RODZAJE MUTACJI I ICH SKUTKI.doc (83 KB) Pobierz ĆWICZENIE 7 RODZAJE MUTACJI I ICH SKUTKI mutacje to nagłe i trwałe zmiany w informacji genetycznej; dzieli się je na: mutacje genowe (punktowe) dotyczą zmian w budowie genu mutacje chromosomowe (aberracje chromosomowe) związane są z naruszeniem budowy chromosomu mutacje genomowe dotyczą zmian w liczbie całych genomów lub pojedynczych chromosomów MUTACJE GENOWE są to zmiany sekwencji nukleotydów w obrębie genu mutacje spontaniczne – zachodzą samoistnie, głównie na skutek błędów w procesie replikacji DNA, rzadziej na drodze modyfikacji chemicznych zasad azotowych w DNA mutacje indukowane – powodowane działaniem czynników mutagennych mutacje genowe zachodzące w komórkach rozrodczych powodują trwałe zmiany przekazywane z pokolenia na pokolenie mutacje genowe zachodzące w komórkach somatycznych nie są dziedziczne; w zależności od okresu rozwoju zarodka mogą dotyczyć wszystkich komórek lub tylko pewnych części komórek dorosłego organizmu; w fenotypie osobnika z mutacją somatyczną można zaobserwować tzw. mozaikowość (np. kura o jednej nodze żółtej, a drugiej białej) częstość zachodzenia mutacji w różnych loci jest niejednakowa; w przypadku niektórych genów wykazano, że większość spontanicznych mutacji zachodzi w kilku charakterystycznych miejscach, nazywanych gorącymi miejscami – hot spots; u ludzi w genie hemofilii takimi miejscami są wysepki CpG rodzaje mutacji genowych i ich skutki można analizować na poziomie DNA lub na poziomie polipeptydu rozpatrując mutację na poziomie DNA można wyróżnić następujące zmiany w sekwencji nukleotydów w danym genie: 1. tranzycja – zamiana jednej zasady purynowej na drugą purynową lub pirymidynowej na inną pirymidynową (zamiany par zasad A/T ↔ G/C) 2. transwersja – zamiana zasady purynowej na pirymidynową i odwrotnie pirymidynowej na purynową; w podwójnej helisie będą to zamiany: A/T ↔ C/G ↓↑ T/A ↔ G/C 3. delecja – wypadnięcie (utrata) jednej lub kilku par nukleotydów 4. insercja – wstawienie jednej lub kilku par nukleotydów przeważająca część mutacji genowych nie powoduje żadnych zmian w produkcie genowym, dlatego nazywane są cichymi podstawieniami; mutacja w miejscu wiązania białek regulatorowych może powodować inaktywację promotora lub sekwencji regulatorowych mutacje genowe powodujące zauważalny efekt fenotypowy stanowią małą część mutacji zachodzących w DNA; mutacja w niezbędnym dla komórki genie może spowodować jej śmierć, gdy białko kodowane przez ten gen będzie nieaktywne mutacje genowe mogą wywołać różne efekty na poziomie polipeptydu: 2 tranzycja lub transwersja: 1. może powodować zmianę synonimiczną: nowy kodon odpowiada temu samemu aminokwasowi co kodon niezmutowany; jest to mutacja cicha – nie wpływa na kodującą funkcję genomu 2. może powodować zmianę niesynonimiczną (mutacja zmiany sensu, missens): zamiana kodonu dla danego aminokwasu na inny kodon innego aminokwasu – zmiana składu syntetyzowanego peptydu; mogą nie mieć zauważalnego wpływu na funkcję białek w komórce, ale też mogą prowadzić do syntezy białek o zmienionych właściwościach fizycznych lub chemicznych 3. mutacja typu nonsens: zamiana kodonu kodującego jakiś aminokwas na kodon terminacyjny – przerwanie syntezy i powstanie krótszego polipeptydu; z reguły prowadzi zwykle do całkowitej utraty aktywności białka 4. ominięcie kodonu terminacyjnego: zamiana kodonu terminacyjnego na taki, który odpowiada jakiemuś aminokwasowi – białko jest wydłużone o dalsze aminokwasy na końcu C; niewielkie przedłużenie może nie wpływać na funkcję; znaczniejsze może spowodować osłabienie aktywności delecje i insercje 5. mutacja prowadząca do przesunięcia fazy odczytu: delecja lub insercja jednej lub większej liczby par nukleotydów (z wyjątkiem 3 i wielokrotności) – niezgodna z pierwotną fazą odczytu kodonów translacja polipeptydu; prowadzi zwykle do całkowitej utraty aktywności białka 6. mutacje typu delecja lub insercja aminokwasu – delecja lub insercja trzech par nukleotydów stanowiących kodon dla aminokwasu (lub wielokrotności liczby 3) w łańcuchu DNA powoduje najczęściej utratę