savoir-vivre program - ZESPÓŁ KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO

ZESPÓŁ KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO NR 1
IM. KAROLA WOJTYŁY
W GORZOWIE WLKP.
Program własny
„SAVOIR – VIVRE
SZKOŁA DOBREGO WYCHOWANIA”
Program edukacyjny dla uczniów niepełnosprawnych intelektualnie
w stopniu umiarkowanym i znacznym
OPRACOWANIE :
Monika Hartwich – Renicka
Mirosława Wilk
Joanna Lipnicka
GORZÓW WLKP. 2016/2017
WSTĘP
Jak ważne są dobre obyczaje w życiu każdego człowieka nie musimy nikogo przekonywać. Równie
ważne jest, aby zacząć je przyswajać jak najwcześniej, by w przyszłości były czymś naturalnym i
oczywistym.
Zabawy, które są proponowane w tym programie pomogą przyswoić i utrwalić zasady dobrych
obyczajów, kształtować umiejętności wyrażania emocji, wdrożą do kulturalnego zachowania się przy stole
oraz pozwolą zwiększyć samodzielności uczniów.
Wiąże się to również z tym, że dzieci nabywają wiedzę i umiejętności w prawidłowym
rozpoznawaniu sytuacji i adekwatnym zachowaniu się w niej. Łączy się to z prawidłowym
funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej czy zespole klasowym i stosowaniem się do reguł rządzących w
danej społeczności.
CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU
Program przeznaczony jest do realizacji wśród uczniów niepełnosprawnych ruchowo i intelektualnie
w stopniu umiarkowanym i znacznym.
Najlepszym środkiem pomocy dzieciom niepełnosprawnym intelektualnie jest rozsądnie pojęte
wychowanie specjalne oraz pomoc społeczna i psychologiczna. Znajomość różnych form pracy z dziećmi,
umiejętność prowadzenia zajęć, wytwarzania odpowiedniej atmosfery, właściwa postawa, umiejętne
dostosowanie się do warunków mających wpływ na samopoczucie i zachowanie ucznia.
Zawarte w programie treści służą zarówno umożliwieniu doświadczania i poznawania otoczenia oraz
oddziaływania na niego, jak i umożliwianiu pełnienia różnych ról zgodnie ze społecznie akceptowanymi
normami. Treści te pozwolą wspierać maksymalny rozwój autonomii, samodzielności w działaniu i
kształtowaniu zaradności życiowej naszych podopiecznych. Mają przyczynić się również do kształtowania
odpowiedzialności za siebie i innych oraz sprzyjać możliwości dokonywania wyborów.
W programie stosowane będą różnorodne bodźce pobudzające percepcję niepełnosprawnych
intelektualnie, ponieważ w zależności od poziomu psychospołecznego wykazują oni zróżnicowaną
indywidualnie wrażliwość na określone bodźce oraz różny stopień ich rozumienia. Dlatego w programie
tworzymy sytuacje umożliwiające wybór zajęć, które dzieci chcą wykonywać, bo ma to istotny wpływ na
rozwój ich umiejętności.
Ze względu na specyfikę rozwoju dzieci oraz bardzo różnorodny i nierównomierny rozwój każdego
wychowanka, treści tego programu mogą być realizowane całościowo lub wybiórczo.
CEL PROGRAMU
Kształtowanie u uczniów umiejętności rozpoznawania prawidłowego zachowania się i
przestrzegania zasad dobrych obyczajów.
2
CELE SZCZEGÓŁOWE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Przyswojenie i utrwalenie „magicznych słów”.
Kształtowanie umiejętności wyrażania emocji.
Uwzględnianie możliwości rozwojowych dziecka.
Przyswojenie i utrwalenie reguł prawidłowego funkcjonowania w danej społeczności.
Wdrażanie do kulturalnego zachowania się przy stole.
Zwiększenie samodzielności uczniów.
METODY I FORMY PRACY
Metody:
 Oglądowa
 działań praktycznych
 słowna
Formy:
 grupowa zindywidualizowana
 indywidualna w ramach grupy
TREŚCI PROGRAMU
1. „Magiczne słowa” (dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam).
2. Zawieranie znajomości.-umiejętność przedstawiania się.
3. Kultura w szkole.
4. Uprzejma i bezpieczna ulica.
5. Kultura przy stole.
6. Święta, uroczystości - idziemy w gości i przyjmujemy gości.
7. Czysty i schludny wygląd.
8. Kultura w miejscach publicznych (kino, teatr, biblioteka, itp.).
9. Kultura w środkach masowej komunikacji.
10. Sprzątamy.
11. Moja rodzina - szacunek do rodziców.
12. Pomagamy innym.
ŚRODKI REALIZACJI CELÓW
1.
2.
3.
4.
5.
Zajęcia tematyczne w klasie uczące zasad dobrych obyczajów.
Karty pracy związane ze Szkołą Dobrego Wychowania.
Bajki o dobrych obyczajach.
Gry i zabawy w klasie uczące magicznych słów.
Słowniczek grzecznego ucznia opracowany metodą komunikacji wspierającej i/lub alternatywnej.
3
PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
Poprzez uczestnictwo w zajęciach dzieci i młodzież niepełnosprawna:
 pozna „magiczne słowa”,
 pozna zasady dobrych obyczajów,
 nauczy się rozpoznawać sytuacje, w których należy przestrzegać zasad dobrego wychowania,
 będzie umiała stosować „magiczne słowa” w domu, szkole, środowisku;
 będzie umiała stosować zasady dobrych obyczajów,
 zdobędzie umiejętność kulturalnego zachowania przy stole,
 pozna zasady dobrego wychowania obowiązujące na przyjęciach, spotkaniach i uroczystościach,
 będzie dbać o ład i porządek oraz estetykę pomieszczenia,
 będzie wiedziała jak zachować się w środkach masowej komunikacji,
 zadba o swój wygląd.
EWALUACJA
Ewaluacja programu ma na celu sprawdzenie przebiegu i wyniku działań edukacyjnych oraz
udoskonalenie programu. Prowadzona będzie na bieżąco i pod koniec roku szkolnego oraz po zakończeniu
realizacji programu. Podlegać jej będzie atrakcyjność zajęć i użyteczność programu w życiu. Praca i postępy
dzieci zostaną udokumentowane przez: obserwację zachowań i umiejętności ucznia ( zeszyt obserwacji) i
konkretne działanie uczniów.
Narzędzia służące do ewaluacji to:
 uzyskiwanie informacji zwrotnych od odbiorców programu - rozmowy z uczniami
 sprawdzian praktycznych umiejętności podczas zajęć.
4
BIBLIOGRAFIA:
Berowska M. „Savoir-vivre”, Wyd. Dragon, W-wa 2007
MacKenzie R. J. „Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić?” GWP Gdańsk 2006
Pierga B. „Dobre wychowanie wierszem”, wyd. Zebra Books, W-wa 2006
Polkowska I. „Praca rewalidacyjna z dziećmi upośledzonymi umysłowo w szkole życia” WSIP, W-wa 1998
Steede K. „10 błędów popełnianych przez dobrych rodziców”, GWP Gdańsk 2006
Strzałkowska M. „Rady nie od parady”, wyd. J. Santorski and CO,W-wa 2007
Ziółkowska M. „Bądź uprzejmy na co dzień i od święta”, wyd. Glob, Szczecin 1987
„Wielka księga savoir-vivre`u”, wyd. KDC, W-wa 2007
5