P R O J E K T - kontra związek zawodowy pracowników kolejowych

Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy
dla
Pracowników Zatrudnionych
przez Zakłady PKP CARGO Spółka Akcyjna
- październik 2004 –
52
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy
dla
Pracowników Zatrudnionych
przez Zakłady PKP CARGO Spółka Akcyjna
zawarty w dniu 29 października 2004 roku
w Warszawie
pomiędzy
Zarządem PKP CARGO Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie
ul. Grójecka 17, 02-021 Warszawa
a
1. Radą Sekcji Krajowej Kolejarzy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
”Solidarność” z siedzibą w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
2. Radą Krajową Federacji Związków Zawodowych Pracowników Polskich Kolei
Państwowych z siedzibą w Warszawie, ul. Stefana Jaracza 2, 00-378 Warszawa,
3. Radą Krajową Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce z siedzibą
w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
4. Radą Krajową Federacji Związków Zawodowych Maszynistów Kolejowych z siedzibą
we Wrocławiu, ul. Paczkowska 26, 50-503 Wrocław,
5. Zarządem Krajowym Międzyzakładowego Związku Zawodowego Rewidentów Taboru
z siedzibą w Katowicach, Al. Roździeńskiego 1, 40-202 Katowice,
6. Zarządem Krajowym Związku Zawodowego Pracowników Warsztatowych z siedzibą
w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
7. Radą Krajowej Sekcji Kolejarzy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
”Solidarność”- 80 z siedzibą w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
8. Radą Krajową Związku Zawodowego Dyżurnych Ruchu Polskich Kolei Państwowych
z siedzibą w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
53
9. Radą Główną Związku Zawodowego Dyspozytorów Polskich Kolei Państwowych
z siedzibą w Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa,
10. Zarządem Głównym Związku Zawodowego Administracji PKP z siedzibą w Katowicach,
Al. Roździeńskiego 1, 40-202 Katowice,
11. Związkiem Zawodowym Kolejarzy w Przemyślu z siedzibą w Przemyślu, Pl. Legionów 1,
37-700 Przemyśl,
12. Międzyzakładową Komisją Związkową Związku Zawodowego ”KONTRA” z siedzibą
w Wałbrzychu, ul. Gdyńska 6, 58-300 Wałbrzych,
13. Związkiem Zawodowym Pracowników Służby Przewozów z siedzibą w Legnicy,
ul. Kolejowa 6, 59-220 Legnica,
14. Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym Pracowników Kolejowych
Zachodniopomorskiego Zakładu Sopółki w Szczecinie z siedzibą w Szczecinku, ul. Pilska
1, 78-400 Szczecinek.
54
Strony zawierają Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Zatrudnionych
przez Zakłady PKP CARGO Spółka Akcyjna w celu unormowania treści stosunków pracy u
tych pracodawców, zgodnie z przepisami prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej
Polskiej.
Strony wyrażają przekonanie, że postanowienia Zakładowego Układu Zbiorowego
Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez Zakłady PKP CARGO Spółka Akcyjna:
-
sprzyjać będą integracji pracowników wokół misji i celów pracodawcy, u którego są
zatrudnieni,
-
służyć będą zapewnieniu właściwych warunków pracy i godziwego wynagrodzenia,
realizacji osobistych ambicji zawodowych pracowników,
-
powinny zapobiegać konfliktom i sporom,
-
wpłyną na wytworzenie silnych więzi między pracodawcą a pracownikami.
55
SPIS TREŚCI:
Strona
ROZDZIAŁ I
Postanowienia ogólne ………………………………………..…
6
ROZDZIAŁ II
Stosunek pracy ……….………………………………………...
8
ROZDZIAŁ III
Obowiązki pracodawcy i pracownika ……………………........
10
ROZDZIAŁ IV
Czas pracy ………………………...……….…………………..
12
ROZDZIAŁ V
Zasady wynagradzania pracowników i inne świadczenia ..…...
17
ROZDZIAŁ VI
Odpowiedzialność materialna pracowników………………….
22
ROZDZIAŁ VII
Uprawnienia do kolejowych świadczeń przejazdowych …….
23
ROZDZIAŁ VIII
Szkolenie i doskonalenie zawodowe…………………………
27
ROZDZIAŁ IX
Urlopy pracownicze ………………………………………….
28
ROZDZIAŁ X
Nagrody i wyróżnienia ………………………………………
30
ROZDZIAŁ XI
Działalność socjalna …………………………………………
31
ROZDZIAŁ XII
Bezpieczeństwo i higiena pracy………………………………
32
ROZDZIAŁ XIII
Wzajemne zobowiązania stron Układu………………………
35
ROZDZIAŁ XIV Postanowienia przejściowe i końcowe…………………..……
36
Załącznik nr 1
Tabela stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i
zaszeregowań pracowników …………………………..….….
41
Załącznik nr 2
Tabela punktowa stawek wynagrodzenia zasadniczego ……..
54
Załącznik nr 3
Dodatek funkcyjny ……………………………………….......
55
Załącznik nr 4
Premia ………………………………………………….….....
56
Załącznik nr 5
Dodatek za staż pracy ………………………………………..
57
Załącznik nr 6
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, w dniach
wolnych od pracy wynikających z przeciętnie
pięciodniowego tygodnia pracy, w niedziele i święta oraz
dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej ……..…
58
Dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
uciążliwych i niebezpiecznych ………………………………
59
Załącznik nr 7
56
Załącznik nr 8
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu
choroby ……………………………………………………...........
61
Załącznik nr 9
Dodatek wyrównawczy …………………………………………...
62
Załącznik nr 10
Nagrody jubileuszowe ………………………………………..…..
63
Załącznik nr 11
Odprawa rentowa lub emerytalna ……………………...................
65
Załącznik nr 12
Dodatek kilometrowy ………………………………………....….
67
Załącznik nr 13
Dodatek za jednoosobową obsługę trakcyjną ………………....….
72
Załącznik nr 14
Rodzaje prac, które powinny być wykonywane przez co
najmniej dwie osoby ………………………………………….......
73
Załącznik nr 15
Załącznik nr 16
Załącznik nr 17
Załącznik nr 18
Wykaz stanowisk pracy, na których przysługuje
dodatkowy urlop oraz liczby dni tego urlopu ………………..…...
.
Zasady przyznawania posiłków regeneracyjno-wzmacniających
i profilaktycznych ………………………………………..……......
75
76
Należność przysługująca starszym maszynistom, maszynistom
oraz pomocnikom maszynistów z tytułu odbywania podróży
służbowych na terenie kraju, będąca ekwiwalentem diet …………
78
Deputat węglowy ………………………………………………….
79
57
ROZDZIAŁ I
Postanowienia ogólne
§1
1.
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez Zakłady
PKP CARGO Spółka Akcyjna, zwany dalej „Układem”, stosuje się do pracowników
zatrudnionych przez Zakłady PKP CARGO Spółka Akcyjna, z zastrzeżeniem ust. 2-4.
2.
Do pracowników zatrudnionych w Zakładach PKP CARGO Spółka Akcyjna stosuje się
także Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez
Pracodawców Zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych zawarty w dniu 2
grudnia 2002 r., zwany dalej „PUZP”.
3.
Układu nie stosuje się do Członków Zarządu PKP CARGO Spółka Akcyjna za
wyjątkiem § 33, rozdz. VII, § 62 ust.3, rozdz. XI oraz do kierowników jednostek
organizacyjnych PKP CARGO S.A., o których mowa w § 2 pkt 1, za wyjątkiem rozdz.
VII, § 62 ust.3, rozdz. XI.
4.
W zakresie ustalonym Układem, jego postanowienia mają zastosowanie również do:
1)
pracowników, z którymi stosunek pracy ustał, w związku z przejściem na
emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy,
2)
pracowników, z którymi stosunek pracy ustał i pobierających świadczenie
przedemerytalne na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z
dnia 22 lipca 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób
zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z przedsiębiorstwa
państwowego „Polskie Koleje Państwowe” objętego programem restrukturyzacji
Polskich Kolei Państwowych (Dz. U. Nr 63, poz. 716) i rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 16 maja 2000 r. w sprawie ustalenia świadczeń
przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy
z przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” objętego
programem restrukturyzacji Polskich Kolei Państwowych (Dz. U. Nr 40, poz.
464),
3)
członków rodzin osób, o których mowa w pkt 1-2.
§2
Ilekroć w Układzie jest mowa o:
1)
„pracodawcy”– należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną PKP CARGO
S.A.
Czynności pracodawcy w jednostce organizacyjnej wykonują:
a)
w Centrali PKP CARGO S.A. – Prezes Zarządu – Dyrektor Naczelny PKP
CARGO S.A.,
b)
w pozostałych Zakładach PKP CARGO S.A. – Dyrektor Zakładu.
58
2)
3)
Wykaz jednostek organizacyjnych PKP CARGO S.A., o których wyżej mowa
określa Regulamin organizacyjny PKP CARGO S.A.,
„pracodawcach” – należy przez to rozumieć pracodawców, o których mowa w
załączniku nr 1 do PUZP,
„pracy na kolei” – należy przez to rozumieć:
okresy pracy w jednostkach organizacyjnych PKP CARGO Spółka
Akcyjna,
b)
poprzednie okresy pracy u pracodawców, o których mowa w pkt 2,
c)
okresy pracy w jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa
państwowego „Polskie Koleje Państwowe”,
d)
inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do
okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze,
„najniższym wynagrodzeniu” - należy przez to rozumieć minimalne wynagrodzenie
za pracę określone w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę ( Dz. U. Nr 200 , poz.1679 z późn. zm.),
„odrębnych przepisach” - należy przez to rozumieć ustawowe przepisy prawa
pracy oraz akty wykonawcze wydane na ich podstawie, a także postanowienia
aktów wewnętrznych wydanych przez pracodawcę,
„PUZP” – należy przez to rozumieć Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla
Pracowników Zatrudnionych przez Pracodawców Zrzeszonych w Związku
Pracodawców Kolejowych zawarty w dniu 2 grudnia 2002 r. w Warszawie,
zarejestrowany w dniu 20 grudnia 2002 r.
a)
4)
5)
6)
59
ROZDZIAŁ II
Stosunek pracy
§3
1.
Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę według zasad określonych
przepisami Kodeksu pracy.
2.
Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki
pracy i płacy, w tym w szczególności informacje wymienione w art. 29 § 1 pkt 1-5
Kodeksu pracy.
3.
Miejscem wykonywania pracy może być:
1)
siedziba zakładu,
2)
siedziba sekcji,
3)
miejscowość, w której znajduje się posterunek pracy.
4.
Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z
zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien najpóźniej w dniu rozpoczęcia
pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie ustalenia co do rodzaju
umowy oraz jej warunków.
§4
Ustanie stosunku pracy następuje w drodze jego rozwiązania lub wygaśnięcia, w
przypadkach określonych w Kodeksie pracy.
§5
W przypadkach, w których przepisy Kodeksu pracy przewidują obowiązek konsultacji
zamiaru wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem, reprezentująca
pracownika zakładowa organizacja związkowa, może zgłosić na piśmie umotywowane
zastrzeżenia, w ciągu 5 dni roboczych.
§6
1. Jeżeli rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nie określony następuje z przyczyn
niedotyczących pracowników i dotyczy liczby pracowników, o której mowa w art. 1 w
ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z
pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90
poz. 844 z późn. zm.), to okres wypowiedzenia wynosi:
60
1) 4 miesiące - jeżeli pracownik był zatrudniony na kolei, w rozumieniu § 2 pkt 3, na
stanowisku związanym z prowadzeniem i utrzymaniem ruchu kolejowego,
nieprzerwanie co najmniej ostatnie 15 lat,
2) 6 miesięcy - bez względu na zajmowane stanowisko, jeżeli pracownik był zatrudniony
na kolei, w rozumieniu § 2 pkt 3, nieprzerwanie co najmniej ostatnie 20 lat.
2. Pracodawca może skrócić okres wypowiedzenia, o którym mowa w ust.1, co najmniej do
odpowiedniego wymiaru określonego w Kodeksie pracy, o ile nie ustalono
wcześniejszego terminu rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 36 § 6 Kodeksu
pracy, wypłacając pracownikowi odszkodowanie za pozostałą część okresu
wypowiedzenia, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca obowiązany jest skrócić okres
wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, do wymiaru określonego przez wnioskodawcę,
najwyżej jednak do jednego miesiąca; w takim przypadku pracownikowi nie przysługuje
odszkodowanie za pozostałą część okresu wypowiedzenia. Ustalenie okresu
wypowiedzenia krótszego niż jeden miesiąc wymaga porozumienia stron stosunku pracy.
§7
1. Pracodawca powinien zatrudnić osobę uprzednio zwolnioną z pracy z przyczyn
niedotyczących pracowników, jeżeli wystąpi ona z wnioskiem o zatrudnienie nie później,
niż w ciągu osiemnastu miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy i jeżeli pracodawca
poszukuje pracowników z kwalifikacjami, które posiada osoba ubiegająca się o ponowne
zatrudnienie.
2. Pracodawca ma obowiązek przyjąć do pracy członka rodziny lub opiekuna przyjmującego
na siebie obowiązek utrzymania rodziny pracownika, który z przyczyn przez siebie nie
zawinionych uległ śmiertelnemu wypadkowi przy pracy lub stał się trwale niezdolny do
pracy, jednakże pod warunkiem, że pracodawca posiada wolne miejsca pracy, a kandydat
spełnia wymogi kwalifikacyjne niezbędne do podjęcia pracy na danym stanowisku oraz
złoży ofertę pracy w terminie do 3 miesięcy od daty zdarzenia lub stwierdzenia trwałej
niezdolności do pracy.
§8
W razie ustalenia przez sąd prawomocnym wyrokiem,
nastąpiło w sposób niezgodny z prawem, pracownikowi
wynikających z Kodeksu pracy - przysługuje dodatkowe
miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia u pracodawcy
obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.