lub dodanie jednego bądź kilku aminokwasów w białku kodowanym przez dany gen; często nieznaczące efekty w funkcjonowaniu białka ale gdy duże zmiany to zaburzenie funkcjonowania białka MUTACJE CHROMOSOMOWE - powodowane zmianą w budowie chromosomu - przyczyny zmian w budowie chromosomu o pierwotna przyczyna to pękniecie chromosomu (przerwanie ciągłości) – dwa niestałe, lepkie końce; mechanizmy naprawy mogą tego nie naprawić (efekt – utrata chromosomu) lub naprawić nieprawidłowo (efekt – przegrupowanie fragmentów w obrębie jednego chromosomu lub kariotypu; powstanie nietypowych struktur) o niezrównoważona wymiana fragmentów chromatyd niesiostrzanych podczas crossing over – powstanie chromosomów z brakiem (delecja) lub podwojeniem (duplikacja) jakiegoś fragmentu o - nieprawidłowy podział centromeru mutacje zrównoważone – zasadniczo nie zmienia się ilość materiału genetycznego, następuje zmiana jego rozmieszczenia w genomie; liczba chromosomów prawidłowa (46) lub zmieniona (45); u nosicieli może nie przejawiać się fenotypowo, ale najczęściej mają negatywny wpływ na płodność nosiciela - mutacje niezrównoważone – zmiana ogólnego układu genowego; większa ilość materiału genetycznego; nie zmienia się liczba chromosomów; zawsze dochodzi do fenotypowego ujawnienia się choroby Translokacje - przyczyny: pęknięcie w dwóch chromosomach, a następnie przeniesienie materiału genetycznego z jednego chromosomu na drugi i naprawa w miejscu nieprawidłowego ułożenia lub przeniesienie w inne miejsce tego samego chromosomu - inną przyczyną jest połączenie się dwóch chromosomów - t. intrachromosomalne (wewnętrzne) – między ch-ami homologicznymi, siostrzanymi - t. interchromosomalne (zewnętrzne) - między ch-ami niehomologicznymi Translokacja wzajemna - wymiana materiału chromosomowego leżącego dystalnie od pęknięć w obu chromosomach (pęka długie lub krótkie ramię w chromosomach homologicznych lub niehomologicznych) - jeśli mutacji podlegają chromosomy homologiczne i wymienione zostaną nierówne fragmenty chromosomów – podczas mejozy powstają gamety obarczone delecją lub duplikacją – skutek letalny - jeśli mutacji podlegają chromosomy niehomologiczne – podczas pachytenu profazy I zostanie uformowany tetrawalent (umożliwia łączenie segmentów homologicznych – później otwiera się tworząc koło lub łańcuch utrzymywany przez chiazmy) - translokacja wzajemna jest dziedziczona, jeśli wystąpi w linii komórek płciowych, przez połowę potomstwa nosiciela Translokacja robertsonowska (fuzja centryczna) - pęknięcia w pobliżu centromerów dwóch chromosomów akrocentrycznych i fuzja krzyżowa po niewłaściwym naprawieniu (dwa akrocentryczne chromosomy łączą się w rejonie centromerów – chromosom meta- lub submetacentryczny) – w kariotypie o jeden chromosom mniej - w większości przypadków pęknięcie tuż powyżej centromeru – pojedynczy chromosom z dwoma centromerami (dicentryczny) i fragment bez centromeru (acentryczny), który nie uczestniczy w mitozie i ulega utracie w następnym podziale komórkowym – zawiera przede wszystkim niekodujące sekwencje powtarzalne (nie odbija się niekorzystnie na nosicielu) - fuzji mogą ulegać chromosomy homologiczne i niehomologiczne - jeśli fuzji ulegają chromosomy homologiczne – w pachytenie nowo powstały chromosom dwuramienny pozostaje jako uniwalent; w anafazie I nastąpi nieprawidłowa segregacja chromosomów - jeśli fuzji ulegają chromosomy niehomologiczne – w komórce powstaje układ składający się z jednego chromosomu dwuramiennego oraz po jednym chromosomie z dwóch par akrocentrycznych; podział mejotyczny – w pachytenie formuje się triwalent, w którym chromosomy akrocentryczne koniugują z homologicznymi ramionami chromosomu powstałego w wyniku fuzji - poronienia samoistne i selekcje gamet powodują, że obserwowana częstość występowania potomstwa z niezrównoważoną translokacją jest mniejsza od przewidywanej - fuzja centryczna jest dziedziczona przez połowę potomków nosiciela Fuzja tandemowa - podobna do fuzji centrycznej; nieprawidłowa naprawa pęknięć w dwóch chromosomach – jedno w części końcowej ramienia w chromosomie 1 lub 