69 pytań i odpowiedzi wokół HIV i AIDS Co to jest AIDS? Zespół
advertisement
69 pytań i odpowiedzi wokół HIV i AIDS 1. Co to jest AIDS? Zespół nabytego upośledzenia odporności .Organizm człowieka zarażonego wirusem nie ma siły zwalczać drobnoustrojów powodujących zakażenia i choroby. 2. Co wywołuje AIDS? Wirus zwany HIV – ludzki wirus upośledzenia odporności. O człowieku zarażonym wirusem AIDS mówimy, że jest on HIV-dodatni lub seropozytywny. Ponieważ AIDS jest wywołany przez HIV, wiele osób nazywa AIDS chorobą HIV. Wirus wywołujący AIDS nazywamy HIV lub wirus AIDS. 3. W jaki sposób HIV wywołuje AIDS? Kiedy ktoś ulega zakażeniu HIV-em, wirus dostaje się do osocza krwi, która stanowi część układu odpornościowego. Następnie HIV atakuje niektóre komórki krwi, głównie zaś niszczy limfocyty T4 (nazywane też komórkami T4, komórkami T lub limfocytami pomocniczymi) oraz makrofagi. Oba rodzaje komórek są bardzo ważne w zwalczaniu zakażeń. Ponieważ wirus jest o wiele mniejszy od tych komórek krwi, HIV może wniknąć do limfocytów i makrofagów oraz żyć w ich wnętrzu. Materiał genetyczny tych komórek używa HIV do swojej reprodukcji. W procesie zwanym transkrypcją komórka odczytuje swój kod genetyczny i wykonuje dokładną kopię samej siebie. Natomiast HIV przerywa ten proces i zmusza komórkę do produkcji kopii wirusa AIDS. W efekcie zdrowa komórka przekształca się w fabrykę produkującą kopie wirusa AIDS. Prowadzi to do zniszczenia danej komórki, a wirus HIV wnika do innej. Po zniszczeniu pewnej liczby komórek organizm staje się niezdolny do zwalczania zakażeń. jednym Osoba zdrowa ma od 600 do 1500 takich komórek. Wraz z rozwojem zakażenia liczba T4 cały czas się zmniejsza, co powoduje obniżenie zdolności organizmu do walki. Taki stan osłabienia układu odpornościowego, czyli jego supresji, zwany jest immunosupresją. W warunkach pogłębiania się immunosupresji (aż do spadku liczby komórek T4 poniżej 200) wszystkie drobnoustroje, które normalnie byłyby zniszczone przez układ odpornościowy, są teraz zdolne do zakażania organizmu. Takie zakażenia są nazywane zakażeniami oportunistycznymi ( z ang. dogodna sposobność, okazja), ponieważ wykorzystują okazję stworzoną przez immunosupresję atakują organizm HIV może również wnikać do ośrodkowego układu nerwowego. Układ ten, do którego należą mózg i rdzeń kręgowy, jest związany z pracą mięśni i innymi czynnościami. Gdy zostanie zakażony HIV-em, widzenie, koordynacja ruchowa i pamięć ulegają zaburzeniom. 4. Co jest przyczyną śmierci osób z AIDS? W związku z niszczeniem komórek T4 dochodzi do rozwoju zakażeń oportunistycznych i nowotworów, w efekcie układ odpornościowy jest tak słaby,że nie może już walczyć z żadnym zakażeniem ani nowotworem. 5. Które z zakażeń oportunistycznych są najczęściej spotykane w chorobie AIDS? Najczęstszą przyczyną śmierci u osób z AIDS jest pneumocystozowe zapalenie płuc (płuca są wypełnione płynem), mięsak Kaposiego – nowotwór skóry (purpurowe plamki na skórze, rzadko występuje u kobiet) i gruźlica. 6. Dlaczego układ odpornościowy nie niszczy HIV-u? Przy zakażeniu organizmu innym wirusem prawidłowo działający układ odpornościowy rozpoznaje go i produkuje przeciwciała tj. specjalne białka przeznaczone do atakowania i niszczenia obcych substancji, mobilizuje także limfocyty, które atakują wirusa i komórki do których on wtargnął. Komórki T pomagają komórkom produkującym przeciwciała w rozpoznawaniu najeźdźców, mogą przyciągać inne komórki odpornościowe do miejsca zakażonego. Niszczenie komórek T przez HIV jest właściwie usuwaniem generałów