61
że rozwiązanie stosunku pracy
- niezależnie od uprawnień
odszkodowanie w wysokości
zatrudniającego pracownika,
ROZDZIAŁ III
Obowiązki pracodawcy i pracownika
§9
1.
Podstawowe obowiązki pracodawcy są określone w przepisach Kodeksu pracy.
2.
Pracownik pełniący funkcję osoby kierującej pracownikami obowiązany jest w
szczególności:
1)
w ramach swych kompetencji wypełniać sumiennie wszelkie obowiązki
pracodawcy wobec podległych mu pracowników, szanować ich godność i
respektować ich uprawnienia oraz dawać podwładnym przykład wzorowego
pełnienia obowiązków pracowniczych,
2)
prawidłowo organizować pracę, przestrzegać ustalonych rozkładów czasu pracy,
3)
udostępniać lub przekazywać pracownikowi, gdy przepisy odrębne tak stanowią
- za pisemnym potwierdzeniem - obowiązujące przepisy na danym stanowisku
pracy i zaznajamiać go z nimi,
4)
pisemnie określić zakres obowiązków, w sytuacji gdy nie wynika to z
obowiązujących przepisów i umowy o pracę,
5)
utrzymywać porządek w kierowanej lub nadzorowanej przez siebie jednostce
organizacyjnej, komórce lub zespole, a w przypadku jego naruszenia zabezpieczać niezbędne dowody przewinienia,
6)
wyróżniać i nagradzać pracowników w miarę ich zasług zawodowych.
3.
Osoba kierująca pracownikami ponosi odpowiedzialność pracowniczą za celowość
i słuszność wydawanych przez siebie poleceń i decyzji.
§ 10
1.
Podstawowe obowiązki pracownika określone są w Kodeksie pracy oraz w umowie
o pracę.
2.
Pracownik obowiązany jest w szczególności:
1)
zapoznać się i przestrzegać przepisów obowiązujących na danym stanowisku
pracy,
2)
zapobiegać wszystkiemu, co zagraża: bezpieczeństwu ruchu kolejowego,
bezpieczeństwu ludzi, mienia pracodawcy lub powierzonego do przewozu,
3)
zachowywać się uprzejmie w stosunku do osób korzystających z usług kolei,
a w razie potrzeby służyć im radą i pomocą, w zakresie wykonywanych czynności
na danym stanowisku pracy,
4)
5)
zgłaszać się do pracy punktualnie oraz w stanie umożliwiającym należyte jej
wykonywanie,
dbać o podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz uzupełniać je w terminie
i w sposób ustalony odrębnymi przepisami,
62
6)
7)
8)
niezwłocznie zawiadomić osobę bezpośrednio kierującą pracownikami o każdej
przeszkodzie uniemożliwiającej mu stawienie się do pracy lub jej wykonywanie,
a wymagane dowody usprawiedliwiające nieobecności w pracy przedłożyć w
terminach ustalonych przepisami,
informować osobę kierującą pracownikami o aktualnym miejscu zameldowania
i adresie do korespondencji,
poddawać się badaniom lekarskim w przypadkach określonych odrębnymi
przepisami.
63
ROZDZIAŁ IV
Czas pracy
§ 11
1.
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy
w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
2.
Sposób potwierdzania zgłaszania się do pracy oraz jej zakończenia ustala pracodawca
według zasad określonych w odrębnych przepisach.
3.
Do czasu pracy pracownika zalicza się również okresy:
1) badań lekarskich zleconych przez pracodawcę,
2) szkoleń i egzaminów wymaganych do kontynuowania pracy na zajmowanym
stanowisku,
3) oczekiwania drużyn trakcyjnych po zakończeniu wszystkich czynności
związanych ze zdaniem pociągu lub pojazdu trakcyjnego w stacji zwrotnej lub
zwrotnym zakładzie taboru, łącznie z okresem jazdy w charakterze pasażera do
stałego miejsca pracy określonego w umowie o pracę,
4) udziału pracownika w postępowaniu wyjaśniającym, prowadzonym przez
pracodawcę,
z tym, że w przypadkach określonych w pkt. 1 – 2 i w pkt 4 z uwzględnieniem
odpowiednio postanowień § 39, § 40 ust. 1 i § 61 ust. 2.
§ 12
1.
Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie
pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie
przekraczającym czterech miesięcy, z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 - 3 oraz § 15 i §
20 oraz art. 143 i 144 Kodeksu pracy.
2.
Czas pracy pracowników drużyn trakcyjnych, w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie
może przekraczać przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy i
170 godzin miesięcznie oraz do 12 godzin podczas zmiany.
3.
Czas pracy kierowców regulują odrębne przepisy.
§ 13
W stosunku do pracowników objętych Układem stosuje się następujące systemy czasu
pracy:
64
1)
system jednozmianowy,
2)
system wielozmianowy,
3)
system równoważnego czasu pracy.
§ 14
System równoważnego czasu pracy może być stosowany na stanowiskach i
posterunkach związanych z prowadzeniem ruchu pociągów, wykonywaniem pracy handlowoprzewozowej, naprawami i utrzymaniem taboru kolejowego, obiektów i budowli kolejowych
oraz w innych przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją.
§ 15
1.
W systemie równoważnego czasu pracy, wymiar czasu pracy może być przedłużony do
12 godzin na dobę z tym, że w przyjętym okresie rozliczeniowym czas pracy nie może
przekraczać przeciętnie 40 godzin na tydzień.
2.
Przedłużony w poszczególnych dniach wymiar czasu pracy, w granicach określonych
w ust. 1 jest wyrównywany dniami wolnymi od pracy.
§ 16
1.
Pracownikowi zatrudnionemu w systemie równoważnego czasu pracy w dniu, który zgodnie z rozkładem czasu pracy - jest dla niego dniem pracy, pracodawca zapewnia
pracę w wymiarze nie mniejszym niż 8 godzin, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4.
2.
W przyjętym okresie rozliczeniowym jeden dobowy wymiar czasu pracy może zostać
skrócony, o ile dla wykonania ustalonego wymiaru czasu pracy na ten okres pozostało
pracownikowi mniej niż 8 godzin.
3.
W dniu, w którym pracownik jest skierowany na obowiązkowe szkolenia lub egzaminy,
dobowy wymiar czasu pracy może być mniejszy niż 8 godzin.
4.
W dniu, w którym pracownikowi udzielany jest urlop wypoczynkowy, w wymiarze, o
którym mowa w art. 1542 § 4 Kodeksu pracy, dobowy wymiar czasu pracy może być
mniejszy niż 8 godzin.
65
§ 17
1.
Pracownicy wykonują pracę według ustalonych rozkładów czasu pracy.
2.
Rozkład czasu pracy powinien określać w szczególności:
1)
godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy,
2)
liczbę zmian,
3)
czas pracy dla każdej zmiany w poszczególnych dobach,
4)
dni wolne od pracy, o których mowa §15 ust.2,
5)
dni wolne od pracy wynikające z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy,
6)
wymiar czasu pracy w okresie rozliczeniowym,
7)
czas badań lekarskich zleconych przez pracodawcę,
8)
czas obowiązkowych szkoleń i egzaminów.
3.
Pracownikom zatrudnionym w systemie równoważnego czasu pracy, rozkład czasu
pracy podawany jest do wiadomości w sposób określony przez pracodawcę, najpóźniej
na trzy dni przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego.
4.
Indywidualny rozkład czasu pracy pracownika może ulec zmianie w ciągu okresu
rozliczeniowego na jego wniosek lub za jego zgodą wyrażoną na piśmie.
§ 18
1.
Rozkład czasu pracy pracownika zatrudnionego w systemie równoważnego czasu pracy
powinien przewidywać dni wolne od pracy w liczbie co najmniej równej liczbie
niedziel, świąt i dni wolnych od pracy wynikających z przeciętnie pięciodniowego
tygodnia pracy przypadających w okresie rozliczeniowym.
2.
Za dzień wolny, o którym mowa w ust. 1 uznaje się kolejne 24 godziny po zakończeniu
doby pracowniczej.
3.
Pracownik, o którym mowa w ust.1 powinien korzystać co najmniej raz w tygodniu z
35 godzinnego nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 12 godzin
nieprzerwanego odpoczynku dobowego, który raz na trzy tygodnie przypada w
niedzielę, z zastrzeżeniem art. 133 § 2 Kodeksu pracy.
4.
Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 600 w tym dniu, chyba
że w regulaminie pracy została ustalona inna godzina.
§ 19
Pracownikowi zatrudnionemu w systemie równoważnego czasu pracy, po okresie pracy,
należy zapewnić okres odpoczynku, w którym pracownik jest wolny od pracy. Okres tego
odpoczynku powinien wynosić tyle godzin ile trwała poprzedzająca praca, nie mniej jednak
niż 12 godzin.
66
§ 20
1.
W systemie równoważnego czasu pracy okresem rozliczeniowym jest miesiąc
kalendarzowy.
2.
W razie nie wyrażenia zgody przez zakładową organizację związkową na ustalenie lub
zmianę okresów rozliczeniowych czasu pracy, pracodawca może stosować okresy
rozliczeniowe czasu pracy określone w art. 129 § 2 i w art. 135 § 2 i 3 Kodeksu pracy –
po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy.
3.
W trybie określonym w ust. 2 okres rozliczeniowy – przy pracach uzależnionych od
pory roku lub warunków atmosferycznych – może być przedłużony do czterech
miesięcy.
4.
U pracodawcy mogą być stosowane różne okresy rozliczeniowe dla różnych grup
pracowników.
§ 21
1.
Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym
ustalony zgodnie z § 12, oblicza się:
1)
mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym
a następnie
2)
dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do
końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.
2.
Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż
niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.
3.
Dzień 25 listopada – Święto Kolejarza występujący w okresie rozliczeniowym, obniża
wymiar czasu pracy ustalony zgodnie z ust. 1- 2, o 8 godzin.
4.
Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z ust. 13, ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w
pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z
przyjętym rozkładem czasu pracy.
§ 22
1.
Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca
wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z
obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w
godzinach nadliczbowych.
2.
W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu rozliczeniowego,
pracownikowi przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia, obliczonego jak za
pracę
67
w godzinach nadliczbowych - z zastrzeżeniem ust. 1 - za czas przepracowany od
początku okresu rozliczeniowego do dnia rozwiązania umowy o pracę.
3.
Za początek każdej doby przyjmuje się godzinę rozpoczęcia pracy zgodnie z rozkładem
czasu pracy.
4.
Zmianę rozpoczynającą się w jednym dniu kalendarzowym, a kończącą się w
następnym dniu kalendarzowym zalicza się do dnia początku tej zmiany.
5.
Pracodawca zobowiązany jest do dokonywania bieżącej analizy zasadności stosowania
pracy w godzinach nadliczbowych oraz do przedstawiania związkom zawodowym
informacji dotyczących rozliczenia godzin przepracowanych ponad normy czasu pracy.
§ 23
1.
Pora nocna określona jest w regulaminie pracy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Pracownikom drużyn trakcyjnych pracę w porze nocnej liczy się zgodnie z
przepracowanymi godzinami, nie więcej niż 8 godzin, między godziną 2100 a godziną
700 dnia następnego.
3.
Pracę w porze nocnej w systemie równoważnego czasu pracy, dopuszcza się najwyżej
przez dwie kolejne noce.
4.
Postanowienie ust. 3 ma zastosowanie, gdy pracownik przepracował w porze nocnej
co najmniej dwie godziny podczas zmiany.
§ 24
Za pracę w niedzielę, święto oraz dzień wolny od pracy wynikający z przeciętnie
pięciodniowego tygodnia pracy, uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 600 w tym
dniu, a godziną 600 dnia następnego, chyba, że w regulaminie pracy określono inne godziny
rozpoczęcia i zakończenia tej pracy.
§ 25
Pracownikom zatrudnionym w systemie równoważnego czasu pracy, podczas zmiany
przysługują przerwy w pracy w łącznym wymiarze 30 minut, z tym, że jedna z nich nie może
być krótsza niż 15 minut. Przerwy te wlicza się do czasu pracy. Zasady wprowadzania przerw
określa regulamin pracy.
68
ROZDZIAŁ V
Zasady wynagradzania pracowników i inne świadczenia
§ 26
Wynagrodzenie pracownika ustala się w ten sposób, iż odpowiada ono rodzajowi
wykonywanej pracy, kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględnia
ilość i jakość świadczonej pracy.
§ 27
1.
Kategorię zaszeregowania pracownika ustala się zgodnie z Tabelą stanowisk, wymagań
kwalifikacyjnych i zaszeregowań pracowników, stanowiącą załącznik nr 1 do Układu.
2.
Tabela stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i zaszeregowań pracowników określa:
1)
nazwy stanowisk,
2)
wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia, egzaminów i stażu pracy,
3)
kategorie zaszeregowania.
§ 28
Pracownikowi przysługuje za wykonaną pracę miesięczne wynagrodzenie zasadnicze,
wynikające z jego kategorii zaszeregowania i stawki miesięcznego wynagrodzenia
zasadniczego, odpowiadającej tej kategorii oraz inne składniki wynagrodzenia, określone w
Układzie.
§ 29
1. Pracownikowi przysługują następujące dodatki:
1)
funkcyjny - wg zasad określonych w załączniku nr 3 do Układu,
2)
za staż pracy - wg zasad określonych w załączniku nr 5 do Układu,
3)
za pracę w godzinach nadliczbowych, w dniach wolnych od pracy wynikających
z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, w niedziele i święta oraz dodatek do
wynagrodzenia za pracę w porze nocnej - wg zasad określonych w załączniku nr 6
do Układu,
za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych
4)
69
2.
- wg zasad określonych w załączniku nr 7 do Układu,
5)
wyrównawczy - wg zasad określonych w załączniku nr 9 do Układu,
6)
kilometrowy - wg zasad określonych w załączniku nr 12 do Układu,
7)
za jednoosobową obsługę trakcyjną - wg zasad określonych w załączniku nr 13
do Układu.
