Katechizmy Lutra Dekada Lutra - Parafia Ewangelicko

advertisement
Z życia i wiary
Dekada Lutra
Katechizmy Lutra
W 2014 roku Kościół Ewangelicko-Augsburski
w Polsce obchodzi ROK KATECHIZMU, przypominając kluczową rolę, jaką katechizm odgrywał
w kształtowaniu luterańskiej tożsamości oraz stawiając pytania o jego aktualność. Czas Reformacji
nie bez powodu nazywany był epoką katechizmów
– to właśnie w XVI wieku powstawało ich najwięcej.
Swój referat podzieliłem na kilka części:
- w części pierwszej chcę mówić o tym czym
jest katechizm i trochę o katechizmach napisanych
przed Lutrem;
- w części drugiej chcę powiedzieć o genezie powstania katechizmów Lutra
- w części trzeciej o treści Małego Katechizmu
I. Wprowadzenie
Słowo „katechizm” pochodzi z języka greckiego. Po raz pierwszy tego słowa użył Ojciec
Kościoła św. Augustyn ok. roku 400 pisząc dzieło
„De catechizandis rudibus” co po polsku znaczy
„Początkowe nauczanie religii”. Pojęcie „katechizm” (zarówno w j. greckim, jak i łacińskim)
znaczy tyle, co nauczać ustnie, odpowiadać na pytanie. Stąd podwójne znaczenie pojęcia katechizm
- nauczanie oraz podręcznik. Słowo to odnoszono
też do osób przygotowujących się do przyjęcia
sakramentu Chrztu Świętego. Te osoby nazywano
katechumenami.
Z katechizmami mamy do czynienia już przed
Lutrem. W okresie średniowiecza zawierały podstawowe prawdy wiary (Credo), a także modlitwy
takie jak: Ojcze nasz, czy Zdrowaś Mario. Były one
na początku przeznaczone głównie dla księży,
którzy znajdowali w nich kompendium wiary
chrześcijańskiej. Trzeba też zaznaczyć, że dopiero
od 1504 roku mamy do czynienia z katechizmem
wydanym w formie książki. Pierwszy taki katechizm został wydany w Portugalii.
Prawdziwy rozkwit katechizmów nastąpił
w okresie reformacji. Rozkwit ten zapoczątkował
Marcin Luter w roku 1529. Na temat historii katechizmu można by było mówić bardzo długo.
Katechizm oznaczał pierwotnie nauczanie, a także
treść nauczania, dopiero później słowo to zaczęło
się odnosić do religijnego dzieła literackiego. Pierwotne znaczenie katechizmu widać jeszcze u Lutra, zanim powstał Mały i Duży Katechizm (1529).
12
W przedmowie do Mszy Niemieckiej (1526) Reformator przypominał, że katechizm oznacza nauczanie, aby „nauczać i kierować pogan, którzy
chcą zostać chrześcijanami, w co mają wierzyć,
co czynić, a czego unikać, a także co powinni wiedzieć o chrześcijaństwie”.
Mały Katechizm jest najbardziej popularnym
dziełem Wi�enberskiego Reformatora, najczęściej
czytanym i wydawanym. Jeszcze za życia Lutra
doczekał się ponad 60 wydań oraz tłumaczeń na
języki obce, w tym aż dwa razy na j. polski (1530
i 1533). Przed śmiercią Lutra w 1546 roku Mały
Katechizm można było przeczytać nie tylko po
polsku, ale również w j. duńskim, francuskim,
niderlandzkim. Do końca XVI wieku ukazały
się kolejne tłumaczenia – m.in. w j. słoweńskim
i arabskim.
Duży Katechizm ze względu na swoją objętość
i przeznaczenie nie uzyskał nigdy takiej popularności jak Mały Katechizm. Niemniej jednak
Duży Katechizm uznawany jest przez niektórych
teologów luterańskich za najbardziej obszerne
opracowanie podstawowych kwestii dogmatycznych teologii reformacyjnej Lutra, któremu nigdy
nie udało się stworzyć jednolitej dogmatyki (B.
Lohse). Sam reformator nazywał
Duży Katechizm
kazaniem. W 1580
roku obydwa katechizmy
Lutra
stały się częścią
Księgi
Zgody,
zbioru pism doktrynalnych
luteranizmu.