dowodzących bitwą między układem odpornościowym a substancjami wnikającymi do organizmu, inne komórki układu nie wiedzą co robić, obrona się załamuje. Wirus AIDS po wniknięciu może się utaić, wyczekując na lepszą sposobność ataku. Może się tak ukrywać nawet 6 miesięcy. HIV ma także zdolność mutacji, czyli zmiany swojej budowy. Układ odpornościowy opiera obronę na rozpoznaniu budowy substancji,która wtargnęła do organizmu, gdy zmieni się budowa musi rozpocząć pracę od nowa. 7. Czym różni się HIV od wirusa np. grypy? Wprawdzie może być przenoszony z osoby na osobę, to jednak nie następuje to w kontaktach codziennych. 8. Jeżeli AIDS nie przenosi się podczas codziennych kontaktów międzyludzkich, to jak się przenosi? HIV jest przenoszony tylko wtedy, gdy dotrze do układy krwionośnego człowieka. Może to nastąpić w 4 przypadkach: przy stosunku płciowym, przy użyciu zakażonych igieł i strzykawek, w łonie zakażonej matki i przy transfuzji zakażonej krwi lub produktów krwiopochodnych. 9. Czy HIV występuje tylko we krwi? Nie, występuje w płynach tkankowych: krwi, nasieniu (spermie), wydzielinie z pochwy i w mleku kobiety. 10. Czy HIV występuje w innych płynach tkankowych organizmu? HIV wykryto w ślinie, łzach, pocie,moczu – ale ilości wirusa są tak małe,że możliwość zarażenia jest zerowa. 11. Czy wszyscy narażeni na kontakt z HIV-em ulegają zakażeniu? Nie można tego określić. Tak jak każdy stykający się z wirusem grypy nie zawsze zachoruje, tak i wirus AIDS nie zaraża wszystkich. Co nie oznacza, że są ludzie odporni HIV. 12. Ilu ludzi jest zakażonych HIV-em? Na świecie żyje 39,5 mln osób zakażonych HIV i chorych na AIDS, z czego 17,7 mln (45%) stanowią kobiety. Obywateli polskich – 10696. (Dane z 2007 roku) Pierwszy przypadek zakażenia HIV w Polsce miał miejsce w 1985 roku. Najwięcej nowych zakażeń zanotowano w Afryce Subsaharyjskiej, na Karaibach, w Europie Wschodniej i Azji Środkowej. Określenie dokładnej liczby ludzi z HIV jest niemożliwe, ponieważ wielu z nich nie wie że są zakażeni. 13. Ilu młodych ludzi jest zakażonych HIV-em? Jet to niemożliwe do ustalenia. Wielu nie poddaje się badaniom, dopiero gdy zaczynają chorować poddają się badaniom .W 1994 roku szacowano, że osób zakażonych HIV przed 20-tym rokiem życia było od 3 do 6 mln. 14. Po jakim czasie od zakażenia HIV-em występują pierwsze objawy? W 2-3 tygodnie po zakażeniu u niektórych osób mogą wystąpić objawy ostrego zespołu pseudogrypy. Potem następuje długi okres bezobjawowy (nawet kilka lat). W tym czasie wirus cały czas się pomnaża. W końcu po 8-10 latach zakażony człowiek wykazuje objawy choroby. 15. Jakie są wczesne objawy zakażenia HIV-em? Do często występujących objawów należą: - bardzo wysoka gorączka (40), trwająca dłużej niż trzy-pięć dni; - purpurowe plamki na skórze; - zakażenia i skaleczenia, które nie goją się mimo leczenia; - znużenie i osłabienie trwające wiele tygodni; - powiększenie węzłów chłonnych do wielkości wiśni w co najmniej dwóch miejscach ciała; - gwałtowna utrata ciężaru ciała; - gruba warstwa białego nalotu w jamie ustnej, pochwie lub odbycie połączona z bolesnością tych miejsc; - częste nawroty zaziębień, grypy trwające po kilka dni; - częste biegunki bez przyczyny; - łupież, grzybice, liszaje... Należy pamiętać, że brak objawów nie świadczy o nieistnienia zakażenia. Człowiek bez objawów może zarażać innych. 16. Czy objawia HIV-em są identyczne u kobiet i mężczyzn? Mówiąc ogólnie objawy są takie same. Niemniej kobiety nosicielki częściej mogą mieć zakażenie pochwy drożdżakami, zapalenie narządów miednicy małej. W pierwszych latach epidemii myślano, że AIDS dotyczy tylko mężczyzn, dlatego upłynie trochę czasu, zanim dowiemy się więcej o przebiegu choroby u kobiet. 