, zw³aszcza na tle innych regionów
w Polsce i na Ukrainie,
– niewystarczaj¹cy marketing turystyki, zw³aszcza niedostatki produktu turystycznego i promocji,
– peryferyjnoœæ po³o¿enia i utrudnion¹ dostêpnoœæ komunikacyjn¹, szczególnie przygranicznych obszarów Polski,
– barierê kapita³ow¹ w dziedzinie tworzenia i dystrybucji produktu turystycznego,
– niewystarczaj¹cy ruch turystyczny,
Miszczuk A., Koncepcja cyklu ¿ycia obszarów turystycznych i mo¿liwoœci jej wykorzystania
w badaniach nad Euroregionem Bug [w:] R¹kowski G. (red.), Turystyka jako czynnik aktywizacji
pogranicza polsko-ukraiñskiego, Norbertinum, Lublin 1997, s. 162-165.
5
158
– brak infrastruktury ekonomicznej wspomagaj¹cej rozwój przedsiêbiorczoœci w
sferze obs³ugi turystyki.
Pomiêdzy poszczególnymi, wyspecyfikowanymi wy¿ej barierami rozwoju turystyki na polsko-ukraiñskim obszarze transgranicznym, wystêpuj¹ wzajemne zale¿noœci i oddzia³ywania stanowi¹c pewien rodzaj b³êdnego ko³a. Tylko „rozerwanie go” mo¿e otworzyæ drogê do przyspieszenia rozwoju gospodarczego obszarów
przygranicznych poprzez turystykê.
159
160
Andrzej Miszczuk
Stefan Trochimczuk
Rozdzia³ 9
NAUKA I SZKOLNICTWO WY¯SZE
We wspó³czesnych koncepcjach rozwoju regionalnego nadal docenia siê tradycyjne czynniki, tj. pracê, kapita³ oraz ziemiê i inne zasoby naturalne, jednak coraz
wiêkszego znaczenia nabiera wiedza – jako g³ówne Ÿród³o bogactwa oraz najwa¿niejszy czynnik stymuluj¹cy aktywnoœæ gospodarcz¹1 . Mówi siê wrêcz o gospodarce opartej na wiedzy. Wiedza jest elementem budowania kapita³u spo³ecznego regionu, a poprzez to wzmacniania przewag konkurencyjnych nad innymi regionami.
Jest to szczególnie wa¿ne w odniesieniu do obszaru pogranicza polsko-ukraiñskiego, wykazuj¹cego wiele cech peryferyjnoœci zarówno w sensie po³o¿enia geograficznego, jak te¿ potencja³u ekonomicznego.
Tabela 9.1. Osoby z wy¿szym wykszta³ceniem na pograniczu polsko-ukraiñskim
wed³ug stanu w dniu 5 grudnia 2001 roku na Ukrainie i 20 maja 2002
roku w Polsce
ród³o: Zestawienie w³asne na podstawie: www.ukrcensus.gov.ua oraz publikacji GUS: NSP 2002.
Por. m.in.: Chojnicki Z., Czy¿ T., Polska na œcie¿ce rozwoju gospodarki opartej na wiedzy.
Podejœcie regionalne, „Przegl¹d Geograficzny”. 75, z. 1, 2003, s. 23-24; Domañski R., Geografia
ekonomiczna. Ujêcie dynamiczne, PWN, Warszawa 2003, s. 268-270.
1
161
Jedn¹ z miar ukazuj¹cych kapita³ spo³eczny pogranicza polsko-ukraiñskiego,
niezbêdny do budowania gospodarki opartej na wiedzy jest liczba osób z wy¿szym
wykszta³ceniem. Jedynym wiarygodnym Ÿród³em danych na ten temat s¹ narodowe
spisy powszechne. Ostatnie odby³y siê: na Ukrainie w grudniu 2001 roku i w Polsce
w maju-czerwcu 2002 roku. Dane uzyskane w ich wyniku zawiera tabela 9.1.
Wynika z niej, ¿e w dwóch polskich województwa pogranicza polsko-ukraiñskiego mieszka 10,0% ludnoœci Polski legitymuj¹cej siê wy¿szym wykszta³ceniem.
Z kolei w trzech obwodach ukraiñskich ludnoœæ z wy¿szym wykszta³ceniem stanowi 8,8% ogó³u tej ludnoœci na Ukrainie. Analiza liczby osób z wy¿szym wykszta³ceniem w przeliczeniu na 1000 osób w wieku powy¿ej 19 roku ¿ycia pokazuje, ¿e ten
typ wykszta³cenia jest bardziej popularny na Ukrainie ni¿ w Polsce. Ponadto wyraŸnie widaæ, ¿e tylko w obwodzie lwowskim odsetek osób z wy¿szym wykszta³ceniem jest zdecydowanie wiêkszy od œredniej krajowej, w pozosta³ych województwach/obwodach jest on wyraŸnie ni¿szy. Nie mo¿na zatem stwierdziæ, ¿e poziom
wykszta³cenia ludnoœci jest atutem pogranicza polsko-ukraiñskiego. By budowaæ
gospodarkê opart¹ na wiedzy, konieczna jest tak¿e odpowiednia w sensie iloœciowych jak i jakoœciowym baza wiedzy, w której ramach szczególnego znaczenia nabieraj¹ placówki szkolnictwa wy¿szego, zarówno jako Ÿród³a generowania wiedzy
jak te¿ jej upowszechniania.
Tradycje funkcjonowania szkolnictwa wy¿szego na obszarze dzisiejszego pogranicza polsko-ukraiñskiego siêgaj¹ XVI wieku. Pierwsz¹ szko³¹ wy¿sz¹ na pograniczu polsko-ukraiñskim, a tak¿e na obszarze ca³ej Ukrainy by³a – za³o¿ona oko³o
1576 r. przez Konstantego Wasyla Ostrogskiego w Ostrogu na obszarze historycznego Wo³ynia2 – Akademia Ostrogska3 .
Kszta³ci³a ona duchownych prawos³awnych, prowadzi³a te¿ w³asn¹ drukarniê, dziêki której wydawane by³y podrêczniki. Dzia³a³a do 1636 roku.
Inn¹ historycznie wa¿n¹ – powsta³¹ nieco póŸniej ni¿ Akademia Ostrogska,
bo w 1594 roku – uczelni¹ by³a Akademia Zamojska. Zosta³a ona za³o¿ona w Zamoœciu przez kanclerza i hetmana wielkiego koronnego – Jana Zamoyskiego. Wzorowana na uniwersytecie w Padwie, przeznaczona by³a dla m³odzie¿y szlacheckiej
i mieszczañskiej. Mia³a j¹ przygotowywaæ do udzia³u w ¿yciu publicznym. Dzia³alnoœæ Akademii Zamojskiej trwa³a do 1784 roku4 .
2
Obszar historycznego Wo³ynia obejmuje nie tylko dzisiejszy obwód wo³yñski, ale tak¿e
obwód rówieñski i znaczn¹ czêœæ ¿ytomierskiego. Ostróg le¿y obecnie w obwodzie rówieñskim. Por.:
Eberhardt P., Przemiany demograficzno-osadnicze na Wo³yniu [w:] Eberhardt P., Gorzym-Wilkowski W., Miszczuk A., Przemiany demograficzno-osadnicze na pograniczu polsko-ukraiñsko-bia³oruskim, „Euroregion Bug” t. 8, s. 162.
3
Encyklopedia Kresów, Wydawnictwo Kluszczyñski, Kraków 2004, s.15.
4
Tam¿e.
162
Bardzo wa¿n¹ dat¹ dla rozwoju szkolnictwa wy¿szego na obecnym pograniczu polsko-ukraiñskim by³ rok 1661, kiedy to król Jan Kazimierz nada³ kolegium
jezuickiemu we Lwowie prawa akademickie, daj¹c tym samym pocz¹tek najwiêkszej uczelni na tym obszarze, jak¹ jest Uniwersytet Lwowski. Prawa te zosta³y potwierdzone przez króla Augusta III w 1758 roku. Akt za³o¿ycielski przewidywa³
powstanie czterech wydzia³ów, tj. teologicznego, filozoficznego, prawnego i medycznego. Kasata zakonu Jezuitów w 1773 roku spowodowa³a, ¿e uniwersytet zamieniono w szko³ê œredni¹. Reaktywacji uczelni dokona³ cesarz Józef II w 1784
roku, jednak w latach 1805–1816 mia³a ona ponownie status szko³y œredniej. Ponownej reaktywacji uniwersytetu dokona³ cesarz Franciszek I w 1817 roku. Przerwy
w funkcjonowaniu uczelni pojawia³y siê te¿ w latach 1848–51 oraz w czasie I i II
wojny œwiatowej. W latach 1919–1939 Uniwersytet Lwowski nosi³ imiê Jana Kazimierza, a po II wojnie œwiatowej – Iwana Franki5 .
We Lwowie w 1844 roku powsta³a tak¿e jedna z najstarszych uczelni technicznych Europy – Politechnika Lwowska, a w 1872 roku w Dublanach pod Lwowem zosta³a utworzona Akademia Rolnicza, po 1919 roku przekszta³cona w Wydzia³ Rolniczo-Leœny Politechniki Lwowskiej. Pod koniec XIX wieku (1898 rok)
powsta³a – równie¿ we Lwowie – Akademia Weterynaryjna.
Okres miêdzywojenny przyniós³ rozwój istniej¹cych placówek, a tak¿e powstanie nowych. Na mapie oœrodków akademickich pojawi³ siê Lublin. 8 grudnia
1918 roku odby³a siê pierwsza inauguracja roku akademickiego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego za³o¿ycielem i pierwszym rektorem by³ ks. prof. Idzi
Radziszewski – by³y rektor Seminarium Duchownego w Petersburgu. Profesorem
filozofii na KUL by³ kardyna³ Karol Wojty³a – papie¿ Jan Pawe³ II, którego Imiê od
4 kwietnia 2005 roku nosi uczelnia. Wyk³adali tu tak¿e prymasi Polski – kardyna³owie August Hlond i Stefan Wyszyñski.
Okres po II wojnie œwiatowej przyniós³ dalszy rozwój szkolnictwa wy¿szego na pograniczu polsko-ukraiñskim. Powsta³y trzy nowe oœrodki akademickie, tj.
£uck, Rzeszów i U¿gorod. W roku 1945 utworzono U¿gorodzki Uniwersytet Pañstwowy, a w 1952 roku w £ucku zlokalizowano Pañstwowy Instytut Pedagogiczny,
przekszta³cony w 1993 roku w Uniwersytet Wo³yñski im. £esi Ukrainki. Z kolei w
Rzeszowie w 1963 roku powsta³a Wy¿sza Szko³a Pedagogiczna (WSP) oraz Politechnika Rzeszowska im. Ignacego £ukasiewicza. Rozwin¹³ siê tak¿e najwiêkszy
oœrodek akademicki polskiej czêœci pogranicza polsko-ukraiñskiego – Lublin. 23
paŸdziernika 1944 roku zainaugurowa³ dzia³alnoœæ drugi – zlokalizowany w tym
mieœcie – uniwersytet, tj. Uniwersytet im. Marii Curie-Sk³odowskiej (UMCS). W
nastêpnych latach z jego struktur wydzieli³y siê dwie nowe uczelnie, tj. Akademia
Medyczna (1950) i Akademia Rolnicza (1955). Ponadto w 1953 roku powsta³a tak¿e Politechnika Lubelska.
5
Tam¿e, s. 497.
163
Ryc. 9.1. Studenci
i absolwenci kierunków
ekonomicznych
i administracyjnych w roku
akademickim 2003/2004
ród³o: Opracowanie w³asne.
Ryc. 9.2. Studenci
kierunków ekonomicznych
i administracyjnych
wed³ug p³ci w roku
akademickim 2003/2004
ród³o: Opracowanie w³asne.
Ryc. 9.3. Studenci
kierunków ekonomicznych
i administracyjnych wed³ug
form studiów w roku
akademickim 2003/2004
ród³o: Opracowanie w³asne.
164
Ryc. 9.4. Studenci
i absolwenci kierunków
in¿ynieryjno-technicznych
w roku akademickim
2003/2004
ród³o: Opracowanie w³asne.
Ryc. 9.5. Studenci
kierunków in¿ynieryjno-technicznych wed³ug
p³ci w roku akademickim
2003/2004
ród³o: Opracowanie w³asne.
Najm³odsz¹ na pograniczu polsko-ukraiñskim pañstwow¹ uczelni¹ akademick¹, powsta³¹ w 2001 roku, na bazie filii UMCS w Rzeszowie, a tak¿e WSP i filii
krakowskiej Akademii Rolniczej, jest Uniwersytet Rzeszowski.
Lata 90. XX wieku przynios³y w polskiej czêœci pogranicza polsko-ukraiñskiego dynamiczny rozwój prywatnych szkó³ zawodowych, kszta³c¹cych na poziomie licencjackim (in¿ynierskim). Towarzyszy³ temu tak¿e rozwój oœrodków filialnych uczelni pañstwowych oraz powstanie pañstwowych wy¿szych szkó³ zawodowych. Podobne procesy, aczkolwiek z pewnym opóŸnieniem czasowym, zachodz¹
tak¿e w czêœci ukraiñskiej pogranicza.
W obecnej strukturze lokalizacji jednostek szkolnictwa wy¿szego na pograniczu polsko-ukraiñskim, mo¿na wyró¿niæ nastêpuj¹ce oœrodki akademickie:
165
• Lwów, który jest najwiêkszym oœrodkiem szkolnictwa wy¿szego (100,5 tys. studentów) zarówno w czêœci ukraiñskiej, jak i na ca³ym pograniczu polsko-ukraiñskim, jest te¿ jednym z najwa¿niejszych oœrodków akademickich Ukrainy. Zlokalizowane s¹ tutaj miêdzy innymi: Uniwersytet Lwowski im. Iwana Franki, Politechnika Lwowska, Lwowska Akademia Handlowa, Lwowska Akademia Rolnicza, Ukraiñski Pañstwowy Uniwersytet Leœny, Lwowska Akademia Medyczna
im. Daniela Halickiego, Lwowska Akademia Weterynaryjna im. S. Gi¿yckiego,
Ukraiñska Akademia Drukarstwa, Lwowski Instytut Kultury Fizycznej, Lwowska Akademia Sztuk Piêknych, Wy¿sza Pañstwowa Akademia Muzyczna im.
M. £ysenki, Lwowski Instytut Bankowoœci, Lwowski Instytut Prawny, Lwowski
Instytut Finansowo-Ekonomiczny, Lwowski Instytut Po¿arnictwa, Lwowski Regionalny Instytut Administracji Publicznej, Lwowski Instytut Przedsiêbiorczoœci
i Perspektywicznych Technologii, Lwowski Instytut Zarz¹dzania, Uniwersytet
„Lwowski Stawropigion”, Ukraiñski Uniwersytet Katolicki, Instytut Galicyjski,
Lwowski Uniwersytet Biznesu i Prawa, Samodzielny Wydzia³ Uniwersytetu Europejskiego, Wydzia³ Dniepropietrowskiej Akademii Kolejnictwa;
• Lublin, drugi co wielkoœci oœrodek akademicki pogranicza polsko-ukraiñskiego,
najwiêkszy oœrodek w czêœci polskiej pogranicza (78,6 tys. studentów), jest siedzib¹ miêdzy innymi: Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Paw³a II,
Uniwersytetu im. Marii Curie-Sk³odowskiej, Akademii Medycznej im. F. Skubiszewskiego, Akademii Rolniczej, Politechniki Lubelskiej, Wy¿szej Szko³y Przedsiêbiorczoœci i Administracji, Wy¿szej Szko³y Ekonomii i Innowacji, Wy¿szej
Szko³y Spo³eczno-Przyrodniczej, Lubelskiej Szko³y Wy¿szej im. W³adys³awa
Jagie³³y;
• Rzeszów, trzeci pod wzglêdem liczby studentów (45,3 tys.) oœrodek akademicki
pogranicza polsko-ukraiñskiego, który jest miejscem lokalizacji: Uniwersytetu
Rzeszowskiego, Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego £ukasiewicza, Wy¿szej
Szko³y Informatyki i Zarz¹dzania oraz Wy¿szej Szko³y Zarz¹dzania;
• £uck, jest jedynym w obwodzie wo³yñskim oœrodkiem akademickim, drugim co
do znaczenia w ukraiñskiej czêœci i czwartym na ca³ym pograniczu polsko-ukraiñskim (21,0 tys. studentów) Zlokalizowane s¹ tu: Wo³yñski Pañstwowy Uniwersytet im. £esi Ukrainki, Politechnika £ucka, Wo³yñski Instytut Ekonomiki i Zarz¹dzania, Wy¿sza Szko³a Humanistyczna, Instytut Biotechniczny, £ucki Instytut Miêdzynarodowego Uniwersytetu „Ukraina” oraz Wo³yñska Filia Pañstwowej Akademii Statystyki;
• U¿gorod (ok. 16 tys. studentów) jest pi¹tym pod wzglêdem liczby studentów
oœrodkiem akademickim pogranicza polsko-ukraiñskiego, tworz¹ go miêdzy innymi: U¿gorodzki Uniwersytet Narodowy, U¿gorodzki Pañstwowy Instytut Informatyki, Ekonomiki i Prawa, Zakarpacki Instytut Metodyki Nauczania, Wychowania oraz Podwy¿szania Kwalifikacji Pedagogicznych,
166
• Drohobycz (9,6 tys. studentów) jest drugim – po Lwowie – oœrodkiem akademickim w obwodzie lwowskim, funkcjonuje tutaj Uniwersytet Pedagogiczny im.
Iwana Franki oraz Instytut Administracji;
• Jaros³aw (9,4 tys. studentów) jest oœrodkiem, w którym dzia³a jedna wy¿sza uczelnia publiczna, kszta³c¹ca na poziomie licencjackim, tj. Pañstwowa Wy¿sza Szko³a
Zawodowa;
• Mukaczewo (ok. 9 tys. studentów) jest drugim co do wielkoœci miastem obwodu
zakarpackiego, w którym znajduj¹ siê: Mukaczewski Instytut Podkarpackiego
Uniwersytetu im. Wasyla Stefanyka oraz Mukaczewski Instytut Technologiczny;
• Przemyœl (7,5 tys. studentów) jest znacz¹cym oœrodkiem szkolnictwa wy¿szego
na Podkarpaciu, studenci kszta³c¹ siê tutaj w: Wy¿szej Szkole Administracji
i Zarz¹dzania, Pañstwowej Wy¿szej Szkole Zawodowej, Wy¿szej Szkole Gospodarczej i Wy¿szej Szkole Informatyki i Zarz¹dzania;
• Zamoœæ (5,7 tys. studentów) jest – za spraw¹ Akademii Zamojskiej – jednym
z najstarszych oœrodków akademickich na pograniczu polsko-ukraiñskim, obecnie funkcjonuj¹ tutaj: Wy¿sza Szko³a Zarz¹dzania i Administracji, Wy¿sza Szko³a
Humanistyczno-Ekonomiczna im. Jana Zamoyskiego, Instytut Nauk Rolniczych
AR w Lublinie oraz grupy zamiejscowe UMCS;
• Stalowa Wola (4,3 tys. studentów), jest siedzib¹ Zamiejscowego Wydzia³u Nauk
o Spo³eczeñstwie KUL oraz filii Wydzia³u Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL, a tak¿e Wy¿szej Szko³y Ekonomicznej;
• Bia³a Podlaska (3,9 tys. studentów), bêd¹ca miejscem lokalizacji Pañstwowej
Wy¿szej Szko³y Zawodowej oraz Kolegium Licencjackiego UMCS, a tak¿e Wydzia³u Zamiejscowego warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego;
• Krosno (3,6 tys. studentów), w którym funkcjonuje Pañstwowa Wy¿sza Szko³a
Zawodowa;
• Tarnobrzeg (1,7 tys. studentów), w którym dzia³a jedna publiczna Pañstwowa
Wy¿sza Szko³a Zawodowa, kszta³c¹ca na poziomie licencjackim;
• Ryki (1,6 tys. studentów) s¹ miejscem lokalizacji jednej niepublicznej Wy¿szej
Szko³y Umiejêtnoœci Pedagogicznych i Zarz¹dzania;
• Tomaszów Lubelski (1,5 tys. studentów), sta³ siê oœrodkiem szkolnictwa wy¿szego
za spraw¹ powo³ania Zamiejscowego Wydzia³u Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL;
• Tyczyn (1,3 tys. studentów) jest ma³ym miasteczkiem (3,1 tys. mieszkañców),
po³o¿onym ko³o Rzeszowa, w którym dzia³a Wy¿sza Szko³a Spo³eczno-Gospodarcza;
• Che³m (1,2 tys. studentów), w którym ma siedzibê Pañstwowa Wy¿sza Szko³a
Zawodowa oraz Wydzia³ Zamiejscowy warszawskiej Szko³y Wy¿szej im. Bog167
dana Jañskiego, ponadto rozpoczê³a dzia³alnoœæ Wy¿sza Szko³a Stosunków Miêdzynarodowych i Komunikacji Spo³ecznej;
• Pu³awy (1,0 tys. studentów), w których studenci kszta³ceni s¹ w ramach Pu³awskiej Szko³y Wy¿szej oraz grup zamiejscowych UMCS;
• Ropczyce (1,0 tys. studentów) s¹ miejscem lokalizacji Wy¿szej Szko³y In¿ynierii
Rolniczej i Zarz¹dzania;
• Sanok (1,0 tys. studentów) posiada Pañstwow¹ Wy¿sz¹ Szko³ê Zawodow¹;
• Chust (ok. 0,5 tys. studentów), po³o¿ony na Zakarpaciu, jest siedzib¹ Filii Miêdzynarodowego Uniwersytetu „Ukraina”;
• Berehowo (ok. 0,4 tys. studentów) jest miastem obwodu zakarpackiego, siedzib¹
Zakarpackiego Instytutu Pedagogicznego;
• Bi³goraj (0,4 tys. studentów) jest miejscem lokalizacji Kolegium Licencjackiego
UMCS;
• Jas³o (0,4 tys. studentów) jest oœrodkiem, w którym dzia³a Wy¿sza Szko³a Hotelarstwa i Turystyki;
• £uków (0,4 tys.) jest siedzib¹ Szko³y Biznesu i Administracji;
• Mielec (0,4 tys. studentów) to miasto, w którym zlokalizowana jest Wy¿sza Szko³a
Gospodarki i Zarz¹dzania;
• Opole Lubelskie (0,3 tys. studentów), w którym grupy zamiejscowe prowadzi
AR w Lublinie;
• Krasnystaw (0,2 tys. studentów), w którym podobnie jak w Opolu Lubelskim,
prowadzone s¹ grupy zamiejscowe AR w Lublinie;
• Kazimierz Dolny (58 studentów), w którym rozpoczê³o dzia³alnoœæ Kolegium
Licencjackie Sztuk Piêknych UMCS;
• Potoczek k.Janowa Lubelskiego (43 studentów), w którym kszta³ceni s¹ studenci
AR w Lublinie.
Dokonuj¹c typologii na podstawie liczby studentów, mo¿na wyró¿niæ piêæ
kategorii oœrodków szkolnictwa wy¿szego na pograniczu polsko-ukraiñskim (tabela 9.2.).
Z kolei dla oceny znaczenia szkolnictwa wy¿szego w funkcjonowaniu wymienionych wczeœniej oœrodków pos³u¿ono siê miernikiem liczby studentów na 1000
mieszkañców. Wyniki tej typologii zawiera z kolei tabela 9.3.
Okazuje siê, ¿e szkolnictwo wy¿sze ma najwiêksze znaczenie dla funkcjonowania: Lublina, Rzeszowa oraz Jaros³awia, mniejsze choæ tak¿e du¿e, dla: Lwowa, £ucka, U¿gorodu oraz Mukaczewa i Przemyœla, natomiast najmniejsze dla:
Kazimierza Dolnego, Mielca i Potoczka.
168
Tabela 9.2. Typologia oœrodków szkolnictwa wy¿szego na pograniczu
polsko-ukraiñskim wed³ug liczby studentów
ród³o: Opracowanie w³asne.
Tabela 9.3. Typologia oœrodków szkolnictwa wy¿szego na pograniczu
polsko-ukraiñskim wed³ug liczby studentów w przeliczeniu
na 1000 mieszkañców
ród³o: Jak w tabeli 9.2.
Wszystkie szko³y wy¿sze na pograniczu polsko-ukraiñskim kszta³ci³y w roku
akademickim 2003/2004 – 328,8 tys. studentów, z tego na polsk¹ stronê przypada³o
– 170,7 tys. (9,2% ogólnej liczby studentów w Polsce), a na stronê ukraiñsk¹ – 158,1
tys. (8,6% ogólnej liczby studentów na Ukrainie). Najwiêcej studentów uczy³o siê w
obwodzie lwowskim – 110,1 tys. oraz województwach: lubelskim – 98,1 tys. i podkarpackim – 72,6 tys., zdecydowanie mniej w obwodzie zakarpackim – 27,1 tys.
oraz wo³yñskim – 21,0 tys.
169
Najwszechstronniejsz¹ ofertê edukacyjn¹ posiadaj¹ oœrodki szkolnictwa
wy¿szego w województwie lubelskim i obwodzie lwowskim, natomiast w województwie podkarpackim nie ma szkó³ wy¿szych kszta³c¹cych na kierunkach artystycznych oraz weterynaryjnych, w obwodzie zakarpackim – weterynaryjnych, a w obwodzie wo³yñskim – rolniczych, weterynaryjnych i medycznych.
W obwodzie lwowskim dominuj¹ studenci kierunków: ekonomicznych
i administracyjnych (32,1% ogó³u studentów w obwodzie), in¿ynieryjno-technicznych (18,3%), pedagogicznych (9,0%), humanistycznych (8,6%) oraz prawnych
(7,5%), w województwie lubelskim – ekonomicznych i administracyjnych (21,9%),
spo³ecznych (12,9%), humanistycznych (12,4%) oraz pedagogicznych (11,5%),
w województwie podkarpackim – ekonomicznych i administracyjnych (29,5%),
spo³ecznych (16,0%), pedagogicznych (12,2%) i in¿ynieryjno-technicznych (9,1%),
w obwodzie zakarpackim – ekonomicznych i administracyjnych (26,9%), in¿ynieryjno-technicznych (14,1%), medycznych (12,4%), humanistycznych (12,0%) i prawnych (9,4%), a w obwodzie wo³yñskim – humanistycznych (15,9%), in¿ynieryjnotechnicznych (15,7%), ekonomicznych i administracyjnych (15,0%) i pedagogicznych (12,0%).
Na ca³ym pograniczu polsko-ukraiñskim najwiêcej studentów kszta³ci siê na
kierunkach ekonomicznych i administracyjnych – 88,7 tys. (27,0% ogó³u studentów), in¿ynieryjno-technicznych – 38,7 tys. (11,8%), humanistycznych – 31,7 tys.
(9,6%), pedagogicznych – 22,7 tys. (6,9%) oraz prawnych – 21,9 tys. (6,7%).
Na zakoñczenie rozwa¿añ dotycz¹cych nauki i szkolnictwa wy¿szego na
pograniczu polsko-ukraiñskim mo¿na sformu³owaæ kilka wniosków. Po pierwsze,
wystêpuje wyraŸna hierarchia oœrodków szkolnictwa wy¿szego. Na jej szczycie znajduj¹ siê dwa najwiêksze i oferuj¹ce najpe³niejsz¹ ofertê edukacyjn¹ oœrodki, tj. Lwów
i Lublin. Wa¿ne znaczenie odgrywaj¹ tak¿e uczelnie wy¿sze zlokalizowane w pozosta³ych miastach wojewódzkich/obwodowych, tj. Rzeszów, U¿gorod i £uck. Dominuj¹ce liczebnie mniejsze oœrodki regionalne i subregionalne tworz¹ sieæ placówek
powi¹zanych z najwiêkszymi uczelniami pogranicza.
Po drugie, liczba studentów kszta³c¹cych siê w uczelniach pogranicza polsko-ukraiñskiego jest wyraŸnie mniej ni¿ proporcjonalna w stosunku do liczby ludnoœci zamieszkuj¹cej pogranicze. Oznacza to, ¿e pomimo dynamicznego – odnotowanego w latach 90. XX wieku i pierwszych latach XXI wieku – rozwoju oœrodków
szkolnictwa wy¿szego, zarówno tych istniej¹cych wczeœniej jak i nowo powsta³ych,
odsetek ludnoœci z wy¿szych wykszta³ceniem na pograniczu polsko-ukraiñskim –
z wyj¹tkiem obwodu lwowskiego – odbiega od wielkoœci œrednich na Ukrainie i w Polsce. Trudno wiêc w tej sytuacji stwierdziæ, ¿e wykszta³cenie wy¿sze jest znacz¹cym
walorem kapita³u spo³ecznego tego obszaru.
Po trzecie, od pocz¹tku lat 90. obserwowane jest nasilaj¹ce siê zjawisko nawi¹zywania wspó³pracy naukowej, wymiany studentów i pracowników pomiêdzy
170
polskimi i ukraiñskimi uczelniami pogranicza. Wyrazem nowej jakoœci wspó³pracy
by³a idea powo³ania uniwersytetu polsko-ukraiñskiego w Lublinie. Jej dotychczasow¹ realizacj¹ jest utworzenie – z inicjatywy Uniwersytetu Marii Curie-Sk³odowskiej, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Paw³a II, Uniwersytetu im.
Iwana Franki we Lwowie, Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie oraz
Akademii Kijowsko-Mohylañskiej – Europejskiego Kolegium Polskich i Ukraiñskich Uniwersytetów. Zainaugurowa³o ono swoj¹ dzia³alnoœci – z udzia³em prezydentów Polski i Ukrainy – w paŸdzierniku 2001 roku. Kolegium kszta³ci obecnie
ok. 170 doktorantów z Polski i Ukrainy. Boryka siê jednak z ogromnymi finansowoorganizacyjnymi i prawnymi problemami (brak uregulowañ prawnych dotycz¹cych
uznawalnoœci stopni naukowej w Polsce i na Ukrainie). Wydaje siê jednak, ¿e dzia³alnoœæ Kolegium wyznacza nowy jakoœciowo kierunek wspó³pracy naukowo-dydaktycznej na pograniczu polsko-ukraiñskim, który z czasem powinien byæ uzupe³niony o kszta³cenie studentów i mo¿liwoœæ zdobywania przez nich podwójnych dyplomów ukoñczenia studiów, jak to ma miejsce na pograniczu polsko-niemieckim.
171
172
Bogdan Kawa³ko
Rozdzia³ 10
INFRASTRUKTURA KOMUNIKACYJNA
10.1. G³ówne szlaki transportowe
Od maja 2004 roku granica wschodnia Polski sta³a siê granic¹ zewnêtrzn¹ ca³ej
Unii Europejskiej, a województwa lubelskie i podkarpackie znalaz³y siê na jej obrze¿ach. Peryferyjnoœæ tych regionów bezpoœrednio granicz¹cych z Ukrain¹ poprzez ten
fakt ma szanse byæ znacznie z³agodzona m.in. poprzez po³o¿enie na programowanych
transeuropejskich i euroazjatyckich korytarzach transportowych. Regiony lubelski i podkarpacki, a tak¿e lwowski i wo³yñski, tym samym zostan¹ w³¹czone w obszar
aktywnego oddzia³ywania systemu korytarzy europejskich. Natomiast poza obszarem
bezpoœredniego oddzia³ywania korytarzy pozostaje obwód zakarpacki.
G³ówne arterie tworz¹ce zrêby tworz¹cych siê korytarzy transportowych
stanowi¹:
Drogi le¿¹ce w korytarzach planowanej autostrady A4 oraz dróg ekspresowych. Najwa¿niejsze z nich to1:
– droga miêdzynarodowa nr 4 (z odcinkami autostrady A4): Drezno (Niemcy) –
Zgorzelec – Wroc³aw – Katowice – Kraków – Przemyœl – Lwów – Kijów;
– droga krajowa nr 98: Bielsko-Bia³a – Nowy S¹cz – Krosno – Medyka – Granica
Pañstwowa (Ukraina);
– droga miêdzynarodowa nr 17: Warszawa – Lublin – Zamoœæ – Tomaszów Lubelski – Hrebenne (granica pañstwowa) – Lwów;
– droga nr 12: G³ogów – Piotrków Trybunalski – Radom – Pu³awy – Lublin – Che³m
– Dorohusk (granica pañstwa).
G³ówne szlaki kolejowe o znaczeniu miêdzynarodowym:
– szlak relacji: Gdañsk – Warszawa – Lublin – Che³m – Dorohusk (granica pañstwa). Linia o znaczeniu miêdzynarodowym na odcinku Warszawa – Kijów staRegiony Polski. Województwo podkarpackie, II edycja. „Profile Regionalne” Nr 9, red.
Dziemianowicz W., IBnGR, Gdañsk–Warszawa 2000; Regiony Polski. Województwo lubelskie, II
edycja. „Profile regionalne” Nr 3, red. Dziemianowicz W., IBnGR Gdañsk–Warszawa 2000; Plan
zagospodarowania przestrzennego Województwa lubelskiego. Tom I, BPP, Lublin 2002; Strategia
rozwoju województwa podkarpackiego na lata 2000-2006, Rzeszów 2000 r. (maszynopis); Strategia
rozwoju woj. lubelskiego, Urz¹d Marsza³kowski, Lublin 2000.
1
173
nowi najkrótsze po³¹czenie Warszawy z Kijowem, z odcinkiem toru szerokiego
od Zawadówki do granicy pañstwa;
– linia: Warszawa – Lublin – Rejowiec – Hrebenne (granica pañstwa). Odcinek
miêdzynarodowej linii Warszawa – Rawa Ruska – Lwów, stanowi¹cy najkrótsze
po³¹czenie Warszawy ze Lwowem;
– szlak: S³awków (Katowice) – Zamoœæ – Hrubieszów (granica pañstwa) tzw. Linia Hutniczo-Szerokotorowa (LHS). £¹czy Górny Œl¹sk z granic¹ pañstwa uk³adem linii szerokotorowej i normalnotorowej. Linia ta mo¿e zapewniæ przewóz
³adunków z Ukrainy i Dalekiego Wschodu bez koniecznoœci prze³adowywania
na granicy. G³ówna infrastruktura obs³ugowa tej linii znajduje siê w Hrubieszowie i Zamoœciu2;
– magistrala kolejowa: Œl¹sk – Rzeszów – Medyka – Przemyœl – ¯urawnica. Stanowi znacz¹cy wêze³ miêdzynarodowego transportu kolejowego z portalem prze³adunkowym;
– Linia nr 108 Stró¿e – Kroœcienko3.
W warunkach nowej konfiguracji przestrzeni europejskiej wzrasta wartoϾ tzw.
„renty” tranzytowego po³o¿enia analizowanego polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego, a zw³aszcza zachodniej Ukrainy, tj. obwodów lwowskiego i wo³yñskiego oraz polskich województw podkarpackiego i lubelskiego. Dynamika i stopieñ wykorzystania stworzonej szansy w du¿ym stopniu zale¿ny od stanu przygotowania kompleksowego i spójnego pakietu projektów i dzia³añ organizacyjnych oraz
polityki intraregionalnej prowadzonej na tym obszarze.
O atrakcyjnoœci inwestycyjnej regionów i kraju jako ca³oœci, w znacznym stopniu decyduje jakoœæ infrastruktury transportowej oraz dogodne po³¹czenia i dostêpnoœæ komunikacyjna (autostrady, drogi szybkiego ruchu, szybkie koleje). Sieæ dróg
publicznych o nawierzchni twardej w województwie lubelskim i podkarpackim
wynosi ³¹cznie 31,7 tys. km. Sieæ dróg publicznych w polskiej czêœci regionu transgranicznego kategorii krajowej i wojewódzkiej ogó³em wynosi 5560 tys. km, z czego d³ugoœæ dróg krajowych wynosi 1760 tys. km. W woj. lubelskim drogi krajowe
licz¹ ok. 1,0 tys. km, a wojewódzkie 2200 km, natomiast w woj. podkarpackim
odpowiednio 760 km i 1,6 tys. km. Niew¹tpliwym mankamentem obszaru województw lubelskiego i podkarpackiego jest s³aboœæ sieci komunikacyjnej. Gêstoœæ
dróg publicznych kategorii krajowej i wojewódzkiej jest ni¿sza ni¿ œrednio w kraju
i wynosi odpowiednio w: lubelskim – 4,20 km/100 km2 i 8,94 km/100 km2, podkar-
PKP Linia Hutniczo-Szerokotorowa, Zarz¹d LHS, Zamoœæ, listopad 2001 r. (maszynopis).
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podkarpackiego. Zarz¹d Województwa Podkarpackiego, Rzeszów, kwiecieñ 2002.
2
3
174
packim – 3,99 km/100 km2 i 8,93 km/100 km2, natomiast w Polsce: 5,80 km/100 km2
i 9,01 km/100 km2 4.
W ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego d³ugoœæ dróg publicznych
o nawierzchni twardej wynosi ³¹cznie 17,1 tys. km.
Gêstoœæ dróg publicznych w poszczególnych obwodach wynosi odpowiednio
w obwodzie wo³yñskim 28,1 km/100 km2, w lwowskim 37,3 km/100 km2, a w zakarpackim 25,9 km/100 km2 przy przeciêtnym wskaŸniku na Ukrainie wynosz¹cym
km/100km2.
Stan dróg stanowi jedn¹ z g³ównych barier rozwoju regionów lubelskiego i podkarpackiego5. Brak jest g³ównych arterii drogowych na kierunku wschód–zachód oraz
obwodnic miejskich na tych szlakach. Utrudnienia komunikacyjne stanowi równie¿
brak dostatecznej liczby mostów na g³ównych rzekach, zw³aszcza na rzece Wis³a, San
i Wieprz. Bez autostrad tranzytowych i modernizacji dróg ekspresowych obszar obydwu regionów mo¿e staæ siê wysoce nieprzejezdny dla transportu miêdzynarodowego. Wiêkszoœæ dróg budowana jeszcze do roku 1990 nie jest przystosowana do przenoszenia obci¹¿eñ, jakie wystêpuj¹ obecnie. Pod wzglêdem stanu jakoœci nawierzchni, parametrów technicznych jak i optymalnoœci sieci w czêœci ukraiñskiej sytuacja
przedstawia siê znacznie niekorzystniej, ni¿ po stronie polskiej.
Sieæ kolejowa czêœci polskiej regionu liczy 2,05 tys. km linii, z czego ok.
1,0 tys. przypada na woj. podkarpackie, a 1,05 tys. km na lubelskie6. Gêstoœæ linii
kolejowych eksploatowanych (w km) na 100 km2 powierzchni wynosi odpowiednio
w obwodzie lwowskim 5,9, w zakarpackim 4,8 i w wo³yñskim 3,0. Gêstoœæ linii
kolejowych przypadaj¹ca na 100 km2 powierzchni (w km) w województwie lubelskim wynosi 4,2 km, zaœ w województwie podkarpackim 5,0 km. W czêœci ukraiñskiej ³¹cznie d³ugoœæ sieci kolejowej wynosi 2,5 tys. km linii, z czego oko³o 1,3 tys.
km przypada na najlepszy pod wzglêdem obwód lwowski, 0,6 tys. km na wo³yñski
i 0,6 tys. km na zakarpacki.
W polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym funkcjonuj¹ jedynie 2 lotniska: we Lwowie i Rzeszowie, które regularnie realizuj¹ komunikacjê lotnicz¹. Port
lotniczy we Lwowie posiada sta³e po³¹czenia z 2 miastami na Ukrainie, 4 oœrodkami
bêd¹cymi w sieci miêdzynarodowej. Lotnisko w Rzeszowie funkcjonuje w sieci
krajowej, realizuj¹c regularne po³¹czenia z Warszaw¹ i Krakowem.
Na podstawie danych z roczników statystycznych i informacji Zarz¹dów Dróg w Lublinie
i Rzeszowie.
5
Strategia rozwoju woj. lubelskiego..., Strategia rozwoju woj. podkarpackiego.., „Rocznik
Statystyczny”.
6
Transport w Polsce w 1999 r., Wyniki dzia³alnoœci, GUS, Warszawa 2000 r., „Rocznik Statystyczny”.
4
175
10.2. Potencjalne korytarze komunikacyjne a region
transgraniczny
Po rozszerzeniu Unii Europejskiej granica wschodnia, jako zewnêtrzna granica Unii, zmieni³a równoczeœnie rangê po³o¿onych w jej obrêbie regionów. Peryferyjne ich po³o¿enie, od maja 2004 zosta³o radykalnie przewartoœciowane i zmieni³o
Rys. 10.1. Potencjalne korytarze komunikacyjne w polsko-ukraiñskim obszarze
transgranicznym
ród³o: Opracowanie w³asne, 2003 r.
176
swój dotychczasowy status. Od tego czasu znalaz³y siê one bowiem na europejskich
i euroazjatyckich tranzytowych kierunkach infrastruktury transportowej. Kluczowe
z nich to:
· III Transeuropejski Korytarz Transportowy (od granicy polsko-niemieckiej),
Olszyna/Zgorzelec – Krzy¿owa – Wroc³aw – Opole – Katowice – Kraków – Rzeszów – Przemyœl – Korczowa/Medyka. Przebiega on od granicy z woj. ma³opolskim
a¿ do granicy polsko-ukraiñskiej w kierunku Lwowa (w ca³oœci przebiega przez
teren regionu podkarpackiego);
· Korytarz Via Intermare (tworz¹cy mo¿liwe powi¹zanie: Morze Ba³tyckie –
Morze Czarne), Gdañsk – Warszawa – Lublin – Zamoœæ – Lwów – Tarnopol – Odessa/
Bukareszt. Od granicy z woj. mazowieckim do przejœcia granicznego w Hrebennem
(na granicy z Ukrain¹) w ca³oœci przebiega przez teren województwa lubelskiego,
a dalej przez obwód lwowski.
Umownie przyjmuje siê, ¿e Via Intermare to szeroko rozumiany korytarz
komunikacyjny Morze Ba³tyckie – Morze Czarne, przebiegaj¹cy po trasie: Gdañsk
– Warszawa – Lublin – Zamoœæ – Lwów – Tarnopol – Odessa. Jego szczegó³owy
przebieg nie jest ostatecznie zdefiniowany i okreœlony. W sk³ad korytarza wchodz¹
zarówno szlaki drogowe jak i kolejowe wraz z ca³¹ struktur¹ obs³ugow¹. Na granicy
polsko-ukraiñskiej wêz³owym punktem korytarza mo¿e staæ siê Hrebenne – Rawa
Ruska (miêdzynarodowe przejœcie kolejowe, miêdzynarodowe przejœcie drogowe
na trasie drogi ekspresowej S17). W systemie korytarzy uwzglêdniane s¹ tak¿e okreœlone aktywne funkcje przejœæ granicznych w Hrubieszowie i Dorohusku. Mo¿liwe
do ukszta³towania korytarze komunikacyjne w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym przedstawia rys. 10.1.
Korytarz Via Intermare, obok istotnego znaczenia dla polskiej przestrzeni
geopolitycznej mo¿e spe³niæ niezwykle wa¿n¹ (nawet decyduj¹c¹) rolê gospodarcz¹
i regionotwórcz¹ dla granicz¹cych ze sob¹ polskich województw i ukraiñskich obwodów7. Ju¿ obecnie, w pewnym zakresie, jest to korytarz wpisany w system gospodarczy Polski, a tak¿e jako jeden z istotnych czynników rozwoju regionów przygranicznych. Mocn¹ stron¹ korytarza jest granica l¹dowa tylko z jednym krajem
(Ukrain¹), co dla przewozów na odleg³oœci ok. 1,5 tys. km z kierunku Gdañsk –
Gdynia do Odessy ma du¿e znaczenie zw³aszcza w aspekcie efektywnoœci ekonomicznej, uwarunkowañ prawnych, wzajemnych umów, a tak¿e sprawnoœci i organizacji przewozów ca³ego systemu transportowego. Docelowy kszta³t tego korytarza
jest spraw¹ otwart¹. Modelowanie korytarzy komunikacyjnych Europy ( i Polski)
z uwzglêdnieniem kierunku ukraiñskiego wymaga dalszych studiów i uzgodnieñ
programowo-analitycznych ze strony ukraiñskiej. Potwierdza to rosn¹ca dynamika
ruchu granicznego pojazdów i osób z Ukrain¹ oraz niejako naturalne formowanie
siê na tym tle g³ównych „osi ci¹¿enia”
7
Dot. woj. podkarpackiego i lubelskiego oraz obwodów wo³yñskiego i lwowskiego (Ukraina).
177
178
Bogdan Kawa³ko
Rozdzia³ 11
INFRASTRUKTURA GRANICZNA I RUCH GRANICZNY
Wspó³praca transgraniczna jest bardzo wa¿nym czynnikiem stymuluj¹cym
rozwój spo³eczno-gospodarczy pogranicza polsko-ukraiñskiego. Przez pogranicze
to przebiegaj¹ transeuropejskie korytarze transportowe. Funkcjonuj¹ tu tak¿e przejœcia graniczne o znaczeniu europejskim, z których najwiêksze to: Hrebenne – Rawa
Ruska, Dorohusk – Jagodzin, M³yny – Korczowa i Przemyœl – Medyka.
Od pocz¹tku lat 90. nast¹pi³ w Polsce dynamiczny wzrost ruchu granicznego,
zarówno jeœli chodzi o cudzoziemców odwiedzaj¹cych Polskê, jak i obywateli polskich wyje¿d¿aj¹cych za granicê. W latach 1994 – 2003 granicê Polski w obydwu
kierunkach przekroczy³o ³¹cznie ok. 2408,4 mln osób. W ogólnej liczbie odpraw
dokonanych w latach 1994 – 2003 udzia³ cudzoziemców wynosi 62,6% (1506,7 mln
osób) i jest o 40% wiêkszy ni¿ Polaków przekraczaj¹cych granicê (901,7 mln).
Z ogólnej liczby cudzoziemców odwiedzaj¹cych Polskê zdecydowanie przewa¿aj¹ obywatele pañstw s¹siaduj¹cych. Najliczniejsz¹ grupê stanowi¹ Niemcy,
Czesi, Ukraiñcy, Bia³orusini. Liczba osób przekraczaj¹cych granicê w poszczególnych latach podlega³a istotnym wahaniom. W 1994 r. granicê pañstwa przekroczy³o
ok. 215,2 mln osób, w roku 1999 – 282,3 mln, co stanowi³o najwy¿szy poziom.
W latach nastêpnych notowano spadek przekroczeñ a¿ do poziomu 177,8 mln osób
w 2003 r.1 W roku 2003 ruch odbywa³ siê na 251 przejœciach granicznych w tym:
174 drogowych, 33 kolejowych, 19 morskich, 5 rzecznych i 20 lotniczych2.
11.1. Polsko-ukraiñskie przejœcia graniczne
Podstawowym czynnikiem umo¿liwiaj¹cym wspó³pracê gospodarcz¹, kontakty
spo³eczne i poznawcze jest infrastruktura graniczna. Polska granica wschodnia
z Ukrain¹, która jest zewnêtrzn¹ wschodni¹ granic¹ celn¹ ca³ej Unii Europejskiej,
powinna spe³niaæ warunki organizacyjne i infrastrukturalne stawiane przez Uniê.
Granica pañstwowa z Ukrain¹ o ca³kowitej d³ugoœci 535 km, na odcinku o d³ugoœci
Ruch graniczny i wydatki cudzoziemców w Polsce oraz Polaków za granic¹ w latach
1994-2002. GUS, Warszawa 1994-2002, dane Stra¿y Granicznej za rok 2003.
2
Statystyka SG, ruch graniczny, zwalczanie przestêpczoœci, imigracja, http://www.sg.gov.pl/
informacje/
1
179
222 km przebiega œrodkiem koryta rzeki Bug. Ca³oœæ granicy z Ukrain¹ stanowi
15,3% ogólnej d³ugoœci granic Polski3.
Istniej¹ce aktualnie przejœcia graniczne pomimo ci¹g³ej rozbudowy nie s¹
w stanie nale¿ycie obs³u¿yæ realizowanego, nawet na obecnym poziomie tranzytu
miêdzy Wschodem i Zachodem. Na pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych na granicy
polsko-ukraiñskiej funkcjonowa³o jedno przejœcie drogowe, tj. Medyka – Szeginie i trzy kolejowe, tj. Dorohusk – Jagodzin, Hrubieszów – W³odzimierz Wo³yñski,
Przemyœl – Moœciska.