Mimo
iż kanon ksiąg
symbolicznych luteranizmu nie jest
taki sam na całym
świecie, to jednak
Mały Katechizm
jest tym dziełem
Lutra, które uznawane jest za księgę
symboliczną przez
najwięcej Kościołów luterańskich
na świecie.
Katechizmy Lutra były, a w nie-
Informator Parafialny nr 76
www.parafiajaworze.pl
Z życia i wiary
Dekada Lutra
których miejscach wciąż są, podstawą rozważań
podczas nabożeństw katechizmowych. Niektóre
Kościoły ewangelickie – np. w Niemczech – zdecydowały się w drugiej połowie XX wieku na stworzenie nowego, ewangelickiego katechizmu, który
bardziej odpowiadałby potrzebom współczesnych
chrześcijan, jednak ich znaczenie i oddziaływanie
na wiernych nigdy nie dorównają temu, jak Mały
Katechizm Lutra zakorzenił się w Kościołach
ewangelickich na całym świecie. Jest on wciąż,
mimo upływu 485 lat ważnym elementem edukacji religijnej młodych luteran, a także inspiracją dla
duchowych i teologicznych rozważań.
II. Geneza powstania
Przyczyną powstania Małego Katechizmu i Dużego Katechizmu był niski poziom wiedzy teologicznej w społeczeństwie niemieckim XVI wieku,
w tym u niższego duchowieństwa, zwłaszcza na
wsi. Trochę lepiej sprawa wyglądała w miastach,
ponieważ tam nauczaniem zajmowali się przede
wszystkim byli mnisi, którzy przyjęli wiarę ewangelicką, jak również absolwenci uniwersytetu
w Wi�enberdze. Na wsiach natomiast rezydowali przeważnie dawni proboszczowie, którzy nie
zawsze interesowali się pismami Lutra, nie znali
Ewangelii i nauczali po staremu. Już w dziele Msza
niemiecka z 1526 roku Marcin Luter zauważał potrzebę napisania dobrego i przystępnego katechizmu, jasno wykładającego podstawowe prawdy
wiary chrześcijańskiej. Tę potrzebę potwierdziły
przeprowadzane od 1526, a na szeroką skalę
w latach 1527-1528 wizytacje parafii, w których
brali udział m.in. Filip Melanchton i sam Luter.
Reformatorzy byli poruszeni wynikami swoich
obserwacji; zwłaszcza upadkiem moralnym, jak i
intelektualnym duchowieństwa. Okazało się bowiem, że niektórzy proboszczowie nie opanowali
pamięciowo Dziesięciorga Przykazań i wyznania
wiary. Przyjaciel Lutra, Filip Melanchton pod
wpływem przeprowadzonych wizytacji pisze
„Instrukcję dla wizytatorów w Saksonii”. Ma to
miejsce w 1528 roku. Sam Luter zaś w 1529 pisze
katechizmy. O przyczynach napisania katechizmu
Luter tak pisze we wstępie do Małego Katechizmu: „Do ułożenia tego katechizmu, czyli nauki
chrześcijańskiej, w zwięzłej, prostej, zwykłej formie zmusiła i skłoniła mnie krzycząca, rozpaczliwa potrzeba, z jaką się ostatnio spotkałem, gdy byłem również wizytatorem. Pożal się Boże, jakiejże
to nędzy się napatrzyłem! Prosty lud, szczególnie
www.parafiajaworze.pl
po wsiach, nie zna w ogóle nauki chrześcijańskiej,
a wielu proboszczów, niestety, jest zupełnie niezdatnych i niezdolnych do nauczania. Niemalże
wszyscy chcą być nazywani chrześcijanami, być
chrzczeni i przystępować do Wieczerzy Świętej.
A przecież nie umieją ani ojczenasza, ani wyznania wiary, ani dziesięciu przykazań; żyją sobie jak
kochane zwierzątka i nierozumne świnki, a odkąd
pojawiła się Ewangelia, nauczyli się znakomicie,
po mistrzowsku nadużywać wszelkiej wolności”.
