NOWOTWORY 1

advertisement
NOWOTWORY
Katedra i Zakład Patomorfologii
Klinicznej CM w Bydgoszczy
Guz
 powiększone i przemieszczone narządy (m.in. śledziona, stercz, macica (także
ciężarna), węzły chłonne, wole tarczycy), w tym przepukliny,
 rozdęte narządy jamiste (wypełniony nadmiernie pęcherz moczowy, guz
kałowy –czyli twarde masy kałowe w jelitach wyczuwalne przez powłoki
brzuszne), tętniaki,
 torbiele
 otorbione wysięki w jamach ciała, najczęściej pochodzenia zapalnego, np.
ropnie,
 zmiany zapalne (przy zapaleniach wytwórczych, zwłaszcza węzłów
chłonnych),
 niektóre zaburzenia rozwojowe (np. guzy środpiersia: wole zamostkowe,
przetrwała grasica lub guzy odpryskowe: hamartoma i choristioma,
zwyrodnienie torbielowate nerek),
 zmiany pourazowe i wylewy krwi, np. powstanie krwiaka podskórnego,
 stany skurczowe narządów np. odźwiernika lub jelita grubego,
 nowotwory łagodne i złośliwe (określenia ,,guz” i ,,nowotwór” nie są
synonimami).
CHORISTOMA I HAMARTOMA
• nie są nowotworami,
• są zaburzeniami rozwojowymi,
• CHORISTOMA - fragmenty prawidłowo
zbudowanej tkanki mają ektopowe
umiejscowienie np. fragmenty trzustki w
ścianie żołądka.
• HAMARTOMA - zbudowany z dojrzałych
tkanek, które występują w danym narządzie
ale „porozrzucane bez ładu i składu.
POLIP
• Powszechnie używane określenie
makroskopowe odnoszące się do kształtu
zmiany uwypuklającej się do światła
przewodu:
–
–
–
–
zmiany zapalne,
zaburzenia rozwojowe,
zmiany metaplastyczne,
zmiany nowotworowe.
Nowotwór
Nieprawidłowa masa tkankowa, której wzrost
jest nadmierny, nieskoordynowany z
normalnymi tkankami i trwa nadal po
usunięciu przyczyny stymulującej
powstanie tej zmiany. Podstawą
pochodzenia wszystkich nowotworów jest
utrata wpływu na normalną kontrolę
wzrostu.
NOWOTWÓR
• Nieprawidłowa tkanka powstała z jednej komórki
• Jest następstwem zaburzeń:
– prawidłowego cyklu komórkowego
– Różnicowania się komórki
– Komunikacji międzykomórkowej, wewnątrzkomórkowej i
pozakomórkowej
• Jest chorobą cyklu komórkowego – może powstawać tylko
z komórki, która zachowała zdolność do rozmnażania
– Nie powstaje z kardiomiocytów i neuronów
ROZROSTY RZEKOMONOWOTWOROWE
• Prowadzą do powstania guza
• rozrost dojrzałych tkanek
• rozwój ich zatrzymuje się po usunięciu
przyczyny:
–
–
–
–
–
rogowiec kolczystokomórkowy,
nadziąślak,
bliznowiec,
mięczak zakaźny,
hamartoma i choristoma.
Kierunek różnicowania
differentiatio
 uzyskanie przez komórki
macierzyste zdolności do
przekształcenia się jedynie w
komórki o cechach
morfologicznych i
czynnościowych typowych dla
danej tkanki
 określone typy komórek mają
także zdeterminowaną liczbę
podziałów
Stopień zróżnicowania
(dojrzewanie)
maturatio
 przybieranie przez komórki
macierzyste cech
morfologicznych i
czynnościowych typowych dla
danej tkanki
 komórki, które utraciły
zdolności samokontroli nad
procesami różnicowania
dojrzewania i wzrostu, stają się
komórkami nowotworowymi
Podział nowotworów
Nabłonkowy
Łagodny
Złośliwy
Maleninogeny
Neurogenny
Mieszane
Łagodny
Złośliwy
Mezenchym
alny
Łagodny
Złośliwy
Nowotwory łagodne
Nowotwory wywodzące się z nabłonka lub
tkanki mezenchymalnej, nie wykazujące
cech złośliwości to znaczy:
Wysokie zróżnicowanie, przypominają tkankę
macierzystą
Powolne tempo wzrostu
Mitozy: kilka, prawidłowe
Rosną miejscowo, w sposób rozprężający,
często mają torebkę.
