Niech zstąpi Duch Twój - Centrum Myśli Jana Pawła II
advertisement
east news/jan zdzarski Czuwanie w 30. rocznicę I Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski Niech zstąpi Duch Twój Warszawa 6 czerwca 2009 Organizatorzy: RUCH ŚWIATŁO-ŻYCIE 2 niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój 3 Program Sobota, 6 czerwca • 9.00 Marsz gwiaździsty do placu Piłsudskiego. • 10.00 Zawiązanie wspólnoty, prezentacja Ruchów i Wspólnot. • 12.00 Katecheza na temat: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!” 30 lat temu i dzisiaj. • 13.00 Modlitwa o nowe zesłanie Ducha Świętego (modlitwa o odnowę wiary i życia chrześcijańskiego w Polsce i Europie, modlitwa za ludzi podejmujących dzieło ewangelizacji, modlitwa uwielbienia). ■■ 14.30 Przerwa ■■ 15.30 Przygotowanie do Eucharystii. • 16.00 Poświęcenie pomnika-krzyża na placu Piłsudskiego, Eucharystia – przewodniczy i homilię wygłosi abp Kazimierz Nycz. • 19.00 Koncert ewangelizacyjny zespołów NEW LIFE’m oraz Deus Meus. • 21. 00 Apel Jasnogórski. Niedziela, 7 czerwca II Dzień Dziękczynienia • 8.00 Pielgrzymka rodzinna z pl. Piłsudskiego do Świątyni Opatrzności Bożej pap/ireneusz radkiewicz do godz. 21.30, koncerty artystów polskich • 15.00 Przesyłka do nieba – „baloniki wdzięczności” • 21.37 Modlitwa Gość Niedzielny Gość Niedzielny • 12.00 Msza Święta z Aktem Dziękczynienia • 14.00 Otwarcie miasteczka zabaw i rekreacji 4 niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój 5 Siła modlitwy Jana Pawła II Celem naszego spotkania jest modlitwa o Ducha Świętego na czasy, w których dziś żyjemy. Ta ziemia nadal potrzebuje odnowy. Dzisiaj na nowo potrzeba nam tej modlitwy „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi”, bo choć wydarzyło się wiele dobrego, to także wiele rzeczy zepsuliśmy. Wiele osób jest bardzo zagubionych; pomimo tych wszystkich możliwości, jakie daje świat, wielu odczuwa samotność, pustkę. Dla wielu ludzi drugi człowiek jest tylko przedmiotem użycia, narzędziem, a nie kimś, kto ma najwyższą wartość, o kogo trzeba walczyć, o jego dobro, szczęście, o jego godność. Nie chodzi o rocznicową akademię, ale o naśladowanie Jana Pawła II. Co on wtedy zrobił? Przeprowadził narodową katechezę. Przypomniał, że kluczem do ludzkich dziejów jest Chrystus, a potem modlił się z wiarą. Wielka jest siła modlitwy nawet jednego wierzącego człowieka. Tamta modlitwa Papieża przypomina modlitwę Mojżesza. Wiara Mojżesza umożliwiła przejście narodu wybranego przez Morze Czerwone. Polacy doświadczyli czegoś podobnego. Jeśli pokolenie JP2 nie ma pozostać pustym hasłem, to powinniśmy modlić się jak on. I właśnie w tym pap/caf/tadeusz zagoździński Gość Niedzielny ierwsza pielgrzymka Papieża do ojczyzny wpisała się w zbiorową świadomość Polaków. Obraz, który pozostał w pamięci: potężny krzyż z wielką czerwoną stułą, ołtarz na placu Zwycięstwa w Warszawie i przejmujące, mocne wołanie Jana Pawła II o odnowienie oblicza ziemi, tej ziemi. Rok później wybuchła „Solidarność”, po 10 latach był Okrągły Stół i pierwsze częściowo wolne wybory – początek przemian, które doprowadziły do odzyskania wolności, 25 lat później Polska weszła do Unii Europejskiej. Czy to przypadek? Czy nie jest to dowód na działanie Boga w historii? Podczas wizyty w polskim Sejmie w 1999 roku Jan Paweł II mówił: „Dwadzieścia lat temu, podczas mojej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, razem z rzeszami zgromadzonymi we wspólnocie modlitwy na placu Zwycięstwa, przywoływałem Ducha Świętego: »Niech zstąpi Duch Święty i odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!«. Prosząc ufnie o odnowę, nie wiedzieliśmy wtedy jeszcze, jaki kształt przyjmą polskie przemiany. Dzisiaj już wiemy. Wiemy, jak głęboko sięgnęło działanie Bożej mocy, która wyzwala, leczy i oczyszcza”. Można powiedzieć, że Jan Paweł II w 1979 roku sprowokował działanie Jan Paweł II na Jasnej Górze, Boga. 4.06.1979. Wtedy naprawdę wielu luPo prawej: dzi nawracało się, wiele osób Przejazd odkrywało wówczas powołaPRL-owskiego nie do kapłaństwa, do życia papamobilu zakonnego. Wiele osób miało Nowym poczucie jedności, świadoŚwiatem, mość, że ja jako człowiek mam Warszawa, 2.06.1979 swoją godność, swoją wartość. Ks. Adam Wodarczyk moderator generalny Ruchu Światło–Życie Gość Niedzielny east news P miejscu, tu, w stolicy, w sercu życia politycznego, ekonomicznego, medialnego kraju. Chrześcijanie tutaj powinni przypomnieć, że Panem historii jest Jezus Chrystus i wołać o pomoc Ducha Świętego w rozwiązywaniu dzisiejszych problemów. Mamy za co dziękować Bogu i mamy o co Go prosić. Żyjemy dziś w zupełnie nowych okolicznościach, ale polska ziemia wciąż potrzebuje duchowej odnowy. Idea spotkania modlitewnego w sercu Warszawy została życzliwie przyjęta przez abp. Kazimierza Nycza, metropolitę warszawskiego. Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz uznała, że będzie to najlepszy moment na poświęcenie pomnika-krzyża, upamiętniającego pielgrzymkę Jana Pawła do Polski, który stanął na placu Piłsudskiego. Organizatorami spotkania są Centrum Myśli Jana Pawła II oraz Ruch Światło–Życie, który dziękuje w tym roku Bogu za 40 lat swojego istnienia. 