Kosmos

KOSMOS
WSZECHŚWIAT
Wszechświat zawiera wszystko, co
istnieje. Zatem jest to Słońce, Ziemia, a
także inne planety i gwiazdy, oraz
przestrzeń między nimi. We
wszechświecie pełno jest pyłu, skał,
lodu i gazu. Tym co wypełnia go
najbardziej jest pustka, nicość.
Narodziny
Wszechświata
Wszechświat powstał bardzo dawno i nikt
na pewno nie wie, jak do tego doszło.
Astronomowie uważają, że powstał około
15 miliardów lat temu, w wyniku eksplozji,
zwanej Wielkim Wybuchem.
Przez miliardy lat Wszechświat wypełniony
był gorącym gazem, gdzie niektóre z nich
zaczęły tworzyć pierwsze gwiazdy.
Gwiazdy i galaktyki
We Wszechświecie znajduje się 10
miliardów gwiazd, które skupiając się
tworząc galaktyki. Częścią galaktyki
jest np.: Droga Mleczna, w której skład
wchodzi nasze Słońce.
SŁOŃCE
Słońce jest gwiazdą, jak inne
pozostałe na niebie. Wygląda jednak
na większą i jaśniejszą, gdyż znajduje
się bliżej Ziemi. Słońce jest gwiazdą
przeciętnej wielkości, ale w
porównaniu z Ziemią jest gigantem.
Światło i żar
Środek Słońca zwany jest jądrem i
przypomina ognisty piec, chociaż nie
płonie w nim zwykły ogień. Żar ten jest
wynikiem akcji nuklearnej, w wyniku
której powstaje ogromna ilość energii,
która wystrzeliwuje w przestrzeń w
postaci ciepła i światła.
Plamy, rozbłyski
Powierzchnia Słońca ulega
nieustannym zmianom i przypomina
gotującą się wodę. Nieraz pojawiają
się na jej powierzchni ciemne plamy,
które są chłodniejsze od reszty
gwiazdy. Nieraz powstają ogromne
eksplozje światła i ciepła, zwane
rozbłyskami na Słońcu.
Czas istnienia Słońca i
jego rola
Słońce, zwane inaczej żółtym karłem, które
z upływem czasu ochłodzi się i zmieni
kolor na czerwony. Od tej chwili będzie się
stopniowo zmniejszać, aż stanie się białym
karłem wielkości Ziemi. Astronomowie
twierdzą, że stanie się to za 5 miliardów lat.
Bez Słońca jednak nie istniałoby w ogóle
życie na Ziemi, która stałoby się kawałem
chłodnej i ciemnej masy.
UKŁAD SŁONECZNY
Fragment kosmosu zwany Układem
Słonecznym tworzą Słońce i wszystkie
ciała niebieskie krążące wokół niego.
Narodziny Układu
Słonecznego
Układ Słoneczny został zrobiony z
tego samego obłoku co Słońce, gdzie
cząsteczki pyłu wirowały wokół
powstałego Słońca, zderzając się ze
sobą, i prowadząc do ich sklejania się.
Powstałe bryły rosły, stając się
planetami, księżycami itd.
Księżyce
Wiele planet ma swoje księżyce, które
utworzyły wielkie bryły skalne.
Księżyce krążą dookoła planet,
utrzymując się przy nich dzięki sile
grawitacji.
Księżyc
Księżyc zwany jest również Luną, tak
jak bliźniacza siostra boga Słońca, i
jest to jedyny księżyc Ziemi. Księżyc
ma szarą, kamienistą powierzchnię,
nietkniętą nawet najmniejszym
podmuchem wiatru. Siła księżycowej
grawitacji jest mniejsza od ziemskiej.
Mówi się, że księżyc „świeci”, ale tak
naprawdę to on tylko odbija światło.
Komety
Komety to kule lodu i pyłu
kosmicznego. Przeważnie krążą w
najodleglejszych zakątkach kosmosu i
tylko nieliczne zbliżają się do Ziemi.
Meteroidy
Meteroidy są to skaliste okruchy o małych
rozmiarach, które powstają z rozpadu
komet lub przy zderzeniu planetoid.
Większość małych meteroidów w
atmosferze się spala, duże zaś rozżarzają
się, tworząc świetliste smugi (tzw.:
spadajace gwiazdy ). Meteroidy, które po
przejściu atmosfery ziemskiej spadły na
naszą planetę nazywa się meteorytami.