Brak przerzutów
Nowotwory łagodne (niezłośliwe)
NABŁONKOWE
MEZENCHYMALNE
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Adenoma
Cystadenoma
Papilloma
Cystadenoma
papillomatosum
Lipoma
Fibroma
Angioma
Chondroma
Myoma
METAPLAZJA
 Metaplazja jest formą adaptacji, w której jeden typ
dojrzałych komórek zostaje zastąpiony innym typem
dojrzałych komórek.
 Metaplastyczne komórki lepiej przeżywają zaistniałe
warunki, ale część funkcji zostaje utracona.
 Jest procesem odwracalnym.
 Jest zaburzeniem różnicowania - komórki macierzy nie
różnicują się prawidłowo, tylko w sposób spaczony.
 Jeżeli utrzymuje się czynnik sprawczy, to może dojść do
rozwoju dysplazji.
 Często powstaje jako wyraz przewlekłego drażnienia lub
na skutek niedoboru np. witaminy A.
METAPLAZJA
• Metaplazja nabłonka oskrzelowego w nabłonek
wielowarstwowy płaski u palaczy.
• Metaplazja nabłonka żołądkowego w nabłonek jelitowy metaplazja jelitowa niedokonana z obecnością kwaśnych
sjalomucyn w komórkach metaplastycznych.
• Metaplazja przewodów wyprowadzających w kamicy.
• Metaplazja kostna fibroblastycznego podścieliska.
• Metaplazja mięśni szkieletowych - myositis ossificans.
DYSPLAZJA = neoplazja
wewnątrznabłonkowa
• Dosłownie oznacza zaburzenie rozrostu
• Występuje głównie w nabłonku i obejmuje zmiany
cytologiczne (zaburzenie różnicowania komórek) razem
z zaburzeniami architektury nabłonka:
–
–
–
–
–
polimorfizm (różnorodność) kształtu, wielkości i zabarwienia,
hiperchromazja jąder,
zwiększona liczba mitoz prawidłowych,
zaburzenie prawidłowego dojrzewania nabłonka,
różnego stopnia zaburzenie architektury aż do całkowitego
zniszczenia w dysplazji dużego stopnia.
DYSPLAZJA
• Nasilenie zmian może być różne:
– zmiany w dolnej 1/3 nabłonka - dysplazja małego stopnia,
– większość komórek w powierzchownych warstwach nabłonka
wykazuje nasilone cechy dysplazji - dysplazja dużego stopnia.
•
Zmiany dysplastyczne małego i średniego stopnia mogą
ulegać regresji po usunięciu czynnika przyczynowego.
• Prawdopodobieństwo przejścia dysplazji dużego stopnia w
raka inwazyjnego jest duże chociaż nie można przewidzieć
w jakim okresie czasu:
– u 11% rak pod koniec 3 roku,
– u 22% pod koniec 5 roku,
– u 33% pod koniec 9 roku obserwacji.
Neoplazja wewnątrznabłonkowa
(Intraepithelial neoplasia)
NABŁONKA PŁASKIEGO - SIN
NAB. GRUCZOŁOWEGO - GIN
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
OIN – jama ustna
LaIN – krtań
BIN – oskrzela
EIN – przełyk
VaIN – pochwa
VIN – srom
CIN - szyjka
EIN – endometrium
CoIN – jelito grube
PIN – prostata
MIN – sutek
PaIN – trzustka
GaIN - żołądek
Cervical intraepithelial neoplasia
• CIN-I (dysplazja małego stopnia, L SIL)
– nieprawidłowości nabłonka obserwuje się w
obrębie 1/3 dolnej nabłonka,
– zalicza się również zmiany typowe dla
zakażenia wirusowego (tzw. atypia
koilocytarna).
Cervical intraepithelial neoplasia
• CIN-II (dysplazja średniego stopnia, H
SIL)
– zmiany dysplastyczne zajmują 2/3 dolne
nabłonka,
– dodatkowo większa atypia, gęstość komórkowa
i duża liczba figur podziału.