Kierownicy komórek organizacyjnych i ich zastępcy oraz pracownicy zatrudnieni na
stanowiskach samodzielnych w Centrali PKP CARGO S.A. mogą mieć przyznane
wynagrodzenie wg zasad określonych w odrębnych przepisach. W tym przypadku nie
stosuje się postanowień § 27 – 28, § 29 ust. 1, § 30 – 33 oraz § 35 – 38 i § 45. Wykaz
stanowisk samodzielnych określają odrębne przepisy.
§ 30
1.
Pracownikowi przysługuje prawo do premii.
2.
Pracodawca, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, wydziela środki na
premie w wysokości nie mniejszej niż 15 % środków na wynagrodzenia zasadnicze
pracowników.
3.
Szczegółowe warunki przyznawania premii, jej wysokość i wypłatę określa pracodawca
wg zasad określonych w załączniku nr 4 do Układu.
§ 31
Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w
związku z chorobą zakaźną, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w wysokości
określonej w załączniku nr 8 do Układu.
§ 31a
Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z
chorobą zakaźną, za który przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy zmniejsza się
odpowiednio poszczególne składniki wynagrodzenia.
§ 32
Za długoletnią pracę pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa, wg zasad
określonych w załączniku nr 10 do Układu.
§ 33
Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do
pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub
70
emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości określonej w załączniku nr 11 do
Układu.
§ 34
1.
2.
3.
4.
W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania
zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby po jego rozwiązaniu, rodzinie
przysługuje odprawa pośmiertna na zasadach określonych w Kodeksie pracy, zastrzeżeniem ust.2.
W razie śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,
rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna, o której mowa w ust.1, zwiększona o 100 %.
W razie śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej
pracodawca ponosi udokumentowane koszty pogrzebu, jednak w wysokości nie
większej niż kwota zasiłku pogrzebowego wynikająca z odrębnych przepisów. Prawo to
przysługuje niezależnie od innych świadczeń należnych rodzinie zmarłego.
Pracodawca jest zobowiązany niezwłocznie powiadomić rodzinę o śmierci pracownika
w pracy oraz o uprawnieniach, wynikających z ust. 1- 3 .
§ 35
Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje
wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do
wymiaru czasu pracy, określonego w umowie o pracę.
§ 36
Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego lub najniższego wynagrodzenia
oblicza się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia zasadniczego, wynikającą z osobistego
zaszeregowania pracownika, lub najniższe wynagrodzenie przez liczbę godzin pracy
przypadających do przepracowania w danym miesiącu.
§ 37
1. Pracownikowi, który świadczył pracę w zmianie przedłużonej na część dnia wolnego od
pracy wynikającego z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, a któremu
nie udzielono w zamian czasu wolnego od pracy, przysługuje normalne wynagrodzenie
wraz z dodatkiem w wysokości 200% stawki godzinowej osobistego zaszeregowania
pracownika za każdą godzinę pracy, a za godziny pozostałe do uzupełnienia podstawowej
normy dobowej wynoszącej 8 godzin, przysługuje wynagrodzenie jak za przestój.
§ 38
1. Społeczni inspektorzy pracy, w razie konieczności wykonywania swoich czynności
w godzinach pracy lub uczestnictwa w naradach i szkoleniach zachowują prawo
do wynagrodzenia.
2. W razie znacznego obciążenia zadaniami wynikającymi z pełnienia funkcji społecznego
inspektora pracy przysługuje dodatkowe miesięczne wynagrodzenie zryczałtowane, na
zasadach określonych odrębnymi przepisami.
71
§ 39
1. Pracownik, zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy w
związku z przeprowadzanymi badaniami lekarskimi zleconymi przez pracodawcę.
2. W przypadku wykonywania badań poza miejscem zamieszkania lub stałym miejscem pracy
określonym w umowie o pracę, pracownikowi przysługuje dieta i zwrot kosztów podróży
na zasadach określonych odrębnymi przepisami.
§ 40
1. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy w związku
z uczestnictwem w obowiązkowych szkoleniach i egzaminach oraz z udziałem w
postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przez pracodawcę.
2. Pracodawca pokrywa pracownikowi wezwanemu przez właściwy organ do obowiązkowego
stawiennictwa w sprawie mającej związek z wykonywaną pracą, różnicę pomiędzy
wysokością rekompensaty pieniężnej uzyskanej przez pracownika od tego organu, a
wynagrodzeniem jakie pracownikowi przysługiwałoby od pracodawcy, gdyby w dniu
stawienia się na wezwanie organu świadczył pracę.
3. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 2 przysługuje pod warunkiem przedłożenia organowi
wzywającemu zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia za dzień, w którym pracownik
miał świadczyć pracę, wystawionego przez komórkę zakładu pracy właściwą ds.
finansowych.
§ 41
1. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie płatne jednorazowo z dołu 10 dnia każdego miesiąca
następującego po miesiącu, za który przysługuje to wynagrodzenie.
2. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy,
wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym.
3. Radcom prawnym przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 80% kosztów z
tytułu zastępstwa sądowego.
§ 42
Pracownikowi przysługują posiłki regeneracyjno-wzmacniające i profilaktyczne na
zasadach określonych w załączniku nr 16 do Układu.
§ 43
1. Pracownikowi z tytułu podróży służbowej na terenie kraju oraz poza granicami kraju
przysługują należności na zasadach i w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra
właściwego ds. pracy , z zastrzeżeniem ust.2.
2. Starszym maszynistom, maszynistom oraz pomocnikom maszynistów
72
przysługuje
należność z tytułu odbywania podróży służbowych na terenie kraju, będąca
ekwiwalentem diet, na zasadach określonych w załączniku nr 17 do Układu.
§ 44
1.
Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i
bezpieczeństwem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzący pojazdy kolejowe, o
których mowa w odrębnych przepisach, mogą zostać skierowani w ramach świadczeń
zdrowotnych na turnus profilaktyczny lub rehabilitacyjny o ile lekarz stwierdzi
zasadność leczenia, wydając pracownikowi stosowne skierowanie.
2.
Środki na pokrycie kosztów świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1
określone są w biznes planie PKP CARGO S.A.
§ 45
Pracownikowi przysługuje deputat węglowy na zasadach określonych w załączniku
nr 18 do Układu.
73
ROZDZIAŁ VI
Odpowiedzialność materialna pracowników
§ 46
Odszkodowanie, o którym mowa w art. 119 Kodeksu pracy, ustala się w wysokości
wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego
wynagrodzenia zasadniczego przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.
74
ROZDZIAŁ VII
Uprawnienia do kolejowych świadczeń przejazdowych
§ 47
Pracodawca jest obowiązany wykupić uprawnienia do ulgowych świadczeń
przejazdowych dla pracowników zatrudnionych:
1)
2)
na czas nieokreślony, co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy,
na czas określony, nie krótszy niż 12 miesięcy, co najmniej w połowie wymiaru
czasu pracy, przy czym każda następna umowa na czas określony uprawnia do
ulgowych świadczeń przejazdowych.
§ 48
1.
Pracodawca wykupuje uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych również dla
następujących osób:
1)
emerytów pobierających emeryturę, o ile mają łącznie co najmniej 15 lat pracy na
kolei przed dniem ustania stosunku pracy u pracodawcy w związku z przejściem
na emeryturę,
2)
rencistów pobierających rentę, o ile mają łącznie co najmniej 15 lat pracy na kolei
przed dniem ustania stosunku pracy u pracodawcy w związku z przejściem na
rentę z tytułu niezdolności do pracy, lub bez względu na okres pracy na kolei, o
ile renta przysługuje wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,
powstałej w związku z pracą na kolei,
3)
rencistów rodzinnych pobierających rentę rodzinną po osobach, o których mowa
w pkt. 1 - 2 i w § 47,
4)
członków rodzin:
a) dzieci własnych osób, o których mowa w pkt. 1 - 2 i w § 47 oraz dzieci
przysposobionych przez te osoby lub ich współmałżonków, jak również
pasierbów i dzieci przyjętych w ramach rodziny zastępczej, pozostających na
utrzymaniu tych osób – do czasu ukończenia szkoły podstawowej, gimnazjum,
szkoły ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej – publicznej lub niepublicznej o
uprawnieniach szkoły publicznej, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia oraz
studiujące w szkole wyższej, nie dłużej niż do ukończenia 26 roku życia,
b) współmałżonków osób, o których mowa w pkt. 1 - 2 i w § 47, z zastrzeżeniem
§ 49.
2.
Pracodawca nie wykupuje uprawnień do ulgowych świadczeń przejazdowych dla
członków rodziny pracownika, który został zatrudniony w dniu wejścia w życie Układu
75
lub po tym dniu, jak również w przypadku ustania stosunku pracy z tym pracownikiem w
związku z jego przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy.
§ 49
Uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych wykupywane są przez pracodawcę
na wniosek osoby wymienionej w § 47 i w § 48 w ust. 1 w pkt. 1 - 3, z tym że dla
współmałżonka, o którym mowa w § 48 w ust. 1 w pkt 4 w lit. b) – po uiszczeniu przez
wnioskodawcę 50 % kwoty, za którą pracodawca wykupił to uprawnienie.
§ 50
1.
Pracodawca wykupuje uprawnienia do ulgi:
1)
99 % – dla osób wymienionych w § 47 oraz w § 48 w ust. 1 w pkt 1-3,
2)
80 % – dla osób wymienionych w § 48 w ust. 1 w pkt 4,
na zasadach, o których mowa w ust. 2 – 7.
2.
Minimalna opłata za przejazd uiszczana przez osobę, dla której pracodawca wykupił
uprawnienia do ulgi, nie może być niższa niż 50% ceny najtańszego biletu
jednorazowego normalnego stosowanego przez danego przewoźnika w danej klasie i w
danej kategorii pociągu.
3.
Ulgowe świadczenia przejazdowe przysługują w klasie do której osoby, o których
mowa w § 47 i w § 48 w ust. 1, były uprawnione przed dniem wejścia w życie Układu,
wyłącznie w komunikacji krajowej – w pociągach uruchamianych przez PKP Przewozy
Regionalne Sp. z o.o., PKP InterCity Sp. z o.o., PKP Szybka Kolej Miejska w
Trójmieście Sp. z o.o. oraz PKP Warszawska Kolej Dojazdowa Sp. z o. o.,
zastrzeżeniem § 54.
4.
W pociągach kategorii EuroCity uruchamianych przez PKP Intercity Sp. z o.o.,
uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych przysługują w klasie drugiej.
5.
Na przejazd pociągiem EuroCity, InterCity, ekspresowym, lub innym objętym dopłatą,
wymagane jest uiszczenie dopłaty określonej w taryfie, a na przejazd w wagonach
sypialnych i z miejscami do leżenia – nabycie biletu na miejsce sypialne lub do leżenia.
Przy rezerwacji miejsc w pociągach objętych rezerwacją uruchamianych przez PKP
Przewozy Regionalne Sp. z o.o., wymagane jest uiszczenie opłaty rezerwacyjnej,
przewidzianej w Załączniku do Taryfy osobowej i bagażowej.
6.
Uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych w pociągach spółek: PKP Szybka
Kolej Miejska w Trójmieście Sp. z o.o., PKP Intercity Sp. z o.o. oraz PKP Warszawska
Kolej Dojazdowa Sp. z o. o. obowiązują do czasu utrzymania przez Skarb Państwa lub
Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna 51 % (słownie: pięćdziesiąt jeden proc.)
głosów na Zgromadzeniu Wspólników (Akcjonariuszy, Udziałowców).
76
7.
Uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych w pociągach spółek: PKP
Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście Sp. z o.o. i PKP Warszawska Kolej Dojazdowa
Sp. z o. o. obowiązują do czasu wdrożenia zintegrowanego biletu transportu
zbiorowego chyba że strony PUZP postanowią inaczej.
§ 51
1.
Osoba, o której mowa w § 47 oraz w § 48 w ust. 1 w pkt 1-3, może wykupić na dany
rok kalendarzowy maksymalnie dwie książeczki kuponowe - uprawniające do pobrania
nieodpłatnie w kasie biletowej, po sześć biletów na każdą z nich, na przejazd pociągiem
ekspresowym i Intercity w klasie, do której osoba ta jest uprawniona - ważne w danym
roku kalendarzowym, na zasadach, o których mowa w ust. 2 – 5.
2.
Niewykorzystane kupony książeczek, o których mowa w ust. 1, zachowują swoją
ważność w roku następnym po roku kalendarzowym, na który zostały wykupione te
książeczki.
3.
Książeczka kuponowa może być wykorzystana przez osobę, dla której pracodawca
wykupił uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych, z zastrzeżeniem ust.4.
4.
W przypadku pracownika, który został zatrudniony w dniu wejścia w życie Układu lub
po tym dniu, jedna z książeczek kuponowych może być wykorzystana również przez
osoby, o których mowa w § 48 w ust. 1 w pkt 4 .
5.
Na przejazd pociągiem, o którym mowa w ust. 1, wymagane jest uiszczenie dopłaty
określonej w taryfie.
§ 52
1.
Dokumenty poświadczające uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych
wystawia PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o., na podstawie określonej odrębnie
dokumentacji osoby uprawnionej, przekazanej przez pracodawców.
2.
Koszt wydania dokumentu poświadczającego uprawnienia do ulgowych świadczeń
przejazdowych pokrywa osoba uprawniona.
§ 53
Osoby, o których mowa w § 47 i w § 48 w ust. 1, są uprawnione do przewiezienia
nieodpłatnie rzeczy o masie do 30 kg pod ich opieką w wagonie pasażerskim.
77
§ 54
Pracownikowi, który został zatrudniony w dniu wejścia w życie Układu lub po tym
dniu, przysługują uprawnienia do ulgowych świadczeń przejazdowych w klasie drugiej.
§ 55
1.
Pracownik zatrudniony przed dniem wejścia w życie Układu, który był uprawniony do
ulgowych świadczeń przejazdowych i z którym stosunek pracy u danego pracodawcy
uległ rozwiązaniu po dniu wejścia w życie Układu, a następnie w ciągu 30 dni od dnia
jego rozwiązania ponownie nawiązał stosunek pracy z tym samym pracodawcą lub z
innym pracodawcą, zachowuje ulgowe świadczenia przejazdowe w klasie, do której był
uprawniony przed dniem wejścia w życie Układu.
