Astma oskrzelowa U wszystkich chorych na astmę oskrzelową wskazana jest tlenoterapia w celu utrzymania wysycenia krwi tlenem powyŜej 95%. Podstawowym leczeniem jest leczenie farmakologiczne, które moŜna podzielić na leki standardowe (pierwszego rzutu): wziewne betamimetyki (Berotec, Salutamol) powodują one obniŜenie napięcia mięśni gładkich oskrzeli podawane są one co 15-20 min, u osób z cięŜkim napadem podawane są w sposób ciągły. Przedawkowanie moŜe prowadzić do wystąpienia tachykardii. Inną grupą leków są kortykosteroidy powodujące zahamowanie zapalnego komponentu astmy oskrzelowej, są lekami pierwszego rzutu w leczeniu u chorych którzy wolno reagują na betamimetyki. Tutaj podaje się Hydrocortison lub Dexaven, Fenicort. Lekami drugiego rzuty są leki z grupy matyloksantyn, czyli Aminophylina, Teophylina, Euphylina, jednaj znacznie ograniczono stosowanie ich z powodu częstego występowania objawów ubocznych jej działania. Leczenie Aminophyliną jest polecane u chorych wcześniej leczonych tym preparatem. Gdy leki pierwszego i drugiego rzutu nie skutkują (szczególnie u młodych pacjentów) w czasie cięŜkiego ataku stanu astmatycznego moŜna podać adrenalinę (dorośli 0,3 mg podskórnie, dzieci 0,01 mg/kg m.c.). Innymi moŜliwościami są leki wziewne, stosowane jako nebulizacja. Ich zastosowanie w leczeniu chorych na astmę oskrzelową jest ograniczone w czasie ataku cięŜkiego stanu astmatycznego. Wentylacja mechaniczna i intubacja jest wskazana u chorych z zagraŜającą niewydolnością oddechową. polecane jest wykonanie intubacji z moŜliwie duŜym światem rurki dotchawiczej, co umoŜliwia odessanie wydzieliny i zmniejszenie oporu dróg oddechowych.