6 niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój 7 Człowieka ani Polski nie moż na zrozumieć bez Chrystusa Słowa Papieża wypowiedziane 2 czerwca 1979 r na placu Zwycięstwa były zapowiedzią nowego etapu dziejów Polski. Po 30 latach trzeba na nowo odczytać jego przesłanie. east news ane mi jest dzisiaj, na pierwszym etapie mojej papieskiej pielgrzymki do Polski, sprawować Najświętszą Ofiarę w Warszawie, na placu Zwycięstwa. Liturgia sobotniego wieczoru, w przeddzień Zesłania Ducha Świętego, przenosi nas do Wieczernika w Jerozolimie, w którym nazajutrz apostołowie – zgromadzeni wokół Maryi, Matki Chrystusa – mają otrzymać Ducha Świętego. Otrzymają Ducha, którego Chrystus im wyjednał przez krzyż, aby w mocy tego Ducha mogli wypełnić Jego polecenie. „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19–20). W takich słowach Chrystus Pan przed swym odejściem ze świata przekazał apostołom swe ostatnie polecenie, swój „mandat misyjny”. I dodał: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20). (…) Dzień Zielonych Świąt jest dniem narodzin wiary i Kościoła również na naszej polskiej ziemi. Jest to początek przepowiadania wielkich spraw Bożych również w naszym polskim języku. Jest to początek chrześcijaństwa również w życiu „Proszę , aby naszego narodu: w jego dzieChrystus nie jach, w jego kulturze, w jego przestał być dla doświadczeniach. nas otwartą Kościół przyniósł Polsce księgą życia Chrystusa – to znaczy klucz na przyszłość”, do rozumienia tej wielkiej Jan Paweł II, i podstawowej rzeczywistości, Warszawa, jaką jest człowiek. Człowieka 2.06.1979 Gość Niedzielny Gość Niedzielny D bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chry- klucz dla zrozumienia naszego narodu, narastusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam zilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właści- zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość wa godność, ani jakie jest jego powołanie i osta- tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudteczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego ną – bez Chrystusa. Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku zrozumieć bez Chrystusa. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z naz dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu jeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której dziejów Polski – przede wszystkim jako dzie- legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięjów ludzi, którzy przeszli i przechodzą przez ta, że pod tymi samymi gruzami legł również tę ziemię. Dzieje ludzi! Dzieje narodu są przede Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed wszystkim dziejami ludzi. A dzieje każdego czło- kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Nie spowieka toczą się w Jezusie Chrystusie. W Nim sób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława stają się dziejami zbawienia. na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego wedle tego, co wniósł on w rozwój i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus. człowieka i człowieczeństwa, w jego świadomość, serce, suCzłowiek Tysiąclecie chrztu Polski, mienie. To jest najgłębszy nurt którego szczególnie dojrzałym nie może siebie kultury. To jej najmocniejszy sam do końca owocem jest św. Stanisław – tyzrozumieć zrąb. To jej rdzeń i siła. Otóż tego, siąclecie Chrystusa w naszym bez Chrystusa. co naród polski wniósł w rozwój wczoraj i dzisiaj – jest głównym Nie może człowieka i człowieczeństwa, motywem mojej pielgrzymki, mozrozumieć ani co w ten rozwój również dzisiaj jej dziękczynnej modlitwy wspólkim jest, ani jaka wnosi, nie sposób zrozumieć i ocenie z wami wszystkimi, drodzy jest jego właściwa nić bez Chrystusa. „Ten stary dąb rodacy, których Jezus Chrystus godność, ani tak urósł, a wiatr go żaden nie obanie przestaje uczyć wielkiej sprajakie jest jego lił, bo korzeń jego jest Chrystus” wy człowieka. Z wami, dla których powołanie (Piotr Skarga, Kazania sejmowe). Chrystus nie przestaje być wciąż i ostateczne Trzeba iść po śladach tego, czym otwartą księgą nauki o człowieku, przeznaczenie. – a raczej kim – na przestrzeni o jego godności i jego prawach. pokoleń był Chrystus dla synów A zarazem nauki o godności i prai córek tej ziemi. I to nie tylko dla wach narodu. (…) tych, którzy jawnie weń wierzyli, W dniu dzisiejszym na tym którzy Go wyznawali wiarą Kościoła. Ale tak- placu Zwycięstwa w stolicy Polski proszę wielże i dla tych pozornie stojących opodal, poza ką modlitwą Eucharystii wspólnie z wami, aby Kościołem. Dla tych wątpiących, dla tych sprze- Chrystus nie przestał być dla nas otwartą księgą ciwiających się. (…) życia na przyszłość. Na nasze polskie jutro. Nie sposób zrozumieć dziejów narodu polDzieje Ojczyzny napisane przez Grób jedneskiego – tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, go Nieznanego Żołnierza. Przyklęknąłem przy która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas – bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten ciąg dalszy na s. 8 > niech zstąpi duch twój tym grobie, wspólnie z Księdzem Prymasem, aby oddać cześć każdemu ziarnu, które – padając w ziemię i obumierając w niej – przynosi owoc. Czy to będzie ziarno krwi żołnierskiej, przelanej na polu bitwy, czy ofiara męczeńska w obozach i więzieniach. Czy to będzie ziarno ciężkiej, codziennej pracy w pocie czoła na roli, przy warsztacie, w kopalni, w hutach i fabrykach. Czy to będzie ziarno miłości rodzicielskiej, która nie cofa się przed daniem życia nowemu człowiekowi i podejmuje cały trud wychowawczy. Czy to będzie ziarno pracy twórczej w uczelniach, instytutach, bibliotekach, na warsztatach narodowej kultury. Czy to będzie ziarno modlitwy i posługi przy chorych, cierpiących, opuszczonych. Czy to będzie ziarno samego cierpienia na łożach szpitalnych, w klinikach, sanatoriach, po domach: „wszystko, co Polskę stanowi”. Skąd przychodzą te słowa? Księże Prymasie, tak głosi Akt