Ustalanie granic w wychowaniu dziecka

NUMER 1(6) luty/marzec/kwiecień/maj/czerwiec 2011r.
Oddział Przedszkolny
w Zespole Szkół im. T. Kościuszki w Niedźwiedziu
adres internetowy: http://www.zsniedzwiedz.szkolnastrona.pl/index.php
"Rodzice nauczcie się kochać wasze
dzieci!
Tylko w ten sposób życie waszego dziecka
będzie owocne"/Jean Paul
Bal Księżniczek
18 lutego w naszym przedszkolu odbył się Wielki Bal Księżniczek(i Książąt). W związku ze
zgłoszeniem naszego przedszkola do udziału do konkursu organizowanego przez Disney i
miesięcznik „Księżniczka”, zorganizowaliśmy bal o charakterze „księżniczkowym”, mieliśmy
prawdziwie baśniowy karnawał. Przysłane dekoracje rozwiesiliśmy na całej sali, która była bajecznie
kolorowa. Chłopcy jako królowie i książęta a dziewczynki jako księżniczki, wyglądali po prostu
zjawiskowo (co zaowocowało licznymi nagrodami w konkursie na najpiękniejszy strój). Tańce i
zabawy uwieczniliśmy na wielu zdjęciach, z których stworzona została kronika, wysłana do
organizatorów konkursu.
Głównej nagrody co prawda nie zdobyliśmy , ale zabawa była tak fantastyczna, że na pewno na długo
zostanie w naszej pamięci. A na pewno pomoże w tym zdobyty certyfikat.
Teatrzyk w naszym przedszkolu
9 marca przyjechał do nas teatrzyk. Przedstawienie było zatytułowane „Złota rybka”. Dzieci z
zainteresowaniem przyglądały się poruszającym się lalkom i słuchały opowieści o chciwej
żonie rybaka, jej uległym mężu i złotej rybce, która spełniała życzenia. Wszyscy znamy
przecież tą bajkę z naszego dzieciństwa, więc miło było posłuchać jej ponownie. Po
zakończeniu bajki, dzieci nagrodziły przedstawienie brawami i zaprosiły aktorów na ponowną
wizytę w przyszłym roku szkolnym.
Wycieczka
8 kwietnia to dzień wyróżniający się od pozostałych w naszym przedszkolu. Właśnie tego dnia
odbyła się wycieczka do Multikina w Krakowie na projekcję bajki pt. ,,Sezon na misia”. Dla
maluchów było to ogromne przeżycie – niektóre z nich jeszcze nigdy nie były w kinie. Film okazał się
świetny, pełen śmiesznych scen, dodatkową atrakcją dla dzieci była wizyta w projektorni. Widzieliśmy
taśmy, dzięki którym możliwe jest oglądniecie bajki. Ciekawostką dla każdego z nas była informacja,
że długość takiej taśmy filmowej wynosi około 15 km. Dzieciaki widziały widownie z projektorni.
Następnie udaliśmy się na ul Gołębią do CIUCIU – fabryki cukierków. Jest to jedyna i najmniejsza w
Polsce manufaktura tworząca słodycze w oparciu
o technologię XVII wieku. Łakocie
produkowane są ręcznie. Na pokazie, podczas którego mogliśmy obejrzeć od początku do końca, jak
tworzymy nasze cukierki i lizaki, czuliśmy aromat unoszący się podczas produkcji i na koniec
próbowaliśmy ciepłego jeszcze cukierka. Dodatkową atrakcją jest
fakt, iż Ciuciu jest
prawdopodobnie Najmniejszą Fabryką Słodyczy na Świecie, ponieważ działa zaledwie na 31metrach
kwadratowych.
W planach mieliśmy jeszcze spacer po Rynku Głównym, lecz pogoda czasem płata figle i w tym
właśnie dniu nie pozwoliła nam zrealizowanie tego planu. Mimo nie sprzyjających warunków
atmosferycznych wycieczka się udała, dzieci zadowolone wróciły do przedszkola.