2-ramiennym, a drugie tuż pod centromerem w ramieniu długim chromosomu akrocentrycznego efekt – duże fragmenty chromosomowe połączone tandemowo (jeden za drugim), a małe - fragmenty zostają zagubione - tandem fuzja między dwoma homologicznymi chromosomami akrocentrycznymi – podczas mejozy powstają aneuploidalne gamety tandem fuzja między dwoma niehomologicznymi chromosomami – może powodować - nieznaczne obniżenie płodności (zamieranie zarodków, które powstały na bazie gamet o niezrównoważonej ilości informacji genetycznej) - dziedziczenie przez połowę potomków nosicieli Translokacja insercyjna - trzy pęknięcia w jednym lub dwóch chromosomach – interstycjalna delecja odcinka w jednym chromosomie i jego insercja w wolne miejsce na drugim chromosomie - zrównoważony nosiciel jest zdrowy, ale może mieć potomstwo niezrównoważone z duplikacją lub delecją Inwersja - dwa pęknięcia w jednym chromosomie z odwróceniem o 180º odcinka między nimi i niewłaściwe ich naprawienie (zmiana pozycji genów – zmiana ich działania) - i. paracentryczna (acentryczna) – na jednym ramieniu, bez centromeru - i. perycentryczna (eucentryczna) – po obu stronach centromeru, obejmuje centromer - na ogół brak zaburzeń klinicznych, ale zwiększone ryzyko powstania gamet niezrównoważonych - i. zakłóca łączenie się w pary homologicznych ch-omów podczas mejozy - koniugacja może przebiegać w trojaki sposób: chromosomy tworzą pętlę inwersyjną (w regionie inwersji) – zapewnia to zachowanie koniugacji wzdłuż całego biwalentu (w inwertowanym odcinku zwykle brak c-o) chromosomy są częściowo nieskoniugowane – w części gdzie występuje odwrócony fragment pełna koniugacja – częściowo niehomologiczna, gdzie fragment odwrócony koniuguje z prawidłowym - najmniej korzystny jest I sposób – gdy c-o zachodzi w pętli to zniesione zostają jego skutki genetyczne i powstają gamety z delecją lub duplikacją i jednocześnie możliwe jest powstanie chromosomów dicentrycznych i acentrycznych (w inwersji paracentrycznej chromosomy te są niestabilne i rzadko powodują nieprawidłowe potomstwo) - inwersje mogą być przyczyną powstawania nowych ras, a nawet gatunków Delecja - utrata jakiejkolwiek części chromosomu – utrata informacji genetycznej, zmiany ilościowe w genomie - utrata części chromosomu pomiędzy dwoma punktami pęknięcia (d. interstycjalna); utrata w części dystalnej (d. terminalna) - w części, która uległa delecji, brak centromeru (fragment acentryczny) – zostaje ona zwykle utracona w czasie następnego podziału komórkowego - zazwyczaj delecjom autosomalnym towarzyszy upośledzenie umysłowe i wady wrodzone - istnieją odcinki o szczególnej łamliwości np. prążek q13 z chromosomu 2, q27 z chromosu X - delecja ramion długich 13 pary chromosomów 46,XX,del(13q) Duplikacja - obecność dwóch kopii odcinka chromosomu leżących obok siebie lub w innych miejscach tego samego lub innego chromosomu - przyczyny: nierówny crossing over podczas mejozy, a zjawiskiem uzupełniającym jest delecja; zaburzenie w mejozie u któregoś z rodziców z powstaniem translokacji czy inwersji - częstsza niż delecja i na ogół powoduje mniejsze nieprawidłowości - duplikacje na poziomie molekularnym odegrały prawdopodobnie ważną rolę w powstawaniu różnorodności genów podczas ewolucji np. duplikacja pierwotnych genów – nowe łańcuchy hemoglobinowe człowieka - duplikacja ramion długich jednego z chromosomów pary 1 – 46,XX,dup(1q) Chromosom kolisty (obrączkowy) - powstaje przy pęknięciu w obu ramionach chromosomu – utrata końców terminalnych (delecja) – łączenie proksymalnych lepkich końców tworzących koło -... Plik z chomika: amazona_ochrocephala_oratrix Inne pliki z tego folderu: RODZAJE MUTACJI I ICH SKUTKI.doc (83 KB) Notatki BRCZ.pdf (967 KB) W4.pdf (3148 KB) W5.pdf (5924 KB) rozwój.doc (136 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dla Mediów Dział Pomocy Opinie Program partnerski Regulamin serwisu Polityka prywatności Ochrona praw autorskich Platforma wydawców Copyright © 2012 Chomikuj.pl Ekonomia i działalność gospodarcza Komunikacja medialna Prawo w ochronie zdrowia Profilaktyka zdrowotna Promocja zdrowia