17. Jaka jest różnica pomiędzy określeniami “HIV- dodatni” a “pełnoobjawowy AIDS”? HIV dodatni oznacza, że człowiek jest nosicielem wirusa HIV, wcale nie musi być chory. Pełnoobjawowy AIDS ma człowiek wtedy, gdy choroba spełnia pewne wymagania ustalone przez Centrum Badania Chorób (CDC). Ogólnie rzecz biorąc musi być HIV dodatni (seropozytywny) i mieć co najmniej jedno zakażenie oportunistyczne lub chorobę nowotworową (czyli tak zwane choroby wskaźnikowe). 18. Dlaczego podana przez CDC definicja pełnoobjawowego AIDS jest tak ważna? Definicja jest stosowana przez pracodawców i towarzystwa ubezpieczeniowe przy przyznawaniu rent. Nosiciele HIV bez chorób wskaźnikowych nie są kwalifikowani jako osoby z AIDS. Obniża to wysokość przyznawanych odszkodowań i pokrywanych kosztów opieki medycznej. Definicja CDC pokazuje także stosunek rządu do problemu AIDS. Statystyki uwzględniają tylko osoby z pełnoobjawowym AIDS, nie widzą milionów nosicieli HIV. 19. W jakim czasie od zakażenia HIV-em rozwija się pełnoobjawowy AIDS? To zależy od indywidualnych właściwości zakażonego człowieka. Może to być rok, dwa, pięć i dziesięć. 20. Czy u każdego nosiciela HIV rozwinie się pełnoobjawowy AIDS? Badania są prowadzone dopiero drugie dziesięciolecie i ze względu na długi okres inkubacji (stan uśpienia choroby) nie można na to pytanie odpowiedzieć. 21. Ilu ludzi zachoruje na AIDS? Śledząc historię epidemii można przypuszczać, że liczby zachorowań rośnie w zastraszającym tempie i na razie nie można jej zatrzymać. 22. Czy wszyscy chorzy na AIDS umierają? Rośnie dostępność do informacji o AIDS, ludzie zgłaszają się szybciej na badania, szybciej podejmują leczenie, nie wiemy więc, jaki będzie za 10 lat odsetek ludzi umierających w przebiegu AIDS. 23. W jaki sposób pojawił się AIDS? Nikt nie wie. Pierwszy przypadek rozpoznano na zachodnim wybrzeżu USA. Inni badacze uważają, że AIDS rozpoczął się w Afryce Środkowej. 24. Czy istnieje szczepionka przeciwko AIDS? Nie. Ponadto wirus jest różny u różnych osób, może zmienić także swoją budowę. Naukowcy jednak cały czas pracują nad wynalezieniem szczepionki. 25. Czy na AIDS chorują ludzie z “grupy ryzyka”? HIV atakuje każdego. Mówimy teraz o grupie ryzykownych zachowań tzn. takich, gdzie stwarza sie możliwości kontaktu układu krwionośnego z płynem tkankowym mogącym zawierać wirusa AIDS. 26. Czy można zachorować na AIDS siedząc na tej samej desce klozetowej, używając tych samych sztućców, ściskając rękę lub całując człowieka z AIDS? Nie. Wirus AIDS nie może przeżyć w powietrzu, żywności ani wodzie. 27. Czy gej jest bardziej narażony na zakażenie? Nie , AIDS atakuje wszystkich jednakowo. 28. Czy AIDS jest problemem tylko dużych miast? Statystyki wskazują dramatyczny wzrost zarażeń w małych miasteczkach. Wynika to chyba z przekonania, że w małych skupiskach nie należy się przejmować AIDS. 29. Czy człowiek może się urodzić z AIDS? Zarażona matka może przekazać dziecku HIV, ponieważ mają wspólny układ krążenia krwi (prawdopodobieństwo wynosi 30%). Jeśli nawet wirus AIDS nie zostanie przeniesiony to i tak w chwili urodzenia dziecko będzie miało we krwi przeciwciała anty-HIV (w badaniach będzie seropozytywne). Zanikną one w ciągu kilku miesięcy i dziecko staje się HIVujemne. 