Zatrudnianie członków organów spółek kapitałowych

dr Monika Gładoch
Zakopane 2009 r.
W teorii istnieje wiele koncepcji charakteru prawnego
kontraktu menedżerskiego (umowa nienazwana prawa
pracy, umowa o pracę, umowa świadczenia usług,
umowa nienazwana prawa cywilnego i in.).
Nie wszyscy teoretycy prawa dopuszczają możliwość
zawarcia umowy o pracę z członkiem zarządu spółek
kapitałowych. Zdaniem Sądu Najwyższego jest to
zgodne z prawem.
stosunek pracy
(umowa o pracę, stosunek pracy z wyboru)
umowa cywilnoprawna
(umowa o świadczenie usług, umowa
nienazwana)
kontrakt menedżerski (umowa o zarządzanie)
Zatrudnienie członków zarządu spółki kapitałowej może nastąpić albo
w ramach stosunku pracy, albo w ramach niepracowniczych stosunków
zatrudnienia.
Jeżeli w prawie wewnętrznym zostanie określone, że zatrudnienie
członków zarządu następuje w ramach stosunku pracy, wówczas stosunki
pracy członków zarządu regulują przepisy kodeksu pracy.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 maja 1993r., III APr 30/93,
(Orzecznictwo Sądów w sprawach Gospodarczych 1994, Nr 7, poz. 12)
Pozycja prawna prezesa kolegialnego zarządu spółki akcyjnej, który nie
jest wspólnikiem, może być ukształtowana na podstawie umowy
zlecenia, umowy o pracę (w tym umowy o pracę na czas określony) lub
stosunku pracy z powołania stosownie do zakresu łączących się z tą
funkcją kompetencji, uprawnień i obowiązków przewidzianych w
postanowieniach statutowych spółki, umowie spółki lub umowie stron.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 1995r., I PRN 14/95 (OSNAPiUS 1995, Nr
21, poz. 263)
Umowa cywilnoprawna czy umowa o pracę?
powództwo o ustalenie istnienia stosunku pracy
(art. 189 k.p.c.)
art. 22 § 1(1) k.p.: Zatrudnianie w warunkach umowy
o pracę (zgodnie z cechami umowy o pracę) jest
zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez
względu na nazwę zawartej przez strony umowy.
(problem umownego podporządkowania)
Skoro z treści umowy spółki, jak również uchwały
wspólników poprzedzającej powołanie zarządu, wreszcie
umowy o pracę nie wynika, iż realizacja wiążących się
z członkostwem w zarządzie szeregu powinności
związanych z reprezentacją spółki, prowadzeniem jej
spraw - następować ma w ramach stosunku pracy, to
przyjmuje się istnienie zlecenia odpłatnego lub też
nieodpłatnego w rozumieniu art. 734 i następnych kc.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10 sierpnia 2000 r. I ACa
482/2000 (LexPolonica nr 351228)
umowa terminowa
umowa o pracę na czas określony,
umowa o pracę na zastępstwo,
umowa na czas wykonania określonej pracy
Umowa o pracę zawarta na czas pełnienia funkcji prezesa zarządu
spółki handlowej jest umową o pracę na czas wykonania
określonej pracy (art. 25 § 1 kp).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2007r., I PK 213/06
(LexPolonica nr 1639768)
art. 210 k.s.h.
§ 1. W umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z
nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik
powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.
§ 2. W przypadku gdy wspólnik, o którym mowa w art. 173 § 1 jest
zarazem jedynym członkiem zarządu, przepisu § 1 nie stosuje się.
Czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną
przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego.
O każdorazowym dokonaniu takiej czynności prawnej notariusz
zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając wypis aktu notarialnego.
art. 379 k.s.h.
§ 1. W umowie między spółką a członkiem zarządu, jak również w
sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza albo
pełnomocnik powołany uchwałą walnego zgromadzenia.
