9.Pedagogika wg Kanta

Pedagogika w/g I. Kanta
dr Genowefa JanczewskaKorczagin
www.wiktor.horyzont.net
Człowiek to jedyne stworzenie,
które należy wychowywać.
-Zwierzęta wykorzystują swoje siły od momentu
urodzenia. One nie szkodzą sobie wzajemnie.
-Malutkie ślepe jaskółki wypróżniają się poza
gniazdo.
-Młode zwierzęta nie potrzebują opieki, tylko
jedzenia i ogrzewania.
-Troska zwierząt dotyczy tylko tego aby nie
wykorzystywały swoich sił przeciwko sobie.
-Gdyby zwierzę przychodząc na świat zakrzyczałostałoby się ofiarą z tego powodu.
Jakie cechy należy wychować w
człowieku.
1)Dyscyplina zewnętrzna albo wewnętrzna
wytrzymałość wyprowadza człowieka ze
stanu zwierzęcego.
2)Zwierzęta mają instynkt i dzięki niemu
mają wszystko, bo cudzy rozum
zatroszczył się o nie.
3)Człowiekowi potrzebny jest własny rozum,
bo nie ma zwierzęcego instynktu.
Człowiek musi mieć sam swój
rozum i samodzielnie wypracować
plan swojego zachowania.
-ale na świat przychodzi zupełnie bezradny i
z tego powodu muszą się troszczyć o
niego inni ludzie.
-Człowieczy ród powinien sam
wypracowywać swoje cechy (ćwiczyć je)
typowe dla człowieka.
-A początek można znaleźć i w dzikim i
rozwiniętym jego stanie.
Dyscyplina ma negatywną
konotację, ale
-Dyscyplina wewnętrzna nie pozwala człowiekowi
uciec pod wpływem zwierzęcych skłonności od
jego człowieczego przeznaczenia. Uciec od
człowieczeństwa.
-Człowiek nie powinien dziko rzucać się w sposób
nieprzemyślany w otchłań niebezpieczeństwa.
-Dyscyplina to sposób zniszczenia w człowieku
zwierzęcej dzikości.
-Dzikość to niezależność od prawa. Dyscyplina ma
człowieka podporządkować prawu. Zmusza go
do czucia władzy prawa.
Nauczanie to pozytywna część
wychowania.
-Najpierw dziecko należy posłać do szkoły,
aby się czegoś nauczyło.
-Dzieci mają się uczyć najpierw jak planują
nauczyciele: pracy.
-Dzieci nie mogą zachowywać się i robić to
co im do głowy wpadnie.
Człowiek ma z natury silną
potrzebę WOLNOŚCI
-I dlatego jak najwcześniej należy go nauczyć podporządkowywać się
jego własnemu rozumowi, bo im starszy tym trudniej przyzwyczaić
go do dyscypliny.
-Jeżeli w młodości wszyscy zaspokajali jego wolę człowieka i w
niczym mu nie przeszkadzali, to ten człowiek zachowa dzikość
w całym swoim życiu.
-Ale człowiekowi rozpuszczonemu też matczyną delikatnością i zbytnią
jej opieką-grozi to że zewsząd otrzyma razy i ciosy jeżeli weźmie się
za swoje sprawy życiowe.
-Zwyczajny błąd w wychowaniu wielkich ludzi świata polega na tym
ze w młodości nikt im się nie sprzeciwia, nie przeciwdziała ich
dzikości.
-A ponieważ człowiek chce być wolny-należy dzikość jego
zmiękczyć.
Opieka w kształceniu
-Jej potrzebuje człowiek( dyscypliny i
nauczania nie potrzebuje żadne zwierzę,
śpiew ptaków nie jest instynktem-one się
wzajemnie uczą od siebie.)
-Człowiek może stać się CZŁOWIEKIEM
tylko dzięki wychowaniu przez innego
CZŁOWIEKA.
Niedostatek w dyscyplinie i
nauczaniu wynika z powodu
złych wychowawców tych
dzieci.
Co zrobić aby zmusić naturę
człowieka do starania o zbliżanie
się do doskonałości?
