Nomenklatura diet - Szpital Uniwersytecki w Krakowie

Załącznik nr 4 do umowy
DFZP-ML-271-129/2015
Nomenklatura diet
Szpital Uniwersytecki
ul. Kopernika 36
w Krakowie
1. Dieta podstawowa.
2. Dieta łatwostrawna.
3. Dieta łatwostrawna z ograniczeniem tłuszczu – to dieta niskotłuszczowa.
4. Dieta łatwostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku
żołądkowego – to dieta oszczędzająca.
5. Dieta z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów – to dieta cukrzycowa.
Diety indywidualne / specjalne – wg indywidualnych zleceń lekarskich jak:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Dieta płynna wysokoodżywcza.
Dieta papkowata.
Dieta bogatobiałkowa.
Dieta bezresztkowa.
Dieta ziemniaczana.
Dieta bezglutenowa.
Dieta kleikowa.
Dieta w anoreksji i inne.
Opracowano na podstawie: Praca Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie (IŻŻ).
Helena Szczygłowa – System dietetyczny dla zakładów służby zdrowia.
1
Załącznik nr 4 do umowy
DFZP-ML-271-129/2015
Dieta podstawowa
Żywienie podstawowe zwane dietą podstawową zaleca się chorym przebywającym na
leczeniu w szpitalach, którzy nie wymagają rygorystycznego żywienia dietetycznego.
Powinno ono spełniać wymagania racjonalnego żywienia ludzi zdrowych, tzn. ma
zabezpieczyć zapotrzebowanie pacjenta na energię oraz na wszystkie niezbędne składniki
odżywcze potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, utrzymania należnej masy
ciała i zachowania zdrowia. W żywieniu podstawowym dozwolone są wszystkie produkty
i potrawy oraz wszystkie techniki sporządzania posiłków.
Założenie dla diety podstawowej:
Kcal
Białko ogółem w g
Tłuszcze w g
Węglowodany w g
2200 - 2300
80 - 85 (Białko zwierzęce 40g)
70 - 77
280 - 310
Dieta łatwostrawna
Dieta łatwostrawna najczęściej znajduje zastosowanie w schorzeniach układu
trawiennego, w zaburzeniach krążenia płucnego (zawał), w okresie rekonwalescencji po
zabiegach operacyjnych, w chorobach infekcyjnych przebiegających z gorączką oraz
w żywieniu osób w wieku podeszłym. Celem diety jest dostarczenie choremu wszystkich
niezbędnych
składników
pokarmowych
oraz
ograniczenie
produktów
i
potraw
ciężkostrawnych. Wartość zużycia produktów na przygotowanie posiłków (osobodzień) dla
diety łatwostrawnej należy obliczyć zachowując wymagane normy.
Założenie dla diety ławo strawnej:
Kcal
Białko ogółem w g
Tłuszcze w g
Węglowodany w g
2200 - 2250
75 - 80
70 - 75
300 - 310
.
2
Załącznik nr 4 do umowy
DFZP-ML-271-129/2015
Dieta łatwostrawna z ograniczeniem tłuszczu – to dieta niskotłuszczowa
Dieta łatwostrawna z ograniczeniem tłuszczu ma zastosowanie w ostrym
i przewlekłym zapaleniu wątroby, trzustki, przewlekłym zapaleniu pęcherzyka i dróg
żółciowych, kamicy żółciowej oraz we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Dieta ta nie
zawiera produktów trudno strawnych i wzdymających. Ograniczenie tłuszczu jest konieczne
ze względu na upośledzenie jego trawienia i wchłaniania. Stosuje się tłuszcze tylko
pochodzenia roślinnego. Ilość błonnika jest ograniczona, takie produkty jak warzywa i owoce
podawane są prawie wyłącznie w postaci gotowanej. Posiłki podaje się w małych
objętościach, odpowiedniej temperaturze, ale często – 5 razy w ciągu dnia. Biorąc pod uwagę
zastosowanie omawianej diety w różnych przypadkach chorobowych, zachodzi konieczność
jej modyfikacji.