Planety
Planety są największymi częściami
Układu Słonecznego (po Słońcu).
Jedne są skaliste w postaci ciała
stałego, a inne zaś są gazowymi
kulami. Planetu krążą z różną
prędkością wokół Słońca i
jednorazowy obrót nazywa się rokiem
planetarnym. Osiem planet tworzy
nasz Układ Słoneczny.
Merkury
Merkury jest tak nazwany na cześć
rzymskiego boga posłańca. Jest to
sucha, pełna kraterów, skalista planeta
najbliżej Słońca. Rok planetarny
Merkurego wynosi 3 ziemskie
miesiące, a dzień jest bardzo długi i
liczy 176 dni ziemskich.
Wenus
Wenus nazwana jest tak na cześć
rzymskiej bogini miłości i piękna.
Nazywana jest bliźniaczą siostra
Ziemi. Wenus, tuż po Słońcu, to
najgorętsze miejsce w Układzie, a
powietrze to istna trucizna, gdyż jest
ono tak gęste i poddane ogromnemu
ciśnieniu, że człowiek zostałby tam
zgnieciony na placek, w ciągu
sekundy.
Ziemia
Ziemia swoje imię wzięła od
anglosaksońskiego słowa oznaczającego
rolę, grunt. Ziemia z kosmosu wygląda jak
niebiesko-biała kuleczka. Biel pochodzi z
chmur, a błękit zaś z wody, która pokrywa
jej powierzchnię. Pod zewnętrzną skorupa
znajduje się płynna skała i metal, które
powodują wybuchy wulkanów i trzęsienia
Ziemi.
Mars
Mars nazywany jest jak rzymski bóg
wojny, oraz czerwoną planetą. Jest
podobny do Ziemi: są tam góry,
pustynie, wulkany, pory roku. Mimo to
w jego atmosferze nie ma tlenu,
deszczów, a wszędzie jest pełno pyłu.
Mars ma 2 księżyce, które nie są
kuliste i przypominają ziemniaka.
Jowisz
Jowisz nazwany jest jak główne
bóstwo rzymskich bogów. Jest
największą planetą Układu
Słonecznego i nazywany jest gazowym
olbrzymem (na jego powierzchni nie
ma żadnego ciała stałego). Jowisz ma
gorące, płynne jądro, a otoczona jest
białymi, niebieskimi i brązowymi
pasmami gazów.
Saturn
Saturn nazwany jest jak rzymski bóg
plonów. Jest gazowym olbrzymem, z „
pierścieniami Saturna”. Pierścienie te
zostały utworzone z cząsteczek lodu i
skał, oraz są to również drobne
fragmenty komet i księżyców, będące
rezultatem katastrofy. Saturn ma
przynajmniej 30 księżyców.
Uran
Uran nazwany jest jak ojciec Saturna,
rzymskiego bóstwa niebiańskiego.
Jest to zimna planeta, zakryta
zielonymi chmurami. Podobnie jak
Saturn, Uran również posiada
pierścienie. Uran ma szczególny ruch
obrotowy i kręci się jak kula od kręgli.
Neptun
Neptun nazwany jest jak rzymski bóg
morza. Jest zimna z licznymi
pierścieniami. Neptun jest koloru
niebieskiego, gdyż atmosfera składa
się z różnych gazów, a wiatr wije z
prędkością 1600 km/h. Neptun ma 10
księżyców, gdzie jeden z nich krąży w
przeciwną stroną niż pozostałe (jest to
jedyny taki księżyc w całym Układzie
Słonecznym).
PRZYSZŁOŚĆ
Naukowcy pracują nad projektami, dzięki
którym będziemy mogli polecieć w kosmos na
weekendową wycieczkę. Olbrzymie stacje
kosmiczne mogą wytworzyć sztuczną grawitację
i posłużyć jako hotele dla turystów. Kiedyś na
Księżycu i Marsie powstaną kosmiczne kolonie
wielkości miast, wyposażone w aparaturę
wytwarzającą powietrze i żywność. Projekty te
odnoszą się jednak do dalekiej przyszłości.
Napisy końcowe
Wykonała Anna Kieda z klasy II c
gimnazjum, przy pomocy ekscytującej
książki Państwa Osborne pt.:
„Kosmos”.
Dziękuję za uwagę.
Miłego dnia.