Psychozy schizofreniczne F 20

Schizofrenia
To PRZEWLEKŁY proces
chorobowy,
charakteryzujący się
zaostrzeniami i remisjami
Psychozy schizofreniczne
Epidemiologia: 1-2% populacji, M=K,
ale M (15-25 lat), K (25-35 lat)
 Etiologia: nie znana
Koncepcje: 1. Przyczyny endogenne
2. Czynniki egzogenne
(wirusy, toksyny, urazy)
3. Etiologia psychogenna

Obecne poglądy na skłonność do
zachorowania-vulnerability


Predyspozycje genetyczne:
Ok. 10x częstsze występowanie choroby u krewnych
1-go stopnia
Teoria neurorozwojowa: w rozwoju OUN dochodzi do
zaburzenia tworzenia połączeń nerwowych w
hipokampie, płatach skroniowych i czołowych,
wzgórzu i móżdżku
(Bleuler, Mazurkiewicz, obecnie: Murray, Weinberger)

W mózgach osób chorych stwierdza się zmniejszoną
masę mózgu, a szczególnie hipokampu i wzgórza
oraz poszerzenie komór
Obecne poglądy na skłonność do
zachorowania -vulnerability cd.

Zaburzenia immunologiczne
Współwystępowanie niektórych schorzeń
immunologicznych (twardzina, łuszczyca) i
schizofrenii
 Zaburzenia w działaniu fosfolipidazy A2
Powoduje to spadek PGL, zmniejsza się
reakcja zapalna (obronna)
Test niacynowy – u schizofreników brak
reakcji rumieniowej
Czynniki spustowe tj. takie które
ujawniają chorobę, lub powodują jej kolejny rzut
Sytuacje stresowe – śmierć bliskiej
osoby, adaptacja do nowych warunków
życiowych, urodzenie dziecka
 Substancje psychoaktywne – wszystkie
narkotyki mogą wyzwolić potencjał
chorobowy u osób predysponowanych,
najniebezpieczniejsze są substancje o
działaniu dopaminergicznym

Mechanizmy neurobiologiczne
schizofrenii – udowodnione empirycznie



Nadaktywność dopaminergiczna
Antagoniści r. D2 działają p/psychotycznie
Terapia sterydowa może spowodować, lub
ujawnić psychozę - sterydy stymulują ukł.
dopaminowy
Psychozotwórcze właściwości amfetaminy i jej
pochodnych
Nadaktywność serotoninergiczna
Antagoniści r5HT2A działają p/autystycznie i
nasennie
Zaburzenia w funkcjonowaniu fosfolipidowej
błony komórkowej rzutujące na pracę receptorów
komórkowych
Teoria dopaminowa =
wzmożonej aktywności r D2
Nie obserwuje się
współwystępowania
schizofrenii i ch.
Parkinsona
 Pląsawicy
Huntingtona często
towarzyszą
psychozy

Inh. MAO i śr.
amfetaminopodobne
wywołują/zaostrzają
psychozę
 Wzrost r.D2 w
mózgach zmarłych
osób chorych na
schizofrenię

Typowe neuroleptyki działają głównie poprzez hamowanie
neurotransmisji dopaminergicznej
Schizofrenia – objawy osiowe
(negatywne)
Autyzm
 Obniżenie uczuciowości wyższej
 Rozszczepienie osobowości: dereizm,
paratymia, paramimia, parafonia,
ambisentencja, ambitendencja,
rozkojarzenie, neologizmy, paralogia,
rozpad osobowości

Schizofrenia – objawy dodatnie
(wytwórcze)








Złudzenia (iluzje) i omamy
Niespójne urojenia
Paramnezje
Depersonalizacja
Transytywizm
Symboliczność,
Dziwaczne zachowania
Zaburzenia jedzenia, snu, cyklu
miesięcznego
Schizofrenia - przebieg choroby






Jest to przewlekła choroba przebiegająca z
zaostrzeniami i remisjami.
Zaostrzenia to zwykle narastanie objawów
wytwórczych, rzadziej objawów osiowych
Ostry początek zwykle lepiej rokuje
Powolny, podstępny początek powoduje
większą degradację osobowości
Pełna uleczalność, czyli wycofanie się obj.
wytwórczych to 30-40%
Schizofrenia resztkowa ( rezydualna):
delikatne obj. osiowe
Schizofrenia przebieg rzutu
choroby

