Europejski Komitet Ekonomiczno–Społeczny Dokument informacyjny Warsztaty Wyniki konsultacji społecznych dotyczących przeglądu dyrektywy w sprawie niebieskiej karty EKES, 3 grudnia 2015 r. 1. Cel dyrektywy w sprawie niebieskiej karty UE Dyrektywa UE w sprawie niebieskiej karty została przyjęta w 2009 r. w celu ułatwienia przyjmowania i mobilności wysoko wykwalifikowanych migrantów i członków ich rodzin poprzez harmonizację warunków wjazdu i pobytu na terenie UE oraz przyznanie takim osobom statusu prawnego i szeregu praw. Jej celem jest pozyskanie z całego świata wysoko wykwalifikowanych migrantów, którzy mogą przyczynić się do pobudzenia wzrostu gospodarczego i konkurencyjności, w szczególności wzmocnienia unijnej gospodarki opartej na wiedzy, rozwiązywania problemu niedoborów na rynku pracy oraz wyrównywania kosztów starzenia się społeczeństwa. Niebieska karta jest systemem zarządzanym popytem i stymulowanym przez pracodawcę (w przeciwieństwie do stosowanych w niektórych krajach systemów punktowych). 2. Ocena niebieskiej karty UE W pierwszym sprawozdaniu z wdrażania dyrektywy w sprawie niebieskiej karty1, opublikowanym w 2014 r., Komisja Europejska wskazała szereg zagadnień, które mogą mieć negatywny wpływ na skuteczność niebieskiej karty i zmniejszyć atrakcyjność UE w globalnej rywalizacji o wysoko wykwalifikowanych pracowników. W sprawozdaniu tym wskazano także, że istnieją znaczne różnice między państwami członkowskimi, jeśli chodzi o liczbę przyznanych niebieskich kart, a także ich gotowość do przyjęcia i promowania programu. Komisja wyraziła zatem niepokój w związku z nieprawidłowościami w transpozycji, niskim poziomem spójności, ograniczoną liczbą uprawnień i przeszkodami na drodze mobilności wewnątrz UE. Tymczasem przewodniczący Komisji Jean-Claude Juncker uczynił „nową politykę dotyczącą legalnej migracji” jednym ze swoich dziesięciu priorytetów, podkreślając w szczególności potrzebę przeglądu dyrektywy w sprawie niebieskiej karty. Celem jest sprawienie, aby Europa przyciągała wysoko 1 Komunikat z 22 maja 2015 r. dotyczący wdrożenia dyrektywy 2009/50/WE w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji („Niebieska karta UE”), COM(2014) 287 final. EESC-2015-06254-00-01-INFO-TRA (EN) 1/4 Rue Belliard/Belliardstraat 99 — 1040 Bruxelles/Brussel — BELGIQUE/BELGIË tel. +32 25469011 — faks +32 25134893 — internet: http://www.eesc.europa.eu PL wykwalifikowanych migrantów co najmniej równie skutecznie, jak inne miejsca docelowe popularne wśród migrantów, takie jak Australia, Kanada i Stany Zjednoczone. Oczekuje się, że w marcu 2016 r. Komisja Europejska przedstawi wniosek dotyczący zmiany dyrektywy, jako element szerszego pakietu środków. Proces przeglądu, w ramach którego opracowuje się zmienioną dyrektywę, obejmuje ewaluację i ocenę skutków. Wykorzystuje się w nim konsultacje z zainteresowanymi stronami i ekspertami oraz badania. 3. Cel warsztatów Celem warsztatów jest przedstawienie i omówienie wyników publicznych konsultacji na ten temat. Dyskusja będzie miała na celu zebranie opinii na temat tego, w jaki sposób można najlepiej zaradzić niedociągnięciom tego systemu i w jaki sposób może on się stać bardziej skuteczny i atrakcyjny. Kluczowe pytania, na które należy odpowiedzieć: 1. Czy UE musi przyciągać i zatrudniać pracowników z krajów nienależących do UE? Jak możemy zagwarantować, że kandydaci z innych państw członkowskich UE mają również możliwość obsadzenia stanowisk? 2. W jaki sposób możemy zagwarantować, że migracja zarobkowa będzie wykorzystywana do wypełniania niedoboru pracowników i nie będzie przyczyniała się do nieuczciwej konkurencji w zakresie wynagrodzeń? 3. W jaki sposób możemy pomóc w skontaktowaniu się unijnym pracodawcom i potencjalnym pracownikom spoza UE? W jaki sposób można poprawić sposób funkcjonowania międzynarodowego rynku pracy? 4. Czy istniejące kanały legalnej migracji, takie jak niebieska karta UE, stanowią alternatywę dla osób pomysłowych, przedsiębiorczych i/lub wysoko wykwalifikowanych, uciekających przed konfliktem? Jeśli tak, w jaki sposób można wskazać takie osoby przed ich wjazdem do UE i/lub w trakcie procedury azylowej i jak można to konkretnie przeprowadzić? W jaki sposób można ułatwić wpuszczenie ich na terytorium UE i/lub dopuszczenie do rynku pracy? 