Aktualnie na granicy z Ukrain¹ funkcjonuje 12 przejœæ granicznych, w tym
6 drogowych i 6 kolejowych. S¹ to:
A. Przejœcia drogowe:
• DOROHUSK – JAGODZIN (woj. lubelskie, pow. che³mski, gm. Dorohusk –
obw. wo³yñski, rej. Luboml), o kategorii miêdzynarodowej, o pe³nym zakresie
ruchu osobowego oraz towarowego, czynne ca³odobowo. W latach 1994 – 2003
przejœcie w Dorohusku przekroczy³o ponad 24,0 mln osób i 7,7 mln pojazdów,
natomiast w 2003 roku ponad 1,7 mln osób i 760,4 tys. pojazdów. Przejœcie ma
obecnie 22 pasy ruchu (12 na wjeŸdzie i 10 na wyjeŸdzie), a projektowana jego
docelowa zdolnoœæ przepustowa jest obliczona na 6 tys. pojazdów na dobê. Osi¹gniêcie pe³nej zdolnoœci przepustowej bêdzie mo¿liwe po bêd¹cej w realizacji
rozbudowie ukraiñskiej czêœci przejœcia4;
• ZOSIN – UŒCI£UG (woj. lubelskie, pow. hrubieszowski, gm. Horod³o – obw.
wo³yñski, rej. W³odzimierz Wo³yñski), o kategorii miêdzynarodowej i pe³nym
zakresie ruchu osobowego. Od 1997 roku dokonywane s¹ na tym przejœciu wspólne
(polsko-ukraiñskie) odprawy osób i œrodków transportu5 . W latach 1995 – 2003
na tym przejœciu granicê przekroczy³o w obu kierunkach ogó³em 4,9 mln osób
i 1,8 mln pojazdów. Ruch na tym przejœciu stale wzrasta, a szczególnie w ostatnim kwartale, kiedy odprawiono ogó³em o 6,5 mln osób i ponad 2,7 mln pojazdów. W roku 2003 w obie strony odprawiono 790 tys. osób oraz 491 tys. pojazdów. W koñcu sierpnia 2003 roku polskie MSZ przekaza³o stronie ukraiñskiej
notê dyplomatyczn¹ w sprawie rozszerzenia rodzajów ruchu granicznego na tym
przejsciu o ruch towarowy samochodów ciê¿arowych o dopuszczalnej masie ca³kowitej do 3,5 t. W trakcie uzgodnieñ ze s³u¿bami granicznymi jest koncepcja
rozbudowy przejœcia6 .
• HREBENNE – RAWA RUSKA (woj. lubelskie, pow. Tomaszów Lubelski, gm.
Lubycza Królewska – obw. lwowski, rej. ¯ó³kiew), o kategorii miêdzynarodowej
3
4
2005 r.
5
6
180
www.sg.gov.pl
Na podstawie informacji Lubelskiego Zarz¹du Drogowych Przejœæ Granicznych w Che³mie,
Na podstawie informacji LZDPG w Che³mie, 2005r.
Tam¿e
Ryc. 11.1. Przejœcia drogowe w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
i pe³nym zakresie ruchu osobowego oraz towarowego, czynne ca³¹ dobê. W latach 1994 – 2003 przejœcie w Hrebennem przekroczy³o ogó³em 24,1 mln osób
oraz 7,3 mln pojazdów. W roku 2003 granicê na tym przejœciu przekroczy³o ponad 2 mln osób oraz 750 tys. pojazdów. Projektowana docelowa zdolnoœæ przepustowa przejœcia jest obliczona na ok. 4 000 pojazdów na dobê i realizowana
bêdzie na 16 pasach odpraw, po 8 na wjeŸdzie i wyjeŸdzie, co uwzglêdni³a tak¿e
strona ukraiñska w swoim projekcie rozbudowy przejœcia w Rawie Ruskiej;
181
• M£YNY – KORCZOWA (woj. podkarpackie, pow. jaros³awski, gm. Radymno –
obw. lwowski, rej. Jaworów), przejœcie o kategorii miêdzynarodowej, pe³nym
zakresie ruchu osobowego oraz towarowego. Funkcjonuje od 1998 roku. Przepustowoœæ dla ruchu pojazdów wynosi ok. 1600 samochodów osobowych, a w odprawach towarowych ok. 1200 pojazdów towarowych na dobê. Obiekty przejœcia
s¹ nowoczesne i aktualnie spe³niaj¹ podstawowe wymogi UE. W latach
1994–2003 na przejœciu odprawiono ogó³em 9,8 mln osób oraz 2,8 mln pojazdów.
W roku 2003 odpowiednio 2,1 mln osób i 550 tys. pojazdów. Przejœcie M³yny –
Korczowa ma szansê staæ siê jednym z najwa¿niejszych przejœæ, nie tylko na granicy polsko-ukraiñskiej, ale tak¿e na kierunku wschodnim. Bêdzie ono po³¹czone
autostrad¹ A4 z przejœciem na polsko-niemieckiej granicy w Jêdrzychowicach;
• MEDYKA – SZEGINIE (woj. podkarpackie, pow. przemyski, gm. Medyka –
obw. lwowski, rej. Moœciska), przejœcie o kategorii miêdzynarodowej i pe³nym
zakresie ruchu osobowego oraz towarowego, czynne ca³¹ dobê, zapewnia kontrolê weterynaryjn¹ i fitosanitarn¹. Zdolnoœæ przepustowa dla ruchu pojazdów
wynosi ok. 1500 samochodów osobowych i ok. 100 autobusów, zaœ w odprawach towarowych 300 – 350 samochodów ciê¿arowych na dobê. Wymaga nowych inwestycji oraz modernizacji w pe³ni dostosowuj¹cych obiekty przejœcia
do standardów unijnych. W latach 1994 – 2003 przejœcie w Medyce przekroczy³o
ogó³em 31,9 mln osób i 4,9 mln pojazdów. W roku 2003 granicê na tym przejœciu
przekroczy³o 3,7 mln osób oraz 556 tys. pojazdów;
• KROŒCIENKO – SMOLNICA (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm.
Ustrzyki Dolne – obw. lwowski, rej. Stary Sambor) o ca³odobowej odprawie
granicznej. Realizowany ruch osobowy oraz towarowy o masie ca³kowitej do 3,5 t.
Propozycje utworzenia nowych, drogowych przejϾ granicznych7 :
• DO£HOBYCZÓW – UHRYNÓW (woj. lubelskie, pow. hrubieszowski, gm.
Do³hobyczów – obw. lwowski, rej. Sokal). Propozycje w procedurze uzgodnieñ
pomiêdzy w³aœciwymi organami strony polskiej i ukraiñskiej.
• ZBERE¯E – ADAMCZUKI (woj. lubelskie, pow. w³odawski, gm. Wola Uhruska
– obw. wo³yñski, rej. Szack). Propozycja utworzenia tego przejœcia granicznego (z sugesti¹ zbudowania sezonowej przeprawy promowej do ukraiñskiej miejscowoœci Adamczuki), „Strategia rozwoju województwa lubelskiego” 2000 r., oraz
w „Plan zagospodarowania przestrzennego województwa lubelskiego” 2002 r.
• KRY£ÓW – KRZECZÓW (woj. lubelskie, pow. hrubieszowski, gm. Mircze –
obw. wo³ñski, rej. nowowo³yñski, m. Krzeczów). Utworzenie przejœcia granicznego w Kry³owie (gmina Mircze w powiecie hrubieszowskim) „Plan zagospodarowania przestrzennego województwa lubelskiego” 2002 r. Propozycja
7
182
Propozycja jest przedmiotem dwustronnych polsko-ukraiñskich rozmów.
•
•
•
•
•
•
•
Wo³yñskiej Obwodowej Administracji Pañstwowej w tej kwestii zmierza do
utworzenia w tym rejonie drogowego przejœcia granicznego dla miêdzynarodowego ruchu osobowego i towarowego (co najmniej do 7 ton masy ca³kowitej
pojazdu), z mostem granicznym na Bugu miêdzy znakami granicznymi 837 i 838;
DUBIENKA – K£ADNIÓW (woj. lubelskie, pow. che³mski, gm. Dubienka –
obw. wo³yñski, rej. Luboml). „Strategia rozwoju województwa lubelskiego”
z 2000 r. przewiduje utworzenie miêdzypañstwowego przejœcia granicznego
w Dubience dla ruchu lokalnego, z mo¿liwoœci¹ podwy¿szenia jego statusu do
miêdzynarodowego. Szczegó³owa propozycja lokalizacji tego przejœcia (w Starosielu, na wysokoœci znaku granicznego nr 949), wskazana przez Wójta Gminy
Dubienka, jest dogodna dla strony polskiej. Koryto Bugu w tym miejscu jest
w¹skie (ni¿szy koszt budowy mostu), a przyleg³y teren nale¿y do zasobów Agencji Nieruchomoœci Rolnych i gminy, zaœ odleg³oœæ do najbli¿szej drogi utwardzonej (wojewódzka nr 816) wynosi ok. 1500 m. Po drugiej stronie rzeki granicznej
jest po³o¿ona ukraiñska miejscowoœæ K³adniów. Propozycja lokalizacyjna jest
korzystna ze wzglêdu na mo¿liwoœæ zachowania symetrii sieci drogowych przejœæ
granicznych na lubelskim odcinku polsko-ukraiñskiej granicy pañstwowej (usytuowanie proponowanego przejœcia w po³owie drogi miêdzy istniej¹cymi przejœciami: w Dorohusku i Zosinie);
DYNISKA STARE – ULIKÓW (woj. lubelskie, pow. Tomaszów Lubelski, gm.
Ulhówek – obw. lwowski, rej. Sokal, m. Ulików)8 . Propozycja w procedurze
rozmów i uzgodnieñ wstêpnych pomiêdzy stronami;
BUDOMIERZ – HRUSZEW (woj. podkarpackie, pow. i gm. Lubaczów – obw.
lwowski, rej. Jaworów) – drogowe miedzynarodowe dla ruchu osobowego9;
MICHNIOWIEC – £OPUSZANKA (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm.
Czarna Góra – obw. lwowski, rej. Turka) – drogowe miêdzynarodowe, dla ruchu
osobowego;
BANDRÓW – HALIWKA (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm. Ustrzyki
Dolne – obw. lwowski, rej. Stary Sambor) – drogowe miêdzynarodowe, dla ruchu osobowego;
SMOLNIK – BOBERKA (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm. Lutowiska
– obw. lwowski, rej. Turka) – drogowe miêdzynarodowe, dla ruchu osobowego;
WO£OSATE – £UBNIA (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm. Lutowiska
– obw. zakarpacki, rej. wielkoberczniañski) – drogowe miêdzynarodowe, dla ruchu osobowego10.
Plan Zagospodarowania Przestrzennego woj. lubelskiego. Urz¹d Marsza³kowski, Lublin 2002.
Polska nota dyplomatyczna nr z listopada 2003r., w sprawie utworzenia przejœcia.
10
O utworzenie przejœcia zabiega strona ukraiñska. Przeszkod¹ jest chroniony obszar przyrodniczy po stronie polskiej. Rozmowy s¹ kontynuowane.
8
9
183
B. Przejœcia kolejowe:
Na granicy pañstwowej z Ukrain¹ funkcjonuje 6 przejœæ kolejowych:
• DOROHUSK – JAGODZIN (woj. lubelskie, pow. che³mski, gm. Dorohusk –
obw. wo³yñski, rej. Luboml), przejœcie czynne ca³¹ dobê dla miêdzynarodowego
ruchu osobowego i towarowego;
• HRUBIESZÓW – W£ODZIMIERZ WO£YÑSKI (woj. lubelskie, pow. i gm.
Hrubieszów – obw. wo³yñski, rej. W³odzimierz Wo³yñski) – czynne ca³¹ dobê
dla miêdzynarodowego ruchu osobowego i towarowego;
• HREBENNE – RAWA RUSKA (woj. lubelskie, pow. Tomaszów Lubelski, gm.
Lubycza Królewska – obw. lwowski, rej. ¯ó³kiew) – czynne ca³¹ dobê dla miêdzynarodowego ruchu osobowego;
• WERCHRATA – RAWA RUSKA (woj. podkarpackie, pow. lubaczowski, gm.
Horyniec – obw. lwowski, rej. ¯ó³kiew) – czynne ca³¹ dobê dla odpraw ruchu
towarowego;
• PRZEMYŒL – MOŒCISKA (woj. podkarpackie, pow. i gm. Przemyœl – obw.
lwowski, rej. Moœciska) – czynne ca³¹ dobê dla miêdzynarodowego ruchu osobowego i odpraw towarowych;
• KROŒCIENKO – CHYRÓW (woj. podkarpackie, pow. bieszczadzki, gm. Ustrzyki Dolne – obw. lwowski, rej. Stary Sambor) – czynne ca³¹ dobê dla potrzeb
ruchu osobowego (obywatele RP i Ukrainy).
Celem podejmowanych dzia³añ zwi¹zanych z zagospodarowaniem wschodniej granicy pañstwowej powinien byæ wzrost poziomu rozwoju spo³ecznego terenów przygranicznych oraz osi¹gniêcie odpowiednich standardów przekraczania granicy pañstwowej na rozwiniêtej sieci szlaków tranzytowych wiod¹cych poprzez
Polskê z zachodu na wschód i z pó³nocy na po³udnie. W ramach tego zadania (celu)
najbardziej istotna jest:
– rozbudowa sieci infrastruktury technicznej, œciœle powi¹zanej z sieci¹ europejsk¹
i regionaln¹,
Рpoprawa stanu infrastruktury przejϾ granicznych w celu zapewnienia skutecznej
kontroli (celnej sanitarnej, weterynaryjnej, fitosanitarnej, standaryzacyjnej) przep³ywu towarów,
– spe³nienie wymagañ uk³adu z Schengen jako granicy zewnêtrznej UE,
– zwiêkszenie bezpieczeñstwa na wschodnim odcinku granicy pañstwowej,
– tworzenie warunków dla rozwoju transgranicznej wspó³pracy gospodarczej i ruchu turystycznego, stanowi¹cej czynnik aktywizacji obszarów przygranicznych,
– wykorzystanie struktur przestrzennych, spo³ecznych i gospodarczych do dynamizowania rozwoju jej obszarów peryferyjnych.
184
Ryc. 11.2. Przejœcia kolejowe w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
ród³o: Opracowanie w³asne ‘2004 r.
185
Bardzo wa¿nym zagadnieniem jest, aby potrzeby wynikaj¹ce z programu zagospodarowania granicy pañstwowej zosta³y adekwatnie uwzglêdnione w strategiach
rozwoju i planach zagospodarowania przestrzennego województw przygranicznych
(lubelskie, podkarpackie) oraz obwodów po stronie ukraiñskiej (wo³yñski, lwowski
i zakarpacki).
11.2. Osobowy ruch graniczny na polsko-ukraiñskich
przejœciach granicznych
Na przejœciach granicznych z Ukrain¹ w latach 1994 – 2003 odnotowano ponad 105,4 mln osób, co oznacza ok. 4,5% udzia³ w ogólnej liczbie przekraczaj¹cych
granicê Polski. Udzia³ ruchu osobowego na tym kierunku do ogó³u przekraczaj¹cych granicê RP wzrós³ z 3,1% w roku 1994 do 6,9% w 2003 r. przy jednoczesnym
prawie dwukrotnym wzroœcie liczby osób przekraczaj¹cych granicê, tj. z 6622 tys.
w 1994 do 11 722 tys. osób w 2003 r. (dynamika 177,0%).
W okresie powojennym, granica wschodnia by³a znacznie bardziej hermetyczna od pozosta³ych granic Polski, a mo¿liwoœci bezpoœredniej wspó³pracy, kontaktów obywateli i instytucji by³y œciœle limitowane i kontrolowane przez w³adze11.
Granica wschodnia by³a realn¹ barier¹ odgradzaj¹c¹ spo³ecznoœci bliskie sobie kulturowo, zamieszka³e w s¹siaduj¹cych ze sob¹ pañstwach, oddzielonych szczelnie
strze¿on¹ granic¹. Wszelkie kontakty by³y zinstytucjonalizowane, koncesjonowane
i dok³adnie kontrolowane. W konsekwencji bliskie sobie spo³eczeñstwa po obu stronach granicy ubo¿a³y, a regiony przygraniczne ulega³y g³êbokiej peryferyzacji.
W ten sposób pog³êbia³o siê zacofanie cywilizacyjne tych terenów, o ma³ych wewnêtrznych mo¿liwoœciach akumulacji kapita³u. Spada³a atrakcyjnoœæ dla interesów zewnêtrznych i wewnêtrznych12 .
Zmiany ustrojowe, jakie dokona³y siê w Polsce na prze³omie lat dziewiêædziesi¹tych, a nastêpnie w innych pañstwach Europy Œrodkowowschodniej, w tym powstanie niepodleg³ej Ukrainy, stworzy³y warunki do swobodnych kontaktów i przep³ywu ludnoœci przez granicê, nawi¹zywania bezpoœredniej wspó³pracy pomiêdzy
województwami przygranicznymi, podmiotami, firmami, przedsiêbiorstwami, instytucjami, organizacjami gospodarczymi i spo³ecznymi. Powsta³y warunki do wspólnego rozwi¹zywania problemów, dla których barier¹ nie s¹ granice, przezwyciê¿ania peryferyjnoœci, wykorzystania szans wynikaj¹cych z s¹siedztwa, posiadanych
Wspó³praca regionalna i lokalna na polsko-ukraiñskim obszarze przygranicznym, CUP
BPR w Lublinie, Lublin XII 1996 r.
12
Przes³anki kszta³towania transgranicznej infrastruktury transportowej w Makroregionie
Œrodkowo-Wschodnim, CUP BPR w Lublinie, Lublin III 1996 r.
11
186
zasobów i potencja³ów oraz perspektywy funkcjonowania polskich regionów przygranicznych (podkarpackie, lubelskie) w rozszerzonej o Polskê (i inne kraje) Unii
Europejskiej.
Rozwój ruchu granicznego po 1990 roku jest najbardziej widocznym wyrazem wzajemnego zainteresowania spo³eczeñstwa Polski i Ukrainy. W latach
1994–2003 granicê z Ukrain¹ przekroczy³o, w obydwu kierunkach, ponad
105,4 mln osób, co stanowi ok. 4,5% ogó³u ruchu osobowego, jaki dokona³ siê
w tym czasie na granicach Polski. Wraz z usprawnieniem odpraw na istniej¹cych
przejœciach oraz uruchomieniem nowych przejœæ granicznych wielkoœæ ruchu systematycznie wzrasta. W 1994 roku ruch osobowy na granicy z Ukrain¹ wyniós³
6,6 mln osób, natomiast w roku 2003 osi¹gn¹³ najwy¿szy poziom,tj. 11,7 mln osób
w ci¹gu roku (dynamika 177,0%).
Wzrós³ tak¿e udzia³ ruchu osobowego na granicy polsko-ukraiñskiej w ogólnej liczbie przekraczaj¹cych polskie granice, z 3,1% w 1994 r. do 6,9% w 2003 r.
Wielkoœæ ruchu osobowego na drogowych i kolejowych ukraiñskich przejœciach granicznych obrazuje tabela 11.2, natomiast udzia³ poszczególnych przejœæ
w ruchu osobowym ogó³em – rys.11.1.
Tabela 11.1. Ruch osobowy na granicy polsko ukraiñskiej na tle kraju w latach
1994 – 2003
ród³o: Opracowanie w³asne na podstawie publikacji GUS „Ruch graniczny i wydatki cudzoziemców
w Polsce oraz Polaków za granic¹” od roku 1994 do 2002, oraz danych Stra¿y Granicznej 2004 r.
187
Tabela 11.2. Ruch osobowy na polsko-ukraiñskich przejœciach granicznych w roku
2003 na tle lat 1994-2003
* porównanie do 1995 r.; ** porównanie do 1998 r.; ***porównanie do 1996 r.
ród³o: Jak w tabeli 11.1.
188
Ruch graniczny koncentrowa³ siê g³ównie na 7 przejœciach drogowych13. Odprawiono tam ogó³em 97 122 tys. osób, tj. 92,1% przekraczaj¹cych granicê samochodami osobowymi, autokarami, taborem ciê¿arowym i pieszo. Tylko 7,1% przekroczy³o granicê polsko-ukraiñsk¹ kolej¹ przez funkcjonuj¹ce 5 przejœæ kolejowych.
Analiza ruchu granicznego wskazuje, ¿e na granicy z Ukrain¹ w latach 1994 –
2003 w przekraczaniu granicy utrzymywa³a siê zdecydowana przewaga cudzoziemców. Udzia³ tej kategorii osób w przekraczaniu granicy w tym okresie wynosi 91,8%,
a skrajne parametry zawieraj¹ siê w przedziale od 85,6% do 94,9%. Z ogólnej liczby
cudzoziemców, najliczniejsz¹ grup¹ odwiedzaj¹cych Polskê stanowi¹ obywatele
Ukrainy (98,5%).
Kierunek i strukturê przekraczania granicy w dziale na obywateli polskich
i ukraiñskich w roku 2003 na tle lat 1994 – 2003 zamieszczono w tabeli 11.3.
W latach 1994 – 2001 na granicy polsko-ukraiñskiej odprawiono ³¹cznie
25 837,6 mln pojazdów, w tym 23 869,5 mln samochodów osobowych i 1968,1 mln
ciê¿arowych. Ruch pojazdów w 2003 roku na poszczególnych przejœciach na tle lat
1994–2003 zamieszczono w tabeli 11.4.
tys. osób
Ryc. 11.3. Ruch osobowy na przejœciach drogowych na granicy
polsko-ukraiñskiej w latach 1994-2003
4500
4000
3500
3000
2500
2000
1500
1000
500
0
1994
Dorohusk
1995
1996
Zosin
1997
Hrebenne
1998
1999
Kroœcienko
2000
2001
2002
M³yny - Korczowa
2003
Medyka
ród³o: Opracowanie w³asne ‘2004 r.
Ruch osobowy odbywa³ siê tak¿e na podstawie porozumieñ o uproszczonym trybie przekraczania granicy przez obywateli zamieszka³ych w miejscach przygranicznych, podpisanego
w Moskwie 14 maja 1985 r. (DzU Nr 24 z 1986 r. poz. 114 i 115) honorowanego równie¿ przez
niepodleg³¹ Ukrainê. Ruch ten nie jest oficjalnie rejestrowany, a jego skala jest marginalna (od 1 do
2 tys. osób rocznie). W zwi¹zku z wypowiedzeniem umów o uproszczonym ruchu granicznym decyzj¹ Ministra Spraw Wewnêtrznych i Administracji – 24 maja 2003 roku zamkniêto przejœcia graniczne: Warê¿ – Uœmierz oraz Malhowce – Ni¿ankowice. Natomiast 29 sierpnia 2003 r. Uruchomiono
ca³odobow¹ odprawê graniczn¹ na drogowym przejœciu granicznym Kroœcienko – Smolnica.
13
189
Ryc. 11.4. Ruch osobowy na przejœciach kolejowych na granicy
polsko-ukraiñskiej w latach 1994-2003
1200
1000
tys. osób
800
600
400
200
0
1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003
Dorohusk
Kroœcienko
Hrebenne
Hrubieszów
Przemyœ³
Werchrata
ród³o: Opracowanie w³asne 2004 r.
Tabela 11.3. Kierunek i struktura przekraczania granicy polsko-ukraiñskiej
przez obywateli polskich i cudzoziemców w roku 2003 na tle
lat 1994 – 2003
ród³o: Jak w tabeli 11.1.
Cechami, które wyró¿niaj¹ granicê Polski z Ukrain¹ na tle innych krajów s¹siaduj¹cych, s¹ m.in.:
– ró¿nice w procedurach i systemie kontroli i odpraw przy przekraczaniu granicy,
190
Tabela 11.4. Ruch pojazdów ogó³em na polsko-ukraiñskich przejœciach
granicznych w roku 2003 na tle lat 1994-2003
ród³o: Jak w tabeli 11.1.
– silniejsze uwarunkowania historyczne,
– bardziej ¿ywio³owy rozwój ruchu granicznego po otwarciu, hermetycznej do niedawna granicy,
191
– specyfika lokalnych porozumieñ regionalnych14 ,
– niska sezonowoœæ wynikaj¹ca z ma³ego udzia³u ruchu turystycznego15 ,
– d³u¿szy œredni czas pobytu w Polsce (Ukraiñcy 2,6 dnia, Niemcy 1,8 dnia, S³owacy 1,1, Czesi 1 dzieñ); przy czym do czasu pobytu wliczony jest równie¿ czêsto
d³ugi czas oczekiwania na odprawê,
– dla ponad 70% przyje¿d¿aj¹cych do Polski obywateli Ukrainy, celem ich podró¿y
s¹ regiony przygraniczne, tj. województwa lubelskie i podkarpackie.
W latach 1991 – 2003 w ruchu granicznym z Ukrain¹ istotnie zmieni³a siê
struktura przekraczania na 3 g³ównych przejœciach drogowych, tj. w Medyce, Dorohusku i Hrebennem. Nast¹pi³o przesuniêcie („wyrównanie poziomu”) przekraczania granicy na rzecz powsta³ych w latach 90. przejœæ granicznych (Hrebenne, Dorohusk, Zosin).
Istotn¹ zmian¹ w zasadach funkcjonowania granicy jest wprowadzenie w 2003
r. wiz dla obywateli Ukrainy16. Pierwszy okres dzia³ania nowego systemu wskazuje
na tendencje zmniejszenia liczby obywateli Ukrainy przekraczaj¹cych granicê
w porównaniu do analogicznego okresu roku 2002. W okresie paŸdziernik – grudzieñ na granicy z Ukrain¹ odnotowano spadek o 46,6%, natomiast ponad 2-krotnie
zwiêkszy³a siê liczba Polaków wyje¿d¿aj¹cych na Ukrainê, co mo¿e œwiadczyæ, ¿e
Polacy w porozumieniu ze swoimi partnerami w wiêkszym stopniu przejêli dzia³alnoœæ biznesow¹ i handel przygraniczny z Ukrain¹17.
14
Wynikaj¹ca z ró¿nej organizacji pañstwowoœci i samorz¹dowoœci oraz zapóŸnienia gospodarczo-cywilizacyjnego regionów przygranicznych zarówno Polski, jak i Ukrainy.
15
Ruch graniczny w drugim pó³roczu, obejmuj¹cym okres urlopowy, jest zaledwie o oko³o
10% wy¿szy ni¿ w okresie pierwszego pó³rocza, a szczyt wystêpuje przed œwiêtami Bo¿ego Narodzenia i Wielkanocy.
16
Obowi¹zek wizowy dla obywateli Ukrainy w ramach dostosowañ zwi¹zanych z przyst¹pieniem do UE Polska wprowadzi³a z dniem 1 paŸdziernika 2003 roku.
17
W³adze Ukrainy nie wprowadzi³y obowi¹zku wizowego.
192
Sierhiej Fedorniuk
Bogdan Kawa³ko
Andrzej Miszczuk
WNIOSKI I REKOMENDACJE
1. Przeprowadzona analiza wskazuje, ¿e dotychczasowe doœwiadczenia wynikaj¹ce ze wspó³pracy w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym s¹ generalnie
pozytywne. Wspó³praca ta miêdzy innymi:
– sprzyja³a stabilizacji sytuacji na obszarze granicznym pomiêdzy Polsk¹
a Ukrain¹,
– przynios³a wymierne korzyœci gospodarcze i ekonomiczne, przede wszystkim na szczeblu lokalnym i regionalnym,
– zaktywizowa³a dyskusjê na temat mo¿liwoœci i szans rozwoju regionu
transgranicznego,
– zbli¿y³a ludzi i spo³eczeñstwa regionu transgranicznego,
– pos³u¿y³a do budowania ró¿nych form partnerstwa, tak wa¿nego dla
wzajemnej wspó³pracy.
Jednak¿e, jak wskazuj¹ dokonane analizy, potencjalne mo¿liwoœci rozwoju
wspó³pracy s¹ znaczne wiêksze.
2. Polsko-ukraiñska wspó³praca transgraniczna dotychczas najczêœciej ogranicza³a siê do handlu przygranicznego (zakupów), turystyki niekwalifikowanej i kontaktów w³adz ró¿nych szczebli. Brak znacz¹cych, o silnym zakotwiczeniu, wspólnych przedsiêwziêæ gospodarczych czy infrastrukturalnych œwiadczy, ¿e jest ona
w pocz¹tkowej fazie rozwoju. W tym kontekœcie celowe wydaje siê podjêcie
pog³êbionych analiz i badañ w rejonach przygranicznych, a nastêpnie ustalenie
zespolonej strategii i wspó³pracy transgranicznej.
3. Analiza problematyki funkcjonowania polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego wskazuje na wystêpuj¹ce zwi¹zki barier wspó³pracy:
a) socjologiczne
– nadmierne oczekiwania, co do korzyœci (nie poparte adekwatnymi dzia³aniami, przedsiêwziêciami i aktywnoœci¹), któr¹ ma przynieœæ wspó³praca
transgraniczna,
– nadmierne upolitycznienie wspó³pracy transgranicznej,
– niezidentyfikowane i niewykszta³towane potrzeby stron maj¹ce byæ przedmiotem wspólnego zaspokajania;
193
b) prawno-organizacyjne
– nieprecyzyjne i „p³ynne” uprawnienia regionalnych w³adz samorz¹dowo-rz¹dowych w zakresie prowadzenia wspó³pracy z partnerami zagranicznymi,
– nieprzystaj¹ce (rozbie¿ne) przepisy prawne i kompetencje organów samorz¹du terytorialnego administruj¹cego po obu stronach granicy w zakresie
wspó³pracy transgranicznej i jej bud¿etowania,
– brak dostatecznych umiejêtnoœci i doœwiadczeñ w staraniach o dostêp i pozyskanie europejskich funduszy pomocowych i strukturalnych nakierowanych na rozwój wspó³pracy transgranicznej;
c) ekonomiczne
– asymetria potencja³ów gospodarczych, poziomu zorganizowania, innowacyjnoœci i konkurencyjnoœci gospodarki w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym,
– korzystniejsze perspektywy rozwoju gospodarczego i spo³ecznego polskich
regionów granicz¹cych z Ukrain¹ w porównaniu z nadgranicznymi partnerskimi obszarami po stronie ukraiñskiej. Wynika to z bezpoœredniego dostêpu regionu podkarpackiego i lubelskiego do wybranych funduszy strukturalnych UE przeznaczonych na rozwój regionalnej infrastruktury spo³ecznogospodarczej. Prowadzi to wprost do drastycznego ograniczenia podejmowania i finansowania wspólnych projektów. Strona ukraiñska nie jest w stanie sprostaæ poziomowi subsydiarnoœci zgodnie z normami i praktykami stosowanymi w UE.
4. Wejœcie Polski w struktury europejskie powoduje koniecznoœæ zmian zasad wspó³pracy, a przede wszystkim poprawê jakoœci wspó³pracy miêdzynarodowej województw nadgranicznych, zw³aszcza województwa lubelskiego i podkarpackiego. Z tym ³¹cz¹ siê zarówno szanse, jak i zagro¿enia dla tych obszarów. Szans¹
dla podmiotów gospodarczych tych województw jest mo¿liwoœæ uczestniczenia
w jednolitym rynku europejskim, znaczne poszerzenie perspektyw dzia³ania dla
polskiej czêœci regionu transgranicznego, jego mieszkañców i gospodarki, powstanie mo¿liwoœci szybkiego rozwoju w ramach gospodarki europejskiej i uzyskania pomocy strukturalnej Unii Europejskiej. Zagro¿eniem (w pierwszej fazie) mo¿e byæ du¿a odleg³oœæ od centrów gospodarki europejskiej, peryferyjnoœæ regionu dla Unii Europejskiej, powstanie granicy celnej jednolitego rynku
europejskiego na wschodniej granicy obydwu regionów, utrudniaj¹cej wymianê
handlow¹ z tradycyjnymi partnerami lokalnymi oraz wyst¹pienie konkurencji ze
strony silnych gospodarczo podmiotów gospodarczych z Europy Zachodniej
w relacji do ma³o konkurencyjnych gospodarek obydwu województw. Zagro¿eniem jest tak¿e mo¿liwa marginalizacja wschodniej granicy UE, wzrastaj¹cy
dystans pomiêdzy dynamicznie rozwijaj¹cymi siê innymi regionami polskimi,
s³aboœæ i niepewnoœæ rynków wschodnich, ma³y udzia³ wytwarzanych produk194
tów technologicznie intensywnych („produktów du¿ej szansy”). Szans nale¿y
upatrywaæ w mo¿liwej wiod¹cej (w uk³adzie europejskim) roli regionu dla otoczenia ukraiñskiego, np. w wykszta³ceniu administracyjno-gospodarczych funkcji
pomostu: UE – UKRAINA, w bardzo dobrym po³o¿eniu geopolitycznym regionu podkarpacko-lubelskiego, mo¿liwym wykreowaniu Lublina i Rzeszowa do
rangi i pe³nienia funkcji metropolitalnych na wschodniej granicy Unii Europejskiej (miêdzynarodowe oœrodki naukowe, centra gospodarczo-handlowe, centra
konferencyjno-polityczne, parki innowacyjne itp.).
5. Europejski wymiar wspó³pracy transgranicznej i regionalnej w odniesieniu do
rozwoju regionów przygranicznych mo¿e wyra¿aæ siê w nawi¹zaniu do regu³
stosowanych w praktyce Unii Europejskiej1, gdzie przyjêto dwie zasady:
– zasada solidarnoœci miêdzyregionalnej,
– zasada subsydiarnoœci (pomocniczoœci) – zwi¹zana z pomoc¹ rz¹du i miêdzyregionalnym transferem œrodków na rzecz regionów wymagaj¹cych pomocy i gruntownej restrukturyzacji.
Wspó³praca transgraniczna obu partnerów po obu stronach granicy powinna byæ
oparta na gruntownym rozpoznaniu wspólnych potrzeb, interesów i korzyœci.
Podstaw¹ takiego podejœcia musi byæ kompetentna diagnoza (identyfikacja) i
hierarchizacja potrzeb stron oraz uzyskanie w drodze negocjacji konsensusu programowego.
6. Handel przygraniczny realizowany zarówno przez podmioty gospodarcze, jak
i w formie zakupów dokonywanych przez obywateli Ukrainy, jest bardzo wa¿nym czynnikiem aktywizuj¹cym gospodarkê regionu transgranicznego. Jest to
o tyle istotne, ¿e województwa lubelskie i podkarpackie, to regiony najs³abiej
gospodarczo rozwiniête w Polsce i powa¿nie zapóŸnione cywilizacyjnie pod
wzglêdem warunków i poziomu ¿ycia2. G³ównymi barierami w rozwoju handlu
z Ukrain¹, zw³aszcza w eksporcie z Polski jest zbyt ma³a oraz s³abo rozwiniêta
i nienale¿ycie funkcjonuj¹ca infrastruktura graniczna, a tak¿e zasadnicza ró¿nica w systemach gospodarczych obu krajów i warunkach prawnych funkcjonowania w nich handlu zagranicznego.
7. Obecnie w handlu przygranicznym z Ukrain¹ dominuj¹ niewielkie wartoœciowo, ale dokonywane z du¿¹ czêstotliwoœci¹ zakupy. To sprawia, ¿e na przej-
Modelowym przyk³adem mo¿e byæ transgraniczna wspó³praca niemiecko-holenderska, niemiecko-francuska (Lotaryngia, Alzacja), niemiecko-francusko-szwajcarska, hiszpañsko-francuska.
2
Szerzej na ten temat: Polska. Narodowy Plan Rozwoju 2004–2006 (projekt), Warszawa
styczeñ 2003 r., Polska. Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego 2004–2006,
Warszawa, listopad 2002, PKB wg województw w 1999 r., US w Katowicach, Katowice 2001.
1
195
œciach tworz¹ siê bardzo d³ugie i uci¹¿liwe kolejki, g³ównie ukraiñskich handlowców (przedsiêbiorców) oczekuj¹cych na odprawy. Sytuacja ta powoduje,
¿e kupcy ukraiñscy, pomimo wy¿szych cen, swoje zainteresowanie zakupami
coraz czêœciej kieruj¹ do S³owacji i Wêgier. Jak na razie jednak, jedynie w Polsce (w
przeciwieñstwie do pozosta³ych pañstw s¹siaduj¹cych) zakupy obywateli Ukrainy wykazuj¹ tendencjê rosn¹c¹3.
8. Po wejœciu Polski do Unii Europejskiej zagro¿eniem dla regionów przygranicznych z Ukrain¹ jest redukcja obrotów handlowych. Zgodnie z niektórymi szacunkami, wymiana mo¿e ulec obni¿eniu nawet do poziomu ok. 15–20% obrotów obecnie realizowanych4. Jest to bardzo pesymistyczna ocena. Pozostaje mieæ
nadziejê, ¿e w praktyce sytuacja nie bêdzie wygl¹da³a tak Ÿle. Pewien spadek
obrotów jest jednak przejœciowo nieunikniony. Bêdzie to wynikiem, zarówno
mniejszych przyjazdów (wizy, jakkolwiek ju¿ uzgodniono, ¿e bêd¹ one bezp³atne, co z³agodzi trudnoœci), jak i zaostrzonych wymagañ oraz rygorów przewozu
towarów i artyku³ów przez zewnêtrzn¹ granicê celn¹ („uszczelnienie granicy”
UE). Efektem zmniejszenia handlu przygranicznego mo¿e byæ tak¿e istotny
wzrost bezrobocia zwi¹zany z likwidacj¹ czêœci obs³ugi handlu (np. hurtownie,
sklepy, gie³dy, zak³ady wytwórcze obs³uguj¹ce rynek ukraiñski). Ten problem
wymaga jednak d³u¿szej obserwacji.
9. Województwa granicz¹ce z Ukrain¹ powinny wzmocniæ strategiczne dzia³ania,
które wspomog³yby szanse wynikaj¹ce z rozwoju handlu z Ukrain¹ w warunkach cz³onkostwa Polski w Unii Europejskiej. Jedn¹ z form takiego wsparcia
mog³oby byæ utworzenie w regionie instytucjonalnych struktur oraz profesjonalnych agencji, centrów handlowych, cyklicznych miêdzynarodowych imprez promocyjnych, targowych, konferencyjno-seminaryjnych i innych.
10. Bardzo wa¿ne jest te¿, by administracja celna by³a skuteczna i efektywna w dzia³aniu, a wiêc by zapewnia³a m.in. sprawne odprawy towarów na granicy i nie sta³a
siê utrudnieniem dla wzajemnej wspó³pracy.
11. Polska granica wschodnia sta³a siê wschodni¹ granic¹ ca³ej Unii. To oznacza, ¿e
modernizacja tej granicy nie mo¿e byæ tylko problemem Polski i Ukrainy, ale
i ca³ej Unii. Chodzi o wsparcie finansowe rozbudowy przejœæ i ich lepsze wypo-
Kowerski M., Wp³yw handlu z Ukrain¹ na rozwój województw przygranicznych. „Gospodarka Narodowa” Nr 2-3/1998.
4
Kawa³ko B., Wybrane zagadnienia i mo¿liwe skutki przyst¹pienia Polski do UE na przyk³adzie Regionu Zamojskiego (Opracowanie wykonane dla potrzeb Fundacji Europejskiej w Natolinie)
maszynopis, Zamoœæ paŸdziernik 2002.
3
196
sa¿enie, a tak¿e o przeszkolenie s³u¿b granicznych obydwu pañstw obs³uguj¹cych granicê.
12. Dla wzajemnej wspó³pracy znaczenie bêdzie mieæ te¿ dynamika przemian gospodarczych u wschodnich s¹siadów. Stopniowe wyrównywanie cen, w nastêpstwie postêpuj¹cego rozwoju gospodarczego Ukrainy, bêdzie sprzyjaæ ograniczeniu przemytu, wzrostowi popytu i pojawieniu siê mo¿liwoœci trwalszej wspó³pracy produkcyjno-kapita³owej.
13. Wyj¹tkowo niekorzystny dla perspektyw przygranicznej wspó³pracy polsko-ukraiñskiej jest fakt, ¿e dwa województwa po³o¿one wzd³u¿ granicy z Ukrain¹, tj.
lubelskie i podkarpackie, nale¿¹ do najbiedniejszych obszarów Polski. Tak¿e
strefa bezpoœrednio przygraniczna (podregiony che³msko-zamojski i kroœnieñsko-przemyski) jest znacznie s³abiej rozwiniêta ni¿ pozosta³e czêœci tych dwu
województw.
14. Niepowtarzaln¹ szans¹ na zmniejszenie dystansu rozwojowego Polski do pañstw
Unii Europejskiej s¹ œrodki funduszy strukturalnych i Funduszu Spójnoœci.
Wszystkie regiony w Polsce (województwa) s¹ uprawnione do korzystania z tych
œrodków, w tym zw³aszcza najbiedniejsze regiony wschodniej czêœci kraju.
Dlatego budowanie potencja³u absorpcyjnego w zakresie œrodków europejskich w województwie lubelskim i podkarpackim powinno byæ nadal podstawowym zadaniem zarówno w³adz regionalnych, jak i celem polityki regionalnej
Polski. Dotyczy to miêdzy innymi: jakoœci regionalnych dokumentów programowych, przygotowania niezbêdnej liczby projektów odpowiadaj¹cych wymogom Unii Europejskiej oraz wspólfinansowania funduszy europejskich œrodkami w³asnymi i rz¹dowymi.
15. Wa¿nym zadaniem Polski winno byæ uzupe³nianie listy sieci korytarzy transeuropejskich TEN powi¹zania Warszawa – Lublin – Zamoœæ – Hrebenne oraz
przed³u¿enie tych sieci na obszar Ukrainy. Aktualnie sieæ TINA obejmuje tylko
jeden korytarz komunikacyjny dochodz¹cy do granicy polsko-ukraiñskiej w Przemyœlu–Medyce. Po przyst¹pieniu Polski do Unii Europejskiej stworzy³a siê mo¿liwoœæ dopisania jednego–dwu korytarzy transportowych w Polsce do listy transeuropejskich sieci infrastrukturalnych. Wymieniony korytarz transportowy ³¹czy Lubelszczyznê z reszt¹ kraju, ale tak¿e pozwala na rozwiniêcie wa¿nej osi
komunikacyjnej przebiegaj¹cej z Polski na Lwów i Odessê. Nadanie tym dwu
korytarzom transportowym na Ukrainie rangi transeuropejskiej umo¿liwi³oby
finansowanie ró¿nych wstêpnych prac koncepcyjno-programowych umo¿liwiaj¹cych w przysz³oœci podwy¿szenie ich rangi.
197
16. Instrumentem u³atwiaj¹cym rozwój wspó³pracy polsko-ukraiñskiej by³oby utworzenie programu typu Crossborder na Ukrainie wzd³u¿ wschodniej granicy Polski, finansowanego ze œrodków unijnych. Uruchomienie programu INTERREG
w Polsce oznacza, ¿e grozi nam asymetria finansowania rozwoju i skali finansowania przygranicznej wspó³pracy wzd³u¿ granicy polsko-ukraiñskiej. Dlatego
w³adze Polski i Ukrainy powinny aktywnie dzia³aæ na rzecz uruchomienia tego
typu programu po ukraiñskiej stronie granicy UE.
17. Kluczowe znaczenie dla rozwoju omawianych tu powi¹zañ gospodarczych maj¹
podmioty bezpoœrednio realizuj¹ce te powi¹zania, a wiêc przedsiêbiorstwa dzia³aj¹ce w regionach przygranicznych. To od ich kondycji, wielkoœci wypracowanego zysku, innowacyjnoœci, elastycznoœci dzia³ania i umiejêtnoœci ci¹g³ego
dostosowywania siê do zachodz¹cych zmian, najbardziej zale¿y w ostatecznym
rachunku jakoœæ ¿ycia i sytuacja gospodarcza, tak¿e w regionach przygranicznych.
Przeprowadzone badania ankietowe5 wskazuj¹, ¿e pod wieloma wzglêdami
przedsiêbiorstwa regionów przygranicznych s¹ ma³o innowacyjne i maj¹ s³abe doœwiadczenie wzajemnej wspó³pracy, jak te¿ szerzej – miêdzynarodowej wspó³pracy
gospodarczej. Taka sytuacja nie u³atwi zacieœnienia powi¹zañ ekonomicznych miêdzy Polsk¹ a Ukrain¹ w warunkach funkcjonowania Polski w Unii Europejskiej.
Istniej¹ce uwarunkowania rozwoju regionalnego na granicy polsko-ukraiñskiej wskazuj¹ na nastêpuj¹ce kierunki dzia³añ oraz zapewnienie ich wspomagania
w ramach polityki regionalnej pañstwa:
– wzmacnianie lokalizacyjnych walorów œrednich miast regionów wschodniego pogranicza, zw³aszcza tych, w których funkcjonuj¹ szko³y wy¿sze i instytucje naukowe oraz formowanie w nich lokalnych i regionalnych centrów innowacji (Che³m, Zamoœæ, Przemyœl, Jaros³aw, Krosno, Sanok, Pu³awy, Tomaszów Lub., Bi³goraj). Wykreowanie obok Lublina i Rzeszowa innych silnych
gospodarczo, innowacyjnie i intelektualnie oœrodków miejskich wzmacnia³oby polsk¹ czêœæ regionu, wzmacniaj¹c funkcje prorozwojowe regionu oraz
stanowi³oby dobre uzupe³nienie (Lublin i Rzeszów) przeciwwagi wobec dwóch
du¿ych i znacz¹cych gospodarczo i kulturalnie oœrodków ukraiñskich: Lwowa i £ucka6.
– w perspektywie kszta³towania rozwoju regionu uwzglêdniæ inne nowe funkcje egzogeniczne dla tych oœrodków. Konieczna jest rozbudowa i modernizacja powi¹zañ kooperacyjnych i komunikacyjno-transportowych oœrodków po³o¿onych w regionach przygranicznych z Ukrain¹ z pozosta³¹ czêœci¹ kraju.
J. Andreasik, B. Kawa³ko...
Koncepcja polityki Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, Polska 2000 plus, CUP, Warszawa 1995, s. 83-103.
5
6
198
–
Zapewni to rozszerzenie korzyœci p³yn¹cych ze wspó³pracy transgranicznej na
inne obszary oraz eliminowanie zagro¿eñ marginalizacji i peryferyjnoœci.
stymulowanie rozwoju regionów przygranicznych wymaga kompleksowego
wspó³dzia³ania. Uk³ad podmiotowy polityki regionalnej w Polsce wykazuje
istotne s³aboœci zarówno na poziomie centralnym jak i regionalnym. Wyra¿a
siê to m.in. w niedostatkach kompetencyjnych uprawnieñ jak i konfliktogennym (upolitycznionym) uk³adzie rozwi¹zañ systemowych sprawowania w³adzy i kierowania rozwojem regionu (relacje: wojewoda–marsza³ek) czy te¿
nieczytelna w tym zakresie rola powiatów.
199
200
LITERATURA
1. Ksi¹¿ki, artyku³y, maszynopisy opracowañ
Anders D., Wojaczek L., Ochrona œrodowiska – ochrona wód, PARP,
Warszawa 2003.
Andreasik J., Kawa³ko B., Kawecka-Wyrzykowska E., Szlachta J.,
Perspektywy przygranicznej wspó³pracy polsko-ukraiñskiej
w œwietle cz³onkostwa Polski w Unii Europejskiej, WSZiA,
ZamoϾ 2003.
Biuletyn Euroregionu Karpackiego, 1/1993.
Boguszewski R., Rola Euroregionu Bug we wspó³pracy transgranicznej
województwa lubelskiego, WSH, Pu³tusk- Lublin 2000
(maszynopis).
Budzyñski A., Raport o stanie œrodowiska województwa lubelskiego za rok
1998, Biblioteka Monitoringu Œrodowiska, Lublin 1999.
Chojnicki Z., Czy¿ T., Polska na œcie¿ce rozwoju gospodarki opartej na
wiedzy. Podejœcie regionalne, „Przegl¹d Geograficzny”,
t. 75 nr 1, 2003.
Æwik W., Historia administracji, WSZiA, Zamoœæ 2004.
Dêbski J., Studium kierunkowe zagospodarowania przestrzennego
Euroregionu Bug, Euroregion Bug, t.10, Norbertinum, Lublin
1997.
Dobrzañski G., Dobrzañska B., Kie³czewski M., Ochrona œrodowiska
przyrodniczego, WEiŒ, Bia³ystok 1997.
Domañski R., Geografia ekonomiczna. Ujêcie dynamiczne, PWN,
Warszawa 2003.
Eberhardt P., Gorzym-Wilkowski W., Miszczuk A., Przemiany
demograficzno-osadnicze na pograniczu polsko-ukraiñskobia³oruskim, Euroregion Bug t. 8, Norbertinum, Lublin 1997.
Eberhardt P., Historyczne, wspó³czesne i projektowane podzia³y
administracyjne na pograniczu bia³orusko-polsko-ukraiñskim
[w:] Miszczuk A. (red.) Zagadnienia wielokryterialnej
201
delimitacji euroregionu na pograniczu polsko-bia³oruskoukraiñskim, Euroregion Bug, t. 9, Norbertinum, Lublin 1997.
Encyklopedia Kresów, Wydawnictwo Kluszczyñski, Kraków 2004.
Go³embski G., Kompendium wiedzy o turystyce, PWN, Poznañ 2002.
Holzer J. , Demografia, PWE, Warszawa 1999.
Human Development Report 2002, United Nations Development
Programme, Oxford University Press, New York Oxford, 2002.
Karaczun Z.M., Ochrona œrodowiska, AW ARIES, Warszawa 1999.
Kawa³ko B., Pastuszka S. J., Turystyka i dziedzictwo kulturowe.
Podyplomowe Studia Turystyki Transgranicznej , WSZiA,
ZamoϾ 2000.
Kawa³ko B., Stymulowanie rozwoju w regionie transgranicznym,
„Gospodarka Narodowa”, nr 3, 1997.
Klepacki B., Czerewko G., Transformacja rolnictwa polskiego i ukraiñskiego
w latach 90., Wydawnictwo „Wieœ Jutra”, Warszawa 2002.
Klimaszewski M. (red.), Geomorfologia Polski, PWN, Warszawa 1972.
Klimczuk B.P. (red) Euroregion Bug – Obwód Wo³yñski, Wydawnictwo
Uniwersytetu im. £esi Ukrainki, £uck 1997.
Kondracki J., Fizyczno-geograficzna regionalizacja Polski i krajów
s¹siednich w systemie dziesiêtnym, „Prace Geograficzne” IG
PAN, nr 69, 1968.
