Korygowanie wad postawy dzięki zajęciom na pływalni jest bardzo lubianą formą terapii. Pozwala ona łączyć przyjemność, jaką jest dla dziecka przebywanie w wodzie i doskonalenie umiejętności pływackich z oddziaływaniem terapeutycznym, którego dziecko - zaabsorbowane w wodzie może nawet nie dostrzegać. Przed pływaniem korekcyjnym stawia się pewne zadania mające na celu: Korygowanie nieprawidłowości układu różnych segmentów ciała w warunkach odciążenia; Rozciągnięcie przykurczonych tkanek miękkich; Doskonalenie koordynacji ruchów i panowania nad układem ciała; Wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych; Wyrabianie silnego gorsetu mięśniowego; Poprawę funkcji oddechowych, poprzez zwiększenie ruchomości klatki piersiowej; Zwiększenie ogólnej wydolności organizmu. STYL KLASYCZNY Praca ramion w sportowym pływaniu „żabką” jest niekorzystna dla dzieci z wadami postawy znajdującymi się w obrębie odcinka piersiowego. Podczas pływania stylem klasycznym prawie cały czas występuje kifotyzacja odcinka piersiowego, oddalenie łopatek od kręgosłupa oraz intensywne wzmacnianie mięśni piersiowych i zębatych. Adaptując pływanie stylem klasycznym do celów korekcyjnych należy zmodyfikować pracę ramion. Należy doprowadzić do zbliżenia łopatek, aby to osiągnąć trzeba zmienić położenie rąk . Ramiona powinny być prowadzone tuż pod powierzchnią wody w płaszczyźnie horyzontalnej, jak najbliżej powierzchni wody. Praca nóg w pływaniu stylem klasycznym wpływa na mięśnie oddziaływujące na odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Najważniejsza w pracy nóg jest faza podciągnięcia , która będzie wpływać korzystnie na plecy wklęsłe jeśli polecimy dzieciom aby zwiększały ugięcie w stawach biodrowych do kąta 90 stopni Pływania „żabką” nie powinno się stosować u dzieci z koślawością kolan ze względu na ustawienie podudzi w odwiedzeniu . Styl ten angażuje mięśnie odpowiedzialne za prawidłowe ukształtowanie łuków stóp, więc stosowany może być w profilaktyce i leczeniu płaskostopia. KRAUL Pływanie kraulem może być stosowane do korekcji wad odcinka lędźwiowego kręgosłupa, którym nie towarzyszą żadne zmiany w odcinku piersiowym; koślawości kolan, płaskostopia. Pływanie kraulem na piersiach nie powinno być stosowane w przypadku dzieci z wadami odcinka piersiowego kręgosłupa, ponieważ mięśnie piersiowe i zębaty pracują w pozycji zbliżenia przyczepów , a w przypadku pleców okrągłych i skolioz ta grupa mięśni najczęściej jest już przykurczona, może to utrwalać lub pogłębiać wadę. Kraula nie należy stosować u dzieci z plecami okrągło-wklęsłymi. STYL GRZBIETOWY Praca ramion w stylu grzbietowym jest bardzo korzystna dla pleców okrągłych, wklęsłych i wklęsło – okrągłych. Oddziaływanie korekcyjne w stylu grzbietowym będzie intensywniejsze, jeśli ramiona po przeniesieniu za głowę będą prowadzone jak najbliżej linii środkowej ciała, dotyczy to zarówno naprzemiennej jak i symetrycznej pracy ramion. Wśród dzieci, u których występuje boczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym korzystniejsze będzie symetryczne prowadzenie ramion. Praca nóg podczas pływania stylem grzbietowym korzystnie wpływa na korekcję pogłębionej lordozy w odcinku lędźwiowym oraz wskazana jest w przypadku kolan koślawych. STYL MOTYLKOWY Praca ramion oraz ruch falisty podczas pływania delfinem, sprzyja pogłębianiu kifozy piersiowej. Niekorzystne jest również wysunięcie barków w przód i oddalenie łopatek od kręgosłupa. Pływanie delfinem nie powinno być stosowane na zajęciach pływania korekcyjnego Praca nóg stosowana jako odrębne ćwiczenie, może być wykorzystywana w korekcji pleców wklęsłych ponieważ sprzyja wzmacnianiu mięśni wpływających na zmniejszenie przodopochylenia miednicy. PŁYWACKIE ĆWICZENIA KOREKCYJNE •STOSOWANE NA ZAJĘCIACH PŁYWANIA KOREKCYJNEGO ĆWICZENIA POWINNY ODDZIAŁYWAĆ NA ORGANIZM DZIECKA W SPOSÓB MAKSYMALNIE KORYGUJĄCY JEGO WADĘ. • PŁYWACKIE ĆWICZENIA KOREKCYJNE NIE MOGĄ POLEGAĆ NA POKONYWANIU JAK NAJDŁUŻSZEGO DYSTANSU. • NALEŻY WPROWADZAĆ KORYGUJĄCE DLA DANEJ WADY UŁOŻENIE CIAŁA ORAZ ODPOWIEDNIO STOSOWAĆ PRZYBORY. • ĆWICZENIA POWINNY BYĆ DOSTOSOWANE DO UMIEJĘTNOŚCI DZIECI TAK, ABY MOGŁY POPRAWNIE JE WYKONAĆ. • WSKAZANE JEST SZYBKIE ELIMINOWANIE BŁĘDÓW MOGĄCYCH SPOWODOWAĆ UTRATĘ KOREKCYJNEGO CHARAKTERU RUCHU. o. • W MIARĘ OPANOWANIA PROSTYCH PŁYWACKICH ĆWICZEŃ KOREKCYJNYCH WPROWADZAMY NOWE, O WIĘKSZYM STOPNIU TRUDNOŚCI I WIĘKSZEJ SKUTECZNOŚCI KOREKCYJNEJ. PODSUMOWANIE Pływanie jest jedną z nielicznych dyscyplin sportowych, która harmonijnie rozwija całe ciało oraz jest w stanie skutecznie przeciwdziałać ujemnym skutkom cywilizacji. Pływanie sportowe wiąże się z systematycznym i wielogodzinnym treningiem od najmłodszych lat, jego celem jest bicie rekordów. Pływanie sportowe w sekcjach pływackich, szkółkach oraz klubach przeznaczone jest wyłącznie dla dzieci zdrowych, u których nie występują wady kręgosłupa. Pływackie style sportowe w wersji technicznej, często sprzyjają pogłębianiu się wad postawy. Dzieci, u których występuje problem z postawą ciała powinny uczyć się takich sposobów pływania, które będą działały korygująco na wadę, zachęcamy rodziców do zapisywania dzieci na zajęcia PŁYWANIA KOREKCYJNEGO nie SPORTOWEGO PIŚMIENNICTWO: 1. Czabański B.: Nauczanie techniki pływania. AWF Wrocław 1975 2. Iwanowski W.: Pływanie korekcyjno-lecznicze w przypadkach bocznych skrzywień kręgosłupa. Uniwersytet Szczeciński 1997. 3. Kołodziej J.: Pływanie korekcyjne. AWF, Kraków 1989.