Konkurs ekologiczny „Oszczędzamy energię”
11 kwietnia odbyło się rozstrzygnięcie konkursu ekologicznego ogłoszonego pod koniec
marca. Tematem prac wykonywanych przez dzieci wraz z rodzicami było oszczędzanie
energii.
Celem tego konkursu było przybliżenie dzieciom i rodzicom znaczenia energii w naszym życiu oraz
wskazanie sposobów oszczędzania jej oszczędzania. Dzieci wspólnie z rodzicami wykazali się
pomysłowością i oryginalnością w interpretacji tematu. Prace zostały wykonane różnymi technikami,
ukazano w nich dobre i złe zachowania podczas wykorzystania źródeł energii. Efektem konkursu była
wystawa prezentująca przepiękne prace. Za udział w konkursie dzieci otrzymały pamiątkowe
dyplomy oraz drobne upominki
WARSZTATY CERAMICZNE
1 czerwca 2011 r. dzieci z naszego przedszkola wzięły udział
w zajęciach z ceramiki.
Warsztaty poprowadziła pani plastyczka z Pracowni Ceramiki Artystycznej „ANGOBA”. Głównym
celem spotkania było rozbudzenie wrażliwości artystycznej dzieci, rozwinięcie zdolności manualnych
oraz ukazanie im drogi jaką musi przejść kawałek gliny, aby stać się pięknym kolorowy wyrobem.
Dzieci tworzyły pawia z gliny, mogły formować ciekawe kształty, a także na wszystkich wytworach
dodawać specyficzne wzory. Zabawy z gliną są bardzo twórcze, uspokajają, rozwijają kreatywność,
wyobraźnię i zdolności manualne. Są one potrzebne dzieciom, ponieważ mają możliwość kontaktu z
ciekawym
materiałem
oraz
odkrywają
jego
możliwości
za
pomocą
zmysłów.
Wszystkie dzieci bardzo chętnie lepiły pawia. Po skończonej pracy z satysfakcją oglądały swoje
wytwory z gliny. Następnie zostały one zabrane do pracowni, gdzie je wypalono i ozdobiono farbami.
Prace te stały się miłą niespodzianką dla rodziców.
Dzień Mamy i Taty – zakończenie roku szkolnego!
W tym roku wyjątkowo długo mamusie i tatusiowie musieli czekać na swoje święto.
Ponieważ choroby spowodowały liczną nieobecność dzieci w maju, postanowiliśmy
święto naszych rodziców uczcić w czerwcu. Zbiegło się to z uroczystym zakończeniem
roku szkolnego i powitaniem wyczekiwanych wakacji.
Dzieci z grupy Biedronek i Pszczółek przygotowały przedstawienie pt. „Przyjęcie u Króla
Baltazara”. Pokazały swoje niesamowite zdolności aktorskie i talent recytatorski. Na
koniec złożyły rodzicom piękne życzenie i zaśpiewały na ich cześć piosenkę oraz
piosenkę o nadchodzących wakacjach. Rodzice z zainteresowaniem oglądali
przedstawienie a także brali czynny udział w przygotowanych zabawach. Po występach
przyszedł czas na wręczenie podarunków rodzicom przygotowanych przez dzieci na
warsztatach ceramicznych, a także dyplomów pamiątkowych dla dzieci od pani Dyrektor
na koniec roku szkolnego 2010/2011. Do zobaczenia we wrześniu
"Dziecko chce być dobre
Jeśli nie umie – naucz
Jeśli nie wie – wytłumacz
Jeśli nie może – pomóż"
Janusz Korczak
POCZYTAJ!
Jak prawidłowo trzymać kredkę?
Od najwcześniejszych lat należy dziecko uczyć
właściwego posługiwania się przyborami do rysowania i
pisania . W związku z tym konieczne jest zwrócenie uwagi na
prawidłowy sposób trzymania przez dziecko kredki czy
ołówka .
- Dziecko powinno trzymać ołówek w trzech palcach ,
pomiędzy kciukiem i lekko zgiętym palcem wskazującym ,
opierając go na palcu środkowym .