Kondracki J., Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 1998.
Kondracki J., Karpaty, WSiP, Warszawa 1978.
Kowalczyk A., Geografia turyzmu, PWN, Warszawa 2002.
Kowerski M. , ¯yjemy coraz d³u¿ej, „Barometr Regionalny” nr 3, WSZiA,
ZamoϾ 2003
Kowerski M., Podzia³ województwa lubelskiego na podregiony typu NUTS3
w œwietle doœwiadczeñ Unii Europejskiej, „Barometr
Regionalny” nr 3, WSZiA, Zamoœæ 2003.
Kwilecki A., Region i badania regionalne w perspektywie socjologii, „Ruch
Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, z. 2, 1992.
Mazurkiewicz L., Region transgraniczny – nowe pojêcie teorii regionu
geograficznego, w: Problematyka wschodniego obszaru
pogranicza, Warszawa 1993.
202
Medlik S., Leksykon podró¿y, turystyki i hotelarstwa, PWN, Warszawa
1995.
Mijakowska J. , Pomiar rozwoju spo³ecznego, „Wiadomoœci Statystyczne”
10/1994.
Miko³ajczyk A., Stosunki umowne pomiêdzy subpañstwowymi podmiotami
w³adzy publicznej ró¿nych pañstw (wspó³praca transgraniczna),
„Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, nr 3, 1997.
Miszczuk A., Idea euroregionów i przyk³ady jej realizacji w Europie
Zachodniej i w Polsce [w:] Ba³towski M. (red.), Regiony,
euroregiony, rozwój regionalny, Euroregion Bug, t. 4,
Norbertinum, Lublin 1996.
Miszczuk A., Koncepcja cyklu ¿ycia obszarów turystycznych i mo¿liwoœci
jej wykorzystania w badaniach nad Euroregionem Bug,
w: R¹kowski G., Turystyka jako czynnik aktywizacji pogranicza
polsko-ukraiñskiego, Norbertinum, Lublin 1997.
Nowak L. , WskaŸnik rozwoju spo³ecznego (HDI) w: W trosce o pracê.
Raport o rozwoju spo³ecznym. Polska 2004, Program Narodów
Zjednoczonych ds. Rozwoju, Warszawa 2004.
Okólski M. , Reprodukcja ludnoœci a modernizacja spo³eczeñstwa. Polski
syndrom, KiW, Warszawa 1988.
Peszko G., R¹czka J., Kiui³a O., Ekonomiczne korzyœci dla Polski z
wdro¿enia prawa ochrony œrodowiska Unii Europejskiej, UKIE,
Warszawa 2003.
Piotrowski J. P., Traczyk M., Informacja i promocja turystyczna, AVSI
Polska, Kraków 1999.
Raport o stanie wsi. „Polska wieœ 2002”, Fundacja na Rzecz Rozwoju
Polskiego Rolnictwa, Warszawa 2002.
Polski J. (red.), Strategia rozwoju Euroregionu Bug, Euroregion Bug, t. 16,
Norbertinum, Lublin 1997.
Przyborowska-Klimczak A., Staszewski W., Stosunki traktatowe Polski
z krajami s¹siednimi. Wybór dokumentów. LWP, Lublin 1998.
Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu,
t. II, z. 3, 4 i 5, Warszawa - Poznañ - Zamoœæ 2000.
Pulinowa M.Z., Region – podstawowe pojêcie w opisie zjawisk
przestrzennych na ziemi, Czeski Cieszyn 1996 (maszynopis).
203
Surmacz B., Wspó³czesne stosunki polsko-ukraiñskie, UMCS, Lublin 2002.
Toczyski W., Sartorius W., Zaucha (red.), Miêdzynarodowa wspó³praca
regionów. Wybór ekspertyz, Wyd. Przedœwit, Warszawa 1997.
Turowski W., Redmann M., Euroregion Bug, Sigma Media, Bydgoszcz
2002.
Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony œrodowiska (Dz. U. Nr 62,
poz. 627 z póŸn. zm.).
Wilson A., Ukraiñcy, Œwiat Ksi¹¿ki, Warszawa 2004.
Województwo lubelskie. Rejonizacja produkcji rolniczej, t. II, Lublin 1972.
Zakrzewska I.T., Podrêczny s³owniczek terminów Unii Europejskiej, CIEUKIE, Warszawa 1999.
Zastawnyj F., Kusiñski W., Ukraina. Przyroda – Ludnoœæ – Gospodarka,
Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2003.
Zio³o Z., Czynniki i bariery rozwoju obszarów transgranicznych w: Polska
i jej wspó³dzia³anie transgraniczne z s¹siadami, Warszawa 1995.
204
2. Publikacje statystyczne
Euroregiony w nowym podziale terytorialnym Polski, GUS, US Wroc³aw,
Warszawa – Wroc³aw, 1999.
Portrety polskich regionów, GUS, Warszawa 2003.
Rocznik Demograficzny 2004, GUS, Warszawa 2004.
Rocznik statystyczny obwodu lwowskiego 2003. Narodowy Komitet
Statystyczny Ukrainy, Lwów 2004.
Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, GUS, Warszawa 2003.
Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, GUS, Warszawa 2004.
Rocznik Statystyczny Województw 2004, GUS, Warszawa 2004.
Rocznik Statystyczny Województwa Lubelskiego 2004, Urz¹d Statystyczny
w Lublinie, Lublin 2004.
Rocznik Statystyczny Województwa Podkarpackiego 2004, Urz¹d
Statystyczny w Rzeszowie, Rzeszów 2004.
Województwo Lubelskie. Podregiony, powiaty, gminy 2004, Urz¹d
Statystyczny w Lublinie, Lublin 2004.
Województwo podkarpackie. Podregiony, powiaty, gminy 2004, Urz¹d
Statystyczny w Rzeszowie, Rzeszów 2004.
ijÿëüí³ñòü ï³äïðèºìñò⠖ ñóᒺêò³â ï³äïðèºìíèöüêî¿ ä³ÿëüíîñò³. Ñòàòèñòè÷íèé
çá³ðíèê. Êè¿â, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, 2004
Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Óêðà¿íè çà 2003 ð³ê, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè
Óêðà¿íè, Êè¿â, 2004.
Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Ëüâ³âñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Ëüâ³âñüê³é
îáëàñò³, Ëüâ³â, 2004.
Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Âîëèíñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Âîëèíñüê³é
îáëàñò³, Ëóöüê, 2004.
Ñòàòèñòè÷íèé ùîð³÷íèê Çàêàðïàòñüêî¿ îáëàñò³ çà 2003 ð³ê, ÃÓÑ ó Çàêàðïàòñüê³é
îáëàñò³, Óæãîðîä, 2004.
Íàñåëåííÿ Óêðà¿íè (äåìîãðàô³÷íèé ùîð³÷íèê) 2003. Äåðæàâíèé êîì³òåò
ñòàòèñòèêè Óêðà¿íè, Êè¿â, 2004.
Íàÿâí³ñòü â äîìîãîñïîäàðñòâàõ òîâàð³â òðèâàëîãî êîðèñòóâàííÿ.
Ñòàòèñòè÷íèé çá³ðíèê. Êè¿â, Äåðæàâíèé êîì³òåò ñòàòèñòèêè
Óêðà¿íè, 2004
205
3. Strony internetowe
www.aboutukraine.com
www.carpathia.gov.ua
www.carpathians.org.ua
www.cbr.nature.org.ua
www.karpaty.co.ua
www.magurskipn.pl
www.nature.org.ua
www.oie.bdpn.pl
www.poleskipn.pl
www.polska.com.ua/pol/konsulat/wizy
www.roztoczanskipn.pl
www.stat.gov.pl
www.transcarpathia.zakarpattya.net
www.ukie.gov.pl
www.uzez.uz.ua
www.wios.lublin.pl
www.wios.rzeszow.pl
www.voladm.gov.ua
www.zakarpattja.westportal.net
http://www.stat.gov.pl
www.aboutukraine.com
www.carpathia.gov.ua
www.carpathians.org.ua
www.cbr.nature.org.ua
www.karpaty.co.ua
www.magurskipn.pl
www.nature.org.ua
www.oie.bdpn.pl
www.poleskipn.pl
www.roztoczanskipn.pl
www.transcarpathia.zakarpattya.net
www.uzez.uz.ua
www.voladm.gov.ua
www.zakarpattja.westportal.net
http://www.stat.gov.pl
http://www.wios.lublin.pl
http://www.wios.rzeszow.pl
206
SPIS RYCIN
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
1.5.
1.6.
2.1.
2.2.
2.3.
2.4.
2.5.
2.6.
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
3.5.
3.6.
4.1.
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
5.5.
5.6.
5.7.
5.8.
5.9.
Wspó³praca euroregionalna na pograniczu polsko-ukraiñskim ..................................
Euroregion Karpacki ...................................................................................................
Euroregion Bug ...........................................................................................................
Polsko-ukraiñski region transgraniczny do roku 1998 ................................................
Polsko-ukraiñski region transgraniczny na tle krajów s¹siaduj¹cych .........................
Polsko-ukraiñski region transgraniczny – sieæ osadnicza i komunikacyjna ...............
Regiony fizyczno-geograficzne wed³ug J.Kondrackiego ............................................
Lublin – temperatury powietrza i opady atmosferyczne w 2003 roku ........................
£uck – temperatury powietrza i opady atmosferyczne w 2003 roku ..........................
Lwów – temperatury powietrza i opady atmosferyczne w 2003 roku .........................
Rzeszów – temperatury powietrza i opady atmosferyczne w 2003 roku ....................
U¿gorod – temperatury powietrza i opady atmosferyczne w 2003 roku .....................
Parki Narodowe na obszarze pogranicza polsko-ukraiñskiego ...................................
Emisja zanieczyszczeñ powietrza w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
Sieæ wodoci¹gowa i kanalizacyjna w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
Zu¿ycie wody z wodoci¹gów na 1 mieszkañca w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
Œcieki oczyszczone i nieoczyszczone w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku .....................................................................................
Nak³ady inwestycyjne na ochronê œrodowiska w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
Podzia³ administracyjny pogranicza polsko-ukraiñskiego ..........................................
Gêstoœæ zaludnienia w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym .........................
Udzia³ ludnoœci miejskiej w ogólnej liczbie ludnoœci
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ..........................................................
Porównanie struktur wiekowych ludnoœci miejskiej polskiej
i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego .............................................................
Porównanie struktur wiekowych ludnoœci wiejskiej polskiej
i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego .............................................................
Udzia³ ludnoœci w wieku poprodukcyjnym w ogólnej liczbie ludnoœci
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym (%) ...................................................
Liczba urodzeñ na 1000 ludnoœci w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ....
Struktura zgonów wed³ug przyczyn – strona polska ...................................................
Struktura zgonów wed³ug przyczyn – strona ukraiñska ..............................................
Liczba zgonów na 1000 ludnoœci w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ....
18
19
20
23
24
27
30
34
37
38
40
48
52
57
60
61
62
64
71
81
83
84
85
86
88
90
90
93
207
5.10. Udzia³ mieszkañ wyposa¿onych w gaz sieciowy w ogólnej liczbie
mieszkañ w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ..........................................
5.11. Udzia³ mieszkañ wyposa¿onych w wodoci¹g w ogólnej liczbie
mieszkañ w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ..........................................
6.1. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca w USD wed³ug kursu urzêdowego
oraz parytetu si³y nabywczej w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2002 roku .......................................................................
6.2. Podmioty gospodarcze na 1000 ludnoœci (bez osób fizycznych prowadz¹cych
dzia³alnoœæ gospodarcz¹) wed³ug stanu na 31.12.2003 ..............................................
6.3. Zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym ............................................................................................
7.1. Struktura wielkoœci gospodarstw rolnych w województwach:
lubelskim i podkarpackim w ha na tle kraju w 2003 roku ..........................................
7.2. Struktura u¿ytkowania ziemi w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku .....................................................................................
8.1. G³ówne obszary turystyczne pogranicza polsko-ukraiñskiego ...................................
8.2. Liczba miejsc noclegowych w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r. (w tys.) .............................................................................
8.3. Liczba udzielonych noclegów w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
w 2003 r. (w tys.) ........................................................................................................
8.4. Wybrane obiekty obs³ugi turystyki w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 r. ..........................................................................................
9.1. Studenci i absolwenci kierunków ekonomicznych i administracyjnych
w roku akademickim 2003/2004 .................................................................................
9.2. Studenci kierunków ekonomicznych i administracyjnych wed³ug p³ci
w roku akademickim 2003/2004 .................................................................................
9.3. Studenci kierunków ekonomicznych i administracyjnych wed³ug form studiów
w roku akademickim 2003/2004 .................................................................................
9.4. Studenci i absolwenci kierunków in¿ynieryjno-technicznych
w roku akademickim 2003/2004 .................................................................................
9.5. Studenci kierunków in¿ynieryjno-technicznych wed³ug p³ci
w roku akademickim 2003/2004 .................................................................................
10.1. Potencjalne korytarze komunikacyjne w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym ............................................................................................
11.1. Przejœcia drogowe w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ...........................
11.2. Przejœcia kolejowe w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym ...........................
11.3. Ruch osobowy na przejœciach granicznych drogowych na granicy
polsko-ukraiñskiej w latach 1994-2003 ......................................................................
11.4. Ruch osobowy na przejœciach granicznych kolejowych na granicy
polsko-ukraiñskiej w latach 1994-2003 ......................................................................
208
101
102
110
115
130
134
138
151
154
155
157
164
164
164
165
165
176
181
185
189
190
SPIS TABEL
1.1.
4.1.
4.2.
4.3.
4.4.
4.5.
4.6.
4.7.
5.1.
5.2.
5.3.
5.4.
5.5.
5.6.
5.7.
5.8.
5.9.
5.10.
5.11.
5.12.
5.13.
5.14.
Wybrane elementy charakterystyki polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego ...
Podzia³ administracyjny Polski wed³ug stanu na 31.12.2003 .....................................
Podzia³ administracyjny Ukrainy wed³ug stanu na 1.01.2003 ....................................
Typologia województw (obwodów) pogranicza polsko-ukraiñskiego
ze wzglêdu na liczbê ludnoœci i powierzchniê ............................................................
Œrednie wielkoœci powiatów/rejonów na pograniczu polsko-ukraiñskim ...................
Jednostki osadnicze w Polsce wed³ug stanu na 31.12.2003 ........................................
Jednostki osadnicze na Ukrainie wed³ug stanu na 1.01.2003 .....................................
Charakterystyka jednostek osadniczych pogranicza polsko-ukraiñskiego ..................
Porównanie podstawowych wskaŸników demograficznych
Polski i Ukrainy w 2003 roku .....................................................................................
Ludnoœæ polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego
wed³ug stanu na 31.12.2003 ........................................................................................
Udzia³y polskiej i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w procesach demograficznych Polski i Ukrainy w 2003 roku ....................................
Wybrane wskaŸniki demograficzne charakteryzuj¹ce
polsko-ukraiñski region transgraniczny w 2003 roku .................................................
Najwiêksze pod wzglêdem liczby mieszkañców miasta w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym wed³ug stanu na 31.12.2003 ..............................................
Powiaty (rejony) o najni¿szych i najwy¿szych wartoœciach
wybranych wskaŸników demograficznych ..................................................................
WskaŸniki ruchu naturalnego w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku .....................................................................................
Struktura zgonów wed³ug przyczyn w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
Ró¿nica przeciêtnego dalszego trwania ¿ycia w poszczególnych województwach
(obwodach) w stosunku do województwa podkarpackiego ........................................
Nadumieralnoœæ mê¿czyzn mierzona ró¿nic¹ pomiêdzy d³ugoœci¹ przeciêtnego
dalszego trwania ¿ycia kobiet i mê¿czyzn w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym ............................................................................................
Procesy migracyjne w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym
w 2003 roku ...............................................................................................................
Zmiany wybranych wskaŸników demograficznych w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w latach 2001-2003 .........................................................................
Prognoza liczby mieszkañców w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w latach 2004–2005 .........................................................................
Charakterystyka zasobów mieszkaniowych polsko-ukraiñskiego
regionu transgranicznego wed³ug stanu w dniu 31.12.2003 .......................................
26
68
69
72
72
73
74
75
77
79
79
80
82
85
87
91
92
94
95
96
97
99
209
5.15. Powiaty (rejony) o najni¿szych i najwy¿szych wartoœciach wybranych
wskaŸników charakteryzuj¹cych zasoby mieszkaniowe
w polsko-ukrainskim regionie transgranicznym ..........................................................
5.16. Wyposa¿enie gospodarstw domowych w niektóre przedmioty trwa³ego u¿ytku
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2003 roku .....................................
6.1. Udzia³y polskiej i ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w gospodarce Polski i Ukrainy w 2003 roku (w %) ....................................................
6.2. Efektywnoœæ gospodarki polskiej czêœci regionu transgranicznego w 2003 roku ......
6.3. Efektywnoœæ gospodarki ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego
w 2003 roku ................................................................................................................
6.4. Produkt krajowy brutto na 1 mieszkañca w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2002 roku .......................................................................
6.5. Miêdzyregionalne zró¿nicowanie produktu krajowego brutto na 1 mieszkañca
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2002 roku .....................................
6.6. Porównanie struktur tworzenia wartoœci dodanej brutto
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2002 roku .....................................
6.7. Podmioty gospodarki narodowej w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym .....
6.8. Zró¿nicowanie przestrzenne podmiotów gospodarki narodowej
w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym w 2003 roku
(bez osób fizycznych prowadz¹cych dzia³alnoœæ gospodarcz¹) .................................
6.9. Struktura podmiotów gospodarki narodowej w polsko-ukraiñskim regionie
transgraniczny mwed³ug rodzajów dzia³alnoœci w 2003 roku ....................................
6.10. Struktura pracuj¹cych w gospodarce w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym wed³ug sekcji EKD ............................................................
6.11. Stopa bezrobocia w polsko-ukraiñskim regionie transgranicznym .............................
6.12. Przeciêtne miesiêczne wynagrodzenie brutto w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym w 2003 roku .......................................................................
6.13. Najwiêksze przedsiêbiorstwa województwa lubelskiego w 2004 roku ......................
6.14. Najwiêksze przedsiêbiorstwa województwa podkarpackiego w 2004 roku ...............
6.15. Najwiêksze pod wzglêdem wartoœci produkcji przedsiêbiorstwa
ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego w 2004 roku ..........................................
6.16. Produkcja wa¿niejszych wyrobów w polskiej czêœci regionu transgranicznego .........
6.17. Produkcja wa¿niejszych wyrobów w ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego ....
6.18. Zmodyfikowany indeks rozwoju spo³ecznego województw i obwodów
polsko-ukraiñskiego regionu transgranicznego na tle Polski i Ukrainy ......................
7.1. Przedsiêbiorstwa wed³ug form organizacyjno-prawnych dzia³aj¹cych w sektorze
rolnym w ukraiñskiej czêœci regionu transgranicznego w 2004 roku ..........................
7.2. Udzia³ u¿ytków rolnych i lasów w powierzchni geodezyjnej polsko-ukraiñskiego
regionu transgranicznego wed³ug stanu na 31.12.2003 ..............................................
7.3. Struktura ludnoœci zamieszkuj¹cej na obszarach wiejskich oraz
pracuj¹cej w rolnictwie, leœnictwie i ³owiectwie w polsko-ukraiñskim
regionie transgranicznym wed³ug sekcji EKD w 2003 roku .......................................
210
103
104
106
107
108
111
112
113
114
116
117
118
119
119
121
122
123
125
126
130
136
137
138
7.4. Porównanie wydajnoœci podstawowych upraw w q z ha w 2003 roku ....................... 140
7.5. Globalna produkcja rolna w polsko-ukraiñskim regionie
transgranicznym w 2003 roku ..................................................................................... 142
7.6. Dynamika produkcji rolnictwa w ukraiñskiej czêœci
polsko-ukraiñskiego regiony transgranicznego (w %) ................................................ 143
9.1. Osoby z wy¿szym wykszta³ceniem na pograniczu polsko-ukraiñskim
wed³ug stanu w dniu 5 grudnia 2001 na Ukrainie i 20 maja 2002 w Polsce ............... 161
9.2. Typologia oœrodków szkolnictwa wy¿szego na pograniczu
polsko-ukraiñskim wed³ug liczby studentów .............................................................. 169
9.3. Typologia oœrodków szkolnictwa wy¿szego na pograniczu polsko-ukraiñskim
wed³ug liczby studentów w przeliczeniu na 1000 mieszkañców ................................ 169
11.1. Ruch osobowy na granicy polsko-ukraiñskiej na tle ruchu
granicznego w Polsce w latach 1994-2003 ................................................................. 187
11.2. Ruch osobowy na polsko-ukraiñskich przejœciach granicznych
w roku 2003 na tle lat 1994-2003 ............................................................................... 188
11.3. Kierunek i struktura przekraczania granicy polsko-ukraiñskiej przez obywateli
polskich i cudzoziemców w roku 2003 na tle lat 1994-2003 ...................................... 190
11.4. Ruch pojazdów ogó³em na polsko-ukraiñskich przejœciach
granicznych w roku 2003 na tle lat 1994-2003 ........................................................... 190
211
ORGANIZACJA PROJEKTU
POGRANICZE POLSKO–UKRAIÑSKIE
Œrodowisko. Spo³eczeñstwo. Gospodarka
1. Nadzór instytucjonalny
Jan Andreasik – Rektor WSZiA w Zamoœciu
Janusz Ró¿ycki – Kanclerz WSZiA w Zamoœciu
2. Koordynacja i Zarz¹dzanie Projektem
Bogdan Kawa³ko – Prorektor WSZiA w Zamoœciu
3. Realizacja Projektu
W³adys³aw Molas – g³ówny administrator
Jerzy Pomorski – konsultant
Pawe³ Paku³a – obs³uga techniczna
Iwona Harasim – obs³uga techniczna
Sylwia Kanarek – obs³uga techniczna
Anna Ciebiera – kwestor
Barbara Têbikowska – z-ca kwestora
El¿bieta Antoñczak – obs³uga administracyjna
Pawe³ Winiarz – obs³uga prawna
4. Partnerzy Projektu
A. Strona Ukraiñska
· Uniwersytet Wo³yñski im. £esi Ukrainki w £ucku – G³ówny Partner Projektu
· Uniwersytet Lwowski im. Iwana Franko we Lwowie
· G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Lwowskim
· G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Wo³yñskim
· G³ówny Urz¹d Statystyczny w Obwodzie Zakarpackim
· Wo³yñska Administracja Obwodowa w £ucku
B. Strona Polska
· Urz¹d Statystyczny w Lublinie – G³ówny Partner Projektu
· Urz¹d Statystyczny w Rzeszowie
· Lubelski Zarz¹d Drogowych Przejœæ Granicznych w Che³mie
5. Autorzy i eksperci
A. Strona ukraiñska
· Serhiej Fedoniuk
· W³odzimierz Gerycz
· Aleksander Kuczabski
· Marta Malska
· Markian Malski
· Semen Matkowski
· Maria Motyl
· Iwan Oleksejuk
· Natalia Szwec
· Stefan Trochimczuk
212
B. Strona polska
· Bogdan Kawa³ko
· Danuta Kawa³ko
· Zofia Kie³biñska-Ryñ
· Mieczys³aw Kowerski
· Stefan Machowicz
· Andrzej Miszczuk
· W³adys³aw Molas
· Mieczys³aw Saluk
· Jacek Szlachta
· Kazimierz Tucki
· Jan Wêgrzyn
· Wojciech ¯uchowski
ANEKS
Spis tablic statystycznych
Tablice statystyczne
Fotografie
Spis fotografii
213
214
Spis tablic statystycznych
1. Po³o¿enie geograficzne ...............................................................................................
2. Powierzchnia geodezyjna województwa wed³ug kierunków wykorzystania
w 2003 r.......................................................................................................................
3. Wa¿niejsze rzeki i kana³y ............................................................................................
4. Wiêksze jeziora i zbiorniki wodne ..............................................................................
5. Œrednie miesiêczne temperatury powietrza w 2003 r. .................................................
6. Œrednie miesiêczne opady atmosferyczne w 2003 r. ...................................................
7. Obszary o szczególnych walorach przyrodniczych w 2003 r. .....................................
8. Œcieki przemys³owe i komunalne odprowadzone do wód powierzchniowych
w 2003 r.......................................................................................................................
9. Emisja i redukcja przemys³owych a zanieczyszczeñ powietrza atmosferycznego
w 2003 r.......................................................................................................................
10. Nak³ady inwestycyjne na ochronê œrodowiska i gospodarkê wodn¹ w 2003 r.
(ceny bie¿¹ce) .............................................................................................................
11. Wodoci¹gi i kanalizacja w 2003 r. ..............................................................................
12. Ochrona œrodowiska wg powiatów w 2003 r. .............................................................
13. Terytorium i ludnoϾ w 2003 r. ...................................................................................
14. Podzia³ administracyjny ..............................................................................................
15. LudnoϾ .......................................................................................................................
16. Ludnoœæ wed³ug p³ci ...................................................................................................
17. Ludnoœæ wed³ug p³ci i wieku w 2003 r. .......................................................................
18. Mediana wieku ludnoœci wed³ug p³ci ..........................................................................
19. LudnoϾ w wieku produkcyjnym i nieprodukcyjnym .................................................
20. Ruch naturalny w 2003 r. ............................................................................................
21. Ruch naturalny na 1000 ludnoœci w 2003 r. ................................................................
22. Mediana wieku nowo¿eñców w 2003 r. ......................................................................
23. Rozwody w 2003 r. .....................................................................................................
24. Urodzenia w 2003 r. ....................................................................................................
25. Urodzenia ¿ywe wed³ug p³ci w 2003 r. .......................................................................
26. Urodzenia ¿ywe wed³ug kolejnoœci urodzenia dziecka u matki w 2003 r. ..................
27. P³odnoœæ kobiet i wspó³czynniki reprodukcji ludnoœci w 2003 r. ...............................
28. Zgony wed³ug p³ci w 2003 r. .......................................................................................
29. Zgony wg przyczyn w 2002 r. .....................................................................................
30. Przeciêtne dalsze trwanie ¿ycia w 2003 r. ...................................................................
31. Migracje ludnoœci w 2003 r. ........................................................................................
32. Ludnoœæ wed³ug wieku w 2003 r. ................................................................................
33. LudnoϾ w wieku produkcyjnym i nieprodukcyjnym w 2003 r. .................................
34. Ruch naturalny ludnoœci w 2003 r. ..............................................................................
35. Zasoby mieszkaniowe zamieszkane w 2003 r. ............................................................
36. Zasoby mieszkaniowe zamieszkane wed³ug powiatów w 2003r. ................................
37. Mieszkania zamieszkane wyposa¿one w instalacje w 2003 r. .....................................
38. Mieszkania zamieszkane wyposa¿one w instalacje wg powiatów w 2003 r. ..............
217
217
217
218
219
219
220
221
221
221
221
222
225
227
228
228
228
229
230
230
231
231
231
232
232
233
233
234
234
235
235
236
238
241
243
244
246
247
215
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
69.
70.
71.
72.
73.
74.
75.
76.
216
Wartoœæ dodana brutto wed³ug rodzajów dzia³alnoœci w 2002 r. ................................
Pracuj¹cy w gospodarce narodowej wed³ug sekcji EKD w 2003 r. ............................
Pracuj¹cy w gospodarce narodowej wg rodzajów dzia³alnoœci w 2003 r. ..................
Aktywnoœæ ekonomiczna ludnoœci w wieku 15 lat i wiêcej w 2003 r. ........................
Bezrobocie w 2003 r. ..................................................................................................
Struktura produkcji przemys³owej w 2003 r. ..............................................................
Wynik finansowy w przedsiêbiorstwach wed³ug sekcji PKD w 2003 r. .....................
Nak³ady inwestycyjne w gospodarce narodowej wed³ug sekcji PKD w 2003 r. ........
Handel detaliczny w 2003 r. ........................................................................................
Handel hurtowy w 2003 r. ...........................................................................................
Mieszkania oddane do u¿ytku w 2003 r. .....................................................................
Przeciêtne wynagrodzeni miesiêczne brutto wed³ug sekcji PKD w 2003 r. ...............
Podmioty gospodarki narodowej zarejestrowane wed³ug sekcji PKD w 2003 r. .......
Podmioty gospodarki narodowej zarejestrowane wg rodzajów dzia³alnoœci
w 2003 r. ......................................................................................................................
Podmioty gospodarki narodowej zarejestrowane wg liczby pracuj¹cych
i sekcji PKD w 2003 r. ................................................................................................
Podmioty gospodarki narodowej zarejestrowane wed³ug sektorów
i form w³asnoœci w 2003 r. ..........................................................................................
Wartoœæ brutto œrodków trwa³ych w gospodarce narodowej
wed³ug sekcji PKD w 2003 r. ......................................................................................
Globalna produkcja rolnicza w 2003 r. .......................................................................
U¿ytkowanie gruntów wed³ug powiatów w 2003 r. ....................................................
Powierzchnia zasiewów w 2003 r. ..............................................................................
Zbiory ziemiop³odów w 2003 r. ..................................................................................
Plony ziemiop³odów w 2003 r. ...................................................................................
Zbiory i plony warzyw gruntowych w 2003 r. ............................................................
Zbiory owoców w 2003 r. ...........................................................................................
Zwierzêta gospodarskie w 2003 r. ...............................................................................
Produkcja miêsa w 2003 r. ..........................................................................................
Produkcja mleka, jaj i we³ny w 2003 r. .......................................................................
Zu¿ycie nawozów mineralnych lub chemicznych i wapniowych w przeliczeniu
na czysty sk³adnik w 2003 r. .......................................................................................
Obiekty noclegowe turystyki w 2003 r. .......................................................................
Liczba miejsc noclegowych w obiektach turystycznych w 2003 r. .............................
Wybrane obiekty obs³ugi turystyki w 2003 r. ..............................................................
Studenci wed³ug szkó³ studiów w roku akademickim 2003/2004 ..............................
Studenci wed³ug grup kierunków studiów w roku akademickim 2003/2004 ..............
Infrastruktura techniczna w 2003 r. .............................................................................
Zarejestrowane pojazdy samochodowe i ci¹gniki; przewozy ³adunków
i pasa¿erów w 2003 r. ..................................................................................................
Porty lotnicze w 2003 r. ..............................................................................................
Osobowy ruch graniczny na granicy polsko-ukraiñskiej w 2003 r. .............................
Samochody osobowe i autobusy odprawione w ruchu granicznym na granicy
polsko-ukraiñskiej w 2003 r. .......................................................................................
250
250
251
253
254
256
257
257
258
258
258
259
260
260
263
264
264
265
265
268
268
269
269
269
270
270
270
270
271
272
275
278
281
283
283
284
284
285
Tablice statystyczne
ŚRODOWISKO GEOGRAFICZNE
TABL. 1. POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
Stan w dniu 1 I 2004 r.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Najdalsze wysunięcie granicy województwa na:
0
0
północ (szerokość geograficzna północna)...........
południe (szerokość geograficzna północna)........
52 17’
500 15’
50 46’
480 45’
50° 49’
49° 00’
51° 58’
50° 16’
49° 05’
47° 53’
zachód (długość geograficzna wschodnia) ...........
wschód (długość geograficzna wschodnia) ..........
Rozciągłość (w km):.............................................
210 37’
240 08’
220 43’
250 30’
21° 09’
23° 33’
23° 36’
26° 07’
22° 48’
24° 37’
z południa na północ.............................................
z zachodu na wschód ............................................
225
175
240
210
201
171
187
163
100
190
TABL. 2. POWIERZCHNIA GEODEZYJNA WOJEWÓDZTWA WEDŁUG KIERUNKÓW
WYKORZYSTANIA W 2003 R.
stan w dniu 31 XII
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowskie
podkarpackie
wołyńskie
zakarpackie
w ha
%
w ha
%
w ha
%
w ha
%
w ha
%
OGÓŁEM .........................................
Użytki rolne.........................................
2511448
1792270
100,0
71,4
2183197
1270776
100,0
58,2
1784404
987295
100,0
55,3
2014446
1054777
100,0
52,4
1275300
458600
100,0
36,0
grunty orne .........................................
sady ................................................
łąki ..................................................
1347030
33066
260373
53,6
1,3
10,4
799317
22897
188253
36,6
1,0
8,6
647298
13173
119998
36,3
0,7
6,7
673410
11347
157228
33,4
0,6
7,8
200400
20500
94800
15,7
1,6
7,4
pastwiska.........................................
Lasy.....................................................
81659
577717
3,3
23,0
259516
692031
11,9
31,7
159023
656638
8,9
36,8
212792
690801
10,6
34,3
136200
720500
10,7
56,5
Wody ..................................................
Pozostałe .............................................
20729
120732
0,8
4,8
42824
177566
2,0
8,1
21031
119440
1,2
6,7
45423
223445
2,2
11,1
18300
77900
1,4
6,1
88432
22997
3,5
0,9
108836
30113
5,0
1,4
72595
9067
4,1
0,5
72113
135046
3,6
6,7
44000
15800
3,5
1,2
w tym:
grunty zabudowane
i zurbanizowane .............................
nieużytki..........................................
TABL. 3. WAŻNIEJSZE RZEKI I KANAŁY
Długość w km
WYSZCZEGÓLNIENIE
Recypient
ogółem
Wisła....................................................
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
Morze Bałtyckie
1047
Bug ......................................................
Wieprz .................................................
Krzna ...................................................
Kanał Wieprz-Krzna............................
Narew
Wisła
Bug
Dniestr .................................................
Bug ......................................................
Styr ......................................................
San .......................................................
Morze Czarne
Narew
Prypeć
Wisła
w tym w województwie /
obwodzie
102
772
303
120
140
374
303
120
140
1352
772
494
447
207
195
91
56
OBWÓD LWOWSKI
217
TABL. 3. WAŻNIEJSZE RZEKI I KANAŁY (dok.)
Długość w km
WYSZCZEGÓLNIENIE
Recypient
ogółem
w tym w województwie /
obwodzie
OBWÓD LWOWSKI cd.
Seret.....................................................
Stryj .....................................................
Dniestr
Dniestr
248
232
Ikwa .....................................................
Styr
San .......................................................
Wisłok .................................................
Wisłoka................................................
Wisła....................................................
Lubaczówka.........................................
Wisła
San
Wisła
Morze Bałtyckie
San
Prypeć ..................................................
5
232
155
17
443
207
164
1047
88
443
207
164
78
67
Dniepr
748
172
Turia ....................................................
Stochód................................................
Styr ......................................................
Wyżywka.............................................
Bug ......................................................
Prypeć
Prypeć
Prypeć
Prypeć
Narew
184
188
483
81
772
184
188
203
81
185
Ługa.....................................................
Bug
Cisa......................................................
Latoryca...............................................
Uh ........................................................
Borżawa...............................................
Rika ....................................................
Terebla.................................................
Dunaj
Bodroh
Laborec
Cisa
Cisa
Cisa
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
OBWÓD WOŁYŃSKI
93
93
966
191
133
106
92
91
201
144
107
106
92
91
OBWÓD ZAKARPACKI
TABL. 4. WIĘKSZE JEZIORA I ZBIORNIKI WODNE
WYSZCZEGÓLNIENIE
Rejon/Powiat
Powierzchnia w ha
Głębokość max w m
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
Jeziora:
Wytyckie .............................................
Uściwierz.............................................
Łukie....................................................
Białe Sosnowickie ...............................
Białe Włodawskie................................
Włodawa
Łęczna
Włodawa
Parczew
Włodawa
487
284
150
145
106
5,5
6,6
6,5
2,7
33,6
Zbiorniki wodne:
Zalew Zemborzycki .............................
Dratów .................................................
Lublin
Łęczna
282
169
6,0
6,0
696
530
4,0
1,9
490
363
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
4,1
3,8
OBWÓD LWOWSKI
Jeziora:
Zbiorniki wodne
Dobrotworski .......................................
Zawadowski.........................................
Kamionka
Jaworów
Sokalski ...............................................
Drozdowicki ........................................
Sokal
Gródek
Jeziora:
Zbiorniki wodne:
Solina...................................................
Bieszczadzki
2110
60,0
Besko ...................................................
Myczkowce..........................................
Sanok
Bieszczadzki
130
200
29,0
15,5
218
TABL. 4. WIĘKSZE JEZIORA I ZBIORNIKI WODNE (dok.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
Rejon/Powiat
Powierzchnia w ha
Głębokość max w m
OBWÓD WOŁYŃSKI
Jeziora:
Świtaź ..................................................
Pulmo...................................................
Tur .......................................................
Łukie....................................................
Lucymer...............................................
Szack
Szack
Szack
Szack
Szack
Piaseczno .............................................
Szack
178
24
Zbiorniki wodne:
Kortelicki.............................................
Ratno
180
23
7
1
24,0
3,3
155
285
.
.
2694
1560
1236
814
437
58
16
2
6
8
OBWÓD ZAKARPACKI
Jeziora:
Synewir................................................
Apszyniec ............................................
Miżhiria
Miżhiria
Zbiorniki wodne
Terebelski ............................................
Fornosz ................................................
Tiaczew
Mukaczewo
TABL. 5. ŚREDNIE MIESIĘCZNE TEMPERATURY POWIETRZA W 2003 R.
STACJE
METEOROLOGICZNE
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
Lublin ...............................................
-3,6
-6,3
1,5
6,8
15,6
17,0
19,2
18,4
13,6
5,2
4,8
0,3
Lwów................................................
-3,8
-7,5
1,0
7,2
16,9
17,4
18,8
18,3
13,1
5,4
4,9
-0,1
Rzeszów............................................
-3,5
-6,6
1,8
7,4
16,5
18,1
19,5
19,7
13,8
6,0
5,9
0,7
Łuck..................................................
-3,8
-7,1
0,8
6,9
17,2
17,5
19,8
18,6
13,6
6,0
4,8
-0,1
Użhorod ............................................
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
VII
VIII
IX
X
XI
XII
w °C
TABL. 6. ŚREDNIE MIESIĘCZNE OPADY ATMOSFERYCZNE W 2003 R.
STACJE
METEOROLOGICZNE
I
II
III
IV
V
VI
w mm
Lublin ...............................................
30
24
20
39
62
43
99
27
42
54
20
33
Lwów................................................
47
40
20
31
104
18
66
11
39
88
37
26
Rzeszów............................................
34
27
15
51
94
75
63
17
43
51
21
31
Łuck..................................................
20
38
14
45
69
23
142
25
36
80
22
20
Użhorod ............................................
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
219
OCHRONA ŚRODOWISKA
TABL. 7. OBSZARY O SZCZEGÓLNYCH WALORACH PRZYRODNICZYCH W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Poleski ..................................................................
Roztoczański.........................................................
Skierbieszowski ....................................................
Lasy Janowskie.....................................................
Puszczy Solskiej ...................................................
Szczebrzeszyński ..................................................
Podlaski Przełom Bugu ........................................
Parki krajobrazowe i rezerwaty (wybrane)
Krasnystaw
Janów Lubelski
Biłgoraj
Zamość
Biała Podlaska
OBWÓD LWOWSKI
Parki narodowe
Powierzchnia w ha
9762,3
8482,3
35488,0
35095,0
21305,0
20209,0
15513,2
Beskidy Skolskie ..................................................
Jaworowski ...........................................................
Skole
Żółkiew
Parki krajobrazowe i rezerwaty (wybrane)
Zawadowski..........................................................
Wielki Las ............................................................
Żółkiew
Sokal
3561,0
1649,0
Fedorówka ............................................................
Grzęda ..................................................................
Sokal
Żółkiew
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
Parki narodowe
1409,0
1149,0
Bieszczadzki .........................................................
Magurski...............................................................
Bieszczadzki, Lesko
Jasło, Krosno
Parki krajobrazowe i rezerwaty (wybrane)
35594,0
7108,0
29201,0
17435,2*
Pogórza Przemyskiego .........................................
Gór Słonnych........................................................
Przemyśl, Rzeszów
Bieszczadzki, Lesko, Sanok
61862,0
54227,8
Ciśniańsko-Wetliński............................................
Lesko, Sanok
OBWÓD WOŁYŃSKI
Parki narodowe
51013,7
Szacki ...................................................................
*
Rejon/Powiat
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
Parki narodowe
Włodawa
Zamość
Szack
Parki krajobrazowe i rezerwaty (wybrane)
48977,0
Prypeć – Stochód ..................................................
Żubr ......................................................................
Lubieszów
Kiwerce
Czeremski .............................................................
Worotniów............................................................
Hubin ....................................................................
Jezioro Święte.......................................................
Maniewicze
Łuck
Łokacze
Ratno
OBWÓD ZAKARPACKI
Parki narodowe
Syniewirski ...........................................................
Użański .................................................................
Karpacki Rezerwat Biosfery.................................
Miżhiria
Wielkie Berezne
Rachów, Tiaczew, Chust, Wynohradów
Parki krajobrazowe i rezerwaty
Dolina Narcyzów..................................................
Chust
257,0
Czarna Góra..........................................................
Juliwska Góra .......................................................
Wynohradów
Wynohradów
747,0
176,0
na terenie województwa podkarpackiego
220
22628,0
2732,0
903,0
600,0
418,0
44,0
40400,0
39159,0
57888,0
TABL. 8. ŚCIEKI PRZEMYSŁOWE I KOMUNALNE ODPROWADZONE DO WÓD
POWIERZCHNIOWYCH W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
w hm3
OGÓŁEM ..........................................................
114,2
282,6
190,8
38,7
.
Odprowadzone:
a
bezpośrednio z zakładów przemysłowych ......
63,5
48,3
141,9
.
.
siecią kanalizacji miejskiej ................................
50,7
234,3
48,8
28,8
.
Wymagające oczyszczania ..................................
70,9
247,3
72,3
29,1
łącznie z wodami chłodniczymi i zanieczyszczonymi wodami z odwadniania zakladow górniczych oraz obiektów budowlanych,
a także z zanieczyszczonymi wodami opadowymi.
.
a
TABL. 9. EMISJA I REDUKCJA PRZEMYSŁOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ POWIETRZA
ATMOSFERYCZNEGO W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie a
lwowski
b
podkarpackie a
wołyński
b
zakarpacki
b
Emisja zanieczyszczeń powietrza w tys. t/r:
pyłowych............................................................
6,9
18,3
3,8
1,3
1,3
gazowych ...........................................................
5128,0 (37,2)
77,8
3641,5 (28,1)
5,3
11,2
pyłowych............................................................
0,3
0,8
0,2
0,7
0,1
gazowych ...........................................................
łącznie z CO2, w nawiasie bez CO2, b bez CO2
204,2 (1,5)
3,6
204,1 (1,6)
2,6
0,9
Emisja zanieczyszczeń na 1 km2 w t/r:
a
TABL. 10. NAKŁADY INWESTYCYJNE NA OCHRONĘ ŚRODOWISKA I GOSPODARKĘ WODNĄ
W 2003 R. (CENY BIEŻĄCE)
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
w tys. PLN; UAH
OGÓŁEM ..............................................................
141984,0
25509
353172,3
5462
34547
Gospodarka ściekowa i ochrona wód...................
102248,1
16036
264787,1
3080
1826
Ochrona powietrza ...............................................
19254,2
6115
58942,0
23
37
Gospodarka odpadami..........................................
19251,5
667
15157,6
1860
936
TABL. 11. WODOCIĄGI I KANALIZACJA W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Sieć w km:
wodociągowa rozdzielcza a ...............................
16359,7
1864,3
12011,1
461,3
529,6
w miastach.......................................................
2317,1
1593,9
2036,1
259,9
352,9
kanalizacyjna a b ................................................
2953,4
808,9
7066,8
335,4
197,8
w miastach.......................................................
1819,0
710,3
1940,7
303,6
186,0
58281,5
84956
47814,7
25562
18200
26,6
32,9
22,8
25,6
14,5
na 1 mieszkańca miast......................................
34,5
a
Bez połączeń prowadzących do budynków i innych obiektów
b
Sieć ogólnospławna oraz na ścieki gospodarcze
45,1
33,2
46,1
38,0
Zużycie wody z wodociągów w gospodarstwach domowych (w ciągu roku) w dam3
na 1 mieszkańca w m3 .....................................
221
TABL. 12. OCHRONA ŚRODOWISKA WG POWIATÓW W 2003 R.
Ścieki
Sieć
WYSZCZEGÓLNIENIE
wodociągowaa
kanalizacyjnaa b
ogółem
w hm3
w km
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Biała Podlaska ......................................................
Biłgoraj.................................................................
Chełm ...................................................................
Hrubieszów...........................................................
Janów Lubelski .....................................................
Krasnystaw ...........................................................
Kraśnik .................................................................
Lubartów ..............................................................
Lublin ...................................................................
Łęczna ..................................................................
Łuków...................................................................
Opole Lubelskie....................................................
Parczew ................................................................
Puławy ..................................................................
Radzyń Podlaski ...................................................
Ryki ......................................................................
Świdnik.................................................................
Tomaszów Lubelski..............................................
Włodawa...............................................................
Zamość .................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ......................................................
Chełm ...................................................................
Lublin ...................................................................
Zamość .................................................................
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
16359,7
2953,4
70,9
1235,2
897,1
772,8
384,8
437,8
850,1
706,4
992,8
1907,0
578,2
1010,9
616,6
475,0
820,7
614,7
521,7
480,9
746,1
500,3
885,3
124,6
157,3
526,0
117,4
Zanieczyszczenia powietrza
oczyszczone
214,3
182,0
107,6
76,0
39,7
102,5
110,7
142,4
89,6
81,8
103,7
56,2
66,5
226,7
64,3
56,8
81,7
77,9
148,8
55,7
114,8
117,5
512,3
123,9
OBWÓD LWOWSKI
1864,3
808,9
gazowe
pyłowe
w tys. t/r
69,6
5128,0 c
6,9
1,7
1,3
0,4
1,3
0,5
1,8
2,0
1,4
1,1
5,9d
2,0
1,3
0,4
13,5
1,2
2,4
2,0d
1,8
0,9
0,5
1,5
1,2
0,4
1,2
0,4
1,8
1,9
1,4
1,0
6,5d
2,0
1,2
0,4
13,4
1,2
1,8
2,1d
1,5
0,9
0,4
29,9
23,1
184,6
92,0
7,0
96,1
112,1
47,7
52,0
96,5
56,0
56,7
12,6
1333,3
38,7
80,9
96,9
48,6
40,1
26,9
0,1
0,1
0,2
0,3
0,0
0,1
0,7
0,3
0,2
0,6
0,2
0,3
0,0
1,3
0,1
0,3
0,2
0,1
0,1
0,1
2,2d
2,4
20,1
2,8
2,2d
2,4
20,1
2,8
109,7
1250,3
1121,2
115,1
0,2
0,3
0,9
0,2
OBWÓD .............................................................
282,6
164,2
77,7 e
18,3
REJONY
Brody....................................................................
81,2
16,4
3,6
1,6
1,0
0,0
Busk......................................................................
22,9
23,3
1,4
0,0
0,1
0,1
Drohobycz ............................................................
27,1
5,2
0,0
0,0
1,2
0,0
Gródek ..................................................................
4,4
20,0
1,1
0,7
1,6
0,0
Jaworów................................................................
62,6
46,9
8,4
2,0
1,3
0,0
Kamionka .............................................................
16,1
9,0
1,7
1,0
40,0
14,0
Mościska...............................................................
37,2
15,4
0,3
0,2
1,0
0,0
Mikołajów ............................................................
100,5
90,4
4,3
0,2
0,7
2,0
Przemyślany .........................................................
16,7
9,0
0,2
0,0
0,3
0,0
0,4
0,1
0,4
0,1
Pustomyty .............................................................
45,7
27,8
2,6
0,6
0,8
0,1
Radziechów ..........................................................
27,1
27,0
0,6
0,1
1,2
0,0
Sambor..................................................................
17,5
6,0
0,3
0,2
0,1
0,0
Skole .....................................................................
9,8
18,8
1,9
0,0
3,5
0,4
Sokal .....................................................................
10,2
13,0
0,1
0,1
0,1
0,1
Stary Sambor ........................................................
38,5
7,0
1,5
0,1
8,5
0,1
Stryj ......................................................................
33,5
22,4
0,1
0,0
Turka ....................................................................
12,0
1,2
1,2
1,0
0,3
0,1
Złoczów ................................................................
46,1
7,8
1,1
0,2
0,1
0,0
Żółkiew.................................................................
53,0
25,5
20,3
9,2
1,1
0,3
Żydaczów .............................................................
16,9
30,5
MIASTA na prawach rejonu
Borysław...............................................................
47,0
12,1
0,4
0,4
0,0
Czerwonograd.......................................................
155,6
126,1
6,3
3,1
0,4
Drohobycz ............................................................
168,2
41,0
36,8
36,5
5,9
0,1
Lwów....................................................................
685,0
86,3
168,3
110,3
3,3
0,3
0,1
0,0
Morsztyn...............................................................
18,7
3,2
0,2
0,0
Nowy Rozdół........................................................
57,0
55,9
1,1
0,3
0,0
Sambor..................................................................
5,4
33,1
7,6
0,0
0,8
0,1
Stryj ......................................................................
22,0
12,5
Truskawiec ...........................................................
6,4
16,1
1,2
0,2
a
Bez połączeń prowadzących do budynków i innych obiektów, b Sieć ogólnospławna oraz na ścieki gospodarcze, c Łącznie z CO2, d Większa ilość ścieków
oczyszczonych od odprowadzonych wynika z szacunkowych metod określania ilości ścieków komunalnych odprowadzonych siecią kanalizacyjną, e Bez CO2
222
TABL. 12. OCHRONA ŚRODOWISKA WG POWIATÓW W 2003 R. (cd.)