Cervical intraepithelial neoplasia
• CIN-III (dysplazja dużego stopnia, rak
przedinwazyjny, H SIL)
– zmiany dysplastyczne obejmują całą grubość
nabłonka.
ZMIANA PRZEDNOWOTWOROWA
• Zmianą przednowotworową (przedrakową)
nazywamy klinicznie lub histopatologicznie
stwierdzaną zmianę lokalną morfologiczną, która
niesie ze sobą zwiększone ryzyko wystąpienia
nowotworu złośliwego (raka):
–
–
–
–
adenoma villosum,
leucoplakia,
hyperplasia atypica,
hyperplasia endometrii atypica.
STAN PRZEDNOWOTWOROWY
• Stanem przednowotworowym nazywamy
stan nienowotworowy (jednostkę
chorobową), w którym jest zwiększone
ryzyko wystąpienia nowotworu złośliwego:
– colitis ulcerosa,
– cirrhosis hepatis,
– anaemia perniciosa.
Zmiany i stany przedrakowe
 W wątrobie: marskość
 W pęcherzyku żółciowym: zapalenie przewlekłe z kamicą
 W jamie macicy: rozrost gruczołowy z atypią
 W piersi: zmiany włóknisto-torbielowate z cechami atypii
 W ukł. moczowym: brodawczaki
 W jajniku: torbielaki
Nowotwory złośliwe
• Rak (carcinoma) – nowotwór złośliwy
pochodzenia nabłonkowego
• Mięsak (sarcoma) – nowotwór złośliwy
wywodzący się z tkanek mezenchymalnych
• Mięsakorak – złośliwy nowotwór zbudowany z
elementów raka i mięsaka
• Chłoniak (lymphoma malignum) – nowotwór
złośliwy tkanki limfatycznej
• Białaczka (leucaemia) – nowotwor złośliwy z
komórek ukadu hematopoetycznegp
Nowotwory złośliwe
NABŁONKOWE - CARCINOMA
MEZENCHYMALNE - SARCOMA
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Adenocarcinoma
Ca planoepitheliale
Ca basocellulare
Ca anaplasticum
Ca embryonale
Ca urotheliale
Ca adenoides cysticum
Ca mucoepidermale
Liposarcoma
Fibrosarcoma
Angiosarcoma
Chondrosarcoma
Osteosarcoma
myosarcoma
Nowotwory złośliwe
•
•
•
•
•
Carcinoma hepatocellulare
Carcinoma gelatinosum
Carcinoma papillare
Comedocarcinoma mammae
Cystadenocarcinoma papillomatosum
serosum
Kierunek i stopień zróżnicowania nowotworu
(stopień dojrzałości)
Stopień zróżnicowania wyznacza jego
podobieństwo do tkanki macierzystej.
Najwyższy stopień ma oczywiście dojrzała
prawidłowa tkanka.
Nowotwory łagodne wykazują bardzo duży
stopień zróżnicowania.
Wysokozróżnicowane nowotwory złośliwe są
trudne do odróżnienia z łagodnymi.
ANAPLAZJA
• Brak zróżnicowania
• Nie można określić kierunku różnicowania
• Zastosowanie badań
immunohistochemicznych
• Gorsze rokowanie
Grading
Stopień złośliwości histologicznej (grading)
Opiera się ona na analizie stopnia
zróżnicowania (dojrzałości) komórek
nowotworowych oraz liczby mitoz.
G1, G2, G3, G4
Cechy nowotworów złośliwych:
 Naciekanie podścieliska (invasio)
 Przerzuty (metastases)
 Naciekanie naczyń
 Szybki wzrost
 Brak torebki
 Wznowy miejscowe
 Budowa histologiczna (cechy anaplazji)
 Duża angiogeneza
 Duża heterogenność
Przerzuty
 Drogą naczyń limfatycznych przerzuty rozwijają się najpierw w
najbliższych węzłach chłonnych, a następnie w węzłach wzdłuż
spływu chłonki.
 Powiększenie regionalnych węzłów chłonnych może oznaczać
obecność przerzutów, ale może być też spowodowane odczynowym
rozrostem węzłów (lymphadenitis hyperplastica) w odpowiedzi na
oddziaływanie spływających do węzłów antygenów martwiczo
zmienionych komórek nowotworowych.