Nieprawidłowe jest trzymanie ołówka „ w garści ” lub w taki
sposób , że środkowy palec jest na ołówku.
- Palce trzymające ołówek powinny znajdować się w
odległości około dwóch centymetrów od powierzchni
papieru .
- Ołówek należy trzymać między palcami bez nadmiernego
napięcia mięśni ręki i nacisku na papier ( nadmierne napięcie
powoduje łamanie grafitu , dziurawienie kartki , a zbyt słabe
sprawia , że rysunek jest ledwie widoczny ) .
Od najwcześniejszych lat należy dziecko uczyć właściwego posługiwania się przyborami do rysowania
i pisania . W związku z tym konieczne jest zwrócenie uwagi na prawidłowy sposób trzymania przez
dziecko kredki czy ołówka .
- Dziecko powinno trzymać ołówek w trzech palcach , pomiędzy kciukiem i lekko zgiętym palcem
wskazującym , opierając go na palcu środkowym .
Nieprawidłowe jest trzymanie ołówka „ w garści ” lub w taki sposób , że środkowy palec jest na
ołówku.
- Palce trzymające ołówek powinny znajdować się w odległości około dwóch centymetrów od
powierzchni papieru .
- Ołówek należy trzymać między palcami bez nadmiernego napięcia mięśni ręki i nacisku na papier (
nadmierne napięcie powoduje łamanie grafitu , dziurawienie kartki , a zbyt słabe sprawia , że rysunek
jest ledwie widoczny ) .
Edukacyjne wartości odpowiedzi dorosłych na pytania
dzieci.
W analizie edukacyjnych wartości odpowiedzi dorosłego na pytania
dziecięce niezbędne są choćby podstawowe informacje o funkcjach, jakie pełnią
same pytania. Pytania, które stawiają dzieci w wieku poniemowlęcym i
przedszkolnym, są świadectwem ich aktywności poznawczej i określonego
poziomu rozwoju umysłowego. Odgrywają również ważną rolę w procesie
interakcji między mówcą a słuchaczem.
Spontanicznie stawiane pytanie ma jeden ogólny cel- nawiązanie kontaktu z
partnerem, o tyle efektywnego o ile wywoła odpowiedź. Żadne pytanie nie
powinno pozostać bez odpowiedzi.
W odpowiedziach jest ważna nie tylko treść, ale i forma wypowiedzi, sposób jej
sformułowania. Dorosły dobrze odgrywa swą rolę wówczas, gdy poprzez serię
pytań i odpowiedzi powstaje interesująca nie tylko dla dziecka rozmowa.
Ważne, by była interesująca nie tylko dla dziecka, a dzieje się tak wówczas, gdy
dorosły angażuje się w tok myślenia dziecka, jego sposobów percepcji otoczenia
i uczestnictwo w dialogu.
Odpowiadając na pytania, należy kierować się nie tylko intencją w nich zawartą,
ale też przestrzegać zasad decydujących o efektywnym porozumieniu. Oto one:
- zasada ilości: tyle informacji, ile oczekuje rozmówca,
- zasada jakości: treść i forma wypowiedzi dostosowana do poziomu
rozwoju i wiedzy rozmówcy,
- zasada odpowiedniości: wypowiedź wyłącznie na temat, który zainicjował
rozmówca,
- zasada sposobu: sformułowania precyzyjne i jednoznaczne.
Obok ogólnych wymagań stawianych odpowiedziom, aby poszerzały wiedzę i
rozwijały myślenie dziecka, można podać szczegółowe wskazówki podnoszące
ich wartość edukacyjną:
 Słuchaj uważnie, o co pyta cię dziecko.
 Nie odpowiadaj, zanim dziecko nie skończy mówić.
 Bądź aktywnym uczestnikiem dialogu, nie zapominając, że to dziecko nim
kieruje.