Ścieki
Sieć
WYSZCZEGÓLNIENIE
wodociągowa a
kanalizacyjnaa b
ogółem
OBWÓD .............................................................
REJONY
Horochów .............................................................
Iwanicze................................................................
Kamień Koszyrski ................................................
Kiwerce ................................................................
Kowel ...................................................................
Lubieszów ............................................................
Luboml .................................................................
Łokacze ................................................................
Łuck......................................................................
Maniewicze...........................................................
Ratno ....................................................................
Rożyszcze .............................................................
Stara Wyżwa.........................................................
Szack ....................................................................
Turzysk.................................................................
Włodzimierz Wołyński.........................................
MIASTA na prawach rejonu
Kowel ...................................................................
Łuck......................................................................
Nowowołyńsk.......................................................
Włodzimierz Wołyński.........................................
a
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
12011,1
7066,8
72,3
81,8
148,9
752,9
932,2
356,5
631,4
429,5
147,5
526,9
504,4
658,1
1116,6
580,4
401,3
708,4
503,7
1200,4
235,0
582,7
328,5
519,7
gazowe
w hm3
w km
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Bieszczadzki .........................................................
Brzozów................................................................
Dębica...................................................................
Jarosław ................................................................
Jasło ......................................................................
Kolbuszowa ..........................................................
Krosno ..................................................................
Lesko ....................................................................
Leżajsk..................................................................
Lubaczów .............................................................
Łańcut ...................................................................
Mielec ...................................................................
Nisko ....................................................................
Przemyśl ...............................................................
Przeworsk .............................................................
Ropczyce ..............................................................
Rzeszów................................................................
Sanok ....................................................................
Stalowa Wola........................................................
Strzyżów...............................................................
Tarnobrzeg............................................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno .................................................................
Przemyśl ...............................................................
Rzeszów................................................................
Tarnobrzeg............................................................
Zanieczyszczenia powietrza
oczyszczone
27,6
208,2
329,5
733,2
213,1
165,7
718,0
32,7
137,2
208,9
606,6
213,7
241,6
286,3
434,8
101,7
1240,9
302,1
125,5
85,8
90,1
122,0
130,2
271,1
141,0
103,7
112,6
296,2
51,1
OBWÓD WOŁYŃSKI
461,3
335,4
pyłowe
w tys. t/r
66,3
3642 c
3,8
0,4
0,6
5,6
3,0
3,5
0,6
2,3
0,6
1,9
0,9
1,8
3,9
1,7
0,7
1,3
0,8
3,0
2,3
8,1
0,5
1,9
0,3
0,4
5,1
3,0
3,0
0,6
2,1
0,2
1,8
0,7
1,7
2,0
0,8
0,6
1,3
0,7
2,6
2,2
8,1
0,5
1,8
19
x
141
128
71
9
53
x
407
x
1
379
3
x
39
84
21
1
1407
3
34
0,0
x
0,2
0,1
0,2
0,0
0,0
x
0,1
x
x
0,5
0,0
x
0,1
0,2
0,1
0,3
0,6
0,0
0,1
2,7
3,4
10,6
10,2
2,7
3,4
10,4
10,1
158
62
532
90
0,3
0,3
0,3
0,2
38,7
28,0
5,3 d
1,3
35,1
4,8
9,9
11,1
19,2
51,0
15,1
6,1
30,4
29,1
26,3
10,0
16,6
10,7
12,6
30,6
19,0
3,2
14,2
27,4
8,4
5,2
26,7
9,1
10,1
16,9
13,3
17,4
7,3
10,7
6,0
0,7
0,5
1,1
0,1
0,8
0,0
0,2
0,4
2,0
1,3
0,2
0,1
0,1
0,6
0,0
-
0,0
0,0
0,0
0,1
0,0
-
0,8
0,6
0,0
0,2
0,0
0,0
0,2
0,3
0,0
0,5
0,0
0,0
0,1
0,1
0,1
0,0
0,0
0,0
0,0
0,2
0,0
0,0
0,1
0,0
0,0
0,2
0,0
0,0
0,1
0,0
0,1
0,0
26,6
60,8
48,7
6,6
38,0
54,6
42,2
5,0
7,3
4,2
2,1
17,7
4,1
4,2
1,8
17,7
0,3
0,3
0,3
1,4
0,2
0,1
0,0
0,2
Bez połączeń prowadzących do budynków i innych obiektów, b Sieć ogólnospławna oraz na ścieki gospodarcze, c Łącznie z CO2, d Bez CO2.
223
TABL. 12. OCHRONA ŚRODOWISKA WG POWIATÓW W 2003 R. (dok.)
Ścieki
Sieć
WYSZCZEGÓLNIENIE
wodociągowa a
kanalizacyjnaa b
ogółem
w ham3
w km
OBWÓD ...............................................................
REJONY
Berehowo..............................................................
Chust.....................................................................
Irszawa..................................................................
Miżhiria ................................................................
Mukaczewo...........................................................
Pereczyn ...............................................................
Rachów.................................................................
Swalawa................................................................
Tiaczew ................................................................
Użhorod ................................................................
Wielkie Berezne ...................................................
Wołowiec..............................................................
Wynohradów ........................................................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo..............................................................
Chust.....................................................................
Mukaczewo...........................................................
Użhorod ................................................................
a
Zanieczyszczenia powietrza
oczyszczone
OBWÓD ZAKARPACKI
529,6
197,8
c
pyłowe
w tys. t/r
.
.
11,2
1,3
28,9
1,0
20,1
9,9
9,3
5,2
11,7
62,3
10,7
1,9
22,4
9,5
9,5
30,2
1,0
15,6
0,3
3,6
1,1
5,1
14,5
8,8
36,3
18,0
3,9
8,6
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
0,0
1,1
0,2
0,1
0,1
0,2
0,2
2,6
0,0
2,8
0,0
1,9
0,2
0,1
0,0
0,1
0,0
0,0
0,0
0,2
0,0
0,0
0,2
0,0
0,0
0,0
.
52,7
114,6
159,9
11,3
2,6
20,7
16,2
.
.
.
.
.
.
.
.
0,1
0,1
0,8
0,7
0,0
0,0
0,3
0,2
Bez połączeń prowadzących do budynków i innych obiektów, b Sieć ogólnospławna oraz na ścieki gospodarcze, c Bez CO2.
224
gazowe
LUDNOŚĆ I WARUNKI MIESZKANIOWE
TABL. 13. TERYTORIUM I LUDNOŚĆ W 2003 R.
Kobiety
WYSZCZEGÓLNIENIE
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Biała Podlaska ......................................................
Biłgoraj.................................................................
Chełm ...................................................................
Hrubieszów...........................................................
Janów Lubelski.....................................................
Krasnystaw ...........................................................
Kraśnik .................................................................
Lubartów ..............................................................
Lublin ...................................................................
Łęczna ..................................................................
Łuków...................................................................
Opole Lubelskie....................................................
Parczew ................................................................
Puławy ..................................................................
Radzyń Podlaski ...................................................
Ryki ......................................................................
Świdnik.................................................................
Tomaszów Lubelski..............................................
Włodawa...............................................................
Zamość .................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ......................................................
Chełm ...................................................................
Lublin ...................................................................
Zamość .................................................................
OBWÓD .............................................................
REJONY
Brody....................................................................
Busk......................................................................
Drohobycz ............................................................
Gródek ..................................................................
Jaworów................................................................
Kamionka .............................................................
Mościska...............................................................
Mikołajów ............................................................
Przemyślany .........................................................
Pustomyty.............................................................
Radziechów ..........................................................
Sambor..................................................................
Skole.....................................................................
Sokal.....................................................................
Stary Sambor ........................................................
Stryj ......................................................................
Turka ....................................................................
Złoczów ................................................................
Żółkiew.................................................................
Żydaczów .............................................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław...............................................................
Czerwonograd ......................................................
Drohobycz ............................................................
Lwów....................................................................
Morsztyn...............................................................
Nowy Rozdół........................................................
Sambor..................................................................
Stryj ......................................................................
Truskawiec ...........................................................
Terytorium
w km 2
Ludność
ogółem
Mężczyźni
razem
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
25114,5
2191172
1064525
1126647
2753,7
1677,8
1779,6
1269,5
875,3
1137,9
1005,3
1290,4
1679,4
633,8
1394,1
804,1
952,6
933,0
965,2
615,5
469,0
1487,1
1256,3
1872,3
49,4
35,3
147,5
30,5
21831
na 100
mężczyzn
Ludność na
1 km2
Ludność w
miastach
w%
ludności
ogółem
106
87
46,6
56872
51795
36735
34518
24056
37465
49203
44756
67589
28244
54325
31059
18333
56726
30945
30401
35161
44369
20057
54797
58240
53082
37522
35574
24321
39899
51404
46518
70148
28929
54738
32538
18789
60913
31072
30357
37407
45515
20565
56484
102
102
102
103
101
106
104
104
104
102
101
105
102
107
100
100
106
103
103
103
42
63
42
55
55
68
100
71
82
90
78
79
39
126
64
99
155
60
32
59
20,2
32,6
6,2
26,7
24,5
25,4
38,8
31,6
9,0
38,3
30,7
29,9
27,9
49,5
26,0
47,6
59,1
25,2
33,6
10,5
57825
27958
68688
32598
356563
164882
66675
31681
OBWÓD LWOWSKI a
2579941
1221991
29867
36090
191681
34994
107
111
116
110
1170
1948
2417
2188
100,0
100,0
100,0
100,0
115112
104877
74257
70092
48377
77364
100607
91274
137737
57173
109063
63597
37122
117639
62017
60758
72568
89884
40622
111281
1357950
111
118
59,2
1162
850
1206
726
1544
868
845
692
918
946
1144
934
1471
1570
1245
808
1193
1097
1294
996
63203
49663
75738
72322
122782
60749
60598
65363
45780
110982
51705
73246
49024
96660
80805
62810
53558
73360
108674
78851
29726
23119
35867
33807
60110
28665
28477
31696
21158
52579
24483
34495
23647
46007
38727
29757
26537
34536
52384
36706
33477
26544
39871
38515
62672
32084
32121
33667
24622
58403
27222
38751
25377
50653
42078
33053
27021
38824
56290
42145
113
115
111
114
104
112
113
106
116
111
111
112
107
109
109
111
102
112
107
115
54
58
63
100
79
70
72
94
50
117
45
78
33
62
65
78
45
67
84
79
40,5
33,3
8,1
33,3
44,1
38,9
25,5
27,0
24,2
13,5
24,4
14,7
26,1
35,4
22,5
3,7
16,6
38,3
33,1
39,0
38
21
45
171
2
5
15
17
8
39971b
84190b
97382b
751081b
4873
27676
35522
61327
22046
18449
39518
46166
353704
2214
12935
16651
29383
10488
21522
44672
51216
397377
2659
14741
18871
31944
11558
117
113
111
112
120
114
113
109
110
1052
4009
2164
4392
2436
5535
2368
3607
2756
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
225
TABL. 13. TERYTORIUM I LUDNOŚĆ W 2003 R. (cd.)
Kobiety
WYSZCZEGÓLNIENIE
WOJEWÓDZTWO ..........................................
POWIATY
Bieszczadzki .......................................................
Brzozów..............................................................
Dębica.................................................................
Jarosław ..............................................................
Jasło ....................................................................
Kolbuszowa ........................................................
Krosno ................................................................
Lesko ..................................................................
Leżajsk................................................................
Lubaczów ...........................................................
Łańcut .................................................................
Mielec .................................................................
Nisko ..................................................................
Przemyśl .............................................................
Przeworsk ...........................................................
Ropczyce ............................................................
Rzeszów..............................................................
Sanok ..................................................................
Stalowa Wola......................................................
Strzyżów .............................................................
Tarnobrzeg..........................................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...............................................................
Przemyśl .............................................................
Rzeszów..............................................................
Tarnobrzeg..........................................................
OBWÓD ...........................................................
REJONY
Horochów ...........................................................
Iwanicze..............................................................
Kamień Koszyrski ..............................................
Kiwerce...............................................................
Kowel .................................................................
Lubieszów...........................................................
Luboml ...............................................................
Łokacze...............................................................
Łuck....................................................................
Maniewicze.........................................................
Ratno ..................................................................
Rożyszcze ...........................................................
Stara Wyżwa.......................................................
Szack ..................................................................
Turzysk ...............................................................
Włodzimierz Wołyński.......................................
MIASTA na prawach rejonu
Kowel .................................................................
Łuck....................................................................
Nowowołyńsk.....................................................
Włodzimierz Wołyński.......................................
226
Terytorium
w km 2
Ludność
ogółem
Mężczyźni
razem
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
17844
2097248
1026106
1071142
1138
540
776
1029
831
774
924
835
583
1308
452
880
786
1214
698
549
1219
1225
833
503
520
43
44
54
86
20143
1122
645
1747
1414
1723
1450
1481
712
973
2265
1437
928
1121
759
1205
1038
47
42
17
17
na 100
mężczyzn
Ludność na
1 km2
Ludność w
miastach
w%
ludności
ogółem
104
118
40,5
11133
32407
65350
59119
56537
30600
53404
13411
34172
28849
37576
65584
33401
35722
38617
35106
84126
46236
53649
30544
26579
11204
33309
66774
63003
58981
30895
55677
13269
35049
28888
39965
67278
33793
35616
40173
35910
87079
48303
56164
31345
27481
101
103
102
107
104
101
104
99
103
100
106
103
101
100
104
102
104
104
105
103
103
20
122
170
119
139
79
118
32
119
44
172
151
86
59
113
129
140
77
132
123
104
42,8
11,8
39,2
37,6
32,8
14,9
12,1
22,1
29,8
34,3
23,2
48,3
35,6
26,8
31,1
11,8
47,4
60,8
14,0
23,9
48025
22814
67547
31796
159088
75160
50310
24214
OBWÓD WOŁYŃSKI
a
1046060
492023
25211
35751
83928
26096
111
112
112
108
1105
1547
2963
586
100,0
100,0
100,0
100,0
22337
65716
132124
122122
115518
61495
109081
26680
69221
57737
77541
132862
67194
71338
78790
71016
171205
94539
109813
61889
54060
554037
113
52
49,7
56757
35223
62124
66132
42709
36923
42517
24955
57967
57174
52151
42630
33425
17927
28460
27804
26289
16505
30122
31300
19987
18186
20303
11790
27267
27619
25282
19889
15936
8665
13349
13014
30468
18718
32002
34832
22722
18737
22214
13165
30700
29555
26869
22741
17489
9262
15111
14790
116
113
106
111
114
103
109
112
113
107
106
114
110
107
113
114
51
55
36
47
25
25
29
35
60
25
36
46
30
24
24
27
26,2
19,3
17,4
38,2
19,5
15,1
31,6
16,0
10,2
24,7
24,8
35,9
15,3
31,1
30,8
8,1
65967
199482
58020b
37713
31034
90845
26906
17735
34933
108637
31114
19978
113
120
116
113
1404
4750
3413
2218
100,0
100,0
100,0
100,0
TABL. 13. TERYTORIUM I LUDNOŚĆ W 2003 R. (dok.)
Kobiety
WYSZCZEGÓLNIENIE
Terytorium
w km 2
Ludność
ogółem
Mężczyźni
razem
Ludność na
1 km2
na 100
mężczyzn
OBWÓD ZAKARPACKI
12753
1248284a
600667
OBWÓD ..............................................................
647617
REJONY
Berehowo..............................................................
654
53206
25303
27903
Chust.....................................................................
997
96560
47120
49440
Irszawa..................................................................
944
100129
48310
51819
Miżhiria ................................................................
1166
49287
24344
24943
Mukaczewo ..........................................................
998
100619
47786
52833
Pereczyn ...............................................................
631
31645
15262
16383
Rachów.................................................................
1892
90772
44043
46729
Swalawa................................................................
673
54428
26255
28173
Tiaczew ................................................................
1818
171553
84464
87089
Użhorod ................................................................
870
65938
31612
34326
Wielkie Berezne ...................................................
810
27714
13378
14336
Wołowiec..............................................................
544
25221
12280
12941
Wynohradów ........................................................
697
117854
56751
61103
MIASTA na prawach rejonu
b
Berehowo..............................................................
.
25735
11988
13747
Chust.....................................................................
.
31559b
14857
16702
Czop .....................................................................
.
8743
4233
4510
Mukaczewo ..........................................................
.
81796
38857
42939
Użhorod ................................................................
.
115525
53824
61701
a
dane dotyczą ludności zamieszkałej stale; b łącznie z ludnością miejscowości wchodzących w skład Rady Miejskiej
Ludność w
miastach
w%
ludności
ogółem
108
97,5
36,7
110
105
107
102
111
102
106
107
103
109
107
105
108
76,0
96,6
111,3
41,1
91,5
52,7
47,8
77,8
95,3
73,3
34,6
50,4
168,4
5,6
8,4
9,4
19,0
11,0
21,7
39,5
30,9
26,2
5,4
24,0
24,7
31,2
115
112
107
111
115
1286,8
1578,0
874,3
2726,5
2888,1
98,3
89,7
100,0
100,0
100,0
ТABL. 14. PODZIAŁ ADMINISTRACYJNY
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Powiaty.................................................................
20
20
21
16
13
Miasta ...................................................................
41
43
45
11
10
w tym miasta na prawach powiatu........................
4
9
4
4
5
Miejscowości typu miejskiego ............................
x
35
x
22
20
Gminy...................................................................
213
x
159
х
х
Wiejskie rady........................................................
x
631
x
379
306
Miejscowości wiejskie..........................................
4160
1849
2158
1053
579
227
TABL.15. LUDNOŚĆ
LATA
Ogółem
Mężczyźni
2000 ...............
2003 ...............
2206200
2191172
1072803
1064525
2000 ...............
2003 ...............
2624400
2579941a
1244340
1221991
2000 ...............
2003 ...............
2101375
2097248
1028616
1026106
2000 ...............
2003 ...............
1060599
1046060a
499642
492023
2000 ...............
1275334
614735
2003 ...............
1248284a
600667
dane dotyczą ludności zamieszkałej stale
Kobiety
Miasta
Wieś
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
1133397
1028876
1177324
1126647
1021362
1169810
OBWÓD LWOWSKI
1380060
1548739
1075661
1357950
1527657
1052284
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
1072759
854767
1246608
1071142
849217
1248031
OBWÓD WOŁYŃSKI
560957
531586
529013
554037
520155
525905
OBWÓD ZAKARPACKI
660599
490517
784817
647617
458270
790014
Ludność
w miastach
w%
Współczynnik
feminizacji
Ludność
na 1 km2
106
106
46,6
46,6
88
87
111
111
59.0
59.2
120
118
104
104
40,6
40,5
119
118
112
113
50,1
49,7
53
52
107
108
38,5
36,7
100
98
a
TABL. 16. LUDNOŚĆ WEDŁUG PŁCI
WOJEWÓDZTWO / OBWÓD
Ogółem
Lubelskie.....................
2000
2003
2000=100
Lwowski......................
2000
2003
2000=100
Podkarpackie...............
2000
2003
2000=100
Wołyński .....................
2000
2003
2000=100
Zakarpacki...................
2000
2003
2000=100
a
dane dotyczą ludności zamieszkałej stale
2206200
2191172
99,3
2624400
2579941a
98,3
2101375
2097248
99,8
1060599
1046060a
98,6
1275334
1248284a
97,9
Mężczyźni
1072803
1064525
99,2
1244340
1221991
98,2
1028616
1026106
99,8
499642
492023
98,5
614735
600667
97,7
Miasta
Kobiety
razem
1133397
1126647
99,4
1380060
1357950
98,4
1072759
1071142
99,8
560957
554037
98,8
660599
647617
98,0
1028876
1021362
99,3
1548739
1527657
98,6
854767
849217
99,4
531586
520155
97,8
490517
458270
93,4
mężczyźni
488684
484319
99,1
735548
722395
98,2
409920
406603
99,2
248482
241781
97,3
234147
217158
92,7
Wieś
kobiety
540192
537043
99,4
813191
805262
99,0
444847
442614
99,5
283104
278374
98,3
256370
241112
94,0
razem
1177324
1169810
99,4
1075661
1052284
97,8
1246608
1248031
100,1
529013
525905
99,4
784817
790014
100,7
mężczyźni
584119
580206
99,3
508792
499596
98,2
618696
619503
100,1
251160
250242
99,6
380588
383509
100,8
kobiety
593205
589604
99,4
566869
552688
97,5
627912
628528
100,1
277853
275663
99,2
404229
406505
100,6
TABL. 17. LUDNOŚĆ WEDŁUG PŁCI I WIEKU W 2003 R.
Województwo / Obwód
GRUPY WIEKOWE
lubelskie
miasta
wieś
lwowski
miasta
wieś
podkarpackie
miasta
wieś
wołyński
miasta
wieś
zakarpacki
miasta
wieś
OGÓŁEM
OGÓŁEM .......................
0-4 lata .............................
5-9 .....................................
10-14 .................................
15-19 .................................
20-24 .................................
25-29 .................................
30-34 .................................
35-39 .................................
40-44 .................................
45-49 .................................
50-54 .................................
55-59 .................................
60-64 .................................
65-69 .................................
70-74 .................................
75-79 .................................
80 lat i więcej....................
228
1021362
46055
52548
68012
90542
95158
81805
68516
63281
71910
88207
82437
58587
41149
38249
32186
22765
19955
1169810
61926
75348
92244
96701
89483
79860
73214
70879
75804
81377
73047
57088
47883
52545
55771
45780
40860
1527657
67708
78873
101348
134523
137641
111424
109122
107795
128954
120026
98199
80212
69174
66397
52053
37192
27016
1052284
52263
66642
80298
80399
73543
70712
70964
71254
78871
68430
51865
46183
50286
59138
59145
38810
33481
849217
38363
44964
60715
79067
78055
67222
55175
52154
62970
72881
66327
45565
31885
32365
27554
18288
15665
1248031
71647
87220
105778
108402
99719
95297
87345
83389
84723
80795
71945
55488
46759
51525
47804
37720
32475
520155
26080
28850
37668
48608
45635
39735
36630
36318
44195
42487
34175
22884
19978
19731
16867
12523
7791
525905
32080
36492
40780
40592
36218
37231
35565
32244
35041
31397
26271
20908
24006
28967
31175
22218
14720
458270
24422
25751
33240
41321
40752
35520
32961
31075
36512
34961
32001
24052
19220
17620
13307
9323
6232
790014
46409
54871
65952
67064
61785
60853
58404
54511
59385
53836
45247
35353
32585
32768
28808
19483
12700
TABL.17. LUDNOŚĆ WEDŁUG PŁCI I WIEKU W 2003 R. (dok.)
Województwo / Obwód
GRUPY WIEKOWE
lubelskie
miasta
wieś
lwowski
miasta
OGÓŁEM .......................
0-4 lata .............................
5-9 .....................................
10-14 .................................
15-19 .................................
20-24 .................................
25-29 .................................
30-34 .................................
35-39 .................................
40-44 .................................
45-49 .................................
50-54 .................................
55-59 .................................
60-64 .................................
65-69 .................................
70-74 .................................
75-79 .................................
80 lat i więcej....................
484319
23678
26807
34838
46200
47606
41274
34213
30655
33850
40585
37765
26329
17986
16377
12814
7940
5402
580206
31777
38439
47355
49694
47742
42317
38250
37724
40842
43963
37754
27444
21833
23029
22479
16606
12958
722395
34696
40218
51900
68696
73392
55614
53638
51686
60927
55528
43931
35478
29918
27289
20514
11906
7064
OGÓŁEM ........................
0-4 lata ..............................
5-9 .....................................
10-14 .................................
15-19 .................................
20-24 .................................
25-29 .................................
30-34 .................................
35-39 .................................
40-44 .................................
45-49 .................................
50-54 .................................
55-59 .................................
60-64 .................................
65-69 .................................
70-74 .................................
75-79 .................................
80 lat i więcej....................
537043
22377
25741
33174
44342
47552
40531
34303
32626
38060
47622
44672
32258
23163
21872
19372
14825
14553
589604
30149
36909
44889
47007
41741
37543
34964
33155
34962
37414
35293
29644
26050
29516
33292
29174
27902
805262
33012
38655
49448
65827
64249
55810
55484
56109
68027
64498
54268
44734
39256
39108
31539
25286
19952
wieś
podkarpackie
miasta
MĘŻCZYŹNI
499596
406603
26533
19771
34313
22959
40839
30860
41547
40325
37993
39077
36890
34125
37107
27734
37914
25194
41304
29720
35336
33992
25462
31279
21067
21172
20742
14249
22770
13614
20979
11308
11067
6813
7733
4411
KOBIETY
552688
442614
25730
18592
32329
22005
39459
29855
38852
38742
35550
38978
33822
33099
33857
27441
33340
26960
37567
33250
33094
38889
26403
35048
25116
24393
29544
17636
36368
18751
38166
16246
27743
11475
25748
11254
wieś
wołyński
miasta
wieś
zakarpacki
miasta
wieś
619503
36764
44772
54073
55478
51770
48915
45028
43721
45567
42914
36666
26671
21564
22722
19493
13506
9879
241781
13524
14821
19294
24253
22285
19511
17545
17113
20144
19555
15518
10304
8346
7506
6209
3859
1994
250242
16419
18844
20954
20831
17917
19509
18958
17387
18840
16460
13010
9754
9695
10632
10768
6474
3790
217158
12559
13118
17230
20351
21290
17875
16178
14763
17104
16024
14467
10808
8440
7047
5049
3109
1746
383509
23955
27959
33764
34429
30915
31690
30266
28070
29800
26647
22165
16606
13645
12805
10384
6450
3959
628528
34883
42448
51705
52924
47949
46382
42317
39668
39156
37881
35279
28817
25195
28803
28311
24214
22596
278374
12556
14029
18374
24355
23350
20224
19085
19205
24051
22932
18657
12580
11632
12225
10658
8664
5797
275663
15661
17648
19826
19761
18301
17722
16607
14857
16201
14937
13261
11154
14311
18335
20407
15744
10930
241112
11863
12633
16010
20970
19462
17645
16783
16312
19408
18937
17534
13244
10780
10573
8258
6214
4486
406505
22454
26912
32188
32635
30870
29163
28138
26441
29585
27189
23082
18747
18940
19963
18424
13033
8741
TABL. 18. MEDIANA WIEKU LUDNOŚCI WEDŁUG PŁCI
Miasta
WOJEWÓDZTWO / OBWÓD
Wieś
Ogółem
Mężczyźni
Kobiety
razem
mężczyźni
kobiety
razem
mężczyźni
kobiety
2000
2003
35,1
35,9
33,0
33,8
37,2
38,2
34,4
35,6
32,0
33,2
36,7
38,1
35,7
36,1
33,9
34,3
37,8
38,3
Lwowski .................................... 2000
2003
34,8
36,5
32,1
33,7
37,4
39,3
34,4
36,1
31,8
33,4
36,6
38,7
35,6
37,2
32,5
34,3
38,8
40,5
Podkarpackie.............................. 2000
2003
32,7
33,9
31,2
32,3
34,4
35,6
33,9
35,1
31,8
32,9
35,9
37,3
32,0
33,2
30,8
32,0
33,3
34,5
Wołyński.................................... 2000
2003
36,5
37,0
33,9
34,5
38,8
39,3
35,1
36,0
33,2
33,9
36,8
37,8
37,9
38,0
34,7
35,0
40,9
40,8
Zakarpacki ................................. 2000
2003
34,5
33,6
32,8
31,6
36,1
35,7
34,6
34,2
33,1
31,9
35,9
36,6
34,5
33,2
32,6
31,5
36,3
35,2
Lubelskie................................
229
TABL. 19. LUDNOŚĆ W WIEKU PRODUKCYJNYM I NIEPRODUKCYJNYMa
W wieku
przedprodukcyjnym
produkcyjnym
nieprodukcyjnym na
100
osób w
wieku
produkcyjnym
poprodukcyjnym
WOJEWÓDZTWO / OBWÓD
razem
Lubelskie
razem
mężczyźni
kobiety
289218
275219
1287529
668220
619309
354234
115365
238869
71
257474
245334
1331040
689446
641594
357324
117605
239719
65
89,1
89,0
89,1
103,4
103,2
103,6
100,9
101,9
100,4
x
2000
546458
279687
266771
1507889
779512
728377
570053
185141
384912
74
2003
487799
249203
238596
1529600
792806
736794
562542
179982
382560
69
89,3
89,1
89,4
101,4
101,7
101,2
98,7
97,2
99,4
x
2000
578421
295678
282743
1222021
635704
586317
300933
97234
203699
72
2003
518010
265203
252807
1273011
659157
613854
306227
101746
204481
65
89,6
89,7
89,4
104,2
103,7
104,7
101,8
104,6
100,4
x
2000
240756
123250
117506
591045
303183
287862
228798
73209
155589
79
2003
219207
112609
106598
605143
310141
295002
221710
69273
152437
73
91,0
91,4
90,7
102,4
102,3
102,5
96,9
94,6
98,0
x
2000
297232
152107
145125
753574
387497
366077
224528
75131
149397
69
2003
271941
139389
132552
752306
388644
363662
224037
72634
151403
66
91,5
91,6
91,3
99,8
100,3
39,3
99,8
96,7
101,3
х
2000=100
a
kobiety
502808
2000=100
Zakarpacki
mężczyźni
564437
2000=100
Wołyński
razem
2003
2000=100
Podkarpackie
kobiety
2000
2000=100
Lwowski
mężczyźni
w wieku zdolności do pracy: mężczyźni 18-64 lat, kobiety 18-59 lat; strona ukraińska – mężczyźni 16-59, kobiety 16-54 lat
TABL. 20. RUCH NATURALNY W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
11942
21261
OGÓŁEM
20420
25009
Zgony ...................................................................
w tym niemowląt ..............................................
22807
164
34785
206
Przyrost naturalny ................................................
-1546
-9776
podkarpackie
11510
20519
wołyński
8405
9878
14747
17923
158
11883
15459
96
14965
118
2596
-3576
-218
4016
5466
5420
59
46
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
Zgony ...................................................................
w tym niemowląt ..............................................
Przyrost naturalny ................................................
5489
9113
8106
73
1007
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
6453
12148
MIASTA
13839
14506
17582
118
-3076
WIEŚ
6581
10503
Zgony ...................................................................
w tym niemowląt ..............................................
14701
91
17203
88
11638
102
6312
9260
47
Przyrost naturalny ................................................
-2553
-6700
1549
-2948
230
zakarpacki
4799
7332
6285
56
1047
4935
6711
13187
3470
5571
6199
49
-628
5862
9281
9545
59
-264
TABL. 21. RUCH NATURALNY NA 1000 LUDNOŚCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
5,4
9,7
7,8
9,6
5,5
9,7
Zgony ...................................................................
Przyrost naturalny .................................................
10,4
-0,7
13,4
-3,8
8,5
1,2
11,3
14,7
-3,4
8,0
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
Zgony ...................................................................
Przyrost naturalny .................................................
5,4
9,0
8,0
1,0
8,9
9,3
11,3
-2,0
5,6
8,6
7,4
1,2
10,6
11,7
-1,1
Małżeństwa ..........................................................
Urodzenia żywe ...................................................
5,4
10,3
6,3
10,0
5,3
10,5
Zgony ...................................................................
Przyrost naturalny ................................................
12,4
-2,2
16,3
-6,3
9,3
1,2
7,9
11,8
11,9
-0,1
MIASTA
9,3
8,7
11,8
11,7
0,1
WIEŚ
6,6
12,1
17,7
-5,6
7,4
11,8
12,1
-0,3
TABL. 22. MEDIANA WIEKU NOWOŻEŃCÓW W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Mężczyźni.............................................................
Kobiety ................................................................
26,1
24,0
25,3
22,3
26,1
23,9
24,6
21,9
24,7
21,0
25,8
22,8
26,3
24,5
24,9
22,4
25,4
22,0
24,6
21,3
25,8
23,5
24,0
21,3
24,3
20,5
MIASTA
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
26,4
24,7
WIEŚ
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
25,8
23,4
TABL. 23. ROZWODYa W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskieb
lwowski
podkarpackieb
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Ogółem................................................................
Na 1000 nowo zawartych małżeństw .................
1829
153,2
Na 10 tys. ludności..............................................
8,30
Ogółem................................................................
Na 1000 nowo zawartych małżeństw .................
Na 10 tys. ludności..............................................
1342
247,3
13,19
Ogółem................................................................
487
Na 1000 nowo zawartych małżeństw .................
Na 10 tys. ludności..............................................
75,9
4,11
6965
341,1
1859
161,5
2969
353,2
2599
263,1
26,7
8,8
28,2
20,8
5095
368,2
32,8
1263
263,2
14,8
1998
404,9
37,8
1429
355,8
31,2
1870
596
284,2
17,8
88,8
4,7
971
279,8
18,5
199,6
14,8
MIASTA
WIEŚ
a
b
1170
Współczynnik obliczono na podstawie stanu ludności zameldowanej na pobyt stały w dniu 30 VI.
Łącznie z separacjami
231
TABL. 24. URODZENIA W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
Ogółem................................................................
Żywe ...................................................................
21346
21261
OGÓŁEM
25134
25009
podkarpackie
wołyński
20599
20519
małżeńskie.......................................................
pozamałżeńskie ...............................................
19047
2214
23267
1742
18954
1565
11883
10813
1070
12607
2140
Martwe ................................................................
Żywe w % ogółu urodzeń ...................................
Małżeńskie w % ogółu urodzeń żywych.............
85
99,6
89,6
125
99,5
93,0
80
99,6
92,4
53
99,6
91,0
66
99,6
85,5
Ogółem................................................................
Żywe ...................................................................
9151
9113
14572
14506
7362
7332
małżeńskie.......................................................
pozamałżeńskie ...............................................
Martwe ................................................................
Żywe w % ogółu urodzeń ...................................
Małżeńskie w % ogółu urodzeń żywych.............
7921
1192
38
99,6
86,9
13494
1012
66
99,6
93,0
6530
802
30
99,6
89,1
5571
4996
575
29
99,5
89,7
Ogółem................................................................
Żywe ...................................................................
małżeńskie.......................................................
pozamałżeńskie ...............................................
Martwe ................................................................
Żywe w % ogółu urodzeń ...................................
Małżeńskie w % ogółu urodzeń żywych.............
12195
12148
11126
1022
47
99,6
91,6
10562
10503
9773
730
59
99,4
93,0
13237
13187
12424
763
50
99,6
94,2
6312
5817
495
24
99,6
92,2
11936
zakarpacki
14813
14747
MIASTA
5600
5500
5466
4358
1108
34
99,4
79,7
WIEŚ
6336
9313
9281
8249
1032
32
99,7
88,9
TABL. 25. URODZENIA ŻYWE WEDŁUG PŁCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
Ogółem ...............................................................
Chłopcy...............................................................
Dziewczęta..........................................................
21261
10984
10277
Ogółem ...............................................................
Chłopcy...............................................................
Dziewczęta..........................................................
9113
4682
4431
Ogółem ...............................................................
Chłopcy...............................................................
Dziewczęta..........................................................
12148
6302
5846
232
lwowski
OGÓŁEM
25009
12742
12267
MIASTA
14506
7426
7080
WIEŚ
10503
5316
5187
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
20519
10597
9922
11883
6192
5691
14747
7643
7104
7332
3818
3514
5571
2932
2639
5466
2845
2621
13187
6779
6408
6312
3260
3052
9281
4798
4483
TABL. 26. URODZENIA ŻYWE WEDŁUG KOLEJNOŚCI URODZENIA DZIECKA U MATKI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Ogółem ...............................................................
1 ..........................................................................
21261
10183
25009
13965
20519
9284
2 ..........................................................................
3 ..........................................................................
6618
2472
8252
1903
6479
2638
5741
3945
1291
4 ..........................................................................
5 ..........................................................................
6 i dalsze .............................................................
1042
467
478
499
195
195
1119
504
495
396
218
284
515
277
351
Ogółem ...............................................................
1 ..........................................................................
9113
4826
MIASTA
14506
8750
7332
3812
5571
5466
2910
2 ..........................................................................
3 ..........................................................................
4 ..........................................................................
5 ..........................................................................
6 i dalsze .............................................................
2931
869
276
116
94
4716
796
151
53
40
2333
740
257
98
92
WIEŚ
Ogółem ...............................................................
12148
10503
13187
1 ..........................................................................
5357
5215
5472
2 ..........................................................................
3687
3536
4146
3 ..........................................................................
1603
1107
1898
4 ..........................................................................
766
348
862
5 ..........................................................................
351
142
406
6 i dalsze .............................................................
384
155
403
a
W podziale według kolejności urodzenia dziecka nie uwzględniono urodzeń o nieustalonej kolejności urodzenia.
11883
3109
1846
393
104
41
70
6312
2632
2099
898
292
177
214
14747
7191
4959
1454
1770
403
169
98
116
9281
4281
3189
1051
346
179
235
TABL. 27. PŁODNOŚĆ KOBIET I WSPÓŁCZYNNIKI REPRODUKCJI LUDNOŚCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Urodzenia żywe na 1000 kobiet w wieku
15-49 lat ..............................................................
Współczynnik dzietności ogólnej .......................
Współczynnik reprodukcji brutto........................
Współczynnik dynamiki demograficznej............
38,2
1,343
0,649
0,932
37,1
1,297
0,633
0,719
37,4
1,299
0,628
1,145
43,9
44,3
1,511
0,730
0,768
1,497
0,720
0,706
33,8
1,199
0,582
0,825
30,7
1,123
0,538
1,167
36,3
1,281
0,615
0,899
42,2
1,410
0,682
0,666
42,8
1,477
0,725
0,611
42,6
1,426
0,693
1,133
53,8
1,802
0,874
45,6
1,545
0,745
0,682
0,730
MIASTA
Urodzenia żywe na 1000 kobiet w wieku
15-49 lat ..............................................................
Współczynnik dzietności ogólnej .......................
Współczynnik reprodukcji brutto........................
Współczynnik dynamiki demograficznej............
32,3
1,158
0,563
1,124
WIEŚ
Urodzenia żywe na 1000 kobiet w wieku
15-49 lat ..............................................................
Współczynnik dzietności ogólnej .......................
Współczynnik reprodukcji brutto........................
Współczynnik dynamiki demograficznej............
44,4
1,532
0,737
0,826
233
TABL. 28. ZGONY WEDŁUG PŁCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Ogółem .................................................................
Mężczyźni.............................................................
22807
12293
34785
17733
17923
9431
15459
8064
14965
7893
Kobiety .................................................................
10514
8492
7395
7072
Ogółem .................................................................
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
8106
4279
3827
6285
3278
3007
6199
3417
2782
5420
2905
2515
Ogółem .................................................................
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
14701
8014
6687
17052
MIASTA
17582
9440
8142
WIEŚ
17203
8293
8910
11638
6153
5485
9260
4647
4613
9545
4988
4557
wołyński
zakarpacki
TABL. 29. ZGONY WG PRZYCZYN W 2002 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Kod
przyczyny
zgonu
Województwo / Obwód
lubelskie
lwowski
podkarpackie
OGÓŁEM
Ogółem .............................................
22731
34785
17970
15459
14969
w tym:
choroby zakaźne i pasożytnicze ......... A00-B99
nowotwory złośliwe ........................... C00-C97
cukrzyca ............................................. E10-E14
choroby układu krążenia .................... I00-I99
zewnętrzne przyczyny zgonu ............. V01-Y89
107
4704
217
11311
1336
564
3936
144
22516
509
MĘŻCZYŹNI
92
3812
242
9647
1109
328
1568
77
9243
1264
480
1766
70
8080
1140
Ogółem .............................................
12394
17733
9582
8064
8172
A00-B99
C00-C97
72
2795
450
2336
45
2309
274
925
379
1091
cukrzyca ............................................. E10-E14
choroby układu krążenia .................... I00-I99
zewnętrzne przyczyny zgonu ............. V01-Y89
100
5429
1033
64
9973
392
KOBIETY
87
4642
825
36
4068
1041
33
3943
923
10337
17052
8388
7395
6797
A00-B99
C00-C97
E10-E14
35
1909
117
114
1600
80
47
1503
155
54
643
41
101
675
37
choroby układu krążenia .................... I00-I99
zewnętrzne przyczyny zgonu ............. V01-Y89
3837
303
12543
117
5005
284
5175
223
4137
217
w tym:
choroby zakaźne i pasożytnicze .........
nowotwory złośliwe ...........................
Ogółem .............................................
w tym:
choroby zakaźne i pasożytnicze .........
nowotwory złośliwe ...........................
cukrzyca .............................................
234
TABL. 30. PRZECIĘTNE DALSZE TRWANIE ŻYCIA W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
65,4
76,0
MIASTA
71,9
79,7
63,2
74,8
64,9
73,7
65,9
76,0
72,5
79,4
63,5
74,8
64,2
73,2
64,7
76,1
71,5
79,9
62,8
74,7
65,3
74,0
wołyński
zakarpacki
OGÓŁEM
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
69,9
79,4
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
71,4
79,6
WIEŚ
Mężczyźni.............................................................
Kobiety .................................................................
68,8
79,5
TABL. 31. MIGRACJE LUDNOŚCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
OGÓŁEM
Napływ a................................................................
23808
32293
22192
14178
w tym z zagranicy .................................................
161
464
531
434
353
Odpływ b ...............................................................
28378
35201
24670
16514
11438
8896
w tym za granicę ...................................................
155
1587
817
1262
1381
Saldo migracji .......................................................
-4570
-2908
-2478
-2336
-2548
Napływ a................................................................
10515
23370
8491
6945
5217
w tym z zagranicy .................................................
92
390
316
170
195
Odpływ b ...............................................................
14067
23157
12145
10032
6231
w tym za granicę ...................................................
87
1408
538
543
815
Saldo migracji .......................................................
-3552
213
-3654
-3087
-1014
Napływ a................................................................
13293
8923
13701
7233
3679
w tym z zagranicy .................................................
69
74
215
264
158
Odpływ b ...............................................................
14311
12044
12525
6482
5207
MIASTA
WIEŚ
w tym za granicę ...................................................
68
179
279
719
566
Saldo migracji .......................................................
-1018
-3121
1176
751
-1528
a
Zameldowania na pobyt stały, b Wymeldowania z pobytu stałego
235
TABL. 32. LUDNOŚĆ WEDŁUG WIEKU W 2003 R.
W wieku
Wyszczególnienie
Ogółem
0-2 lata
WOJEWÓDZTWO ....... 2191172
POWIATY
Biała Podlaska..................
115112
Biłgoraj ............................
104877
Chełm...............................
74257
Hrubieszów ......................
70092
Janów Lubelski ................
48377
Krasnystaw.......................
77364
Kraśnik.............................
100607
Lubartów..........................
91274
Lublin...............................
137737
Łęczna..............................
57173
Łuków ..............................
109063
Opole Lubelskie ...............
63597
Parczew............................
37122
Puławy .............................
117639
Radzyń Podlaski ..............
62017
Ryki..................................
60758
Świdnik ............................
72568
Tomaszów Lubelski .........
89884
Włodawa ..........................
40622
Zamość.............................
111281
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska..................
57825
Chełm...............................
68688
Lublin...............................
356563
Zamość.............................
66675
62966
3-6
7-14
15-17
18-19
20-29
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
93007 240160 106675
80568 346306
3665
3191
2176
1965
1497
1954
2874
2875
4068
1743
3901
1796
1111
3370
2034
1788
2005
2666
1122
3242
5682
4829
3288
3023
2294
3077
4298
4035
6432
2565
5556
2752
1626
4778
2994
2684
2863
3884
1689
4936
1659
1738
8836
1690
2477
2418
12164
2663
30-39
40-49
50-59
65 lat
i więcej
275890
317298
271159
89032
308111
4033
3971
2614
2536
1614
2616
3515
3156
4731
2540
4303
2201
1427
4083
2295
2697
2423
3498
1596
3926
16358
16071
11103
9748
6871
10977
15445
14541
21476
9377
16736
9657
5279
16540
9091
9236
11838
12940
6013
15180
14479
13087
9027
8314
6315
8827
12308
11460
17952
7259
13274
7677
4411
15556
7535
7152
9369
10961
4960
13717
15356
14906
10556
10402
6619
10986
14390
12621
19059
9449
14466
9041
5260
16643
8792
8932
10794
13012
5942
15208
12392
12072
8474
8829
5492
9929
12215
11097
15954
6155
12102
8010
4470
16283
7046
7461
9992
10510
5120
12480
4527
3865
2667
3045
2036
3461
4403
3497
5589
1639
4084
2631
1503
5860
2433
2304
3213
3661
1557
4555
18378
15123
11658
10906
7632
13954
15526
13332
20095
5871
14518
9690
5784
16663
8973
8342
9767
13574
5688
19386
6519
3301
2303
7044
3465
2801
29838
14436
12951
7161
3777
2738
OBWÓD LWOWSKI
273384 126215
88707
9961
11179
70259
10430
7534
8937
47154
8625
9726
11520
52002
11616
7372
9468
49406
8830
1777
2621
15665
2439
5196
7497
43852
6706
396281
276459
119460
373232
9211
7173
11589
10967
18815
9084
8618
9790
6087
17853
7525
10571
6842
14198
11236
9775
6412
10422
15199
10968
6330
4678
7609
7432
11244
5663
5344
6314
4369
13038
5186
6498
4283
9997
7376
6225
4581
7289
9784
7998
3080
2398
3287
3206
4751
2882
2718
2695
2452
5037
2504
3154
2111
4634
3792
2843
2417
3396
4796
4133
10875
8981
13124
11752
14699
9421
9981
10672
10316
14840
8546
12293
8423
15211
14699
10488
8623
12877
16131
16466
6428
15457
15187
121293
864
4913
5548
10081
4175
4729
8196
11872
92788
589
3069
4010
7097
2871
1771
4254
4959
35385
315
1348
1520
2544
1078
5631
11179
9954
91990
342
1369
4782
7080
2487
14418
12305
8921
7891
5747
8115
10855
10285
15935
7182
14016
7212
4310
12262
7563
7010
7092
10588
4753
13138
5824
5457
3773
3433
2260
3468
4778
4375
6446
3393
6107
2930
1941
5601
3261
3152
3212
4590
2182
5513
OBWÓD.......................... 2579941a
71723 102025
393320 359135
REJONY
Brody ...............................
63203
1906
2822
7106
2985
1772
8799
8317
Busk .................................
49663
1307
2125
5712
2430
1557
6532
6770
Drohobycz........................
75738
2082
3254
8413
3542
2355
10439
10044
Gródek .............................
72322
1938
2916
8133
3679
2428
9952
9919
Jaworów...........................
122782
4127
5782
14809
6491
4146
20718
17200
Kamionka.........................
60749
1727
2698
7077
3098
1885
8650
8564
Mościska ..........................
60598
1841
2821
7346
3080
1868
8389
8592
Mikołajów........................
65363
1816
2759
7511
3291
1994
9582
8939
Przemyślany.....................
45780
1150
1904
4898
2069
1321
5531
5683
Pustomyty ........................
110982
2941
4338
11453
5364
3691
17235
15192
Radziechów......................
51705
1523
2338
5902
2521
1493
7145
7022
Sambor .............................
73246
2147
3205
8942
3636
2261
10107
10432
Skole ................................
49024
1647
2483
5968
2504
1406
6805
6552
Sokal ................................
96660
2784
4215
11005
4766
2698
13903
13249
Stary Sambor....................
80805
2181
3502
9403
3839
2341
11398
11038
Stryj..................................
62810
1708
2617
7086
2895
1772
8618
8783
Turka................................
53558
1981
3032
6989
2774
1744
7970
7035
Złoczów ...........................
73360
2025
2949
8049
3463
2383
10691
9816
Żółkiew ............................
108674
3441
4893
12990
5378
4045
17403
14614
Żydaczów.........................
78851
2020
3136
8586
3540
1920
9727
10357
MIASTA na prawach rejonu
Borysław ..........................
39971b
1133
1637
4231
1925
1179
5653
5654
Czerwonograd ..................
84190b
2196
2925
9189
4525
2578
11752
11939
b
Drohobycz........................
97382
2502
3617
9698
4712
3738
16160
14983
Lwów ............................... 751081b
19558
24296
66709
35769
30358 126252 106683
Morsztyn ..........................
4873
129
228
549
270
151
703
733
Nowy Rozdół ...................
27676
823
1305
3602
1620
1056
4202
4369
Sambor .............................
35522
992
1389
3683
1834
1474
5585
4705
Stryj..................................
61327
1597
2146
6193
3154
2463
10150
8822
Truskawiec.......................
22046
501
693
2152
1061
630
3269
3129
a
b
dane dotyczą ludności zamieszkałej stale; łącznie z ludnością miejscowości wchodzących w skład Rady Miejskiej
236
60-64
TABL. 32. LUDNOŚĆ WEDŁUG WIEKU W 2003 R. (cd.)
W wieku
WYSZCZEGÓLNIENIE
Ogółem
0-2 lata
WOJEWÓDZTWO ........ 2097248
POWIATY
Bieszczadzki .....................
22337
Brzozów............................
65716
Dębica ............................... 132124
Jarosław ............................ 122122
62871
20-29
30-39
40-49
50-59
60-64
65 lat
i więcej
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
97026 248790 109323
78146 340295
3-6
7-14
15-17
18-19
278063
301369
239325
78644
263396
682
2289
4207
3674
1009
3339
6228
5825
2731
8318
16473
14607
1189
3532
7315
6662
890
2303
5132
4687
3599
10409
21606
19793
2865
8646
17834
15632
3603
8797
19041
17323
2520
6887
14048
13995
770
2419
4828
4486
2479
8777
15412
15438
Jasło ..................................