milenijny, złożony przez ciebie i Episkopat Polski na Jasnej Górze: „wszystko, co Polskę stanowi”. To wszystko w rękach Bogarodzicy – pod krzyżem na Kalwarii i w wieczerniku Zielonych Świąt. To wszystko: dzieje Ojczyzny, tworzone przez każdego jej syna i każdą córkę od tysiąca lat – i w tym pokoleniu, i w przyszłych – choćby to był człowiek bezimienny i nieznany, tak jak ten żołnierz, przy którego grobie stoimy... To wszystko: i dzieje ludów, które żyły wraz z nami i wśród nas, jak choćby ci, których setki tysięcy zginęły w murach warszawskiego getta. To wszystko w tej Eucharystii ogarniam myślą i sercem i włączam w tę jedną jedyną Najświętszą Ofiarę Chrystusa na placu Zwycięstwa. I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi! Amen. • Fragmenty homilii Jana Pawła II w czasie Mszy św. na placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 r. 9 Krzyż – pomnik Podczas czuwania upamiętniającego 30. rocznicę wizyty Jana Pawła II w Warszawie na placu Piłsudskiego zostanie poświęcony pomnik Papieskiego Krzyża. P rojekt pomnika został wybrany w konkursie ogłoszonym w ubiegłym roku przez miasto. Autorami zwycięskiego projektu są Marek Kuciński (lat 29), Jerzy Mierzwiak (lat 53) i Natalia Wilczak (lat 25). Pomnik będzie miał kształt dziewięciometrowego krzyża przypominającego pamiętny krzyż, który stanął w tym miejscu w roku 1979 na Mszy papieskiej i po raz drugi podczas pogrzebu kard. Wyszyńskiego 31 maja 1981 roku. Znajdą się na nim słowa wypowiedziane w tym miejscu przez Jana Pawła II: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi”. Pomnik będzie wyko- nany z dwóch rodzajów włoskiego granitu. Budowę pomnika realizuje firma Mostostal. Twórcy projektu tak opisują jego ideę: „Główny element kompozycji – krzyż, stanowi czystą formę znaku wychodzącą z niepozornej, niczym nie wyróżniającej się głębi ziemi, otworu idealnie prostego, zamkniętego w formie kwadratu, stanowiącego szczelinę wokół obwodu podstawy krzyża. Otwór głębi ziemi nawiązuje do wypowiedzianych w tym miejscu słów Papieża Polaka: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi! Amen”. Kulminacyjne miejsce placu – płyta, otwór, jak i sam krzyż są kamienną granitową kompozycją wykonaną z bardzo jasnego granitu. Frontowe płaszczyzny krzyża pokryte są drobnymi żłobieniami wzdłuż, ryflowaniem symbolizującym jedność w ilości różnych postaw ludzkich. Rysunek różnych śladów nacięć, rys, widoczny z bliskiej odległości, z pewnej perspektyw staje się niewidoczny i nie ingeruje w granitowy monolit krzyża. Dopełnieniem naszego projektu jest proponowana zmiana posadzki placu: geometryczna kompozycja kwadratów z Po 30 latatach jasnych granitowych na miejscu płyt zagęszcza się rówpapieskiego nomiernie w kierunku drewnianego Krzyża, podkreślając krzyża stanie rangę tego szczególnegranitowy pomnik go miejsca”. • Gość Niedzielny Gość Niedzielny > ciąg dalszy ze s. 7 niech zstąpi duch twój zdjęcia www.krzyzpapieski.pl 8 10 niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój Poświęcenie krzyża • Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam. Światłość najświętsza! Serc wierzących wnętrza poddaj swej potędze! • Christus vincit, Christus regnat. Christus, Christus imperat. Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. • Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony. Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony. Gdzie Bóg, Król świata całego, Dokonał życia swojego. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę! Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony. Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony. Ta sama Krew cię skropiła, Która nas z grzechów obmyła. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony. Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony. Z ciebie moc płynie i męstwo, W tobie jest nasze zwycięstwo. • Nie lękajcie się, ja jestem z wami, Nie lękajcie się, ja jestem z wami. Nie lękajcie się, Bóg jest miłością. Nie lękajcie się, trwajcie mocni w wierze. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym siedmiorakie dary! Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary. Amen. Alleluja. Msza święta • Zgromadzeni na modlitwie z Panem swym, W Wieczerniku, jak kiedyś Piotr i Jan. Celebrujmy tajemnicę wiary wraz, Siejmy miłość i nadzieję wokół nas. Wejrzyj Panie w nasze serca, ulecz wszystkie nasze rany. Przyjmij Panie naszą słabość, natchnij mocą swego Ducha Odnów Panie w nas miłość, niechaj zawsze Cię kochamy. Śpiew na wejście • Ludu Kapłański, Ludu Królewski, Zgromadzenie święte, Ludu Boży śpiewaj Twemu Panu. • Duch Pański nade Mną Namaścił i posłał mnie, Bym głosił Ewangelię, Niewidomym przejrzenie. • Pokój wam, pokój wam, pokój wam, nie bójcie się. Weźmijcie Ducha Świętego, weźmijcie Ducha Świętego, On poprowadzi was! • Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch, ten sam Duch. Procesja z darami Procesja komunijna • Przyjmij, Panie, nasze dary, które tutaj przynosimy, Przyjmij, Panie, nas samych, gdy się tutaj gromadzimy. • Zbliżam się w pokorze i niskości swej, wielbię Twój majestat, skryty w Hostii tej, Tobie dziś w ofierze serce daję swe, o utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe! Przynosimy chleb i wino, by się Ciałem i Krwią stały. Mylą się, o Boże, w Tobie, wzrok i smak; Kto się im poddaje, temu wiary brak Ja jedynie wierzyć twej nauce chcę. Że w postaci Chleba utaiłeś się. • Przybądź Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utuleniem. „Trzeba iść po śladach tego, czym – a raczej kim – na przestrzeni pokoleń był Chrystus dla synów i córek tej ziemi”, Jan Paweł II, Warszawa, 2.06.1979 FORUM/Chris Niedenthal O najmilszy z Gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. Bóstwo swe na Krzyżu skryłeś wobec nas; Tu ukryte z Bóstwem Człowieczeństwo wraz; Lecz w Oboje wierząc wiem, że dojdę tam, Gdzieś przygarnął łotra: do Twych niebios bram. Jak niewierny Tomasz Twych nie szukam Ran, Lecz wyznaję z wiarą, żeś mój Bóg i Pan, Pomóż wierze mojej, Jezu, łaską swą, Ożyw mą nadzieję, rozpal miłość mą. Ty, coś upamiętnił śmierci Bożej czas, Chlebie Żywy, życiem swym darzący nas; Spraw, bym dla swej duszy życie z Ciebie brał. Bym nad wszelką słodycz Ciebie poznać chciał. Gość Niedzielny Gość Niedzielny Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź światłości sumień. 