30. Czy zakażona kobieta może przenieść wirusa na swoje dziecko karmiąc piersią? Tak. 31. Czy wirus AIDS może przeniknąć skórę? HIV nie może przeniknąć przez nieuszkodzoną skórę. Może ze wniknąć do ciała, gdy na skórze znajdują się skaleczenia i otwarte rany, umożliwiające dostęp do układu krwionośnego. 32. Czy można zarazić się AIDS rozmawiając z chorym, jeśli on kaszle i kicha? Nie. 33. Czy lekarz lub dentysta może zarazić wirusem AIDS? Takiego niebezpieczeństwa nie ma, jeśli lekarz stosuje odpowiednie środki ostrożności podczas zabiegów inwazyjnych. Chyba, że użyłby narzędzi zanieczyszczonych zakażoną krwią i niestarannie umytych. Dentyści i lekarze zawsze powinni ubierać rękawiczki dla dobra zarówno pacjenta jak i swojego. 34. Jaki jest ryzyko przeniesienia wirusa AIDS poprzez transfuzję krwi lud przeszczep narządu? W latach 80-tych pewna ilość osób zarażono w trakcie transfuzji. Od 1985 roku rozpoczęto badania na obecność wirusa HIV każdej krwi pobieranej do transfuzji, także bada się krew dawców narządów. W takiej sytuacji prawdopodobieństwo zakażenia wynosi 1 do 40 000, a więc jest mniejsze niż śmierć z powodu grypy (prawie żadne). 35. Czy można zachorować oddając krew? Igła do pobierania krwi jest zawsze jednorazowego użytku, więc nie można się zarazić. 36. Czy kleszcze, komary i inne owady mogą przenosić HIV? Owady zasysają krew więc nie mogą jej nikomu wstrzyknąć. A nawet gdyby mogły, to jej ilość jest tak znikoma,że nie wystarczyłaby do zakażenia . Zwierzęta nie są nosicielami HIV, to jak sama nazwa mówi ludzki wirus upośledzenia odporności. 37. Czy można się zarazić AIDS podczas przekłuwania uszu lub robienia tatuażu? Tylko wtedy, gdy ktoś użyje igły, którą wcześniej nakłuwał nosiciela HIV. Należy zatem sprawdzać, czy igła jest nowa. 38. Czy można rozpoznać nosiciela HIV? Nie. Są to ludzie wyglądający na całkowicie zdrowych. 39. Czy ludzie żyjący w związkach małżeńskich nie chorują na AIDS? Jeżeli młodzi ludzie przed poznaniem sie mieli inne kontakty seksualne i przed ślubem oboje poddadzą sie testowi AIDS i oboje będą zdrowi, to w trakcie małżeństwa (nie zdradzając się) nie zachorują. 40. Czy nosiciele HIV mogą mieć stosunki płciowe? Tak. Ale za każdym razem muszą używać prezerwatywy i są zobowiązani przed podjęciem współżycia poinformować partnera. Istnieje bowiem prawdopodobieństwo pęknięcia prezerwatywy lub jest złej jakości wię zmniejsza ona tylko ryzyko zakażenia, a nie eliminuje je całkowicie. Partner musi sam zadecydować czy warto ryzykować 41. Czy obecność nosiciela HIV w drużynie sportowej jest niebezpieczna? Podczas uprawiania sportu od czasu do czasu istnieje możliwość kontaktu z potem i krwią innego człowieka. Obecność wirusa w pocie zakażonego jest tak minimalna, że prawdopodobieństwo zarażenia jest żadne. Prawdopodobieństwo, że skaleczony chory stykając się z nieuszkodzoną skórą innego zawodnika może go zarazić jest także zerowe. 42. Dlaczego Aids jest nazwany chorobą przenoszoną drogą płciową? Chorobą przenoszoną drogą płciową jest każda choroba przekazana podczas kontaktu seksualnego. Inaczej nazywamy je chorobami wenerycznymi (rzeżączka, kiła, opryszczka). Ponieważ AIDS też między innymi przenosi się tą drogą jest zaliczany do tych chorób. 43. Co należy rozumieć przez kontakt seksualny? Inaczej nazywany stosunkiem płciowym. Kontakt seksualny między dwoma kobietami lub mężczyznami nosi nazwę stosunku homoseksualnego, a pomiędzy kobietą i mężczyzną heteroseksualnego 44. Czy prezerwatywy są stuprocentowo skuteczne? Prezerwatywy właściwie stosowane są najlepszym zabezpieczeniem przed Aids i innymi zakażeniami przenoszonymi drogą płciową. Zawsze istnieje możliwość pęknięci prezerwatywy. 