2.
Do pracownika, o którym mowa w ust. 1, pracodawca stosuje postanowienia, o których
mowa w § 48 w ust. 1. W tym przypadku zachowuje się uprawnienia do ulgowych
świadczeń przejazdowych w klasie, przysługującej przed dniem wejścia w życie
Układu.
§ 56
W razie ograniczenia zakresu świadczeń w PUZP, strony podejmą rokowania celem
określenia ich zakresu w Spółce PKP CARGO S.A., uwzględniając sytuację ekonomiczną
Spółki.
78
ROZDZIAŁ VIII
Szkolenie i doskonalenie zawodowe
§ 57
Powinnością i wspólnym interesem pracownika i pracodawcy jest stałe podnoszenie
kwalifikacji i umiejętności zawodowych pracownika.
§ 58
Pracodawca nie może dopuścić pracownika do samodzielnego wykonywania pracy,
szczególnie na stanowiskach związanych z ruchem pociągów, bez uzyskania przez niego
uprawnień potwierdzonych odpowiednim dokumentem.
§ 59
1.
Pracodawca, stosownie do swoich potrzeb, ułatwia pracownikom uzupełnienie,
podnoszenie i zdobywanie nowych kwalifikacji zawodowych.
2.
Formy i zakres pomocy oraz ułatwień dla pracowników podnoszących kwalifikacje
zawodowe, określają odrębne przepisy, z zastrzeżeniem § 61.
§ 60
Pracodawca corocznie ustala, w ramach planu finansowego, wielkość środków
przeznaczonych na szkolenie pracowników.
§ 61
1.
Pracownikowi skierowanemu na szkolenie zawodowe pracodawca pokrywa koszty
szkolenia oraz może pokryć, w całości lub w części, inne koszty związane ze
szkoleniem pracownika.
2.
Pracownik, o którym mowa w ust.1 zachowuje, za czas nieobecności w pracy, prawo do
wynagrodzenia obliczonego jak za urlop wypoczynkowy.
3.
Pracodawca może zobowiązać pracownika, o którym mowa w ust.1 do przepracowania
określonego czasu po ukończeniu szkolenia, na zasadach określonych w zawartej
z pracownikiem umowie.
79
ROZDZIAŁ IX
Urlopy pracownicze
§ 62
1.
Pracownicy mają prawo do urlopu wypoczynkowego na zasadach, określonych
przepisami Kodeksu pracy.
2.
Urlop wypoczynkowy udzielany jest pracownikowi zgodnie z planem urlopów
uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi.
3.
W roku kalendarzowym, w którym rozwiązanie stosunku pracy następuje w związku
z nabyciem uprawnień emerytalnych lub przejściem na rentę z tytułu niezdolności do
pracy, pracownikowi przysługuje urlop wypoczynkowy w pełnym wymiarze,
niezależnie od daty rozwiązania stosunku pracy.
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego
wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik
zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu, nie później
jednak niż na 2 godziny przed rozpoczęciem zmiany zaplanowanej w jego
indywidualnym rozkładzie czasu pracy.
4.
§ 63
1.
2.
Pracownikom drużyn trakcyjnych przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze
zwiększonym o 4 dni w roku kalendarzowym.
Urlop, o którym mowa w ust. 1 przysługuje niezależnie od dodatkowego urlopu
określonego w § 64.
§ 64
1.
Pracownikom zatrudnionym w systemie równoważnego czasu pracy na stanowiskach
pracy (posterunkach) czynnych nieprzerwanie przez całą dobę i wszystkie dni tygodnia
a także na stanowiskach pracy (posterunkach), na których suma regulaminowych i
technologicznych przerw w pracy stanowiska (posterunku) nie przekracza 42 godzin
w tygodniu przysługuje w roku kalendarzowym dodatkowy urlop w wymiarze 8 dni
roboczych, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, obliczonego jak za urlop
wypoczynkowy.
2.
Urlop dodatkowy udzielany jest pracownikowi tylko w naturze, zgodnie z planem
urlopów uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi a prawo do
pierwszego urlopu pracownik nabywa po upływie 6 miesięcy zatrudnienia na
stanowiskach (posterunkach), o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3.
3.
W przypadku ustania zatrudnienia na stanowiskach, o których mowa w ust.1,
trwającego co najmniej 1 miesiąc, przed upływem 6 miesięcy dodatkowy urlop
udzielany
jest
w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w tym systemie.
4.
Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2, zalicza się okres zatrudnienia przed
dniem wejścia w życie Układu.
80
§ 65
1.
Pracownikom zatrudnionym w punktach przeładunkowych przy przeładunku rud metali,
siarki, nawozów sztucznych, fosforytów, apatytów, azbestu oraz zboża, przysługuje
w każdym roku kalendarzowym dodatkowy urlop z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia obliczonego jak za urlop wypoczynkowy.
2.
Wykaz stanowisk pracy, na których przysługuje dodatkowy urlop oraz liczby dni tego
urlopu określa załącznik nr 15 do Układu.
3.
Prawo do dodatkowego urlopu przysługuje pracownikowi, jeżeli jego praca na
stanowiskach pracy określonych w załączniku nr 15 do Układu, wykonywana jest co
najmniej w połowie wymiaru czasu pracy obowiązującego na tych stanowiskach.
4.
Prawo do pierwszego dodatkowego urlopu przysługuje pracownikowi po
przepracowaniu jednego roku na stanowiskach pracy określonych w załączniku nr 15
Układu. Przepis art. 153 § 2 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.
5.
Urlop dodatkowy nie może być dzielony na części.
6.
W razie niewykorzystania urlopu dodatkowego w roku kalendarzowym, w którym
pracownik nabył do niego prawo, przysługuje ekwiwalent pieniężny w przypadkach:
1) określonych Kodeksem pracy, dotyczących prawa do ekwiwalentu pieniężnego za
niewykorzystany urlop wypoczynkowy,
2) ustania zatrudnienia na stanowisku uprawniającym do tego urlopu,
3) niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia, trwającej co najmniej do
końca danego roku kalendarzowego, przy niewykorzystaniu urlopu dodatkowego w
terminie poprzedzającym tę niezdolność.
81
ROZDZIAŁ X
Nagrody i wyróżnienia
§ 66
1.
Pracownikowi, emerytowi i renciście mogą być nadane odznaczenia państwowe oraz
odznaki honorowe: „Zasłużony dla Kolejnictwa”, „Zasłużony dla Transportu
Rzeczypospolitej Polskiej”.
2.
Zasady i tryb nadawania odznaczeń i odznak określają odrębne przepisy.
3.
Odznaczenia i odznaki są wręczane z okazji Święta Kolejarza.
4.
Świętem Kolejarza jest dzień 25 listopada, który jest dniem wolnym od pracy.
§ 67
1.
Pracownikowi wyróżnionemu odznaczeniem państwowym lub odznaką honorową,
o których mowa w § 66 ust. 1 przysługuje nagroda pieniężna w wysokości 55 %
miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia w Spółce PKP CARGO S.A. w roku
poprzedzającym rok, w którym przyznano odznaczenie lub odznakę, z zastrzeżeniem
ust. 2 – 3.
2.
Pracownikowi, wyróżnionemu wielokrotnie w danym roku kalendarzowym przysługuje
nagroda pieniężna tylko z jednego tytułu.
3.
Nagroda pieniężna wypłacana jest przez pracodawcę zatrudniającego pracownika, który
był wnioskodawcą wyróżnienia lub akceptował wniosek o wyróżnienie, z zastrzeżeniem
ust. 4.
4.
Jeżeli pracownik w dniu przyznania wyróżnienia pozostaje w stosunku pracy u nowego
pracodawcy, nagroda pieniężna wypłacana jest przez tego pracodawcę.
5.
Pracownikowi, który w dniu Święta Kolejarza posiada co najmniej 1 rok stażu pracy na
kolei przysługuje z okazji tego święta gratyfikacja pieniężna.
6.
W dniu wejścia w życie Układu gratyfikacja, o której mowa w ust. 5 wynosi 200 zł, z
możliwością negocjowania jej wysokości w latach następnych.
82
ROZDZIAŁ XI
Działalność socjalna
§ 68
Pracodawca tworzy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, z uwzględnieniem § 69
i gospodaruje jego środkami wg zasad określonych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o
zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).
§ 69
1.
Pracodawca dokonuje zwiększenia funduszu, o którym mowa w art. 5 w ust. 5 ustawy
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
2.
Równowartość podstawowego odpisu rocznego, o którym mowa w art. 5 ustawy jest
przekazywana na odrębny rachunek bankowy funduszu pracodawcy w następujących
terminach i wysokościach:
1)
25% kwoty stanowiącej równowartość odpisu rocznego w terminie do dnia
30 kwietnia,
2)
50% kwoty stanowiącej równowartość odpisu rocznego w terminie do dnia
31 maja,
3)
25% kwoty stanowiącej równowartość odpisu rocznego w terminie do dnia
30 września.
83
ROZDZIAŁ XII
Bezpieczeństwo i higiena pracy
§ 70
Pracodawca zapewnia pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy, na
zasadach określonych w odrębnych przepisach.
§ 71
Prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy regulują
odrębne przepisy.
§ 72
1.
Pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego
niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować
działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu, określone w odrębnych przepisach.
2.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby prace, przy których istnieje możliwość
wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, były
wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji.
3.
Rodzaje prac, o których mowa w ust. 2, z uwzględnieniem prac określonych w
odrębnych przepisach określa załącznik nr 14 do Układu.
4.
Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o ryzyku zawodowym, które
wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.
§ 73
1.
Pracodawca jest obowiązany stosować środki zapobiegające chorobom zawodowym
i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą.
2.
Pracodawca jest obowiązany kierować pracowników na badania lekarskie w ramach
profilaktycznej opieki zdrowotnej. Rodzaje badań, terminy ich przeprowadzania oraz
uprawnienia pracowników regulują odrębne przepisy.
84
3.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom dostęp do punktów pierwszej
pomocy oraz apteczek i na bieżąco uzupełniać ich wyposażenie. Ilość, usytuowanie i
wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinno być ustalone w
porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad
pracownikami.
4.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach
szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to
niezbędne ze względów profilaktycznych na zasadach określonych w odrębnych
przepisach. Zasady przyznawania pracownikom posiłków regeneracyjnowzmacniających
i profilaktycznych określa załącznik nr 16 do Układu.
§ 74
1.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie
okresowych szkoleń w tym zakresie.
2.
Szczegółowe zasady szkolenia pracowników z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy,
określają odrębne przepisy.
3.
Pracodawca ponosi odpowiedzialność za właściwy poziom i prawidłowy przebieg
szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 75
1.
Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony
indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla
zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobie
posługiwania się tymi środkami.
2.
Rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego ustala
pracodawca na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
§ 76
Pracodawca jest zobowiązany podejmować działania zmierzające do wyeliminowania
warunków narażających pracowników na działania czynników szkodliwych, uciążliwych
i niebezpiecznych.
§ 77
Pracodawca, w ramach przyjętego corocznie planu finansowego, wydzieli środki na
ochronę zdrowia i poprawę warunków pracy.
85
§ 78
Pracodawca tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy na zasadach i warunkach
określonych w odrębnych przepisach.
§ 79
Pracodawca powołuje komisję bezpieczeństwa i higieny pracy na zasadach określonych
w Kodeksie pracy.
§ 80
Organizację i zakres działania u pracodawcy społecznej inspekcji pracy regulują
odrębne przepisy.
86
ROZDZIAŁ XIII
Wzajemne zobowiązania stron Układu
§ 81
Wzajemne zobowiązania stron Układu określa odrębne porozumienie, które wejdzie w
życie wraz z Układem.
87
ROZDZIAŁ XIV
Postanowienia przejściowe i końcowe
§ 82
Pracodawca obowiązany jest zapoznać pracowników z treścią Układu oraz udostępnić
do wglądu tekst Układu i wyjaśnić jego treść na każde żądanie pracownika.
§ 83
Pracodawca dostarcza niezbędną ilość egzemplarzy Układu zakładowym organizacjom
związkowym.
§ 84
Treść postanowień Układu oraz wątpliwości wynikające ze stosowania postanowień
Układu wyjaśniają wspólnie jego strony.
§ 85
Strony Układu dokonują okresowych ocen jego funkcjonowania, nie rzadziej niż raz do
roku. Pierwszej oceny Układu strony dokonają po upływie 6 miesięcy od dnia jego wejścia
w życie.
§ 86
1.
W sprawach nie unormowanych postanowieniami Układu stosuje się przepisy prawa
pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy oraz postanowienia PUZP.
2.
Przepisy ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi
podmiotami prawnymi ( Dz. U. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.) stosuje się.
§ 87
1.
W przypadku wystąpienia sporu związanego z wyjaśnieniem treści Układu, strony
Układu powołują komisję rozjemczą składającą się z równej liczby swoich
przedstawicieli.
2.
Każda ze stron może wyznaczyć do komisji rozjemczej nie więcej niż pięciu
przedstawicieli, wybranych przez podmioty reprezentujące każdą ze stron Układu, tj.
stronę pracodawcy i stronę związkową.
88
§ 88
1.
Komisja rozjemcza zobowiązana jest do ustalenia jednolitego stanowiska w terminie
jednego miesiąca od dnia jej powołania.
2.
W przypadku, gdy komisja rozjemcza nie przedstawi jednolitego stanowiska w terminie
określonym w ust. 1, strony Układu przekazują sprawę do rozstrzygnięcia niezależnym
arbitrom, których stanowisko przyjmą za wiążące.
3.
Powoływanie arbitrów odbywa się niezwłocznie, w następującym trybie:
1)
każda ze stron Układu wyznacza jednego arbitra,
2)
powołani przez strony Układu arbitrzy wskazują trzeciego arbitra, który
przewodniczy zespołowi.
4.
