Pieniądz bezgotówkowy a pożyczka Wpisany przez Tomasz Burczyński Czy w opisanej sytuacji powinien być zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych? Wyrok NSA z 26.11.2010 r. (II FSK 1301/09) Pożyczka pieniężna może być udzielona nie tylko przez wręczenie pożyczkobiorcy określonej ilości znaków pieniężnych, ale także przez przekazanie pożyczkobiorcy określonej sumy pieniężnej w każdej dostępnej formie - w tym przez elektroniczny przelew pieniądza bezgotówkowego. Czynność ta powoduje powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych 1 (dalej: u.p.c.c.). Spółka komandytowa (pożyczkodawca) zawarła w lutym i marcu 2008 r. z inną spółką (pożyczkobiorca) dwie umowy pożyczki. Na mocy tych umów pożyczkodawca udzielił pożyczkobiorcy pożyczki. Od powyższych umów pożyczkobiorca zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych. W czerwcu 2008 r. pożyczkobiorca wystąpił do organu podatkowego o stwierdzenie i zwrot nadpłaty. Zdaniem pożyczkobiorcy podatek od czynności cywilnoprawnych uiszczono nienależnie, gdyż w świetle art. 1 ust. 4 u.p.c.c. umowa pożyczki podlega podatkowi tylko wówczas, gdy wszystkie prawa majątkowe będące przedmiotem pożyczki są wykonywane na 1/4 Pieniądz bezgotówkowy a pożyczka Wpisany przez Tomasz Burczyński terytorium Polski. Strona wyraziła przekonanie, że suma pieniężna jest swoistego rodzaju dobrem niematerialnym, a nie rzeczą, toteż w niniejszej sprawie przedmiotem pożyczki nie były pieniądze rozumiane jako rzeczy, lecz prawa majątkowe. Skarżąca wywiodła z treści art. 454 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), że w momencie zawarcia umowy pożyczki wierzycielem jest pożyczkobiorca, który z tą chwilą nabywa roszczenie o wydanie przedmiotu pożyczki. Skoro zatem opodatkowaniu podlega czynność prawna udzielenia pożyczki, to miejsce siedziby wierzyciela w momencie udzielania pożyczki powinno decydować o miejscu wykonania prawa majątkowego. W niniejszej sprawie miejscem tym były Stany Zjednoczone, a nie Polska. Organy podatkowe odmówiły uwzględnienia żądań strony, wskazując między innymi, że przedmiotem pożyczki mogą być pieniądze jako rzeczy sui generis lub inne rzeczy oznaczone co do gatunku, a nie prawa majątkowe. W przypadku pieniędzy znajdujących się na rachunku bankowym należy wziąć pod uwagę miejsce, w którym rachunek ten jest prowadzony, to jest siedzibę banku (oddziału) pożyczkodawcy. W tym wypadku siedziba banku znajdowała się w Polsce, podobnie jak pieniądze, dlatego ich pożyczenie podlega opodatkowaniu. Skarga podatnika została uwzględniona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, jednakże organ podatkowy II instancji złożył od wyroku Sądu pierwszej instancji skargę kasacyjną. Rozpoznając ją, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych jest sam fakt zawarcia umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje w chwili dokonania danej czynności cywilnoprawnej. Z kolei w przypadku rzeczy lub praw majątkowych obowiązek taki powstaje, gdy rzecz lub prawo majątkowe, będące przedmiotem tej umowy, znajduje się lub jest wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 4 pkt 1 u.p.c.c.). 2/4 Pieniądz bezgotówkowy a pożyczka Wpisany przez Tomasz Burczyński Zdaniem Sądu, w związku z rozwojem nowoczesnych form finansowania i kredytowania, coraz większą rolę w obrocie gospodarczym odgrywa pieniądz bezgotówkowy. Wyłania się więc pytanie, czy na tle art. 720 k.c. pieniądz bezgotówkowy może być przedmiotem pożyczki. Sąd przyjął, iż nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że na tak postawione pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Ze sformułowania art. 720 § 1 k.c. wynika, że przedmiotem pożyczki są „jednostki pieniężne" wyrażające pewną wartość ekonomiczną. Przy pożyczce pieniężnej możliwe jest posłużenie się różnymi formami zapłaty (w gotówce, przez przelew bankowy lub przelew elektroniczny). Oznacza to, że przedmiotem pożyczki może być także tzw. pieniądz bezgotówkowy, a więc jednostki pieniężne (w odróżnieniu od znaków pieniężnych, czyli pieniądza gotówkowego - banknotów i monet). A zatem wydanie przedmiotu pożyczki może nastąpić w bardzo różny sposób, jednak istotne znaczenie ma tylko to, że biorący pożyczkę uzyskał możliwość swobodnego dysponowania określoną sumą pieniężną. Realizacja umowy może więc odbyć się także bezgotówkowo. Należy podkreślić, że pieniądz bezgotówkowy, choć nie istnieje w formie zmaterializowanej, może być bez ograniczeń wymieniany na banknoty i monety oraz wprowadzany do obrotu bez pośrednictwa banku. W konsekwencji należy przyjąć, iż zapłata bezgotówkowa oznacza wydanie przedmiotu pożyczki. W konsekwencji NSA wywiódł zaprezentowaną tezę oraz stwierdził dodatkowo, że zasady gospodarki rynkowej, a także wynikająca z art. 32 Konstytucji RP zasada równości wobec prawa, wymagają przyznania jednakowych uprawnień i nałożenia jednakowych obowiązków na wszystkie podmioty prowadzące działalność gospodarczą, które udzielają sobie pożyczek w różny sposób. W ocenie Sądu, opartej na poglądach piśmiennictwa, zapewne w nieodległej przyszłości nastąpi dalsza dematerializacja pieniądza i być może całkowicie zrezygnuje się z pieniądza gotówkowego na rzecz czysto abstrakcyjnego pieniądza w postaci zapisów na rachunkach bankowych oraz pieniądza elektronicznego. 3/4 Pieniądz bezgotówkowy a pożyczka Wpisany przez Tomasz Burczyński Powyższe nie oznacza jednak celowości powstania przeciwstawnej od dotychczasowej koncepcji opodatkowania umów pożyczek pieniędzy realizowanych w formie pieniądza zarówno gotówkowego, jak i bezgotówkowego. Jeżeli pieniądz elektroniczny ma być substytutem pieniądza gotówkowego, to niewątpliwie powinien spełniać te same funkcje i posiadać te same (modelowe) cechy, a w tym: miernika wartości i środka płatniczego. W rezultacie NSA uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę podatnika. 1. Tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm. 4/4