opracowanie_biologia_pytania_calosciowe

opracowanie_biologia_pytania_calosciowe.doc
(77 KB) Pobierz
Gnatosoma
Tarczka grzbiet.
Głaszczki
Człon Wierzch.
Pola porowate
Otw. Płciow.
Dymorfizm
Stad. Nimfalne
Oczy
Liczba jaj
Długość żeru
Długość życia
Grupa ekol.
1. Porównanie:
Różnice morfologiczne i biologiczne
Morfologiczne
ARGASIDAE
IXODIDAE
Str. Brzuszna
Str. Grzbiet.
+
Wyodrębnione
2 i 3 zespolone
Wid. Od str. Grzbiet.
Wid. Od str. Brzusz.
+
Na wys. 2-3 pary
Na wys. 3 pary
Słaby
Wyraźny
2-3
1
+
Biologiczne
150 (kilka razy)
1k –20k (jeden raz)
Krótko (0,5-2h)
Długo (do 2 tygodni)
Wiele lat (nawet 20)
Kilka mies. (do 3 lat)
Kleszcze gniazdowe
Kleszcze pozagniazd.
2. Patogeny:
- Pediculus humanus: ricketsia prowazekii (dur plamisty), ricketsia Guintana (gorączka Okopowa), borrelia
recurrentis (dur powrotny endemiczny)
- Xenopsylla cheopis: yersinia pestis (dżuma), ricketsia pestis (gorączka tyfucu endemmicznego), salmonella
sp, tularemia, dur wysypkowy szczurzy, gorączka Gór Skalistych, bacillus sp, hymenolepis nana & diminuta
- Ixodes ricinus: TBE – odkleszczowe zapalenie mózgu, borelioza, tularemia, erlichioza, babusia microli
(babeszjoza), pałeczki durowe, riketsje Coxiella brunetii, Borelia brugdorferi
- Pthirus pubis: nie odgrywają roli epidemiologicznej
- Pulex irritans: yersinia pestis (dżuma), francisella tularensis (tularemia), gorączka tyfusowa endemiczna,
zapelenie płuc, Diphylidium caninum, hymenolepis nana & diminuta
3. Pasożyty człowieka:
Stałe - jest to organizm który w ciągu całego swojego życia, we wszystkich stadiach rozwojowy prowadzi
pasożytniczy tryb życia, np. sarcoptes scabiei, demodex folliculorum
Czasowe – wykorzystujące żywiciela okresowo, np. podczas pobierania pokarmu (kleszcze) lub w stadiach
larwalnych (gzy), np. ixodes ricinus, argas reflexus
Okresowe - pasożytujące na żywicielu tylko w pewnych okresach cyklu życiowego, np. gzy, muchy
Przygodne - pasożytniczy tryb życia występuje tylko w pewnych warunkach i nie ma uzależnienia pasożyta
od żywiciela.
Bezwarunkowe - pasożyty prowadzą pasożytniczy tryb życia w ciągu całego cyklu rozwojowego lub w jego
części i występuje duże uzależnienie od żywiciela. Parazytyzm jest koniecznością życiową.
Telmofag – uszkadza naczynia, rozlewa do tkanek i dopiero wypija, np. Simulium ornatum, Simulium damno
sum, Tunga penetrans
Solenofag – rani nieznacznie, wypija wszystko, nie rozlewa, np. Cemex lecturalius, ornithonyssus bacoti
Euryfagiczny – szeroki zakres tolerancji co do spożywanego pokarmu, np. Strongyloides stercoralis, Taenia
saginata, Musca domestica
Stenofagiczny – wąski zakres tolerancji co do spożywanego pokarmu, np. Culex pipiens, Argas reflexus,
Ixodes ricinus
Homokseniczny – potrzebuje do zamknięcia cyklu rozwojowego tylko 1 żywiciela, np. ascaris lumbricoides,
giargia lamblia, trichomonas vaginalis
Heterokseniczny - pasożyt mający więcej niż 1 żywiciela. Czyli ma żywiciela ostatecznego i przynajmniej
jednego pośredniego, np. fasciola hepatica, fasciolopsis buski
Stenokseniczne – mogą pasożytować u niewielkiej ilości żywicieli, np. pediculus humanus, pthirus pubis
4. Żywiciele:
Ostateczny (definitywny)- organizm w którym pasożyt osiąga dojrzałość płciową i zdolność wytwarzania
komórek płciowych
Pośredni - organizm w którym występują postacie młodociane pasożyta, zanim będą mogły odbyć swój
rozwój w żywicielu ostatecznym
Przypadkowy - to taki gatunek, który nie jest zazwyczaj żywicielem danego pasożyta, lecz w bardzo
sprzyjających warunkach może się tym pasożytem zarazić
Rezerwuarowy - nie jest konieczny do odbycia pełnego cyklu życiowego pasożyta
Właściwy - najczęściej i w największej liczbie występuje określony pasożyt, w różnych warunkach
ekologicznych
Główny - częstość inwazji czyli ekstensywność i intensywność inwazji są największe w danych warunkach
środowiskowych
Uboczny - nasilenie inwazji jest małe