Kolbuszowa ......................
115518
61495
3393
1966
5367
3247
13854
7964
5978
3178
4125
2218
17891
10280
15927
8601
16717
7984
12740
6144
4465
2125
15061
7788
Krosno...............................
Lesko.................................
Leżajsk ..............................
109081
26680
69221
3362
774
2208
5400
1216
3533
13172
3091
8675
5490
1518
3676
3983
1094
2565
16766
4227
11016
14657
3560
9314
15206
3939
9743
12124
3087
7567
4091
1005
2442
14830
3169
8482
Lubaczów..........................
Łańcut ...............................
57737
77541
1760
2450
2629
3834
7210
9354
3144
3994
2224
2795
8864
12332
7507
10036
8157
10564
6229
8547
2201
2944
7812
10691
Mielec ...............................
Nisko.................................
Przemyśl ...........................
132862
67194
71338
3965
1930
2379
6178
3138
3705
16285
8814
9344
7190
3684
3868
4909
2521
2553
21529
10077
11091
17523
9439
9459
19150
9856
9882
14954
6797
7082
4739
2337
2531
16440
8601
9444
Przeworsk .........................
Ropczyce...........................
78790
71016
2461
2399
3834
3650
9783
9270
4051
3772
2906
2594
12200
11791
10038
9773
10896
9340
8539
7437
3025
2587
11057
8403
Rzeszów............................
Sanok ................................
171205
94539
5503
2790
8489
4254
21425
10860
8845
5111
6035
3588
26793
15128
23974
12123
23094
14472
17707
11603
6605
3418
22735
11192
Stalowa Wola....................
Strzyżów ...........................
Tarnobrzeg ........................
109813
61889
54060
2934
1932
1631
4615
3031
2515
12175
7609
6425
5533
3144
2869
4114
2139
2002
18075
9858
8659
13822
8419
7319
16930
8218
7878
14660
6456
6273
3979
2488
1987
12976
8595
6502
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ..............................
48025
Przemyśl ...........................
67547
Rzeszów............................ 159088
Tarnobrzeg ........................
50310
1208
1760
3897
1317
1772
2577
5652
1989
4668
6949
14393
5341
2401
3297
7427
2455
1960
2598
6380
1831
7730
10709
31975
7897
5978
8722
19579
7316
7658
10515
24644
7762
6996
8907
20752
7274
2052
2937
6020
2163
5602
8576
18369
4965
34646
48326
OBWÓD WOŁYŃSKI
118978
53477
35723
158819
140757
153120
104238
43984
153992
1752
981
2723
2307
1323
1514
1472
761
2179
2277
2066
1380
1024
604
869
849
2557
1548
3875
3454
1989
2122
2052
1261
2757
3140
2929
1901
1487
890
1240
1257
6029
3897
8100
7869
4967
4834
4850
2886
6783
7164
6738
4937
4106
1892
3295
3014
2488
1728
3306
3314
2124
2024
2052
1104
2948
2942
2797
2160
1745
829
1365
1307
1666
1052
2203
2058
1138
1239
1286
709
1971
1892
1683
1385
1080
665
643
874
7659
4714
9767
9595
5563
5637
6090
3505
8855
8572
7859
6187
4339
2665
3467
3793
7383
4637
7950
8658
5495
5017
5705
3360
7737
7250
6863
5652
4363
2190
3643
3533
7421
5179
7705
9073
5960
4694
5477
3308
8469
7505
6766
5825
4495
2408
3859
3878
6154
3756
5258
6191
3747
2986
3920
2743
5831
4646
4618
4096
2978
1766
2815
2753
3096
1780
2492
2943
1799
1467
1851
1209
2483
2340
2021
1896
1293
757
1309
1297
10552
5951
8745
10670
8604
5389
7762
4109
7954
9446
7811
7211
6515
3261
5955
5249
2346
5631
1525
1063
2817
7265
2243
1542
7325
20808
5642
3842
3601
10575
3078
1990
2200
8065
2318
1596
10899
34592
8497
6564
9288
29400
7467
5166
11847
33672
10005
5574
7442
22581
5772
4185
2162
7789
2473
1527
6040
19104
9000
4664
OBWÓD........................... 1046060
REJONY
Horochów .........................
56757
Iwanicze ............................
35223
Kamień Koszyrski.............
62124
Kiwerce.............................
66132
Kowel................................
42709
Lubieszów.........................
36923
Luboml..............................
42517
Łokacze.............................
24955
Łuck ..................................
57967
Maniewicze.......................
57174
Ratno.................................
52151
Rożyszcze .........................
42630
Stara Wyżwa .....................
33425
Szack.................................
17927
Turzysk .............................
28460
Włodzimierz Wołyński .....
27804
MIASTA na prawach rejonu
Kowel................................
65967
Łuck .................................. 199482
Nowowołyńsk ...................
58020
Włodzimierz Wołyński .....
37713
237
TABL. 32. LUDNOŚĆ WEDŁUG WIEKU W 2003 R. (dok.)
W wieku
WYSZCZEGÓLNIENIE
Ogółem
0-2 lata
OBWÓD........................... 1248284
REJONY
Berehowo ..........................
53206
Chust .................................
96560
Irszawa .............................. 100129
Miżhiria.............................
49287
Mukaczewo....................... 100619
Pereczyn............................
31645
Rachów .............................
90772
Swalawa ............................
54428
Tiaczew............................. 171553
Użhorod ............................
65938
Wielkie Berezne................
27714
Wołowiec ..........................
25221
Wynohradów..................... 117854
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo ..........................
25735
Chust .................................
31559
Czop..................................
8743
Mukaczewo.......................
81796
Użhorod ............................ 115525
3-6
7-14
15-17
18-19
OBWÓD ZAKARPACKI
149198
65202
43183
20-29
30-39
40-49
50-59
60-64
65 lat
i więcej
42100
59347
198910
176951
184694
136653
51805
140241
1453
3316
3481
1758
3419
1138
3566
1833
6035
1975
838
891
4299
2433
4950
5069
2545
4844
1561
5024
2538
15259
2841
1220
1170
6300
5997
12261
13194
6233
12029
3788
12397
6306
22266
7310
3253
2797
15377
2583
5015
5573
2475
5126
1594
5079
2851
9191
3260
1192
1149
6455
1644
3301
3302
1520
3276
906
3168
1761
6008
2148
680
621
4070
8202
14973
15074
7374
15196
4621
14608
8449
28502
10127
4006
3668
18713
7520
14159
14227
7138
13869
4237
12468
7695
24844
9382
3755
3429
16869
8266
13592
14556
6938
15211
4494
12267
8495
24060
10067
4039
3903
17356
6379
9127
10446
4823
10931
3554
8815
6052
16826
7727
3198
2874
12420
2389
4059
3976
2144
4228
1366
3446
2241
6799
2990
1191
1113
4633
6340
11807
11231
6339
12490
4386
9934
6207
18194
8111
4342
3606
11362
715
1032
266
2561
3524
1058
1346
365
3227
2003
2767
3341
989
8026
10867
1387
1621
447
4512
5692
834
1294
304
3366
4980
3797
4976
1462
14469
20693
3477
6653
1290
11307
16874
3797
5039
1388
12853
18373
3497
3795
1014
10447
14728
1228
1429
377
3416
4780
3178
3275
841
7612
10986
TABL. 33. LUDNOŚĆ W WIEKU PRODUKCYJNYM I NIEPRODUKCYJNYM W 2003 R.
W wieku
WYSZCZEGÓLNIENIE
przedprodukcyjnym
razem
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Biała Podlaska ......................................................
Biłgoraj.................................................................
Chełm ...................................................................
Hrubieszów...........................................................
Janów Lubelski.....................................................
Krasnystaw ...........................................................
Kraśnik .................................................................
Lubartów ..............................................................
Lublin ...................................................................
Łęczna ..................................................................
Łuków...................................................................
Opole Lubelskie....................................................
Parczew ................................................................
Puławy ..................................................................
Radzyń Podlaski ...................................................
Ryki ......................................................................
Świdnik.................................................................
Tomaszów Lubelski..............................................
Włodawa...............................................................
Zamość .................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ......................................................
Chełm ...................................................................
Lublin ...................................................................
Zamość .................................................................
238
kobiety
produkcyjnym
razem
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
502808
245334
1331040
poprodukcyjnym
kobiety
razem
kobiety
Ludność
w wieku
nieprodukcyjnym na
100 osób
w wieku
produkcyjnym
641594
357324
239719
65
29589
25782
18158
16312
11798
16614
22805
21570
32881
14883
29580
14690
8988
26011
15852
14634
15172
21728
9746
26829
14605
12489
8866
7948
5734
8090
11035
10572
15959
7291
14385
7199
4376
12595
7672
6987
7389
10564
4783
13223
64586
61884
42962
41213
27849
44860
59895
54484
81734
35522
62814
37773
21514
71820
35858
36521
45827
52543
24315
62610
30037
29099
19844
19212
12809
21173
28566
25655
38752
17091
29295
17899
10043
35068
16641
16960
22344
24451
11415
28846
20937
17211
13137
12567
8730
15890
17907
15220
23122
6768
16669
11134
6620
19808
10307
9603
11569
15613
6561
21842
13598
11494
8812
8414
5778
10636
11803
10291
15437
4547
11058
7440
4370
13250
6759
6410
7674
10500
4367
14415
78
69
73
70
74
72
68
68
69
61
74
68
73
64
73
66
58
71
67
78
13956
14665
65274
15291
6680
7146
32198
7548
37704
45042
238375
43335
18967
22734
122828
21865
6165
8981
52914
8049
4220
6210
36655
5581
53
52
50
54
TABL. 33. LUDNOŚĆ W WIEKU PRODUKCYJNYM I NIEPRODUKCYJNYM W 2003 R. (cd.)
W wieku
przedprodukcyjnym
produkcyjnym
poprodukcyjnym
WYSZCZEGÓLNIENIE
razem
OBWÓD ..............................................................
REJONY
Brody....................................................................
Busk......................................................................
Drohobycz ............................................................
Gródek ..................................................................
Jaworów................................................................
Kamionka .............................................................
Mościska...............................................................
Mikołajów ............................................................
Przemyślany .........................................................
Pustomyty.............................................................
Radziechów ..........................................................
Sambor..................................................................
Skole.....................................................................
Sokal.....................................................................
Stary Sambor ........................................................
Stryj ......................................................................
Turka ....................................................................
Złoczów ................................................................
Żółkiew.................................................................
Żydaczów .............................................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław...............................................................
Czerwonograd ......................................................
Drohobycz ............................................................
Lwów....................................................................
Morsztyn...............................................................
Nowy Rozdół........................................................
Sambor..................................................................
Stryj ......................................................................
Truskawiec ...........................................................
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Bieszczadzki .........................................................
Brzozów................................................................
Dębica...................................................................
Jarosław................................................................
Jasło......................................................................
Kolbuszowa ..........................................................
Krosno ..................................................................
Lesko ....................................................................
Leżajsk..................................................................
Lubaczów .............................................................
Łańcut...................................................................
Mielec...................................................................
Nisko ....................................................................
Przemyśl ...............................................................
Przeworsk .............................................................
Ropczyce ..............................................................
Rzeszów................................................................
Sanok ....................................................................
Stalowa Wola .......................................................
Strzyżów...............................................................
Tarnobrzeg............................................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno .................................................................
Przemyśl ...............................................................
Rzeszów................................................................
Tarnobrzeg............................................................
487799
12857
9964
14926
14250
26827
12514
12993
13110
8643
20418
10601
15524
10925
19646
16361
12363
12951
14177
23036
15034
kobiety
Ludność w
wieku nieprodukcyjnym na 100
osób w wieku produkcyjnym
razem
kobiety
razem
kobiety
OBWÓD LWOWSKI
238596
1529600
736794
562542
382560
69
16660
12925
20034
19840
34255
16581
15927
17233
10800
32781
13623
19200
12242
25619
20135
16900
12539
19345
28915
19449
15438
12563
18224
16821
22095
13806
14009
14961
14002
22993
12375
17052
11552
22421
20382
14903
12236
18069
23416
22701
10525
8731
12577
11668
15341
9456
9826
9986
9596
15679
8386
11920
7730
15405
13938
10090
8136
12510
16140
15367
81
83
78
75
66
76
80
75
98
64
80
80
85
77
83
77
89
78
75
92
11881
25770
30593
236187
1597
9301
10737
18944
6781
8595
17644
18037
151201
781
3395
7259
11322
4289
5903
11246
12239
101857
538
2254
4831
7731
2954
68
66
57
57
58
54
65
57
57
6292
4888
7260
7007
13076
6047
6368
6448
4226
9943
5213
7631
5405
9629
8005
6063
6346
6969
11235
7329
34908
27136
42588
41251
73860
34429
33596
37292
23135
67571
28729
40670
26547
54593
44062
35544
28371
41114
62222
41116
7616
3738
23760
15796
7656
50750
17263
8384
62082
121448
59333
478432
1005
524
3087
6273
3186
18008
6678
3303
21585
10904
5269
39101
3696
1823
14061
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
518010
252807
1273011
613854
306227
204481
65
5611
17478
34223
30768
28592
16355
27424
6599
18092
14743
19632
33618
17566
19296
20129
19091
44262
23015
25257
15716
13440
2806
8578
16519
15109
14037
7961
13319
3227
8755
7145
9615
16505
8561
9359
9819
9382
21587
11304
12278
7671
6572
13838
38128
79895
73440
69346
36240
64606
16386
41320
34005
45608
80234
39756
41225
45965
42167
100683
58487
69443
36212
33045
6524
18080
38328
35756
33092
17117
30837
7687
19753
15834
22063
38474
18626
19128
21859
20011
47914
28306
33832
17007
15814
2888
10110
18006
17914
17580
8900
17051
3695
9809
8989
12301
19010
9872
10817
12696
9758
26260
13037
15113
9961
7575
1874
6651
11927
12138
11852
5817
11521
2355
6541
5909
8287
12299
6606
7129
8495
6517
17578
8693
10054
6667
5095
61
72
65
66
67
70
69
63
68
70
70
66
69
73
71
68
70
62
58
71
64
10049
14583
31369
11102
4982
7084
15199
5433
31264
42708
105933
33077
15632
21562
54083
16535
6712
10256
21786
6131
4597
7105
14646
4128
54
58
50
52
239
TABL. 33. LUDNOŚĆ W WIEKU PRODUKCYJNYM I NIEPRODUKCYJNYM W 2003 R. (dok.)
W wieku
przedprodukcyjnym
produkcyjnym
poprodukcyjnym
WYSZCZEGÓLNIENIE
razem
kobiety
razem
kobiety
razem
kobiety
Ludność
w wieku
nieprodukcyjnym na
100 osób
w wieku
produkcyjnym
OBWÓD WOŁYŃSKI
OBWÓD ..............................................................
219207
REJONY
Horochów .............................................................
106598
605143
295002
221710
152437
14649
73
11112
5349
30451
15194
10470
86
Iwanicze................................................................
6985
3433
19568
9283
8670
6002
80
Kamień Koszyrski ................................................
15771
7731
33953
15810
12400
8461
83
Kiwerce ................................................................
14765
7211
36404
17330
14963
10291
82
Kowel ...................................................................
9021
4394
22427
10623
11261
7705
90
Lubieszów ............................................................
9106
4401
20308
9261
7509
5075
82
Luboml .................................................................
9052
4389
22961
10714
10504
7111
85
Łokacze ................................................................
5267
2563
13662
6374
6026
4228
83
Łuck......................................................................
12662
6130
33581
16348
11724
8222
73
Maniewicze ..........................................................
13543
6548
30859
14357
12772
8650
Ratno ....................................................................
12643
6152
28595
13351
10913
7366
82
Rożyszcze .............................................................
8931
4341
23625
11379
10074
7021
80
Stara Wyżwa.........................................................
7165
3439
17785
8121
8475
5929
88
Szack ....................................................................
3650
1770
9855
4459
4422
3033
82
Turzysk.................................................................
5870
2858
14675
6857
7915
5396
94
Włodzimierz Wołyński.........................................
5559
2727
15050
7041
7195
5022
85
MIASTA na prawach powiatu
Kowel ...................................................................
13676
6595
42592
21491
9699
6847
55
Łuck......................................................................
37033
18143
130397
68384
32052
22110
Nowowołyńsk.......................................................
10355
5036
34919
17664
12746
8414
66
Włodzimierz Wołyński.........................................
7041
3388
23476
OBWÓD ZAKARPACKI
11506
7196
5084
61
OBWÓD ..............................................................
REJONY
271941
132552
752306
363662
224037
151403
66
Berehowo..............................................................
10752
5307
32278
15548
10176
7048
65
Chust.....................................................................
22230
10722
56288
26737
18042
11981
72
Irszawa..................................................................
23690
11691
58784
28143
17655
11985
70
Miżhiria ................................................................
11372
5472
28358
13141
9557
6330
Mukaczewo ..........................................................
16792
8185
64517
31346
19310
13302
56
Pereczyn ...............................................................
7060
3465
18026
8507
6559
4411
76
Rachów.................................................................
22664
11020
52697
25273
15411
10436
72
Swalawa................................................................
11593
5634
33018
16015
9817
6524
65
Tiaczew ................................................................
40078
19426
102548
48751
28927
18912
Użhorod ................................................................
13223
6460
39858
19183
12857
8683
65
Wielkie Berezne ...................................................
5699
2758
15765
7392
6250
4186
76
73
85
53
74
67
Wołowiec..............................................................
5250
2585
14607
6753
5364
3603
Wynohradów ........................................................
28086
13750
70828
34296
18940
13057
66
4973
2366
15522
7796
5240
3585
66
Chust.....................................................................
6215
3081
19753
9887
5591
3734
60
Mukaczewo ..........................................................
15190
7361
53018
26061
13588
9517
54
Użhorod ................................................................
20132
9823
76023
38725
19370
13153
52
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo..............................................................
240
TABL. 34. RUCH NATURALNY LUDNOŚCI W 2003 R.
Zgony
WYSZCZEGÓLNIENIE
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
ogółem
Zgony
w tym
niemowląt
Przyrost
naturalny
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
w liczbach bezwzględnych
a
ogółem
w tym
niemowląt a
Przyrost
naturalny
na 1000 ludności
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
22807
164
-1546
WOJEWÓDZTWO .............
POWIATY
Biała Podlaska ....................
Biłgoraj...............................
Chełm .................................
Hrubieszów.........................
Janów Lubelski...................
Krasnystaw .........................
Kraśnik ...............................
Lubartów ............................
Lublin .................................
Łęczna ................................
Łuków.................................
Opole Lubelskie..................
Parczew ..............................
Puławy ................................
Radzyń Podlaski .................
Ryki ....................................
Świdnik...............................
Tomaszów Lubelski............
Włodawa.............................
Zamość ...............................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ....................
Chełm .................................
Lublin .................................
Zamość ...............................
11942
21261
5,42
9,65
643
614
383
432
277
366
545
490
719
303
710
353
221
631
356
386
428
518
239
567
1216
1099
740
637
524
655
924
988
1346
587
1361
625
379
1155
703
617
677
871
371
1068
10,36
7,71
-0,70
-153
76
-221
-200
-40
-404
-198
-51
-197
75
243
-121
-76
-37
37
-10
-7
-133
-113
-345
5,51
5,79
5,08
5,99
5,64
4,66
5,36
5,31
5,24
5,27
6,43
5,45
5,82
5,36
5,64
6,27
5,89
5,66
5,78
5,03
10,42
10,37
9,81
8,84
10,67
8,33
9,09
10,72
9,80
10,22
12,33
9,65
9,99
9,81
11,14
10,03
9,32
9,51
8,98
9,47
11,73
9,65
12,74
11,61
11,49
13,47
11,04
11,27
11,24
8,91
10,13
11,52
11,99
10,12
10,55
10,19
9,42
10,97
11,72
12,53
8,22
7,28
5,41
7,85
15,27
7,63
9,74
5,06
9,66
8,52
5,88
14,4
10,55
3,46
5,69
9,72
8,86
6,89
10,78
5,62
-1,31
0,72
-2,93
-2,77
-0,81
-5,14
-1,95
-0,55
-1,43
1,31
2,20
-1,87
-2,00
-0,31
0,59
-0,16
-0,10
-1,45
-2,74
-3,06
285
336
1759
381
518
551
3066
583
466
1
52
548
4
3
2906
23
160
469
7
114
OBWÓD LWOWSKI
34785
206
-9776
4,95
4,87
5,05
5,67
8,99
7,99
8,80
8,68
8,09
7,95
8,34
6,98
1,93
7,26
7,50
12,01
0,90
0,04
0,46
1,70
OBWÓD ...............................
REJONY
Brody..................................
Busk....................................
Drohobycz ..........................
Gródek ................................
Jaworów..............................
Kamionka ...........................
Mościska.............................
Mikołajów ..........................
Przemyślany .......................
Pustomyty...........................
Radziechów ........................
Sambor................................
Skole...................................
Sokal...................................
Stary Sambor ......................
Stryj ....................................
Turka ..................................
Złoczów ..............................
Żółkiew...............................
Żydaczów ...........................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław.............................
Czerwonograd ....................
Drohobycz ..........................
Lwów..................................
Morsztyn.............................
Nowy Rozdół......................
Sambor................................
Stryj ....................................
Truskawiec .........................
20420
25009
7,8
9,6
13,4
8,3
-3,8
489
345
509
558
1061
421
402
510
297
785
342
516
364
699
556
460
377
551
756
524
651
481
749
707
1433
578
658
673
425
1047
521
759
561
1008
764
576
679
687
1166
723
984
881
1214
1134
1368
879
959
839
823
1545
834
1129
735
1443
1304
893
729
1219
1509
1409
6
4
5
6
5
2
6
12
5
8
3
8
3
5
7
5
9
5
6
7
-333
-400
-465
-427
65
-301
-301
-166
-398
-498
-313
-370
-174
-435
-540
-317
-50
-532
-343
-686
7,8
6,9
6,7
7,7
8,6
6,9
6,6
7,8
6,4
7,1
6,6
7,0
7,4
7,2
6,8
7,3
7,0
7,5
7,0
6,6
10,3
9,7
9,9
9,7
11,7
9,5
10,8
10,2
9,2
9,4
10,0
10,3
11,4
10,4
9,4
9,2
12,6
9,3
10,8
9,2
15,6
17,7
16,0
15,6
11,1
14,4
15,8
12,8
17,8
13,9
16,1
15,4
14,9
14,9
16,1
14,2
13,6
16,6
13,9
17,8
9,2
8,9
6,9
8,6
3,5
3,5
9,7
17,9
11,8
7,6
5,8
10,6
5,3
5,0
9,3
8,7
13,2
7,4
5,1
9,9
-5,3
-8,0
-6,1
-5,9
0,6
-4,9
-5,0
-2,6
-8,6
-4,5
-6,1
-5,1
-3,5
-4,5
-6,7
-5,0
-1,0
-7,3
-3,1
-8,6
311
680
876
6555
42
214
375
627
218
368
749
801
6860
39
271
360
541
174
539
966
1012
8748
65
193
463
753
216
3
5
3
66
2
5
3
2
-171
-217
-211
-1888
-26
78
-103
-212
-42
7,8
8,0
8,8
8,6
8,6
7,8
10,4
10,1
9,9
9,2
8,9
8,0
9,0
6,1
9,8
10,0
8,7
5,7
13,5
11,4
10,2
11,5
10,2
7,0
12,9
12,2
7,0
8,0
6,6
3,7
9,7
7,4
14,3
5,6
11,6
-4,3
-2,5
-2,2
-2,5
-4,1
2,8
-2,9
-3,5
-1,3
1369
1023
961
837
564
1059
1122
1039
1543
512
1118
746
455
1192
666
627
684
1004
484
1413
10
8
4
5
8
5
9
5
13
5
8
9
4
4
4
6
6
6
4
6
Na 1000 urodzeń żywych.
241
TABL. 34. RUCH NATURALNY LUDNOŚCI W 2003 R. (cd)
Zgony
WYSZCZEGÓLNIENIE
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
ogółem
Zgony
w tym
niemowląt
Przyrost
naturalny
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
ogólem
w liczbach bezwzględnych
WOJEWÓDZTWO .............
POWIATY
Bieszczadzki .......................
Brzozów..............................
Dębica.................................
Jarosław..............................
Jasło....................................
Kolbuszowa ........................
Krosno ................................
Lesko ..................................
Leżajsk................................
Lubaczów ...........................
Łańcut.................................
Mielec.................................
Nisko ..................................
Przemyśl .............................
Przeworsk ...........................
Ropczyce ............................
Rzeszów..............................
Sanok ..................................
Stalowa Wola .....................
Strzyżów.............................
Tarnobrzeg..........................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...............................
Przemyśl .............................
Rzeszów..............................
Tarnobrzeg..........................
11510
OBWÓD ...............................
REJONY
Horochów ...........................
Iwanicze..............................
Kamień Koszyrski ..............
Kiwerce ..............................
Kowel .................................
Lubieszów ..........................
Luboml ...............................
Łokacze ..............................
Łuck....................................
Maniewicze ........................
Ratno ..................................
Rożyszcze ...........................
Stara Wyżwa.......................
Szack ..................................
Turzysk...............................
Włodzimierz Wołyński.......
MIASTA na prawach rejonu
Kowel .................................
Łuck....................................
Nowowołyńsk.....................
Włodzimierz Wołyński.......
a
Na 1000 urodzeń żywych.
242
w tym
niemowląt a
Przyrost
naturalny
na 1000 ludności
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
20519
17923
158
2596
5,5
9,7
8,5
7,7
1,2
81
147
330
118
108
104
37
84
115
107
60
212
-15
123
44
261
210
76
29
47
80
5,9
6,1
5,6
5,4
5,6
5,3
5,3
6,1
5,0
6,8
5,2
6,0
4,8
5,2
5,1
5,6
5,1
5,9
5,2
5,1
5,1
9,8
11,3
9,8
9,9
9,6
9,8
9,7
9,9
9,8
10,7
10,4
9,4
9,0
11,2
10,0
11,4
10,4
9,3
8,5
10,8
9,7
6,2
9,1
7,4
9,0
8,7
8,1
9,4
6,8
8,1
8,8
9,7
7,9
9,2
9,5
9,5
7,7
9,2
8,5
8,2
10,1
8,2
18,0
6,7
3,1
8,2
6,2
6,6
10,3
11,3
5,9
4,9
7,1
6,6
6,2
10,0
16,0
10,7
5,6
4,2
8,9
3,8
3,6
2,2
2,5
1,0
0,9
1,7
0,3
3,1
1,6
1,8
0,8
1,6
-0,2
1,7
0,6
3,7
1,2
0,8
0,3
0,8
1,5
392
3
25
647
1
-45
1118
15
176
340
8
82
OBWÓD WOŁYŃSKI
15459
96
-3576
5,8
5,6
5,0
6,5
8,6
8,8
8,4
8,3
8,0
9,5
7,3
6,7
7,2
1,7
11,6
19,0
0,5
-0,7
1,2
1,6
14,7
8,1
-3,4
17,6
19,2
12,9
16,9
18,7
12,6
18,0
17,4
16,2
14,8
13,1
16,9
17,1
16,1
19,1
20,5
10,3
5,6
2,2
10,3
2,2
11,8
2,0
4,0
8,4
5,2
7,2
12,7
11,8
3,5
10,6
-7,5
-10,0
2,5
-5,1
-7,8
1,2
-6,5
-7,4
-3,7
-1,2
0,3
-6,1
-7,3
-5,0
-9,0
-10,2
7,4
12,8
7,5
10,0
0,8
-0,5
-4,6
-3,7
134
404
747
665
651
330
581
163
351
403
402
801
321
372
408
400
875
567
577
319
278
222
748
1311
1218
1121
605
1070
265
683
628
809
1265
605
808
802
811
1776
892
944
675
526
141
601
981
1100
1013
501
1033
181
568
521
749
1053
620
685
758
550
1566
816
915
628
446
4
5
4
10
7
4
11
3
4
4
9
4
5
8
13
19
5
4
6
2
284
379
772
326
417
602
1294
422
8405
11883
8,0
11,3
415
246
481
526
263
267
326
169
398
441
364
306
201
116
224
210
574
325
949
784
465
505
490
251
718
777
699
460
329
200
289
284
999
683
797
1122
794
462
770
434
932
846
685
723
572
290
546
568
6
2
2
8
1
6
1
1
6
4
5
6
4
1
3
-425
-358
152
-338
-329
43
-280
-183
-214
-69
14
-263
-243
-90
-257
-284
7,3
6,9
7,8
7,9
6,2
7,3
7,6
6,8
6,9
7,7
7,0
7,2
6,0
6,4
7,8
7,6
10,1
9,2
15,4
11,8
10,9
13,8
11,5
10,0
12,5
13,6
13,4
10,8
9,8
11,1
10,1
10,3
657
1902
517
376
807
2040
535
402
749
2138
806
543
6
26
4
4
58
-98
-271
-141
9,9
9,3
8,9
9,9
12,1
10,0
9,2
10,6
11,3
10,5
13,8
14,3
TABL. 34. RUCH NATURALNY LUDNOŚCI W 2003 R. (dok.)
Zgony
WYSZCZEGÓLNIENIE
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
ogółem
Zgony
w tym
niemowląt
Przyrost
naturalny
Małżeństwa
Urodzenia
żywe
ogółem
w liczbach bezwzględnych
OBWÓD ...............................
REJONY
Berehowo............................
Chust...................................
Irszawa................................
Miżhiria ..............................
Mukaczewo ........................
Pereczyn .............................
Rachów...............................
Swalawa..............................
Tiaczew ..............................
Użhorod ..............................
Wielkie Berezne .................
Wołowiec............................
Wynohradów ......................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo............................
Chust...................................
Mukaczewo ........................
Użhorod ..............................
a
Na 1000 urodzeń żywych.
w tym
niemowląt a
Przyrost
naturalny
na 1000 ludności
OBWÓD ZAKARPACKI
14965
118
-218
9878
14747
7,9
11,8
11,9
80,7
-0,1
303
708
816
375
708
259
739
464
1350
624
212
229
884
530
1103
1234
607
1174
395
1215
651
2107
802
289
308
1461
749
1051
1107
530
1496
558
1021
662
1645
1005
445
309
1411
8
7
4
9
5
11
6
13
8
3
10
-219
52
127
77
-322
-163
194
-11
462
-203
-156
-1
50
5,7
7,4
8,2
7,6
7,0
8,2
8,2
8,4
7,8
8,4
7,7
9,1
7,5
10,0
11,5
12,3
12,2
11,6
12,5
13,4
11,8
12,3
10,8
10,5
12,3
12,4
14,1
10,9
11,1
10,7
14,8
17,7
11,3
12,0
9,6
13,5
16,1
12,3
12,0
72,1
57,7
65,2
76,6
127,4
90,3
94,2
62,5
100,2
0,0
96,9
68,4
-4,1
0,6
1,2
1,5
-3,2
-5,2
2,1
-0,2
2,7
-2,7
-5,6
0,0
0,4
196
340
795
876
274
392
945
1260
389
379
999
1209
7
3
11
13
-115
13
-54
51
7,4
10,6
9,6
7,5
10,3
12,3
11,5
10,8
14,6
11,8
12,1
10,3
269,7
86,5
117,9
103,9
-4,3
0,5
-0,6
0,5
TABL. 35. ZASOBY MIESZKANIOWE ZAMIESZKANE W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Miasta
Mieszkania ...........................................................
347785
493910
271058
159905
142612
Powierzchnia użytkowa mieszkań
zamieszkanych w tys. m2 .....................................
21839
26383,4
17714,8
8731,2
8667
Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania
w m2 .....................................................................
62,8
53,4
65,4
54,6
60,8
Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania
w m2 na 1 osobę ...................................................
21,4
17,3
20,9
17,4
19,5
Przeciętna liczba osób w 1 mieszkaniu ................
2,9
3,1
3,1
3,3
3,2
Wieś
Mieszkania ...........................................................
345087
353527
323874
181367
226512
Powierzchnia użytkowa mieszkań
zamieszkanych w tys. m2 .....................................
28797
22631,6
27807,5
11420,0
16881
Przeciętna powierzchnia użytkowa
w m2 1 mieszkania................................................
83,4
64,0
85,9
63,0
74,5
Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania
w m2 na 1 osobę ...................................................
24,6
21,5
22,3
21,8
21,4
Przeciętna liczba osób w 1 mieszkaniu ................
3,4
3,0
3,8
2,9
3,5
243
TABL. 36. ZASOBY MIESZKANIOWE ZAMIESZKANE WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R.
Mieszkania
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
WOJEWÓDZTWO ........................
POWIATY
Biała Podlaska ................................
Biłgoraj...........................................
Chełm .............................................
Hrubieszów.....................................
Janów Lubelski...............................
Krasnystaw .....................................
Kraśnik ...........................................
Lubartów ........................................
Lublin .............................................
Łęczna ............................................
Łuków.............................................
Opole Lubelskie..............................
Parczew ..........................................
Puławy ............................................
Radzyń Podlaski .............................
Ryki ................................................
Świdnik...........................................
Tomaszów Lubelski........................
Włodawa.........................................
Zamość ...........................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ................................
Chełm .............................................
Lublin .............................................
Zamość ...........................................
692872
OBWÓD ..........................................
REJONY
Brody..............................................
Busk................................................
Drohobycz ......................................
Gródek ............................................
Jaworów..........................................
Kamionka .......................................
Mościska.........................................
Mikołajów ......................................
Przemyślany ...................................
Pustomyty.......................................
Radziechów ....................................
Sambor............................................
Skole...............................................
Sokal...............................................
Stary Sambor ..................................
Stryj ................................................
Turka ..............................................
Złoczów ..........................................
Żółkiew...........................................
Żydaczów .......................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław.........................................
Czerwonograd ................................
Drohobycz ......................................
Lwów..............................................
Morsztyn.........................................
Nowy Rozdół..................................
Sambor............................................
Stryj ................................................
Truskawiec .....................................
847437
244
35414
29587
23699
22029
12948
25768
29712
27455
40957
16827
30241
19806
12005
38974
18278
18766
23785
26716
13494
33409
19229
23831
128102
21840
Przeciętna
na 1000
ludności
Izby
Powierzchnia
użytkowa
mieszkań
w m2
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
316,2
2571887
50635929
307,6
282,1
319,1
314,3
267,6
333,1
295,3
300,8
297,4
294,3
277,3
311,4
323,4
331,3
294,7
308,9
327,8
297,2
332,2
300,2
138571
116984
83268
80228
49365
93068
113355
102594
159097
62181
115077
70205
44640
142625
72094
68782
82994
103752
50582
125930
332,5
73757
346,9
84826
359,3
456738
327,6
81174
OBWÓD LWOWSKI
328
1952582
powierzchnia
użytkowa
1 mieszkania
w m2
liczba osób
na 1
mieszkanie
na 1 izbę
73,1
3,2
0,9
2823350
2511071
1735296
1651343
1129231
1941513
2340041
2138739
3575186
1244712
2399362
1456253
897423
2689855
1508215
1368226
1557326
2210843
988309
2853884
79,7
84,9
73,2
75,0
87,2
75,3
78,8
77,9
87,3
74,0
79,3
73,5
74,8
69,0
82,5
72,9
65,5
82,8
73,2
85,4
3,3
3,5
3,1
3,2
3,7
3,0
3,4
3,3
3,4
3,4
3,6
3,2
3,1
3,0
3,4
3,2
3,1
3,4
3,0
3,3
0,8
0,9
0,9
0,9
1,0
0,8
0,9
0,9
0,9
0,9
1,0
0,9
0,8
0,8
0,9
0,9
0,9
0,9
0,8
0,9
1303417
1434677
7461803
1415854
67,8
60,2
58,2
64,8
3,0
2,9
2,8
3,1
0,8
0,8
0,8
0,8
49014988
57,8
3,0
1,3
21696
17271
25738
24291
36098
21096
20478
19382
18014
35618
16298
24645
15579
29957
25815
19191
16425
26092
32068
28304
343
348
340
336
294
348
338
297
393
321
315
337
318
310
319
306
306
355
295
359
49951
39922
65004
62003
84258
51355
49315
49478
40452
95891
40318
60512
34461
74362
65013
51283
36660
58229
72695
64372
1307233
1082418
1689406
1560131
2088266
1252180
1304456
1360763
926721
2513971
1098822
1492525
896096
1834904
1655445
1288589
1058424
1429840
1969895
1665195
60,3
62,7
65,6
64,2
57,8
59,4
63,7
70,2
51,4
70,6
67,4
60,6
57,5
61,3
64,1
67,1
64,4
54,8
61,4
58,8
2,9
2,9
2,9
3,0
3,4
2,9
3,0
3,4
2,5
3,1
3,2
3,0
3,1
3,2
3,1
3,3
3,3
2,8
3,4
2,8
1,3
1,2
1,2
1,2
1,5
1,2
1,2
1,3
1,2
1,2
1,3
1,2
1,4
1,3
1,2
1,2
1,5
1,3
1,5
1,2
14459
29046
30930
247634
1695
9406
12069
20455
7687
361
345
318
330
346
340
340
334
349
29697
64744
69597
531040
3649
20719
28614
41234
17754
765643
1457940
1695440
12869028
104257
485251
729331
1011692
421126
53,0
50,2
54,8
52,0
61,5
51,6
60,4
49,5
54,8
2,8
2,9
3,1
3,0
2,9
2,9
2,9
3,0
2,9
1,3
1,3
1,4
1,4
1,3
1,3
1,2
1,5
1,2
TABL. 36. ZASOBY MIESZKANIOWE ZAMIESZKANE WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R. (cd.)
Mieszkania
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
WOJEWÓDZTWO ........................
POWIATY
Bieszczadzki ...................................
Brzozów..........................................
Dębica.............................................
Jarosław..........................................
Jasło................................................
Kolbuszowa ....................................
Krosno ............................................
Lesko ..............................................
Leżajsk............................................
Lubaczów .......................................
Łańcut.............................................
Mielec.............................................
Nisko ..............................................
Przemyśl .........................................
Przeworsk .......................................
Ropczyce ........................................
Rzeszów..........................................
Sanok ..............................................
Stalowa Wola .................................
Strzyżów.........................................
Tarnobrzeg......................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...........................................
Przemyśl .........................................
Rzeszów..........................................
Tarnobrzeg......................................
594932
OBWÓD ..........................................
REJONY
Horochów .......................................
Iwanicze..........................................
Kamień Koszyrski ..........................
Kiwerce ..........................................
Kowel .............................................
Lubieszów ......................................
Luboml ...........................................
Łokacze ..........................................
Łuck................................................
Maniewicze ....................................
Ratno ..............................................
Rożyszcze .......................................
Stara Wyżwa...................................
Szack ..............................................
Turzysk...........................................
Włodzimierz Wołyński...................
Miasta na prawach rejonu
Kowel .............................................
Łuck................................................
Nowowołyńsk.................................
Włodzimierz Wołyński...................
341272
Przeciętna
na 1000
ludności
Izby
Powierzchnia
użytkowa
mieszkań
w m2
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
283,7
2334166
45522,2
6496
17310
34746
33312
32162
15552
29283
7222
18810
15577
21550
37389
18326
18516
22054
18302
47240
27100
33829
16964
14729
290,8
263,4
263,0
272,8
278,4
252,9
268,5
270,7
271,7
269,8
277,9
281,4
272,7
259,6
279,9
257,7
275,9
286,7
308,1
274,1
272,5
24127
7024
136403
130007
128353
62245
128927
29551
74379
61353
89449
144192
75771
74069
86118
71307
199234
106002
127147
69300
58532
15675
23062
53551
16175
326,4
60194
341,4
77415
336,6
191560
321,5
58507
OBWÓD WOŁYŃSKI
326
850749
powierzchnia
użytkowa
1 mieszkania
w m2
liczba osób
na 1
mieszkanie
na 1 izbę
76,5
3,5
0,9
436,9
1377,2
2719,8
2666,0
2525,9
1295,5
2473,9
569,1
1509,2
1270,1
1778,6
2741,6
1572,1
1560,5
1796,6
1467,8
4205,1
1998,1
2301,3
1438,5
1148,1
67,3
79,6
78,3
80,0
78,5
83,3
84,5
78,8
80,2
81,5
82,5
73,3
85,8
84,3
81,5
80,2
89,0
73,7
68,0
84,8
77,9
3,4
3,8
3,8
3,7
3,6
4,0
3,7
3,7
3,7
3,7
3,6
3,6
3,7
3,8
3,6
3,9
3,6
3,5
3,2
3,6
3,7
0,9
0,9
1,0
0,9
0,9
1,0
0,8
0,9
0,9
0,9
0,9
0,9
0,9
1,0
0,9
1,0
0,9
0,9
0,9
0,9
0,9
1054,0
1354,8
3279,1
982,4
67,2
58,7
61,2
60,7
3,1
2,9
3,0
3,1
0,8
0,9
0,8
0,9
20151,2
59,0
3,1
1,2
19336
11233
18215
20859
16029
10898
13830
8737
18272
17310
15977
14487
12025
5904
10624
10412
340
319
293
316
375
295
325
349
315
303
306
340
360
330
373
375
53000
32513
48483
55129
38274
27816
33037
21808
51856
43060
41616
37346
30632
14809
27780
26325
1348,3
768,1
1203,2
1208,1
939,6
712,2
817,7
529,6
1198,2
1064,0
961,4
899,2
701,2
347,6
638,9
630,1
69,7
68,4
66,1
57,9
58,6
65,4
59,1
60,6
65,6
61,5
60,2
62,1
58,3
58,9
60,1
60,5
2,9
3,1
3,4
3,2
2,7
3,4
3,1
2,9
3,2
3,3
3,3
2,9
2,8
3,0
2,7
2,7
1,1
1,1
1,3
1,2
1,1
1,3
1,3
1,1
1,1
1,3
1,3
1,1
1,1
1,2
1,0
1,1
20957
64439
18792
12936
318
323
324
343
48460
144602
44728
29475
1136,6
3335,3
1002,0
709,9
54,2
51,8
53,3
54,9
3,1
3,1
3,1
2,9
1,4
1,4
1,3
1,3
245
TABL. 36. ZASOBY MIESZKANIOWE ZAMIESZKANE WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R. (dok.)
Mieszkania
Przeciętna
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
OBWÓD
REJONY
Berehowo........................................
Chust...............................................
Irszawa............................................
Miżhiria ..........................................
Mukaczewo ....................................
Pereczyn .........................................
Rachów...........................................
Swalawa..........................................
Tiaczew ..........................................
Użhorod ..........................................
Wielkie Berezne .............................
Wołowiec........................................
Wynohradów ..................................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo........................................
Chust...............................................
Mukaczewo ....................................
Użhorod ..........................................
Powierzchnia
użytkowa
mieszkań
w m2
Izby
na 1000
ludności
powierzchnia
użytkowa
1 mieszkania
w m2
liczba osób
na 1
mieszkanie
na 1 izbę
OBWÓD ZAKARPACKI
296
881013
25548315
69,2
3,4
1,4
14999
28748
28301
14450
28817
9053
26571
14804
50231
20751
8438
7436
33194
282
298
283
293
286
286
293
272
293
315
305
295
282
37116
73294
81335
35181
71874
20925
56975
39728
123159
53158
17006
16837
80157
1106551
1954587
2472406
914498
2127187
599415
1766429
1085083
3683015
1509427
509767
456601
2360119
73,8
68,0
87,4
63,3
73,8
66,2
66,5
73,3
73,3
72,7
60,4
61,4
71,1
3,5
3,4
3,5
3,4
3,5
3,5
3,4
3,7
3,4
3,6
3,3
3,4
3,6
1,4
1,3
1,2
1,4
1,4
1,5
1,6
1,4
1,4
1,4
1,6
1,5
1,5
8859
9671
27175
37626
345
306
332
326
19108
20979
58355
75826
585844
600685
1711001
2105700
66,1
62,1
63,0
56,0
2,9
3,3
3,0
3,1
1,3
1,5
1,4
1,5
369124
TABL. 37. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WYPOSAŻONE W INSTALACJE W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
w % ogółu mieszkań
Ogółem
Mieszkania wyposażone w wodociąg ..................
88,1
53,3
92,2
42,2
54,9
Mieszkania wyposażone w ustęp .........................
75,5
52,2
83,7
39,2
54,0
Mieszkania wyposażone w łazienkę ....................
75,8
47,1
84,8
36,3
49,5
Mieszkania wyposażone w gaz sieciowy .............
38,6
88,3
71,2
81,7
77,7
Mieszkania wyposażone w centralne ogrzewanie
70,6
42,2
72,0
42,4
40,6
Miasta
Mieszkania wyposażone w wodociąg ..................
97,2
84,5
97,8
73,6
72,9
Mieszkania wyposażone w ustęp .........................
93,9
84,4
95,1
72,0
72,9
Mieszkania wyposażone w łazienkę ....................
92,2
76,4
94,5
67,5
68,9
Mieszkania wyposażone w gaz sieciowy .............
67,7
93,4
88,0
82,2
83,0
Mieszkania wyposażone w centralne ogrzewanie
88,4
63,7
87,0
68,3
66,2
Wieś
Mieszkania wyposażone w wodociąg ..................
78,9
9,6
87,5
14,5
43,5
Mieszkania wyposażone w ustęp .........................
56,9
7,2
74,2
10,3
42,1
Mieszkania wyposażone w łazienkę ....................
59,2
6,2
76,7
8,8
37,3
Mieszkania wyposażone w gaz sieciowy .............
9,3
81,3
57,1
81,3
74,4
Mieszkania wyposażone w centralne ogrzewanie
52,6
12,1
59,5
19,5
24,4
246
TABL. 38. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WYPOSAŻONE W INSTALACJE WG POWIATÓW W 2003 R.
Mieszkania
wyposażone w
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
wodociąg
ustęp
łazienkę
gaz sieciowy
centralne
ogrzewanie
w % ogółu mieszkań
WOJEWÓDZTWO ........................
POWIATY
Biała Podlaska ................................
Biłgoraj...........................................
Chełm .............................................
Hrubieszów.....................................
Janów Lubelski...............................
Krasnystaw .....................................
Kraśnik ...........................................
Lubartów ........................................
Lublin .............................................
Łęczna ............................................
Łuków.............................................
Opole Lubelskie..............................
Parczew ..........................................
Puławy ............................................
Radzyń Podlaski .............................
Ryki ................................................
Świdnik...........................................
Tomaszów Lubelski........................
Włodawa.........................................
Zamość ...........................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ................................
Chełm .............................................
Lublin .............................................
Zamość ...........................................
692872
OBWÓD .........................................
REJONY
Brody..............................................
Busk................................................
Drohobycz ......................................
Gródek ............................................
Jaworów..........................................
Kamionka .......................................
Mościska.........................................
Mikołajów ......................................
Przemyślany ...................................
Pustomyty.......................................
Radziechów ....................................
Sambor............................................
Skole...............................................
Sokal...............................................
Stary Sambor ..................................
Stryj ................................................
Turka ..............................................
Złoczów ..........................................
Żółkiew...........................................
Żydaczów .......................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław.........................................
Czerwonograd ................................
Drohobycz ......................................
Lwów..............................................
Morsztyn.........................................
Nowy Rozdół..................................
Sambor............................................
Stryj ................................................
Truskawiec .....................................
847437
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
88,1
75,5
75,8
38,6
70,6
64,8
72,0
52,0
68,1
65,8
59,7
73,8
66,2
63,0
72,5
66,4
66,7
64,9
82,0
68,4
72,9
80,7
70,3
71,0
56,4
65,3
73,6
54,3
71,1
68,1
62,9
74,7
67,1
64,8
73,6
67,4
67,2
65,1
81,7
68,4
73,5
80,6
73,0
72,2
58,8
1,9
11,1
6,2
6,5
24,8
50,4
0,5
24,1
40,5
26,6
38,8
59,8
5,3
33,2
59,1
24,3
14,7
56,3
66,3
47,9
66,2
57,7
58,1
72,6
59,8
61,6
70,3
59,8
63,2
58,8
78,5
59,1
68,0
79,7
66,6
65,2
51,7
94,4
90,8
98,9
95,2
98,6
95,7
97,9
95,8
OBWÓD LWOWSKI
53,3
52,2
89,7
92,3
93,4
94,6
35,7
59,3
87,3
84,2
86,6
87,0
89,0
91,5
47,1
88,3
42,2
21696
17271
25738
24291
36098
21096
20478
19382
18014
35618
16298
24645
15579
29957
25815
19191
16425
26092
32068
28304
45,3
17,9
6,8
21,2
39,4
26,4
9,6
41,2
19,7
26,1
18,1
8,7
10,8
28,2
5,7
23,5
6,1
39,5
21,0
24,7
36,3
17,8
6,8
17,3
38,8
26,4
9,5
41,2
19,7
19,6
16,1
8,7
10,6
22,2
5,6
23,4
6,1
35,3
19,6
24,6
29,6
14,0
5,4
14,2
36,6
24,2
7,7
39,6
11,7
16,6
13,2
8,6
10,6
19,4
4,8
22,4
2,4
29,5
17,3
23,5
85,8
88,5
77,3
89,7
91,5
85,8
75,1
94,3
79,6
95,7
81,7
87,9
63,9
81,4
59,1
91,2
37,6
85,3
75,8
90,3
32,7
16,0
14,8
30,5
36,8
22,3
11,9
36,1
12,2
30,0
15,9
7,9
10,6
30,3
5,1
20,5
5,2
31,3
16,4
23,2
14459
29046
30930
247634
1695
9406
12069
20455
7687
71,5
97,6
82,6
94,8
86,6
98,2
67,5
86,5
96,7
71,4
97,6
82,4
94,8
86,6
98,2
67,5
86,5
96,7
58,4
95,1
72,5
86,2
83,8
98,1
64,6
74,7
87,0
98,5
96,5
99,5
95,2
100,0
100,0
100,0
96,3
100,0
46,8
97,2
66,3
65,9
80,0
98,1
40,5
66,8
89,0
35414
29587
23699
22029
12948
25768
29712
27455
40957
16827
30241
19806
12005
38974
18278
18766
23785
26716
13494
33409
19229
23831
128102
21840
77,8
91,0
73,1
78,8
85,8
83,7
87,6
85,5
83,3
85,7
84,9
84,3
81,8
90,8
81,8
85,4
90,8
87,6
86,5
77,3
247
TABL. 38. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WYPOSAŻONE W INSTALACJE WG POWIATÓW W 2003 R. (cd.)
