Wspólnota

Wspólnota – Kościół
Dzień 1. Chrystus utożsamia się z Kościołem (przeczytaj i rozważ Dz 9,1-6; Ga 1,13)
Św. Paweł przed spotkaniem z Chrystusem pod Damaszkiem prześladował i
mordował członków Kościoła – wspólnoty, która trwała w łamaniu chleba, modlitwie i nauce
Apostołów. Wychowany w religii Żydowskiej, znał Prawo i Pisma. Pobierał nauki u boku
Gamaliela. Jednakże jego gorliwość w niszczeniu Kościoła wynikała z braku znajomości
Jezusa. Prześladując każdego z członków Kościoła prześladował samego Chrystusa.
A ja? Czy niszczę Kościół poprzez zabijanie jego członków? Czy mam świadomość,
że Chrystus utożsamia się z każdym bratem i siostrą tworzącymi wspólnotę Kościoła? Czy
moja postawa obmowy, krytyki, braku akceptacji brata ze wspólnoty nie przyczynia się do
prześladowania Kościoła, a tym samym Chrystusa? Ile razy już zabiłem Chrystusa w swoich
braciach i siostrach?
Proś Chrystusa o doświadczenie Damaszku w swoim życiu!
Dzień 2. Związek Chrystusa z Kościołem (przeczytaj i rozważ Ef 5, 21-33)
Św. Paweł przedstawiając obraz relacji małżeńskiej mężczyzny i kobiety ukazuje
relację Chrystusa do Kościoła. On kocha swój Kościół. Prowadzi i ochrania. Dlatego jest to
najbezpieczniejsze miejsce dla każdego człowieka.
Bóg od momentu stworzenia ludzi chciał, aby nierozerwalna więź pomiędzy kobietą a
mężczyzną wynikająca z małżeństwa była dla nich źródłem dojrzewania do świętości.
Dlatego podstawą związku małżeńskiego musi być miłość, która usuwa wszelki egoizm i
sprawia, że osoby uczą się być dla siebie nawzajem bezinteresownym darem.
Co jest podstawą mojej relacji do Chrystusa? Czy staję się bezinteresownym darem
dla niego w drugim człowieku? Czy obecność we wspólnocie uważam za rozrywkę, formę
spędzenia wolnego czasu, czy staram się poznawać tego, który się o mnie troszczy, prowadzi i
mnie ochrania? Czy obecność we wspólnocie jest źródłem mojego dojrzewania do świętości?
Proś Chrystusa, abyś każdego dnia stawał się bezinteresownym darem dla braci i sióstr
ze wspólnoty!
Dzień 3. Różnorodność tworząca jedno Ciało – Kościół (przeczytaj i rozważ 1 Kor 12,
12-31)
Obraz ciała człowieka, które jest symbolem jedności i harmonii miał już swoją
tradycję w starożytności. Grecy i Rzymianie do ciała porównywali państwo. Św. Paweł obraz
ten odnosi do Kościoła. Nazywa go Ciałem Chrystusa, z którym każdy wierny łączy się w
Eucharystii. Pomiędzy wiernymi a Chrystusem, oraz pomiędzy samymi chrześcijanami
istnieje więź tak ścisła jak pomiędzy częściami tego samego ciała. Wszyscy członkowie
Wspólnoty - Kościoła mają taką samą godność oraz wzajemnie za siebie odpowiadają. Każdy
również ma do spełnienia we wspólnocie swoją własną rolę. Dlatego też, nikt nie powinien
zazdrościć innym ich zadań i darów. Również nikt nie powinien pysznić się z zadań i darów,
tak jakby je sobie zawdzięczał.
Czy odkrywam swoje powołanie we wspólnocie? W jaki sposób rozwijam swoje dary,
aby owocnie wspierać i budować wspólnotę? Czy troszczę się o braci i siostry ze wspólnoty?
Podejmij postanowienie konkretnego rodzaju troski względem brata i siostry ze
wspólnoty!
Dzień 4. Jedność umacniająca różnorodność Ciała – Kościoła (przeczytaj i rozważ Ef 4,
1-6)
Duch Święty jest sprawcą miłości, która jest wyznacznikiem, podstawą relacji
człowieka z Bogiem i drugim człowiekiem.
“Na wszystkich bowiem zesłał Ducha Świętego, który miał ich wewnętrznie pobudzić,
aby miłowali Boga z całego serca, z całej duszy […] i aby siebie wzajemnie tak miłowali, jak
Chrystus ich umiłował.” (KK 40)
Na tym wspólnym doświadczeniu miłości opiera się jedność, która wynika z
przekonania, że wszyscy jesteśmy jednym ciałem, jednym ludem powołanym przez Boga do
tego, by stawać się źródłem miłości i pokoju. To wszystko jest darem Ducha Świętego.
Jaka jest moja postawa wobec jedności we wspólnocie, w Kościele? Czy swoimi
wypowiedziami buduje jedność, czy burzę jedność? Jaka jest moja postawa wobec braci i
sióstr, szczególne tych, którzy mnie denerwują, którzy mnie zranili, czy staram się w trudnych
sytuacjach zachowywać jedność? Czy moje zachowanie cechuje rywalizacja, czy w pokorze,
z delikatnością i cierpliwością znoszę innych w miłości?
Okazuj miłość braciom i siostrom we wspólnocie, szczególnie tym, za którymi nie
przepadam!
Dzień 5. Ja, jako członek wspólnoty – rola i budowla Boża (przeczytaj i rozważ 1 Kor 3,
7-15)
Osoby, które głoszą Ewangelię, są jedynie sługami Chrystusa wypełniającymi swoją
powołanie. Celem ich posługi jest dbanie o wzrost wierzących. Nie są to osoby, które głoszą
własne przemyślenia i chcą pozyskać zwolenników swojej wizji.
Jedynym, najważniejszym fundamentem we wspólnocie, Kościele jest Chrystus. Nie
ma innego. Na nim należy budować swoją wiarę i duchowość.
Błądzą ci, którzy skupiają swoją uwagę na osobie głoszącej, lub Pasterzu i wokół
niego tworzą ugrupowanie, zamiast w centrum postawić Chrystusa i dbać o jedność Kościoła,
którego On jedynie jest Panem i Pasterzem.
Jaką ja jestem rolą i budowlą Bożą? Na jakim fundamencie wznoszę swoją wiarę i
życie duchowe? Czy Chrystus jest w centrum mojej modlitwy, podczas spotkania, Mszy Św.?
Każdego dnia odnawiaj Wyznanie Jezusa Jedynym Panem i Zbawicielem swojego
życia!
Dzień 6. Struktura i urzędy w Kościele (przeczytaj i rozważ Ga 2, 1-9; 1 Tm 3, 1-16)
Św. Paweł w liście do Tymoteusza przedstawia strukturę posług w Kościele układając
ją w hierarchii ważności. Podaje również cechy jakimi powinien odznaczać się kandydat do
danej posługi.
Sam mając świadomość, że w Kościele bardzo ważne jest posłuszeństwo przełożonym
udaje się do Jerozolimy celem potwierdzenia przez autorytet Apostołów swojej misji.
Czym dla mnie jest posłuszeństwo przełożonym wspólnoty, Pasterzowi, animatorowi,
księdzu proboszczowi, biskupowi?
Proś Boga o posłuszeństwo swoim przełożonym!