budowa bakterii - 287. budowa bakterii - murzatoxi

budowa bakterii.doc
(59 KB) Pobierz
287. W SKŁAD KOM. BAKT.
wchodzi cytoplazma z nukleoidem i rybosomami i ona jest otoczona błoną cytoplazmatyczną i ścianą komórkową. Niektóre b akterie mogą zawierać elementy dodatkowe. tzn rzęski, fimbrie, przetrwalniki, wtręty cytoplazmat., plazmidy, transpozony. Brak natomiast elementow
typowych dla eucaryota tzn mitochondriow, plastydów, siateczki śródplazmatycznej, lizosomów, wakuol i aparatu golgiego.
288. W CYTOPLAZMIE
toczą sie wazne dla życia funkcje wiec zawiera substancje zapasowe, białka, polimery kw nukleinowych, metabolity, wode, jony.
289. NUKLEOID
czyli chromosom bakteryjny nie jest osłonięty błoną, nie ma jąderek. Kom. bakter jest haploidem. DNA ma postać podwójnej spirali (złożonej z dwóch komplementarnych łańcuchów polinukleotydowych, )zwiniętej w kłębek.W nim są różne geny, nie ma odcinków
niekodujących tzn intronów. Wśród genów mamy: 1.geny strukturalne,tzn fragm. ciągłe DNA kodujące całe zestawy biorących udział w jakimś szlaku enzymów i kontrolowane przez operatora. 2.geny regulatory. Tylko część DNA każdego genomu bierze udział w kodowaniu
sekwencji aminokwasów, inne obszary działają w takich procesach jak replikacja DNA, rekombinacja, kontrola ekspresji genów, strukturalna organizacja chromosomu. Taki nukleoid jest przyczepiony do konkretnego miejsca błony cytoplazmat. czyli mezosomu lub do ściany
komórkowej. Replikacja zawsze zachodzi mechanizmem semikonserwatywnym.
290. MEZOSOM
to wpuklenie błony cytoplazmatycznej do wnętrza komórki, wystepuja tu liczne enzymy biorące udział w syntezie sciany kom. oraz oddechowe i związane z procesami oksydoredukcyjnymi.W cytoplazmie może być nawet 10 000 rybosomów, ktore tworza agregaty, to takie
centra syntezy białek.
291. BŁONA CYTOPLAZMAT
jest to narząd pobierania i wydalania, wykazuje selektywną wybiórczośc wobec niektorych substancji. Zbudowana jest z podwójnej warstwy fosfolipidów 70% z powtykanymi białkami 30%, jest tu też trochę węglowodanów ale nie ma steroli, wyjątek stanowią mykoplazmy.
Częsc białek błonowych funkcjonuje na zasadzie enzymów które katalizują transport czynny i noszą nazwę permeaz. W błonie są t eż nośniki lipidowe oraz enzymy, które odgrywają ważną rolę w procesie biosyntezy peptydoglikanu i tworzenia przegrody podczas podzialu.
Właśnie te enzymy są miejscem działania antybiotyków B-laktamowych i nazywamy je białkami wiążącymi penicylinę PBPs. Ogólnie białka występujące w błonie można podzielić na cztery g rupy: 1.transportujące 2. syntetyzujące mureine np. PBP czy syntetyzujące LTA czy
LPS 3. systemu sekrecyjnego 4. regulatorowe tzn takie odpowiadające na sygnały zewnętrzne przez białka sensorowe. Błona komór kowa ma taką sama budowę zarówno u bakterii gram dodatnich jak i gram ujemnych.
292. SCIANA KOMÓRKOWA
zawiera peptydoglikan czyli mureine. Są to długie łancuchy polipeptydowe zbudowane z dwucukrów N-acetyloglukozaminy i kwasu N-acetylomuraminowego. Każda cząsteczka kwasu połączona jest z tetrapeptydem którego drugi koniec łączy się z drugim łańcuchem
polisacharydowym.tetrapeptydy są też połączone miedzy sobą i tak powstaje cała sieć. Taka struktura bardzo dobrze chroni protoplas t. Ze względu na różnice w budowie ściany kom. bakterie dzielimy na gram dodatnie i gram ujemne.