Mieszkania
wyposażone w
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
gaz sieciowy
centralne
ogrzewanie
84,8
71,2
72,0
85,9
72,1
85,9
82,6
82,4
76,8
79,2
86,4
80,4
81,9
80,3
86,2
76,3
71,2
73,2
77,3
78,0
87,2
88,3
77,0
82,1
86,3
75,0
86,8
83,5
83,6
78,7
80,0
87,3
82,3
83,7
82,5
87,2
77,5
74,5
76,4
78,8
79,9
88,0
89,0
78,9
84,4
0,7
78,3
82,1
75,4
85,1
59,0
85,9
11,3
61,1
37,4
73,5
68,0
49,0
45,7
64,0
64,6
55,4
79,6
74,4
63,3
69,0
69,0
57,0
76,0
68,5
67,0
64,8
56,3
67,7
70,9
62,8
69,9
78,2
62,0
56,8
59,6
68,5
67,7
73,4
82,7
64,6
75,7
98,1
96,5
98,1
92,6
99,1
98,2
98,7
95,9
OBWÓD WOŁYŃSKI
42,2
39,2
95,8
88,3
98,0
96,2
98,1
71,1
94,7
94,6
80,0
71,6
95,0
94,0
wodociąg
ustęp
łazienkę
w % ogółu mieszkań
WOJEWÓDZTWO ........................
POWIATY
Bieszczadzki ...................................
Brzozów..........................................
Dębica.............................................
Jarosław..........................................
Jasło................................................
Kolbuszowa ....................................
Krosno ............................................
Lesko ..............................................
Leżajsk............................................
Lubaczów .......................................
Łańcut.............................................
Mielec.............................................
Nisko ..............................................
Przemyśl .........................................
Przeworsk .......................................
Ropczyce ........................................
Rzeszów..........................................
Sanok ..............................................
Stalowa Wola .................................
Strzyżów.........................................
Tarnobrzeg......................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...........................................
Przemyśl .........................................
Rzeszów..........................................
Tarnobrzeg......................................
594932
OBWÓD ..........................................
REJONY
Horochów .......................................
Iwanicze..........................................
Kamień Koszyrski ..........................
Kiwerce ..........................................
Kowel .............................................
Lubieszów ......................................
Luboml ...........................................
Łokacze ..........................................
Łuck................................................
Maniewicze ....................................
Ratno ..............................................
Rożyszcze .......................................
Stara Wyżwa...................................
Szack ..............................................
Turzysk...........................................
Włodzimierz Wołyński...................
Miasta na prawach rejonu
Kowel .............................................
Łuck................................................
Nowowołyńsk.................................
Włodzimierz Wołyński...................
341272
248
6496
17310
34746
33312
32162
15552
29283
7222
18810
15577
21550
37389
18326
18516
22054
18302
47240
27100
33829
16964
14729
15675
23062
53551
16175
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
92,2
83,7
93,8
86,5
93,2
91,1
88,9
90,0
87,1
94,1
93,1
92,6
92,0
93,1
87,7
84,8
89,1
89,2
89,6
92,9
92,7
90,5
96,0
36,3
81,7
42,4
19336
11233
18215
20859
16029
10898
13830
8737
18272
17310
15977
14487
12025
5904
10624
10412
32,3
30,4
14,7
18,2
16,7
10,1
8,3
37,5
38,3
16,6
11,5
20,0
10,3
14,3
18,4
30,8
22,0
30,3
11,1
16,1
16,6
7,5
8,2
14,6
33,6
14,5
11,4
19,2
10,2
10,3
16,3
16,9
18,8
24,3
9,6
13,5
15,9
7,0
6,4
13,5
28,9
13,3
9,5
18,3
9,6
9,1
13,4
14,9
82,3
85,8
79,8
63,6
79,2
83,1
64,6
79,4
88,1
55,2
83,9
85,0
85,2
58,9
82,2
78,9
38,6
49,5
3,9
23,1
19,4
1,7
6,1
14,2
57,2
12,5
13,8
32,0
9,8
3,4
33,2
40,1
20957
64439
18792
12936
73,3
86,5
96,8
66,0
72,4
86,2
91,7
65,2
70,4
82,7
81,5
59,9
95,8
94,7
81,7
73,1
70,6
82,5
87,6
59,6
TABL. 38. MIESZKANIA ZAMIESZKANE WYPOSAŻONE W INSTALACJE WG POWIATÓW W 2003 R. (dok.)
Mieszkania
wyposażone w
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
wodociąg
ustęp
gaz sieciowy
centralne
ogrzewanie
49,5
77,7
40,6
łazienkę
w % ogółu mieszkań
OBWÓD ..........................................
REJONY
Berehowo........................................
369124
OBWÓD ZAKARPACKI
54,9
54,0
14999
42,5
42,5
42,1
86,4
17,1
28748
42,1
42,1
31,9
78,2
23,4
Irszawa............................................
28301
54,8
51,2
50,9
79,9
44,5
Miżhiria ..........................................
14450
29,4
29,4
23,4
64,5
7,8
Mukaczewo ....................................
28817
69,5
65,5
60,3
89,7
45,5
Pereczyn .........................................
9053
55,5
55,5
47,6
72,7
15,5
Rachów...........................................
26571
32,0
32,0
24,7
52,2
12,3
14804
59,1
58,7
52,6
75,2
40,7
50231
20,9
20,9
20,4
63,3
17,4
20751
56,5
56,5
50,4
85,6
42,6
8438
52,1
52,0
35,5
57,7
12,9
Chust...............................................
Swalawa..........................................
Tiaczew ..........................................
Użhorod ..........................................
Wielkie Berezne .............................
Wołowiec........................................
7436
44,5
44,1
36,8
59,1
18,7
33194
49,7
46,5
45,0
81,2
30,7
8859
59,9
59,9
59,5
99,9
47,2
9671
58,8
58,8
58,5
78,5
44,0
Mukaczewo ....................................
27175
99,9
99,9
99,6
99,3
99,0
Użhorod ..........................................
37626
99,8
99,8
90,5
87,4
99,0
Wynohradów ..................................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo........................................
Chust...............................................
249
GOSPODARKA
TABL. 39. WARTOŚĆ DODANA BRUTTO WEDŁUG RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI W 2002 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
OGÓŁEM ............................................................
OGÓŁEM ............................................................
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo; rybołówstwo
i rybactwo .............................................................
lwowski
W MLN PLN; UAH
27491,3
8578,2
WOJEWÓDZTWO / OBWÓD = 100
100,0
100,0
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
26800,3
3111,6
3210,9
100,0
100,0
100,0
5,0
19,7
2,6
29,7
29,0
Przemysł ogółem...................................................
w tym przetwórstwo przemysłowe.....................
17,5
14,4
21,0
15,8
25,9
22,9
13,1
10,0
13,9
12,0
Budownictwo
Usługi:................................................................. :
rynkowe .............................................................
6,1
4,2
6,1
4,6
6,0
48,5
38,1
44,8
37,6
34,0
nierynkowe.........................................................
22,9
17,0
20,7
15,0
17,1
TABL. 40. PRACUJĄCY W GOSPODARCE NARODOWEJ WEDŁUG SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
OGÓŁEM ...............................................................
w tym:
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo ........................
Przemysł ..............................................................
w tym przetwórstwo przemysłowe.....................
Budownictwo .......................................................
lwowski
b
podkarpackie a
wołyński b
zakarpackib
725,3
1141,9
635,8
436,0
616,7
278,3
108,5
93,7
24,6
278,0
201,0
.
69,7
158,9
152,6
137,0
25,5
138,5
55,2
.
15,1
230,5
80,2
.
74,1
Handel i naprawy ................................................
Hotele i restauracje...............................................
Transport, gospodarka magazynowa i łączność ...
Pośrednictwo finansowe.......................................
Obsługa nieruchomości i firm; nauka .................
86,5
7,1
32,6
11,6
29,6
194,5 c
.
74,5
10,3
52,6
88,6
7,3
28,7
9,3
32,5
89,0 c.
.
23,0
3,7
10,7
71,0 c
.
29,6
3,7
9,2
Administracja publiczna i obrona narodowa;
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne ..........................................................
Edukacja...............................................................
29,0
60,5
50,7
99,0
26,9
53,2
21,8
41,4
21,8
43,4
41,7
80,1
37,8
28,7
30,8
14,9
31,5
14,2
8,9
22,4
Ochrona zdrowia i opieka społeczna....................
Pozostała działalność usługowa komunalna,
społeczna i indywidualna .....................................
a
a
przy wykorzystaniu wyników NSP 2002, b w wieku 15-70 lat, c łącznie z sekcją Hotele i restauracje.
250
TABL. 41. PRACUJĄCY W GOSPODARCE NARODOWEJ WG RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI W 2003 R.
Sektor
WYSZCZEGÓLNIENIE
Ogółem
publiczny
WOJEWÓDZTWO ..............
POWIATY
Biała Podlaska ........................
Biłgoraj...................................
Chełm .....................................
Hrubieszów.............................
Janów Lubelski .......................
Krasnystaw .............................
Kraśnik ...................................
Lubartów ................................
Lublin .....................................
Łęczna ....................................
Łuków.....................................
Opole Lubelskie......................
Parczew ..................................
Puławy ....................................
Radzyń Podlaski .....................
Ryki ........................................
Świdnik...................................
Tomaszów Lubelski................
Włodawa.................................
Zamość ...................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ........................
Chełm .....................................
Lublin .....................................
Zamość ...................................
335255
OBWÓD ................................
REJONY
Brody......................................
Busk........................................
Drohobycz ..............................
Gródek ....................................
Jaworów..................................
Kamionka ...............................
Mościska.................................
Mikołajów ..............................
Przemyślany ...........................
Pustomyty ...............................
Radziechów ............................
Sambor....................................
Skole .......................................
Sokal .......................................
Stary Sambor ..........................
Stryj ........................................
Turka ......................................
Złoczów ..................................
Żółkiew...................................
Żydaczów ...............................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław.................................
Czerwonograd.........................
Drohobycz ..............................
Lwów......................................
Morsztyn.................................
Nowy Rozdół..........................
Sambor....................................
Stryj ........................................
Truskawiec .............................
587122
12914
13313
4560
7113
5290
9873
13287
10169
11344
9036
13327
5630
4435
21723
7173
7862
10102
10728
4891
7960
13492
14396
99412
17225
prywatny
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE a
192983
142272
4925
7536
6536
3212
5330
2976
6215
8519
4998
5663
6245
8311
3695
2602
13357
4104
5144
6312
6141
3260
4783
5378
6777
1348
1783
2314
3658
4768
5171
5681
2791
5016
1935
1833
8366
3069
2718
3790
4587
1631
3177
7136
6356
8339
6057
52630
46782
9939
7286
OBWÓD LWOWSKI b
147112
440010
Przemysł
i
budownictwo
Usługi
rynkowe
nierynkowe
107989
96158
126183
431
274
284
317
84
289
179
151
456
51
89
41
199
189
97
129
164
510
245
164
3435
5720
807
1926
1933
4001
6408
3884
3945
5180
5387
1482
1443
9534
2404
2635
5701
3401
1327
2782
4789
2423
1107
1731
921
2001
2347
2381
2595
1594
2992
1597
817
5709
1457
2454
1737
2418
1064
1555
4259
4896
2362
3139
2352
3582
4353
3753
4348
2211
4859
2510
1976
6291
3215
2644
2500
4399
2255
3459
75
39
389
79
3706
3811
23055
4082
4656
4843
36681
6289
5055
5703
39287
6775
41628
176178
153201
216115
12506
7144
7622
9540
18577
10639
7802
10228
5705
12098
9385
8251
6043
22927
9911
11550
5156
11593
15527
13307
2664
1407
1364
1727
3947
1872
1498
1145
1295
2577
1624
1139
1861
1467
1645
2927
1490
2504
4042
1690
9842
5737
6258
7813
14630
8767
6304
9083
4410
9521
7761
7112
4182
21460
8266
8623
3666
9089
11485
11617
3930
2168
1877
1150
1697
1719
1389
1343
982
1736
3169
2074
985
4951
1285
1254
707
3328
2711
1621
1693
1320
540
2186
6501
3774
822
3543
803
2931
2126
1210
642
9794
2033
4003
310
2117
2754
5113
2416
642
1126
1384
2907
1947
1315
1329
1192
2773
1033
1539
1242
2490
1234
2363
624
1525
3006
1710
4467
3014
4079
4820
7472
3199
4276
4013
2728
4658
3057
3428
3174
5692
5359
3930
3515
4623
7056
4863
9932
19328
25989
266741
3870
5787
11560
16309
12095
407
1855
5064
85860
298
1013
3664
6756
2310
9525
17473
20925
180881
3572
4774
7896
9553
9785
23
130
1256
143
-
5770
9382
12122
79577
620
3549
3788
5914
1241
961
4484
5011
96534
832
750
3013
5715
2104
3178
5462
8726
89374
2418
1488
4616
4680
8750
a
Według faktycznego miejsca pracy; bez podmiotów gospodarczych o liczbie pracujących do 9 osób oraz pracujących w gospodarstwach indywidualnych
w rolnictwie, b Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej według rodzajów działalności. Według faktycznego miejsca pracy; bez zakładów osób
fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i spółek cywilnych, w których liczba pracujących nie przekracza 9 osób, bez rolników indywidualnych,
organizacji i duchownych.
251
TABL. 41. PRACUJĄCY W GOSPODARCE NARODOWEJ WG RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI W 2003 R. (cd.)
Sektor
WYSZCZEGÓLNIENIE
Ogółem
publiczny
WOJEWÓDZTWO ..............
POWIATY
Bieszczadzki ...........................
Brzozów..................................
Dębica.....................................
Jarosław ..................................
Jasło ........................................
Kolbuszowa ............................
Krosno ....................................
Lesko ......................................
Leżajsk....................................
Lubaczów ...............................
Łańcut .....................................
Mielec .....................................
Nisko ......................................
Przemyśl .................................
Przeworsk ...............................
Ropczyce ................................
Rzeszów..................................
Sanok ......................................
Stalowa Wola..........................
Strzyżów.................................
Tarnobrzeg..............................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...................................
Przemyśl .................................
Rzeszów..................................
Tarnobrzeg..............................
371353
OBWÓD ................................
REJONY
Horochów ...............................
Iwanicze..................................
Kamień Koszyrski ..................
Kiwerce ..................................
Kowel .....................................
Lubieszów ..............................
Luboml ...................................
Łokacze ..................................
Łuck........................................
Maniewicze.............................
Ratno ......................................
Rożyszcze ...............................
Stara Wyżwa...........................
Szack ......................................
Turzysk...................................
Włodzimierz Wołyński...........
MIASTA na prawach rejonu
Kowel .....................................
Łuck........................................
Nowowołyńsk.........................
Włodzimierz Wołyński...........
231561
prywatny
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE a
184396
186957
4208
3093
6672
23956
17600
19987
6282
10399
3840
9980
6778
11251
27072
5780
6485
10710
8771
16175
17423
26190
5967
7719
2076
4257
8937
9015
11086
3250
5173
2505
5312
3907
4550
10100
3096
4887
5025
4121
6764
7504
17663
3252
3680
23666
17024
67246
11287
9266
10147
31389
7434
1017
2415
15019
8585
8901
3032
5226
1335
4668
2871
6701
16972
2684
1598
5685
4650
9411
9919
8527
2715
4039
14400
6877
35857
3853
OBWÓD WOŁYŃSKI b
120619
110942
Usługi
Przemysł
i
budownictwo
rynkowe
nierynkowe
151934
101327
113384
232
126
191
241
78
151
199
254
121
312
151
234
79
263
203
117
442
267
143
158
79
741
1853
11815
5806
8479
1959
4315
1043
4354
1823
4471
16111
1847
1020
4561
4062
6242
8267
14932
1981
4372
818
1443
5624
5503
5489
1782
1715
835
2308
1603
3199
5570
1386
2862
2470
1742
4290
4196
5854
1331
1266
1302
3250
6326
6050
5941
2390
4170
1708
3197
3040
3430
5157
2468
2340
3476
2850
5201
4693
5261
2497
2002
15
79
51
22
11945
4097
22427
3411
6055
5889
24209
3888
5651
6959
20559
3966
48138
48654
50160
84609
10669
5308
8005
10998
9093
5454
6679
3949
13253
9551
8105
7986
4179
3074
5425
4576
4387
2326
5098
6445
3591
3157
4080
2153
4115
6729
4120
3307
2640
2026
2589
1708
6282
2982
2907
4553
5502
2297
2599
1796
9138
2822
3985
4679
1539
1048
2836
2868
5019
2229
2322
3925
4057
1983
1671
1599
5376
3421
3997
3424
1474
1061
2694
2603
1039
635
302
928
1250
418
291
95
2592
783
136
1098
271
143
161
62
635
309
1314
1343
936
491
1287
256
1929
942
867
620
260
317
310
375
3976
2135
4067
4802
2850
2562
3430
1999
3356
4405
3105
2844
2174
1553
2260
1536
17080
63732
12457
8449
10961
33187
8354
4374
6119
30545
4103
4075
176
284
–
668
4456
19360
7500
3419
7287
20211
1615
1281
5161
23877
3342
3081
a
Według faktycznego miejsca pracy; bez podmiotów gospodarczych o liczbie pracujących do 9 osób oraz pracujących w gospodarstwach indywidualnych
w rolnictwie, b Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej według rodzajów działalności. Według faktycznego miejsca pracy; bez zakładów osób
fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i spółek cywilnych, w których liczba pracujących nie przekracza 9 osób, bez rolników indywidualnych,
organizacji i duchownych.
252
TABL. 41. PRACUJĄCY W GOSPODARCE NARODOWEJ WG RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI W 2003 R. (dok.)
Sektor
WYSZCZEGÓLNIENIE
Ogółem
publiczny
OBWÓD ................................
REJONY
Berehowo................................
Chust.......................................
Irszawa....................................
Miżhiria ..................................
Mukaczewo.............................
Pereczyn .................................
Rachów...................................
Swalawa..................................
Tiaczew ..................................
Użhorod ..................................
Wielkie Berezne .....................
Wołowiec................................
Wynohradów ..........................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo................................
Chust.......................................
Mukaczewo.............................
Użhorod ..................................
prywatny
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
OBWÓD ZAKARPACKI
127323
80295
207618
Usługi
Przemysł
i
budownictwo
rynkowe
nierynkowe
a
14489
54202
50596
88331
6075
9152
12993
5782
12194
4607
10452
9116
14978
14223
4407
3450
15567
3904
7334
7612
4243
6660
2892
6432
5082
11665
8660
2731
2543
8613
2171
1818
5381
1539
5534
1715
4020
4034
3313
5563
1676
907
6954
1288
665
1585
420
2335
435
1149
264
1180
1795
338
416
2091
1537
969
3271
1020
2626
1133
2954
2469
3335
3082
1378
696
4825
767
1343
2027
1086
2136
834
1915
1412
1932
5089
699
525
1839
2483
6175
6110
3256
5097
2205
4434
4971
8531
4257
1992
1813
6812
7102
6363
27591
43566
4065
2833
12451
29603
3037
3530
15140
13963
361
20
147
2348
2744
12189
7626
1351
1797
7857
17987
3042
1822
7525
17806
a
Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej według rodzajów działalności.Według faktycznego miejsca pracy; bez zakładów osób fizycznych
prowadzących dzialalność gospodarczą i spółek cywilnych, w których liczba pracujących nie przekracza 9 osób, bez rolników indywidualnych, organizacji
i duchownych.
TABL. 42. AKTYWNOŚĆ EKONOMICZNA LUDNOŚCI W WIEKU 15 LAT I WIĘCEJ W 2003 R.
Aktywni zawodowo
Ogółem
razem
WYSZCZEGÓLNIENIE
pracujący
bezrobotni
Bierni
zawodowo
Współczynnik
aktywności
zawodowej
w tys.
*
Wskaźnik
zatrudnienia
Stopa
bezrobocia
w%
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE ............
1864
1069
898
171
795
57,3
48,2
16,0
OBWÓD LWOWSKI* ..............................
1909
1192
1069
123
716
62,5
56,0
10,3
WOJWÓDZTWO PODKARPACKIE......
1678
954
790
164
724
56,9
47,1
17,2
OBWÓD WOŁYŃSKI* ............................
750
513
453
60
237
68,4
60,4
11,8
OBWÓD ZAKARPACKI*........................
914
593
551
42
321
64,9
60,3
7,0
Ludność w wieku 15-70 lat
253
TABL. 43. BEZROBOCIE W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Bezrobocie zarejestrowane
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
WOJEWÓDZTWO ......................................................................
174529
POWIATY
Biała Podlaska ................................................................................
8891
Biłgoraj...........................................................................................
8026
Chełm .............................................................................................
7945
Hrubieszów.....................................................................................
6752
Janów Lubelski ...............................................................................
3963
Krasnystaw .....................................................................................
6141
Kraśnik ...........................................................................................
6914
Lubartów ........................................................................................
8960
Lublin .............................................................................................
7751
Łęczna ............................................................................................
4707
Łuków.............................................................................................
8848
Opole Lubelskie..............................................................................
7384
Parczew ..........................................................................................
2580
Puławy ............................................................................................
9034
Radzyń Podlaski .............................................................................
4750
Ryki ................................................................................................
4982
Świdnik...........................................................................................
6037
Tomaszów Lubelski........................................................................
8710
Włodawa.........................................................................................
4223
Zamość ...........................................................................................
9239
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska
4886
Chełm .............................................................................................
6768
Lublin .............................................................................................
20687
Zamość ...........................................................................................
6351
OBWÓD LWOWSKI
OBWÓD ........................................................................................
59149
REJONY
Brody..............................................................................................
2288
Busk................................................................................................
1117
Drohobycz a ....................................................................................
3663
Gródek ............................................................................................
1459
Jaworów..........................................................................................
4070
Kamionka .......................................................................................
1105
Mościska.........................................................................................
1070
Mikołajów b ....................................................................................
4566
Przemyślany ...................................................................................
1358
Pustomyty .......................................................................................
1804
Radziechów ....................................................................................
1881
Sambor c .........................................................................................
5830
Skole ...............................................................................................
1426
Sokal ...............................................................................................
1529
Stary Sambor ..................................................................................
3890
Stryj d ..............................................................................................
3126
Turka ..............................................................................................
1926
Złoczów ..........................................................................................
3982
Żółkiew...........................................................................................
2236
Żydaczów .......................................................................................
2284
MIASTA na prawach rejonu
Borysław.........................................................................................
2106
Czerwonograd.................................................................................
1213
Drohobycz ......................................................................................
.
Lwów..............................................................................................
4794
Morsztyn.........................................................................................
.
Nowy Rozdół..................................................................................
.
Sambor............................................................................................
.
Stryj ................................................................................................
.
Truskawiec .....................................................................................
426
a
łącznie z m. Drohobycz, b łącznie z m. Nowy Rozdół, c łącznie z m. Sambor, d łącznie z m. Morszyn i m. Stryj
254
Stopa bezrobocia
zarejestrowanego w %
18,7
19,0
16,6
23,9
20,9
17,3
17,7
16,8
22,3
14,9
19,2
19,4
24,9
16,9
18,1
18,3
21,6
22,6
21,1
24,3
18,7
21,2
25,7
13,5
21,1
4,0
6,6
4,4
3,6
3,5
6,0
3,4
3,5
8,8
5,8
2,8
6,9
9,4
5,9
3,0
9,1
4,0
7,4
10,4
3,7
5,7
8,3
2,4
.
1,0
.
.
.
.
2,6
TABL. 43. BEZROBOCIE W 2003 R. (cd.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
Bezrobocie zarejestrowane
Stopa bezrobocia
zarejestrowanego w %
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
WOJEWÓDZTWO ......................................................................
182497
POWIATY
20,2
Bieszczadzki ...................................................................................
Brzozów..........................................................................................
2796
8283
31,9
29,9
Dębica.............................................................................................
Jarosław ..........................................................................................
Jasło ................................................................................................
11500
11005
12653
20,6
21,4
24,1
Kolbuszowa ....................................................................................
Krosno ............................................................................................
5672
8498
23,1
23,5
Lesko ..............................................................................................
Leżajsk............................................................................................
Lubaczów .......................................................................................
Łańcut .............................................................................................
Mielec .............................................................................................
3040
6395
6012
7032
10636
28,2
22,6
24,3
21,2
17,2
Nisko ..............................................................................................
Przemyśl .........................................................................................
Przeworsk .......................................................................................
Ropczyce ........................................................................................
Rzeszów..........................................................................................
6117
6498
6173
7313
11948
26,4
24,0
18,0
23,7
19,2
Sanok ..............................................................................................
Stalowa Wola..................................................................................
Strzyżów.........................................................................................
Tarnobrzeg......................................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ...........................................................................................
Przemyśl .........................................................................................
Rzeszów..........................................................................................
Tarnobrzeg......................................................................................
9087
7977
7076
4674
23,9
16,8
26,2
20,5
2891
6153
8839
4229
9,3
21,3
9,5
20,0
OBWÓD WOŁYŃSKI
OBWÓD ........................................................................................
27063
REJONY
Horochów .......................................................................................
1855
4,9
6,4
Iwanicze..........................................................................................
Kamień Koszyrski ..........................................................................
Kiwerce ..........................................................................................
921
1370
1795
Kowel .............................................................................................
Lubieszów ......................................................................................
1118
626
Luboml ...........................................................................................
Łokacze ..........................................................................................
Łuck................................................................................................
Maniewicze.....................................................................................
Ratno ..............................................................................................
1087
970
938
1486
1614
Rożyszcze .......................................................................................
Stara Wyżwa...................................................................................
Szack ..............................................................................................
Turzysk...........................................................................................
Włodzimierz Wołyński...................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Kowel .............................................................................................
Łuck................................................................................................
Nowowołyńsk.................................................................................
Włodzimierz Wołyński...................................................................
1488
962
667
968
1362
5,3
7,6
3,2
5,2
5,9
6,9
6,1
7,1
6,9
9,5
1928
2880
1664
1364
4,3
2,0
4,9
5,7
5,0
4,2
5,2
5,3
3,2
255
TABL. 43. BEZROBOCIE W 2003 R. (dok.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
Bezrobocie zarejestrowane
Stopa bezrobocia
zarejestrowanego w %
OBWÓD ZAKARPACKI
OBWÓD ........................................................................................
32869
REJONY
Berehowo........................................................................................
1100
Chust...............................................................................................
1763
Irszawa............................................................................................
2861
Miżhiria ..........................................................................................
Mukaczewo.....................................................................................
Pereczyn .........................................................................................
Rachów...........................................................................................
Swalawa..........................................................................................
Tiaczew ..........................................................................................
Użhorod ..........................................................................................
Wielkie Berezne .............................................................................
Wołowiec........................................................................................
Wynohradów ..................................................................................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo........................................................................................
Chust...............................................................................................
Mukaczewo.....................................................................................
Użhorod ..........................................................................................
4,5
2715
1199
1518
4490
1957
4715
3,5
3,5
5,5
10,1
2,1
8,9
9,4
6,2
4,9
779
1506
1996
2782
1,9
9,7
14,0
4,3
446
555
1140
1347
2,8
2,5
2,2
1,4
TABL. 44. STRUKTURA PRODUKCJI PRZEMYSŁOWEJ W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
OGÓŁEM ...............................................................
Górnictwo i kopalnictwo......................................
Górnictwo i kopalnictwo surowców
energetycznych ....................................................
Górnictwo i kopalnictwo surowców innych niż
energetyczne.........................................................
Przetwórstwo przemysłowe .................................
Produkcja artykułów spożywczych, napojów
i wyrobów tytoniowych........................................
Produkcja tkanin i wyrobów włókienniczych ......
Produkcja skór wyprawionych i wyrobów z nich
Produkcja drewna i wyrobów z drewna oraz ze
słomy i wikliny.....................................................
Produkcja papieru, wyrobów z papieru,
działalność publikacyjna i poligraficzna .............
lubelskie
lwowski
100,0
x
100,0
7,3
podkarpackie
100,0
0,4
wołyński
zakarpacki
100,0
2,2
100,0
1,7
x
6,9
-
2,1
0,2
x
81,9
0,4
81,7
90,6
0,1
84,0
1,5
88,9
27,7
2,3
0,9
25,2
2,7
1,6
11,1
1,1
0,1
49,6
1,5
0,1
20,8
6,8
1,1
3,3
3,6
7,6
0,5
12,6
8,0
0,8
0,4
1,2
10,2
3,1
4,4
7,4
0,1
4,9
2,2
3,3
13,1
3,1
0,6
Produkcja metali i wyrobów z metali...................
Produkcja maszyn i urządzeń...............................
Produkcja urządzeń elektrycznych i optycznych
Produkcja sprzętu transportowego .......................
Produkcja, gdzie indziej nie sklasyfikowana ......
5,3
4,2
6,7
1,7
3,0
8,6
5,8
2,5
3,4
4,1
3,8
4,4
7,1
8,5
5,7
3,0
0,7
6,5
2,4
7,9
8,3
1,9
0,9
1,8
5,6
18,2
12,5
Zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz i wodę
x
13,8
9,4
Wytwarzanie koksu, produktów rafinacji ropy
naftowej i paliw jądrowych .................................
Produkcja wyrobów chemicznych
Produkcja z wyrobów gumowych i z tworzyw
sztucznych............................................................
Produkcja wyrobów z pozostałych surowców
niemetalicznych ...................................................
256
2,8
x
11,0
15,2
9,0
TABL. 45. WYNIK FINANSOWY W PRZEDSIĘBIORSTWACH WEDŁUG SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie
lwowski
%
SEKCJE PKD
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo........................................
Przemysł ................................
w tym przetwórstwo przemysłowe........................................
Budownictwo .........................
Handel i naprawy ..................
Hotele i restauracje.................
Transport, gospodarka magazynowa i łączność ..................
Pośrednictwo finansowe.........
Obsługa nieruchomości i firm;
nauka .....................................
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna
i indywidualna........................
wynik
finasowy
netto w
mln PLN
podkarpackie
%
podmiotów z
dodatnim
wynikiem
finansowym
wynik
finasowy
netto w
mln
UAH
wołyński
%
podmiotów z
dodatnim
wynikiem
finansowym
wynik
finasowy
netto w
mln PLN
zakarpacki
%
podmiotów z
dodatnim
wynikiem
finansowym
wynik
finasowy
netto w
mln
UAH
%
podmiotów z
dodatnim
wynikiem
finansowym
wynik
finasowy
netto w
mln
UAH
podmiotów z
dodatnim
wynikiem
finansowym
5,3
299,6
64,9
68,5
37,8
-131,8
56,5
58,8
6,1
567,4
69,0
71,6
3,8
-19,2
49,4
60,0
-1,4
-19,5
82,9
73,1
199,9
-14,4
128,8
0,3
68,1
70,2
69,4
53,3
29,4
24,7
235,5
-2,5
59,7
64,9
63,9
51,7
484,9
-30,0
143,6
-4,9
70,8
74,2
78,3
47,6
20,4
6,6
-123,9
-2,4
60,4
66,1
67,1
65,7
-6,2
6,0
17,0
-0,9
73,8
82,8
79,7
76,6
26,4
x
62,0
x
201,5
17,4
56,9
68,6
16,1
0,0
75,7
50,0
-2,7
1,1
69,7
72,0
0,5
5,9
76,5
62,1
11,1
51,7
-6,1
62,2
39,7
62,1
-4,2
62,4
1,6
70,6
2,4
65,6
17,2
61,3
1,0
69,2
0,9
72,5
0,1
79,7
TABL. 46. NAKŁADY INWESTYCYJNE W GOSPODARCE NARODOWEJ WEDŁUG SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
a
lwowski a
lubelskie
podkarpackie
wołyński a
zakarpacki a
w mln
PLN
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
PLN
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
OGÓŁEM ............................................................... 3604,9
w tym:
100,0
2559,0
100,0
4546,2
100,0
727,3
100,0
1021,2
100,0
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo ........................
Przemysł ..............................................................
w tym przetwórstwo przemysłowe.......................
Budownictwo .......................................................
Handel i naprawy ................................................
155,4
1147,2
780,3
398,2
330,1
4,3
31,8
21,6
11,0
9,2
36,5
808,6
612,1
121,7
218,9
1,4
31,6
23,9
4,8
8,5
72,9
1698,1
1246,6
316,5
364,4
1,6
37,4
27,4
7,0
8,0
39,2
313,0
205,2
27,9
80,3
5,4
43,0
28,2
3,8
11,0
10,3
298,9
264,4
58,6
33,6
1,0
29,3
25,9
5,7
3,3
Hotele i restauracje...............................................
Transport, gospodarka magazynowa i łączność
Pośrednictwo finansowe.......................................
Obsługa nieruchomości i firm; nauka .................
Administracja publiczna i obrona narodowa;
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne ...................................................................
Edukacja...............................................................
Ochrona zdrowia i opieka społeczna....................
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna...........................................
21,3
237,5
57,3
699,9
0,6
6,6
1,6
19,4
22,0
790,6
65,6
276,9
0,9
30,9
2,6
10,8
28,8
173,4
73,2
1045,5
0,6
3,8
1,6
23,0
5,8
90,2
12,9
106,7
0,8
12,4
1,8
14,7
1,4
406,3
10,1
114,6
0,1
39,8
1,0
11,2
124,1
176,1
73,3
3,4
4,9
2,0
22,4
83,9
89,9
0,9
3,3
3,5
167,9
186,1
109,1
3,7
4,1
2,4
9,5
18,7
10,0
1,3
2,6
1,4
12,2
11,2
44,4
1,2
1,1
4,3
184,3
5,1
21,7
0,8
310,2
6,8
13,1
1,8
19,2
1,9
Nakłady inwestycyjne na środki trwałe
257
Tabl. 47. HANDEL DETALICZNY W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie a
lwowskib
podkarpackie a
wołyński b
zakarpackib
WYSZCZEGÓLNIENIE
w mln
PLN
w
odsetkach
w
odsetkach
w mln
UAH
w mln
PLN
Sprzedaż detaliczna
100,0
3085,8
100,0
w
odsetkach
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
UAH
OGÓŁEM .........................................................
4973,7
6289,4
100,0
1005,4
100,0
1458,1
100,0
towary żywnościowe ..........................................
1535,1
30,9
1397,9
45,3
1970,6
31,3
415,2
41,3
707,2
48,5
napoje alkoholowe ............................................
269,0
5,4
330,2
10,7
316,9
5,0
.
.
.
.
towary nieżywnościowe .....................................
3438,6
69,1
1687,9
54,7
4318,8
68,7
590,2
58,7
750,9
51,5
a
b
Dane dotyczą przedsiębiorstw handlowych (bez placówek gastronomicznych), w których liczba pracujących przekracza 9 osób, Łącznie z placówkami
gastronomicznymi.
Tabl. 48. HANDEL HURTOWY W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
WYSZCZEGÓLNIENIE
w mln
PLN
w
odsetkach
w
odsetkach
w mln
UAH
w mln
PLN
w
odsetkach
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
UAH
Sprzedaż hurtowa
OGÓŁEM ............................................................... 7911,3
100,0
16603,5
100,0
9928,8
100,0
7887,6
100,0
1830,8
100,0
towary konsumpcyjne ..........................................
1729,3
21,9
4892,4
29,5
2171,7
21,9
1777,8
22,5
1270,2
69,4
napoje alkoholowe ...............................................
382,7
4,8
.
.
703,8
7,1
.
.
.
.
towary nieżywnościowe .......................................
5799,3
73,3
11711,1
70,5
7053,2
71,0
6109,8
77,5
560,6
30,6
TABL. 49. MIESZKANIA ODDANE DO UŻYTKU W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Miasta
Mieszkania ...........................................................
3658
2542
3560
601
467
Powierzchnia użytkowa mieszkań oddanych do
użytku w tys. m2 ...................................................
381,7
283,1
439,3
66,7
61,8
Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania
w m2 .....................................................................
104,4
111,4
123,4
111,0
132,4
Wieś
Mieszkania ...........................................................
2347
718
7093
364
566
Powierzchnia użytkowa mieszkań oddanych do
użytku w tys. m2 ...................................................
310,5
114,4
911,4
51,1
73,2
Przeciętna powierzchnia użytkowa w m2 1 mieszkania .....................................................................
132,3
159,3
128,3
140,5
129,3
258
Tabl. 50. PRZECIĘTNE WYNAGRODZENIE MIESIĘCZNE BRUTTO WEDŁUG SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
w PLN
OGÓŁEM ...........................................................
lwowski
w
odsetkach
w UAH
1907,96
100,0
419,14
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo ........................
1946,08
102,0
Przemysł ..............................................................
1897,73
99,5
podkarpackie
w
odsetkach
w PLN
w
odsetkach
wołyński
w UAH
100,0
1876,93
100,0
318,82
175,85
42,0
2081,84
110,9
487,10
116,2
1906,32
101,6
zakarpacki
w
odsetkach
w UAH
w
odsetkach
100,0
378,61
100,0
149,92
47,0
232,30
61,4
431,26
135,3
400,34
105,7
w tym:
w tym przetwórstwo przemysłowe....................
1668,69
87,5
449,97
107,4
1849,74
98,6
406,20
127,4
376,08
99,3
Budownictwo .......................................................
1629,13
85,4
500,40
119,4
1604,58
85,5
373,39
117,1
426,97
112,8
Handel i naprawy ................................................
1425,14
74,7
344,80
82,3
1387,91
73,9
279,12
87,5
330,83
87,4
Hotele i restauracje...............................................
1247,63
65,4
269,21
64,2
1214,77
64,7
208,74
65,5
280,74
74,2
Transport, gospodarka magazynowa i łączność ...
2089,18
109,5
680,73
162,4
1970,66
105,0
503,69
158,0
628,43
166,0
Pośrednictwo finansowe.......................................
2951,90
154,7
862,86
205,9
2972,81
158,4
706,51
221,6
619,12
163,5
Obsługa nieruchomości i firm; nauka .................
1877,74
98,4
418,10
99,8
1719,75
91,6
367,12
115,1
417,62
110,3
Administracja publiczna i obrona narodowa;
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne ...................................................................
2597,45
136,1
565,02
134,8
2519,99
134,3
510,30
160,1
543,85
143,6
Edukacja...............................................................
2081,65
109,1
331,72
79,1
2082,48
111,0
287,50
90,2
305,34
80,6
Ochrona zdrowia i opieka społeczna....................
1651,52
86,6
281,54
67,2
1802,35
96,0
256,54
80,5
268,82
71,0
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna...........................................
1956,44
102,5
271,06
64,7
1911,68
101,9
234,97
73,7
278,23
73,5
259
TABL. 51. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WEDŁUG SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie a
podkarpackie a
wołyński
zakarpacki
142628 (29159)
15102
16740
2881
4186 (554)
1458
2033
6483
15581 (3090)
1367
2328
13446 (2764)
6234
15320 (2894)
1290
2210
Budownictwo .......................................................
14671 (1556)
2303
13967 (1286)
656
877
Handel i naprawy ................................................
56421 (8350)
12230
49700 (7608)
3334
3655
OGÓŁEM ...........................................................
lwowski
154849 (32014)
51609
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo ........................
5980 (888)
Przemysł ..............................................................
13789 (2923)
w tym przetwórstwo przemysłowe.....................
w tym:
Hotele i restauracje...............................................
4029 (781)
1882
4097 (741)
298
440
12023 (856)
1637
10492 (825)
392
525
Pośrednictwo finansowe.......................................
5663 (314)
640
4682 (231)
169
196
Obsługa nieruchomości i firm; nauka .................
Administracja publiczna i obrona narodowa;
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne ...................................................................
18228 (4555)
4585
18534 (3933)
992
985
2290 (2290)
1692
1529 (1529)
999
867
Edukacja...............................................................
4572 (2944)
2329
4364 (3019)
1296
1047
Ochrona zdrowia i opieka społeczna....................
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna...........................................
7184 (1109)
1494
5931 (839)
344
674
9965 (5427)
7143
9619 (5497)
2689
2654
Transport, gospodarka magazynowa i łączność
a
w nawiasie – liczba zarejestrowanych podmiotów bez osób fizycznych
TABL. 52. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WG RODZAJÓW
DZIAŁALNOŚCI W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Biała Podlaska ......................................................
Biłgoraj.................................................................
Chełm ...................................................................
Hrubieszów...........................................................
Janów Lubelski .....................................................
Krasnystaw ...........................................................
Kraśnik .................................................................
Lubartów ..............................................................
Lublin ...................................................................
Łęczna ..................................................................
Łuków...................................................................
Opole Lubelskie....................................................
Parczew ................................................................
Puławy ..................................................................
Radzyń Podlaski ...................................................
Ryki ......................................................................
Świdnik.................................................................
Tomaszów Lubelski..............................................
Włodawa...............................................................
Zamość .................................................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska ......................................................
Chełm ...................................................................
Lublin ...................................................................
Zamość .................................................................
a
Ogółem
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE a
154849 (32014)
6009 (909)
Usługi
Przemysł
i budownictwo
rynkowe
nierynkowe
28460 (4479)
106334 (20283)
14046 (6343)
5754 (1202)
6570 (1195)
2977 (588)
3853 (771)
2979 (660)
3925 (804)
5726 (1194)
5284 (936
7678 (1495)
3024 (590)
6792 (1018)
3495 (667)
2136 (513)
9433 (1857)
3531 (620)
3645 (661)
4861 (924)
6271 (1191)
2564 (547)
5562 (986)
588 (99)
348 (50)
267 (55)
241 (60)
153 (28)
206 (37)
231 (29)
304 (41)
533 (46)
211 (19)
312 (30)
253 (9)
168 (39)
284 (38)
222 (21)
161 (16)
146 (16)
302 (81)
190 (36)
409 (53)
1079 (124)
1510 (171)
595 (60)
610 (64)
588 (77)
651 (65)
1129 (160)
1336 (141)
1559 (257)
526 (77)
1630 (121)
463 (74)
395 (63)
1643 (266)
878 (72)
811 (87)
984 (168)
1099 (116)
481 (54)
1135 (123)
3538 (602)
4144 (650)
1849 (274)
2663 (443)
1892 (357)
2600 (419)
3781 (693)
3190 (490)
4980 (789)
2042 (322)
4357 (570)
2461 (386)
1318 (255)
6727 (1220)
2070 (315)
2308 (357)
3339 (557)
4268 (672)
1621 (307)
3497 (426)
549 (377)
568 (324)
266 (199)
339 (204)
346 (198)
468 (283)
585 (312)
454 (264)
606 (403)
245 (172)
493 (297)
318 (198)
255 (156)
779 (333)
361 (212)
365 (201)
392 (183)
602 (322)
272 (150)
521 (384)
5031 (1104)
5776 (1097)
40086 (9790)
7896 (1604)
76 (13)
61 (10)
249 (66)
94 (17)
716 (148)
931 (168)
6493 (1604)
1218 (219)
3784 (821)
4237 (761)
29750 (7382)
5918 (1215)
455 (122)
547 (158)
3594 (738)
666 (153)
w nawiasie – liczba zarejestrowanych podmiotów bez osób fizycznych
260
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
TABL. 52. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WG RODZAJÓW
DZIAŁALNOŚCI W 2003 R. (cd.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
OBWÓD ..............................................................
REJONY
Brody....................................................................
Busk......................................................................
Drohobycz ............................................................
Gródek ..................................................................
Jaworów................................................................
Kamionka .............................................................
Mościska...............................................................
Mikołajów ............................................................
Przemyślany .........................................................
Pustomyty .............................................................
Radziechów ..........................................................
Sambor..................................................................
Skole .....................................................................
Sokal .....................................................................
Stary Sambor ........................................................
Stryj ......................................................................
Turka ....................................................................
Złoczów ................................................................
Żółkiew.................................................................
Żydaczów .............................................................
MIASTA na prawach powiatu
Borysław...............................................................
Czerwonograd.......................................................
Drohobycz ............................................................
Lwów....................................................................
Morsztyn...............................................................
Nowy Rozdół........................................................
Sambor..................................................................
Stryj ......................................................................
Truskawiec ...........................................................
WOJEWÓDZTWO ............................................
POWIATY
Bieszczadzki .........................................................
Brzozów................................................................
Dębica...................................................................
Jarosław ................................................................
Jasło ......................................................................
Kolbuszowa ..........................................................
Krosno ..................................................................
Lesko ....................................................................
Leżajsk..................................................................
Lubaczów .............................................................
Łańcut ...................................................................
Mielec ...................................................................
Nisko ....................................................................
Przemyśl ...............................................................
Przeworsk .............................................................
Ropczyce ..............................................................
Rzeszów................................................................
Sanok ....................................................................
Stalowa Wola........................................................
Strzyżów...............................................................
Tarnobrzeg............................................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno .................................................................
Przemyśl ...............................................................
Rzeszów................................................................
Tarnobrzeg............................................................
a
Ogółem
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
OBWÓD LWOWSKI
51609
2958
752
758
620
885
1679
711
771
706
659
1881
724
659
617
1300
781
667
478
1225
1525
1046
108
151
106
120
127
120
124
70
107
249
148
132
34
341
107
120
43
159
198
190
Usługi
Przemysł
i budownictwo
rynkowe
nierynkowe
8786
28122
5515
93
107
76
167
446
126
68
127
108
345
109
74
107
184
111
125
60
145
253
182
321
310
245
373
767
286
365
330
260
925
288
277
263
503
303
262
208
637
699
416
168
134
148
157
227
134
164
124
145
214
149
133
148
175
176
136
138
178
225
193
378
671
1178
15821
107
163
492
735
539
90
102
196
1458
35
25
104
119
120
651
8
148
1062
4
172
1934
22
355
26214
142
4577
170
1
16
329
3
91
828
11
122
1120
10
184
857
3
108
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE a
142682 (29159)
4186 (561)
29548 (4376)
97124 (18835)
11824 (5387)
2214 (354)
3378 (521)
7379 (1569)
7883 (1551)
7044 (1298)
2967 (523)
6455 (1022)
2536 (451)
3592 (673)
2530 (555)
5285 (892)
9234 (1952)
3470 (612)
3417 (635)
3692 (776)
3970 (716)
10346 (1575)
6414 (1329)
8405 (1821)
3120 (556)
3354 (515)
436 (16)
123 (14)
150 (25)
187 (36)
216 (16)
116 (21)
315 (16)
360 (23)
75 (17)
144 (33)
118 (23)
188 (35)
160 (43)
256 (33)
65 (17)
111 (11)
243 (46)
393 (45)
143 (24)
134 (15)
134 (13)
383 (49)
1129 (65)
1521 (266)
1422 (196)
1445 (207)
777 (76)
1694 (159)
447 (54)
911 (90)
475 (48)
1267 (137)
2285 (423)
920 (89)
643 (71)
749 (99)
936 (92)
3002 (296)
1129 (171)
1515 (288)
818 (74)
675 (106)
1232 (196)
1834 (255)
5089 (958)
5711 (1040)
4818 (787)
1821 (282)
3993 (598)
1518 (267)
2304 (428)
1605 (290)
3504 (543)
6051 (1143)
2066 (309)
2201 (305)
2460 (421)
2606 (417)
6505 (895)
4345 (881)
6088 (1288)
1852 (270)
2267 (252)
163 (93)
292 (187)
619 (320)
563 (279)
565 (288)
253 (144)
453 (249)
211 (107)
302 (138)
306 (184)
396 (189)
710 (351)
324 (171)
317 (226)
418 (239)
317 (196)
596 (338)
547 (232)
659 (221)
316 (197)
278 (144)
5105 (1247)
6581 (1765)
18864 (5138)
5447 (1113)
22 (11)
29 (12)
41 (10)
27 (6)
853 (184)
665 (171)
3009 (788)
878 (177)
3696 (899)
5207 (1356)
14234 (3956)
4117 (799)
534 (153)
680 (226)
1580 (384)
425 (131)
w nawiasie – liczba zarejestrowanych podmiótow bez osób fizycznych
261
TABL. 52. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WG RODZAJÓW
DZIAŁALNOŚCI W 2003 R. (dok.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
OBWÓD .............................................................
REJONY
Horochów .............................................................
Iwanicze................................................................
Kamień Koszyrski ................................................
Kiwerce ................................................................
Kowel ...................................................................
Lubieszów ............................................................
Luboml .................................................................
Łokacze ................................................................
Łuck......................................................................
Maniewicze...........................................................
Ratno ....................................................................
Rożyszcze .............................................................
Stara Wyżwa.........................................................
Szack ....................................................................
Turzysk.................................................................
Włodzimierz Wołyński.........................................
MIASTA na prawach powiatu
Kowel ...................................................................