§ 2. W przypadku gdy akcjonariusz, o którym mowa w art. 303 § 2
jest zarazem jedynym członkiem zarządu, przepisu § 1 nie stosuje
się. Czynność prawna między tym akcjonariuszem
a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu
notarialnego. O każdorazowym dokonaniu takiej czynności
prawnej notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając wypis
aktu notarialnego.
Brak właściwej reprezentacji spółki powoduje
nieważność umowy o pracę
dopuszczalne jest nawiązanie stosunku pracy
w sposób dorozumiany in. konkludentny
(poprzez przystąpienie do wykonywania obowiązków)
Rada nadzorcza działa albo in corpore, albo w drodze
uchwały typuje wybranego członka (do wykonywania
czynności technicznych)
Zgodnie z art. 379 § 1 i 390 § 1 kodeksu spółek handlowych umowę
z członkiem zarządu (tu jej prezesem) albo podpisują wszyscy członkowie
rady, albo podejmują uchwałę określającą warunki tego zatrudnienia.
Podpisanie umowy przez upoważnionego członka rady ma jedynie
charakter techniczny. Dodatkowe uprawnienia dopisane wtedy do
umowy są więc nieważne.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2008r., II PK 134/2008
(LexPolonica nr 1970639)
Umowa o pracę zawarta z członkiem zarządu spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością przez zgromadzenie wspólników, a nie przez
pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników, jest
bezwzględnie nieważna (art. 58 § 1 kc w związku z art. 300 kp i art. 210
ksh).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2005 r. II PK 276/2004
(LexPolonica nr 398294)
Umowa o pracę z osobą, która została powołana na stanowisko prezesa
zarządu spółki z o.o. na podstawie nieważnej uchwały zgromadzenia
wspólników, nie może być zawarta przez pełnomocnika powołanego
uchwałą wspólników (art. 203 kh), jeżeli nie jest on jednocześnie osobą
lub organem zarządzającym jednostką organizacyjną będącą
pracodawcą lub inną osobą wyznaczoną do wykonywania czynności
z zakresu prawa pracy (art. 3[1] kp).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2004 r. II PK 35/2004
(LexPolonica nr 378781)
Umowa zawarta z naruszeniem art. 203 kh nie skutkuje powstaniem
stosunku pracy, którego istotną cechą jest podporządkowanie
poleceniom pracodawcy.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku
z dnia 24 września 1999 r. I SA/Gd 1552/97 (LexPolonica nr 345868)
Odnosząc się do stanu faktycznego sprawy niniejszej stwierdzić należy,
że taka wykładnia art. 203 kh, iż w sytuacji, gdy przy zawarciu umowy
między spółką z o.o. a członkiem zarządu, będącym jednocześnie jej
jedynym wspólnikiem, spółkę reprezentuje pełnomocnik ustanowiony
uchwałą tegoż wspólnika jest umową zawartą z „samym sobą” i narusza
ten przepis, nie znajduje potwierdzenia w jego literalnym brzmieniu.