-Wychowanie uczy jednego a nauczanie
rozwija tylko. A do czego człowiek jest w
stanie dojść we własnym rozwoju?
-Ale jeżeli nie zajmiemy się człowiekiem
to jedyne co mu pozostanie to będzie
mieć pustkę w uczeniu się:
a) prymitywizm z powodu braku
kultury.
b) dzikość z powodu braku dyscypliny.
Tylko w wychowaniu jest skryta
tajemnica doskonalenia ludzkiej
natury
-Zapuszczenie dyscypliny to większe zło niż
zapuszczenie w kulturze, można to
zawsze nadrobić ale dzikości nie sposób
wykorzenić.
Co to jest dobre wychowanie?
-Czy ta idea to niespełniony sen?
-Idea to pojęcie doskonałości. To ciągle jeszcze przed nami
zadanie do zrealizowania.
-np. ideał absolutnie kierowanego wg reguł prawa i
sprawiedliwości Państwa? Czy to jest możliwe? A gdyby
wtedy wszyscy ludzie kłamali-czy prawda byłaby
tylko fantazją?
-Ludzie żyją różnie, ludzie nie są jednakowi-czy to znaczy
ze nie osiągają swego celu istnienia?
-Porównaj rośliny: z korzenia są jednakowe, a z ziarna
różne. Wszystko zależy od siewu i przesadzania.
-A czy my wiemy co jest ludzkim przeznaczeniem?
W człowieku trzeba rozwijać
zadatki i talenty.
1) Co to jest ludzka natura i gdzie sięgają
jej możliwości?
2) Wychowanie to sztuka , która powinna
być doskonalona wieloma
pokoleniami, każde pokolenie posiada
wiadomości o poprzednim pokoleniu i
dlatego ucząc się wzajemnie można
rozwijać celowo cały ród człowieczy
ku jego przeznaczeniu.
Opatrzności było wygodnie aby
człowiek tworzył dobro z samego
siebie.
1. Człowieku, idź w świat. Otrzymałeś
wszystkie skłonności do dobra.
2)Twoje szczęście i nieszczęście
zależy od ciebie samego. Bo
opatrzność nic ci nie dała w gotowej
postaci. To tylko gotowość nie
różniąca się stosunkami moralnymi.
Człowiek musi doskonalić się
sam.
-człowiek ma obowiązek wychowywać w
sobie cechy moralne i ludzkie
obowiązki celem likwidacji skłonności
do zła.
-Wychowywanie to najtrudniejszy
problem i najtrudniejsze zdanie dla
człowieka.
Najtrudniejsze zadania dla
człowieka.
1.Rządzenie, kierowanie.
2.Wychowanie.
Zawsze istnieją między ludźmi różnice w poglądach na
temat rządzenia i wychowania. To różnice w ideach.
Od czego zacząć? Jeżeli zaczynaliśmy od dzikiego
człowieka-to historycznie ciągle człowiek popadał w
dzikość. Ale człowiek ciągle podnosi się z dzikości!
A ile czasu upłynęło aby ludzie nauczyli się czytać i
pisać? I ciągle każde pokolenie się tego uczy.
Początek pisania to początek świata, to granica
pierwotności.
Rozwój uzdolnień i talentów to nie
tylko natura ludzka, to konieczność
wychowywania.
-W uzdolnieniach i talentach brakuje
instynktu zwierzęcego.
-Pedagogika to ROZUMNE
WYCHOWANIE. To rozwój człowieka w
celu osiągnięcia swojego przeznaczenia.
-Jeżeli rodzice byli wychowywani to mogą
stanowić przykład do naśladowania. Dzieci
mogą się uczyć na ich przykładzie.
Jeżeli chcemy aby nasze dzieci
stały się lepsze
• To pedagogika powinna stać się
przedmiotem nauki i badań, bo inaczej
nic od niej nie będzie można oczekiwać.
Bo wtedy zdemoralizowany będzie
wychowywać zdemoralizowanego.