45. Co zrobić, jeżeli religia zabrania stosowania prezerwatywy? AIDS nie jest chorobą ludzi tylko “złych” i nie jest karą za współżycie seksualne. Jest chorobą, która zabija – trzeba więc samemu się dokonać wyboru. 46. Co zrobić jeżeli partner nalega by nie używać prezerwatywy? Używanie prezerwatyw nie ma nic wspólnego z wiernością ani nie jest świadectwem braku miłości. To Twoje zabezpieczenie przed śmiertelnym wirusem. 47. Jak rozmawiać z partnerem o bezpiecznym seksie? Rozmowy takie mogą być trudne, ale znacznie trudniejsze jest życie z następstwami niemówienia o seksie. Najlepszym sposobem rozpoczęcia rozmowy z kimś, z kim się już się jest razem jakiś czas, jest po prostu wyrażenie swojego poglądu o AIDS i przedstawienie swoich odczuć w tej materii. Z tego w sposób naturalny wyniknie zagadnienie bezpiecznego seksu. 48. Jak powiedzieć “nie” na propozycję ryzykownego seksu? Powiedzieć nie może być bardzo trudne, ale konsekwencje niepowiedzenia mogą być poważniejsze. Pamiętaj, że jesteś KIMŚ i troska o siebie powinna być najważniejsza. Chcesz być zdrowy i silny i prowadzić aktywne życie, czy chcesz walczyć z chorobą? 49. Jak wpływają na ryzykowne zachowania alkohol i narkotyki? Narkotyki i alkohol wpływają na zdolność logicznego myślenia, powodują utratę zdolności kontroli nad sytuacją i możesz robić rzeczy, których w innym przypadku byś nie zrobił. Alkohol i narkotyki osłabiają także zdolność organizmu do zwalczania zakażeń, co ułatwia wirusowi AIDS atakowanie układu odpornościowego. 50. Czy środki plemnikobójcze mogą zabić wirusa AIDS? Nie chronią one przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Co prawda środki plemnikobójcze mogą osłabić wirusa, ale nie muszą spowodować jego zabicia. Nie zapobiegają też kontaktowi wirusa z krwioobiegiem. To samo dotyczy pigułek antykoncepcyjnych, kapturków naszyjkowych i gąbek antykoncepcyjnych. 51. Czy pocałunki są bezpieczne? Wykryto w ślinie wirus HIV, ale w tak minimalnych ilościach,że trzeba by połknąć kilka litrów śliny partnera, by zawarty w niej HIV stał się groźny. 52. Czy istnieją powody do obaw, jeśli jest się z partnerem już dwa lata? Wirus może być obecny w organizmie przez kilka lat i jeśli przed poznaniem mieliście innych partnerów i nie zrobiliście sobie badania na obecność AIDS to nie możecie mieć pewności. 53. W jaki sposób HIV jest przenoszony przez igły do zastrzyków? Igła wnika do ciała i kontaktuje się z krwią. Podczas wyjmowania igły trochę krwi dostaje się do jej wnętrza i strzykawki. Przy ponownym użyciu ta krew dostanie się do innego krwioobiegu. 54. Jak czyścić igły? Płukać w roztworze środka zawierającego chlor (2 razy) i potem w gotowanej wodzie (2 razy) poprzez nabieranie i opróżnianie strzykawki. 55. W jaki sposób można stwierdzić, że jest się zarażonym HIV-em? Jedynym sposobem jest wykonanie badania na obecność przeciwciał anty-HIV lub na obecność samego wirusa. Zbadać się powinien każdy kto brał udział w ryzykownych zachowaniach. Badanie odpowie na pytanie, czy organizm został zarażony i w zależności od rodzaju testu może określić od jak dawna wirus znajduje się w organizmie i jak bardzo się rozprzestrzenił. 56. Po jakim czasie od chwili zakażenia można wykryć HIV? Badanie na HIV jest właściwie testem wykrywającym obecność przeciwciał anty-HIV, które są produkowane przez organizm po zakażeniu. Można je wykryć w 6-12 tygodni od chwili zakażenia, gdyż wtedy przeciwciał będzie już wystarczająco dużo. W całej Polsce są poradnie dermatologiczne, szpitale zakaźne, punkty krwiodawstwa i niektóre stacje sanitarno-epidemiologiczne gdzie bezpłatnie można wykonać test. W naszym przypadku jest to WSSE Bydgoszcz, ul. Kujawska 4 i WSSE Toruń, ul. Mostowa 30. 