Barbara OLSZEWSKA - Państwowy Instytut Geologiczny

Piotr KRZYWIEC
Państwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa; e-mail:
[email protected]
MIOCEŃSKA EWOLUCJA TEKTONICZNA WSCHODNIEJ CZĘŚCI ZAPADLISKA
RZEDKARPACKIEGO (PRZEMYŚL-LUBACZÓW) W ŚWIETLE INTERPRETACJI
DANYCH SEJSMICZNYCH
(z 26 fig.)
Abstrakt. Interpretacja danych sejsmicznych ze wschodniej części zapadliska
przedkarpackiego (Przemyśl-Lubaczów) pozwoliła na zidentyfikowanie szeregu
deformacji tektonicznych, których powstanie związano z różnymi procesami
geologicznymi. Znaczne obniżenia obserwowane w obrębie podłoża tej części
zapadliska związano z systemem uskoków normalnych. Rozwój tych uskoków był
wywołany pogrążaniem płyty przedpola pod orogen karpacki i ekstensją ugięciową.
W obrębie skrzydła zrzuconego systemu uskoków normalnych zidentyfikowano
szereg uskoków odwróconych (nasunięć wstecznych), wzdłuż których doszło do
wypiętrzenia bloków podłoża. Ponad uskokami odwróconymi powstały w obrębie
osadów mioceńskich syntektoniczne fałdy rosnące. Rozwój tych struktur
zinterpretowano jako wynik inwersji uskoków normalnych i związanej z tym
zjawiskiem rotacji bloków podłoża. Inwersja związana była z kompresją wywołaną
kolizją karpacką. Na inwersję wskazują również antykliny naduskokowe obecne w
osadach moceńskich. W podłożu stwierdzono lokalne elewacje (struktury typu popup), które przypominają pozytywne struktury kwiatowe. Wskazują one na udział
ruchów przesuwczych w kształtowaniu budowy geologicznej podłoża tej części
zapadliska. Ruchy te były wynikiem działania kompresji wywołanej kolizją karpacką
na zorientowane NW-SE starsze struktury płyty przedpola. Stwierdzono również
prawdopodobny udział kompakcji w rozwoju uskoków normalnych, antyklin
naduskokowych i przyuskokowego ugięcia warstw typu normal drag.
Słowa kluczowe: ruchy przesuwcze, inwersja, ekstensja, ewolucja tektoniczna,
geodynamika, miocen, zapadlisko przedkarpackie.