Zespół arbitrów rozstrzyga sprawę większością głosów w terminie jednego miesiąca
od dnia powołania przewodniczącego zespołu.
5.
Koszty związane z powołaniem arbitrów pokrywają strony Układu na warunkach
wzajemnie ustalonych.
§ 89
1.
Układ zostaje zawarty na czas nieokreślony.
2.
Zmiany do Układu wprowadza się w drodze protokołów dodatkowych.
§ 90
1.
Układ rozwiązuje się:
1)
na podstawie zgodnego oświadczenia stron Układu i w terminie ustalonym przez
strony,
2)
z upływem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia dokonanego przez jedną
ze stron Układu.
2.
Oświadczenie stron o rozwiązaniu Układu oraz wypowiedzenie Układu następuje
w formie pisemnej.
§ 91
1.
Układ wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu,
w którym został zarejestrowany.
2.
Wejście w życie Układu nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia pracownika.
89
W imieniu:
Zarządu PKP CARGO Spółka Akcyjna
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
W imieniu:
1.
Rady Sekcji Krajowej Kolejarzy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
”Solidarność”
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
2.
Rady Krajowej Federacji Związków Zawodowych Pracowników Polskich Kolei
Państwowych
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
3.
Rady Krajowej Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
4.
Rady Krajowej Federacji Związków Zawodowych Maszynistów Kolejowych
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
5.
Zarządu Krajowego Międzyzakładowego Związku Zawodowego Rewidentów Taboru
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
90
6.
Zarządu Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Warsztatowych
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
7.
Rady Krajowej Sekcji Kolejarzy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
”Solidarność” - 80
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
8.
Rady Krajowej Związku Zawodowego Dyżurnych Ruchu Polskich Kolei Państwowych
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
9.
Rady Głównej Związku Zawodowego Dyspozytorów Polskich Kolei Państwowych
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
10. Zarządu Głównego Związku Zawodowego Administracji PKP
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
11. Związku Zawodowego Kolejarzy w Przemyślu
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
12. Międzyzakładowej Komisji Związkowej Związku Zawodowego ”KONTRA”
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
91
13. Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników PKP CARGO S.A.
Katowice z siedzibą w Chojnicach
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
14. Związku Zawodowego Pracowników PKP CARGO S.A. ”PROTEST”
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
15. Związku Zawodowego Pracowników Służby Przewozów
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
16. Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Kolejowych Zakładu
Taboru w Szczecinie z siedzibą w Szczecinku
…………………………………………………………………………………………………..
/ imię, nazwisko, funkcja /
/ podpis /
92
Załącznik nr 1
I.
TABELA STANOWISK, WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH
I ZASZEREGOWAŃ PRACOWNIKÓW
93
SPIS TREŚCI
I. Tabela stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i zaszeregowań pracowników:
1. Centrala PKP CARGO S.A.
2. Pozostałe jednostki organizacyjne PKP CARGO S.A..
II. Zasady stosowania tabeli stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i zaszeregowań
pracowników.
II.
Zasady stosowania tabeli stanowisk, wymagań
kwalifikacyjnych i zaszeregowań pracowników
1. Tabela określa :
1) stanowiska, na których wykonywane są czynności wynikające z przepisów
organizacyjnych i innych przepisów szczególnych z zakresu działania PKP CARGO
S.A.,
2) grupy wynagrodzenia zasadniczego,
3) wymagany zakres kwalifikacji pod względem rodzaju i poziomu wykształcenia,
egzaminów oraz stażu pracy wymaganych do zajmowania danego stanowiska ,
4) szczebel dodatku funkcyjnego.
2. Zatrudnienie na stanowisku może nastąpić tylko wówczas, gdy stanowisko to jest
przewidziane w tabeli stanowisk, oraz w przepisach danej jednostki (komórki)
organizacyjnej określającej organizację, strukturę, zadania czynności i organizację pracy
( regulaminy, instrukcje, decyzje itp.)
3. Jeżeli wymagania co do stażu pracy zostały określone w tabeli stanowisk jedynie ilością
lat na kolei lub w specjalności, należy przez to rozumieć staż pracy, który daje
pracownikowi teoretyczne i praktyczne przygotowanie do wykonywania czynności na
stanowisku.
4. Warunkiem wyznaczenia na podstawowe stanowisko jest odbycie przez pracownika
przygotowania zawodowego, złożenie wymaganych egzaminów, posiadanie kwalifikacji
określonych w tabeli i przepisach szczególnych.
5. Dla pracowników odbywających przygotowanie zawodowe ustala się wynagrodzenie
zasadnicze wynikające ze szczebla I grupy wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego
dla stanowiska, na które pracownik odbywa przygotowanie zawodowe.
6. Pracownik o wysokich kwalifikacjach zawodowych, przyjmowany do pracy w Zakładach
PKP CARGO Spółka Akcyjna może być zwolniony od obowiązku odbycia stażu pracy i
złożenia egzaminu kwalifikacyjnego, jeżeli posiada pełną przydatność do wykonywania
czynności na stanowisku, na którym ma być zatrudniony, z zastrzeżeniem ust. 7.
7. Zwolnienia w zakresie obowiązującego egzaminu nie mogą być stosowane przy obsadzie
stanowisk związanych bezpośrednio z bezpieczeństwem ruchu pociągów lub
odpowiedzialnością materialną.
94
8. Pracodawca, może w uzasadnionych przypadkach zwolnić pracownika od wymagań
kwalifikacyjnych w zakresie wykształcenia, stażu pracy i egzaminów z zastrzeżeniem
ust 7, 9 - 15.
9. Przy obsadzie stanowisk, dla których ustalono wymóg posiadania wyłącznie
wykształcenia wyższego, zwolnienie pracownika od tych kwalifikacji może nastąpić
tylko wówczas, gdy posiada on wykształcenie średnie i staż pracy o co najmniej 3 lata
dłuższy od przewidzianego dla danego stanowiska.
10. Zwolnienia od posiadania wykształcenia wyższego lub średniego nie stosuje się przy
obsadzie stanowisk, w których nazwie użyty został tytuł zawodu, np. „inżynier”, itp.
11. W odniesieniu do stanowisk, dla których ustalony został alternatywny wymóg
wykształcenia (np. wyższe lub średnie) nie stosuje się zwolnień od tych wymogów dla
pracowników, którzy nie spełniają warunku posiadania niższego poziomu wykształcenia
wymienionego alternatywnie.
12. Odstępstwa od wymaganego stażu pracy, nie mogą naruszać minimalnych okresów
przygotowania oraz stażu pracy określonych odrębnymi przepisami.
13. Zwolnienia od posiadania wykształcenia wyższego, średniego, mogą być bezwarunkowe
lub z warunkiem uzupełnienia wykształcenia w wyznaczonym terminie.
14. Zwolnienia bezwarunkowe mogą nastąpić z uwagi na wiek, wieloletni staż pracy, stan
zdrowia albo inne warunki osobiste lub rodzinne, jeżeli pracownik właściwie wykonuje
pracę.
15. Decyzje o zwolnieniu pracownika od wymagań kwalifikacyjnych w zakresie
odpowiedniego wykształcenia lub egzaminu dotyczą stanowiska, na którym ma być
zatrudniony.
16. Pracownicy, którzy nabyli w trybie pozaszkolnym tytuł „robotnika wykwalifikowanego”,
„mistrza w zawodzie” - uprawnienia te zachowują w zakresie wymogów
kwalifikacyjnych.
17. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie Układu posiadali kwalifikacje wymagane na
zajmowanym stanowisku, zachowują je.
95
Załącznik nr 2
Tabela punktowa stawek wynagrodzenia zasadniczego
Grupa
Ilość punktów
Szczebel
15
14
13
12
11
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
I
675
615
565
515
475
455
435
415
395
375
355
335
325
315
305
II
700
640
590
540
500
480
460
440
420
400
380
360
350
340
330
III
725
665
615
565
525
505
485
465
445
425
405
385
375
365
355
IV
750
690
640
590
550
530
510
490
470
450
430
410
400
390
380
V
775
715
665
615
575
555
535
515
495
475
455
435
425
415
405
VI
800
740
690
640
600
580
560
540
520
500
480
460
450
440
430
VII
825
765
715
665
625
605
585
565
545
525
505
485
475
465
455
VIII
850
790
740
690
650
630
610
590
570
550
530
510
500
490
480
IX
875
815
765
715
675
655
635
615
595
575
555
535
525
515
505
X
900
840
790
740
700
680
660
640
620
600
580
560
550
540
530
XI
925
865
815
765
725
705
685
665
645
625
605
585
575
565
555
XII
950
890
840
790
750
730
710
690
670
650
630
610
600
590
580
XIII
975
915
865
815
775
755
735
715
695
675
655
635
625
615
605
96
XIV
1000
940
890
840
800
780
760
740
720
700
680
660
650
640
630
XV
1025
965
915
865
825
805
785
765
745
725
705
685
675
665
655
XVI
1050
990
940
890
850
830
810
790
770
750
730
710
700
690
680
XVII
1075
1015
965
915
875
855
835
815
795
775
755
735
725
715
705
XVIII
1100
1040
990
940
900
880
860
840
820
800
780
760
750
740
730
XIX
1125
1065
1015
965
925
905
885
865
845
825
805
785
775
765
755
XX
1150
1090
1040
990
950
930
910
890
870
850
830
810
800
790
780
XXI
1175
1115
1065
1015
975
955
935
915
895
875
855
835
825
815
805
XXII
1200
1140
1090
1040
1000
980
960
940
920
900
880
860
850
840
830
XXIII
1225
1165
1115
1065
1025
1005
985
965
945
925
905
885
875
865
855
XXIV
1250
1190
1140
1090
1050
1030
1010
990
970
950
930
910
900
890
880
XXV
1275
1215
1165
1115
1075
1055
1035
1015
995
975
955
935
925
915
905
1.
Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego ustala się jako iloczyn liczby punktów
wynikających z Tabeli punktowej i wartości jednego punktu w złotych, jednakowej dla
wszystkich grup zaszeregowania i szczebli.
2.
Wartość jednego punktu ustala się z uwzględnieniem zasady, że najniższe
wynagrodzenie zasadnicze kształtuje się na poziomie nie mniejszym niż 40%
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w PKP CARGO S.A. z roku
poprzedniego.
3.
Przy rokowaniu wartości jednego punktu strony uwzględniają m. in.:
1)
wyniki działalności gospodarczej i możliwości finansowe PKP CARGO S.A.
2)
zmiany zachodzące w poziomie i strukturze zatrudnienia,
3)
zmiany dokonywane w wewnętrznej strukturze wynagrodzeń, w tym w
szczególności określanie udziału wynagrodzenia zasadniczego w wynagrodzeniu
łącznym.
4.
Tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego ustala w drodze decyzji
Prezes Zarządu Dyrektor Naczelny PKP CARGO S.A.
5.
Zaszeregowanie pracownika do właściwej grupy wynagrodzenia zasadniczego
następuje na podstawie tabeli stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i zaszeregowań
pracowników, stanowiącej załącznik nr 1 do Układu.
6.
Tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego w złotych ustala się w
oparciu o zasady określone w ust. 1 i 2, zaokrąglając końcówki wartości pieniężnych do
1 złotego, do 0,49 zł – w dół, od 0,50 zł – w górę.
7.
W dniu wejścia w życie Układu wartość jednego punktu wynosi 2 zł.
46
Załącznik nr 3
Dodatek funkcyjny
1.
Prawo do dodatku funkcyjnego przysługuje pracownikom zatrudnionym na
stanowiskach wyszczególnionych w tabeli stanowisk, wymagań kwalifikacyjnych i
zaszeregowań pracowników, stanowiącej załącznik nr 1 do Układu.
2.
Dodatek funkcyjny przysługuje pracownikowi od dnia jego zatrudnienia na stanowisku
uprawniającym do dodatku.
3.
Podstawę wymiaru dodatku funkcyjnego stanowi najniższe wynagrodzenie, o którym
mowa w § 2 pkt 4 Układu.
4.
Pracownikowi czasowo zastępującemu pracownika uprawnionego do dodatku
funkcyjnego, dodatek ten przysługuje po upływie 31 dni nieprzerwanego pełnienia
czasowego zastępstwa, za każdy dzień pełnienia tego zastępstwa.
5.
Po zakończeniu czasowego zastępstwa pracownik traci prawo do dodatku funkcyjnego
z ostatnim dniem, w którym zaprzestał pełnienia tych czynności.
6.
Pracownikowi, zatrudnionemu na stanowisku st. specjalisty, specjalisty, st. radcy,
radcy, referendarza, któremu powierzono stałe kierowanie zespołem pracowników
liczącym co najmniej 4 osoby (1+3) przysługuje dodatek funkcyjny wg szczebla 1.
7.
Pracownikowi kierującemu brygadą (zespołem pracowników), przysługuje dodatek
funkcyjny wg szczebla 1. Przez brygadę (zespół pracowników) rozumie się zespół
liczący co najmniej 3 osoby, łącznie z kierującym brygadą (zespołem pracowników).
8.
Tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego.
6
Stawka w % od najniższego
wynagrodzenia
I
50
5
42,5
4
35
3
27,5
2
20
1
12,5
Szczebel
9.
Tabelę miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego ustala się w oparciu o zasady
ustalone w ust. 3 i 8 zaokrąglając końcówki wartości pieniężnych do 1 złotego, na
zasadach określonych w ust. 6 załącznika nr 2 do Układu.
1
Załącznik nr 4
Premia
1.
W ramach środków na wynagrodzenia pracowników objętych Układem tworzy się
fundusz premiowy z przeznaczeniem na premie dla pracowników w wysokości co
najmniej 15% środków na wynagrodzenia zasadnicze pracowników objętych premią.
2.
Szczegółowe zasady przyznawania premii określa zakładowy regulamin premiowania,
uzgodniony z zakładowymi organizacjami związkowymi, zachowując właściwe
proporcje podziału środków na premię za bieżące wykonanie zadań przez zespoły i
grupy pracownicze oraz na premiowanie pracowników za indywidualne osiągnięcia.