W Dużym Katechizmie Marcin Luter napisał:
„Dlatego od dawna nauka chrześcijańska uporządkowana i ułożona jest nazywana z grecka katechizmem,
to jest nauką dla dzieci, którą koniecznie powinien
znać każdy chrześcijanin; kto jej nie zna, nie może być
zaliczony do chrześcijan ani też dopuszczony do żadnego sakramentu; podobnie uważa się za niezdolnego
i wyrzuca z cechu rzemieślnika, który nie zna praw
i obyczajów własnego rzemiosła”.
Katechizmy, jako forma nauczania chrześcijańskiego, jak to zaznaczyłem na wstępie, były
znane już przed Lutrem, w okresie średniowiecza. Służyły one pamięciowemu opanowaniu
Modlitwy Pańskiej i Symbolu Apostolskiego, od
XIII wieku również Zdrowaś Maryjo. Z rzadka
zawierały treść Dziesięciorga Przykazań. Jeśli już
przykazania w katechizmach były, to najczęściej
jako materiał pomocniczy do spowiedzi. Luter nie
chciał ograniczać się tylko do podania tekstu, który trzeba było nauczyć się na pamięć, ale zawarł
w nim także wyjaśnienie nauk, jakie niosą ze sobą
podane treści. To wyjaśnienie jest zawarte w krótkich pytaniach i odpowiedziach, które występują
w każdej części Katechizmu.
Pisząc Mały Katechizm, Lutrowi nie zależało
na tym, aby wszystkie Kościoły lokalne czy zbory
zaakceptowały akurat ten tekst – postrzegał go
o wiele bardziej jako wskazówkę i sugestię. Jednak w miarę upływu czasu Mały Katechizm wypierał lokalne katechizmy i zyskiwał popularność
oraz uznanie Kościołów przyznających się do
Reformacji. Początkowo katechizmy reformacyjne powstawały w formie tablic wywieszanych w
kościołach, jednak wraz z upowszechnianiem się
druku zaczęły ukazywać się również w formie
broszur i małych książeczek.
Przed przystąpieniem do pracy nad katechizmem Luter wygłosił w kościele w Wi�emberdze
w 1528 roku cykl kazań poświęconych Modlitwie
Pańskiej, przykazaniom oraz innym zagadnieniom przyszłego katechizmu.
Informator Parafialny nr 76
13
Z życia i wiary
Dekada Lutra
III. Treść Katechizmu
Treść Małego Katechizmu składa się z pięciu
części dotyczących: Dekalogu, Symbolu Apostolskiego, Modlitwy Pańskiej, Sakramentu Chrztu
i Wieczerzy Pańskiej. Pomiędzy czwartą a piątą
częścią znajduje się ustęp dotyczący spowiedzi,
któremu jednak Luter celowo nie nadał rangi
odrębnej części. Spowiedź była bowiem częścią
Sakramentu Pokuty, którego Luter ostatecznie nie
przyjął i pokutę powiązał z Sakramentem Chrztu
i Sakramentem Świętej Wieczerzy. Na końcu Mały
Katechizm zawiera dodatki dotyczące modlitw
porannych i wieczornych, modlitw stołowych oraz
Tablicę domową, czyli zbiór cytatów biblijnych. Poprzedzająca treść przedmowa jest często pomijana
w wydaniach Małego Katechizmu.
Treść poszczególnych części dzieła jest sformułowana w formie pytań i odpowiedzi. W przypadku pierwszych trzech części pytania dotyczą
poszczególnych fragmentów Dekalogu, Symbolu
Apostolskiego lub Modlitwy Pańskiej.
Przedmowa
W przedmowie Luter wyjaśnia cel napisania
katechizmu, zarzucając jednocześnie biskupom
zaniedbanie posługi Słowa Bożego, które doprowadziło do zaobserwowanego przez niego stanu.
Luter zaleca, by nauczać lud nauk katechizmu,
a tych, którzy nie chcą poznać jego nauk, należy powstrzymywać od przystąpienia do sakramentów,
a nawet donosić na nich władzom świeckim w celu
wypędzenia z kraju. Nie namawia jednak do prześladowań religijnych, gdyż sam stwierdza, że „nie
można i nie powinno się nikogo zmuszać do wiary”, uważa wszakże, że nawet niewierzący muszą
znać i przestrzegać zasady państwa, w którym żyją.
