Kolokwium z przedmiotu Prawo Unii Europejskiej i Międzynarodowa Ochrona Praw Człowieka w dniu 13 listopada 2014 r. dla aplikantów radcowskich III roku – rok szkoleniowy 2014 Test B 1. a) b) c) Pełen zakres obowiązywania prawa wspólnotowego/UE to: ratione materiae; ratione loci, ratione personae; ratione temporis ratione materiae; ratione vidi, ratione personae; ratione temporis ratione materiae; ratione veni, ratione personae; ratione temporis 2. Wykładnia teleologiczna w prawie UE. Istotą tego rodzaju wykładni jest: a) wyznaczenie sensu i celu regulacji prawnowspólnotowych i prawnokrajowych. Należy interpretować je w taki sposób, by były skuteczniejsze (maksymalizacja braku oddziaływania, effet utile). b) wyznaczenie sensu i celu regulacji prawno wspólnotowych/prawnounijnych. Należy interpretować je w taki sposób, by były jak najmniej skuteczne (minimalizacja praktycznego oddziaływania, effet utile) c) wyznaczenie sensu i celu regulacji prawno-wspólnotowych /prawn-ounijnych. Należy interpretować je w taki sposób, by były jak najskuteczniejsze (maksymalizacja praktycznego oddziaływania, effet utile) 3. a) b) c) W prawie wspólnotowym/UE mamy do czynienia z precedensem o charakterze: konkretnym, wiążącym i prawotwórczym konkretnym, niewiążącym i prawotwórczym otwartym, wiążącym i prawotwórczym 4. a) b) c) W skład struktury traktatu akcesyjnego wchodzą: traktat dotyczący przystąpienia do UE traktat dotyczący warunków przystąpienia do UE i innych dostosowań prawnych traktat dotyczący Aktu Końcowego 5. Wyróżnia się następujące metody organizowania stosunków między prawem UE i prawem państw członkowskich takie jak: a) wzajemne uznanie, koordynacja, harmonizacja, substytucja b) wzajemne uznanie, koordynacja, unifikacja, substytucja c) wzajemne uznanie, koordynacja, harmonizacja, synergia 6. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej może unieważniać normy unijne sprzeczne z traktatami i: a) nie ma prawa unieważniania norm krajowych b) ma prawo unieważniania norm krajowych c) ma prawo unieważniania norm krajowych po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego państwa członkowskiego 7. a) b) c) Unia ma wyłączną kompetencję w następujących dziedzinach: unia celna Wspólna Polityka Rolna Przestrzeń/Obszar Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości 8. Zgodnie z zasadą pomocniczości, Unia w dziedzinach, które nie należą do jej wyłącznej kompetencji, podejmuje działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez: a) państwa członkowskie b) unijne instytucje c) Trybunał Sprawiedliwości poprzez jego wyroki 9. Prawo wspólnotowe po Traktacie z Lizbony to prawo stanowione na podstawie: a) Traktatu o funkcjonowaniu Euratomu b) Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dawny Traktat o Wspólnocie Europejskiej) c) Traktatu o Europejskiej Wspólnocie Energii Atomowej 10. Seria C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej zawiera informacje i zawiadomienia UE, w tym: a) prawo wtórne UE b) prawo pierwotne UE c) pełną treść skarg do Trybunału Sprawiedliwości 11. Z dniem 1 listopada 2014 r. decyzje w Radzie będą podejmowane w systemie: a) jednomyślności; b) głosów ważonych; c) większości kwalifikowanej. 12. Liczba sędziów Trybunału Sprawiedliwości wynosi obecnie: a) 26; b) 27; c) 28 13. Który ze wskazanych organów Unii Europejskiej pełni rolę organu prawodawczego: a) Komisja Europejska; b) Rada Europejska; c) Rada. 14. Traktat o utworzeniu Unii Europejskiej jest: a) aktem konstytucyjnym; b) umową międzynarodową; c) aktem organów Unii Europejskiej. 15. Nadanie Unii Europejskiej osobowości prawnej nastąpiło w: a) traktacie Rzymskim; b) traktacie z Maastricht; c) traktacie Lizbońskim. 16. Przewodniczącym Rady Europejskiej jest obecnie: a) Herman van Rompuy; b) Jerzy Buzek, c) David Cameron. 17. Wejście w życie traktatu zmieniającego wymaga: a) opublikowania w Dzienniku Ustaw; b) zgody wszystkich Państw Członkowskich; c) akceptacji przez Radę Europejską. 