Założenie diety łatwostrawnej z ograniczeniem tłuszczu – dieta niskotłuszczowa
Kcal
2100 - 2200
Białko ogółem w g
80 - 90 (Białko zwierzęce 50g)
Tłuszcz w g
40 - 45
Węglowodany w g
340 - 370
Dieta łatwostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie
soku żołądkowego – to dieta oszczędzająca
-
dieta oszczędzająca ma zastosowanie w chorobie wrzodowej, żołądka i
dwunastnicy,
-
w przewlekłym nadkwaśnym nieżycie żołądka,
-
w refluksie żołądkowo – przełykowym (przez zwiększone wydzielanie kwasu
solnego więcej się go dostaje do przełyku, nasilając objawy refluksu),
-
w dyspepsjach czynnościowych żołądka (dolegliwości nie mające podłoża zmian
organicznych).
Zadaniem diety jest:
-
dostarczenie pacjentowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych,
-
ograniczenie produktów i potraw pobudzających wydzielanie kwasu solnego,
-
neutralizowanie soku żołądkowego,
-
niedrażnienie chemiczne, mechaniczne, termiczne błony śluzowej żołądka.
3
Załącznik nr 4 do umowy
DFZP-ML-271-129/2015
Jest to dieta w której ograniczamy mocne rosoły, buliony, esencjonalne wywary
warzywne, grzybowe, galarety, wody gazowane, kwaśne napoje, nierozcieńczone soki
z owoców i warzyw, kawę prawdziwą, mocną herbatę, produkty marynowane, wędzone,
potrawy pikantne, słone, smażone, pieczone, ostre przyprawy. Ograniczeniu podlega również
błonnik pokarmowy, należy więc z diety wyłączyć pieczywo razowe, grube kasze oraz
surowe warzywa i owoce, które często dają objawy dyspeptyczne: gniecenie, wzdęcia,
w sposób mechaniczny podrażniają błonę śluzową żołądka. Posiłki należy spożywać
regularnie, o jednakowych porach dnia, w niewielkich objętościach - 5 razy dziennie.
Dieta powinna być dostosowana indywidualnie dla każdego chorego. Należy
uwzględniać obserwacje pacjenta i wyłączyć te pokarmy, które wywołują i nasilają
dolegliwości.
Założenie dla diety oszczędzającej
Kcal
2300 - 2400
Białko ogółem w g
80 - 85
Tłuszcz w g
70 – 80
Węglowodany w g
300 – 320
Błonnik pokarmowy w g
20 – 25
Dieta z ograniczeniem łatwoprzyswajalnych węglowodanów – to dieta
cukrzycowa
Dieta ma zastosowanie w cukrzycy przy upośledzonej tolerancji glukozy. Celem diety
jest obniżenie stężenia glukozy we krwi i poprawa metabolizmu. Zadaniem diety jest
uzyskanie jak najbardziej prawidłowego poziomu cukru we krwi przy możliwie
najmniejszych wahaniach w ciągu doby, zapobieganie powstawaniu kwasicy i śpiączki oraz
zapewnienie pożądanego stanu zdrowia. Dieta polega na znacznym ograniczeniu
łatwoprzyswajalnych węglowodanów, a więc cukrów, w związku z tym także słodyczy
i przetworów zawierających znaczny dodatek cukru. Ogranicza się również tłuszcze
(ze względu na profilaktykę powikłań naczyniowych), natomiast zwiększa się nieco ilość
białka w porównaniu do żywienia człowieka zdrowego.
Ze względu na występowanie u chorych dużych różnic w zdolności metabolizowania
węglowodanów, dieta powinna być ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta. Potrzeba
indywidualizowania żywienia wynika ponadto z różnic w zapotrzebowaniu chorego zależnie
4
Załącznik nr 4 do umowy
DFZP-ML-271-129/2015
od wieku, płci, aktywności fizycznej, ze stanu zaawansowania choroby i jej przebiegu,
sposobu leczenia, jak również z istnienia schorzeń towarzyszących, najczęściej otyłości
i miażdżycy. W diecie tej należy uwzględnić zamienniki pod względem zawartości
węglowodanów.
Założenie dla diety cukrzycowej
Kcal
2000 - 2200
Białko w g
85 - 95
Tłuszcz w g
55 - 62
Węglowodany w g
300 - 320
UWAGA:
Dieta cukrzycowa może być 6, 7 lub 8- posiłkowa.
5