Opis istotnych zagadnień do zadania gospodarczego

OPIS ISTOTNYCH ZAGADNIEŃ
dla Komisji Egzaminacyjnej
do zadania z zakresu prawa gospodarczego
egzamin radcowski – 17 marca 2016 r.
I. Reprezentacja stron umowy.
1. Zgodnie z zadaniem „Bukowiec” spółka z o.o. z siedzibą w Bukowcu zamierza sprzedać
na rzecz Józefa Benio i „Beniowa” S.A. z siedzibą w Beniowie samochód ciężarowy marki
Mercedes rok produkcji 2015, o nr identyfikacyjnym pojazdu JM1TBNZ51U0005724 w
udziałach w wysokości odpowiednio ¼ i ¾ części. Z uwagi na to, że Józef Benio jest
członkiem jednoosobowego zarządu „Bukowiec” spółki z o.o., to stosownie do art. 210 § 1
k.s.h., spółkę tę powinna reprezentować rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany
uchwałą zgromadzenia wspólników.
2. Odnośnie do reprezentacji „Beniowa” S.A. z siedzibą w Beniowie, to spółkę tę
reprezentuje zarząd na zasadach ogólnych. Statut spółki nie reguluje sposobu reprezentacji,
a zatem znajdą zastosowanie reguły określone w art. 373 § 1 zd. 2 k.s.h.
3. W zależności od przyjętej przez zdających koncepcji, która może uwzględniać złożenie
przez „Siany” spółkę z o.o. spółkę komandytową z siedzibą w Sianach oświadczenia woli
w przedmiocie niewykonania prawa pierwokupu, spółkę tę powinien reprezentować
komplementariusz – „Siany” spółka z o.o. z siedzibą w Sianach, w imieniu której działa
zarząd tej spółki. Ponieważ umowa spółki nie reguluje sposobu reprezentacji przez zarząd,
zastosowanie znajdą reguły określone w art. 205 § 1 zd. 2 k.s.h.
4. W umowie należy zidentyfikować reprezentantów stron, poprzez odwołanie się do danych
zawartych w ich dowodach osobistych. Konieczne jest również opisanie stosownych
danych z KRS, a także ze statutu i umowy spółek. Dotyczy to także pełnomocnictwa (jego
zakresu), czy uchwał organów spółek oraz konkretnej ich treści i formy.
5. W umowie należy też opisać podmioty (w odniesieniu do spółek z podaniem numerów
NIP) oraz tytuł własności przedmiotu transakcji objętego umową, z odwołaniem się do
odpowiednich dokumentów.
II. Zgoda organu uchwałodawczego spółki „Bukowiec” spółki z o.o. z siedzibą w
Bukowcu.
„Bukowiec” spółka z o.o. z siedzibą w Bukowcu zamierza rozporządzić prawem o
wartości
dwukrotnie
przewyższającej
wysokość
kapitału
zakładowego
(wartość
samochodu wynosi 800 000 zł, zaś wysokość kapitału zakładowego 200 000 zł). W
1
związku z tym zastosowanie ma art. 230 k.s.h. Wobec powyższego zdający powinni
uwzględnić w treści umowy uchwałę zgromadzenia wspólników, zgodnie z powołanym
przepisem albo przywołać odpowiednie w tej materii postanowienia umowy spółki. Opis w
umowie powinien zawierać treść takiej uchwały, czy postanowienia z umowy spółki.
III. Konstrukcja prawna umowy.
1. Prawidłowe rozwiązanie problemu przedstawionego w zadaniu egzaminacyjnym powinno
uwzględniać kwestię prawa pierwokupu samochodu ciężarowego marki Mercedes,
przysługującego „Siany” spółce z o.o. spółce komandytowej. W tym zakresie możliwe jest
przyjęcie różnych konstrukcji prawnych. Zdający mogą sporządzić warunkową umowę
sprzedaży rzeczy ruchomej z obowiązkiem zawiadomienia dzierżawcy o jej treści, celem
umożliwienia podjęcia decyzji przez „Siany” spółkę z o.o. spółkę komandytową co do
wykonania prawa pierwokupu. Dopuszczalne są też inne konstrukcje prawne prowadzące
do skutku opisanego w zadaniu, np. zawarcie umowy z udziałem „Siany” spółki z o.o.
spółki komandytowej, która złoży oświadczenie, że nie wykonuje prawa pierwokupu, albo
też załączenie do umowy sprzedaży dokumentu zawierającego oświadczenie tej spółki, że
po zapoznaniu się z treścią wcześniejszej umowy warunkowej, nie skorzystała z prawa
pierwokupu. Zdający we wszystkich tych wypadkach powinni mieć na uwadze treść art.
598 § 1 i 2 k.c.
2. W umowie powinny zostać odzwierciedlone elementy podmiotowo i przedmiotowo
istotne dla umowy sprzedaży. Nie powinna być pominięta regulacja dotycząca
przeniesienia posiadania rzeczy pozostającej w posiadaniu zależnym „Siany” sp. z o.o.
spółki komandytowej z siedzibą w Sianach. W umowie należy także uwzględnić
uzgodnienie stron co do rozłożenia części ceny na raty.
3. Umowa powinna zawierać zastrzeżenie własności rzeczy sprzedanej do czasu zapłaty całej
ceny (art. 589 k.c.).
2