Łuck......................................................................
Nowowołyńsk.......................................................
Włodzimierz Wołyński.........................................
OBWÓD ..............................................................
REJONY
Berehowo..............................................................
Chust.....................................................................
Irszawa..................................................................
Miżhiria ................................................................
Mukaczewo...........................................................
Pereczyn ...............................................................
Rachów.................................................................
Swalawa................................................................
Tiaczew ................................................................
Użhorod ................................................................
Wielkie Berezne ...................................................
Wołowiec..............................................................
Wynohradów ........................................................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo..............................................................
Chust.....................................................................
Mukaczewo...........................................................
Użhorod ................................................................
262
Ogółem
Rolnictwo,
łowiectwo,
leśnictwo,
rybołówstwo
i rybactwo
OBWÓD WOŁYŃSKI
15102
1472
653
485
425
631
409
306
372
388
725
444
317
427
342
175
365
359
129
106
74
114
137
40
48
124
197
55
41
73
65
18
62
121
971
16
6178
34
651
5
479
13
OBWÓD ZAKARPACKI
16740
2062
9115
1865
710
300
303
51
689
109
430
48
742
209
370
30
847
125
676
65
1234
174
1214
303
388
36
314
26
1198
389
7625
197
699
47
632
19
1835
53
4459
78
Usługi
Przemysł
i budownictwo
rynkowe
nierynkowe
2023
7874
2639
70
47
35
101
29
26
23
22
107
41
27
43
37
14
23
24
288
195
163
256
136
127
158
146
305
214
123
160
130
75
152
113
158
132
151
144
104
106
140
92
85
133
125
148
109
65
125
93
160
985
146
63
625
3804
393
311
131
446
72
80
3214
1657
75
75
130
78
146
82
216
146
239
188
51
49
182
1557
139
135
466
817
5801
2387
110
64
203
123
214
82
251
223
396
304
102
89
226
3414
245
241
820
2108
5242
3080
194
112
246
168
172
176
251
239
404
387
199
149
383
2162
216
237
487
1222
TABL. 53. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WG LICZBY PRACUJĄCYCH I SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie
lwowski
wołyński
podkarpackie
zakarpacki
WYSZCZEGÓLNIENIE
Liczba pracujących
<9
OGÓŁEM.........................................
147886
10-49
50 i
więcej/
<9
10-49
50 i
więcej/
<9
10-49
50 i
więcej/
<9
10-49
50 i
więcej/
<9
10-49
50 i
więcej/
1344
41617
7434
2558
135446
5896
1340
2170
1783
1009
1281
1510
157
39
2239
373
269
3998
122
46
121
183
330
30
106
82
957
365
4665
1273
545
13970
1182
429
306
310
145
2
73
212
5619
837
w tym:
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo......
5784
Przemysł ...........................................
12467
w tym przetwórstwo przemysłowe ..
12206
921
319
4555
1223
456
13812
1122
386
301
306
138
2
65
169
Budownictwo.....................................
14246
325
100
1590
533
180
13512
372
83
134
184
58
1
44
49
Handel i naprawy ..............................
55254
1006
161
10592
1456
182
48422
1083
195
906
396
99
70
268
57
Hotele i restauracje ............................
3880
137
12
1572
293
17
3947
142
8
64
62
11
8
28
5
Transport, gospodarka magazynowa
i łączność ...........................................
11871
117
35
1190
285
162
10334
124
34
91
66
33
19
55
79
Pośrednictwo finansowe ....................
5578
66
19
491
105
44
4626
50
6
26
44
14
21
41
17
Obsługa nieruchomości i firm; nauka
17754
397
77
3797
613
175
18153
305
76
232
113
50
30
86
19
Administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne .......................
1882
229
179
845
750
97
1164
204
161
187
204
59
513
275
61
Edukacja ............................................
2693
1667
212
697
1098
534
2721
1657
167
23
69
103
92
210
110
Ochrona zdrowia i opieka społeczna .
6776
308
100
1031
212
251
5256
403
91
19
42
77
168
192
99
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna ........
9674
246
45
6611
433
99
9325
250
44
54
102
30
327
131
46
263
TABL. 54. PODMIOTY GOSPODARKI NARODOWEJ ZAREJESTROWANE WEDŁUG SEKTORÓW
I FORM WŁASNOŚCI W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
wołyński
zakarpacki
154849
51609
142628
15102
16740
6039
652
5387
148810
135186
12969
655
6881
5920
3225
3002
815
2410
11877
3529 a
8304
44
802
2200
13738
9160 a
4401
177
OGÓŁEM ...........................................................
w tym:
Sektor publiczny: .................................................
własność państwowa ..........................................
własność komunalna ..........................................
Sektor prywatny: ..................................................
własność krajowych osób fizycznych ................
pozostała własność prywatna .............................
własność podmiotów zagranicznych..................
a
podkarpackie
2100
4781
44728
29604 a
14730
394
493
4707
136762
126060
9303
349
własność spółdzielcza
TABL. 55. WARTOŚĆ BRUTTO ŚRODKÓW TRWAŁYCH W GOSPODARCE NARODOWEJ WEDŁUG
SEKCJI PKD W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
WYSZCZEGÓLNIENIE
w mln
PLN
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
PLN
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
OGÓŁEM ...........................................................
w tym:
76306,8
100,0
47085,4
100,0
68944,5
100,0
13056,0
100,0
13886,2
100,0
Rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo ........................
Przemysł ..............................................................
w tym przetwórstwo przemysłowe.....................
Budownictwo .......................................................
Handel i naprawy ................................................
10517,6
16378,1
9627,1
734,0
3211,9
13,8
21,5
12,6
1,0
4,2
2547,5
15440,8
7493,2
795,5
1336,9
4,7
32,8
15,9
1,7
2,8
5922,1
22681,2
14003,4
622,8
2843,6
8,6
32,9
20,3
0,9
4,1
2201,9
2762,6
1867,1
193,1
457,3
16,8
21,2
14,3
1,5
3,5
1081,9
3056,5
2204,5
523,2
395,8
7,8
22,0
15,9
3,7
2,8
Hotele i restauracje...............................................
Transport, gospodarka magazynowa i łączność ...
218,8
15590,2
0,3
20,4
225,2
7617,5
0,5
16,2
333,9
10995,7
0,5
15,9
66,9
2125,8
0,5
16,3
92,7
3619,6
0,7
26,2
Pośrednictwo finansowe.......................................
Obsługa nieruchomości i firm; nauka .................
Administracja publiczna i obrona narodowa;
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne ...................................................................
Edukacja...............................................................
849,9
20530,0
1,1
26,9
342,7
12520,1
0,7
26,6
409,3
17420,5
0,6
25,3
96,0
3081,0
0,7
23,6
72,5
3044,3
0,5
21,9
2434,9
2415,5
3,2
3,2
953,3
2486,6
2,0
5,3
1733,6
2103,0
2,5
3,1
424,8
906,8
3,3
6,9
401,3
807,0
2,9
5,8
Ochrona zdrowia i opieka społeczna....................
Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna...........................................
1481,2
1,9
1558,7
3,3
1616,7
2,3
383,5
2,9
507,1
3,7
1930,6
2,5
797,2
1,7
2160,3
3,1
313,2
2,4
227,7
1,6
264
GOSPODARKA – ROLNICTWO
TABL. 56. GLOBALNA PRODUKCJA ROLNICZA W 2003 R.
Województwo / Obwód
lubelskie a
podkarpackie a
lwowski
wołyński
zakarpacki
WYSZCZEGÓLNIENIE
w
odsetkach
w mln
PLN
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
PLN
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
w mln
UAH
w
odsetkach
OGÓŁEM............................................................
4983,9
.
100,0
1813,2
100,0
1426,3
100,0
OGÓŁEM .............................................................
Zboża ....................................................................
Ziemniaki..............................................................
Przemysłowe.........................................................
Warzywa...............................................................
Owoce...................................................................
Pozostałe produkty roślinne..................................
2968,1
1066,3
376,3
339,6
341,9
367,1
476,9
.
.
.
.
.
.
49,9
15,1
14,1
3,1
4,1
3,9
9,6
1027,5
247,5
495,1
69,9
120,4
31,8
62,8
56,7
13,7
27,3
3,9
6,6
1,8
3,4
704,0
135,6
247,9
1,6
148,6
128,7
41,6
49,4
9,5
17,4
0,1
10,4
9,1
2,9
.
.
.
.
.
50,1
24,9
23,2
5,1
0,0
785,7
392,7
328,8
50,8
0,0
43,3
21,6
18,1
2,8
0,0
722,3
371,6
259,2
70,1
0,6
50,6
26,0
18,2
4,9
0,04
.
2,7
13,4
0,8
20,8
1,5
OGÓŁEM .............................................................
Żywiec rzeźny a ....................................................
Mleko krowie........................................................
Jaja kurze ..............................................................
Wełna....................................................................
Pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego
i zwierzęta hodowlane
a
2002 r.
100,0
2775,9
100,0
PRODUKCJA ROŚLINNA
59,6
1437,7
51,8
21,4
263,5
9,5
7,6
695,0
25,0
6,8
57,1
2,0
6,9
88,0
3,2
7,4
234,4
8,5
9,5
99,7
3,6
PRODUKCJA ZWIERZĘCA
2015,8
40,4
1338,2
48,2
1065,9
21,4
525,5
18,9
870,5
17,5
657,6
23,7
133,8
2,7
123,5
4,5
0,6
0,0
0,1
0,0
112,0
2,2
31,5
1,1
TABL. 57. UŻYTKOWANIE GRUNTÓW WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R.
w tym
WYSZCZEGÓLNIENIE
Powierzchnia
ogólna
użytki rolne
lasy
razem
grunty orne
sady
łąki
pastwiska
w ha
WOJEWÓDZTWO ..................
POWIATY
Biała Podlaska.............................
Biłgoraj........................................
Chełm ..........................................
Hrubieszów .................................
Janów Lubelski............................
Krasnystaw..................................
Kraśnik ........................................
Lubartów .....................................
Lublin ..........................................
Łęczna .........................................
Łuków .........................................
Opole Lubelskie ..........................
Parczew .......................................
Puławy.........................................
Radzyń Podlaski..........................
Ryki.............................................
Świdnik .......................................
Tomaszów Lubelski ....................
Włodawa .....................................
Zamość ........................................
MIASTA na prawach rejonu
Biała Podlaska.............................
Chełm ..........................................
Lublin ..........................................
Zamość ........................................
2511448
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE*
1576416
1252074
46381
226921
51040
565481
275367
167779
177964
126945
87534
113787
100534
129035
167942
63375
139409
80414
95262
93300
96521
61554
46897
148710
125627
187227
168752
87952
120657
92984
43904
79832
65653
81898
123376
44410
92312
48561
55959
52099
65223
35449
32623
96686
57144
121669
125315
68335
92988
80892
37380
69578
55109
60086
112662
33687
70879
30363
42905
40028
48821
26846
28644
81755
35918
102134
2272
2694
965
688
1778
1709
6380
893
3489
931
656
14030
199
3887
1267
720
1364
539
199
1365
33532
13721
21693
10039
3714
6564
2731
17756
4965
7962
17591
3246
10776
6188
12979
6792
2237
11999
15793
15556
7633
3203
5011
1365
1032
1981
1432
3162
2260
1830
3187
922
2080
1995
2156
1091
378
2392
5235
2614
72240
64846
31403
16642
35496
18149
20355
25625
16516
7547
29547
16896
24238
22656
19970
12737
5431
32249
49010
41308
4941
3526
14750
3048
2768
1265
3992
1248
2191
1033
3573
952
138
33
154
31
409
187
236
257
30
12
30
9
586
278
1691
65
* 2002 r.
265
TABL. 57. UŻYTKOWANIE GRUNTÓW WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R. (cd.)
w tym
WYSZCZEGÓLNIENIE
Powierzchnia
ogólna
użytki rolne
lasy
razem
grunty orne
sady
łąki
pastwiska
22897
188253
259516
692031
1004
598
1275
1649
1384
1043
1294
662
1107
1766
439
1072
166
1369
1495
664
210
1404
1657
904
11304
10367
11023
6390
6036
8009
4738
6920
5628
8176
9864
13643
13434
21652
4091
5616
5536
14106
11309
10044
12375
9798
14135
10705
23318
10553
10585
10022
11826
10609
13987
13465
10099
18320
14167
8164
16966
12134
15415
12654
39495
20642
47548
9368
61134
17776
16700
18727
28714
16470
30459
12004
104705
36058
56975
24756
68040
25873
32555
18800
951
700
186
486
181
262
1724
1082
553
1671
950
500
41
34
7
286
183
35
321
247
74
340
234
85
127
15
33
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE*
811644
576640
9002
60
26
29
137
16
20
79
5
17
60
84
52
1
-
462
1
594
3436
567
73
34
65
w ha
OBWÓD.........................................
REJONY
Brody............................................
Busk .............................................
Drohobycz ....................................
Gródek..........................................
Jaworów .......................................
Kamionka .....................................
Mościska ......................................
Mikołajów ....................................
Przemyślany .................................
Pustomyty.....................................
Radziechów..................................
Sambor .........................................
Skole ............................................
Sokal ............................................
Stary Sambor................................
Stryj..............................................
Turka ............................................
Złoczów........................................
Żółkiew ........................................
Żydaczów .....................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław ......................................
Czerwonograd ..............................
Drohobycz ....................................
Lwów ...........................................
Morsztyn ......................................
Nowy Rozdół ...............................
Sambor .........................................
Stryj..............................................
Truskawiec ...................................
2183197
WOJEWÓDZTWO.......................
POWIATY
Bieszczadzki.................................
Brzozów .......................................
Dębica ..........................................
Jarosław........................................
Jasło..............................................
Kolbuszowa..................................
Krosno..........................................
Lesko............................................
Leżajsk .........................................
Lubaczów .....................................
Łańcut...........................................
Mielec...........................................
Nisko ............................................
Przemyśl.......................................
Przeworsk.....................................
Ropczyce ......................................
Rzeszów .......................................
Sanok............................................
Stalowa Wola ...............................
Strzyżów.......................................
Tarnobrzeg ...................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno .........................................
Przemyśl.......................................
Rzeszów .......................................
Tarnobrzeg ...................................
1792628
* 2002 r.
266
116205
85006
120598
72555
154403
86758
84534
67469
91794
94607
114384
93374
147091
157011
124517
80771
119340
109700
129423
99595
3763
2097
4446
17101
222
2367
1548
1698
820
OBWÓD LWOWSKI
1270776
799317
67496
57082
63777
55775
67063
59654
61574
40253
57937
68225
74461
72189
36636
105142
58224
46293
45140
74658
85055
68195
42570
36319
37344
37031
36325
40049
44957
22645
39376
47674
49625
44009
12937
63801
38471
31849
22428
47014
56674
44593
161224
64778
660482
113759
54039
77636
102915
91265
77393
92379
83544
58301
130837
45195
88021
78558
121373
69835
54889
121880
122512
83292
50336
52002
20893
30719
46288
59259
43025
38116
42737
14422
29337
53495
27250
51498
34862
52307
42094
32151
73491
39128
22359
29956
20250
5601
23293
35973
48702
27535
24308
26609
7378
23060
39530
19964
42841
23125
41447
32413
23072
52888
22226
16595
21301
13003
7
133
411
642
623
125
433
47
160
107
1192
252
165
753
839
318
1064
208
188
603
253
6104
4555
6692
7615
9883
10778
11238
4271
5377
11396
5157
6453
9730
5787
7105
5905
14805
10042
5154
4928
6655
9181
2737
3212
2300
4985
2906
4456
2726
740
2461
937
1952
1843
4320
1736
2857
4733
6652
422
3124
339
80044
15064
19142
22232
32178
26968
32886
56881
17631
60118
9312
19936
31680
46473
15866
13059
25667
61393
43545
12487
17151
4348
4366
5370
8583
1899
1361
1224
3524
1396
1091
919
2371
45
104
74
257
423
98
208
866
35
68
23
31
27
205
16
521
TABL. 57. UŻYTKOWANIE GRUNTÓW WEDŁUG POWIATÓW W 2003 R. (dok.)
w tym
WYSZCZEGÓLNIENIE
Powierzchnia
ogólna
użytki rolne
lasy
razem
grunty orne
sady
łąki
pastwiska
w ha
OBWÓD.........................................
REJONY
Horochów.....................................
Iwanicze .......................................
11347
157228
212792
690801
112217
64167
86439
48087
74386
39009
973
485
3632
3394
7448
5200
11623
7982
Kamień Koszyrski........................
Kiwerce ........................................
Kowel ...........................................
Lubieszów ....................................
Luboml .........................................
174917
141426
173357
144808
148865
60718
67433
94991
48239
69541
33056
42121
54552
22124
34162
555
1088
527
179
364
13250
11779
14721
11529
15243
13857
12445
25190
14407
19772
89514
61891
59162
58485
60953
Łokacze ........................................
Łuck .............................................
71522
97339
52181
79329
43922
65951
449
2189
1487
5248
6323
5940
12263
7005
Maniewicze ..................................
Ratno ............................................
Rożyszcze.....................................
225958
143669
92810
73061
69168
72675
37690
32630
47997
330
490
506
14977
14387
10442
20065
21661
13730
130348
53535
10916
Stara Wyżwa ................................
Szack ............................................
112183
75075
57777
22090
31286
11360
225
112
11141
4663
15125
5956
39025
36276
Turzysk.........................................
Włodzimierz Wołyński ................
MIASTA na prawach rejonu
119971
103890
80480
69080
50408
51131
532
849
10461
10739
19079
6360
28335
22967
Kowel ...........................................
Łuck .............................................
4731
4161
1754
907
873
374
512
533
135
-
234
-
502
-
Nowowołyńsk ..............................
Włodzimierz Wołyński ................
1733
1647
570
257
121
257
449
-
-
-
19
OBWÓD.........................................
REJONY
Berehowo .....................................
Chust ............................................
Irszawa .........................................
Miżhiria ........................................
Mukaczewo ..................................
Pereczyn .......................................
2014446
OBWÓD WOŁYŃSKI
1054777
673410
1275300
OBWÓD ZAKARPACKI
420400
197300
20543
196700
136055
677614
65400
99700
94400
116600
99800
63100
45200
35300
35900
29300
54700
14800
33400
12100
15300
8000
36500
5400
1235
3995
2363
2777
203
9100
19200
17000
21300
14100
9200
8000
9396
11048
13976
10066
6826
8833
47836
51017
75047
32308
41528
Rachów.........................................
Swalawa .......................................
Tiaczew ........................................
Użhorod........................................
Wielkie Berezne ...........................
189200
67300
181800
87000
81000
27100
13700
40300
48300
15300
1900
3300
9200
29700
4700
195
383
4729
2100
113
25000
10000
26800
15400
10500
14168
5214
20923
13796
6046
142591
46065
113793
23464
50444
Wołowiec .....................................
Wynohradów................................
54400
69700
13700
45200
5600
31300
200
1643
7900
11200
6656
9938
33427
10846
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo .....................................
Chust ............................................
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Mukaczewo ..................................
Użhorod........................................
2700
3200
500
1100
400
500
113
494
-
2
-
117
298
267
TABL. 58. POWIERZCHNIA ZASIEWÓW W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
w ha
OGÓŁEM ..........................................................
1061554
603917
381628
500701
191900
Zboża ...................................................................
w tym: pszenica .................................................
żyto ........................................................
jęczmień ................................................
owies .....................................................
gryka i proso ..........................................
kukurydza na ziarno ..............................
Strączkowe na ziarno
Ziemniaki ............................................................
Przemysłowe .......................................................
w tym: buraki cukrowe .....................................
rzepak i rzepik ......................................
włókniste .............................................
Pastewne na paszę ................................................
Pozostałe uprawy ...............................................
w tym: warzywa ...............................................
812527
266559
101355
123045
65363
11412
16750
18903
69315
75875
40784
16831
2628
43511
41423
22284
252980
125323
19733
42060
32232
9602
16456
7411
102303
34627
23159
2906
2709
193064
20943
20832
256817
110982
30565
21401
29759
910
11761
1692
61763
13854
5798
7184
7
27201
19816
6523
250131
113029
46818
40832
35731
3507
2523
7690
75272
33167
30417
963
306
131411
10720
10718
81800
27900
700
9200
7900
314
34000
1600
34200
2500
216
60900
13970
12300
OGÓŁEM ..........................................................
100,0
100,0
100,0
100,0
100,0
Zboża ...................................................................
w tym: pszenica .................................................
żyto ........................................................
jęczmień ................................................
owies .....................................................
gryka i proso ..........................................
kukurydza na ziarno ..............................
Strączkowe na ziarno
Ziemniaki ............................................................
Przemysłowe .......................................................
w tym: buraki cukrowe .....................................
rzepak i rzepik ......................................
włókniste .............................................
Pastewne na paszę ................................................
Pozostałe uprawy ...............................................
w tym: warzywa ...............................................
76,5
25,1
9,5
11,6
6,2
1,1
1,6
1,8
6,5
7,2
3,8
1,6
0,2
4,1
3,9
2,1
41,9
20,8
3,3
7,0
5,3
1,6
12,7
1,2
16,9
5,7
3,8
0,5
0,4
32,0
3,5
3,4
67,3
29,1
8,0
5,6
7,8
0,2
3,1
0,4
16,2
3,6
1,5
1,9
0,0
7,1
5,2
1,7
50,0
22,6
9,4
8,2
7,1
0,7
0,5
1,5
15,0
6,6
6,1
0,2
0,1
26,2
2,2
2,2
42,6
14,5
0,4
4,8
4,1
0,2
17,7
0,8
17,8
1,3
0,1
31,8
7,3
6,4
w%
TABL. 59. ZBIORY ZIEMIOPŁODÓW W 2003 R.
Województwo / Obwód
ZIEMIOPŁODY
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
w tonach
Zboża .................................................................
zboża podstawowe: ........................................
pszenica ......................................................
żyto .............................................................
jęczmień .....................................................
owies ..........................................................
gryka i proso ...................................................
kukurydza na ziarno .......................................
Strączkowe na ziarno ........................................
jadalne ............................................................
pastewne .........................................................
Ziemniaki ..........................................................
Rzepak i rzepik ..................................................
Buraki cukrowe .................................................
Włókniste ..........................................................
w tym len.........................................................
Tytoń .................................................................
Okopowe pastewne ...........................................
Kukurydza na zielonkę.......................................
268
2316395
1829219
850964
230528
370183
151961
14039
87524
41347
23771
17576
1233909
39209
1883065
6491
6424
9500
128143
552287
576934
490097
290470
36219
98873
64535
6371
67787
12467
335548
241386
1462143
2619
422148
1364
1364
574710
172010
752398
579239
33312
71755
63878
75610
1143
6569
3841
1213
2628
1167251
12634
281103
9
9
1958
277492
9994
560102
535615
285063
85453
99665
65434
2597
8741
13149
374530
185572
1042221
734
572187
77
77
4
411918
287854
272000
118500
79700
1600
22700
14500
209
148500
4680
125795
148597
521900
136
100
25750
TABL. 60. PLONY ZIEMIOPŁODÓW W 2003 R.
Województwo / Obwód
ZIEMIOPŁODY
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
22,5
22,7
25,3
18,3
24,4
18,4
7,8
34,2
17,4
22,9
21,7
138,5
9,5
191,9
3,3
3,3
11,0
235,4
204,3
25,9
33,5
28,7
22,9
25,1
19,3
6,7
43,9
22,7
40,8
43,6
152,5
6,8
10,3
60,8
w q/ha
Zboża .................................................................
zboża podstawowe: ........................................
pszenica ......................................................
żyto .............................................................
jęczmień .....................................................
owies ..........................................................
gryka i proso ...................................................
kukurydza na ziarno .......................................
Strączkowe na ziarno ........................................
jadalne ............................................................
pastewne .........................................................
Ziemniaki ..........................................................
Rzepak i rzepik ..................................................
Buraki cukrowe .................................................
Włókniste ..........................................................
w tym len.........................................................
Tytoń .................................................................
Okopowe pastewne ...........................................
Kukurydza na zielonkę.......................................
28,5
28,6
31,9
22,7
30,1
23,2
12,3
52,3
21,9
19,1
27,2
178
23,3
462
x
24,6
22,6
348
407
23,4
22,9
23,6
19,1
24,1
20,6
7,4
42,0
17,9
22,0
25,7
142,9
10,7
189,7
5,2
5,2
255,4
176,2
29,3
28,1
30,0
23,5
29,8
25,4
12,6
55,9
23,0
18,7
25,8
189
17,6
485
x
12,1
22,6
395
374
TABL. 61. ZBIORY I PLONY WARZYW GRUNTOWYCH W 2003 R.
Ogółem
Województwo / Obwód
Lubelskie ...........................................
Lwowski ............................................
Podkarpackie .....................................
Wołyński ...........................................
Zakarpacki .........................................
Kapusta
Zbiory
wt
Plony z
1 ha w q
Zbiory
wt
493893
326520
118923
170996
208482
x
x
x
x
x
115450
135276
38434
49073
92051
Plony z
1 ha w q
Zbiory
wt
Buraki
Województwo / Obwód
Zbiory
wt
Lubelskie ...........................................
Lwowski ............................................
Podkarpackie .....................................
Wołyński ...........................................
Zakarpacki .........................................
47337
56501
13716
27446
9838
Kalafiory
Plony z
1 ha w q
360
184
305
238
208
Ogórki
295
182
193
184
174
32609
21331
10033
17573
25270
Zbiory
wt
Cebula
Plony z
1 ha w q
34282
854
3699
67
152
166
72
140
80
95
153
127
143
145
135
Zbiory
wt
47796
7266
6519
6876
41290
Marchew
Plony z
1 ha w q
46545
19372
15197
10091
7693
Pomidory
Plony z
1 ha w q
Zbiory
wt
193
102
181
104
115
Zbiory
wt
100431
42969
17136
43723
8520
Plony z
1 ha w q
311
167
165
171
146
Pozostałe
Plony z
1 ha w q
251
114
148
106
169
Zbiory
wt
Plony z
1 ha w q
69443
34673
14191
16152
23668
121
181
112
107
138
TABL. 62. ZBIORY OWOCÓW W 2003 R.
Województwo /
Obwód
Jabłka
Gruszki
Śliwy
Wiśnie
Czereśnie
Truskawki
Maliny
Porzeczki
ogółem
Agrest
w tonach
Lubelskie ........................
293988
5390
8231
27939
2965
21131
30810
55009
Lwowski .........................
48737
7160
5859
5235
1097
641
985
2176
2371
837
Podkarpackie ..................
40377
2092
2347
6192
1647
3463
2233
11426
1772
Wołyński ........................
20369
3226
556
2533
254
203
190
278
22
Zakarpacki ......................
51790
3660
17960
2520
2860
1180
170
140
50
269
TABL. 63. ZWIERZĘTA GOSPODARSKIE W 2003 R.
Bydło
Województwo / Obwód
w sztukach
Lubelskie ..........................................
Lwowski ...........................................
Podkarpackie ....................................
Wołyński ..........................................
Zakarpacki ........................................
w tym krowy
na 100 ha
u. r. w szt.
425350
456876
195051
302476
194533
w sztukach
29,7
42
24,2
34
46,2
260730
288489
141316
185115
140114
Owce
Województwo / Obwód
w sztukach
Lubelskie ...........................................
Lwowski ............................................
Podkarpackie .....................................
Wołyński ...........................................
Zakarpacki .........................................
18,2
26
19,0
21
33,3
w sztukach
1,8
1
2,0
1
17,9
1380569
263111
351683
320167
261047
w sztukach
na 100 ha
g.o. w szt.
127313
16776
35776
24353
17614
11,0
2
4,8
4
4,2
119,5
36
47,3
52
62,1
Konie
na 100 ha
u. r. w szt.
15821
3136
6763
5575
62260
w tym lochy
na 100 ha
g.o. w szt.
w sztukach
w tym: maciorki
na 100 ha
u. r. w szt.
25191
6030
14517
9460
75355
Trzoda chlewna
na 100 ha
u. r. w szt.
w sztukach
na 100 ha
u. r. w szt.
44481
67643
33538
67426
13345
3,1
6
4,5
7
3,2
1,1
0,3
0,9
0,6
14,8
TABL. 64. PRODUKCJA MIĘSA W 2003 R.
Żywiec rzeźny
z podrobami
Województwo / Obwód
w tys. t
Lubelskie .......................................... 234,0
Lwowski ........................................... 125,5
Podkarpackie .................................... 107,5
Wołyński .......................................... 81,5
Zakarpacki ........................................ 78,7
a
a
wołowe b
Mięso razem
wieprzowe
drobiowe
na 1 ha
użytków
rolnych
w kg
w tys. t
na 1 ha
użytków
rolnych
w kg
w tys. t
na 1 ha
użytków
rolnych
w kg
w tys. t
na 1 ha
gruntów
ornych
w kg
w tys. t
na 1 ha
upraw
zbożowych
w kg
163,3
114,1
144,4
91,5
185,2
222,9
82,1
101,9
53,4
48,6
155,8
74,6
137,0
59,9
115,6
23,7
45,1
9,5
17,8
18,4
16,6
41,0
12,8
20,0
43,8
160,6
22,3
60,2
25,2
23,2
112,1
30,2
80,9
40,9
117,4
35,7
12,9
23,3
9,8
4,6
43,9
48,2
90,7
35,0
56,3
Wołowy, cielęcy, wieprzowy, barani, koński, drobiowy, króliczy i kozi, b Łącznie z cielęcym
TABL. 65. PRODUKCJA MLEKA, JAJ I WEŁNY W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
Produkcja mleka w mln l ..........................................................
Produkcja mleka na 100 ha użytków rolnych w tys. l ...............
Przeciętny roczny udój mleka od 1 krowy w l...........................
Produkcja jaj w mln szt ...........................................................
Przeciętna roczna liczba jaj od 1 kury w szt ..............................
Produkcja wełny w t ................................................................
Przeciętna roczna ilość wełny od 1 owcy w kg .........................
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
972,8
68,0
3715
423,6
164
102,9
4,0
969,1
88,1
3048
515,8
216
20
2,5
537,8
72,3
3789
419,8
172
35
2,5
486,8
54,6
2511
212,3
248
21
1,9
381,3
89,7
2679
292,7
149
185
2,4
TABL. 66. ZUŻYCIE NAWOZÓW MINERALNYCH LUB CHEMICZNYCH I WAPNIOWYCH
W PRZELICZENIU NA CZYSTY SKŁADNIK W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
Nawozy mineralne lub chemiczne w t ........
127361
6773
44179
8606
azotowe .......................................................
67697
4507
18951
5945
1629
912
fosforowe ....................................................
26678
979
12706
1144
364
potasowe .....................................................
32986
1288
12522
1517
353
Nawozy wapniowe w t ...............................
100008
2823
55274
505
7923
270
TURYSTYKA
TABL. 67. OBIEKTY NOCLEGOWE TURYSTYKI W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Obiekt a ........................................................
Miejsca noclegowe a ....................................
w tym całoroczne ........................................
Korzystający z noclegów b ..........................
Udzielone noclegi b .....................................
Obiekt a ........................................................
Miejsca noclegowe a ....................................
w tym całoroczne ........................................
Korzystający z noclegów b ..........................
Udzielone noclegi b .....................................
Obiekt a ........................................................
Miejsca noclegowe a ....................................
w tym całoroczne ........................................
Korzystający z noclegów b ..........................
Udzielone noclegi b .....................................
Obiekt a ........................................................
Miejsca noclegowe a ....................................
w tym całoroczne ........................................
Korzystający z noclegów b ..........................
Udzielone noclegi b .....................................
Obiekt a ........................................................
Miejsca noclegowe a ....................................
w tym całoroczne ........................................
Korzystający z noclegów b ..........................
Udzielone noclegi b .....................................
a
Hotele i motele
Schroniska
młodzieżowe
Ośrodki
wczasowe
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
38
39
3007
1530
3007
479
202015
25209
310217
44566
OBWÓD LWOWSKI
52
9
4572
680
4572
680
167062
5483
375132
45909
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
49
41
3315
1679
3257
749
174191
20118
297372
60926
OBWÓD WOŁYŃSKI
23
1
1957
500
1957
500
89351
930
176305
7210
OBWÓD ZAKARPACKI
33
2
2841
71
2841
71
86070
296
250952
537
Kempingi i pola
biwakowe
Zakłady
uzdrowiskowe
76
4428
308
37212
174863
21
2395
17446
47583
4
447
447
8815
128891
15
707
1
56
341
4992
2100
3600
118
19927
17050
247077
4230199
29
2646
1714
45274
209910
15
1007
6297
14955
4
630
630
14206
148822
63
2221
11644
73577
-
11
2333
2152
29164
387894
-
-
69
6323
4123
65174
942780
Stan w dniu 31 VII b Stan w dniu 31 XII
271
TABL. 68. LICZBA MIEJSC NOCLEGOWYCH W OBIEKTACH TURYSTYCZNYCH W 2003 R.
Miejsca noclegowe w:
WYSZCZEGÓLNIENIE
hotelach i motelach
schroniskach
młodzieżowych
ośrodkach
wczasowych
kempingach i
polach biwakowych
zakładach
uzdrowiskowych
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
WOJEWÓDZTWO .......................
3007
1530
4428
2395
447
Biała Podlaska .............................
92
205
-
-
-
Biłgoraj........................................
87
60
-
-
-
Chełm ..........................................
-
92
90
100
-
POWIATY
Hrubieszów..................................
-
-
-
-
Janów Lubelski ............................
57
20
30
200
-
Krasnystaw ..................................
26
-
-
-
-
Kraśnik ........................................
43
-
-
-
-
Lubartów .....................................
26
18
567
150
-
Lublin ..........................................
27
-
-
-
-
Łęczna .........................................
-
25
147
30
-
Łuków..........................................
-
110
-
-
-
Opole Lubelskie...........................
-
25
54
-
-
Parczew .......................................
-
64
578
210
-
Puławy .........................................
518
218
30
90
447
Radzyń Podlaski ..........................
-
30
-
-
-
Ryki .............................................
51
-
-
-
-
Świdnik........................................
29
-
-
-
-
Tomaszów Lubelski.....................
-
56
410
110
-
Włodawa......................................
65
154
2142
590
-
Zamość ........................................
51
272
380
710
-
MIASTA na prawach powiatu
x
Biała Podlaska .............................
56
-
-
-
-
Chełm ..........................................
232
49
-
-
-
Lublin ..........................................
1366
82
-
155
-
Zamość ........................................
281
50
-
50
-
Stan w dniu 31 VII
272
TABL. 68. LICZBA MIEJSC NOCLEGOWYCH W OBIEKTACH TURYSTYCZNYCH W 2003 R. (cd.)
Miejsca noclegowe w:
WYSZCZEGÓLNIENIE
hotelach i motelach
OBWÓD .........................................
REJONY
Brody...........................................
Busk.............................................
Drohobycz ...................................
Gródek .........................................
Jaworów.......................................
Kamionka ....................................
Mościska......................................
Mikołajów ...................................
Przemyślany ................................
Pustomyty ....................................
Radziechów .................................
Sambor.........................................
Skole ............................................
Sokal ............................................
Stary Sambor ...............................
Stryj .............................................
Turka ...........................................
Złoczów .......................................
Żółkiew........................................
Żydaczów ....................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław......................................
Czerwonograd..............................
Drohobycz ...................................
Lwów...........................................
Morsztyn......................................
Nowy Rozdół...............................
Sambor.........................................
Stryj .............................................
Truskawiec ..................................
WOJEWÓDZTWO .......................
POWIATY
Bieszczadzki ................................
Brzozów.......................................
Dębica..........................................
Jarosław .......................................
Jasło .............................................
Kolbuszowa .................................
Krosno .........................................
Lesko ...........................................
Leżajsk.........................................
Lubaczów ....................................
Łańcut ..........................................
Mielec ..........................................
Nisko ...........................................
Przemyśl ......................................
Przeworsk ....................................
Ropczyce .....................................
Rzeszów.......................................
Sanok ...........................................
Stalowa Wola...............................
Strzyżów......................................
Tarnobrzeg...................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ........................................
Przemyśl ......................................
Rzeszów.......................................
Tarnobrzeg...................................
x
4572
41
56
88
69
4
196
10
124
12
120
37
52
38
115
2885
197
50
478
3315
schroniskach
młodzieżowych
OBWÓD LWOWSKI
680
ośrodkach
wczasowych
kempingach i
polach biwakowych
zakładach
uzdrowiskowych
707
56
19927
29
374
25
94
60
25
100
-
56
-
1367
300
810
10
45
1111
450
160
322
200
42
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
1679
2646
-
520
200
1032
2915
10485
95
304
53
186
-
1007
630
112
54
122
102
33
170
223
30
98
93
27
92
55
95
315
125
76
103
20
80
50
185
479
220
29
30
50
30
40
167
30
40
425
58
66
48
248
1585
38
68
110
-
430
40
220
50
95
80
37
50
5
-
310
160
160
-
92
537
735
129
45
55
26
-
-
-
Stan w dniu 31 VII
273
TABL. 68. LICZBA MIEJSC NOCLEGOWYCH W OBIEKTACH TURYSTYCZNYCH W 2003 R. (dok.)
Miejsca noclegowe w:
WYSZCZEGÓLNIENIE
hotelach i motelach
x
OBWÓD .........................................
REJONY
Horochów ....................................
Iwanicze.......................................
Kamień Koszyrski .......................
Kiwerce .......................................
Kowel ..........................................
Lubieszów ...................................
Luboml ........................................
Łokacze .......................................
Łuck.............................................
Maniewicze..................................
Ratno ...........................................
Rożyszcze ....................................
Stara Wyżwa................................
Szack ...........................................
Turzysk........................................
Włodzimierz Wołyński................
MIASTA na prawach rejonu
Kowel ..........................................
Łuck.............................................
Nowowołyńsk..............................
Włodzimierz Wołyński................
1957
OBWÓD .........................................
REJONY
Berehowo.....................................
Chust............................................
Irszawa.........................................
Miżhiria .......................................
Mukaczewo..................................
Pereczyn ......................................
Rachów........................................
Swalawa.......................................
Tiaczew .......................................
Użhorod .......................................
Wielkie Berezne ..........................
Wołowiec.....................................
Wynohradów ...............................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo.....................................
Chust............................................
Mukaczewo..................................
Użhorod .......................................
3007
Stan w dniu 31 VII
274
24
8
81
17
42
23
486
232
889
15
140
schroniskach
młodzieżowych
OBWÓD WOŁYŃSKI
500
500
OBWÓD ZAKARPACKI
71
ośrodkach
wczasowych
kempingach i
polach biwakowych
zakładach
uzdrowiskowych
2221
-
2333
62
483
1480
196
-
-
200
430
252
345
100
906
-
-
-
100
-
-
-
6323
14
40
75
134
177
144
28
90
35
35
36
-
-
-
328
315
27
203
1362
256
390
1553
390
383
410
431
150
99
546
1437
-
-
-
75
TABL. 69. WYBRANE OBIEKTY OBSŁUGI TURYSTYKI W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Muzea
WOJEWÓDZTWO .......................
POWIATY
Biała Podlaska .............................
Biłgoraj........................................
Chełm ..........................................
Hrubieszów..................................
Janów Lubelski ............................
Krasnystaw ..................................
Kraśnik ........................................
Lubartów .....................................
Lublin ..........................................
Łęczna .........................................
Łuków..........................................
Opole Lubelskie...........................
Parczew .......................................
Puławy .........................................
Radzyń Podlaski ..........................
Ryki .............................................
Świdnik........................................
Tomaszów Lubelski.....................
Włodawa......................................
Zamość ........................................
MIASTA na prawach powiatu
Biała Podlaska .............................
Chełm ..........................................
Lublin ..........................................
Zamość ............................................
38
OBWÓD .........................................
REJONY
Brody...........................................
Busk.............................................
Drohobycz ...................................
Gródek .........................................
Jaworów.......................................
Kamionka ....................................
Mościska......................................
Mikołajów ...................................
Przemyślany ................................
Pustomyty ....................................
Radziechów .................................
Sambor.........................................
Skole ............................................
Sokal ............................................
Stary Sambor ...............................
Stryj .............................................
Turka ...........................................
Złoczów .......................................
Żółkiew........................................
Żydaczów ....................................
MIASTA na prawach rejonu
Borysław......................................
Czerwonograd..............................
Drohobycz ...................................
Lwów...........................................
Morsztyn......................................
Nowy Rozdół...............................
Sambor.........................................
Stryj .............................................
Truskawiec ..................................
17
1
1
1
1
1
1
2
1
3
8
1
1
1
2
1
9
3
Teatry
Kina
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
4
33
Ogrody
botaniczne
i zoologiczne
Sklepy
Stacje paliw
2
24513
720
2
1
1
1
1
1
1
1
1
2
4
1
2
1
1
1
1
-
1088
1286
391
933
538
670
1077
906
1009
531
1164
682
415
1414
621
660
634
1263
457
944
34
35
26
25
21
20
35
31
69
21
33
26
12
49
24
25
22
23
8
24
1
1
4
7
1
OBWÓD LWOWSKI
11
20
1
1
1
909
887
4430
1604
12
27
90
28
-
1
6127
295
1
1
1
-
-
1
1
1
1
1
1
1
1
-
-
125
104
121
115
248
153
164
120
107
199
115
134
161
188
184
114
131
151
232
178
10
3
2
7
15
8
10
5
6
39
5
8
9
3
8
5
8
5
23
12
1
11
1
-
1
10
-
1
1
9
1
1
-
80
192
249
2063
27
45
156
139
132
4
10
6
68
3
6
5
2
275
TABL. 69. WYBRANE OBIEKTY OBSŁUGI TURYSTYKI W 2003 R.(cd.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
Muzea
WOJEWÓDZTWO .......................
POWIATY
Bieszczadzki ................................
Brzozów.......................................
Dębica..........................................
Jarosław .......................................
Jasło .............................................
Kolbuszowa .................................
Krosno .........................................
Lesko ...........................................
Leżajsk.........................................
Lubaczów ....................................
Łańcut ..........................................
Mielec ..........................................
Nisko ...........................................
Przemyśl ......................................
Przeworsk ....................................
Ropczyce .....................................
Rzeszów.......................................
Sanok ...........................................
Stalowa Wola...............................
Strzyżów......................................
Tarnobrzeg...................................
MIASTA na prawach powiatu
Krosno ........................................
Przemyśl ......................................
Rzeszów.......................................
Tarnobrzeg...................................
33
OBWÓD .........................................
REJONY
Horochów ....................................
Iwanicze.......................................
Kamień Koszyrski .......................
Kiwerce .......................................
Kowel ..........................................
Lubieszów ...................................
Luboml ........................................
Łokacze .......................................
Łuck.............................................
Maniewicze..................................
Ratno ...........................................
Rożyszcze ....................................
Stara Wyżwa................................
Szack ...........................................
Turzysk........................................
Włodzimierz Wołyński................
MIASTA na prawach rejonu
Kowel ..........................................
Łuck.............................................
Nowowołyńsk..............................
Włodzimierz Wołyński................
10
276
1
1
2
1
1
1
3
1
2
1
1
2
2
1
2
1
2
3
4
1
Teatry
Kina
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
2
42
Ogrody
botaniczne
i zoologiczne
Sklepy
Stacje paliw
6
22152
512
1
1
2
2
1
2
3
2
2
2
1
1
3
1
1
2
1
1
2
1
1
1
1
1
1
-
313
499
1180
1406
1127
497
869
317
608
537
836
1388
674
441
661
712
1304
1025
1368
565
527
8
14
25
31
29
16
29
9
14
20
20
31
12
11
19
18
36
26
24
16
8
2
2
2
4
1
OBWÓD WOŁYŃSKI
2
8
1
1
-
825
939
2702
832
20
15
49
12
-
-
1500
108
1
1
1
1
1
1
1
-
-
1
1
1
1
1
1
-
-
107
53
74
104
78
49
70
34
78
113
73
53
54
40
25
52
4
2
4
6
4
2
15
4
8
5
3
3
1
1
1
4
1
1
1
2
-
1
1
-
-
80
283
35
45
7
22
4
8
TABL. 69. WYBRANE OBIEKTY OBSŁUGI TURYSTYKI W 2003 R. (dok.)
WYSZCZEGÓLNIENIE
OBWÓD .........................................
REJONY
Berehowo.....................................
Chust............................................
Irszawa.........................................
Miżhiria .......................................
Mukaczewo..................................
Pereczyn ......................................
Rachów........................................
Swalawa.......................................
Tiaczew .......................................
Użhorod .......................................
Wielkie Berezne ..........................
Wołowiec.....................................
Wynohradów ...............................
MIASTA na prawach rejonu
Berehowo.....................................
Chust............................................
Mukaczewo..................................
Użhorod .......................................
Muzea
6
Teatry
Kina
OBWÓD ZAKARPACKI
5
10
Ogrody
botaniczne
i zoologiczne
Sklepy
Stacje paliw
1
1876
181
-
-
1
1
2
1
1
-
38
74
173
95
195
50
136
107
160
119
58
64
103
13
1
7
2
11
3
8
8
18
28
5
4
19
1
1
4
1
2
2
1
1
2
1
49
63
163
229
11
8
10
25
277
NAUKA
TABL. 70. STUDENCI WEDŁUG SZKÓŁ I STUDIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2003/2004
Studenci
z liczby ogółem na studiach
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
w tym kobiety
dziennych
OGÓŁEM ...........................................................
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej ................
Katolicki Uniwersytet Lubelski............................
Politechnika Lubelska..........................................
Akademia Rolnicza...............................................
Akademia Medyczna ............................................
Wyższa Szkoła Umiejętności Pedagogicznych
i Zarządzania w Rykach .......................................
Puławska Szkoła Wyższa .....................................
Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości
i Administracji w Lublinie...................................
Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna
w Zamościu ..........................................................
Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji
w Zamościu ..........................................................
Lubelska Szkoła Wyższa im. Króla Władysława
Jagiełły (dawna Lubelska Szkoła Biznesu –
Szkoła Wyższa) ....................................................
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Białej
Podlaskiej .............................................................
Wyższa Szkoła Społeczno-Przyrodnicza
w Lublinie.............................................................
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
w Chełmie ............................................................
Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie
Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą
w Lublinie.............................................................
Wyższa Szkoła Biznesu i Administracji
z siedzibą w Łukowie ...........................................
Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Alojzego
Szubartowskiego w Lublinie ................................
278
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
98085
57910
34358
22491
20317
13801
wieczorowych,
zaocznych
i eksternistycznych
Absolwenci
51151
17039
11268
46934
17319
9049
18812
8574
3233
11120
10569
4109
3047
5628
3179
6291
6922
3273
4829
3647
836
1496
1553
705
1577
932
810
563
119
360
1458
572
628
368
4030
2034
1416
2614
671
913
529
287
626
385
2659
1377
579
2080
799
376
264
91
285
127
2760
1770
1821
939
273
1077
674
373
704
-
1233
1390
557
774
852
372
381
1018
-
261
205
61
200
-
354
184
10
344
-
50
23
17
33
-
TABL. 70. STUDENCI WEDŁUG SZKÓŁ STUDIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2003/2004 (cd.)
Studenci
z liczby ogółem na studiach
WYSZCZEGÓLNIENIE
OGÓŁEM ...........................................................
Politechnika Lwowska..........................................
Uniwersytet im. Iwana Franki we Lwowie...........
Lwowska Akademia Handlowa............................
Lwowska Akademia Rolnicza ..............................
Ukraiński Państwowy Uniwersytet Leśny we
Lwowie .................................................................
Lwowska Akademia Medyczna im. Daniela
Halickiego ............................................................
Lwowska Akademia Weterynaryjna
im. S. Giżyckiego .................................................
Ukraińska Akademia Drukarstwa we Lwowie .....
Lwowski Instytut Kultury Fizycznej ....................
Lwowska Akademia Sztuk Pięknych ...................
Wyższa Państwowa Akademia Muzyczna
im. M. Łysenki .....................................................
Uniwersytet Pedagogiczny im. Iwana Franki
w Drohobyczu ......................................................
Instytut Podnoszenia Kwalifikacji
i Przygotowania Kadr Lwowskiego
Uniwersytetu im. I. Franki....................................
Lwowski Instytut Bankowości .............................
Lwowski Instytut Prawny.....................................
Lwowski Instytut Finansowo-Ekonomiczny ........
Lwowski Instytut Pożarnictwa .............................
Lwowski Regionalny Instytut Administracji
Publicznej .............................................................
Lwowski Instytut Przedsiębiorczości
i Perspektywicznych Technologii.........................
Lwowski Instytut Zarządzania..............................
Lwowski Stawropigion.........................................
Instytut Administracji w Drohobyczu ..................
Ukraiński Katolicki Uniwersytet we Lwowie.......
Instytut Halicki .....................................................
Lwowski Uniwersytet Biznesu i Prawa ................
Lwowski Wydział Działalności SocjalnoKulturalnej............................................................
Samodzielny Wydział Uniwersytetu
Europejskiego .......................................................
Wydział Dniepropietrowskiej Akademii
Kolejnictwa...........................................................
Lwowski Instytut Międzyregionalnej Akademii
Kierowania Kadrami.............................................