3.
Środki przeznaczone na fundusz premiowy powinny być wykorzystane w sposób jak
najbardziej efektywny poprzez:
1)
wiązanie wysokości premii z wielkością i rodzajem wykonywanych czynności,
2)
mobilizowanie pracowników do podejmowania się trudnych i odpowiedzialnych
zadań,
3)
motywowanie pracowników do realizowania zadań w sposób prawidłowy,
terminowy i efektywny,
4)
zdefiniowanie zadań premiowych w sposób adekwatny do najistotniejszych celów
prowadzonej działalności.
4.
Przyjęte zasady premiowania powinny w szczególności:
1)
kształtować postawy pracowników poprzez wzmacnianie poczucia ich tożsamości
ze spółką, jej zadaniami i celami oraz dawanie poczucia realnego udziału w ich
realizacji i odpowiedzialności za osiągane efekty,
2)
premiować pracowników, których postawy i zachowania najlepiej służą realizacji
misji i strategii spółki,
3)
premiować pracowników, którzy w sposób szczególny i wymierny wpłynęli na
sukces ekonomiczny, organizacyjny, marketingowy spółki,
4)
eliminować postawy i działania niezgodne z zadaniami i celami spółki.
2
Załącznik nr 5
Dodatek za staż pracy
1.
Pracownikowi za pracę na kolei przysługuje dodatek za staż pracy, zwany dalej
„dodatkiem”.
2.
Dodatek wynosi 1,5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po roku pracy i
wzrasta o 1,5% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 33% miesięcznego
wynagrodzenia zasadniczego, z zastrzeżeniem ust. 5.
3.
Dodatek przysługuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym pracownik nabył prawo do
dodatku lub wyższej stawki dodatku.
4.
W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika, prawo do dodatku ustala się
odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu zatrudnienia dodatkowego nie wlicza
się okresów zatrudnienia podstawowego.
5.
Pracownik zatrudniony w dniu wejścia w życie Układu, który w dniu 1 marca 1999 r.
był pracownikiem przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” i przed
tym dniem nabył prawo do dodatku w wysokości wyższej niż 33% miesięcznego
wynagrodzenia zasadniczego, zachowuje procentowy wymiar tego dodatku w
dotychczasowej wysokości, bez prawa do dalszego jego wzrostu.
6.
Pracownik zatrudniony w dniu wejścia w życie Układu, który przed tym dniem, nabył
prawo do dodatku w wysokości niższej niż 33% miesięcznego wynagrodzenia
zasadniczego, zachowuje procentowy wymiar tego dodatku z prawem do dalszego jego
wzrostu, aż do osiągnięcia 33% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
3
Załącznik nr 6
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, w dniach wolnych od pracy
wynikających z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, w niedziele i
święta oraz dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej
1.
Pracownikowi za pracę wykonywaną w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego
wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:
1)
100% wynagrodzenia wynikającego ze stawki godzinowej osobistego
zaszeregowania pracownika za każdą nadliczbową godzinę pracy w dobie, z
zastrzeżeniem pkt 2,
2)
200% wynagrodzenia wynikającego ze stawki godzinowej osobistego
zaszeregowania pracownika za każdą nadliczbową godzinę pracy, przypadającą w
niedziele, święta i dni wolne od pracy wynikające z przeciętnie pięciodniowego
tygodnia pracy.
2.
Dodatek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracodawca:
1)
na pisemny wniosek pracownika, udzielił mu w tym samym wymiarze czasu
wolnego od pracy w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych,
nie później jednak jak do końca następnego okresu rozliczeniowego,
2)
bez wniosku pracownika, udzielił mu czasu wolnego od pracy, najpóźniej do
końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż liczba
przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować
obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar
czasu pracy.
3.
Pracownikowi za każdą godzinę pracy, wykonywanej w normalnym czasie pracy
w niedziele i święta, przysługuje - oprócz normalnego wynagrodzenia - dodatek w
wysokości 100% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego wynikającej z jego
osobistego zaszeregowania.
4.
Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej, przysługuje dodatek do
wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej, w wysokości 25% stawki
godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia.
4
Załącznik nr 7
Dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
uciążliwych lub niebezpiecznych
1.
Pracownikowi, za pracę wykonywaną w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
uciążliwych lub niebezpiecznych, przysługuje dodatek za każdą godzinę przepracowaną
w tych warunkach, z zastrzeżeniem ust. 12.
2.
Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w następującej wysokości:
1)
12% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - za pracę
wykonywaną w warunkach szkodliwych dla zdrowia,
2)
12% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - za pracę
wykonywaną w warunkach niebezpiecznych,
3)
11% lub 6% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - za
pracę wykonywaną w warunkach uciążliwych.
3.
Podstawę przyznania dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia stanowi
przekroczenie norm dopuszczalnych stężeń i norm dopuszczalnych natężeń,
potwierdzone wynikami badań.
4.
W przypadku jednoczesnego występowania uprawnienia do dodatków z tytułu pracy
w warunkach szkodliwych i uciążliwych, pracownikowi przysługuje jeden dodatek,
w wyższej stawce.
5.
W przypadku zbiegu uprawnień do dodatku za pracę w warunkach szkodliwych (lub
uciążliwych) oraz niebezpiecznych pracownik zachowuje prawo do obydwu dodatków.
6.
7.
Dodatek przysługuje do czasu likwidacji narażenia, zagrożenia lub uciążliwości.
Do prac wykonywanych w warunkach szkodliwych zalicza się prace wykonywane
w warunkach przekroczenia norm dopuszczalnych stężeń i norm dopuszczalnych
natężeń - wymienionych w aktach wykonawczych do Kodeksu pracy. Są to prace
związane z występowaniem czynnika szkodliwego, którego oddziaływanie może
prowadzić do stopniowego pogorszenia stanu zdrowia pracownika.
Do prac uprawniających do dodatku za pracę w warunkach niebezpiecznych zalicza się
prace, przy których występuje ryzyko ciężkiego uszkodzenia ciała lub śmierci
pracownika.
Pracodawca na podstawie oceny ryzyka zawodowego dokonanego przez Komisję
Bezpieczeństwa i Higieny Pracy ustala wykaz prac, za które przysługuje dodatek za
pracę w warunkach niebezpiecznych.
8.
9.
10.
11.
Wykaz prac, o którym mowa w ust. 9 powinien zawierać:
1)
wyszczególnienie rodzajów prac, przy których występuje ryzyko ciężkiego
uszkodzenia ciała lub śmierci pracownika,
2)
określenie zagrożeń przy każdym z rodzajów tych prac.
Do prac wykonywanych w warunkach uciążliwych zalicza się prace wykonywane w
warunkach, których oddziaływanie może utrudniać pracę lub obniżać zdolność do jej
wykonywania, nie powodując jednocześnie trwałego pogorszenia stanu zdrowia
pracownika. Są to prace:
5
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
wykonywane w pomieszczeniach pozbawionych światła dziennego,
przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych,
w maskach przeciwgazowych i aparatach tlenowych,
w wymuszonej pozycji ciała, określonej w sprawozdawczości statystycznej
warunków pracy,
wykonywane w temperaturach niższych niż -10C,
obsługi pojazdu trakcyjnego,
na posterunkach nastawczych, dyżurnego ruchu manewrowego i rewizji
technicznej wagonów,
zespołu drużyn manewrowych.
12.
Za prace, o których mowa w ust. 11 pkt. 1 - 2 i 4 - 5 przysługuje dodatek po
przepracowaniu minimum 4 godzin dziennie w tych warunkach.
13.
Kobietom w ciąży pracującym przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych
przysługuje dodatek za każdą przepracowaną godzinę.
14.
Za prace, o których mowa w ust. 11 pkt 6 i 8 przysługuje dodatek w wysokości 11%
stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia.
15.
W odniesieniu do prac, o których mowa w ust. 11 pkt. 4 - 5 pracodawca na podstawie
opinii Komisji Bezpieczeństwa i Higieny Pracy ustala wykaz prac, za które przysługuje
dodatek za pracę w warunkach uciążliwych.
6
Załącznik nr 8
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby
1. Za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą
zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku
pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku
kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w następującej
wysokości,
z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b:
1)
2)
3)
4)
5)
80 % wynagrodzenia
85 % wynagrodzenia
90 % wynagrodzenia
95 % wynagrodzenia
100 % wynagrodzenia
- przy stażu pracy do 5 lat,
- przy stażu pracy powyżej 5 lat do 10 lat,
- przy stażu pracy powyżej 10 lat do 15 lat,
- przy stażu pracy powyżej 15 lat do 20 lat,
- przy stażu pracy powyżej 20 lat.
1a. Pracownikowi, który ukończył 50 rok życia, przysługuje dodatek uzupełniający zasiłek
chorobowy, wypłacany do kwoty nieprzekraczającej łącznie z zasiłkiem chorobowym
wysokości jego wynagrodzenia, ustalonego według zasad określonych w ust.1.
1b. Dodatek uzupełniający przysługuje począwszy od 15 dnia niezdolności do pracy, nie
dłużej jednak niż do trwającej łącznie 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku
kalendarzowego.
1c. Postanowienia ust.1 - 1a w części dotyczącej pracownika, który ukończył 50 rok życia,
dotyczą niezdolności pracownika do pracy przypadającej po roku kalendarzowym, w
którym pracownik ukończył 50 rok życia.
2. Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek wypadku przy pracy, wypadku
w drodze do pracy lub z pracy, choroby zawodowej, lub choroby przypadającej w czasie
ciąży, w okresie wskazanym w ust. 1 pracownik zachowuje prawo do 100%
wynagrodzenia.
3. Do stażu pracy, o którym mowa w ust. 1, zalicza się pracę na kolei.
4.
W przypadku osiągnięcia przez pracownika stażu pracy uzasadniającego przyznanie
wynagrodzenia w wyższym wymiarze w ciągu miesiąca kalendarzowego, podwyższone
wynagrodzenie wypłacane jest za wszystkie dni niezdolności do pracy w miesiącu,
w którym pracownik nabył te uprawnienia.
5. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 - 2 oblicza się według zasad obowiązujących
przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień
niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
7
Załącznik nr 9
Dodatek wyrównawczy
1.
Pracownik przeniesiony do innej pracy, wskutek okoliczności wynikających z art. 179
i art. 230 - 231 Kodeksu pracy, a także pracownica, o której mowa w art. 179
Kodeksu pracy, której zmieniono warunki pracy na dotychczas zajmowanym
stanowisku pracy lub skrócono czas pracy - ma prawo do :
1)
zachowania posiadanej grupy wynagrodzenia zasadniczego w posiadanej
stawce,
2)
dodatku wyrównawczego, w wysokości i przez okres wynikający z przepisów
art. 179 i art. 230 - 231 Kodeksu pracy oraz przepisów wydanych na
podstawie art. 297 Kodeksu pracy.
2.
Pracodawca jest obowiązany - na podstawie orzeczenia lekarskiego, wydanego w trybie
odrębnych przepisów – przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał
się niezdolny czasowo lub trwale do wykonywania dotychczasowej pracy, z przyczyn
innych niż wynikające z ust. 1.
3.
Jeżeli przeniesienie do innej pracy pracownika, o którym mowa w ust. 2, powoduje
obniżenie wynagrodzenia, pracownik ma prawo do:
1) zachowania posiadanej grupy wynagrodzenia zasadniczego w posiadanej stawce,
2) dodatku wyrównawczego w wysokości:
-
po 20 latach pracy – 60 % utraconej kwoty wynagrodzenia,
po 25 latach pracy – 70 % utraconej kwoty wynagrodzenia,
po 30 latach pracy – 80 % utraconej kwoty wynagrodzenia,
po 35 latach pracy – 90 % utraconej kwoty wynagrodzenia.
4
Dodatek wyrównawczy, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, wypłacany jest do czasu
osiągnięcia przez pracownika wynagrodzenia z okresu poprzedzającego przeniesienie.
5.
Wynagrodzenie do określenia dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ust. 3,
oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop
wypoczynkowy oraz zasad ustalonych przepisami wydanymi na podstawie art. 297
Kodeksu pracy.
6.
Jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1, po 6 miesiącach pobierania dodatku
wyrównawczego nie osiągnął wynagrodzenia z okresu poprzedzającego przeniesienie,
to do czasu osiągnięcia tego wynagrodzenia przysługuje mu dodatek wyrównawczy w
wysokości określonej w ust. 3.
7.
Do okresów pracy, o których mowa w ust. 3, wlicza się okresy pracy na kolei.
8
Załącznik nr 10
Nagrody jubileuszowe
1.
2.
3.
4.
5.
Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa za pracę na kolei, zwana dalej
„nagrodą”.
W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu
uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów.
Podstawę wymiaru nagrody stanowi miesięczne wynagrodzenie zasadnicze pracownika,
przysługujące w dniu nabycia prawa do nagrody, z zastrzeżeniem ust. 14.
Za dzień nabycia prawa do nagrody uważa się ostatni dzień okresu pracy
uprawniającego do nagrody.
Nagroda przysługuje po przepracowaniu niżej wymienionych okresów, w następującej
wysokości:
1)
po 15 latach
- 100 % podstawy wymiaru,
2)
po 20 latach
- 200 % podstawy wymiaru,
3)
po 25 latach
- 300 % podstawy wymiaru,
4)
po 30 latach
- 400 % podstawy wymiaru,
5)
po 35 latach
- 500 % podstawy wymiaru,
6)
po 40 latach
- 600 % podstawy wymiaru,
7)
po 45 latach
- 700 % podstawy wymiaru.
6.
Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego
aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.
7.
Nagrodę wypłaca się w najbliższym terminie wypłaty wynagrodzenia u pracodawcy.
8.
W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności
do pracy lub emeryturę pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody brakuje
mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, prawo do tej nagrody
przysługuje w dniu rozwiązania stosunku pracy.
9.
Pracownikowi, który w dniu udokumentowania dodatkowych okresów pracy nabył
prawo do dwóch lub więcej nagród, wypłaca się tylko jedną nagrodę - najwyższą.
