dokument do pobrania
advertisement
Biul etyn I nformacyjny Krajowego Centrum ds. AI DS Delegaci zaznaczyli, że zważywszy na najnowsze dane epidemiologiczne obecne działania w dziedzinie zapobiegania są niewystarczające i nieadekwatne do skali zapotrzebowania. Należy zatem bardzo znacząco wzmocnić działania prewencyjne, w tym instrumenty finansowania, instrumenty instytucjonalne oraz przeznaczone do tych celów zasoby ludzkie. Za najpilniejsze grupy docelowe dla działań zapobiegawczych nowym infekcjom HIV/AIDS delegaci uznali: - osoby żyjące z HIV i chore na AIDS, - osoby młode, - kobiety ze szczególnym uwzględnieniem kobiet młodych i dziewcząt, - mężczyzn podejmujących stosunki seksualne z mężczyznami, - osoby świadczące usługi seksualne, - osoby stosujące środki odurzające drogą dożylną, - osoby przebywające w zakładach karnych, - społeczności migrujące. Szczególnie podkreślono konieczność wczesnych działań wśród osób młodych, w tym dzieci. Za najpoważniejszy czynnik obniżający efektywność działań prewencyjnych, delegaci uznali stygmatyzację i dyskryminację osób żyjących z HIV i niektórych grup, do których skierowane są działania zapobiegające zakażeniom. Delegaci oświadczyli, że należy przeciwdziałać tym zjawiskom, poprzez działania społeczne, kulturalne i ekonomiczne, co przyczyni się do zmniejszenia ryzyka zakażenia. Zaznaczono także, że zapobieganie powinno obejmować dostępność do odpowiednich środków, takich jak prezerwatywa dla mężczyzn i dla kobiet czy sterylne materiały do iniekcji. Obecne działania prewencyjne w tym zakresie uznano za niewystarczające. W dziedzinie praw kobiet delegaci podkreślili konieczność podejmowania działań na rzecz promowania równości płci, szczególnie poprzez zapewnienie dostępu do opieki w zakresie zdrowia reprodukcyjnego i zapobieganie przemocy ze względu na płeć. Delegaci zaznaczyli, że należy w pełni wykorzystać już istniejące środki Nr 3/25/2005 i infrastrukturę do intensyfikacji działań zapobiegawczych, w tym do rozszerzenia ich o problemy zdrowia reprodukcyjnego. Wielu prelegentów podkreśliło, że powszechny dostęp do opieki w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego jest kluczowy dla osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju. Szczególnie wskazano na potrzebę zapewnienia osobom młodym dostępu do środków promujących bezpieczniejsze zachowania seksualne i innych zmniejszających ryzyko zakażenia, w tym do: - działań prowadzonych w szkołach na rzecz wykształcenia stosownych umiejętności, - programów wpływania na podejmowanie zachowań, - przyjaznej osobom młodym opieki zdrowotnej będącej w stanie przeprowadzić działania zapobiegawcze, diagnozowanie, leczenie i opiekę w dziedzinie chorób przenoszonych drogą płciową, - powszechnego, dobrowolnego, anonimowego testowania i poradnictwa w zakresie HIV/AIDS, - środków i metod zapobiegania stosowania środków odurzających drogą dożylną, - usług świadczonych na rzecz innych, zagrożonych społeczności. Dodatkowo zwrócono uwagę na konieczność wsparcia programów szkoleniowych o jak najszerszym zasięgu, zmierzających do: - zapewnienia lepszego dostępu do wiedzy z zakresu HIV/AIDS w szkołach lub poprzez inne działania, - zapewnienia odpowiedniej prewencji i opieki wśród osób przebywających w zakładach karnych, - zapewnienia odpowiedniej prewencji i opieki wśród osób stosujących środki odurzające drogą dożylną, - zintegrowania działań informacyjnych i zapobiegawczych, w tym wysiłku na rzecz dostępu do leczenia. Przypomniano także konieczność zintegrowanego i skoordynowanego monitoringu sytuacji epidemiologicznej jako narzędzia dla badań naukowych. Delegaci zaznaczyli także konieczność jak najpilniejszego rozpowszechniania nowo dostępnych wyników badań i uzyskanych środków. www.aids.gov.pl we Centrum ajo ds. Kr Delegaci potwierdzili celowość i użyteczność proponowanego przez UNAIDS programu „3 Ones”, zachęcającego do ustanawiania na szczeblu państwa instytucji koordynującej w sprawach HIV/AIDS, opracowania krajowych programów działań HIV/AIDS i całościowego państwowego systemu monitoringu i ewaluacji. Wyrazili także przekonanie, że odpowiedź na zagrożenie HIV/AIDS musi być wielosektorowa i opierać się na założeniach praw człowieka, równości płci, szacunku dla prawa, zaangażowania wszystkich partnerów w tym społeczeństwa obywatelskiego, solidarności i współpracy międzynarodowej i przejrzystości ewaluacji wyników działań. Zaznaczono, że skoordynowane globalne działanie na szczeblu lokalnym powinno odpowiadać zapotrzebowaniom i problemom danej społeczności. Delegaci z zadowoleniem przyjęli zapowiedź opracowywanego przez UNAIDS dokumentu mającego na celu intensyfikację działań politycznych w dziedzinie HIV/AIDS. Polskie przewodnictwo sesji „Zapobieganie” zostało bardzo pozytywnie przyjęte i wysoko ocenione przez przedstawicieli państw uczestniczących w spotkaniu oraz przedstawicieli ONZ i agend ONZ. Przyczyniło się do wzmocnienia wizerunku Polski jako państwa mającego znaczne osiągnięcia w dziedzinie walki z HIV/AIDS oraz działającego aktywnie na arenie międzynarodowej w tym zakresie. Na tle państw Unii Europejskiej delegacja polska zaprezentowała szczególną wolę dzielenia się najlepszymi doświadczeniami z państwami dotkniętymi problemem HIV/AIDS, w tym wschodnimi sąsiadami UE. Polskie działania na rzecz państw Europy Wschodniej i krajów byłego Związku Radzieckiego zostały bardzo wysoko ocenione przez delegatów, szczególnie przez przedstawiciela UNFPA. Redakcja 3