• Mechanizmem w sztuce wychowania jest
NAUKA. Bo inaczej to utracimy
wszystko co osiągnęliśmy do tej pory:
CZŁOWIECZEŃSTWO.
Zasady sztuki wychowania-dla
ludzi stanowiących plany
wychowania:
1.Wychowywać dla przyszłości a nie na
dziś. Dla idei człowieczeństwa.
-To rodzice wychowują dzieci dla
współczesności, rodzice chcą aby
dzieci dobrze się urządziły.
-Rządzący chcą wykorzystywać ich jako
środki do realizacji swoich celów.
I jedni i drudzy chcą wspólnego szczęścia i
doskonałości.
Plan wychowania powinien być
zestawiony jak dla obywateli
świata.
• Idea szczęścia dla wszystkich naprawdę
nie może nam zaszkodzić!
• Ale w imię tej idei należy ponosić ofiary
(jakie to ofiary mogą być dziś?)
• Z dobrego wychowania wynika dobro
na świecie.
Jedyna przyczyna zła wywodzi
się z natury człowieka nie
podporządkowującego się
REGUŁOM.
W człowieku są tylko początki
dobra , które należy rozwijać.
I skąd zaczynać naprawę
świata?
Czy od rządzących czy od
obywateli?
Każdy obywatel jest w stanie
zarządzać sobą, swoim rozwojem i
wtedy pomaga tym rządzącym.
• Ale gdy rządzącym nikt się nie sprzeciwia- i
to jest wielki niedostatek. Samotne drzewo w
lesie jest krzywe i rozłożyste-jak rządzący.
• A drzewo w lesie jest strojne, wysokie i
proste. One wyciągają się do słońca gdy
sąsiednie drzewa przeszkadzają.
• I dlatego rządzący muszą słuchać ludzi i
uczyć się od nich a nie od rządzących i elit.
Najistotniejsza jest prywatna
przedsiębiorczość człowieka.
• To jeden z najważniejszych środków w
realizacji celów.
• Państwo i prywatna przedsiębiorczość
a nie współpraca rządzących. (Dziś to
demokracja).
• Bo rządzący nie kierują się wcale
dobrem wspólnym ale dobrem
państwa, które wspomaga realizację
osobistych celów rządzących.
Tylko współpraca osób o
szerokich poglądach , które myślą
o dobru wspólnym umożliwia
rozwój oświaty i idee lepszego
jutra. Na naród nie można patrzeć
tak jak na część przyrody i zwracać
uwagę tylko na jego rozmnożenie,
aby ten naród wykorzystać do
realizacji swoich celów.
Wychowując człowieka należy
przyuczyć go do:
1.Dyscypliny. Zdyscyplinować człowieka to
znaczy zabezpieczyć go przed swoją
zwierzęcą naturą po to aby nie zniszczył w
sobie cech człowieczych. Dyscyplina to
poskramianie własnej dzikości.
2.Człowieka należy rozwijać umysłowo. To
kultura: nastawienie (dziś postawy). Oraz
NAUCZANIE ogólne; to umiejętności i
uzdolnienia do realizacji różnych celów. To
czytanie, pisanie, liczenie i inne umiejętności:
muzyka…
Człowiek powinien posiadać
umiejętności społeczne.
-ma być przydatny społeczeństwu,
-ma być przyjazny i wykorzystywać swój
wpływ na innych,
-to kultura człowieka wnosi cywilizowane
formy kontaktów, takt i uprzejmość.
Zachowania społeczne są typowe dla
każdego okresu historycznego.
Ceremonialność kontaktów już za namidyplomacja została.
Wychowanie zachowań moralnych.
Człowiek powinien realizować wszystkie
zachowania ale powinien wypracować
taki obraz myśli, które pozwolą mu
wybrać tylko dobre cele.
A dobre cele to takie , które akceptują
ludzie i one mogą stać się celami
wszystkich, każdego człowieka.
Człowieka nie wolno :
• 1. Tresować, ubierać w dres, ubranie z
cudzych wartości mechanicznie.
Człowieka należy nauczyć
MYŚLEĆ
-Myślenie doprowadza do reguł
warunkujących działania.