 Przerzuty powstające drogą krwionośną mogą rozrastać się w
każdym narządzie, ale najczęściej występują w płucach i wątrobie.
 Raki wykazują skłonność do szerzenia się głównie drogą naczyń
chłonnych, mięsaki głównie naczyniami krwionośnymi.
 Wszczepom do otrzewnej, opłucnej lub osierdzia towarzyszy
zwykle płyn wysiękowy. Nakłuwając odpowiednią jamę surowiczą
można badaniem cytologicznym rozpoznać w płynie obecność
komórek rakowych.
Cechy nowotworów złośliwych:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Naciekanie podścieliska (invasio)
Przerzuty (metastases)
Naciekanie naczyń
Szybki wzrost
Brak torebki
Wznowy miejscowe
Budowa histologiczna (cechy anaplazji)
Duża angiogeneza
Duża heterogenność
Cytologiczne i histologiczne cechy
złośliwości
 Zwiększenie stosunku jądrowo-cytplazmatycznego (Powiększenie jądra ze
zmianą proporcji N/C )
 Polimorfizm – wielkości, kształtu, zabarwienia jąder i całych komórek. W
guzach o dużej anaplazji nie można znaleźć dwóch takich samych jąder.
 Nadbarwliwośc jądra wskutek zwiększenia się ilości chromatyny
(hyperchromatosis)
 Heterochromazja jąder (różna intensywność zabarwienia)
 Nieregularny kształt jąder
 Nieregularny obrys jąder
 Błona jądrowa nieregularnie pogrubiała
 Duże jąderka (po kilka sztuk)
 Patologiczne mitozy (wielobiegunowe metafazy w kształcie litery X,Y,H,
w wielu nowotworach indeks mitotyczny, czyli odsetek komórek w
stadium podziału mitotycznego, ma znaczenie rokownicze.
 Anarchia architektoniczna (komórki nowotworowe tracą biegunowość
 Naciekanie nowotworowe podścieliska
Ocena stopnia zaawansowania
klinicznego (staging) - TNM
W celu precyzyjnego określenia stopnia zaawansowania nowotworów złośliwych, od którego
zależy między innymi określenie metod leczenia i rokowania, stworzono jednolity system
oceny zaawansowania anatomicznego choroby (ang. Staging)
Cecha T – TUMOR - wielkość guza pierwotnego
• T0 - Brak dowodów na istnienie guza pierwotnego.
• Tx - Nie można ocenić ogniska pierwotnego.
• T1, T2, T3, T4 - Kolejne stopnie rozwoju pierwotnego ogniska nowotworu, im większa liczba,
tym guz jest większy lub zajmuje więcej okolicznych narządów.
•
•
•
•
Cecha N – NODULES - przerzuty w węzłach chłonnych
Nx - Nie można ocenić przerzutów w węzłach chłonnych.
N0 - Węzły chłonne bez przerzutów.
N1, N2, N3, N4 - Przerzuty do węzłów chłonnych, coraz odleglejszych od guza pierwotnego.
•
•
•
•
Cecha M - METASTASES - przerzuty odległe (narządowe)
M0 - Brak przerzutów odległych.
Mx - Nie można ocenić.
M1 lub M2- Są przerzuty odległe.