18. Prawidłowa implementacja dyrektywy wymaga: a) jej opublikowania w Dzienniku Ustaw; b) wprowadzenia jej treści do przepisów krajowych; c) opublikowania w Dzienniku Urzędowym UE. 19. Zasada pierwszeństwa prawa UE oznacza, że sąd stwierdzając sprzeczność między prawem UE a prawem krajowym: a) uchyla przepis prawa krajowego i stosuje prawo UE; b) zwraca się ze skargą konstytucyjną do Trybunału Konstytucyjnego; c) pomija przepis prawa krajowego i stosuje prawo UE. 20. W toku postępowania cywilnego sąd stosuje prawo UE: a) na zarzut podniesiony przez stronę; b) po uzyskaniu wyraźnego zalecenia ze strony TSUE; c) z urzędu; 21. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) przysposobienie podlega: a) prawu ojczystemu przysposabiającego, b) prawu ojczystemu przysposabianego, c) prawu miejsca zamieszkania przysposabianego. 22. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) prawo właściwe dla pozaumownej odpowiedzialności cywilnej wynikającej z wypadków drogowych określa: a) Konwencja o prawie właściwym dla wypadków drogowych, sporządzona w Hadze dnia 4 maja 1971 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 63, poz. 585), b) prawo państwa miejsca wypadku drogowego, c) prawo państwa miejsca zamieszkania poszkodowanego. 23. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) prawo właściwe dla zobowiązania ze zdarzenia niebędącego czynnością prawną określa: a) prawo państwa miejsca zdarzenia, b) rozporządzenie (WE) nr 864/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ("Rzym II") (Dz. Urz. UE L 199 z 31.07.2007, str. 40), c) prawo państwa zamieszkania poszkodowanego. 24. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) jeżeli prawo polskie przewiduje obowiązek ubezpieczenia, umowa takiego ubezpieczenia podlega: a) prawu miejsca zamieszkania osoby ubezpieczonej, b) prawu polskiemu, c) prawu miejsca siedziby ubezpieczyciela. 25. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) prawo właściwe dla zobowiązania umownego określa: a) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz. Urz. UE L 177 z 04.07.2008 r., str. 6) b) prawo państwa miejsca siedziby lub zamieszkania strony zobowiązanej do świadczenia charakterystycznego, c) prawo polskie. 26. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) dla sprawy spadkowej właściwe jest: a) zawsze prawo ojczyste spadkodawcy z chwili jego śmierci b) zawsze prawo właściwe dla ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy c) w razie braku wyboru prawa prawo ojczyste spadkodawcy z chwili jego śmierci. 27. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) uznanie dziecka poczętego lecz nienarodzonego podlega: a) prawu ojczystemu matki z chwili uznania, b) prawu właściwemu dla miejsca zamieszkania matki lub jej zwykłego pobytu z chwili uznania c) prawu ojczystemu uznającego 28. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) o możności zawarcia małżeństwa rozstrzyga w stosunku do każdej ze stron: a) jej prawo ojczyste z chwili zawarcia małżeństwa, b) prawo właściwe według jej miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu z chwili zawarcia małżeństwa c) jej prawo ojczyste z chwili uzyskania pełnoletniości 29. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) własność i inne prawa rzeczowe podlegają: a) prawu ojczystemu właściciela lub uprawnionego z tytułu praw rzeczowych, b) prawu państwa, w którym znajduje się ich przedmiot, c) prawu miejsca zamieszkania, zwykłego pobytu lub siedziby właściciela lub uprawnionego z tytułu praw rzeczowych 30. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 2011r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. nr 80, poz. 432) w razie braku wyboru prawa zobowiązanie z jednostronnej czynności prawnej podlega prawu państwa: a) w którym osoba dokonująca czynności prawnej ma miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę. Jeżeli z okoliczności wynika, że zobowiązanie pozostaje w ściślejszym związku z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa. b) prawu ojczystemu osoby dokonującej czynności prawnej. Jeżeli z okoliczności wynika, że zobowiązanie pozostaje w ściślejszym związku z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa. c) prawu miejsca wykonania zobowiązania. Jeżeli z okoliczności wynika, że zobowiązanie pozostaje w ściślejszym związku z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.