QWE05003.pps

advertisement
1
2
OKO
ważny narząd człowieka
3
Jak rozpoznajemy kolory
Kolory widzimy dzięki bardzo specjalnym komórkom, wyściełającym dużą część
wnętrza gałki ocznej. Komórki te noszą nazwę czopków i mają kształt stożka.
Każde oko człowieka zawiera ich około 7 milionów. Ich zadania są podzielone:
jeden rodzaj czopków odbiera światło czerwone
drugi rodzaj czopków jest wrażliwy na zielone
trzeci rodzaj czopków reaguje na niebieskie
Gdy czopki otrzymują bodziec świetlny
odebrany przez gałkę oczną, wysyłają to
jako informacje do mózgu.
Mózg z kolei zbiera informacje uzyskane od
wszystkich „nadających” do niego czopków,
łączy je w całość i dzięki temu odczuwamy
to, jakie kolory właśnie widzimy.
4
Opis oka
5
Oko jako narząd wzroku jest organem, dzięki któremu odbieramy ogromną ilość
informacji ze świata zewnętrznego. Potrafimy oceniać odległość obserwowanych
przedmiotów od nas, spostrzegamy ruch, rozróżniamy natężenie światła i jego
barwy. Ogarniamy wzrokiem szerokie pole widzenia, co jest możliwe dzięki ruchom
gałek ocznych w górę i w dół. Dzięki złożonemu układowi optycznemu odbieramy
ostry obraz obserwowanych obiektów. Oko można w ogólności przyrównać do
aparatu fotograficznego.
Jednak aparat fotograficzny jest prostym mechanizmem, o wiele mniej
skomplikowana od gałki ocznej człowieka. Porównując aparat z okiem trzeba
powiedzieć, że za soczewki obiektywu można by uznać rogówkę i soczewkę oka
człowieka, tęczówka oka byłaby przysłoną aparatu a siatkówka oka pełniłaby
funkcję kliszy fotograficznej, na której odbija się obraz promieni świetlnych
przedmiotu, który oko obserwuje. Siatkówka to newralgiczna część oka.
6
Soczewka
Soczewką sferyczną nazywamy przezroczystą bryłę, ograniczoną dwiema
powierzchniami kulistymi lub jedną płaską.
Prostą przechodzącą przez środki tych brył nazywamy osią optyczną soczewki.
7
Rodzaje soczewek
8
Soczewka rozpraszająca i skupiająca
9
Soczewki w praktyce
10
Budowa oka
11
Zasada działania oka
Światło odbite od przedmiotów pada na błonę ochronną oka - rogówkę.
Przechodzi przez komorę przednią oka i następnie przechodzi przez otwór w tęczówce - źrenicę.
Po przejściu przez źrenicę światło natrafia na soczewkę, która je załamuje.
Załamane światło pada na siatkówkę, na której powstaje obraz rzeczywisty, odwrócony, pomniejszony.
Siatkówka przetwarza impulsy świetlne na odpowiednie sygnały nerwowe, które poprzez nerw
wzrokowy wędrują do mózgu.
12
Obraz przedmiotu w oku
Obraz, który powstaje na siatkówce, jest znacznie pomniejszony i odwrócony, ale nasz
mózg przetwarza go do postaci prostej.
13
Akomodacja
Ostre widzenie na bliższą lub dalszą odległość jest normalnie regulowane przez
dwuwypukłą soczewkę, odbywa się ono odruchowo, samoczynnie. Gdy soczewka
ulega uwypukleniu (pogrubieniu), wtedy silniejsze jest załamywanie promieni
świetlnych co umożliwia widzenie z bliska, natomiast gdy soczewka ulega
spłaszczeniu możliwe jest widzenie z daleka.
Ta zdolność przystosowania oka do dobrego widzenia z bliska i z daleka nazywana
jest akomodacją oka (nastawnością). Jest ona zależna przede wszystkim od
soczewki. Dzięki niej człowiek widzi tak samo ostro przedmioty położone w bliżej i
14
dalej od oka.
Krótkowzroczność
Krótkowzroczność jest wadą
układu optycznego oka.
Dzieje się tak, gdy promienie
świetlne załamane przez ten
układ, skupiają się przed
siatkówką zamiast na niej.
Uniemożliwia to prawidłowe
widzenie obiektów znajdujących
się w oddali, podczas gdy
widzenie z bliska jest dobre.
Korygujemy tę wadę soczewką
rozpraszającą czyli minusową.
15
Dalekowzroczność
Dalekowzroczność
(nadwzroczność) jest wadą
układu optycznego oka,
w której promienie świetlne
załamane przez ten układ,
skupiają się za siatkówką.