Zaleca również, by wierzących, którzy nauczą się
Małego Katechizmu, nauczać treści Dużego Katechizmu. Nakazuje też rodzicom posyłanie dzieci do
szkół, a powstrzymywanie ich od nauki uważa za
grzech. Przy nauce przykazań zwraca uwagę na to,
by konkretnego przykazania nauczać w szczególności tych, którzy dane przykazanie często łamią.
W zakończeniu przemowy, Luter szczególnie
szeroko wyjaśnia potrzebę częstego przystępowania do Wieczerzy Pańskiej. Wiąże to z przekonaniem ludzi, o wyswobodzeniu spod „tyranii
papieża”. Rzadkie przystępowanie do Wieczerzy
Pańskiej jest według Lutra oznaką nadmiernej ufności we własne siły, przekonania o własnej doskonałości i przekonania o braku potrzeby otrzymania
łaski Bożej - co uważa za zgubne. Jednocześnie
14
zakazuje ustanawianie jakiegokolwiek przymusu
przystępowania do sakramentu, chce jedynie, by
ludziom należycie przedstawiono pożytek z przystępowania do sakramentu.
Część 1. Dziesięcioro przykazań
Charakterystyczną cechą katechizmów Lutra
jest obecność na początku Dekalogu. Do jego czasów, zwykle na początku katechizmu pojawiała
się Modlitwa Pańska. Dlaczego zatem na początku
Przykazania?
Ma to uzasadnienie teologiczne. Luter uważał,
że człowiek najpierw powinien uświadomić sobie
swoją grzeszność, by następnie znaleźć lekarstwo
w wierze, a przez modlitwę wiedzieć, jak to lekarstwo przyjąć.
Dekalog nie ma formy cytatów biblijnych, lecz
streszczenia ich treści. Podział dekalogu jest analogiczny do katolickiego, z zakazem bałwochwalstwa
zawierającym się w treści pierwszego przykazania
i dwoma przykazaniami dotyczącymi zakazu pożądania.
Przykazania w interpretacji Lutra są nie tylko
zakazami, ale i nakazami, np. przykazanie „nie zabijaj” nakazuje wspieranie bliźniego we wszelkich
jego życiowych potrzebach. W zakończeniu części,
wyjaśniona jest treść fragmentu z II Mojżeszowej
20,5-6 dotyczącego gniewu i łaski Boga.
Część 2. Skład wiary
Część druga wyjaśnia treść Symbolu Apostolskiego. Według Katechizmu wyznanie wiary
przekonuje, że Bóg obdarza ludzi obficie zarówno dobrami doczesnymi, gdyż jest stworzycielem
nieba i ziemi, jak i darem wiecznym - odpuszczeniem grzechów przez ofiarę Chrystusa. Uwierzyć
w Chrystusa nie można własnymi siłami, ale jedynie przez Ducha Świętego oświecającego przez
Ewangelię i utrzymującego w prawdziwej wierze.
Społeczność świętych jest rozumiana jako ziemska
wspólnota usprawiedliwionych i uświęconych.
Informator Parafialny nr 76
www.parafiajaworze.pl
Z życia i wiary
Dekada Lutra
Cześć 3. Ojcze nasz
Tytuł tej części dzieła w niemieckim oryginale
brzmi „Vaterunser”, czyli „Ojczenasz”. Jest to związane z łacińską łączną nazwą „Paternoster”.
W interpretacji Lutra, Modlitwa Pańska ma
oprócz charakteru prośby rolę pouczającą, ponieważ słowa „Ojcze nasz” mają pouczyć chrześcijan,
że Bóg jest ich prawdziwym Ojcem. Zachęcają również do dziękczynienia za „chleb powszedni”, czyli
wszystko, czym Bóg zaspokaja ludzkie potrzeby.
Modlitwa nie zawiera doksologii „Albowiem Twoje
jest królestwo, moc i chwała na wieki”. Po prośbie
„Ale nas zbaw ode złego” i wyjaśnieniu tej prośby
Luter koncentruje się na słowie „Amen” i wyjaśnia
co to słowo oznacza.
Część 4. Sakrament Chrztu Świętego
Sakrament Chrztu Świętego jest pojmowany
jako środek łaski Bożej, dokonującej odpuszczenia grzechów i wybawiającej od śmierci wiecznej.