Parateniczny - nie jest niezbędny do rozwoju pasożyta; w jego organizmie nie następuje rozwój pasożyta a
jedynie kumuluje formy larwalne
5. Zoonozy:
Bezpośrednie – mogą być utrzymane przez 1 gatunek kręgowców,
Cyklozoonozy – utrzymanie czynników chorobotwórczych w przyrodzie jest możliwe przy udziale więcej niż
jednego kręgowca,
Metazoonozy – w utrzymaniu czynników chorobotwórczych uczestniczy kręgowiec i bezkręgowiec,
Saprozoonozy – krążenie czynnika zależy od nieożywionego rezerwuaru lub miejsca rozwoju oraz od
kręgowca
Antropozoonozy (choroby odzwierzęce) – inwazje, w których pasożyty są przenoszone ze zwierząt do
człowieka.
Zooantroponozy – inwazje, w których pasożyty z reguły są przenoszone z jednego na drugiego człowieka,
ale mogą być również przenoszone na zwierzęta.
Amfiksenozy – zoonozy, w których czynniki chorobotwórcze są przenoszone z człowieka na niższe kręgowce
i odwrotnie.
6. Przenoszone przez łożysko:
Babesia microti, plazmodium falciparum, ovale, vivax, toxoplasma gondii, trypanosoma brucei gambiese,
rhodesiense, przez żyłę pępkową: Toxocara canis, Onchocerca volvulus, Ancylostoma duodenale
7. Stawonogi przenoszące pierwotniaki:
Dermacentor reticulates – Babesia sp.
Ixodes ricinus – babesia microti
Anopheles maculipennis – plazmodium
Glossina palpalis – trypanosoma brucei gambiese
Musca domestica – cysty pierwotniaków, trofozoity pełzaków
Rhodnius prolixus – trypanosoma cruzi
Triatoma infestans – trypanosoma cruzi
8. Obrona przed odpowiedzią immunologiczną:
- Mała immunogenność. Nicienie pasożytnicze pokryte są specyficzną warstwą mieszaniny białek i lipidów,
która słabo immunizuje. Znaczy to, że przeciwko tej gładkiej warstwie o specyficznym składzie, trudno
gospodarzowi wytworzyć przeciwciała.
- Ucieczka do wnętrza. Zarodziec malarii ucieka do wnętrza komórek wątroby lub czerwonych krwinek i tam
się usadawia i namnaża.
- Molekularny wyścig zbrojeń. Trypanosoma zmienia na swojej powierzchni średnio co 10 dni białka, więc
układ immunologiczny musi cały czas za tymi zmianami nadążać. Genów na te białka ma około 1000.
- Zachowanie środowiska. Komórki zainfekowane dostają sygnał do apoptozy – swej zaprogramowanej
śmierci. W interesie patogenu leży zachowanie środowiska, w którym on się namnaża. Jak one się bronią ?
Bakteria kiły koduje białko crmA inhibujące pewną kaspazę, przekazującą sygnał do apoptozy.
- Otaczanie się płaszczem z cząsteczek gospodarza.
- Produkcja substancji immunosupresyjnych.
- Wytwarzanie wokół pasożyta substancji, które ukrywają antygeny.
9. Pojęcia:
Prewalencja - określenie częstości występowania danej choroby w ściśle określonym okresie, niezależnie od
czasu wystąpienia choroby, w przeliczeniu na 10 000 lub 100 000 osób.
Jajo inwazyjne – jajo, w którym rozwija się larwa, osiągając stadium inwazyjne, np. toxocara cati i canis,
enterobius vermicularis, ascaris lumbricoides.
Larwa filariopodobna - są dłuższe, mają około 55 i-im, stos gardzieli do jelita 1:1, brak pochewki, na tylnym
końcu jest karb, gardziel pozbawiona rozszerzeń charakterystycznych dla larw rabditopodobnych, mogą
wnikać aktywnie przez skórę lub ściany wewnętrzne, np. strongyloides stercoralis, ancylostoma duodenale,
necator americanus.
Melanodermia – vel Ostuda, jest to choroba barwnikowa skóry o charakterze nabytym, która występuje w
większości przypadków u kobiet. Pojawia się zazwyczaj po 30 roku życia. Zmiany skórne są zazwyczaj
położone symetryczne i mogą występować na czole, policzkach a także nad górną wargą. Plamy mają
nieregularny kształt i kolor od jasno- do ciemnobrązowego. W ich obrębie stwierdzono podwyższoną ilość
melaniny a także zwiększoną syntezę tyrozynazy.
Zespół larwy wędrującej - larva migrans visceralis, trzewna, powodowana przez Toxocara cati i canis,
ogniska zapalne w narządach zarażonych, leukocytoza, gorączka, eozynofilia, powiększenie wątroby. Larva