Halicki Wydział Międzyregionalnej Akademii
Kierowania Kadrami.............................................
ogółem
w tym kobiety
OBWÓD LWOWSKI
110086
58711
23612
8145
18942
12740
7251
4636
8091
3540
dziennych
wieczorowych,
zaocznych
i eksternistycznych
Absolwenci
67845
16959
14586
3888
3544
42241
6653
4356
3363
4547
28107
6057
5377
2184
2098
6043
2410
3586
2457
1862
4776
3263
4234
542
857
3842
4193
1827
967
1815
2378
546
532
2271
2604
1388
868
1571
1589
439
99
695
1103
430
171
755
468
510
245
102
9247
6609
5091
4156
2358
5645
2741
2952
2101
1524
4162
1849
1067
1477
62
1083
1469
1041
793
5645
1658
1483
1060
731
1265
1081
536
657
319
1139
380
484
655
295
1482
273
317
346
35
163
50
989
156
223
204
21
85
25
731
263
317
198
35
80
50
751
10
148
83
-
378
41
8
116
-
53
49
53
-
513
304
513
-
-
559
238
559
-
74
563
305
563
-
84
33
84
43
279
TABL. 70. STUDENCI WEDŁUG SZKÓŁ STUDIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2003/2004 (cd.)
Studenci
z liczby ogółem na studiach
WYSZCZEGÓLNIENIE
ogółem
OGÓŁEM ...........................................................
Uniwersytet Rzeszowski.......................................
Politechnika Rzeszowska .....................................
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania
w Rzeszowie.........................................................
Wyższa Szkoła Administracji i Zarządzania
w Przemyślu .........................................................
Wyższa Szkoła Zarządzania w Rzeszowie ...........
Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Stalowej Woli ...
Wyższa Szkoła Społeczno-Gospodarcza
w Tyczynie ...........................................................
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
w Jarosławiu .........................................................
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
w Przemyślu .........................................................
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
w Tarnobrzegu......................................................
Wyższa Szkoła Gospodarki i Zarządzania
w Mielcu...............................................................
Wyższa Szkoła Inżynierii Rolniczej i Zarządzania
w Ropczycach.......................................................
Wyższa Szkoła Gospodarcza w Przemyślu ..........
Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Turystyki w Jaśle ..
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania
w Przemyślu .........................................................
OGÓŁEM ...........................................................
Wołyński Państwowy Uniwersytet
im. Łesi Ukrainki w Łucku...................................
Politechnika Łucka ...............................................
Wołyński Instytut Ekonomiki i Zarządzania ........
Wyższa Szkoła Humanistyczna w Łucku.............
Instytut Biotechniczny w Łucku ...........................
Łucki Instytut Międzynarodowego Uniwersytetu
„Ukraina”..............................................................
Wołyńska Filia Państwowej Akademii Statystyki
OGÓŁEM ...........................................................
280
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
72631
40135
22410
14545
13306
5124
Absolwenci
dziennych
wieczorowych,
zaocznych
i eksternistycznych
36968
12354
9129
35663
10056
4177
14218
4613
3350
w tym kobiety
7937
3675
2098
5839
2327
5929
1615
983
3872
981
418
793
348
69
5136
1267
914
1823
426
359
1269
734
112
1157
393
9424
3638
991
5613
1859
523
6665
2263
664
2759
1375
327
597
155
-
935
603
750
185
-
1674
1091
1039
635
-
446
250
277
169
175
967
396
428
302
218
230
184
52
111
783
344
317
-
283
97
60
223
-
OBWÓD WOŁYŃSKI
20967
12387
11816
9151
6823
6443
3429
369
258
648
5587
2556
926
82
-
4246
1796
446
55
150
554
115
-
19
111
18341
8719
7526
12030
5985
1295
340
648
8270
2385
847
228
299
554
260
115
98
OBWÓD ZAKARPACKI
27060
15978
TABL. 71. STUDENCI WEDŁUG GRUP KIERUNKÓW STUDIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2003/2004
Studenci
z liczby ogółem na studiach
WYSZCZEGÓLNIENIE
Absolwenci
ogółem
w tym kobiety
dziennych
OGÓŁEM ...........................................................
Pedagogiczne ........................................................
Artystyczne...........................................................
WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE
98085
57910
11324
8120
743
513
51151
4459
544
wieczorowych,
zaocznych i
eksternistycznych
46934
6865
199
18812
2701
38
Humanistyczne .....................................................
Społeczne..............................................................
12134
12625
8308
8643
8702
5724
3432
6901
2511
2232
Ekonomiczne i administracyjne............................
Prawne ..................................................................
Biologiczne...........................................................
21491
7275
1026
13670
3838
849
6027
3782
976
15464
3493
50
5398
1424
138
Fizyczne................................................................
Matematyczne i statystyczne ................................
1986
1153
1061
617
1692
980
294
173
425
243
Informatyczne.......................................................
Inżynieryjno-techniczne .......................................
Rolnicze, leśne i rybactwa ....................................
3061
4801
5454
388
225
3123
1358
3085
3381
1703
1716
2073
227
560
797
Weterynaryjne ......................................................
Medyczne .............................................................
Ochrony środowiska .............................................
Dziennikarstwa i informacji .................................
Usługi dla ludności ...............................................
Architektury i budownictwa .................................
Produkcji i przetwórstwa ......................................
890
4874
3302
750
880
1907
2409
472
3726
1987
548
550
501
771
856
3651
2189
495
470
1267
1513
34
1223
1113
255
410
640
896
134
705
623
75
92
204
285
OBWÓD LWOWSKI
110086
58711
9898
6569
2855
1741
67845
6103
2355
42241
3795
500
28107
2542
470
OGÓŁEM ...........................................................
Pedagogiczne ........................................................
Artystyczne...........................................................
Humanistyczne .....................................................
Społeczne..............................................................
9499
1703
7234
1339
7028
1012
2471
691
2384
245
Ekonomiczne i administracyjne............................
Prawne ..................................................................
Biologiczne...........................................................
35347
8261
714
23195
4206
579
16622
3858
469
18725
4403
245
9410
1882
252
Fizyczne................................................................
Matematyczne i statystyczne ................................
887
606
353
368
887
524
82
341
218
Informatyczne.......................................................
Inżynieryjno-techniczne .......................................
3287
20148
912
3763
2911
13724
376
6424
716
5444
Rolnicze, leśne i rybactwa ....................................
Weterynaryjne ......................................................
Medyczne .............................................................
1685
1268
5247
668
592
3678
882
1258
4515
803
10
732
568
398
948
Ochrony środowiska .............................................
Inne.......................................................................
1490
7191
900
2614
978
4719
512
2472
279
2010
281
TABL. 71. STUDENCI WEDŁUG GRUP KIERUNKÓW STUDIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2003/2004 (dok.)
Studenci
z liczby ogółem na studiach
WYSZCZEGÓLNIENIE
Absolwenci
ogółem
w tym kobiety
dziennych
OGÓŁEM ...........................................................
Pedagogiczne ........................................................
Artystyczne...........................................................
Humanistyczne .....................................................
Społeczne..............................................................
Ekonomiczne i administracyjne............................
Prawne ..................................................................
Biologiczne...........................................................
Fizyczne................................................................
Matematyczne i statystyczne ................................
Informatyczne.......................................................
Inżynieryjno-techniczne .......................................
Rolnicze, leśne i rybactwa ....................................
Weterynaryjne ......................................................
Medyczne .............................................................
Ochrony środowiska .............................................
OGÓŁEM ...........................................................
Pedagogiczne ........................................................
Artystyczne...........................................................
Humanistyczne .....................................................
Społeczne..............................................................
Ekonomiczne i administracyjne............................
Prawne ..................................................................
Biologiczne...........................................................
Fizyczne................................................................
Matematyczne i statystyczne ................................
Informatyczne.......................................................
Inżynieryjno-techniczne .......................................
Rolnicze, leśne i rybactwa ....................................
Weterynaryjne ......................................................
Medyczne .............................................................
Ochrony środowiska .............................................
Inne.......................................................................
OGÓŁEM ...........................................................
Pedagogiczne ........................................................
Artystyczne...........................................................
Humanistyczne .....................................................
Społeczne..............................................................
Ekonomiczne i administracyjne............................
Prawne ..................................................................
Biologiczne...........................................................
Fizyczne................................................................
Matematyczne i statystyczne ................................
Informatyczne.......................................................
Inżynieryjno-techniczne .......................................
Rolnicze, leśne i rybactwa ....................................
Weterynaryjne ......................................................
Medyczne .............................................................
Ochrony środowiska .............................................
Inne.......................................................................
282
WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE
72631
40135
8876
5859
3507
2516
11606
7235
21440
13821
2526
1279
629
509
773
307
757
624
3833
375
6637
1155
894
381
1168
989
834
371
OBWÓD WOŁYŃSKI
20967
12387
2517
1511
695
466
3329
2674
1189
897
3147
2534
1262
720
733
641
233
76
475
339
660
173
3288
679
622
361
2817
1316
OBWÓD ZAKARPACKI
27060
15978
1473
983
3248
586
7282
2538
615
408
640
776
3815
861
3358
108
369
1289
637
2407
323
4539
1259
486
102
195
188
1336
179
2719
68
251
wieczorowych,
zaocznych i
eksternistycznych
36968
35663
14218
5072
2326
4401
8675
1188
545
702
445
1575
4699
381
748
642
3804
1181
7205
12765
1338
84
71
312
2258
1938
513
420
192
1868
696
2644
5471
352
110
121
253
428
1232
93
182
11816
9151
6823
1038
517
2433
524
1498
619
250
233
263
604
1830
370
1637
1479
178
896
665
1649
643
483
212
56
1458
252
1180
1004
258
969
335
1228
512
260
93
186
107
913
79
879
18341
8719
7526
1396
846
2059
364
3805
934
289
408
484
525
2716
680
3358
108
369
77
137
1189
222
3477
1604
326
156
251
1099
181
-
344
245
946
125
2122
784
232
154
166
176
1064
165
841
34
128
INFRASTRUKTURA
TABL. 72. INFRASTRUKTURA TECHNICZNA W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
Drogi publiczne o nawierzchni twardej
(w tys.km.) ...........................................................
a
17,9
lwowski
podkarpackie
wołyński
8,1
13,8
na 100 km2 powierzchni (w km) .......................
71,2
37,3
77,6
28,1
25,9
Linie kolejowe eksploatowane (w km) ................
1049
1292,2
999
614,2
617,3
na 100 km2 powierzchni (w km) .......................
Abonenci telefonii przewodowej na 1000
mieszkańców........................................................
4,2
5,9
5,6
3,0
4,8
257,4
a
229,0
a
34 a
49
5,7
zakarpacki
42
3,3
na 100 rodzin
TABL. 73. ZAREJESTROWANE POJAZDY SAMOCHODOWE I CIĄGNIKIa; PRZEWOZY ŁADUNKÓW
I PASAŻERÓW W 2003 R.
Województwo / Obwód
WYSZCZEGÓLNIENIE
lubelskie
lwowski
podkarpackie
wołyński
zakarpacki
ZAREJESTROWANY TABOR w tys.
OGÓŁEM............................................................
927,2
297,4
793,6
194,5
191,2
Samochody osobowe ............................................
573,3
226,8
521,3
103,7
156,6
Autobusy ..............................................................
5,3
7,1
4,9
2,8
4,6
Samochody ciężarowe ..........................................
109,2
25,0
89,1
13,8
9,1
Motocykle.............................................................
69,3
20,8
70,4
62,4
.
Samochody specjalne łącznie z sanitarnymi.........
5,6
14,6
4,6
10,7
8,0
Ciągniki ................................................................
164,4
3,1b
103,4
1,1b
2,5 b
PRZEWOZY ŁADUNKÓW w tys. t
OGÓŁEM............................................................
2444,8
25070,8
1538,3
9879,1
11380,6
75361,0
53644,4
39420,0
PRZEWOZY PASAŻERÓW w tys.
OGÓŁEM............................................................
a
56101,2
196214,6
Bez motorowerów i trolejbusów, b Bez rolniczych.
283
TABL. 74. PORTY LOTNICZE W 2003 R.
WYSZCZEGÓLNIENIE
Lwów
Miasta w sieci krajowej, z którymi utrzymywana jest regularna
komunikacja lotnicza ..............................................................................
Miasta w sieci międzynarodowej, z którymi utrzymywana jest
regularna komunikacja lotnicza..............................................................
4
Starty ogółem..........................................................................................
Rzeszów
2
Warszawa, Kraków
3057
2948
w ruchu krajowym ...............................................................................
1647
2802
Lądowania ogółem .................................................................................
2980
2947
w ruchu krajowym ..............................................................................
1684
2803
krajowych ............................................................................................
30,1
29,7
zagranicznych ......................................................................................
44,5
3,0
krajowych ............................................................................................
27,5
31,5
zagranicznych ......................................................................................
41,9
3,0
krajowych ............................................................................................
21,0
150,2
zagranicznych ......................................................................................
121,1
295,0
krajowych ............................................................................................
7,3
104,0
zagranicznych ......................................................................................
149,0
150,5
Pasażerowie w tys. przybyli z portów:
Pasażerowie w tys.odprawieni do portów
Ładunki w tonach przybyłe z portów:
Ładunki w tonach odprawione do portów:
TABL. 75. OSOBOWY RUCH GRANICZNY NA GRANICY POLSKO-UKRAIŃSKIEJ W 2003 R.a
Obywatele polscy
PRZEJŚCIA GRANICZNE
Rodzaj
przejścia
granicznego
Przekroczenia
granicy
ogółem
Cudzoziemcy
przekraczający granicę w kierunku
z Polski
z Polski
do Polski
do Polski
razem
a
w tym piesi b
11711404
1675927
1670512
4452828
3942137
Dorohusk ................................................... drogowe
1744396
75410
75425
879958
743603
-
Dorohusk ................................................... kolejowe
179524
11727
11092
87303
69402
-
Zosin.......................................................... drogowe
790122
125116
125208
306360
233438
-
Hrebenne ................................................... drogowe
2047472
197760
188692
868661
792359
127
-
Razem granica polsko-ukraińska ...........
436620
Hrebenne ................................................... kolejowe
65057
7548
8223
45478
3808
Młyny – Korczowa .................................... drogowe
2096456
262166
287313
847856
699121
-
Przemyśl .................................................... kolejowe
242317
14675
14251
140030
73361
-
Medyka ...................................................... drogowe
3711307
692967
666471
1139621
1212248
436493
Krościenko................................................. drogowe
809487
283912
289414
125665
110496
-
Krościenko................................................. kolejowe
25266
4646
4423
11896
4301
-
dane Oddziałów Straży Granicznej – Nadbużańskiego i Bieszczadzkiego, b dane szacunkowe.
284
TABL. 76. SAMOCHODY OSOBOWE I AUTOBUSY ODPRAWIONE W RUCHU GRANICZNYM
NA GRANICY POLSKO-UKRAIŃSKIEJ W 2003 R.a
Pojazdy w tys.
obywateli polskich
DROGOWE PRZEJŚCIA
GRANICZNE
Liczba
pojazdów
ogółem
do Polski
z Polski
a
cudzoziemców
przekraczających granicę w kierunku
do Polski
z Polski
razem
w tym
pojazdy
ukraińskie b
razem
w tym
pojazdy
ukraińskie b
Razem granica polsko-ukraińska ...........
3309932
484977
478370
1223727
1184436
1122858
974392
Dorohusk ...................................................
615144
21874
22418
286232
277782
284620
259180
Zosin..........................................................
492058
80833
78546
184154
182456
148525
146729
Hrebenne ...................................................
699519
83011
77606
262507
256791
276395
265819
Młyny – Korczowa ....................................
558690
70135
81735
250184
241029
156636
104424
Medyka ......................................................
579185
102949
88650
179723
165624
207863
149557
Krościenko.................................................
365336
126175
129415
60927
60754
48819
48683
dane Oddziałów Straży Granicznej – Nadbużańskiego i Bieszczadzkiego, b dane szacunkowe.
285
FOTOGRAFIE
Danuta R. Kawa³ko
287
Fot. 1. Graniczna rzeka Bug w okolicy Œwier¿, woj. lubelskie.
Fot. 2. Posada Rybotycka, woj. podkarpackie. Murowana cerkiew obronna pw. œw.
Onufrego z XV w., ob. Oddzia³ Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej.
288
Fot. 3. Przemyœl, woj. podkarpackie. Koœció³ karmelitów bosych pw. œw. Teresy
z 1630 r., w latach 1784 - 1946 greckokatolicka katedra pw. œw. Jana Chrzciciela,
od lipca 1946 r. ponownie u¿ytkowana przez karmelitów.
Fot. 4. Przemyœl, woj. podkarpackie. Koœció³ jezuitów pw. Najœwiêtszego Serca
Jezusowego z 1631 r., w XIX w. opuszczony, w 1903 r. przywrócony do kultu
w koœciele rzymskokatolickim. Po II wojnie œwiatowej pe³ni³ funkcjê koœcio³a
garnizonowego, a tak¿e od 1957 r. odprawiane tu by³y nabo¿eñstwa w obrz¹dku
greckokatolickim. W 1991 r. przekazany grekokatolikom, od 1996 r. podniesiony
do godnoœci archikatedry obrz¹dku bizantyñsko-ukraiñskiego pw. œw. Jana
Chrzciciela.
289
Fot. 5. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Wa³y obwodowe grodziska z X w.
Fot. 6. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Klasztor i koœció³ jezuitów pw.
Rozes³ania Aposto³ów (1755 – 1766), po 1784 r. w rêkach bazylianów, a od 1840 r.
mnichów prawos³awnych (koœció³ przerobiony na cerkiew), od 1921 r. do II wojny
ponownie u¿ytkowany przez katolików. Po 1945 r. nieczynny, od 1992 r. przekazany
Ukraiñskiej Prawos³awnej Cerkwi Kijowskiego Patriarchatu, ob. sobór pw. Narodzenia
Najœwiêtszej Maryi Panny.
290
Fot. 7. Mukaczewo, obw. zakarpacki. Komitacki zamek obronny z XI (XII) w.,
wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany.
Fot. 8. U¿gorod, obw. zakarpacki. Dawna synagoga, ob. filharmonia.
291
Fot. 9. Torfowisko „Bagno Bubnów” (niskie typu wêglanowego) w Poleskim Parku
Narodowym, woj. lubelskie. Fot. Andrzej Ró¿ycki.
Fot. 10. Dolina rzeki Wieprz w Nowogrodzie, woj. lubelskie.
292
Fot. 11. Roztocze w okolicy Ch³opkowa, woj. lubelskie.
Fot. 12. Po³onina Wetliñska (1255 m n.p.m.) na terenie Bieszczadzkiego Parku
Narodowego, woj. podkarpackie.
293
Fot. 13. Jezioro ŒwitaŸ na terenie Szackiego Parku Narodowego, obw. wo³yñski.
Fot. 14. Woroniaki – krawêdŸ P³yty Podolskiej w okolicy Z³oczowa, obw. lwowski.
294
Fot. 15. Dolina rzeki Dniestr w okolicy Miko³ajowa, obw. lwowski.
Fot. 16. Prze³êcz U¿ocka (853 m n.p.m.) w Zewnêtrznych Karpatach Wschodnich;
oddziela Bieszczady Zachodnie od Bieszczad Wschodnich, obw. zakarpacki.
295
Fot. 17. Mokrad³a w okolicy Dominiczyna, w otulinie Polskiego Parku Narodowego,
woj. lubelskie.
Fot. 18. Ha³dy przy kopalni Lubelski Wêgiel Bogdanka S.A. Puchaczów,
woj. lubelskie.
296
Fot. 19. Koniki polskie (gatunek wywodz¹cy siê od d. dzikich koni leœnych – tarpanów)
w Roztoczañskim Parku Narodowym, woj. lubelskie. Fot. Teresa Wy³upek.
Fot. 20. Odkrywkowa Kopalnia Siarki Machów k/Tarnobrzega (rekultywacja o
kierunku wodnym dla wyrobiska koñcowego kopalni, o charakterze rekreacyjnym
oraz o kierunku leœnym, o charakterze rekreacyjnym dla obrazu wyrobiska w trakcie
nape³niania zbiornika czyst¹ wod¹), woj. podkarpackie.
297
Fot. 21. Zbiornik Solina - Myczkowce na Sanie, z zespo³em elektrowni wodnych,
woj. podkarpackie.
Fot. 22. Rzeka Dwernik na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Sanu, w okolicy
Dwernika, woj. podkarpackie.
298
Fot. 23. Mokrad³a w Szackim Parku Narodowym (przy drodze z Lubomla do Szacka),
obw. wo³yñski.
Fot. 24. Jaworowski Park Narodowy, obw. lwowski. „Bia³a Ska³a” z roœlinnoœci¹
stepow¹ oraz storczyk szerokolistny (Dactylorhiza majalis).
299
Fot. 25. Dymi¹ce kominy cementowni w Miko³ajowie, obw. lwowski.
Fot. 26. Wodospad „Kamianka” w Beskidzie Skolskim, na terenie Parku Narodowego
Beskid Skolski, obw. lwowski.
300
Fot. 27. Rezerwat „Dolina Narcyzów”, obw. zakarpacki.
Fot. 28. Lasy w U¿añskim Parku Narodowym, obw. zakarpacki.
301
Fot. 29. Gmach Lubelskiego Urzêdu Wojewódzkiego. Lublin, woj. lubelskie.
Fot. 30. Gmach S¹du Apelacyjnego i Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie, woj.
podkarpackie.
302
Fot. 31. Gmach Urzêdu Rejonowego w Kowlu, obw. wo³yñski.
Fot. 32. Gmach Administracji S³u¿by Bezpieczeñstwa Ukrainy w U¿gorodzie, obw.
zakarpacki.
303
Fot. 33. Osiedle Spó³dzielni Mieszkaniowej im. Jana Zamoyskiego w Zamoœciu, woj.
lubelskie.
Fot. 34. Sklep spo¿ywczy „Kwartet” w Zamoœciu, woj. lubelskie.
304
Fot. 35. Mi¹czyn, woj. lubelskie. Gospodarstwo rolne Franciszka Grosmana
Fot. 36. Bere¿ka, woj. podkarpackie. Zabudowa na terenie Bieszczadzkiego Parku
Narodowego.
305
Fot. 37. Szack, obw. wo³ynski. Zabudowa na obrze¿ach miasta.
Fot. 38. £uck, obw. wo³yñski. G³ówna ulica £esi Ukrainki.
306
Fot. 39. Lwów, obw. lwowski. Centrum Handlowe Lwowa „Po³udniowy Bazar”.
Fot. 40. Si³, obw. zakarpacki. Zabudowa wsi zakarpackiej.
307
Fot. 21. Zbiornik Solina - Myczkowce na Sanie, z zespo³em elektrowni wodnych,
woj. podkarpackie.
Fot. 22. Rzeka Dwernik na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Sanu, w okolicy
Dwernika, woj. podkarpackie.
298
Fot. 23. Mokrad³a w Szackim Parku Narodowym (przy drodze z Lubomla do Szacka),
obw. wo³yñski.
Fot. 24. Jaworowski Park Narodowy, obw. lwowski. „Bia³a Ska³a” z roœlinnoœci¹
stepow¹ oraz storczyk szerokolistny (Dactylorhiza majalis).
299
Fot. 25. Dymi¹ce kominy cementowni w Miko³ajowie, obw. lwowski.
Fot. 26. Wodospad „Kamianka” w Beskidzie Skolskim, na terenie Parku Narodowego
Beskid Skolski, obw. lwowski.
300
Fot. 27. Rezerwat „Dolina Narcyzów”, obw. zakarpacki.
Fot. 28. Lasy w U¿añskim Parku Narodowym, obw. zakarpacki.
301
Fot. 29. Gmach Lubelskiego Urzêdu Wojewódzkiego. Lublin, woj. lubelskie.
Fot. 30. Gmach S¹du Apelacyjnego i Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie, woj.
podkarpackie.
302
Fot. 31. Gmach Urzêdu Rejonowego w Kowlu, obw. wo³yñski.
Fot. 32. Gmach Administracji S³u¿by Bezpieczeñstwa Ukrainy w U¿gorodzie, obw.
zakarpacki.
303
Fot. 33. Osiedle Spó³dzielni Mieszkaniowej im. Jana Zamoyskiego w Zamoœciu, woj.
lubelskie.
Fot. 34. Sklep spo¿ywczy „Kwartet” w Zamoœciu, woj. lubelskie.
304
Fot. 35. Mi¹czyn, woj. lubelskie. Gospodarstwo rolne Franciszka Grosmana
Fot. 36. Bere¿ka, woj. podkarpackie. Zabudowa na terenie Bieszczadzkiego Parku
Narodowego.
305
Fot. 37. Szack, obw. wo³ynski. Zabudowa na obrze¿ach miasta.
Fot. 38. £uck, obw. wo³yñski. G³ówna ulica £esi Ukrainki.
306
Fot. 39. Lwów, obw. lwowski. Centrum Handlowe Lwowa „Po³udniowy Bazar”.
Fot. 40. Si³, obw. zakarpacki. Zabudowa wsi zakarpackiej.
307
Fot. 41. Bogdanka, woj. lubelskie. Lubelski Wêgiel Bogdanka S.A. Puchaczów.
Fot. 42. Krasnystaw, woj. lubelskie. Krajowa Spó³ka Cukrowa S.A. Oddzia³
CUKROWNIA KRASNYSTAW.
308
Fot. 43. Niemce, woj. lubelskie. ORLEN PERTOPROFIT sp. z o.o. Niemce.
Fot. 44. Stalowa Wola, woj. podkarpackie. Budynek Dyrekcji HUTY STALOWA
WOLA S.A. oraz wylewka HSW – HUTA STALI JAKOŒCIOWYCH sp. z o.o.
Stalowa Wola. Fot. archiwum Huty Stalowa Wola.
309
Fot. 45. Mielec, woj. podkarpackie. Zak³ad „MELNOX” sp. z o.o. i „KRONOWOOD”
sp. z o.o. w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.
Fot. 46. Jaros³aw, woj. podkarpackie. OWENS – ILLINOIS Polska S.A. Huta Szk³a
Jaros³aw.
310
Fot. 47. Kowel, obw. wo³yñski. KOWELSILMASZ – zak³ad produkcji maszyn
rolniczych.
Fot. 48. £uck, obw. wo³yñski. ELEKTRO-TERMO-METRIA.
311
Fot. 49. Wjazd na teren Specjalnej Strefy Ekonomicznej „JAWORÓW”, obw. lwowski.
Fot. 50. Stryj, obw. lwowski. LEONI Wiring Systems UA GmbH – zak³ad produkcji
zespo³ów elektronicznych dla przemys³u motoryzacyjnego.
312
Fot. 51. Koniaki i wina zakarpackie produkowane w U¿gorodzie i Szeredniem,
obw. zakarpacki.
Fot. 52. Kopalnia kruszywa w okolicy Newedzkie, obw. zakarpacki.
313
Fot. 53. Elizówka, woj. lubelskie. RYNEK ELIZÓWKA – gie³da rolna.
Fot. 54. Kijany, woj. lubelskie. Uprawa chmielu.
314
Fot. 55. Uprawa rzepaku w okolicy Izbicy, woj. lubelskie.
Fot. 56. Gorajec Zastawie, woj. lubelskie. Gospodarstwo rolne o profilu hodowlanym
Marii i Stanis³awa Kwiatkowskich.
315
Fot. 57. Uprawa pszenicy w agrokompleksie rolnym w okolicy £ucka, obw. wo³yñski.
Fot. 58. Grzybowice Wielkie, obw. lwowski. Przydomowa uprawa warzyw dla Lwowa.
316
Fot. 59. Uprawa winogron w okolicy Szrokie, obw. zakarpacki.
Fot. 60. Hodowla jeleni na poro¿e w okolicy Izy, obw. zakarpacki.
317
Fot. 61. W³odawa, woj. lubelskie. Synagoga z 1764 r., ob. Muzeum Pojezierza
£êczyñsko-W³odawskiego.
Fot. 62. Koz³ówka, woj. lubelskie. Pa³ac z XVIII w., w zespole pa³acowo-parkowym,
ob. Muzeum Zamoyskich w Koz³ówce.
318
Fot. 63. Che³m, woj. lubelskie. Bazylika Najœwiêtszej Maryi Panny (1736-1757).
Fot. 64. Zamoœæ, woj. lubelskie. Zdjêcie lotnicze Zespo³u Staromiejskiego, wpisanego
na Listê Œwiatowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO. Fot. Janusz Kawa³ko.
319
Fot. 65. ZamoϾ, woj. lubelskie. Hotel ZAMOJSKI sieci ORBIS.
Fot. 66. Be³¿ec, woj. lubelskie. Hitlerowski obóz zag³ady, ob. Muzeum – Miejsce
Pamiêci w Be³¿cu Oddzia³ Pañstwowego Muzeum na Majdanku.
320
Fot. 67. Radru¿, woj. podkarpackie. Dzwonnica z k. XVI w. w zespole cerkiewnym
œw. Paraskewy, ob. obiekt muzealny, nad którym pieczê sprawuje Powiatowe Centrum
Kultury i Sportu w Lubaczowie.
Fot. 68. Rymanów Zdrój, woj. podkarpackie. Pawilon „Eskulap” Szpitala
Uzdrowiskowego nr 1 w Rymanowie Zdroju.
321
Fot. 69. Haczów, woj. podkarpackie. Koœció³ Wniebowziêcia Najœwiêtszej Maryi
Panny i œw. Micha³a Archanio³a z 4 æw. XIV w., wpisany na Listê Œwiatowego
Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO.
Fot. 70. Sanok, woj. podkarpackie. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
322
Fot. 71. Polañczyk, woj. podkarpackie. Hotel „Na Górce”.
Fot. 72. Jachty ¿aglowe na Solinie, woj. podkarpackie.
323
Fot. 73. Jezioro ŒwitaŸ, obw. wo³yñski. Baza turystyczna.
Fot. 74. Ko³ode¿no, obw. wo³yñski. Muzeum poetki ukraiñskiej £esi Ukrainki.
324
Fot. 75. Zimno, obw. wo³yñski. Sobór Uspieñskij (Zaœniêcia Najœwiêtszej Maryi
Panny) z XV w., w prawos³awnym monasterze na Œwiêtej Górze.
Fot. 76. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Zespó³ katedry prawos³awnej: Sobór
Uspieñskij (Zaœniêcia Najœwiêtszej Maryi Panny) z XII w. (?) i pa³ac biskupów (XV w.);
najstarszy zachowany zabytek staroruskiej architektury Wo³ynia.
325
Fot. 77. £uck, obw. wo³yñski. Baszta Bramna zw. „Wie¿¹ Lubarta” na Zamku Górnym
(XIV w.).
Fot. 78. £uck, obw. wo³yñski. Hotel „Ukraina”.
326
Fot. 79. Lwów, obw. lwowski. Reprezentacyjny hall (westybul) Teatru Operowego
we Lwowie (1900 r.).
Fot. 80. Z³oczów, obw. lwowski. Dziedziniec zamku z pawilonem chiñskim
i rezydencj¹ Sobieskich (1634 – 1636).
327
Fot. 81. Stryj, obw. lwowski. O³tarz z obrazem Matki Bo¿ej Królowej Korony Polskiej
(1888 r.) w koœciele pw. Narodzenia Matki Bo¿ej.
Fot. 82. Drohobycz, obw. lwowski. Cerkiew œw. Jerzego z XV w.
328
Fot. 83. Truskawiec, obw. lwowski. D. pensjonat z pocz. XX w., ob. muzeum malarza
narodowego Michai³a Bi³asa.
Fot. 84. U¿gorod, obw. zakarpacki. Secesyjna zabudowa starego miasta.
329
Fot. 85. Lublin, woj. lubelskie. Dziedziniec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Fot. 86. Lublin, woj. lubelskie. Biblioteka uniwersytecka Uniwersytetu Marii CurieSk³odowskiej, Politechniki Lubelskiej i Akademii Rolniczej.
330
Fot. 87. Lublin, woj. lubelskie. Gmach Wydzia³u Politologii Uniwersytetu Marii CurieSk³odowskiej.
Fot. 88. Zamoœæ, woj. lubelskie. Collegium Maius Wy¿szej Szko³y Zarz¹dzania
i Administracji w Zamoœciu.
331
Fot. 89. Zamoœæ, woj. lubelskie. Pracownia fizykoterapii Wy¿szej Szko³y Zarz¹dzania
i Administracji w Zamoœciu.
Fot. 90. Kielnarowa, woj. podkarapckie. Obiekty sportowe w Centrum Turystyki
i Rekreacji Wy¿szej Szko³y Informatyki i Zarz¹dzania w Rzeszowie.
332
Fot. 91. £uck, obw. wo³yñski. Zajêcia na Wydziale Stosunków Miêdzynarodowych
Wo³yñskiego Pañstwowego Uniwersytetu im. £esi Ukrainki.
Fot. 92. Lwów, obw. lwowski. Gmach g³ówny Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana
Franki.
333
Fot. 93. Brzuchowice, obw. lwowski. Lwowski Regionalny Instytut przy Akademii
Zarz¹dzania Pañstwowego przy Prezydencie Ukrainy.
Fot. 94. U¿gorod, obw. zakarpacki. Gmach Wydzia³u Chemii U¿gorodzkiego
Uniwersytetu Narodowego.
334
Fot. 95. Dorohusk, woj. lubelskie. Drogowe Przejœcie Graniczne z Ukrain¹.
Fot. 96. Obwodnica w Piaskach na ci¹gu dróg miêdzynarodowych S12 i S17, woj.
lubelskie.
335
Fot. 97. Stalowa Wola – Rozwadów, woj. podkarpackie. Wêze³ kolejowy.
Fot. 98. Rzeszów – Jasionka, woj. podkarpackie. Port Lotniczy.
336
Fot. 99. Kowel, obw. wo³yñski. Dworzec kolejowy z II po³. XIX w.
Fot. 100. Lwów, obw. lwowski. Port Lotniczy.
337
Fot. 101. Lwów, obw. lwowski. Wêze³ kolejowy.
Fot. 102. Droga E50 (M17) z Mukaczewa do U¿gorodu i przejœcia granicznego
w Czopie.
338
Spis fotografii
1. Graniczna rzeka Bug w okolicy Œwier¿, woj. lubelskie ..................................................
2. Posada Rybotycka, woj. podkarpackie. Murowana cerkiew obronna pw. œw. Onufrego
z XV w., ob. Oddzia³ Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej....................................
3. Przemyœl, woj. podkarpackie. Koœció³ karmelitów bosych pw. œw. Teresy z 1630 r.,
w latach 1784 - 1946 greckokatolicka katedra pw. œw. Jana Chrzciciela,
od lipca 1946 r. ponownie u¿ytkowana przez karmelitów ...............................................
4. Przemyœl, woj. podkarpackie. Koœció³ jezuitów pw. Najœwiêtszego Serca Jezusowego
z 1631 r., w XIX w. opuszczony, w 1903 r. przywrócony do kultu w koœciele
rzymskokatolickim. Po II wojnie œwiatowej pe³ni³ funkcjê koœcio³a garnizonowego,
a tak¿e od 1957 r. odprawiane tu by³y nabo¿eñstwa w obrz¹dku greckokatolickim.
W 1991 r. przekazany grekokatolikom, od 1996 r. podniesiony do godnoœci
archikatedry obrz¹dku bizantyñsko-ukraiñskiego pw. œw. Jana Chrzciciela ....................
5. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Wa³y obwodowe grodziska z X w. ...................
6. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Klasztor i koœció³ jezuitów pw. Rozes³ania
Aposto³ów (1755 – 1766), po 1784 r. w rêkach bazylianów, a od 1840 r. mnichów
prawos³awnych (koœció³ przerobiony na cerkiew), od 1921 r. do II wojny ponownie
u¿ytkowany przez katolików. Po 1945 r. nieczynny, od 1992 r. przekazany
Ukraiñskiej Prawos³awnej Cerkwi Kijowskiego Patriarchatu, ob. sobór
pw. Narodzenia Najœwiêtszej Maryi Panny .....................................................................
7. Mukaczewo, obw. zakarpacki. Komitacki zamek obronny z XI (XII) w., wielokrotnie
przebudowywany i rozbudowywany ................................................................................
8. U¿gorod, obw. zakarpacki. Dawna synagoga, ob. filharmonia ........................................
9. Torfowisko „Bagno Bubnów” (niskie typu wêglanowego) w Poleskim Parku
Narodowym, woj. lubelskie. Fot. Andrzej Ró¿ycki .........................................................
10. Dolina rzeki Wieprz w Nowogrodzie, woj. lubelskie ......................................................
11. Roztocze w okolicy Ch³opkowa, woj. lubelskie ..............................................................
12. Po³onina Wetliñska (1255 m n.p.m.) na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego,
woj. podkarpackie ...........................................................................................................
13. Jezioro ŒwitaŸ na terenie Szackiego Parku Narodowego, obw. wo³yñski .......................
14. Woroniaki – krawêdŸ P³yty Podolskiej w okolicy Z³oczowa, obw. lwowski ..................
15. Dolina rzeki Dniestr w okolicy Miko³ajowa, obw. lwowski ............................................
16. Prze³êcz U¿ocka (853 m n.p.m.) w Zewnêtrznych Karpatach Wschodnich – oddziela
Bieszczady Zachodnie od Bieszczad Wschodnich, obw. zakarpacki ..............................
17. Mokrad³a w okolicy Dominiczyna, w otulinie Polskiego Parku Narodowego,
woj. lubelskie ...................................................................................................................
18. Ha³dy przy kopalni Lubelski Wêgiel Bogdanka S. A. Puchaczów, woj. lubelskie ..........
19. Koniki polskie (gatunek wywodz¹cy siê od d. dzikich koni leœnych – tarpanów)
w Roztoczañskim Parku Narodowym, woj. lubelskie. Fot. Teresa Wy³upek ..................
20. Odkrywkowa Kopalnia Siarki Machów k. Tarnobrzega (rekultywacja o kierunku
wodnym dla wyrobiska koñcowego kopalni, o charakterze rekreacyjnym
oraz o kierunku leœnym, o charakterze rekreacyjnym dla obrazu wyrobiska
w trakcie nape³niania zbiornika czyst¹ wod¹), woj. podkarpackie ..................................
288
288
289
289
290
290
291
291
292
292
293
293
294
294
295
295
296
296
297
297
339
21. Zbiornik Solina - Myczkowce na Sanie, z zespo³em elektrowni wodnych,
woj. podkarpackie ...........................................................................................................
22. Rzeka Dwernik na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Sanu, w okolicy Dwernika,
woj. podkarpackie ...........................................................................................................
23. Mokrad³a w Szackim Parku Narodowym (przy drodze z Lubomla do Szacka),
obw. wo³yñski ..................................................................................................................
24. Jaworowski Park Narodowy, obw. lwowski. „Bia³a Ska³a” z roœlinnoœci¹ stepow¹
oraz storczyk szerokolistny (Dactylorhiza majalis) .........................................................
25. Dymi¹ce kominy cementowni w Miko³ajowie, obw. lwowski .........................................
26. Wodospad „Kamianka” w Beskidzie Skolskim, na terenie Parku Narodowego
Beskid Skolski, obw. lwowski .........................................................................................
27. Rezerwat „Dolina Narcyzów”, obw. zakarpacki ..............................................................
28. Lasy w U¿añskim Parku Narodowym, obw. zakarpacki ..................................................
29. Gmach Lubelskiego Urzêdu Wojewódzkiego. Lublin woj. lubelskie..............................
30. Gmach S¹du Apelacyjnego i Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie,
woj. podkarpackie ...........................................................................................................
31. Gmach Urzêdu Rejonowego w Kowlu, obw. wo³yñski ...................................................
32. Gmach Administracji S³u¿by Bezpieczeñstwa Ukrainy w U¿gorodzie,
obw. zakarpacki ...............................................................................................................
33. Osiedle Spó³dzielni Mieszkaniowej im. Jana Zamoyskiego w Zamoœciu,
woj. lubelskie ...................................................................................................................
34. Sklep spo¿ywczy „Kwartet” w Zamoœciu, woj. lubelskie ...............................................
35. Mi¹czyn, woj. lubelskie. Gospodarstwo rolne Franciszka Grosmana .............................
36. Bere¿ka, woj. podkarpackie. Zabudowa na terenie
Bieszczadzkiego Parku Narodowego ..............................................................................
37. Szack, obw. wo³yñski. Zabudowa na obrze¿ach miasta ...................................................
38. £uck, obw. wo³yñski. G³ówna ulica £esi Ukrainki ..........................................................
39. Lwów, obw. lwowski. Centrum Handlowe Lwowa „Po³udniowy Bazar” ........................
40. Si³, obw. zakarpacki. Zabudowa wsi zakarpackiej ..........................................................
41. Bogdanka, woj. lubelskie. Lubelski Wêgiel Bogdanka S.A. Puchaczów ........................
42. Krasnystaw, woj. lubelskie. Krajowa Spó³ka Cukrowa S.A. Oddzia³
CUKROWNIA KRASNYSTAW ....................................................................................
43. Niemce, woj. lubelskie. ORLEN PERTOPROFIT sp. z o.o. Niemce .............................
44. Stalowa Wola, woj. podkarpackie. Budynek Dyrekcji HUTY STALOWA WOLA S.A.
oraz wylewka HSW - HUTA STALI JAKOŒCIOWYCH sp. z o.o. Stalowa Wola.
Fot. archiwum Huty Stalowa Wola ..................................................................................
45. Mielec, woj. podkarpackie. Zak³ad „MELNOX” sp. z o.o.
i „KRONOWOOD” sp. z o.o. w Specjalnej Strefie Ekonomicznej ................................
46. Jaros³aw, woj. podkarpackie. OWENS – ILLINOIS Polska S.A. Huta Szk³a Jaros³aw ..
47. Kowel, obw. wo³yñski. KOWELSILMASZ - zak³ad produkcji maszyn rolniczych .......
48. £uck, obw. wo³yñski. ELEKTRO-TERMO-METRIA ....................................................
49. Wjazd na teren Specjalnej Strefy Ekonomicznej „JAWORÓW”, obw. lwowski ............
340
298
298
299
299
300
300
301
301
302
302
303
303
304
304
305
305
306
306
307
307
308
308
309
309
310
310
311
311
312
50. Stryj, obw. lwowski. LEONI Wiring Systems UA GmbH – zak³ad produkcji
zespo³ów elektronicznych dla przemys³u motoryzacyjnego ............................................
51. Koniaki i wina zakarpackie produkowane w U¿gorodzie i Szeredniem,
obw. zakarpacki ...............................................................................................................
52. Kopalnia kruszywa w okolicy Newedzkie, obw. zakarpacki ...........................................
53. Elizówka, woj. lubelskie. RYNEK ELIZÓWKA – gie³da rolna .....................................
54. Kijany, woj. lubelskie. Uprawa chmielu ..........................................................................
55. Uprawa rzepaku w okolicy Izbicy, woj. lubelskie ...........................................................
56. Gorajec Zastawie, woj. lubelskie. Gospodarstwo rolne o profilu hodowlanym
Marii i Stanis³awa Kwiatkowskich ..................................................................................
57. Uprawa pszenicy w agrokompleksie rolnym w okolicy £ucka, obw. wo³yñski ..............
58. Grzybowice Wielkie, obw. lwowski. Przydomowa uprawa warzyw dla Lwowa .............
59. Uprawa winogron w okolicy Szrokie, obw. zakarpacki ...................................................
60. Hodowla jeleni na poro¿e w okolicy Izy, obw. zakarpacki ..............................................
61. W³odawa, woj. lubelskie. Synagoga z 1764 r., ob. Muzeum Pojezierza
£êczyñsko-W³odawskiego ...............................................................................................
62. Koz³ówka, woj. lubelskie. Pa³ac z XVIII w., w zespole pa³acowo-parkowym,
ob. Muzeum Zamoyskich w Koz³ówce ............................................................................
63. Che³m, woj. lubelskie. Bazylika Najœwiêtszej Maryi Panny (1736-1757) ......................
64. Zamoœæ, woj. lubelskie. Zdjêcie lotnicze Zespo³u Staromiejskiego, wpisanego na
Listê Œwiatowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO. Fot. Janusz Kawa³ko ........
65. ZamoϾ, woj. lubelskie. Hotel ZAMOJSKI sieci ORBIS ................................................
66. Be³¿ec, woj. lubelskie. Hitlerowski obóz zag³ady, ob. Muzeum - Miejsce Pamiêci
w Be³¿cu Oddzia³ Pañstwowego Muzeum na Majdanku .................................................
67. Radru¿, woj. podkarpackie. Dzwonnica z k. XVI w. w zespole cerkiewnym
œw. Paraskewy. Ob. obiekt muzealny, nad którym pieczê sprawuje Powiatowe
Centrum Kultury i Sportu w Lubaczowie ........................................................................
68. Rymanów Zdrój, woj. podkarpackie. Pawilon „Eskulap” Szpitala
Uzdrowiskowego nr 1 w Rymanowie Zdroju ..................................................................
69. Haczów, woj. podkarpackie. Koœció³ Wniebowziêcia Najœwiêtszej Maryi Panny
i œw. Micha³a Archanio³a z 4 æw. XIV w., wpisany na Listê Œwiatowego
Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO .........................................................................
70. Sanok, woj. podkarpackie. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku ......................
71. Polañczyk, woj. podkarpackie. Hotel „Na Górce” ..........................................................
72. Jachty ¿aglowe na Solinie, woj. podkarpackie ................................................................
73. Jezioro ŒwitaŸ, obw. wo³yñski. Baza turystyczna............................................................
74. Ko³ode¿no, obw. wo³yñski. Muzeum poetki ukraiñskiej £esi Ukrainki ..........................
75. Zimno, obw. wo³yñski. Sobór Uspieñskij (Zaœniêcia Najœwiêtszej Maryi Panny)
z XV w., w prawos³awnym monasterze na Œwiêtej Górze ...............................................
76. W³odzimierz Wo³yñski, obw. wo³yñski. Zespó³ katedry prawos³awnej: Sobór
Uspieñskij (Zaœniêcia Najœwiêtszej Maryi Panny) z XII w. (?) i pa³ac biskupów
(XV w.); najstarszy zachowany zabytek staroruskiej architektury Wo³ynia ....................
312
313
313
314
314
315
315
316
316
317
317
318
318
319
319
320
320
321
321
322
322
323
323
324
324
325
325
341
77. £uck, obw. wo³yñski. Baszta Bramna zw. „Wie¿¹ Lubarta”
na Zamku Górnym (XIV w.) .............................................................................................
78. £uck, obw. wo³yñski. Hotel „Ukraina” ............................................................................
79. Lwów, obw. lwowski. Reprezentacyjny hall (westybul) Teatru Operowego
we Lwowie (1900 r.) ........................................................................................................
80. Z³oczów, obw. lwowski. Dziedziniec zamku z pawilonem chiñskim i rezydencj¹
Sobieskich (1634 – 1636) ................................................................................................
81. Stryj, obw. lwowski. O³tarz z obrazem Matki Bo¿ej Królowej Korony Polskiej
(1888 r.) w koœciele pw. Narodzenia Matki Bo¿ej ..........................................................
82. Drohobycz, obw. lwowski. Cerkiew œw. Jerzego z XV w. ...............................................
83. Truskawiec, obw. lwowski. D. pensjonat z pocz. XX w., ob. muzeum malarza
narodowego Michai³a Bi³asa ...........................................................................................
84. U¿gorod, obw. zakarpacki. Secesyjna zabudowa starego miasta ....................................
85. Lublin, woj. lubelskie. Dziedziniec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego .................
86. Lublin, woj. lubelskie. Biblioteka uniwersytecka Uniwersytetu
Marii Curie-Sk³odowskiej, Politechniki Lubelskiej i Akademii Rolniczej .....................
87. Lublin, woj. lubelskie. Gmach Wydzia³u Politologii Uniwersytetu
Marii Curie-Sk³odowskiej ...............................................................................................
88. Zamoœæ, woj. lubelskie. Collegium Maius Wy¿szej Szko³y
Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu ........................................................................
89. Zamoœæ, woj. lubelskie. Pracownia fizykoterapii Wy¿szej Szko³y
Zarz¹dzania i Administracji w Zamoœciu ........................................................................
90. Kielnarowa, woj. podkarapckie. Obiekty sportowe w Centrum Turystyki i Rekreacji
Wy¿szej Szko³y Informatyki i Zarz¹dzania w Rzeszowie ...............................................
91. £uck, obw. wo³yñski. Zajêcia na Wydziale Stosunków Miêdzynarodowych
Wo³yñskiego Pañstwowego Uniwersytetu im. £esi Ukrainki ..........................................
92. Lwów, obw. lwowski. Gmach g³ówny Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franki ......
93. Brzuchowice, obw. lwowski. Lwowski Regionalny Instytut przy
Akademii Zarz¹dzania Pañstwowego przy Prezydencie Ukrainy ...................................
94. U¿gorod, obw. zakarpacki. Gmach Wydzia³u Chemii U¿gorodzkiego
Uniwersytetu Narodowego ..............................................................................................
85. Dorohusk, woj. lubelskie. Drogowe Przejœcie Graniczne z Ukrain¹ ...............................
96. Obwodnica w Piaskach na ci¹gu dróg miêdzynarodowych S12 i S17, woj. lubelskie ....
97. Stalowa Wola – Rozwadów, woj. podkarpackie. Wêze³ kolejowy ..................................
98. Rzeszów – Jasionka, woj. podkarpackie. Port Lotniczy ..................................................
99. Kowel, obw. wo³yñski. Dworzec kolejowy z II po³. XIX w. ...........................................
100. Lwów, obw. lwowski. Port Lotniczy ................................................................................
101. Lwów, obw. lwowski. Wêze³ kolejowy ...........................................................................
102. Droga E50 (M17) z Mukaczewa do U¿gorodu i przejœcia granicznego w Czopie .........
342
326
326
327
327
328
328
329
329
330
330
331
331
332
332
333
333
334
334
335
335
336
336
337
337
338
338
Download