293. ŚCIANA KOM GRAM DODATNICH
ma jednolitą strukture zbudowana jest z grubej warstwy peptydoglikanu 60%, kwasów techojowych:rybitolowego i glicerolowego(, ktore sa polimerami bogatymi w fosfor i są czynne immunologicznie co nie pozostaje bez wpływu na chorobotwórczość) ,polisachar ydów,
kwasów mykolowych i białek zawiązanych kowalencyjnie. Sam peptydoglikan tworzy sieć trójwymiarową i w wersji klasycznej może być hydrolizowany przez lizozym, który występuje np w ślinie jednak u niektórych bakterii jest zmodyfikowany co sprawia że jest oporny na
działanie lizozymu a takie bakterie są bardziej chorobotwórcze. Kwasy techojowe i białka mogą być determinantami antygenowymi więc też warunkują właściwości chorobotwórcze.
294. ŚCIANA KOM. GRAM UJEMNYCH
oddzielona jest od błony kom. przestrzenią periplazmatyczną w której są B-laktamazy i składa się z peptydoglikanu i błony zewnętrznej OM. Peptydoglikan jest cieńszy i tworzy siatkę dwuwymiarową , z OM połączony jest lipoproteiną mureinową. Sama błona zewnętrzna
zbudowana jest z trzech elementów: fosfolipidów, białek i Lipopolisacharydu LPS. W podwójnej warstwie fosfolipidów leżą różne rodzaje białek50%. Są to białka główn e,tworzące kanały dyfuzyjne nazywane porynami, przez te kanały mogą wnikać np rozne antybiotyki, brak
takich poryn wiąże się z większą chorobotwórczością. Są też inne białka związane z transportem żelaza czy witamin lub cukrów, niekiedy tworzą ons swoise s ystemy transportowe. Ogolnie bialka bl. zew. nie wykazują aktywności enzymatycznej a pełnią funkcje w stabilizacji
struktury OM i w wiązaniu mureiny, uczestniczą w dyfuzji substratów odżywczych do wnetrza oraz wykazują właściwości biologiczne ważne w patogenezie zakażeń. Dzięki posiadaniu takiej bł. kom. bakterie gram ujemne są odporne na działanie detergentów, wolnych kw.
tłuszczowych, niektórych antybiotykow jak nowobiocyna i barwników. Zewnętrzną warstwę OM stanowi
295. LPS
składa się on z lipidu A, oligocukru rdzeniowego i wielocukru o swoistości antygenowej O, czyli antygenu somatycznego. LPS jest odpowiedzialny za wiele objawów chorobowych u ludzi. Oligocukier rdzeniowy jest podobny u wszystkich bakterii i nazywany jest antygenem
wspólnym. Antygen somatyczny jest zróżnicowany i ze względu na jego skład bakt. gram ujemne dzielimy na gatunki i rodzaje .Zbudowany jest on z cukrów prostych heksoz. Jest termostabilny. Bakterie takie jak Neisseria nie zawieraja antygenu somatycznego i nie maja
LPSu a LOS tzn. lipooligosacharyd. Lipid A zbudowany jest z dwucukru z podstawnikami tłuszczowymi, jest integralną częścią błony zewnętrznej i może hamować przechodzenie przez nią antybiotyków i innych związków. LPS ma cechy antygenu pełnowartościowego i jest
głownym elementem odpowiedzialnym za chorobotwórczość bakterii, może wywołać nawet wstrząs septyczny. Za wywołanie wstrząsu odpowiedzialny jest lipid A. LPS i LOS to endotoksyny, ich toksyczność jest niska w porównaniu z egzotoksynami Toksyna
lipopolisacharydowa nie jest swoista i wywołuje podobne efekty biologiczne u zwierząt i ludzi. Efekty te są wielokierunkowe i zależą od dwaki, należą do nich: miejscowe reakcje skorne, goraczka, leukocytoza, aktywacja dopelniacza,obnizenie ciśnienia, agregacja płytek.
Endotoksyny sa słabymi antygenami wiec nie sa wykorzystywane ani do produkcji toksoidow ani szczepionek.
296. FUNKCJE MUREINY W KOMÓRCE BAKTERYJNEJ:
1.ochrona przed skutkami zmian osmotycznych środ. oraz przed urazami; 2.ochrona przed czynnikami chemicznymi takimi jak rozpuszczalniki i detergenty; 3.utrzymanie wewnątrzkomórkowego turgoru; 4.elastyczność i wytrzymałość na rozciąganie; 5.udział w procesach
podziału komórkowego oraz wzrostu; 6.właściwości biologiczne np. adiuwantowe; 7.funkcja sita molekularnego które utrzymuje wł aściwy stan fizyczny i stopień hydratacji w tym tez funkcjonowanie systemów jonowymiennych; 8.kotwiczenie i stabilizac ja struktur zew.kom.
takich jak fimbrie, rzeski, otoczki; 9.sakulus tzn. woreczek mureinowy który utrzymuje kształt komórki.