(Paragnomen)
 Faza zwiastunowa – lęk, utrata zainteresowań,
drażliwość, izolacja, porzucenie pracy, szkoły, obj.
depresyjne, zanik higieny osobistej, bezsenność
ROZPOZNANIE
 ICD 10 – przez 1 miesiąc czasu utrzymywanie się
urojeń oddziaływania, owładnięcia, ksobnych,
odsłonięcia,dysmorfofobia, omamy słuchowe,
automatyzmy, rozkojarzenie, neologizmy
 DSM IV – objawy utrzymujące się przez
6 m-cy
Postaci schizofrenii ICD-10 F20.X
Paranoidalna
 Hebefreniczna
 Katatoniczna
 Niezróżnicowana
 Depresja poschizofreniczna
 Rezydualna
 Prosta

Schizofrenia paranoidana








Przewlekły proces na który składają się objawy
osiowe schizofrenii i objawy zespołu paranoidalnego
Objawy
Omamy słuchowe
Urojenia prześladowcze, ksobne, oddziaływania,
odsłonięcia, nasyłania i wykradania myśli
Pseudohalucynacje słuchowe, trzewne
Automatyzmy ruchowe
Dysmorfofobia
Zwykle spadek aktywności, ale czasem wzrost
Schizofrenia katatoniczna
Przewlekły proces chorobowy, na który
składają się objawy osiowe schizofrenii i
objawy zespołu katatonicznego
 Postaci: hipo- (mutyzm, otamowanie,
negatywizm) i hiperkinetyczna (duże
rozkojarzenie, dziwaczność,
stereotypie, grymasy, automatyzmy)
 Raptus catatonicus, osłupienie
efektoryczne i receptoryczne

Schizofrenia hebefreniczna
Inaczej zdezorganizowana, łączy
objawy osiowe schizofrenii i zespołu
hebefrenicznego
 Najczęściej okres pokwitania
 Dziwactwa, zanik uczuciowości
wyższej: krnąbrne, kpiarskie, błaznujące
zachowanie, nachalny, drażliwy,
agresywny, wesołkowaty, sztuczny,
rozkojarzenie, urojenia wielkościowe

Schizofrenia prosta
Przewlekle występujące osiowe objawy
schizofrenii
 Powolny rozwój choroby
 Niedostosowanie, zaburzenia myślenia i
uczuciowości
 Wczesny początek: nagle przestaje się
uczyć, chłodny, obojętny, nieczuły,
rezonerski, zaniedbany higienicznie
 Brak aktywności, bezczynność
 Stopniowa degradacja społeczne i
załamanie linii życiowej

Inne psychozy wg ICD-10







F21 zaburzenia schizotypowe
F22 utrwalone zab. urojeniowe
F23 ostre i przemijające zab. psychotyczne
F24 indukowane zab. urojeniowe
F25- zaburzenia schizoafektywne: zaburzenia
afektywne nakładające się na objawy
schizofrenii
Psychozy organiczne
Psychozy egzogenne
Zab. schizotypowe, inaczej: zaburzenia
typu schizofrenii, osobowość
schizotypowa, schizotypia

nowa, używana zaledwie od ok. 20 lat,
kategoria diagnostyczna, wprowadzona dla
określenia osób, które charakteryzują się
uderzającą niezwykłością przeżyć i zachowań,
wyraźnie odbiegającą od przeciętnej;
magiczne myślenie, nasilona ksobność, iluzje
(zwłaszcza dotyczące własnego ciała),
niecodzienne słownictwo, niezwykłe
skojarzenia i dygresyjność, używanie wtrąceń
o niejasnym celu oraz wypowiedzi nadmiernie
konkretnych lub abstrakcyjnych.
Schizotypia cd.



Ew. osłabienie emocjonalności typu adhedonii,
uogólniający się lęk i złość. uboższe kontakty
społeczne; unikanie osób i osamotnienie,
nasilenie lęku czy złości w obecności innych,
nieprzeciętna mimika, ruch i gestykulacja,
odmienność postawy ciała i ubioru.
występuje u części krewnych chorych na
schizofrenię. Sama odmienność typu
schizotypii nie jest jednak chorobą psychiczną.
ze schizotypią wiążę się złe, gorsze nawet niż
w innych zaburzeniach osobowości, społeczne
funkcjonowanie.