LOGIKA ZDAŃ Funktory zdaniotwórcze ekstensjonalne intensjonalne Funktory ekstensjonalne (prawdziwościowe) maja tę własność, że wartości logiczne zdań złożonych za ich pomocą zależą tylko od wartości logicznych ich argumentów ( a nie od treści tych argumentów). NEGACJA „p” czytamy : „nie p” albo „nieprawda, że p” p 1 0 p 0 1 KONIUNKCJA „pq” czytamy „p i q” p 1 1 0 0 q 1 0 1 0 p q 1 0 0 0 Znaczenia „lub” „co najmniej jedno z dwojga” Alternatywa „co najwyżej jedno z dwojga” Dysjunkcja „dokładnie jedno z dwojga” Ekskluzja pvq p/q p┴q ALTERNATYWA „p v q” czytamy : „p lub q ” p q pvq 1 1 0 0 1 0 1 0 1 1 1 0 DYSJUNKCJA „ p/q” czytamy: „albo p albo q ” p 1 1 0 0 q 1 0 1 0 p/q 0 1 1 1 IMPLIKACJA „p→q” czytamy : ”jeśli p to q” p q p→q 1 1 0 0 1 0 1 0 1 0 1 1 RÓWNOWAŻNOŚĆ „p↔q”, czytamy: „ p wtedy i tylko wtedy , gdy q” p 1 1 0 0 q 1 0 1 0 p↔q 1 0 0 1 Tautologia- formuła klasycznego rachunku zdań, która generuje wyłącznie zdania prawdziwe. Tautologie to inaczej prawa rachunku zdań lub prawa logiki. Prawo tożsamości p ↔ p Prawo wyłączonego środka p v p Prawo niesprzeczności ( p p) Prawo podwójnej negacji p ↔ p Prawo transpozycji prostej (p → q)↔( q → p) Wzory De Morgana: (p q)↔ ( p v q) (p v q)↔ ( p q) Ze zdania A wynika logicznie zdanie B wtedy i tylko wtedy, gdy implikacja A→B jest tautologią. Gdy ze zdania A wynika zdanie B to A nazywamy racją zdania B, B nazywamy następstwem zdania A. Wnioskowanie dedukcyjne to takie, w którym wniosek wynika logicznie z przesłanek. Wnioskowania redukcyjne- wnioskowanie, w którym z wniosku wynika przesłanka, choć z przesłanek tego wnioskowania nie wynika wniosek. Wnioskowanie redukcyjne jest zawodne. q przesłanka formułowana p → q przesłanka zazwyczaj entymematyczna p wniosek Dowodzenie wprost nie wprost Czy q? Czy q? Wiadomo, że p→q Wiadomo, że p Na pewno q! Przypuśćmy, że q Wiadomo,że q→r Wiadomo,że r Stąd q Na pewno q! Weryfikacjasprawdzanie - Redukcyjne Dedukcyjne Czy p? Czy p ? Wiadomo, że p→q Wiadomo,że p→q Wiadomo, że q Wiadomo, że q Przypuszczalnie p! Na pewno nie p!