297. OTOCZKA
Oprócz ściany kom.bakt. mogą być otoczone polimerem sacharydowym tworzącym grubą wyraźną warstwę. Są dwa rodzaje otoczki 1. wielocukrowa taka jak u neisserii mening. czy haemophilusa infl. oraz 2.polipeptydowa jak u bacillus anthracis. Wytwarzanie ot oczki jest
kontrolowane genetycznie ale zależne od warunków środ.. Otoczki są dobrym antygenem , indukują wytwarzanie swoistych p/ciwcial, chronią kom.bart.przed wysychaniem oraz fagocytozą, uczestniczą w adhezji i są nieprzepuszczalne dla antybiot.wiec zwieksz aja
chorobotwórczość. Są tez bakterie pokryte nie otoczka a delikatniejszym glikokaliksem np gronkowece co podnosi ich zjadliwość . Z elementów dodatkowych u bakterii możemy spotkać też rzęski i fimbrie.
298. RZĘSKI
są to długie i puste w środku spiralne filamenty zbudowane z flageliny, wychodzące z błony cytoplazmatycznej i przymocowane za pomocą ciałek podstawnych. Spiralny fil ament zbudowany jest z białka, które jest immunogenem to antygen H. Dzięki rzęskom możliwy jest
ruch bakterii. Wykazują one zdolnośc chemotaksji.
299. FIMBRIE
są nitkowatymi dodatkami zbudowanym z podjednostek białkowych piliny, są swoistymi immunogenami. Występują zasadniczo u bakterii gram ujemnych enterobacteriace, haemophilus czy pseudomonas.Są krótsze niż rzęski. Wyróżniamy dwa typy fimbrii tzn płciowe i
zwykłe. Te płciowe uwarunkowane są genami plazmidowymi i zawierają kanał którym przenosi się pozachromosomalny DNA.Komorka z fimbriami plciowymi funkcjonuje jako dawca genu plazmidowego ewentualnie transpozonowego komorce biorcy. Zwykłe pili są
lektynami, które wiążą receptory polisacharydowe gospodarza, wytwarzane są pod wpływem genów chromosomalnych lub plazmidowych . Oba typy fimbrii wplywaj na chorobotworczosc i zkaźność, te plciowe moga np przenosic geny z opornoscia na antybiotyki lub
produkcja toksyn, natomiast te zwykle pomagaja bakteriom przeniknąć do organizmu gospodarza. W niekorzystnych warunkach bakterie mogą wytwarzać przetrwalniki które pomogą im przetrwać te warunki. Niektóre bakterie w cytoplazmie mają ziarnistości z substancjami
zapasowymi tzw. ciałka wtrętowe. Niezależnie od nukleoidu w bakteriach mogą występowac pozachromosomalne czynniki dziedziczenia, należą do nich plazmidy, tr anspozony i bakteriofagi. Bakteriofag to wirus bakteryjny, który jest w stanie unicestwić kom
bakterii.transpozon to fragment DNA podatny na translokacje, ktory zawiera określone geny i musi połaczyc sie z sekwencją replikacyjną.
300. PLAZMIDY
tez zawiera geny ale ma zdolnośc autoreplikacji, zasadniczo forma kolista cccDNA ale zdarzają sie plazmidy liniowe. W plazmidzie są geny kodujące od kilku do kilkuset białek. Każdy plazmid posiada trzy moduły: replikacyjny, stabilizacyjny i funkcjonalno-strukturalny.
Plazmidy mają bardzo duży wpływ na zakaźność i chorobotwórczość ponieważ moga zawierać geny determinujące:-1.zdolność do koniugacji, rekombinacji i syntezy enzymów restrykcyjnych i modyfikujących DNA-2.wytwarzanie antygenów np toksyn-3.zmianę właściwości
adhezyjnych komórek-4.opornośc na antybiotyki-5.produkcję bakteriocyn-6.pewne właściwości anaboliczne i kataboliczne.-7sa plazmidy wielorakiej oporności determinujące syntezę swoistych enzymów umożliwiających :degradacje antybiotyku, modyfikac je antybiotyku,
modyfikacje miejsca dzialania antybiotyku, zmieniajacych przepuszczalnosc.