Z literalnego brzmienia przepisu wynika bowiem, że ustanowiony przez
wspólnika działającego jako zgromadzenie wspólników pełnomocnik nie
reprezentuje tego wspólnika a spółkę. Wobec tego nie wchodzi tu w grę
sytuacja, że pełnomocnik reprezentuje tę samą osobę fizyczną, a zatem,
że w istocie dochodzi do zawarcia umowy z „samym sobą”.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2006 r. II FSK
1352/2005 (LexPolonica nr 1039176)
Umowy o pracę między udziałowcami a Spółką w przypadku
niespełnienia wymogów przewidzianych w art. 203 kodeksu
handlowego nie wywołują skutków prawnych. Wypłacone na
podstawie takich nieważnych umów wynagrodzenia nie mogą być
zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, albowiem zgodnie
z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych „nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów wydatków na rzecz udziałowców (akcjonariuszy)
i członków Spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu
odrębnych przepisów”.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy
w Szczecinie z dnia 26 kwietnia 2001 r. SA/Sz 253/2000
(LexPolonica nr 362345)
Zawarcie umowy z przekroczeniem zasad określonych w art. 374 kh
powoduje bezwzględną nieważność czynności prawnej (art. 58 § 1 kc),
a umowa nie rodzi skutków prawnych dla spółki (na przykład w postaci
obowiązku wypłacenia świadczeń w niej przewidzianych).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 r. I PK 12/2007
(LexPolonica nr 1727993)
Zawarcie z członkiem zarządu umowy o pracę, określenie jej warunków,
zmiana jej treści dokonane przez przewodniczącego rady nadzorczej bez
podjęcia przez radę stosownej uchwały w tym przedmiocie kłóci się
z bezwzględnie obowiązującą normą prawną z art. 374 KH.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007r., I PK 12/07
(LexPolonica nr 1727993)
1. Możliwe jest zawarcie przez jedynego akcjonariusza spółki
akcyjnej umowy o pracę ze spółką, jeżeli reprezentuje ją właściwy
organ, a powstały stosunek prawny charakteryzuje się wszystkimi
istotnymi cechami stosunku pracy (art. 22 § 1 kp). W razie braku
cech stosunku pracy, możliwe jest przyjęcie, że strony łączy
umowa prawa cywilnego.
2. Okoliczność, że zawarta przez strony umowa nie była umową
o pracę nie oznacza bezzasadności żądania świadczeń określonych
w tej umowie, o których sąd powinien orzec z wyłączeniem
stosowania przepisów o postępowaniu odrębnym w sprawach
z zakresu prawa pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2004 r. I PK 659/2003 OSNP
2005/10 poz. 139 (Rzeczpospolita 2004/218 str. C7, Wokanda 2005/6 str. 26)
Osoba zatrudniona nie może ponosić ujemnych skutków
prawnych z powodu błędnego zawarcia z nią umowy o pracę,
która powoduje odmowę objęcia jej ubezpieczeniem społecznym
pracowników, skoro zawierając umowę o pracę i wykonując ją
zgodnie z zakresem czynności była przekonana o tym, że jest
pracownikiem w rozumieniu Kodeksu pracy.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2002 r. III AUa
970/2001 (LexPolonica nr 364267)
Do zawarcia ważnej umowy o pracę może dojść przez dopuszczenie do
wykonywania pracy na warunkach (nieważnej) umowy o pracę przez
podmioty właściwe do reprezentacji pracodawcy. Nie chodzi przy tym o
konwalidację pierwszej (nieważnej) umowy o pracę, ale o zawarcie w
sposób dorozumiany nowej umowy o pracę. Ważność takiej umowy oraz
ocena, czy została zawarta umowa
o pracę, zależą od rozważenia okoliczności konkretnej sprawy
w zakresie właściwej reprezentacji spółki, celów, do jakich zmierzają
strony zawieranej umowy (czy umowa nie zmierza do obejścia prawa)
oraz zachowania elementów konstrukcyjnych właściwych dla stosunku
pracy, a w szczególności cechy szeroko rozumianego podporządkowania
pracownika w procesie świadczenia pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2006 r. I PK 277/2005 (LexPolonica nr
419466)
Z uzasadnienia wyroku SN:
„nieważność ta nie oznacza jednak sama przez się nieistnienia między powodem
a pozwanym stosunku pracy o ustalonej w tej umowie treści. Co prawda, umowa
ta nie mogła być konwalidowana, nawet gdyby została później potwierdzona
przez radę nadzorczą, ponieważ art. 103 KC nie ma zastosowania do sytuacji
określonej w art. 39 KC, gdy spółka jest reprezentowana przez nieupoważniony
organ (…) jednak nie wyklucza to późniejszego zawarcia umowy o pracę per facta
concludentia (…) Dlatego też nie można wykluczyć, że strony wiązała ważna,
choć zawarta z naruszeniem przepisów o formie, umowa o pracę. Innymi słowy,
w ustalonych okolicznościach sprawy istnieją podstawy do uznania, że nawet jeśli
umowa (o pracę) jako nieważna nie stworzyła w momencie jej zawarcia
zobowiązań po stronie spółki, to zobowiązania takie powstały wraz
z dopuszczeniem do pracy na warunkach tej umowy i respektowania jej
postanowień przez umocowane organy spółki.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 2003r., I PK 633/02 (OSNP 2004, Nr 20, poz. 346).
