Wskaźnik pozostałości magnetycznej
advertisement
DIN ISO 9001 certified Opis, zastosowanie i obsługa Restfeldanzeiger (Best.-Nr. 3821.002) wskaźnik pozostałości magnetycznej opis.doc Wn/Pt 02. Mrz. 00 Zastosowanie: Za pomocą wskaźnika pozostałości magnetycznej 3821.002 można określić pozostałość magnetyczną materiału po przeprowadzonych badaniach. Dzięki wskaźnikowi możemy też określić kierunek oraz polaryzację magnetyzmu szczątkowego. Wskaźnik reaguje z dużą czułością na zmiany pola magnetycznego. Dzięki temu nadaje się szczególnie do rozróżniania elementów dostatecznie oraz niedostatecznie rozmagnesowanych. Opis: Na ramieniu obrotowego wskaźnika znajduje się mały magnes stały, który reaguje na zewnętrzne zmiany pola magnetycznego. W obudowie znajduje się też drugi magnes który utrzymuje wskazówkę w położeniu zerowym, przy braku zewnętrznego pola magnetycznego. Pomiar pola magnetycznego odbywa się w miejscu gdzie znajduje się magnes obrotowy, w odległości około 16 mm od przedniej i tylniej ścianki obudowy wskaźnika. Oś pomiarowa wskaźnika została opisana jako „TEST”. Widać ją przez okienko wskaźnika. Wskaźnik został wyposażony w dwie skale. Górna skala czarna pokazuje w Gausach jednorodne pole magnetyczne którego kierunek jest równoległy do zerowego położenia wskazówki, względnie do strzałki oznaczonej „TEST”. Dolna czerwona skala służy do określania wielkości i kierunku nieznanych pól magnetycznych. Przez obrót wskaźnika wyszukujemy najwyższego wychylenia wskazówki. W takim położeniu wskazówka pokazuje kierunek linii sił pola magnetycznego. Wielkość pola magnetycznego odczytujemy na dolnej skali. Przy wychyleniu w prawo (+ na skali) strzałka opisana „TEST” pokazuje kierunek północny. Przy wychyleniu w lewo strzałka pokazuje kierunek południowy. (Informacja o magnetyzmie ziemskim: geograficzny biegun północny jest magnetycznym biegunem południowym). Stosowanie: Aby określić pozostałość magnetyczną badanego materiału dotykamy wskaźnik do powierzchni materiału punktem gdzie znajduje się strzałka „TEST”. W ten sposób należy przebadać cały detal. Należy przy tym zwrócić uwagę czy wskazówka pomiarowa porusza się w zakresie skali i nie wychyla się zbyt energicznie. W przeciwnym razie odsunąć wskaźnik dalej od powierzchni pomiarowej. Aby odszukać największą pozostałość magnetyczną należy spróbować wskaźnik przesuwać i obracać. Wpływ kształtu materiału: Punktowe i liniowe źródła pól magnetycznych takie jak brzeg materiału, rowki, kanty wytwarzają niejednorodne pola magnetyczne których wartość zmienia się zależnie od odległości. Miernik 3821.002 mierzy pole magnetyczne w odległości 16 mm od punktu pomiarowego na obudowie. Zatem pokazywane natężenie pola magnetycznego będzie zawsze nieco mniejsze niż wy- stępujące bezpośrednio na powierzchni materiału. Dokładnego pomiaru można dokonać jedynie za pomocą elektronicznego miernika pola magnetycznego (Typ DEUTROMETER 3872) wyposażonego w małą sondę pomiarową. Ze względu na mechaniczne różnice budowy sond różnych producentów, poza jednorodnym polem stałym, nie można bezpośrednio porównać pokazywanych wartości. Wskaźnik pozostałości magnetycznej z natury nadaje się jedynie do pomiarów porównawczych pozwalających ocenić dostateczne rozmagnesowanie materiału o jednakowej geometrii. Dokładność, zakres temperatur: Niepewność pomiarowa miernika dla jednorodnych pól stałych wynosi ±10% wartości skali. Dopuszczalny zakres temperatury pracy wynosi 20 stopni Celsjusza ±10 stopni. Wszystkie wskaźniki są dostarczane z protokołem jakości. Certyfikaty odnoszą się do narodowych oraz międzynarodowych norm jakości. Obsługa, czyszczenie i konserwacja: Przed użyciem należy wskaźnik lekko poruszyć aby sprawdzić czy wskazówka łatwo się wychyla. Następnie należy sprawdzić czy wskazówka znajduje się w położeniu zerowym. W obszarze wolnym od obcych pól magnetycznych powoli obracać wskaźnik w położeniu poziomym i obserwować wychylenia wskazówki. Maksymalne wychylenie wskazówki w lewo i prawo powinno być prawie takie samo w całym zakresie obrotu. Pole ziemskie w położeniu poziomym wynosi około 1 Gauss. Wskazanie jest bliskie zera, kiedy punkt pomiarowy na obudowie jest skierowany na zachód lub wschód. Nie wolno stosować wskaźnika do pomiaru pól magnetycznych większych niż 400 Gaussów. Nie wolno dopuścić do umieszczenia wskaźnika w polu większym niż podana wartość. Każde przesunięcie punktu zerowego oznacza, że wskaźnik pozostałości magnetycznej został poddany działaniu zbyt silnego pola magnetycznego, został uderzony lub wstrząśnięty. Można przy tym zauważyć uszkodzenie podstawy mechanizmu wskaźnika, oraz utrudnione poruszanie się wskazówki. Wskaźnik należy czyścić wyłącznie za pomocą miękkiej szmatki. Należy bezwzględnie unikać dostania się kurzu lub wilgoci do wnętrza obudowy wskaźnika. Informacje do nadzorowania jakości środków badawczych: Zaleca się przeprowadzić raz w roku kontrolę wskazań. KARL DEUTSCH Prüf- und Meßgerätebau GmbH&Co. KGOtto-Hausmann-Ring 101D-42115 WuppertalTel +49 (0)202 7192-0Fax +49 (0)202 714932