11 12 niech zstąpi duch twój Ty, co jak pelikan, Krwią swą karmisz lud. Przywróć mi niewinność, oddal grzechów brud Oczyść mnie Krwią swoją, która wszystkich nas Jedną kroplą może obmyć z win i zmaz. Pod zasłoną teraz, Jezu, widzę Cię; Niech pragnienie serca kiedyś spełni się; bym Oblicze Twoje tam oglądać mógł, Gdzie wybranym miejsce przygotował Bóg. • Panie nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, Ale powiedz tylko słowo i uzdrów duszę moją. • Dzięki Ci, Panie, za Ciało Twe i Krew, Za dary nieskończone wielbimy Cię. • U drzwi Twoich stoję Panie. Czekam na Twe zmiłowanie. Który pod postacią chleba prawdziwy Bóg jesteś z nieba. W tej Hostyi jest Bóg Żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy. W tym Najświętszym Sakramencie z nieba stawa w tym momencie. Jak wielki cud Bóg uczynił, gdy chleb w Ciało swe przemienił; A nam pożywać zostawił, ażeby nas przez to zbawił. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, W majestacie swym niezmierny! Aniołowie się lękają, gdy na Jego twarz patrzają. Wszyscy niebiescy Duchowie, lękają się i królowie. Niebo, ziemia ani morze, pojąć, co jest Bóg, nie może. Jam niegodzien, Panie, tego, abyś wszedł do serca mego; Rzeknij tylko słowo Twoje, a tem zbawisz duszę moję. Kłaniam się Tobie samemu. Bądź miłościw mnie grzesznemu! Niechaj żyję z Tobą, Panem, aż na wieki wieków. Amen. • Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan. • Witaj Pokarmie, w którym niezmierzony nieba i ziemie Twórca jest zamkniony, Witaj Napoju zupełnie gaszący umysł pragnący. Witaj krynico wszystkiego dobrego Gdy bowiem w sobie masz Boga samego Znasz ludziom wszystkie jego wszechmocności Niesiesz godności. Witaj z niebiosów manno padająca Rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca: Wszystko na świecie co jedno smakuje W tym się najduje. Witaj rozkoszne z ogrodu rajskiego Drzewo owocu pełne żywiącego: Kto cię skosztuje śmierci się nie boi Choć nad nim stoi. Witaj jedyna serc ludzkich radości Witaj strapionych wszelka łaskawości Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają K’ Tobie wołają. • To Ty nasz Pan, łamany chleb, wydany za nas Bóg. To Ty nasz Pan, którego Krew napojem życia jest. W tę noc, gdy Pan zdradzony był połamał chleb i rzekł: „Ten oto chleb jest Ciałem mym wydanym za was dziś”. W tę noc, gdy Pan zdradzony był wziął kielich i tak rzekł: „To moja Krew, przymierza Krew przelana za wasz grzech”. Jam życia Chleb, spożywaj go na zmartwychwstania dzień i pij mą Krew; kto we mnie trwa ten życie wieczne ma. W Jeruzalem Baranka stół „Jam jest Emmanuel, Na uczcie mej ocierać chcę z twych oczu wszelką łzę”. • Chleb niebiański dał nam Pan na życie wieczne. • Dobry Pasterzu, Prawdziwy Chlebie, Jezu zmiłuj się nad nami. • Upadnij na kolana Ludu czcią przejęty, Uwielbiaj swego Pana: Święty, Święty, Święty. Zabrzmijcie z nami Nieba, Bóg nasz niepojęty, W postaci przyszedł chleba. Święty, Święty, Święty. Powtarzaj, ludzki rodzie, Wiarą przeniknięty, Na wschodzie i zachodzie. Święty, Święty, Święty. Uwielbienie • Ciebie Boga wysławiamy, Tobie, Panu, wieczna chwała. Ciebie, Ojca, niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie Moce i niebiosy, Cheruby, Serafinowie ślą wieczystej pieśni głosy: Święty, Święty nad świętymi Bóg Zastępów, Król łaskawy, Pełne niebo z kręgiem ziemi Majestatu Twojej sławy. Apostołów Tobie rzesza, chór proroków pełen chwały, Tobie hołdy nieść pośpiesza męczenników orszak biały. Ciebie poprzez okrąg ziemi z głębi serca, ile zdoła, głosy ludów zgodzonymi wielbi święta pieśń Kościoła. 13 Niezmierzonej Ojca chwały, Syna, Słowo wiekuiste, z Duchem wszechświat wielbi cały: Królem chwały Tyś, o Chryste! Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. By świat zbawić swoim zgonem, przyoblókłszy się w człowieka, nie wzgardziłeś Panny łonem Tyś pokruszył śmierci wrota, starł jej oścień w męki dobie i rajskiego kraj żywota otworzyłeś wiernym sobie. Po prawicy siedzisz Boga w chwale Ojca, Syn Jedyny, lecz gdy zabrzmi trąba sroga, przyjdziesz sądzić ludzkie czyny. Prosim, słudzy łask niegodni, wspomóż, obmyj grzech, co plami, gdyś odkupił nas od zbrodni drogiej swojej Krwi strugami. Ze świętymi w blaskach mocy wiecznej chwały zlej nam zdroje, zbaw, o Panie, lud sierocy, błogosław dziedzictwo swoje! Rządź je, broń po wszystkie lata, prowadź w niebios błogie bramy. My w dzień każdy, Władco świata, Imię Twoje wysławiamy. Po wiek wieków nie ustanie pieśń, co sławi Twoje czyny. O, w dniu onym racz nas, Panie, od wszelakiej ustrzec winy. Zjaw swą litość w życiu całym tym, co żebrzą Twej opieki; w Tobie, Panie, zaufałem, nie zawstydzę się na wieki. Procesja wyjścia • Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki Otaczał blaskiem potęgi i chwały, Coś ją osłaniał tarczą swej opieki