Odpuszczenia grzechów nie dokonuje sama woda,
lecz woda połączona ze Słowem Bożym i objęta Bożym przykazaniem. Sakrament nie działa ex opere
operato, ale na podstawie wiary. Choć sam chrzest
jest aktem jednorazowym, to jego charakter jest dynamiczny, jego zbawczy skutek obejmuje całe życie
człowieka, służy on codziennej przemianie starego,
grzesznego człowieka w nowego.
Część pośrednia. Jak uczyć prostaczków spowiadania się?
Spowiedź składa się z dwóch części: wyznania
wiary i absolucji (rozgrzeszenia). Mały Katechizm
zaleca, by wyznawać w spowiedzi indywidualnej
wszystkie znane i pamiętane grzechy, natomiast
prosić o odpuszczenie przez Boga także tych
nieuświadamianych sobie. W przypadku, gdyby
osoba nie potrafiła wymienić żadnego grzechu, co
dla Lutra wydaje się nieprawdopodobne, nakazuje przyjąć rozgrzeszenie na podstawie ogólnego
wyznania grzechów przed Bogiem. Ustęp zawiera
również poradę dotyczącą formy spowiedzi indywidualnej. Zdaniem Lutra, korzyścią ze spowiedzi
indywidualnej jest pocieszenie przez spowiednika.
Część 5. Sakrament Ołtarza
Według Katechizmu, w Sakramencie Ołtarza
obecne są prawdziwe ciało i prawdziwa krew
Chrystusa, których spożywanie daje wiernym odpuszczenie grzechów oraz, jako jego skutek, życie
i zbawienie. Tym, co przynosi przystępującemu
do sakramentu dar odpuszczenia grzechów, jest
nie cielesne spożywanie, ale przyjęte z wiarą słowa
ustanowienia Chrystusa: „to jest ciało Moje, które
www.parafiajaworze.pl
się za was daje”, „to nowe przymierze we krwi
Mojej, która się za was wylewa na odpuszczenie
grzechów”. Każdy, kto prawdziwie wierzy w słowa Chrystusa, godnie przystępuje do sakramentu,
niezależnie od zewnętrznego przygotowania czy
zachowania postu przed przystąpieniem do Sakramentu.
Jak ojciec rodziny nauczać powinien swoich domowników modlić się rano i wieczorem;
Jak ojciec rodziny powinien domowników swoich
nauczać modlitw stołowych.
Te dwie części dotyczą przykładowej modlitwy
porannej i wieczornej, jak również przykładowych
modlitw odmawianych przed i po posiłku. Podane
modlitwy mają charakter przede wszystkim dziękczynny.
Tablica domowa
Tablica domowa to zbiór cytatów biblijnych
skierowanych dla różnych powołań i grup społecznych: biskupów, proboszczów, kaznodziejów, nauczycieli, duszpasterzy, władz świeckich, poddanych, mężów, żon, rodziców, dzieci, pracowników,
przełożonych, młodzieży i wdów, jak również dla
całego zboru.
IV. Zakończenie
Katechizm Lutra został napisany 485 lat temu.
Może się zatem wydawać, że nie przystaje już do
dzisiejszych czasów i nie da poprawnej i wyczerpującej odpowiedzi na każde ważne pytanie, które
stawiałby współczesny człowiek. To wszystko
prawda. Jednakże dla współczesnego człowieka
treść katechizmu może być pomocą do zrozumienia celu i sensu życia. Przecież porady i sugestie
zawarte w katechizmie, które sprawdzały się przez
wieki, mogą i dla nas dziś być czym cennym i wartościowym. Katechizm Lutra może stanowić i dla
nas dzisiaj zbiór drogowskazów zaczerpniętych
z Pisma Świętego, bez których zapewne szybko pogubilibyśmy się w tym świecie. Zachęcam do tego,
aby sięgnąć do treści katechizmu Lutra i wprowadzać je do swojej codzienności. Luter napisał Katechizm nie tylko po to, abyśmy poznali podstawowe
prawdy naszej wiary, ale też i po to, abyśmy dzięki
tej znajomości te prawdy wprowadzali do swojego
życia.
ks. Władysław Wantulok
Referat wygłoszony w czasie akademii reformacyjnej
2 listopada 2014 roku w Jaworzu.
Informator Parafialny nr 76
15
Download