Efektem jest zamazany obraz,
zwłaszcza podczas patrzenia
z bliska oraz trudności
z dłuższym czytaniem. Wada
ta może być przyczyną bólu
głowy i podrażnień spojówki.
Korygujemy
tę
wadę
soczewką skupiającą plusową.
16
Astygmatyzm
Astygmatyzm (niezborność) jest
wadą układu optycznego oka, w
której promienie świetlne biegnące
w jednej płaszczyźnie są załamane
przez układ optyczny inaczej niż
promienie biegnące w innej
płaszczyźnie.
Astygmatyzm
powodowany
jest
przez
nieregularny kształt rogówki, gałki
ocznej
lub
soczewki
wewnątrzgałkowej.
Gałka oczna może mieć wówczas
kształt podobny do piłki do rugby.
Promienie świetlne w różnych
przekrojach oka, skupiane są w
różnych punktach przed lub za
siatkówką.
Zatem widziane obrazy są nieostre i zniekształcone. Często pojawiają się bóle głowy, pieczenie
17
i przemęczenie oczu. Korygujemy tę wadę soczewką cylindryczną.
Wady wzroku i ich korekty
podsumowanie
18
Gałka oczna krótkowidza jest wydłużona i dla odległych przedmiotów soczewka nie
może się „spłaszczyć” wystarczająco – jej ogniskowa jest za krótka i obraz powstaje
przed siatkówką. Wskutek tego krótkowidz słabiej widzi przedmioty w dużej
odległości. Aby skorygować tę wadę – zwiększyć ogniskową – należy użyć okularów
z soczewką rozpraszającą (z ujemną zdolnością skupiającą).
Dalekowidz ma spłaszczoną gałkę oczną i dla bliskich przedmiotów soczewka nie
może uzyskać dostatecznie małej ogniskowej – obraz powstaje za siatkówką.
Powoduje to słabsze widzenie przedmiotów znajdujących się w bliskiej odległości.
Okulary u dalekowidza muszą mieć soczewki skupiające (z dodatnią zdolnością
skupiającą).
Astygmatyzm. Wada ta polega na tym, że siła łamiąca oka nie jest równomierna
(przyczyną może być nieprawidłowa krzywizna rogówki). Powstające na siatkówce
obrazy będą rozmazane ze względu na nierównomierność skupiania fal świetlnych
biegnących z różnych kierunków (promienie padające w dwóch prostopadłych
płaszczyznach są ogniskowane w różnych punktach). Wadę tę koryguje się
soczewkami cylindrycznymi (wycinek walca) lub torycznymi (wycinek „beczki”). 19
Ślepota barw
Ślepota barw – zwana też zaburzeniem rozpoznawania barw (często ogólnie
i mylnie nazywana daltonizmem), u ludzi jest niezdolnością do spostrzegania
różnic pomiędzy niektórymi lub wszystkimi barwami, które normalnie są
dostrzegane przez inne osoby.
Ślepota barw jest zazwyczaj wadą wrodzoną, uwarunkowaną genetycznie,
dziedziczoną.
20
Daltonizm
Zaburzenie rozpoznawania barw może być także wynikiem uszkodzenia dróg
wzrokowych począwszy od siatkówki po korę mózgu. Może być również efektem
ubocznego działania leków lub związków chemicznych. Ślepota barw zwana jest też
potocznie daltonizmem (który tak naprawdę jest wadą polegająca na
nierozpoznawaniu barwy czerwonej i zielonej) – nazwa ta pochodzi od
angielskiego chemika Johna Daltona, który w 1794 roku na własnym przypadku
opublikował jej opis.
21
Jaką liczbę widzisz
22
Krążek Newtona
Krążek Newtona - to koło, na którym znajdują się barwne segmenty. Barwy, które występują
na krążku obejmują podstawowe barwy widma światła widzialnego, czyli tak zwane barwy
proste: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy.”
23
Jak działa krążek Newtona
Gdy obracamy krążkiem Newtona, barwy zlewają się ze sobą i widzimy „barwę”
białą. Większość barw, jakie występują w przyrodzie, to barwy złożone, które powstają na
przykład w wyniku dodania do siebie przynajmniej dwóch barw prostych.
24
Krążek Newtona jest zatem przykładem addytywności (dodawania, składania) barw.
Plamka ślepa w oku
Zasłoń lewe oko, a prawe skieruj na krzyżyk w powyższym rysunku w odległości ok. 10 cm.
Następnie powoli oddalaj głowę od rysunku , nie odrywając wzroku od krzyżyka.
W pewnym momencie koło zniknie. Oznacza to, że obraz kółka padł na plamkę ślepą w oku
25
prawym.
26
27
Download