Gość Niedzielny Gość Niedzielny Żaden z wojska anielskiego nie dostąpi nigdy tego, Czego człowiek dostępuje, Ciało i Krew, gdy przyjmuje. niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój Od nieszczęść, które przygnębić ją miały, Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie! • Cała ziemio wołaj z radości na cześć Pana, raduj się, wesel się, Alleluja! niech zstąpi duch twój Ty otwierasz nasze oczy, Panie, na Twoje piękno. • Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa, Duch Twój Święty niech dotknie nas. • W swoim wielkim miłosierdziu Bóg nas zrodził do nadziei. Do wielkiej nadziei. • Przyjdź Duchu Święty, napełnij me serce miłością, Ulecz mnie skruchą, obdarz nadzieją, Twoją napełnij mądrością. • Jesteśmy piękni Twoim pięknem, Panie. Ty otwierasz nasze oczy na piękno Twoje, Panie, • Ogniu, posól nas. Ogniu, rozpal nas. Ogniu, umocnij nas. Ogniu, roześlij nas. 1. Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię Życiodajny spłynie deszcz na spragnione serce, Obmyj mnie i uświęć mnie Uwielbienia niech popłynie pieśń Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus, tylko Jezus Panem jest. 3. Pan wywyższony, nasz Król wywyższony wśród chwał, Uwielbiajmy Go. Pan wywyższony nasz Król wywyższony, oddajmy Jemu cześć Królem jest Pan, ta prawda na wieki trwa. Niech cały świat raduje się Jego imieniem: Pan wywyższony, nasz Król wywyższony wśród chwał. 2. Ref. Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca swych wiernych I zapal w nas swój ogień, ogień miłości Twej. 1. Niech zstąpi Duch Twój, na nowo będziemy stworzeni, To Ty sam odnowisz oblicze ziemi tej. 2. Nie moc, nie siła, lecz Duch mój na was spocznie. On sam dopełni dzieła, tak mówi Pan Zastępów. 3. Pan jest Duchem, gdzie Duch Boży tam jest wolność. Będziemy Cię wielbić, Panie, na wieki wieków. Amen. 4. Mój Jezu, mój Zbawco, któż jest tak wielki jak Ty? Przez wszystkie dni wysławiać chcę wspaniałe dzieła Twoich rąk. Mój Panie, Obrońco, źródło mych natchnień i sił. Niech cały świat, wszystko co jest, zawsze wielbi Imię Twe. Krzycz na cześć Pana, rozraduj się w Nim, Ogłaszaj wszędzie, że On Panem jest. Góry ustąpią na dźwięk Jego słów, Gdy przemówi Stwórca ziem. Patrzę z podziwem na dzieła Twych rąk, Zawsze chcę kochać Cię, przy Tobie być. Co może równać się z tym, co u Ciebie mam. 6. Ref. Bo jak śmierć potężna jest miłość, A zazdrość jej nieprzejednana jak otchłań. Żar jej, to żar ognia, płomień Pański. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, Nie zatopią, nie zatopią jej rzeki. 7. Ref. Chrystus Pan Zbawieniem jest, Jemu chwała, Jemu wieczna cześć! Chrystus Pan Zbawieniem jest, Chwałę i cześć oddajmy Mu! 1. Jesteś Drogą, prowadź nas, Czuwaj nad nami w każdy czas. Drogą Twą pójdziemy dziś, By w Tobie żyć na wieki. 2. Jesteś Prawdą, rozjaśnij noc. Słowa Twe, Panie, mają moc. Prawda Twa uwalnia nas, By w Tobie żyć na wieki. 3. Jesteś życiem, Źródłem bez dna, Kto ufa Tobie życie ma. Życiem swym obdarzasz nas, By w Tobie żyć na wieki. 8. Błogosławione jest Imię Twe I wywyższone nad wielką chwałę i cześć, Tyś jedynie Panem jest. Powstań! I Pana chwal, chwal Go na wieki, Powstań! Chwal Boga wciąż, On jedynie jest Panem, Powstań! I Pana chwal, chwal Go na wieki, Powstań! Chwal Boga wciąż, On Panem wszechświata jest. 9. Boże, mój Boże, szukam Ciebie I pragnie Ciebie moja dusza Ciało moje tęskni za Tobą Jak ziemia łaknąca wody. „Ucałowałem ziemię polską, z której wyrosłem. Ziemię, z której wezwał mnie Bóg... ziemię, do której przybywam dzisiaj jako pielgrzym”, Warszawa, 2.06.1979 Gość Niedzielny Gość Niedzielny Pieśni 5. Wielki jesteś, Panie, godzien wielkiej chwały, Tobie dziś oddaję, cały świat mój mały. Wielka Twoja Miłość uzdrowiła moje serce. Oprócz Twojej Łaski nie potrzeba mi nic więcej już. 15 east news/Jan Zdzarski 14 16 niech zstąpi duch twój 10. Cała ziemio wołaj z radości na cześć Pana, Raduj się, wesel się. Cała ziemio wołaj z radości na cześć Pana, Alleluja, alleluja. 11. Czemuś smutna duszo ma, Pan nadzieją twą, O, czemuś smutna duszo ma, Pan nadzieją twą, Uwielbiaj Go duszo ma. Wielbię Go, On rozjaśnia me oblicze, Wielbię Go, On podnosi głowę mą, Wielbię Go, On rozjaśnia me oblicze, Nie zawstydzę się już nie. 13. 1. Godzien, o godzien jest Bóg, siedzący na tronie, Baranek wśród chwał, przyjąć wdzięczność, siłę i moc, Błogosławieństwo i cześć. Ref. On Panem jest od wieków na wieki. /3x Amen. 2. Będziemy niezmiennie wciąż trwać w miłości i prawdzie, Oddając Mu hołd, miłość i wdzięczność, siłę i moc, Błogosławieństwo i cześć. 14. Niechaj Cię, Panie, wielbią wszystkie Twoje dzieła I święci Twoi niech Cię błogosławią, Niech mówią o chwale Twojego Królestwa I niech głoszą Twoją potęgę. 15. Nie bój się wypłyń na głębie Jest przy Tobie Chrystus 16. Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa Duch Twój Święty niech dotknie nas. 17. Ref. Nie lękaj się, Ja jestem zawsze z tobą, Pójdź, za mną, pójdź, Ja dam odpocząć ci. 1. Będziesz szedł jałową pustynią, Lecz nie umrzesz z pragnienia. Będziesz szedł daleko i bezpiecznie, Choć nie będziesz drogi znał. Będziesz mówił słowa do obcych ci ludzi I zrozumieją cię. Ujrzysz Bożą twarz i będziesz żył. 2. Choćbyś szedł przez wzburzone morze, Nie utoniesz wśród jego fal. Choćbyś szedł wśród płomieni ognistych, Nie wyrządzą ci one zła. Choćbyś stanął przed piekła potęgą i śmierć Cały czas za tobą szła, wiedz, że zawsze jestem w drodze twej. 3. Szczęśliwi ubodzy w duchu, Bo Królestwo wasze jest. Szczęśliwi płaczący nad losem swym, Bo cieszyć będziecie się. I gdy ludzie nienawidzić będą was Weselcie wszyscy się. Żyję, żyję wśród was. 18. Ref. O-o-o niebo jest w sercu mym. /4x 1. Królestwo Boga tutaj jest – niebo jest w sercu mym Majestat Jego pośród nas – niebo... On radość swą przynosi nam Ogarnia nas świętości blask. 