57. Co to jest okienko serologiczne? Jest to okres pomiędzy zakażeniem a wyprodukowaniem przeciwciał w ilości wystarczającej do ich wykrycia w organizmie (6-12 tyg.). 58. Jakie są rodzaje testów służących do wykrywania zakażenia HIV-em? Są trzy rodzaje testów. Najczęściej stosuje się badania na obecność przeciwciał anty-HIV, którymi są białka wyprodukowane przez układ odpornościowy po wtargnięciu HIV do organizmu. Do tego celu powszechnie stosuje się test ELISA (zwany metodą immunoenzymatyczną). Innym testem wykrywającym przeciwciała jest tzw. Western blot. On także wykrywa białka, jest jednak droższy, zazwyczaj służy do potwierdzenia wyniku uzyskanego metodą ELISA. Drugim rodzajem testu używanego do wykrywania zakażenia HIV jest badanie na obecność antygenu HIV. To badanie wykonuje się w celu potwierdzenia dodatniego wyniku testu wykrywającego przeciwciała anty-HIV. Umożliwia ono wykrycie samego wirusa, a nie tylko przeciwciał. Różne testy antygenowe, wykrywające poszczególne części wirusa AIDS są często używane równocześnie z testami na obecność przeciwciał, w celu określenia w jakiej fazie zakażenia HIV-em jest badana osoba. Trzeci rodzaj testu polega na hodowli wirusa z próbki komórki lub płynu tkankowego pobranych od osoby zakażonej. Ten test robi się tylko w powiązaniu z dwoma omówionymi rodzajami testów, gdyż nawet w potwierdzonych przypadkach choroby nie zawsze udaje się wyhodować wirusa AIDS poza organizmem. 59. Jak przebiega badanie na HIV? Należy telefonicznie umówić się na określony termin. W ośrodku, gdzie anonimowo wykonuje się badania osoba dostaje numer identyfikacyjny. Przed wykonaniem badania będzie przeprowadzona rozmowa dotycząca zachowań ryzykownych osoby, która chce się przebadać. Potem pobiorą krew, próbka zostanie oznaczona tym samym numerem identyfikacyjnym i wysłana do ośrodka, który specjalizuje się w tego rodzaju badaniach. Najpierw będzie w nim wykonane badanie metodą ELISA, jeśli wynik będzie dodatni, badania będą powtórzone testem Western blot. Jeśli i tu będzie wynik dodatni, mogą być zastosowane testy wykrywające antygen HIV lub hodowla wirusa. Jeśli i te badania dadzą wynik pozytywny, zostanie on wysłany do ośrodka, do którego zgłosił się pacjent. Przy uzyskaniu metodą ELISA wyniku negatywnego lub nieokreślonego test będzie powtórzony. Jeśli wynik nadal będzie ujemny lub nieokreślony, zostanie przesłany do placówki zlecającej badanie. Okres oczekiwania na wynik może wynosić dwa lub trzy tygodnie. 60. Co oznacza wynik dodatni badania? Dodatni wynik badania mówi, że układ odpornościowy wytworzył przeciwciała przeciwko wirusowi HIV, czyli wirusowi wywołującemu AIDS. Ten wynik nie oznacza, że masz AIDS. Oznacza, że zostałeś zakażony HIV. Nie można określić, ile osob z wynikiem dodatnim zachoruje na pełnoobjawowy AIDS. 61. Co oznacza ujemny lub nieokreślony wynik badania? Ujemny wynik badania oznacza, że nie jesteś zarażony. Przy nieokreślonym wyniku należy badania powtórzyć na nowej próbce krwi. 62. Czy nie lepiej nie wiedzieć, że jest się zakażonym HIV-em? Niektórzy ludzie twierdzą, że lepiej nie wiedzieć bo “jeśli mam HIV to znaczy, że umręwięc lepiej nie wiedzieć”. Jednak, czym wcześniej wiesz, tym szybciej możesz się leczyć i nie zarażasz innych. 63. Czy wynik badania na HIV może być błędny? Jest to mało prawdopodobne. Wśród osób nie uczestniczących w zachowaniach ryzykownych błąd dodatniego wyniku wynosi 1:10 000, a wśród osób uczestniczących w zachowaniach ryzykownych oznacza 1:99. W przypadku wyniku ujemnego fałszywego – to może dotyczyć tylko okienka serologicznego. 