 Pamiętaj o przestrzeganiu zasad porozumienia:
- odpowiedź ma mieć tylko tyle informacji, ile w tym momencie oczekuje
dziecko,
- formułuj odpowiedzi, odwołując się do strefy najbliższego rozwoju
dziecka,
- odczytuj intencje zawarte w pytaniu i odpowiadaj tylko na temat,
 Pamiętaj, że to nie ty kończysz rozmowę, nie przerywaj jej bez konieczności.
 Okazuj szacunek dziecku- jego wiedzy i niewiedzy, sposobowi, w jaki myśli
i rozumuje.
 Wspieraj w nim postawę badacza poszukującego rozwiązań. Wtedy dziecko
maksymalnie skorzysta z procesu okolicznościowego uczenia, jaki tworzą
serie pytań i odpowiedzi, wzbogaci wiedzę o sobie, innych ludziach i
świecie.
Każda rozmowa z dzieckiem, każda udzielona mu odpowiedź zaprocentuje w
przyszłości. Dziecko – nastolatek przyjdzie do rodzica z każdym problemem
wierząc, że uzyska pomoc, a nie będzie szukało wskazówek u rówieśników.
Ustalanie granic w wychowaniu dziecka
Nie ma ważniejszego zajęcia w życiu jak bycie rodzicem. Jednak większość z nas potrafi odpowiedzieć
na pytania dotyczące pracy zawodowej, wydatków, remontu mieszkania, natomiast niewiele maja do
powiedzenia, jeśli zapytamy o ich dziecko.
Granice w zachowaniu dziecka ustalają rodzice, wprowadzając określone zasady postępowania oraz
ujawniając swoje oczekiwania wobec niego. Badania potwierdzają, że dzieci, których rodzice ustalają
jasne granice w jego wychowaniu dorastają z większym poczuciem własnej wartości i pewności
siebie.
Rodzice świadomi tego, jak dużą rolę stanowi zabawa, pochwała i nagroda mogą wspólnie ustalać
granice. Badania wskazują, że w rodzinach, w których istnieje niewiele jasno sformułowanych reguł
postępowania, częściej zdarzają się problemy wychowawcze.
W każdej rodzinie bywają sytuacje wymagające od rodziców wprowadzenia dyscypliny.
Pozytywna dyscyplina- dyscyplina polega między innymi na ustanawianiu granic. Jest to bardzo
trudne zadanie szczególnie, jeśli chodzi o małe dzieci.
W przypadku wprowadzenia dyscypliny rodzice mogą popełnić wiele błędów. Takie błędy mogą
obniżyć skuteczność próby dyscyplinowania i spowodować spadek samooceny dziecka. Jeden z
najbardziej szkodliwych błędów polega na wprowadzaniu dyscypliny pod wpływem zdenerwowania.
Kiedy puszczają nerwy uczestnicy bardziej zajmują się atakiem, niż rozwiązaniem problemu. Próba
karcenia dziecka pod wpływem złości ma także inne wady. Mówi się rzeczy, których tak naprawdę nie
myślisz. Naprawienie szkody wyrządzonej bolesnymi słowami wypowiedzianymi w złości może ci
zabrać wiele czasu.
Do motywowania pozytywnych zachowań dziecka nie wystarczą zasady lub uwagi. Jedną z metod,
dzięki której uczy się ono postępować w określony sposób, to poparcie pozytywnego zachowania. W
jaki sposób i w jakich okolicznościach należy chwalić dziecko?
Udzielanie pochwał:
·Uzależniaj pochwałę od zachowania.
·Udzielaj pochwały natychmiast.
·Wyrażaj precyzyjnie swoje uznanie, podkreślając, czego dotyczy.
·Wyrażaj aprobatę nie tylko słowami, lecz również uśmiechem.
·Chwaląc dziecko poklep je po plecach, obejmij i pocałuj.
·Zauważ, w czym dziecko jest dobre, nie czekając z nagrodą wyłącznie na zachowanie perfekcyjne.
·Chwal konsekwentnie, kiedy tylko zauważysz postępy w zachowaniu, do którego chcesz dziecko
zachęcić.