2. Pan za mnie zmarł, bym życie miał. To życie, które wiecznie trwa. W Chrystusie cała ufność ma. Dziedzictwem moim Chrystus Pan. 3. Świątynią Bóg uczynił nas. Węgielny kamień Chrystus Pan. Gdy wróci z sobą weźmie nas. Oblubienica woła: „przyjdź”. 19. 1. Oczyść serce me, chcę jak złoto lśnić i jak czyste srebro. Oczyść serce me, chcę czystego złota blaskiem lśnić. Ref. Zstąp, Ogniu, zstąp, przyjdź, oczyść serce me, Pragnę być święty, Tobie oddany, Panie, Chcę zawsze być święty, Tobie, mój Mistrzu, na zawsze oddany, Gotów, by służyć Ci. 2. Oczyść serce me, obmyj swoją krwią, Spraw, bym mógł być święty. Oczyść serce me, z najtajniejszych grzechów oczyść je. 20. Ref. Otwórzmy serca, by śpiewać życiem dla Pana chwał, Niech Jego głos tchnie miłość między nas, Otwórzmy oczy jak wiele piękna daje nam Pan, Radością On pieśnią nam. 1. Góry otulasz w błękit nieba, W promieniach słońca karcisz mrok, W dolinach życie rozpościerasz, Ciepłem swym rodzisz nas. 2. Twa dłoń dotyka naszych dłoni, Czulej niż motyl pieści kwiat, Tyś wiosnę w duszy nam wyzwolił, Idziemy więc Twe szczęście dać. 17 3. Śpiewać, śpiewać, całym mym życiem śpiewać chcę, Kochać, kochać kochaniem swym uwielbiać Cię. 21. 1. Panie, Twój tron wznosi się Nad wszystkie ziemie świata, Jesteś najwyższy, Panie mój, Królu mój /2x Ref. Wywyższamy Cię, wywyższamy Cię, Wywyższamy Cię, Boże nasz /2x 2. Chcę Cię wywyższać, Panie mój I błogosławić Twe imię, Każdego dnia, Panie mój, Królu mój. 22. Pokój wam, nie bójcie się Weźmijcie Ducha Świętego On poprowadzi Was. 23. 1. Panie mój, tak mi trudno modlić się. Przy mnie stój, choć bólem karmisz serce me. Całkiem sam spoglądam w moje życie wstecz. Chciałbym tak pokorę Twoją w sobie mieć. Ref. Prowadź mnie drogą Twą, Prowadź mnie poprzez piach i mgłę. Ja Tobie ufam i nie pytam „jak”? Ty lepiej, Boże wiesz... Prowadź mnie... Ja nie wiem, co za rogiem czai się, Jedno wiem, że Bóg tam jest. 2. Panie mój, ja błądzę poprzez noc i deszcz. Ogromny ból dziś trapi duszę, serce me. Widzę, jak ubierasz moje życie w dni. Jedno wiem, Ty nie pozwolisz zginąć mi. 3. Chwalę ten czas, chwalę ten dzień, Gdy przyszedł Pan, uśmiechnął się I porwał w drogę mnie. 24. Gdy wpatruję się w Twą świętą twarz, Gdy rozmyślam nad miłością Twą. Kiedy to, co wokół mnie niknie w cień światłości Twej. Gdy dotykam sobą serca Twego, Gdy mą wolę składam u Twych stóp, Kiedy to, co wokół mnie niknie w cień światłości Twej. Gość Niedzielny Gość Niedzielny 12. 1. Dziś stoimy tu u Twych stóp, To Twój Duch jednoczy serca w nas, Życie nasze to Twój dar, A Ty nasz Bóg nas kochasz. Płonie w nas nadziei Twej żar, Światłem naszych słów i marzeń jest, Uczysz ciągle nas jak żyć, jak trwać, Jak Ty świat kochać. Ref. Pośród krętych w życiu dróg idziesz z nami, To Twój obłok wciąż wiedzie nas, Połączeni Tobą, jak Twe ramiona Przygarniemy dziś cały świat. Jeśli sił zabraknie nam Ty, jak Ojciec, Zagubionym znów radość dasz. Zwiastujemy więc dziś Twój pokój, miłość, Świat spragniony jest Twoich słów. 2. Przyozdabiasz nas w prawdy blask, Karmisz słońcem, ciepłem oczu Twych, Walczysz, nie ustajesz w nas, jak błysk, By świat mógł kochać. Przyjacielem wiernym jesteś nam, Nie chcesz widzieć wciąż ludzkości wad, Ktoś daleko jest, lecz Ty, nasz Bóg, Już wiesz i kochasz. niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój Uwielbiam Cię, uwielbiam Cię, Bo mego życia cel, to wielbić Cię. 25. Uwielbiam imię Twoje, Panie, Wywyższam Cię i daję Ci hołd. W przedsionku chwały Twej staję, Z radością śpiewam Ci pieśń. O, Panie Jezu, chcę wyznać, że Ja kocham Ciebie, Ty zmieniasz mnie, Chcę Ci dziękować dziś ze wszystkich sił, Dajesz mi siebie, bym na wieki żył. 27. Wznoszę dziś chwałę i cześć, Panie mój, Boże, wśród ludu, Śpiewam dziś radosną pieśń, głos wśród narodów. Twoja chwała, Panie i cześć światłem jest, tęczą na niebie, Przyjm więc wdzięczność mą, Panie, głos mój do Ciebie ślę. Wielbię Ciebie, Panie mój, Tyś ponad niebem, Twoja chwała przepełnia cały świat. Tobie chwała i cześć, Jezu światłem Twym świeć Świeć, Jezu, świeć, chwałą Ojca napełnij ziemię, Płoń Duchu, płoń, w sercach ogień złóż, Płyń rzeko, płyń, zalej łaską narody całe, Ślij słowo Twe, światłość niech stanie się. 28. 1. Powołani przez słowo Jezusa, Spośród świata wybrani na świadków, Przyjmujemy zadanie i łaskę Czynić uczniów ze wszystkich narodów. Odrodzeni przez ogień i wodę, W mocy Ducha wezwani do prawdy, Ewangelię czyniąc światłem i chlebem, Nowych uczniów rodzimy przez wiarę. Ref. Tyś nas Mistrzu powołał i posłał do ludzi Spójrz jak rosną zastępy i Duch Twój się budzi 2. Powołani przez słowo Jezusa, Spośród świata wybrani na świadków, Przyjmujemy zadanie i łaskę Czynić uczniów ze wszystkich narodów. W tej wspólnocie jesteśmy Kościołem, Uczniem Pana i drogą dla uczniów, Jak latorośl w Winnym Krzewie, By być drzewem dojrzałym i siewem. Ref. Tyś nas Mistrzu powołał i posłał do ludzi Spójrz jak rosną zastępy i Duch Twój się budzi Ja i ty, ty i ja, uczniowie Pana. 29. Ref. Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat, Panie, serce nam daj, mężne w walce ze złem. 1. Zwleczmy z siebie uczynki starych ludzi, Zniszczmy wszystko, co budzi Boży gniew, Wdziejmy biel nowych szat w Chrystusie Panu, Nowy człowiek powstanie w każdym z nas. 2. Nowi ludzie w historię wpiszą miłość, Wskażą drogi odnowy ludzkich serc, Nowi ludzie przeżyją własne życie Tworząc wspólnym wysiłkiem nowy świat. 