Podobnie: uzasadnienie wyroku z dnia 7 stycznia 2000r., I PKN 404/99 (OSNAPiUS 2001, Nr
10, poz. 347 i niepublikowany wyrok z dnia 12 stycznia 2005r., I PKN 123/04 )
Zawarcie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
z członkiem jej zarządu umowy o pracę z naruszeniem art. 203
kh nie wyklucza późniejszego nawiązania stosunku pracy przez
przystąpienie do jej wykonywania za wynagrodzeniem.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2005 r. I PK
123/2004 (LexPolonica nr 373331)
Rada nadzorcza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest
uprawniona do jednoczesnego odwołania prezesa zarządu i
rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 1999 r. I PKN 3/99
(LexPolonica nr 345105)
Zgromadzenie wspólników spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością jest organem uprawnionym do odwołania
członków jej zarządu, także wówczas, gdy w spółce została
powołana rada nadzorcza. Może ono jednocześnie z odwołaniem
podjąć uchwałę o rozwiązaniu stosunku pracy z członkiem
zarządu.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2003 r. I PK 159/2002
(LexPolonica nr 367417)
Uchwała o odwołaniu członka zarządu spółki podjęta
z naruszeniem prawa nie jest nieważna z mocy prawa i wywołuje
skutek w postaci pozbawienia członka zarządu przymiotu osoby
będącej piastunem organu osoby prawnej, dopóki nie zostanie
unieważniona konstytutywnym orzeczeniem sądu gospodarczego.
Sąd pracy nie jest uprawniony do oceny legalności niezaskarżonej
uchwały zgromadzenia wspólników o odwołaniu członka zarządu
spółki (art. 240 kh).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2004 r. I PK
305/2003 (LexPolonica nr 370921)
Rada nadzorcza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
jest uprawniona do jednoczesnego odwołania prezesa
zarządu i rozwiązania z nim umowy o pracę bez
wypowiedzenia z jego winy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 1999 r. I PKN
3/99 (LexPolonica nr 345105)
Po podjęciu uchwały o odwołaniu członka zarządu rada
nadzorcza spółki z o.o. nie może wypowiedzieć mu umowy
o pracę, niezależnie od tego, czy dowiedział się o odwołaniu.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2006 r. II PK
47/2006 (LexPolonica nr 417817)
Skoro odwołanie z funkcji członka zarządu następuje z chwilą podjęcia stosownej
uchwały, to z tą chwilą do podejmowania wszelkich czynności w imieniu spółki
wobec osób, które utraciły członkostwo, uprawniony jest zarząd. Konieczność
reprezentowania spółki przez radę nadzorczą, a nie przez zarząd, dotyczy tylko
umów pomiędzy spółką a członkami zarządu, nie zaś byłymi członkami zarządu.
