Ukąszenia Użądlenia Pogryzienia

Pierwsza pomoc
ukąszenia,
użądlenia,
pogryzienia
Następstwem ukąszeń, użądleń i pogryzień są
rany kąsane lub zatrute. Obrażenia te
stanowią niebezpieczeństwo ze względu na
możliwość łatwego zakażenia przez bakterie
lub jady, które wnikają do rany. Użądlenia w
okolicach w jamy ustnej, policzków, szyi
mogą doprowadzić do niedrożności górnych
dróg
oddechowych(szczególnie
u osób
uczulonych na jady owadów).
Jedynym jadowitym wężem żyjącym na
wolności na terenie całej Polski jest
żmija zygzakowata. Najczęstszym
miejscem
ukąszeń przez węże
jest stopa lub łydka.
PO UKĄSZENIU NIE WOLNO WYSYSAĆ KRWI I!!!
Dwie punktowe rany(miejsca ukąszenia)
 Obrzęk, zaczerwienienie, bolesność w
miejscu ukąszenia
 Przyspieszenie tętna i oddechu
 Pocenie się
 Uczucie śmiertelnego lęku
 Drgawki
 Nudności i wymioty
 Ogólne osłabienie

 zalecić
pozostanie w spoczynku, najlepiej
w pozycji horyzontalnej;
 ranę pozostawić otwartą;
 zwalczać wstrząs;
 okryć poszkodowanego i jak najszybciej
zapewnić poszkodowanemu fachową
pomoc medyczną;
 w przypadku ukąszeń przez węże
niejadowite, postępować jak przy ranie
kąsanej.
Pojedyncze użądlenia przez owadów(pszczoły, osy,
szerszenia) nie są niebezpieczne. Należy jednak
pamiętać o tym że wrażliwość na jad owadów jest
zróżnicowana(niektóre osoby są na niego
uczulone). Szczególnie niebezpieczne są użądlenia
w okolicy szyi, języka,
gardła oraz policzków.
Mogą one powodować obrzęk
błony śluzowej, krtani i
zatkanie dróg oddechowych.
 silny
ostry, piekący ból
 Zaczerwienienie
 obrzęk
Objawy u osób uczulonych:
 Dreszcze
 Podwyższona temperatura ciała
 Bóle i zawroty głowy
 Przyspieszenie tętna
 Duszności zaburzenia oddychania






jeżeli pozostał żądło – usunąć je
umyć miejsce użądlenia wodą z mydłem
- zastosować okład z lodu na użądlone miejsce
(złagodzi to ból i obrzęk)
profilaktycznie można podać wapno do wypicia
w przypadku użądlenia w język bądź usta – podać
poszkodowanemu kostkę ludu do ssania (zmniejszy to
ból oraz obrzęk) oraz jak najszybciej udać się do
lekarza
obserwować poszkodowanego
w przypadku podejrzenia wystąpienia wstrząsu –
wezwać pogotowie ratunkowe
Przy usuwaniu kleszcza należy chwycić za odwłok
bardzo blisko skóry i wyciągnąć zdecydowaną
ruchem ku górze oraz w bok.
Nie wolno go wyciskać i wykręcać oraz smarować
tłuszczem czy spirytusem.
Kleszcze są nosicielami wirusów
brucelozy i odkleszczowego
zapalenia opon mózgowych.
Każde zaczerwienienie,
spuchnięcie miejsce po
ukąszeniu kleszcza
wymaga konsultacji lekarskiej.
Są niebezpieczne ze względu na ogromne
ryzyko zakażeniu znajdującymi się w paszczy
zwierzęcia licznymi bakteriami, które
przenikają do rany. Szczególnie groźne jest
zakażenie wścieklizną. Ranom kąsanym
towarzyszy ból i krwawienie.
Ochronić własne ręce poprzez założenie
lateksowych lub gumowych rękawiczek.
 Przemyć ranę wodą z mydłem (powinno trwać
minimum 5 minut; najlepiej mydło szare, bez
dodatków zapachowych i barwników)
 Założyć jałowy opatrunek, jeśli rana krwawi należy
ucisnąć bezpośrednio ranę.
 Po ustaniu krwawienia należy opatrunek luźno
przymocować
 Skontaktować się z lekarzem.

Gorączka
 ból głowy i mięśni
 Wymioty
 Ślinotok
 złe samopoczucie, a po
nim niekontrolowane
podniecenie
 bolesne skurcze mięśni gardła, które
uniemożliwia picie mimo pragnienia.

nietypowe zachowanie np.. nietoperz (nocne
zwierzę) pojawia się w dzień i szuka kontaktu z
ludźmi
 niestabilny chód
 dezorientacja
 nienaturalnie wyglądająca sierść
 ślinienie się
 toczenie piany z pyska
Nie wolno takiego zwierzęcia łapać, ani dotykać.
Należy powiadomić służby leśne,
sołtysa, zakład ochrony zdrowia, policje, straż
miejską.

Nie wolno pod żadnym pozorem dotykać
napotkanych w parku, lesie czy na łące
zdechłych zwierząt. Mogą być zarażone
wścieklizną, a wirus może nadal znajdować
się w ich ciele.
Wielu ukąszeń, pogryzień i ukąszeń można uniknąć.
Zazwyczaj zwierzę ta i owady nie atakują człowieka
jeśli nie zostają sprowokowane lub zranione. Rany
kąsane i zatrute najlepiej ulegają zakażeniu.
Ratownik udzielający pierwszej pomocy powinien
okresowo sprawdzać stan ogólny poszkodowanego i
być przygotowany do rozpoczęcia czynności
resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Powinien
również zebra c informacje o okolicznościach
powstania obrażenia.