migrans cutanea, skórna, wysypka wędrująca, wywoływany przez Strongyloides stercoralis, jest
następstwem przypadkowej obecności inwazyjnej postaci larwalnej nicieni w warstwie rozrodczej naskórka
człowieka. Larwa wędruje od kilku mm do kilku cm na dobę i pozostawia pozakręcane, uniesione ponad
powierzchnię skóry tunele, powoduje bardzo uporczywy świąd skóry.
Parazytoza pierwotna – objawy pojawiają się od razu po wniknięciu pasożyta do żywiciela.
Parazytoza wtórna – objawy pojawiają się po jakimś czasie od wniknięcia pasożyta.
Muszyca – inwazja larw much na żywą tkankę, pierwotna - w miejscu nie zarażonym, wtórna – w miejscu
gdzie są już zmiany.
Riszta – robak medyński, samice Dracunculus medinensis pasożytujące pod skórą człowieka.
Guzki robacze – zabłąkane, otorbione larwy Ascaris lumbricoides, umiejscowione np. w oku, uchu, mózgu,
wątrobie, śledzionie.
Opuchlizna kalabarska – obrzęki skórne wielkości nawet kurzego jaja, wywoływane ruchem Loa loa pod
skórą, zanikające po paru dniach. Pojawiają się zwykle w okolicach stawów i są bolesne.
Blok bakteryjny - Występuje u kleszczy i pcheł. Bakterie i patogeny bytujące w przewodzie pokarmowym
stawonoga (np. dżumy) wytwarzają duże ilości włóknika i zaczynają blokować drożność jelita. W momencie
kiedy pasożyt zaczyna pić krew żywiciela, zablokowany przewód pokarmowy doprowadza do torsji i
powoduje powrót pobranej krwi do organizmu żywiciela, przy czym krew zostaje wymieszana z patogenami
z jelita pasożyta. Dochodzi do zarażenia żywiciela, natomiast stawonóg, jako, że nie może pobrać pokarmu,
ginie z głodu. I dobrze mu tak.
Zatrucie jatrogenne – (jatrogenne – pochodzące od lekarza) zatrucie w skutek opacznie zrozumianych słów
lekarza lub błędnych informacji od niego otrzymanych.
10. Pasożyty od zwierząt w Polsce:
- T. saginata
- T. multiceps
- E. granulosus
- Toxoplasma gondii
- Toxocara canis
- Ctenocephalides canis
- Leptopsylla segnis
- Gasterophilus intestinalis
11. Znaczenie medyczne roztoczy kurzu domowego:
- czynnik alergenny
- astma oskrzelowa
- alergie oddechowe i skórne
- nieżyt nosa i dróg oddechowych
- biorą udział w wywoływaniu choroby Kawasaki
12. Skutki działania kleszczy:
- Bezpośrednie: zaczerwienienia, odczyn alergiczny, obrzęki.
- Pośrednie: zarażenie patogenami – odkleszczowe zapalenie mózgu, borelioza, tularemia, erlichioza,
babesia microli (babeszjoza), pałeczki durowe, riketsje Coxiella brunetii, Borelia brugdorferi
13. Roztocza synantropijne (przy osiedlach ludzkich); postać inwazyjna; cykl:
- Acarus siro; postać dorosła; jajo-larwa-protonimfa-deutonimfa i deutonimfa heteromorficzna-postać
dorosła
- Dermanyssus galinae; postać dorosła, protonimfa, deutonimfa; jajo-larwa-protonimfa-deutonimfa-postać
dorosła
- Ornithonyssus bacoti; postać dorosła, protonimfa; jajo-larwa-protonimfa-deutonimfy-postać dorosła
14. Sarcoptes scabiei (świerzbowiec ludzki), różnice m/ż:
- Samica: na stopach I i II pary odnóży – przylgi, duża, odnóża II i IV pary po stronie brzusznej, wypukła od
strony grzbietowej, ciało owalne, narządy gębowe zrośnięte w postaci stożka, na grzbiecie: fałdy i bruzdy, w
części środkowej: łuski, otwór płciowy w postaci poprzecznej szczeliny po stronie brzusznej.
- Samiec: mniejszy, na stopach I, II i IV pary nóg – przylgi, blisko końca ciała: bursa copularis, na II parze nóg
– szczecinki.
...
Plik z chomika:
lana93
Inne pliki z tego folderu:

 pasozyty cz3.docx (16 KB)
CHOROBY WYWOLYWANE PRZEZ PARAZYTY I WAZNIEJSZE ICH OBJAWY.doc
(125 KB)
 opracowanie_biologia_pytania_calosciowe.doc (77 KB)
 pasozyty cz1.docx (19 KB)
 pasozyty cz2.docx (18 KB)
Inne foldery tego chomika:




Zgłoś jeśli naruszono regulamin




Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dział Pomocy
Anatomia
biofizyka
endodoncja
ergonomia 2 rok
 fizjologia

Opinie


Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl