wi*ta obchodzone w Niemczech
advertisement
Katarzyna Per IF Nowy Rok Święto Trzech Króli Środa Popielcowa Niedziela Palmowa Wielkanoc Zielone Świątki Boże Ciało Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny Wszystkich Świętych Boże Narodzenie Początek Nowego Roku jest świętowany w noc sylwestrową z 31 grudnia na 1 stycznia. Tak jak w wielu innych krajach, również w Niemczech wszędzie jest świętowany Sylwester i o północy fajerwerkami wita się Nowy Rok. 1 stycznia (Nowy Rok) jest ogólno niemieckim dniem świątecznym. Jest świętowane w Bawarii, Badenii - Wirtembergii i Saksonii - Anhalt. Poprzez Święto Epifanii (Epifania = objawienie) czczone są narodziny i chrzest Jezusa Chrystusa. Zgodnie z ludowym obyczajem w tym dniu święci się domy. Dzieci przebrane za Trzech Króli piszą nad drzwiami domów litery C + M + B. Oznaczają one „ Christus mansionem benedicat“ „Niech Chrystus błogosławi dom“. Rozpoczyna się czterdziestodniowym okresem postu. Czas ten trwa aż do Wielkiej Soboty. W tym okresie nie organizuje się hucznych zabaw, a w kościołach wierni mogą uczestniczyć w wielkopostnych nabożeństwach. Wygłaszane są też wielkopostne kazania, których celem jest pomoc w przygotowaniu się na nadejście świąt Wielkanocnych. W Niemczech ta tradycja jest znana i pielęgnowana wyłącznie na południu, przede wszystkim w Bawarii. Co ciekawe, palemek raczej się nie kupuje, a robi wyłącznie samemu. Nie ma kumoszek sprzedających pod kościołem barwne patyczki, są za to warsztaty i spotkania (np. w parafiach), podczas których można własnoręcznie sporządzić palmę. Wielkanoc w Niemczech, poza Bożym Narodzeniem, jest najważniejszym świętem w kraju. Śmigus Dyngus oraz zwyczaj święcenia pokarmów są w Niemczech nieznane. Natomiast popularne jest tam malowanie pisanek. Wielkanoc zaczyna się świętem w Wielki Piątek. Z tego względu, że jest to dzień śmierci Chrystusa, zwany jest także Cichym Piątkiem. W tym czasie w kościołach odbywają się misteria upamiętniające śmierć Jezusa Chrystusa. Co ciekawe, Niemcy tego dnia nie muszą przestrzegać ścisłego postu, jak mają w zwyczaju Polacy, na stołach pojawia się tradycyjna ryba i jaja w kwaśnym sosie obok codziennych potraw. W Wielką Sobotę wieczorem przed kościołami katolickimi rozpalane są ogromne ogniska. Następuje poświęcenie ognia, sprowadzenie go do kościoła i zapalenie świecy paschalnej, a następnie obdarowywanie ogniem wiernych, którzy za pomocą swoich świec wielkanocnych zabierają go do domów, aby w czasie świąt towarzyszył im przy posiłkach. Ważnym elementem dekoracji wielkanocnego stołu jest zajączek. Według tradycji pisanki są chowane w specjalnych gniazdach, ukrywanych w mieszkaniu lub w ogrodzie. Natomiast głównym zajęciem dzieci w niedzielę wielkanocną jest ich szukanie. Na Wielkanoc daje się także często drobne prezenty. Są one przeważnie umieszczane w dużych, barwnych jajkach z tektury. W Niemczech Zielone Świątki są świętem ustawowo wolnym od pracy, którego nazwa pochodzi od greckiego „pentecoste hemera”. co oznacza „50 dzień po Wielkiej Nocy”. W okręgach katolickich zwyczajem jest przystępowanie w tym dniu do sakramentu bierzmowania. W Niemczech Zielone Świątki są dniem podwójnego świętowania – świętuje się tutaj Niedzielę oraz Poniedziałek Zielonoświątkowy. W tych dniach odbywają się msze na świeżym powietrzu, ludzie spotykają się w otoczeniu natury. W wielu regionach istnieją obyczaje związane z Zielonymi Świątkami. W Dolnej Saksonii ścina się młode brzozy, które następnie przymocowuje się przy drzwiach wejściowych do domów. W zależności od regionu, umocowanie brzozy następuje poprzez wkopanie pnia, przywiązania go, lub za pomocą innych metod. Z reguły obyczaj ten wiąże się także ze spożyciem alkoholu oraz śpiewaniem rytualnych piosenek. Drzewo Zielonoświątkowe związane jest z Germanami, którzy stawiali na wiosnę młode brzozy przed wejściami do domów, aby przepędzić złe duchy. Katolickie święto Bożego Ciała obchodzone jest w drugi czwartek po Zielonych Świątkach. Nazwa „Boże Ciało“ wskazuje na elementy eucharystii. W Badenii -Wirtembergii, Bawarii, Hesji, Północnej Nadrenii - Westfalii, Nadrenii - Palatynacie, Kraju Saary, Saksonii i Turyngii dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Przyjęcie ciała i duszy Maryi „Matki Boskiej“ do Nieba określane jest jako Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny i jest świętowane 15 sierpnia tylko w Bawarii i w Kraju Saary. Co roku 1 listopada wspomina się wszystkich Świętych, męczenników i zmarłych. Krewni odwiedzają i przystrajają groby na cmentarzach, katolicy zapalają znicze, które świecą się także w następnym dniu, dniu zadusznym. Znicz jest symbolem „wiecznego światła“, które świeci zmarłym. W Badenii - Wirtembergii, Bawarii, Północnej Nadrenii Westfalii, Nadrenii Palatynacie i Kraju Saary święto to jest dniem wolnym od pracy. Z Niemiec właśnie wywodzi się zwyczaj strojenia choinki. Drzewko bożonarodzeniowe pojawiło się najpierw na przełomie XV i XVI w. W Nadrenii. Świerk, (którego igły nie opadają) miał symbolizować drzewko życia, które stało się dostępne dla ludzi w momencie narodzin Chrystusa. Wieszano na nim jabłka, jako przypomnienie, iż grzech pierworodny został odkupiony – zerwany przez Ewę owoc – symbol powrócił na swoje miejsce. Wieszano także świeczki symbolizujące światło Chrystusa. Czubek drzewka wieńczyła betlejemska gwiazda – symboliczny zwiastun narodzin Chrystusa. Zwyczaj strojenia choinki został przeniesiony na inne kraje i obowiązuje do dnia dzisiejszego. Boże Narodzenie w Niemczech to jedno z najważniejszych i najbardziej rodzinnych Świąt w roku. Przygotowania do nich zaczynają się cztery tygodnie wcześniej, w pierwszą niedzielę adwentu. W większości domów znajdują się tzw.: adwentowe wianki zrobione z gałązek jodły lub świerku przystrojone fioletowymi wstążkami i czterema świeczkami. Zieleń jodły symbolizuje -nadzieję, fiolet - refleksje nad przeszłością, a świeczki- światło. W każdą niedzielę zapala się jedną świecę, kiedy palą się wszystkie cztery, oznacza to, że przyszło Boże Narodzenie. Kolejnym zwyczajem mało znanym w Polsce jest umieszczanie w oknach światełek, kolorowych gwiazdek i różnych figurek z papieru. Od pierwszego dnia adwentu w każdym domu znajduje się tzw.: kalendarz adwentowy w kształcie domku z dwudziestoma czterema okienkami, największą radość mają z tego dzieci, każdego dnia adwentu mogą otworzyć jedno okienko i wyciągnąć z niego niespodziankę. Najczęściej są to słodycze, czekoladki. W wielu rodzinach niemieckich, gospodynie domowe same przygotowują takie kalendarze dla swoich pociech. Dziękuję za uwagę !