Trafnie wskazuje kasacja, że dokonać wypowiedzenia umowy o pracę powódce
mógł tylko zarząd, a wyprowadzanie uprawnienia rady nadzorczej do dokonania
tej czynności z art. 203 kh stanowi naruszenie tego przepisu. Nie ma przy tym
znaczenia fakt zawarcia umowy przez radę nadzorczą. Nie można bowiem
wyprowadzać wniosku o uprawnieniu do dokonania wypowiedzenia z tego, jaki
organ zawarł umowę o pracę.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2002 r. I PK 296/2002 (LexPolonica nr 363603)
Rada nadzorcza, która uchwali odwołanie członka zarządu, nie może go
następnie zwolnić z pracy, gdyż nie jest on już członkiem zarządu. Jeśli jednak do
tego doszło, były pracownik może pójść ze sprawą do sądu i skutecznie domagać
się odszkodowania za niezgodne z prawem zwolnienie z pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2007 r. I PK 127/2007
(LexPolonica nr 1606496)
Konsultacji związkowej nie wymaga wypowiedzenie umowy o
pracę zawartej na czas nie określony dokonane w następstwie
odwołania pracownika z zarządu spółki kapitałowej.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r. I PKN 783/2000,
(OSNP 2004, Nr 2, poz. 28)
Odwołanie ze stanowiska członka zarządu, które nie zostało
skutecznie podważone w trybie przepisów prawa handlowego,
z reguły stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie
umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu w charakterze
członka zarządu
Wyrok Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2000r., I PKN 479/00 (OSNP 2000, Nr 16,
poz. 7). Por. też wyrok z dnia 25 listopada 1997r., I PKN 388/07 (OSP 1998, Nr 18,
poz. 540)
Strony mogą w umowie o pracę na czas określony z członkiem
zarządu spółki kapitałowej uzależnić jej wcześniejsze rozwiązanie
za wypowiedzeniem, jak i bez wypowiedzenia, od równoczesnego
odwołania z funkcji członka zarządu.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1998r., I PKN 63/98
(OSNP 1999, Nr 14, poz. 462)
Odwołanemu członkowi zarządu spółki kapitałowej,
zatrudnionemu na tym stanowisku na podstawie umowy o pracę,
którą rozwiązano sprzecznie z prawem, nie przysługuje
roszczenie o przywrócenie do pracy. Jeżeli podlegał on
szczególnej ochronie, to ma prawo do odszkodowania w
wysokości równej wynagrodzeniu za czas pozostawania bez pracy
w razie przywrócenia do pracy, lecz nie niższego niż określone
w art. 47[1] kp (art. 203 § 1 ksh, art. 45 § 1
i art. 47 kp).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 2006 r. III PK
53/2006 (LexPolonica nr 1571618)
Domaganie się odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy
o pracę, dlatego że odpowiednie oświadczenie złożyło dwóch członków rady
nadzorczej nazajutrz po odwołaniu, może być w świetle art. 8 KP kwalifikowane
jako nadużycie prawa, jeżeli przyczyną odwołania ze składu zarządu spółki z o.o.
było świadome i celowe działanie na jej szkodę przez prowadzenie działalności
konkurencyjnej.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 2003r., I PK 78/02
(ONP 2004, Nr 15, poz. 260)
Wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy w związku z odwołaniem
pracownika ze składu zarządu spółki z o.o., spowodowane rezygnacją z tego
członkowstwa, może w szczególnych okolicznościach sprawy uzasadniać
sprzeczność z klauzulami zawartymi w art. 8 KP prawa pracownika do
wynagrodzenia za przedłużony okres wypowiedzenia, w którym miałby też
korzystać ze zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, albowiem pracownik
sam i z dotyczących go przyczyn rezygnuje ze wspomnianego członkowstwa
i tym sposobem „zmusza” pracodawcę do złożenia oświadczenia woli
o wypowiedzeniu stosunku pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 2002r., I PKN 376/01
(OSNP 2004, Nr 7, poz. 122)
1. Postanowienia umowy o pracę dotyczące wynagrodzenia za
pracę i innych świadczeń związanych z pracą w zakładach sfery
publicznej mogą być przez pryzmat zasad współżycia społecznego
ocenione jako nieważne w części przekraczającej granice
godziwości (art. 58 § 2 KC w związku z art. 13, 18 i 300 KP).
