Udział mieloidalnych komórek supresorowych w zarażeniu Heligmosomoides polygyrus u myszy Celem projektu jest określenie udziału oraz funkcji mieloidalnych komórek supresorowych (Myeloid Derived Suppressor Cells; MDSC) w zarażeniu Heligmosomoides polygyrus, pasożytniczym nicieniem jelitowym, u myszy. Zostaną także wytypowane białka pochodzenia pasożytniczego o właściwościach indukujących tę subpopulację komórek. Obecność komórek MDSC stwierdzono w różnych chorobach, m. in. nowotworach, a coraz więcej badań wskazuje na ich indukcję w czasie zarażeń różnymi pasożytami. Wydaje się, że mogą one być jednym z mechanizmów wzbudzanych przez nicienie pasożytnicze, mającym na celu obniżenie reakcji zapalnej i umożliwiającym pasożytowi pozostanie w żywicielu. W projekcie zostanie stwierdzone czy zarażenie nicieniem pasożytniczym powoduje pojawienie się komórek o charakterystyce MDSC. Za pomocą analizy cytometrii przepływowej zostanie określony fenotyp komórek obecnych w płynie otrzewnowym, śledzionie i jelicie oraz odsetek komórek pozytywnych dla markerów CD11b oraz Gr1. Komórki te zostaną scharakteryzowane in vitro; zostanie określony profil wydzielanych cytokin, poziom metabolizmu L-argininy oraz zdolność do obniżania proliferacji limfocytów T. Następnie rola tych komórek w zarażeniu zostanie potwierdzona in vivo; myszom zarażonym H. polygyrus zostaną podane inhibitory arginazy1 oraz iNOS, enzymów metabolizujących Largininę, które odpowiadają za supresorowe właściwości komórek MDSC. Określony zostanie poziom inwazji oraz odsetek mieloidalnych komórek supresorowych. Stwierdzone zostanie również czy suplementacja diety Largininą może przywrócić obronną reakcję żywiciela i skutkować obniżonym poziomem inwazji. Następnie zostaną przeprowadzone doświadczenia mające zidentyfikować i scharakteryzować białka pasożytnicze odpowiadające za indukcję komórek MDSC. Antygen somatyczny pasożyta zostanie rozdzielony za pomocą metody HPLC na frakcje, które zostaną zbadane in vitro oraz in vivo. Stwierdzone zostanie, które frakcje mogą wzbudzać aktywację tych komórek supresorowych oraz jakie białka za to odpowiadają. Mieloidalne komórki supresorowe są jeszcze słabo poznaną populacją, jednak wydaje się, że są one bardzo ważne w rozwoju różnych chorób i w znacznym stopniu obniżają skuteczność terapii, np. przeciwnowotworowej. Uważa się, że mogą one pełnić ważną rolę także w immunosupresji wywoływanej przez pasożyty. Wykazano, że antygeny pozyskane od niektórych helmintów (tasiemców i przywr) powodują u myszy pojawienie się komórek MDSC, które skutecznie hamują odporność mediowaną przez limfocyty T. Potwierdzenie udziału tej subpopulacji w immunosupresji wywoływanej przez H. polygyrus będzie stanowić ważny wkład w rozwój wiedzy na temat zarażeń nicieniami pasożytniczymi. Wskazanie białek, które indukują pojawienie się tych komórek, będzie ważnym krokiem w opracowywaniu terapii mających na celu wyeliminowanie tej populacji komórek nie tylko w czasie zarażeń nicieniami, ale także innych chorobach, np. nowotworowych.