·Wyrażaj się pochlebnie o dziecku w obecności innych.
·Chwal częściej dzieci, które stwarzają trudności wychowawcze.
·Wskaż dziecku jak samo może nagradzać się za pozytywne zachowanie.
W wypadku opornych i sprawiających duże problemy wychowawcze dzieci pochwała rodzicielska nie
jest na początku wystarczającym wzmocnieniem, aby zmienić złe zachowanie. Aby jednak zapewnić
dodatkową zachętę niezbędną do tego, by dziecko osiągnęło określony cel, rodzice mogą posługiwać
się tak zwaną namacalną nagrodą-na przykład specjalny poczęstunek, dodatkowe przywileje bądź
ulubione zajęcie.
Rodzice stosując konkretne nagrody w celu motywowania dzieci do uczenia czegoś nowego , powinni
równolegle zapewniać im nagrody typu społecznego ( tzn. uwagi i słowa pochwały).Gdy połączy się
oba rodzaje nagród, ich wpływ jest o wiele większy.
System nagród bądź wdrażana taktyka ustanawiania granic będą efektywne tylko wówczas, jeśli
rodzice:
·Jasno zdefiniują oczekiwane zachowanie.
·Wybiorą skuteczne nagrody, (tzn. takie, które będą dla dziecka wystarczająco motywujące).
·Ustanowią konsekwentne granice dotyczące zachowań.
·Stworzą prostą i atrakcyjną dla dziecka taktykę ustanawiania granic.
·Będą nagradzać niewielkie postępy.
·Będą nagradzać natychmiast.
·Będą unikać mieszania nagród z karami.
·Stopniowo zastąpią namacalne nagrody rzeczowe aprobatą społeczną.
·Będą dopasowywać swoją taktykę do zmieniających się zachowań dziecka oraz do nowych nagród.
„Życie rodziców jest księgą, którą cytują dzieci"
BĄDŻ BEZPIECZNY NA WAKACJACH!
Już się zbliża lato, czas radości, słońca,
wielu przygód i zabaw bez końca!
Jednak w czasie zabaw
musicie przestrzegać zasad bezpieczeństwa.
Właściwie przygotowane dzieci do opalania,
gdy słoneczko świeci,
noszą czapki, chustki, chronią swoje głowy.
Kremy z filtrem stosują,
swoje ciało nim smarują.
W czasie letniego wypoczywania
pamiętajcie o zasadach
bezpiecznego zachowania!!!
Bo nad wodą jakieś nieszczęście
przydarzyć się może.
W miejscach strzeżonych się kąpiemy,
ale tylko wtedy, gdy dorosły ci pozwoli.
Nigdy nie skacz na główkę do wody,
bo są ku temu ważne powody!
Możesz stracić zdrowie, życie,
nawet jeśli pływasz znakomicie!
W czasie wędrówki po lesie
wszystkie grzyby sprawdzaj w atlasie.
Zakładaj gumowce albo trapery
bo sandałki nie nadają się na leśne spacery.
W lesie, kiedy spotkasz zwierzę,
nie zbliżaj się do niego - z daleka oglądaj!
Musisz uważać jeszcze na różne owady i kleszcze!!
Przede wszystkim nie rozpalaj ognisk w lesie!!!!!
Nie drażnij zwierząt na podwórku czy łące,
bo ci się jakieś nieszczęście przydarzyć może
i cię zwierzątko ugryzie lub ubodzie!
Nie drażnij pszczół ani innych owadów, nie będzie ci trzeba robić okładów. Maszyny rolnicze
nie są do zabawy,więc się nimi nie baw! I już nie ma sprawy.
DZIĘKUJEMY!
Dziękujemy wszystkim rodzicom, babciom, dziadkom, ciociom, wujkom i innym, za
pomoc w organizacji i uczestnictwo w naszych „imprezach”, wycieczkach, za pytania,
wskazówki, rady, dobre słowo, za udział w naszym przedszkolnym życiu