2. Zapewnienie pracownikowi odszkodowania za powstrzymanie
się od prowadzenia działalności konkurencyjnej w okresie trzech
pierwszych miesięcy wypowiedzenia ustalonego umownie na
sześć miesięcy, z równoczesnym zwolnieniem z obowiązku
świadczenia pracy, jest sprzeczne z zasadami współżycia
społecznego.
Wyrok z dnia 7 sierpnia 2001 r. I PKN 563/00
(OSP 2002, Nr 1, poz. 9)
Zatrudnianie w ramach nowego rodzaju umowy
„umowa o zarządzanie zakładem pracy”
(tzw. nietypowy stosunek pracy, umowa terminowa)
Cechy umowy o zarządzanie zakładem pracy:






w części umowa rezultatu
odrębności w kształtowaniu wynagrodzenia za pracę
samodzielność planowania urlopu przez pracownika
(zarządcę)
odrębności umowy o zakazie konkurencji
odrębności w rozwiązywaniu umowy przez pracodawcę
niedopuszczalność stosowania przepisów o przejściu zakładu
pracy na innego pracodawcę
Rezultat działania zarządcy
art. 425: W umowie o zarządzenie zakładem pracy zarządca może być
zobowiązany do osiągnięcia określonych rezultatów działalności zakładu pracy.
Wynagrodzenie zarządcy
art. 426
§1. Wynagrodzenie zarządcy w zakresie przewyższającym wynagrodzenie
minimalne może być uzależnione od rezultatów określonych w umowie o
zarządzanie i świadczone również w innej formie niż pieniężna.
§2. W razie sporu co do wysokości należnego wynagrodzenia zarządca może
dochodzić go na zasadach określonych w Kodeksie, przy czym pracodawcę
obciąża dowód, że uzgodniony rezultat nie został osiągnięty w całości albo w
części.
§3. Zarządca może przenieść uprawnienie do części wynagrodzenia zależnej od
osiągnięcia uzgodnionych rezultatów na osobę trzecią lub uczynić przedmiotem
zastawu.
Urlop wypoczynkowy
art. 427
Prawo do urlopu wypoczynkowego ustalonego na podstawie
przepisów Kodeksu zarządca wykorzystuje w całości albo
w dowolnych częściach w terminie przez siebie ustalonym,
o czym zawiadamia pracodawcę na piśmie z odpowiednim
wyprzedzeniem.
Zakaz konkurencji
Art. 428
§1. Umowa o zarządzanie zakładem pracy może określać zakres działalności
konkurencyjnej, od której prowadzenia zarządca jest obowiązany
powstrzymywać się w trakcie trwania lub po ustaniu umowy.
§2. Zobowiązanie do powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej po
ustaniu umowy o zarządzanie zakładem pracy nie może trwać dłużej niż trzy lata.
W tym czasie zarządcy przysługuje odszkodowanie w wysokości nie wyższej niż
50% jego wynagrodzenia obliczonego zgodnie z art. 71 § 3 Kodeksu.
§ 3. Uzgodnienie w umowie o zarządzenie zakładem pracy kary umownej, o
której mowa w art. 72, nie wyłącza możliwości dochodzenia przez pracodawcę
odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej, chyba że
strony postanowiły inaczej.
§ 4. Pracodawca może umowę o zakazie konkurencji po ustaniu umowy o
zarządzanie rozwiązać w każdym czasie, wypłacając zarządcy odszkodowanie w
wysokości trzymiesięcznego odszkodowania.
Rozwiązanie umowy
Art. 429
§1. Umowa o zarządzenie zakładem pracy rozwiązuje się w
terminie określonym przez strony lub w terminie wygaśnięcia
mandatu członka zarządu określonym w przepisach odrębnych.
§2. W razie rozwiązania przez pracodawcę umowy przed upływem
terminów, o których mowa w § 1, zarządcy przysługuje wyłącznie
odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu
którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za sześć
miesięcy.