10.
Pracownikowi, który w ciągu 12 miesięcy od daty nabycia prawa do nagrody niższej,
udokumentuje dodatkowe okresy zatrudnienia uprawniające go do nagrody wyższej,
nagrodę niższą wypłaca się w terminie określonym w ust. 7, a w dniu nabycia prawa do
nagrody wyższej - różnicę pomiędzy kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.
9
11.
Pracownikowi, który nabywa prawo do nagrody w okresie zaliczanym do okresu pracy
u pracodawcy na podstawie odrębnych przepisów, nagrodę wypłaca się bezpośrednio po
podjęciu pracy u pracodawcy, z zastrzeżeniem ust. 12. Postanowienia ust. 9 i 10 stosuje
się odpowiednio.
12.
W przypadku nie podjęcia pracy u pracodawcy przez pracownika, o którym mowa
w ust. 11, za podstawę obliczenia nagrody należy przyjąć ostatnie miesięczne
wynagrodzenie zasadnicze pracownika u pracodawcy z uwzględnieniem regulacji
wynagrodzeń. Datą wymagalności nagrody jest dzień ustania stosunku pracy u
pracodawcy.
13.
Pracownikowi zatrudnionemu w dniu wejścia w życie Układu, który przed tym dniem
nabył prawo do nagrody u pracodawców z uwzględnieniem innych okresów niż
określone w ust. 1, wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z
dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalenia okresów pracy i innych okresów
uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (MP
Nr 44, poz. 358), a także wymienionych we wcześniejszych przepisach oraz na
podstawie indywidualnych decyzji, zaliczonych do okresu pracy przed dniem 1 marca
1999 r., przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród wlicza się także te okresy, z
zastrzeżeniem ust. 14.
14.
Podstawę wymiaru nagrody za okresy, o których mowa w ust. 13, stanowi 50%
miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego pracownika, przysługującego w dniu
nabycia prawa do nagrody.
15.
Pracownik, który podjął zatrudnienie u pracodawcy po dniu wejścia w życie Układu,
nabywa prawo do nagrody na zasadach określonych w ust. 1-12, niezależnie od
wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres pracy u pracodawcy, nie
zrzeszonego w Związku Pracodawców Kolejowych.
10
Załącznik nr 11
Odprawa rentowa lub emerytalna
1.
Pracownikowi, spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do
pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub
emeryturę przysługuje odprawa pieniężna, zwana dalej „odprawą”.
2.
Do okresów, od których zależy wysokość odprawy zalicza się pracę na kolei, z
zastrzeżeniem ust. 10.
3.
Podstawę wymiaru odprawy stanowi miesięczne wynagrodzenie zasadnicze
pracownika, przysługujące w dniu ustania stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust.9.
4.
Odprawa przysługuje po przepracowaniu niżej wymienionych okresów pracy i wynosi:
1)
do 10 lat pracy włącznie - 100% podstawy wymiaru lub 150% podstawy wymiaru
w przypadku, gdy ustanie stosunku pracy nastąpiło wskutek wypadku przy pracy
lub choroby zawodowej,
2)
po 10 latach pracy
- 150 % podstawy wymiaru,
3)
po 11 latach pracy
- 160 % podstawy wymiaru,
4)
po 12 latach pracy
- 170 % podstawy wymiaru,
5)
po 13 latach pracy
- 180 % podstawy wymiaru,
6)
po 14 latach pracy
- 190 % podstawy wymiaru,
7)
po 15 latach pracy
- 200 % podstawy wymiaru,
8)
po 16 latach pracy
- 220 % podstawy wymiaru,
i po każdym następnym roku pracy procentowy wskaźnik podstawy wymiaru
odprawy wzrasta o 20 %, aż do osiągnięcia po 45 latach pracy 800 % podstawy
wymiaru.
5.
Odprawa nie może być niższa niż jednomiesięczne wynagrodzenie pracownika
obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w dniu ustania stosunku pracy.
6.
Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do odprawy, jeżeli w jego
aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.
7.
Pracownik nabywa prawo do odprawy w dniu ustania stosunku pracy.
8.
Pracownik, który otrzymał odprawę nie może ponownie nabyć do niej prawa.
11
9.
Pracownikowi przechodzącemu na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę,
którego stosunek pracy ustał w ostatnim dniu zaliczanym, na podstawie odrębnych
przepisów, do okresu pracy na kolei, za podstawę wymiaru odprawy należy przyjąć
wynagrodzenie zasadnicze jakie przysługiwało pracownikowi bezpośrednio przed tym
okresem, z uwzględnieniem regulacji wynagrodzeń.
10.
Pracownikowi zatrudnionemu w dniu wejścia w życie Układu, który był pracownikiem
przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” w dniu 1 marca 1999 r., do
okresów pracy uprawniających do odprawy wlicza się również okresy pracy u innych
pracodawców, nie zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych, z tym że okresy
te liczy się przyjmując 1 rok pracy u tych pracodawców za pół roku pracy na kolei.
12
Załącznik nr 12
Dodatek kilometrowy
1.
Pracownikom drużyn trakcyjnych przysługuje dodatek kilometrowy.
2.
Dodatek kilometrowy jest ustalany w zależności od rodzaju pracy trakcyjnej wg stawek
kilometrowych lub godzinowych.
3.
Dodatek kilometrowy przysługuje za każdy kilometr przebiegu pojazdu trakcyjnego
w danym rodzaju trakcji i grupie pracy trakcyjnej wynikający z obowiązującego
rozkładu jazdy pociągów oraz za godziny pracy manewrowej i pogotowie.
4.
Wykaz grup i rodzajów pracy trakcyjnej przyjmowany do ustalenia kilometrów
przebiegu dla pracowników drużyn trakcyjnych:
Grupa
pracy
trakcyj
nej
Rodzaj pracy trakcyjnej przyjmowany do ustalenia kilometrów przebiegu
dla pracowników drużyn trakcyjnych
I.
Prowadzenie pociągów pasażerskich i służbowych (poza wymienionymi w grupie II),
Podwójna trakcja i popychanie na tych pociągach.
II.
Prowadzenie pociągów towarowych, ratunkowych, próbnych, doświadczalnych,
roboczych, gospodarczych,
Podwójna trakcja i popychanie na tych pociągach.
III.
Jazda luzem, Przyprząg,
5.
W dniu wejścia w życie Układu wysokość stawek kilometrowych dodatku
kilometrowego i stawek godzinowych dodatku kilometrowego za pracę manewrową i
pogotowie dla pracowników drużyn trakcyjnych określają poniższe tabele.
6.
Podwyższenie stawek dodatku, o których mowa w ust. 5 następuje o rzeczywisty
procent wzrostu wynagrodzeń zasadniczych pracowników zespołu drużyn trakcyjnych
w przypadku regulacji wynagrodzeń pracowników PKP CARGO S.A., na mocy Decyzji
Prezesa Zarządu - Dyrektora Naczelnego PKP CARGO S.A.
13
Tabela stawek dodatku kilometrowego
dla pracowników drużyn trakcyjnych:
RODZAJ PRACY TRAKCYJNEJ
Grupa
pracy
trakcyjnej
1
Stanowisko
Parowa
A
2
Spalinowa
Elektryczna
Strefa sieci PKP i wysokość dodatków w groszach / za 1 km
B
A
B
A
B
3
4
5
6
7
8
maszynista
15,5
19,2
5,1
5,6
4,8
5,6
pomocnik maszynisty
3,4
4,2
2,6
3,4
2,6
3,4
maszynista
17,8
a) 35,7
b) 25,8
5,6
a) 12,1
b) 9,1
5,1
a) 10,4
b) 7,6
pomocnik maszynisty
4,9
a)12,3
b) 9,5
3,4
a) 7,9
b) 5,6
3,4
a) 6,3
b) 4,8
maszynista
8,1
8,1
2,4
2,4
2,4
2,4
pomocnik maszynisty
2,6
3,1
2,2
2,4
2,2
2,4
I
Pasażerska
II
Towarowa
III
Luz
Tabela stawek godzinowych dodatku kilometrowego
dla pracowników drużyn trakcyjnych:
RODZAJ TRAKCJI
Stanowisko
Rodzaj pracy *)
Rodzaj pracy *)
Parowa
Spalinowa
Elektryczna
Strefa sieci PKP i wysokość stawki w groszach / godz.
1
maszynista
pomocnik
*)
a)
A
B
A
B
A
B
2
a) manewry
3
260,0
4
312,1
5
78,0
6
94,8
7
76,1
8
90,9
b) pogotowie
66,9
81,7
24,2
24,2
20,5
24,2
a) manewry
59,4
72,3
51,9
56,0
46,5
56,0
b) pogotowie
22,4
25,8
16,6
20,5
16,6
20,5
manewry stacyjne i manewry pociągowe
b) ogrzewanie, odkażanie, mycie wagonów, pozostałe prace pomocnicze, pogotowie
pociągowe i pozapociągowe, przejście.
14
7.
Stawki kilometrowe dodatku kilometrowego i godzinowe stawki tego dodatku za pracę
manewrową i pogotowie dla strefy „A” stosuje się do wszystkich pracowników drużyn
trakcyjnych za przebiegi wykonywane na sieci PKP, z zastrzeżeniem ust. 8.
8.
Stawki kilometrowe dodatku kilometrowego i godzinowe stawki tego dodatku za pracę
manewrową i pogotowie dla strefy „B” stosuje się do:
1)
wszystkich pracowników drużyn trakcyjnych za przebiegi wykonywane w
granicach strefy „B” określonej w ust. 21,
2)
wszystkich pracowników drużyn trakcyjnych obsługujących linie TczewZajączkowo Tczewskie -Gdynia, Pruszcz Gdański - Gdańsk Port Północny,
Gdańsk Południe-Gdańsk Port Północny, Gdańsk Główny - Gdańsk Nowy Port.
9.
Stawki kilometrowe dodatku kilometrowego i godzinowe stawki tego dodatku za pracę
manewrową i pogotowie dla strefy „B” w ruchu towarowym (II grupa pracy trakcyjnej)
należy stosować:
1)
stawkę „a” za przebiegi wykonywane w granicach strefy określonej w ust.21 w
zależności od rodzaju pracy trakcyjnej, dla pracowników drużyn trakcyjnych
zatrudnionych w zakładach i komórkach organizacyjnych tych zakładów
Spółki, które posiadają siedzibę w strefie „B”,
2)
stawkę „b” dla pracowników drużyn trakcyjnych obsługujących linie Gdynia Gdańsk Przeróbka i Zajączkowo Tczewskie-Gdańsk Zaspa oraz pracowników
drużyn trakcyjnych z pozostałych zakładów na sieci PKP wykonujących pracę
w granicach strefy określonej w ust.21.
10.
Dodatek kilometrowy dla maszynistów elektrycznych zespołów trakcyjnych
zatrudnionych w zakładach i komórkach organizacyjnych tych zakładów Spółki, które
posiadają siedzibę w strefie „B” oblicza się wg stawki I grupy pracy trakcyjnej stawek
kilometrowych dodatku kilometrowego, przyjmując 25 km za jedną godzinę pracy w
dyspozycji usługobiorcy.
11.
Pracownicy drużyn trakcyjnych prowadzący pociągi pasażerskie w składzie
dwuosobowym z prędkością powyżej 130 km/h otrzymują dodatek kilometrowy
obliczony według obowiązujących stawek kilometrowych dodatku kilometrowego
zwiększonych o 300% dla pracownika wykonującego czynności maszynisty oraz o 50%
dla pracownika wykonującego czynności pomocnika maszynisty pojazdu trakcyjnego.
12.
Za jazdę luzem (grupa III pracy trakcyjnej) uważa się również przejazd na pojeździe
trakcyjnym dla poznania szlaku oraz jazdę luzem pojazdem trakcyjnym od pociągu
popychanego.
13.
Pracownicy drużyn trakcyjnych prowadzący pociągi towarowe bez drużyny
konduktorskiej otrzymują dodatek kilometrowy według odpowiednich stawek
kilometrowych zwiększonych o 30%.
14.
Maszyniści prowadzący pociągi w ruchu towarowym i pasażerskim w jednoosobowym
składzie drużyny trakcyjnej (bez pomocnika maszynisty) otrzymują dodatek
kilometrowy według odpowiednich stawek kilometrowych zwiększonych o 100%.
15
15.
Drużyny trakcyjne prowadzące pociągi towarowe ciężkie pojedynczą trakcją, otrzymują
dodatek kilometrowy według odpowiednich stawek kilometrowych, zwiększonych o:
1)
2)
3)
20% za pociągi z obciążeniem brutto od 3000 - 3500 t.
50% za pociągi z obciążeniem brutto od 3501 - 3800 t.
100% za pociągi z obciążeniem brutto powyżej 3800 t.
16.
Drużyny trakcyjne prowadzące pociągi lokomotywami tandemami przy obciążeniu
brutto do 3500 t. otrzymują dodatek kilometrowy według odpowiednich stawek
kilometrowych zwiększonych o 20%, a przy pociągach o obciążeniu brutto od 35013800 t. i powyżej 3800 t. według stawek kilometrowych zwiększonych odpowiednio jak
w ust. 15 pkt. 2 i 3.
17.
Drużyna trakcyjna prowadząca pociągi towarowe podwójną trakcją w tym i z popychem
otrzymuje dodatek kilometrowy według odpowiednich stawek kilometrowych,
zwiększonych o:
1)
2)
3)
20% za prowadzenie pociągów z obciążeniem brutto do 3500 t.
40% za prowadzenie pociągów z obciążeniem brutto od 3501 - 3800 t.
50% za prowadzenie pociągów z obciążeniem brutto powyżej 3800 t.
18.
Pracownikom drużyn trakcyjnych wykonującym następujące prace: manewry stacyjne i
manewry pociągowe (w tym prowadzenie pociągów towarowych uruchamianych w
strefie „B”, o której mowa w ust. 21, do 15 kilometrów), ogrzewanie, odkażanie, mycie
wagonów, pozostałe prace pomocnicze, pogotowie pociągowe i pozapociągowe oraz
przejście, przysługuje dodatek kilometrowy wg stawek godzinowych.