64. Czy nie należałoby wprowadzić obowiązkowego badania na HIV? Ludzie często chcą wiedzieć, czy ktoś ma jakąś chorobę. Przy małej wiedzy społeczeństwa nosicieli HIV traktowano by jak czarne owce, tracili by pracę, mieszkania, przyjaciół....zniszczono by im życie. Pamiętając, że mały odsetek badań jest fałszywie dodatni, część osób nie zakażonych miała by też dodatni wynik. 65. Co powinno się zrobić, gdy okaże sie, że jest się HIV-dodatnim? Powinno się pójść do poradni w której robiono badania by z kimś kompetentnym porozmawiać. Zgłosić się do organizacji lub instytucji pomagającej tym ludziom. Znaleźć możliwie najwięcej ludzi, których mogłeś zarazić i powiedzieć im o tym lub zlecić te rozmowy odpowiednim instytucjom. 66. Na czym polega leczenie ludzi z AIDS? Są dwa rodzaje leczenia. Zwalczanie wirusa i leczenie chorób związanych z AIDS tj. mięsaka Kaposiego lub pneumocystozowe zapalenie płuc. Natomiast wirus HIV różni się od innych wirusów-wnika do komórek w różnych narządach, więc zlikwidowanie go, oznaczałoby zlikwidowanie tych narządów, czyli śmierć. Mimo to chorych na AIDS się leczy stosując leki antyretrowirusowe. Na przykład AZT jest lekiem antywirusowym hamujący namnażanie wirusa wewnątrz zdrowych komórek. Lek ten nie niszczy HIV-u lecz hamuje jego rozprzestrzenianie się. Zapobiega to pojawianiu się zakażeń oportunistycznych, daje lepsze samopoczucie, zapobiega częstym stanom gorączkowym i wzmaga przyrost ciężaru ciała. Lek ten działa tylko 4 godziny, więc trzeba go podawać kilka razy dziennie. Ma też niekiedy skutki uboczne- nudności i problemy z wątrobą, jest bardzo drogi. Drugi lek to Didanisine tzw.ddl w działaniu podobny, podaje się go osobom źle tolerującym ATZ , ale i on może uszkadzać nerwy i trzustkę. Chorzy na AIDS stosują diety witaminowe terapię ziołami i korzystają z usług znachorów. 67. Dlaczego mówi się, że ludzie z AIDS zasługują na tą chorobę? Choroba ta dla wielu ludzi kojarzy się z seksem i narkotykami, ci którzy tak mówią są ignorantami i biją się. AIDS może przecież dotknąć każdego. Ludzie z AIDS nie są źli, nie zostali “ukarani” za coś co zrobili .Nie musisz być narkomanem ani mieć stosunki z wieloma partnerami – wystarczy raz wybrać niewłaściwą osobę. 68. Co zrobić, gdy ktoś powie, że jest chory na AIDS? Największym problemem ludzi z AIDS jest stres związany z wyjawieniem prawdy i odrzuceniem przez otoczenie. Warto powiedzieć np. zawsze będę do twojej dyspozycji, gdy będziesz mnie potrzebować. Trzeba zdobyć dużo informacji o AIDS, żeby wiedzieć jak pomóc w chorobie, ale należy pamiętać, że chory to nie inwalida, ani nikt umierający. Jest taki sam jak przed zarażeniem, ma te same przyzwyczajenia. 69. Co zrobić, by pomóc w walce z AIDS? Nastolatki mają największe pole popisu do zwalczania AIDS. Rozmawiają między sobą na tematy, o których z dorosłymi się raczej nie mówi. Podejmują też decyzje dotyczące narkotyków i seksu. Jeżeli udałoby się nauczyć ich odpowiedzialności już od wczesnych lat zmieniliby statystyki zachorowań w latach przyszłych. Najpotężniejszym narzędziem w walce z AIDS jest wiedza. Jeśli się wie na czym polega, jak jest przenoszony i jak mu zapobiec, to w znajomości faktów wyprzedzamy innych. Opowiedz znajomym, czego sie nauczyłeś. Opowiedz o stosowaniu prezerwatywy, o płukaniu strzykawki, wyjaśnij bezzasadność obawiania się ludzi z AIDS. Materiał opracowały: mgr M. Laube mgr E. Kasprowicz
