Sylabus Bloku z zakresu ochrona roślin

Sylabus Bloku z zakresu ochrona roślin
Kod przedmiotu
Rok
akad./semestr
(zimowy, letni)
Nazwa
przedmiotu
2016/2017/6 (letni)
Diagnostyka chorób i szkodników roślin
Kierunek
Rolnictwo
Typ studiów
Studia stacjonarne I stopnia
Rodzaj
przedmiotu
Fakultatywny
Semestr studiów
7
Punkty ECTS
3
Formy kształcenia
(wykłady) – liczba
godz.
wykłady – 9 h
ćwiczenia –9 h
Prowadzący
dr hab. Zdzisław Klukowski, prof. nadzw.; prof. dr hab. Elżbieta
Pląskowska
Język
Polski
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student nabywa teoretyczne i praktyczne wiadomości na temat
symptomatologii, etiologii patogenów oraz morfologii i podstaw bionomii
szkodników. Zbiera wiadomości na temat diagnostyki różnych grup roślinach
uprawnych. Nabywa umiejętności diagnozowania i oceny zagrożeń roślin
uprawnych przez patogeny i szkodniki. (R1A_W04), (R1A_W05), (R1A_W06).
Umiejętności:
Student nabywa umiejętność diagnozowania chorób i szkodników roślin
uprawnych. Zna metody diagnostyczne i potrafi się nimi posługiwać. Potrafi
ustalać progi zagrożenia przez szkodniki i choroby. (R1A_U05), ( R1A_U06).
Kompetencje społeczne:
Student wykazuje zrozumienie zjawisk zachodzących w roślinie pod wpływem
pasożytowania patogenów i żerowania szkodników. Organizuje i prowadzi
badania w zespole. Docenia potrzebę i konieczność samodoskonalenia i
dokształcania. Diagnozuje choroby roślin uprawnych i szkodniki. Zna zasady
prawidłowego pobierania prób polowych oraz pracy w laboratorium i
przestrzega przepisów BHP. Przestrzega zasad Dobrej Praktyki Rolniczej.
(R1A_U06), (R1A_K07), (R1A_K08).
Botanika, Zoologia, Fizjologia roślin, Entomologia, Szczegółowa Uprawa
Roślin, Ogólna uprawa roli i roślin.
Wymagania
wstępne
Treści kształcenia
Nauka diagnozowania chorób powodowanych przez wirusy, bakterie i grzyby
oraz czynniki abiotyczne. Poznanie metod diagnostycznych stosowanych w
pracowniach mikologicznych. Samodzielne podejmowanie decyzji o
ograniczaniu nasilenia występowania patogenów w różnych uprawach polowych
oraz magazynach i przechowalniach płodów rolnych, korzystając z poznanych
metod ochrony roślin.
Diagnozowanie uszkodzeń roślin powodowanych przez organizmy szkodliwe
1
(owady, pajęczaki, nicienie, ślimaki, gryzonie i inne) oraz czynniki abiotyczne.
Poznanie metod diagnostycznych stosowanych w ochronie roślin. Samodzielne
podejmowanie decyzji o ograniczaniu liczebności szkodników występujących w
różnych uprawach polowych, ogrodniczych oraz magazynach i przechowalniach
płodów rolnych. Dobór właściwej metody ochrony roślin.
Literatura
















Metody oceny
Agrios G.N., 1999. Plant Pathology, Academic Press London.
Boczek J., 2001. Nauka o szkodnikach roślin. PWRiL Warszawa.
Borecki Z., 2001. Nauka o chorobach roślin. PWRiL Warszawa.
Dent D. Insect Pest Management. C.A.B.I 2000
Dettner K., Peters W. Lehrbuch der Entomologie, Spektrum Akademischer Verlag 2010.
Ed. Smith I.M., Dunez J., Lelliott R.A., Phillips D.h., Archer S.A.,1988. European
Handbook of Plant Diseases. Blackwell Scientific Publications, Oxford, London,
Edinburgh.
Gillott C. Entomology. Springer 2005
Kiraly Z., Klement Z., Solymosy F., Voros J., 1977. Fitopatologia – wybór metod
badawczych. PWRiL, Warszawa.
Kochman J., Węgorek W., 1997. Ochrona roślin. PWRiL, Warszawa.
Kryczyński S., 1981. Materiały do zajęć specjalizacyjnych specjalizacyjnych z fitopatologii.
Cz. I. Zasady identyfikacji wirusów roślinnych. Wyd. SGGW-AR, Warszawa.
Praca zbiorowa, Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych. Wydawnictwo
SGGW 1994, 1996, 1999, 2001 (IV części).
Schollenberger M., 1984. Materiały do zajęć specjalizacyjnych specjalizacyjnych z
fitopatologii. Cz. II. Zasady identyfikacji bakterii patogenicznych dla roślin. Wyd. SGGWAR, Warszawa.
Stevenson W.R., Loria R., Franc G.D., Weingartner D.P., 2001. Compendium of Potato
Diseases. APS Press, The American Phytopathological Society, St. Paul, Minnesota.
Volker H.P., 1988. Krankheiten und schadlinge des rapses Verlag Th. Mann,
Gelsenkirchen-Buer.
Wiese M.V., 1987. Compendium of wheat diseases. APS Press, The American
Phytopathological Society, St. Paul, Minnesota.
Zamorski C., 1984. Materiały do zajęć specjalizacyjnych specjalizacyjnych z fitopatologii.
Cz. III. Zasady identyfikacji grzybów patogenicznych dla roślin. Wyd. SGGW-AR,
Warszawa
Wiedza: kolokwia na ćwiczeniach i egzamin pisemny.
Umiejętności: obserwacja konsekwencji i spójności działań podczas
realizowania zadań w przebiegu ćwiczeń z przedmiotu, ocena wykonanych
projektów
Kompetencje społeczne: wiedza i treści prezentowane i deklarowane w
dyskusjach podczas zajęć, ocena poprawności doboru metod ochrony roślin w
odniesieniu do specyfiki miejskich terenów zielonych, ocena dyskusji na
zajęciach według skali
Uwagi
2