„ Teksty zawarte w Kodeksie Hammurabiego” :

Stolice starozytnego Egiptu- charakterystyka.
Nechen- miasto w starożytnym Egipcie. W okresie predynastycznym i na początku okresu
wczesnodynastycznego religijna i polityczna stolica Górnego Egiptu, ośrodek kultu boga
Horusa i bogini Nechbet. Stolica władców, którzy zjednoczyli Górny i Dolny Egipt .
Sais- miasto w starożytnym Egipcie, w zachodniej części Delty Nilu. Stolica V nomu
dolnoegipskiego. Centrum kultu bogini Neit. Miasto odgrywało ważną rolę we wszystkich
okresach historycznych, największe znaczenie miało jednak w Epoce Późnej. Było wtedy
stolicą państwa za panowania XXVI dynastii.
Tanis- starożytne miasto w Egipcie w północno- wschodniej Delcie Nilu, istniejące już w
połowie III tysiąclecia p.n.e. Okres rozkwitu przeżyło pod rządami Ramzesa II (ok. 13041237 p.n.e.) jako ośrodek kultu Seta. Z Tanisu wywodził się Smendes, założyciel XXI
dynastii (dynastia tanicka), który podniósł je ponownie do rangi stolicy.
Teby- starożytne miasto w Górnym Egipcie, położone nad Nilem, ok. 600km na południe od
dzisiejszego Kairu. Za czasów wczesnego Średniego Państwa Teby stały się stolicą Egiptu.
Utraciły tę funkcję za panowania XII dynastii, by odzyskać ją w początku Nowego Państwa
(XVIII dynastia).
Athribis- miasto w starożytnym Egipcie w Delcie Nilu. Stolica X nomu Dolnego Egiptu.
Per-Bast- miasto w starożytnym Egipcie w Delcie Nilu. Było głównym centrum kultu bogini
Bastet i stolicą XVIII nomu Dolnego Egiptu.
Aleksandria- . Za rządów Ptolemeuszów była stolicą Egiptu, za czasów rzymskich siedzibą
władz prowincji. Pod koniec starożytności jeden z czterech największych ośrodków
chrześcijaństwa w basenie Morza Śródziemnego.