19.
Maszyniści wykonujący prace manewrowe w jednoosobowym składzie (bez pomocnika
maszynisty) otrzymują dodatek kilometrowy według stawek godzinowych
obowiązujących za tę pracę, zwiększonych o 100%.
20.
Dodatek kilometrowy maszynistów instruktorów oblicza się w stawkach miesięcznych,
wg następującego wzoru:
dk = [(DK + DM) / LM] x 1,5
gdzie:
21.
dk –
dodatek kilometrowy maszynisty instruktora za miesiąc obrachunkowy,
DK –
wypracowany dodatek kilometrowy wg stawek kilometrowych maszynistów
w danej jednostce organizacyjnej w miesiącu obrachunkowym,
DM –
wypracowany dodatek kilometrowy wg stawek godzinowych z tytułu pracy
manewrowej i pogotowia maszynistów w danej jednostce organizacyjnej,
LM –
liczba maszynistów w danej jednostce organizacyjnej.
Strefę „B” stanowią linie kolejowe od Katowic do punktów styku: ze strefą „A”, stacją
graniczną poza granicą państwa.
Punkty styku:
1.
2.
Pietrowice Wielkie
Kędzierzyn Koźle Zachodnie
16
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
Kłodnica (dla linii Nr 175)
Zdzieszowice
Błotnica Strzelecka
Fosowskie (dla linii Nr 61)
Bąków
Kielcza (dla linii nr 144)
Janinów
Chorzew Siemkowice
Widzów Teklinów
Koniecpol
Góra Włodowska (dla linii Nr 4 CMK)
Wolbrom
Pieczyska
Oświęcim (dla linii Nr 93)
Dwory
Andrychów
Lachowice
Skalite (ŻSR)
Cesky Tešin (CD)
Petrovice u. Karvine (CD)
Bohumin (CD).
Punkty styku wchodzą do strefy „B”.
17
Załącznik nr 13
Dodatek za jednoosobową obsługę trakcyjną
1.
Pracownikowi, zatrudnionemu w jednoosobowej obsłudze trakcyjnej, oprócz
normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek za każdą godzinę pracy w tej obsłudze
w wysokości:
1)
w ruchu towarowym – 70% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego
wynikającej z jego osobistego zaszeregowania,
2)
w ruchu pasażerskim – 35% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego
wynikającej z jego osobistego zaszeregowania, a w przypadku prowadzenia
pociągów dodatkowo bez obsady konduktorskiej - od 35% do 70% stawki
godzinowej wynagrodzenia zasadniczego wynikającej z jego osobistego
zaszeregowania,
3)
za prace manewrowe – 30% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego
wynikającej z jego osobistego zaszeregowania,
4)
w pociągach roboczych, gospodarczych i pozostałych – 30% stawki godzinowej
wynagrodzenia zasadniczego wynikającej z jego osobistego zaszeregowania.
2.
Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1 pkt. 2 ustala pracodawca w uzgodnieniu
z zakładowymi organizacjami związkowymi.
3.
W dniu wejścia w życie Układu obowiązują procentowe stawki, o których mowa
w ust. 1 pkt. 2 w dotychczasowej wysokości.
18
Załącznik nr 14
Rodzaje prac, które powinny być wykonywane
przez co najmniej dwie osoby
Do prac, które powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby, zalicza się:
1.
Prace palaczy zatrudnionych w kotłowniach przy obsłudze kotłów wysokoprężnych.
2.
Prace wykonywane wewnątrz zbiorników, kotłów, silosów i urządzeń
technologicznych, w tym prace w zbiornikach otwartych, które nie pozwalają na
bezpośredni kontakt wizualny co najmniej z jednym pracownikiem.
3.
Prace w pomieszczeniach, w których występują gazy lub pary trujące, żrące albo
duszące, przy których wykonywaniu wymagane jest stosowanie środków ochrony
indywidualnej.
4.
Prace w kanałach przełazowych i studzienkach przy konserwacji sieci kanalizacyjnej,
prace wykonywane w studniach głębinowych i kanałach zamkniętych oraz prace
wykonywane w studzienkach teletechnicznych.
5.
Prace przy kratach w pomieszczeniach, zagłębieniach lub komorach fermentacyjnych
w oczyszczalniach ścieków.
6.
Prace na czynnych gazociągach i przemysłowych instalacjach gazowych.
7.
Prace związane z konserwacją, montażem i naprawą dźwigów, suwnic, żurawi
wieżowych i samojezdnych, układnic magazynowych i schodów ruchomych.
8.
Prace spawalnicze, cięcie gazowe i elektryczne oraz inne prace wymagające
posługiwania się otwartym źródłem ognia w pomieszczeniach zamkniętych albo w
pomieszczeniach zagrożonych pożarem lub wybuchem.
9.
Prace przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się całkowicie lub
częściowo pod napięciem, z wyjątkiem prac polegających na wymianie w obwodach o
napięciu do 1 kV bezpieczników i żarówek ( świetlówek).
10.
Prace wykonywane w pobliżu nie osłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich
części, znajdujących się pod napięciem.
11.
Prace przy wykonywaniu prób i pomiarów w zakładach energetycznych oraz innych
zakładach przy urządzeniach elektroenergetycznych z wyłączeniem prac stale
wykonywanych przez wyznaczonych pracowników w ustalonych miejscach pracy
(laboratoriach, stacjach prób).
12.
Prace w studniach kablowych, pomieszczeniach z nimi połączonych i dołkach
monterskich.
13.
Prace wymagające otwarcia szaf wysokiego napięcia na pojazdach trakcyjnych.
14.
Prace przy utrzymaniu, naprawie, konserwacji i oględzinach rozjazdów i urządzeń
towarzyszących (elektrycznego ogrzewania i sterowania ruchem).
15.
Prace przy odśnieżaniu rozjazdów.
16.
Prace wykonywane na wysokości powyżej 2 m w przypadkach, w których wymagane
jest zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości.
19
17.
Prace w wykopach i wyrobiskach o głębokości większej od 2 m.
18.
Prace przy oznakowaniu i remoncie dróg na odcinkach nie zamkniętych dla ruchu.
19.
Prace naprawcze pod taborem nie wyłączonym z ruchu.
20.
Prace drużyn manewrowych przy pociągach zdawczych manewrowych w każdym
rodzaju trakcji.
21.
Prace maszynistów kolejowych zatrudnionych na:
1)
lokomotywach elektrycznych nie wyposażonych w dwa aktywne systemy
zabezpieczeń, tj. czuwak aktywny i system samoczynnego hamowania pociągu,
2)
pojazdach trakcyjnych poruszających się z szybkością powyżej 130 km/h,
3)
lokomotywach prowadzących pociągi w ruchu towarowym po liniach, na których
miarodajne pochylenie na obsługiwanym odcinku jest większe niż 15 promili na
długości 1000 m.
20
Załącznik nr 15
Wykaz stanowisk pracy, na których przysługuje dodatkowy urlop
oraz liczby dni tego urlopu
(§ 65 Układu)
Lp.
1.
Stanowisko pracy
Robotnik wykwalifikowany i starszy robotnik
Liczba dni urlopu
12
Starszy operator i operator (urządzeń za- i wyładowczych)
2.
9
Starszy maszynista i maszynista (maszyn do robót ziemnych)
3.
Starszy ekspedytor i ekspedytor
6
21
Załącznik nr 16
Zasady przyznawania posiłków regeneracyjno - wzmacniających
i profilaktycznych
1.
2.
Posiłek regeneracyjno - wzmacniający wydawany jest w okresie od 1 listopada danego
roku do 31 marca następnego roku pracownikom wykonującym przez minimum 4
godziny dziennie prace:
1)
na otwartej przestrzeni oraz w wiatach i halach nie posiadających ogrzewania,
2)
w pomieszczeniach stałej pracy, w których temperatura jest niższa niż 14 oC.
Posiłek regeneracyjno - wzmacniający wydawany jest w okresie całego roku
pracownikom wykonującym przez minimum 4 godziny dziennie prace:
1)
przy obsłudze suwnic sterowanych z kabiny i zdalnie sterowanych,
2)
przy obsłudze podnośników i platform hydraulicznych,
3)
przy obsłudze układnic magazynowych,
4)
przy obsłudze żurawi wieżowych i samojezdnych,
5)
operatorów samojezdnych ciężkich maszyn budowlanych i maszyn drogowych,
6)
drużyn trakcyjnych oraz maszynistów - operatorów samojezdnych ciężkich
maszyn torowych i kierowców drezyn motorowych,
7)
nastawniczego, ustawiacza, manewrowego, dyżurnego ruchu, odprawiacza
pociągu, rewidenta taboru, organizatora przewozów, operatora pociągu, operatora
handlowego, ekspedytora i ajenta zdawczego.
8)
kierowców autobusów,
9)
przy obsłudze instalacji chemicznych do produkcji gazów toksycznych lub
tworzących mieszaniny wybuchowe z powietrzem,
10) przy materiałach łatwo palnych, środkach toksycznych i materiałach biologicznie
zakaźnych - tj. przy formowaniu i wymianie akumulatorów, przy odkażaniu i
myciu wagonów, przy obsłudze stacji paliw płynnych,
11) przy naprawie taboru.
3.
Pracodawca ustala wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnionym pracownikom
przysługuje posiłek regeneracyjno - wzmacniający.
4.
Posiłek regeneracyjno - wzmacniający wydawany jest w postaci jednego dania
gorącego dziennie. Przy braku możliwości wydawania posiłków w takiej postaci, ze
względów organizacyjnych bądź z uwagi na rodzaj wykonywanej przez pracownika
pracy, pracodawca zapewnia:
-
korzystanie z posiłków w punktach gastronomicznych lub
-
przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych
produktów.
5.
Posiłek regeneracyjno - wzmacniający przysługuje wyłącznie w dniach wykonywania
prac wymienionych w ust. 1 – 2.
6.
W przypadku niewykorzystania uprawnienia do
wzmacniającego ekwiwalent pieniężny nie przysługuje.
7.
Wartość posiłku regeneracyjno -wzmacniającego nie może być wyższa od wartości
posiłku profilaktycznego.
22
posiłku
regeneracyjno
-
Wartość przysługujących pracownikowi posiłków regeneracyjno - wzmacniających nie
może przekroczyć miesięcznie wysokości 25% wynagrodzenia, o którym mowa
w § 2 pkt. 4 Układu.
8.
Odpłatność pracownika za posiłek regeneracyjno - wzmacniający wynosi 40% wartości
tego posiłku.
9.
Pracownik może zrezygnować z przysługującego mu prawa do posiłku regeneracyjno wzmacniającego. W tym celu powinien złożyć pracodawcy pisemne oświadczenie.
Postanowienia ust. 6 stosuje się odpowiednio.
10.
Pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, określonych
rozporządzeniem Rady Ministrów pracodawca zapewnia nieodpłatnie posiłki
profilaktyczne
i napoje. Szczegółowe zasady ich wydawania oraz wykaz stanowisk pracy określa
pracodawca w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi.
11.
W przypadku zbiegu uprawnień do posiłku profilaktycznego i regeneracyjno –
wzmacniającego, pracownikowi przysługuje tylko posiłek profilaktyczny.
23
Załącznik nr 17
Należność przysługująca starszym maszynistom, maszynistom oraz
pomocnikom maszynistów z tytułu odbywania podróży służbowych na
terenie kraju, będąca ekwiwalentem diet
1.
Starszym maszynistom, maszynistom oraz pomocnikom maszynistów, którzy wyrażą
pisemną zgodę, przysługuje zryczałtowana należność z tytułu wyjazdów służbowych
poza miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę.
2.
Wysokość zryczałtowanej należności, o której mowa w ust. 1 stanowi iloczyn
wynikający z pomnożenia 14 zmian przez sumę połowy diety i ryczałtu na pokrycie
kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej.
3.
Za miesiąc, w którym pracownik nie przepracował żadnej zmiany bez względu na
przyczynę, zryczałtowana należność, o której mowa w ust. 1-2 - nie przysługuje.
4.
Zryczałtowana należność wzrasta stosownie do wzrostu wartości diety.
5.
W dniu wejścia w życie Układu zryczałtowana należność z tytułu podróży służbowych
wynosi 206,00 zł miesięcznie.
6.
Starsi maszyniści, maszyniści oraz pomocnicy maszynistów, którzy nie wyrażą
pisemnej zgody na wypłatę zryczałtowanej należności z tytułu podróży służbowych,
dokonują rozliczenia odbytych podróży służbowych na zasadach ogólnych.
24
Załącznik nr 18
Deputat węglowy
1.
Pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy przysługuje prawo do
deputatu węglowego w ilości 3,6 tony węgla kamiennego, w formie ekwiwalentu
pieniężnego wypłacanego w ratach miesięcznych.
2.
Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje
ekwiwalent pieniężny w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy,
określonego
w umowie o pracę.
3.
Pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu pieniężnego po roku pracy na kolei.
4.
Ekwiwalent pieniężny przysługuje od pierwszego dnia miesiąca, w którym pracownik
nabył prawo do ekwiwalentu pieniężnego.
5.
Na wniosek pracownika, ekwiwalent pieniężny za czwarty kwartał danego roku
wypłacany jest jednorazowo we wrześniu.
6.
Warunkiem dokonania wypłaty, o której mowa w ust. 5 jest złożenie pisemnego
oświadczenia pracownika o posiadaniu kuchni węglowej lub ogrzewania węglowego
i przewodów kominowych.
7.
W przypadku rozwiązania umowy o pracę przed zakończeniem danego roku,
pracownik, o którym mowa w ust. 5, zobowiązany jest do zwrotu nadpłaconego
ekwiwalentu pieniężnego.
8.
Postanowienia ust. 7 nie obowiązują w przypadku śmierci pracownika.
9.
W dniu wejścia w życie Układu ekwiwalent pieniężny wynosi 164 zł miesięcznie.
25