3. Nowi ludzie przyniosą ziemi pokój, W znaku wiary jednocząc cały świat, Nowi ludzie przyniosą ziemi wolność, Prawda ludzi wyzwoli niszcząc zło. 19 Modlitwa o beatyfikację Jana Pawła II B oże w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że Twój Sługa papież Jan Paweł II, zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen. • Gość Niedzielny Gość Niedzielny 26. 1. Dlaczego Mędrcy opuścili swoje pałace? Czemu patrzyli w Gwiazdę i za nią szli? Dlaczego Małemu Dziecku kłaniali się? Gdy ich pytano, mówili, że: Ref. Venimus adorare eum, Emmanuel. Bóg jest z nami. Venimus adorare eum, Emmanuel. 2. Czemu Pasterze nocą opuścili swe trzody? Czemu się wsłuchiwali w anielski śpiew? Dlaczego Małemu Dziecku kłaniali się? Gdy ich pytano,­mówili, że: 3. Jesteśmy razem tutaj, aby oddać Mu pokłon. Jako Jego dzieci posłani w ten świat. Jesteśmy razem tutaj, by spotkać Jezusa w Chlebie, Winie, w Tobie, we mnie; by mówić innym, że: niech zstąpi duch twój maciej kłoś 18 niech zstąpi duch twój Kochani oazowicze… Można śmiało powiedzieć, że Jan Paweł II był przyjacielem Ruchu Światło–Życie. J an Paweł II wielokrotnie zwracał się do oazowiczów serdecznymi słowami wdzięczności i zachęty. Kraków-Skałka, 1979: „Moi drodzy, jestem już starszy człowiek, ale kiedy się zbliżało lato, albo i nawet środek zimy, i ruszyły oazy, i ruszyły rekolekcje, jeździłem chętnie od grupy do grupy. Najbardziej starałem się trafić na pogodny wieczór. Strasznie lubiłem siadać z wami przy ognisku i słuchać, jak śpiewacie i słuchać też czasem, jak się wygłupiacie. Ale moi kochani, najważniejsze jest co innego. To, że stawiacie sobie wysokie wymagania. (…) Wy macie przenieść ku przyszłości to całe olbrzymie doświadczenie, któremu na imię Polska. Jest to doświadczenie trudne, chyba jedno z trudniejszych w świecie, w Europie, w Kościele. Tego trudu się nie lękajcie. Lękajcie się tylko lekkomyślności i małoduszności”. „Pamiętam, że dokładnie 30 lat temu, 16 sierpnia, w Błyszczu koło Tylmanowej nad Dunajcem uczestniczyłem w tzw. Dniach Wspólnoty. Powiedziałem wtedy, że osobiście bliski jest mi ten styl życia, który zainaugurował i zaproponował młodym sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Bogu dziękuję za ten ruch, który przyniósł tyle błogosławionych owoców w sercach młodzieży w minionych trudnych latach, a i dzisiaj stanowi prężne środowisko duchowego rozwoju młodzieży i rodzin. Kochani oazowicze, jako biskup Krakowa starałem się wspierać was swą 21 Centrum Myśli Jana Pawła II C Spotkanie sług Bożych: Jana Pawła II i ks. Franciszka Blachnickiego w Rzymie obecnością, jako biskup Rzymu nieustannie jestem z wami w moich modlitwach i serdecznych myślach. Bóg wam zapłać!” • Modlitwa o beatyfikację ks. Franciszka Blachnickiego Boże, Ojcze Wszechmogący, dziękujemy Ci za Twojego kapłana, sługę Bożego Franciszka, którego w niezwykły sposób obdarzyłeś łaską wiary konsekwentnej, tak iż swoje życie oddał niepodzielnie na Twoją służbę. Dziękujemy Ci za to, że pozwoliłeś mu gorąco miłować Twój Kościół i zrozumieć, że najgłębszą zasadą jego żywotności i płodności jest oblubieńcze oddanie siebie w miłości Twojemu Synowi, na wzór Niepokalanej, Matki Kościoła. Dziękujemy Ci również za to, że przez tego kapłana wzbudziłeś na polskiej ziemi Ruch Światło–Życie, który pragnie wychowywać swoich uczestników do posiadania siebie w dawaniu siebie i w ten sposób przyczyniać się do wzrostu żywych wspólnot Kościoła. Bądź uwielbiony, Boże, w słudze Bożym księdzu Franciszku, w jego życiu i dziele, i racz wsławić swoje Imię, udzielając mi przez jego wstawiennictwo łaski, o którą najpokorniej proszę. Amen entrum Myśli Jana Pawła II, samorządowa instytucja kultury m.st. Warszawy, rozpoczęło swą pracę 1 kwietnia 2006 roku. Prowadzimy działalność w czterech wymiarach: stypendialnym, naukowo-edukacyjnym, popularyzatorskim i dokumentacyjnym. Chcemy być nowoczesną, prężnie działającą i rozpoznawalną instytucją kultury – także poza granicami Polski. Tworząc miejsce spotkania osób zainteresowanych niezwykłym pontyfikatem, a także inspirując do działania, Centrum Myśli Jana Pawła II przyczynia się do rozwoju kultury polskiej i dialogu międzypokoleniowego. Wymiar stypendialny Centrum koordynuje program stypendialny utworzony przez Prezydenta m.st. Warszawy. Prowadzimy rekrutację, a następnie zachęcamy młodych obywateli (w wieku od 11 do 24 lat) otrzymujących Stypendia m.st. Warszawy im. Jana Pawła II do czynnego włączania się w nasze akcje. Każdego roku stypendia otrzymuje ponad 600 osób uczących się w Warszawie. Wymiar naukowo-edukacyjny Organizujemy konferencje naukowe, seminaria, studia podyplomowe, koordynujemy badania socjologiczne oraz przygotowujemy materiały dydaktyczne. Współpracujemy z najlepszymi polskimi naukowcami z dziedziny socjologii, historii, politologii i teologii. Wymiar popularyzatorski Organizujemy wystawy, projekty medialne, konkursy i imprezy masowe. Przygotowaliśmy największą w Polsce wystawę multimedialną poświęconą Janowi Pawłowi II. Jesteśmy głównym organizatorem warszawskich obchodów rocznicy śmierci Papieża oraz jego wizyt w stolicy. Utworzyliśmy własną bibliotekę, w której mamy już ponad 4500 książek. Chór Centrum Myśli Jana Pawła II liczy obecnie około 60 osób, z czego większość stanowią stypendyści związani z naszą instytucją. Jesteśmy współwydawcami wielu książek związanych z osobą lub nauczaniem Jana Pawła II oraz płyt z nagraniami jego homilii w czasie pielgrzymek do