TNM
 Skala ta nie dotyczy chłoniaków, ziarnicy złośliwej i
raka drobnokomórkowego płuca
 Np. dla raka sutka: T1N2M0
T1- oznacza małe guzy, zwykle mniejsze niż 2cm
N1 – powiększone, ruchome (w raku sutka)
N2 – powiększone, nieruchome
N3 – zmienione węzły przymostkowe
 Litera p przed T lub N oznacza że daną cechę
określono w preparacie patomorfologicznym
(pT1N2)
Cechy różnicujące nowotwory
złośliwe i łagodne
ŁAGODNE
ZŁOŚLIWE
• Brak naciekania
podścieliska
• Brak przerzutów
• Brak naciekania naczyń
• Powolny wzrost
• Zwykle otorebkowany
• Brak wznów miejscowych
• Zróżnicowana budowa
histologiczna
• Niewielka angiogeneza
• Mała heterogenność
•
•
•
•
•
•
•
•
Obecność naciekania
Obecne przerzuty
Obecne naciekanie naczyń
Brak otorebkowania
Wznowy miejscowe
Cechy anaplazji
Duża angiogenność
Bardzo duża heterogenność
Nowotwory miejscowo złośliwe
• Nowotwory, które mają niektóre cechy
nowotworów złośliwych, ale nie dają
przerzutów:
– Ca basocellulare
Nowotwory miejscowo złośliwe
• Nowotwory, które mają histologiczne cechy
nowotworu łagodnego, ale często dają
nawroty, nie dają przerzutów:
– Adenoma pleomorphum
– Fibroma desmoides (włókniaki powięziowe)
Diagnostyka nowotworów
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Diagnostyka histopatologiczna
Cytodiagnostyka
Immunocyto(histo)chemia
Metody morfometryczne
Metody cytogenetyczne i molekularne
Biomarkery nowotworowe
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• Transformacja nowotworowa jest wynikiem zmian
w obrębie 4 różnych klas genów mających wpływ
na proliferacje komórek:
– protoonkogenów - genów stymulujacych wzrost,
– genów supresorowych transformacji nowotworowej antyonkogeny, które hamują wzrost,
– genów kontrolujących apoptozę - zaprogramowaną
śmierć komórki,
– genów regulujących naprawę uszkodzonego DNA.
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• PROTOONKOGENY
– geny kodujące 4 typy podstawowych regulatorów
normalnego wzrostu komórki:
• czynniki wzrostu, które przekazują sygnały z jednej komórki
do drugiej,
• receptory specyficzne dla czynników wzrostu,
• cząsteczki transdukcji sygnału,
• jądrowe czynniki transkrypcyjne,
– zmutowany protoonkogen staje się onkogenem:
• aktywny produkt onkogenu może doprowadzić do
niekontrolowanego wzrostu i różnicowania komórki,
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• PROTOONKOGENY
– onkogen
• gdy komórka przechodzi od wzrostu kontrolowanego do
niekontrolowanego, mówi się o niej, że uległa transformacji,
• jedna kopia zmutowanego onkogenu wystarczy dla
zapoczątkowania wieloetapowego procesu rozwoju nowotworu,
• onkogeny są aktywowane przez mutacje powodujące nabycie
funkcji,
• większość onkogenów nie wykazuje mutacji w komórkach
zarodkowych, które odpowiadają za zespoły nowotworów
dziedzicznych, obserwowane są w ich przypadku mutacje
somatyczne, prowadzące do powstawania nowotworów
sporadycznych.
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• Protoonkogeny zostają aktywowane za pomocą:
–
–
–
–
mutacji punktowych
amplifikacji genów
translokacji chromosomowych
innych zmian strukturalnych:
• rekombinacja chromosomowa,
• delecja,
• rearanżacja wewnętrzna.
– poddanie protoonkogenu kontroli silnego promotora
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• GENY SUPRESOROWE
– normalnie blokują niekontrolowany rozrost komórek,
mogący prowadzić do rozwoju nowotworu,
– wykazują w komórce recesywny efekt działania obydwa alelle genu muszą być inaktywowane, czyli
musi nastąpić utrata funkcji genu aby rozwinął się
nowotwór.
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• GENY REGULUJĄCE APOPTOZĘ
– geny hamujące apoptozę - antagoniści
• bcl-2
• bcl-xL
– geny proapoptotyczne - agoniści
•
•
•
•
bax
bad
bid
bcl-xs
• Wydaje się, że kluczową rolę w skierowaniu (lub nie)
komórki na drogę apoptozy odgrywa stosunek
antagonistów do agonistów.
MOLEKULARNO-GENETYCZNE PODSTAWY
CHOROBY NOWOTWOROWEJ
• GENY REGULUJACE NAPRAWĘ DNA (geny
mutatorowe)
– odpowiedzialne za naprawę błędnie sparowanych zasad,
– ich produkty białkowe nie wpływają bezpośrednio na
proces proliferacji,
– mutacje tych genów związane są z występowaniem
rodzinnie uwarunkowanych zespołów predyspozycji do
określonych nowotworów:
• zespół Lynch II - zespół niepolipowatego raka jelita grubego
HNPCC,
• ataxia teleangiectasia, xeroderma pigmentosum, z. Blooma.
Download