Żona modna Ignacego Krasickiego jako literacki obraz oświeceniowych obyczajów 1. Cele lekcji a) Wiadomości Uczeń: podaje definicje sentymentalizmu i rokoka, wymienia cechy satyry, zna realia oświeceniowej mody, wie, na czym polega kunszt Krasickiego w budowaniu dialogów, zna termin mowa niezależna. b) Umiejętności Uczeń potrafi: czytać tekst literacki ze zrozumieniem, odróżnić satyrę od innych utworów literackich, objaśnić przewrotny charakter utworu, omówić oświeceniowe obyczaje, swobodnie i ze zrozumieniem posługiwać się terminami: rokoko i sentymentalizm, korzystać ze słownika terminów literackich oraz innych źródeł. 2. Metoda i forma pracy Poszukująca, praca z tekstem, praca ze słownikiem, pogadanka, praca w grupach. 3. Środki dydaktyczne Podręcznik do kształcenia literackiego, Słownik terminów literackich, reprodukcje obrazów odzwierciedlających obyczajowość epoki, np. Zebranie towarzyskie w parku K. Wojniakowskiego, Kłopotliwe oświadczyny A. Watteau, szkic Plerscha Koncert w ogrodzie, rysunki damskich strojów z czasów oświecenia. 4. Przebieg lekcji a) Faza przygotowawcza Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treścią satyry Ignacego Krasickiego Żona modna. [Podręcznik: Biała A., Krawczyk A., Język, literatura, kultura. Wypisy i zadania. Podręcznik do języka polskiego dla klasy 1, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2002, s. 313-319] b) Faza realizacyjna Nauczyciel dzieli klasę na siedem grup. Uczniowie odpowiadają na polecenia do tekstu, przy czym każdy zespół otrzymuje inne polecenie. 1) Przyjrzyj się dokładnie przeczytanemu utworowi. Określ jego kompozycję, wyjaśnij na czym polega kunszt zastosowanego dialogu. 2) Kim są bohaterowie satyry? Dokonaj krótkiego przedstawienia postaci. Zwróć uwagę na pochodzenie, status majątkowy. 3) Opisz, jak wyglądały zaloty państwa młodych. Scharakteryzuj okres narzeczeństwa. 4) Wskaż różnice obyczajowe między wsią a miastem. Weź pod uwagę intercyzę, zwyczaje małżonków, zatrudniony personel, posiłki czy sposób spędzania czasu. 5) Dokonaj charakterystyki tytułowej bohaterki. Zwróć uwagę na jej zainteresowania, gusty literackie, potrzeby, zamiłowanie do zbytku, „ekwipunek” itp. 6) Określ oświeceniowe obyczaje. Uwzględnij: Wygląd dworu i jego układ przestrzenny Wystrój wnętrz Urządzenie ogrodu Rodzaj bibelotów Stroje Formy rozrywki i kontaktów towarzyskich. 7) Jak myślisz, jaki stosunek do, preferowanej przez tytułową postać, cudzoziemszczyzny miał Krasicki? Swoją wypowiedź poprzyj argumentami i cytatami z utworu. Pamiętaj, iż nie bez znaczenia jest fakt, że masz do czynienia z satyrą. Po kilkunastu minutach grupy prezentują na forum klasy swoje wnioski. Potem nauczyciel pokazuje uczniom przygotowany materiał plastyczny. Na jego podstawie próbuje przybliżyć obraz zwyczajów właściwych omawianej epoce. c) Faza podsumowująca Nauczyciel informuje, iż Żona modna Krasickiego stanowi literacki wyraz zainteresowania dwoma oświeceniowymi prądami literackimi: rokoka i sentymentalizmu. Widać to chociażby w obecnych w utworze nawiązaniach do powieści sentymentalnej – Pameli Richardsona oraz Nowej Heloizy Rousseau, stylizowaniu damy na sentymentalną bohaterkę zatraconą w refleksjach na łonie natury. Uczniowie odnajdują hasła w Słowniku terminów literackich lub w innych źródłach, a definicje zapisują w zeszytach. Rokoko – nazwa stosowana najpierw na określenie stylu rozwijającego się w Europie w sztukach plastycznych i architekturze w okresie 1720 – 1780, a następnie używana także w odniesieniu do zjawisk literackich tego okresu, w których przejawiały się tendencje analogiczne jak w plastyce. Rokoko kształtowało się jako wyraz zmian obyczajowych w środowiskach dworskich, związane było ze swobodą życia towarzyskiego, odejściem od uroczystego ceremoniału, upodobaniem w kameralności, erotyzmie, zmysłowości i wysublimowanym komforcie. Filozoficznym zapleczem tych postaw były motywy epikurejskie, naczelnymi zaś kategoriami estetycznymi, stosowanymi we wszystkich dziedzinach sztuki i życia: wdzięk i smak; w sztuce upatrywano przede wszystkim formę wyrafinowanej zabawy. [Słownik terminów literackich, pod red. J. Sławińskiego, Zakład Narodowy Ossolińskich, Wrocław 1976, s. 375.] Sentymentalizm – prąd umysłowy i literacki występujący w różnych krajach Europy w okresie oświecenia jako zjawisko konkurencyjne wobec światopoglądu, estetyki i twórczości literackiej klasycyzmu. Filozoficznym podłożem sentymentalizmu były teoriopoznawcze tezy empiryzmu i sensualizmu, uznające doświadczenie zmysłowe jednostki za główne źródło wiedzy o świecie. Wypływały z nich emocjonalistyczne i indywidualistyczne tendencje prądu. (...) W zakresie estetyki sentymentalizm uznawał wewnętrzne przeżycia człowieka za źródło twórczości literackiej, jej cel widział w autoanalizie oraz refleksji nad miejscem człowieka w świecie i kształtowaniu autentycznych, naturalnych więzi międzyludzkich, które upatrywał w uczuciach rodzinnych, przyjaźni i miłości. Pod adresem dzieł literackich kierowano postulaty czułości i prostoty. W praktyce literackiej prowadziło to do powstania nowego typu bohatera literackiego (człowieka czułego, często przedstawiciela mieszczaństwa, a nawet ludu), do zainteresowania przyrodą i jej drobiazgową obserwacją, do wykształcenia gatunków nie mających klasycystycznej nobilitacji (powieść sentymentalna, drama, liryka osobista), pogłębianie obserwacji psychologicznych i obyczajowych, przełamywania stylu retoryczno-patetycznego na rzecz śpiewności i melodyjności poezji. [Słownik terminów literackich, pod red. J. Sławińskiego, Zakład Narodowy Ossolińskich, Wrocław 1976, s. 401-402.] 5. Bibliografia 1. Biała A., Krawczyk A., Język, literatura, kultura. Wypisy i zadania. Podręcznik do języka polskiego dla klasy 1, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 2002. 2. Klimowicz M., Oświecenie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 6. Załączniki Zadanie domowe Wskaż wpływy sentymentalizmu i rokoko występujące w satyrze Krasickiego. 7. Czas trwania lekcji 45 minut 8. Uwagi do scenariusza brak