Polski. Wymiar dokumentacyjny Utworzyliśmy Mediatekę – multimedialne archiwum gromadzące materiały dźwiękowe oraz wizualne związane z Janem Pawłem II. Wciąż nagrywamy wywiady z osobami, które osobiście znały Karola Wojtyłę. W tej chwili mamy ich ponad 250. Przez blisko 3 lata zrealizowaliśmy ponad 100 różnych projektów, skierowanych głównie do młodzieży, wydaliśmy ponad 125 tys. egzemplarzy publikacji, nagraliśmy ponad 250 wywiadów, zgromadziliśmy setki pamiątek związanych z osobą Jana Pawła II. Jesteśmy jedną z najprężniej działających instytucji w Warszawie. Jak wskazują sondaże najstarszego ośrodka badawczego TNS OBOP, aż 86 proc. Polaków uważa, że taka instytucja powinna istnieć – nie możemy więc ich zawieść. • Jesteśmy obecni także w Internecie. Na stronie www.centrumjp2.pl można znaleźć aktualności z życia Centrum, informacje o naszych projektach oraz dokładne kalendarium związane z Janem Pawłem II. Gość Niedzielny Gość Niedzielny Kraków-Błonia, 2002: niech zstąpi duch twój archiwum ruchu światło-życia 20 22 niech zstąpi duch twój niech zstąpi duch twój Krucjata Wyzwolenia Człowieka Jakie są formy działania KWC? Podstawową formą działania KWC jest świadectwo stylu życia jej członków. Inne formy działania członków KWC to: – spotkania modlitewne i formacyjne, – organizowanie pielgrzymek w intencjach trudnych problemów społecznych, – organizowanie uroczystości religijnych i towarzyskich bez alkoholu (np. wesela, sylwester), – praca w gminnych komisjach rozwiązywania problemów alkoholowych, – pomoc osobom uzależnionym, – rekolekcje dla uzależnionych, – praca profilaktyczna wśród dzieci i młodzieży, – parafialne rekolekcje wyzwolenia, – młodzieżowe kluby bezalkoholowe, –tworzenie ośrodków profilaktyczno-szkoleniowych, – wychowanie do czystości i miłości oraz obrony życia. rucjata Wyzwolenia Człowieka (KWC) jest służbą na rzecz wyzwolenia z nałogów społecznych, zwłaszcza alkoholizmu, oraz ze wszelkiego zakłamania i lęku, które niszczą ludzką godność. Dlaczego „Krucjata”? KWC realizuje swój cel poprzez stworzenie „kolumny ratunkowej” ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę „ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo krucjata wskazuje na krzyż (łac. crux) jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych. Aby wejść w tajemnicę krzyża, trzeba pokonać lęk, dlatego zadaniem Krucjaty jest wyzwalanie ludzi z lęku. KWC została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło–Życie w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu: „Proszę abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego Jak zostać członkiem KWC? skarbca ludzkości, narodów Co roku setki ludzi, chrześcijańskich, Chrystusoprzystępując wego Kościoła”. Krucjata została uroczy- do KWC, składa deklaracje ście ogłoszona w obecności abstynencji Ojca Świętego, jemu oddana i przez niego pobłogosławiona podczas 1. Pielgrzymki do Polski 8 czerwca 1979 r. w Nowym Targu. Jakie są metody działania KWC? Ponieważ wyzwolenie jest możliwe tylko w Jezusie Chrystusie, dlatego drogą Krucjaty jest: ewangelizacja, post w formie całkowitej abstynencji od alkoholu oraz modlitwa. Drogę taką wskazał Chrystus apostołom, gdy doświadczyli niemocy w walce ze złem (Ten rodzaj duchów wypędza się postem i modlitwą – Mt 17,21). Modlitwa często jest jedynym środkiem pomocy, kiedy po ludzku nic nie da się zrobić. Ona również przemienia „działaczy” w pokornych świadków Bożego działania, a zniewolonych przyprowadza do źródła życia. Modlitwa i post stanowią serce programu działania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Jakie znaczenie ma abstynencja? Abstynencja od alkoholu w Krucjacie to: – czyn osobistej wolności, – zadośćuczynienie za grzechy pijaństwa, – wyraz miłości do ludzi uzależnionych, dla których zupełna abstynencja jest jedynym warunkiem trzeźwości, – skuteczny środek przemiany obyczajów, – sposób pracy nad sobą i kształtowania charakteru, – środek profilaktyczny i wychowawczy, – znak miłości do Ojczyzny. Przez dobrowolną abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich! Dopiero życie dużej części społeczeństwa wolnej od lęku, zakłamania, ulegania złym obyczajom, może zaowocować skuteczną przemianą stylu życia całego narodu i chrześcijańskim poczuciem odpowiedzialności za życie rodzinne i zaangażowanie społeczne. Postanowienie abstynencji jest równoznaczne z decyzją włączenia się do KWC. Jest ono zadeklarowane na piśmie i wpisane do „Księgi Czynów Wyzwolenia”. Przyjmuje się dwie formy składania zobowiązań abstynenckich: – na jeden rok, przez co staje się ktoś kandydatem do KWC; – na czas przynależenia do KWC, przez co staje się członkiem Krucjaty. Deklarację członkowską mogą składać osoby pełnoletnie. Deklaracja zawiera także postanowienie nieczęstowania i niewydawania pieniędzy na alkohol. Złożenie deklaracji ma charakter zobowiązania się wobec wspólnoty ruchu Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i każdy zachowuje wolność wycofania go w chwili wyłączenia się z szeregu członków KWC. Krucjata Wyzwolenia Człowieka istnieje we wszystkich diecezjach. Kontakt można nawiązać poprzez wspólnoty Ruchu Światło–Życie. Stanica Nr 1 KWC: Centrum Światło–Życie, ul. ks. F. Blachnickiego 2 34-450 Krościenko nad Dunajcem Gość Niedzielny Gość Niedzielny Jak powstała KWC? archiwum kwc Jest czymś więcej niż ruchem abstynenckim. Od 30 lat propaguje styl życia oparty na prawdzie, miłości i wolności. K 23 Opracowanie teksty: ks. Tomasz Jaklewicz, Barbara Młodzianowska pieśni: Ks. Bartłomiej Zygmunt oprac. graficzne: Jacek Bekman
