HALUCYNOGENY Grupa substancji psychoaktywnych (uzależniających), wywołujących halucynacje (np. LSD, meskalina, psylocybina, peyotl). Do najczęściej przyjmowanych w Polsce substancji halucynogennych należą grzyby z grupy Psylocybe (spożywane suszone lub surowe, do kilkunastu sztuk jednorazowo). Znacznie rzadziej używane są: lulek czarny (Hyoscyamus niger), bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium), korzeń kokoryczki pustej (Corydalis rhisoma) i LSD (w postaci nasączonych papierków do ssania, kapsułek i tabletek). Do grupy substancji halucynogennych należy jeszcze wiele innych roślin - kilkadziesiąt kaktusów, owoce, grzyby, korzenie i kory drzew. W celu uzyskania „mocnych wrażeń" stosowane są także - meskalina (peyotl), harmina, ibogaina i wiele, wiele innych. Przyjmowanie tych substancji powoduje, w pierwszej fazie wystąpienie objawów fizycznych (nudności, drżenia mięśniowe, wzrost ciepłoty ciała i ciśnienia krwi) a w drugiej - objawów psychicznych (omamy, zwłaszcza wzrokowe, iluzje, urojenia, zaburzenia percepcji czasu, zaburzenia pamięci, napady paniki i agresji). Osoba będąca pod działaniem H. ma zafałszowany odbiór wrażeń zmysłowych, doznaje barwnych wizji, uzyskuje zmianę poczucia kształtów i barw, zaostrzone widzenie kontrastów i detali, zaostrzenie wrażeń słuchowych, poczucie derealizacji. Zaburzeniu ulega także orientacja w czasie i przestrzeni. Objawy psychiczne utrzymują się przeważnie przez parę godzin, ale mogą przedłużać się nawet do 12 godzin. Substancje halucynogenne nie powodują zależności fizycznej, natomiast obserwowany jest wzrost tolerancji.(B.Woronowicz)