5. W dyrektywie (art. 3 ust. 4) wyraźnie zezwala się państwom członkowskim na stosowanie krajowych systemów skierowanych do grupy wysoko wykwalifikowanych migrantów równolegle z unijnym systemem niebieskiej karty. Takie zezwolenia na pobyt nie uprawniają do pobytu w innych państwach członkowskich, jak przewidziano w niebieskiej karcie, ale często łatwiej jest je uzyskać lub wiążą się z one z alternatywnymi uprawnieniami. EESC-2015-06254-00-01-INFO-TRA (EN) 2/4 Czy konieczne jest posiadanie w państwach członkowskich równoległych systemów krajowych, uwzględniających ich konkretne potrzeby, czy też cel przyciągnięcia wysoko wykwalifikowanych migrantów można by skuteczniej osiągnąć za pomocą jednej ujednoliconej niebieskiej karty UE, ze względu na jej większą spójność i wartość marki? Jeśli tak, to jakie byłyby najbardziej zasadnicze zmiany niezbędne do uczynienia z niebieskiej karty UE atrakcyjniejszej opcji? 6. Szereg państw członkowskich uznało potencjał zagranicznych studentów i umożliwia im – pod pewnymi warunkami – dalszy pobyt w celu poszukiwania pracy. Na poziomie UE na początku bieżącego miesiąca osiągnięto polityczne porozumienie, które przyznaje studentom i naukowcom prawo pobytu co najmniej przez dziewięć miesięcy po zakończeniu studiów lub badań naukowych w celu poszukiwania pracy. Kiedy już znajdą pracę, czy niebieska karta UE stanowiłaby odpowiedni instrument do ich zatrzymania? Czy wymagałoby to innych warunków (np. niższego progu wynagrodzenia) niż ma to miejsce obecnie? Czy też ułatwiony dostęp do niebieskiej karty UE nie utrudniłby realizacji jej głównego celu, czyli zatrzymania „najlepszych i najzdolniejszych”? 7. Czy próg wynagrodzenia (obecnie: 1,5 - krotność średniego rocznego wynagrodzenia brutto w danym państwie członkowskim) jest użytecznym kryterium wyboru? Czy powinniśmy umożliwić zastosowanie różnych progów wynagrodzenia? Np. progów dla poszczególnych sektorów, zawodów lub niższego progu dla stanowisk, gdzie występuje niedobór pracowników lub dla świeżych absolwentów? 8. Uznawanie kwalifikacji nadal jest istotną przeszkodą na drodze do przyjęcia wysoko wykwalifikowanych pracowników z zagranicy. Na chwilę obecną koncentrujemy się zdecydowanie na kwalifikacjach formalnych (dyplomach), natomiast równoważne doświadczenie zawodowe nie jest powszechnie uznawane podczas kwalifikacji migrantów zarobkowych i tylko 12 państw członkowskich korzysta z tej opcji. Czy znają Państwo dobrze funkcjonujące i/lub innowacyjne krajowe systemy uznawania kwalifikacji? W jaki sposób można usprawnić współpracę między władzami imigracyjnymi, służbami zatrudnienia a organami uznającymi kwalifikacje? W jaki sposób można ocenić i uznać odpowiednie doświadczenie zawodowe zamiast wyższego wykształcenia? 9. Czy Państwa zdaniem użyteczne byłoby wprowadzenie ogólnoeuropejskich przepisów dotyczących przyjmowania przedsiębiorców? Jeśli tak, to jakich przedsiębiorców takie przepisy powinny obejmować? Czy powinny one odnosić się do wszystkich sektorów, czy też należy je skoncentrować na konkretnych sektorach? I jakie warunki przyjmowania należy wybrać? Czy oprócz tych warunków przyjmowania powinien istnieć selektywny program przeznaczony do wybierania konkretnych przedsiębiorców? Jeżeli tak, to na jakich kryteriach należy się skupić przy selekcji? Kto powinien przeprowadzić selekcję? Jaka byłaby Państwa EESC-2015-06254-00-01-INFO-TRA (EN) 3/4 zdaniem wartość dodana takich unijnych przepisów? W jaki sposób można ocenić potencjał biznesowy przedsiębiorców rozpoczynających działalność? Czy w procesie przyjmowania mogliby odgrywać jakąś rolę protektorzy przedsiębiorców (inwestorzy kapitału podwyższonego ryzyka, anioły biznesu, podmioty stymulujące przyspieszanie działań...)? Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie: Streszczenie dyrektywy w sprawie niebieskiej karty (w większości języków urzędowych UE): http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:l14573 Opinia EKES-u SOC/300 w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, przyjęta w lipcu 2008 r. (we wszystkich językach urzędowych UE): http://www.eesc.europa.eu/?i=portal.en.soc-opinions.14354 EESC-2015-06254-00-01-INFO-TRA (EN) 4/4