301. TRANSPOZONY
mogą występować w chromosomie bakter, plazmidach, bakteriofagach, mogą przemieszczać sie w obrebie chromosomu, z chromosomu n a plazmid i odwrotnie. Na koncach transpozonu znajduja sie sekwencje insercyjne odpowiedzialne za integrację z replikonem w
okreslonym miejscu. W transpozonach moga byc nastepujace geny:1.kodujace transpozaze,tzn niezbedne do przeniesienia 2.geny op orności na antybiotyki 3.geny determinujące wytwarzanie ciepłostałej toksyny 4. geny warunkujące zdolnośc do wytwarzania fenoli lub
salicylanów.5. geny kodujące różne szlaki metaboliczne. Dlatego transpozony podobnie jak plazmidy maja ogromny wpływ na zakaż nośc i chorobotwórczość.
302.PODŁOŻA – środowisko sztuczne, składające się substancji zabezpieczających wymagania wzrostowe bakterii. Służy do izolacji, identyfikacji, wzrostu drobnoustroju. Musi zawierać substancje odżywcze, powinno mieć odpowiednie pH oraz temperaturę dla danego drobnoustroju.
PODZIAŁ:
syntetyczne (znany skład), półsyntetyczne (znany skład związków nieorganicznych), naturalne ( skład znany tylko w przybliżeniu)
1.Ze względu na rodzaj substancji odżywczych
a)pochodzenia sztucznego:węglowodany (energia i identyfikacja), alkohole, aminokwasy, sole mineralne, zasady purynowe i pirymidynowe, witaminy ( z grupy B), barwniki ( wskaźnik pH, czynnik wybiórczy), glikozydy, NaCl, siarczany
b)pochodzenia naturalnego: wyciągi mięsne ( wołowe, cielęce, końskie), wyciągi z narządów, płyny ustrojowe (krew barania, królicza, ludzka), wyciąg ziemniaczany, wyciąg drożdżowy, agar
2.Konsystencja
-płynne (wyciągi)
-półpłynne
-stałe (>1gr agaru)
3. Skład i funkcja
proste (zwykłe) – drobnoustroje o niewielkich wymaganiach odżywczych – np. gronkowce, pałeczki jelitowe: agar mięsny, bulion mięsny, woda peptonowa, wzbogacone – podłoże zwykłe + czynnik wzbogacający (np. węglowodan, krew, witamina): agar krwawy, bulion cukrowy (b.mięsny + glukoza)
– do namnażania paciorkowców, agar czekoladowy (z podgrzaną krwią, hemoglobiną, antybiotykiem); wybiórcze – wzrost 1 grupy drobnoustrojów, hamowanie wzrostu pozostałych: Sabourauda (dla grzybów, jasne), Cetrimid (ze środkiem dezynfekującym, do pałeczek gram”-„); wybiórczo –
różnicujące – Chapmana (kolor łososiowy, do różnicowania gronkowców) czynnik wybiórczy – 6,5% NaCl, czynnik różnicujący – mannitol, wskaźnik – czerwień fenolowa, gdy gronkowiec rozłoży mannitol zmieni się pH podłoża i zmieni ono barwę na zółtą; Mac Conkeja – róznicowanie pałeczek
jelitowych, czynnik wybiórczy – fiolet krystaliczny, czynnik różnicujący – laktoza + dezoksykolan sodu, wskaźnik – czerwień obojętna, dzieli pałeczki na laktozo ”+” – kolor beżowy, laktozo „-„ - kolor różowy; specjalne – Löfflera – z dodatkiem surowicy cielęcej, Wrzoska – z wątrobą; transportowe
– umożliwiają przeżycie podczas transportu, nie ma namnażania; transportowo – wzrostowe – uromedium, hemomedium (posiew krwi, bakterie tlenowe), anaeromedium (posiew krwi, bakterie beztlenowe), meningomedium (płyn mózgowo – rdzeniowy)
Plik z chomika:
murzatoxi
Inne pliki z tego folderu:

 budowa bakterii.doc (59 KB)
budowa_bakkterii_matka.doc (23 KB)
Inne foldery tego chomika:

 107. Grzyby
143. Zakażenia szpitalne
 160. antybiotyki

Zgłoś jeśli naruszono regulamin





Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dział Pomocy
Opinie


Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
243. sterylizacja