skrypt ekg.doc (21908 KB) Pobierz KLINIKA KARDIOLOGII 10 WOJSKOWEGO SZPITALA KLINICZNEGO Z POLIKLINIKĄ – SAMODZIELNEGO PUBLICZNEGO ZAKŁADU OPIEKI ZDROWOTNEJ PODSTAWY ELEKTROKARDIOGRAFII DLA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH OPRACOWAŁA MGR BEATA TOMASZEWSKA aktualizacja 2012 ROZDZIAŁ I 1. FIZYCZNE PODSTAWY ELEKTROKARDIOGRAFII Badanie elektrofizjologiczne jest jednym z podstawowych badań we współczesnej medycynie. Aparat EKG zapisuje aktywność elektryczną serca. Aby zrozumieć istotę badania EKG ważne jest wyjaśnienie pojęcia ,,odprowadzenie” EKG. Odprowadzenia są różnymi spojrzeniami na aktywność elektryczną serca. Aparat zbiera informacje z 4 elektrod umieszczonych na kończynach oraz 6 elektrod umieszczonych na klatce piersiowej. Czyli aktywność elektryczna serca zbierana jest przez 12 odprowadzeń. Każde odprowadzenie posiada swoją nazwę a kolejność ich w zapisie EKG jest określana standardowo, aby interpretacja EKG była łatwiejsza. Każde odprowadzenie kończynowe spogląda na serce w płaszczyźnie czołowej i pod innym kątem. Natomiast serce każde odprowadzenia przedsercowe spoglądają w płaszczyźnie poprzecznej i pod innym kątem. na 2. POŁOŻENIE ELEKTROD; 6 ODPROWADZEŃ KOŃCZYNOWYCH Odprowadzenia standardowe dwubiegunowe zw. odprowadzeniami Einthovena I – prawa ręka (biegun-) i lewa ręka (biegun +) II - prawa ręka (biegun-) i lewa noga (biegun +) III – lewa ręka (biegun-) i lewa noga (biegun+) Odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe; modyfikacja Goldberga aVR – rejestruje potencjał serca na prawym barku aVL - rejestruje potencjał serca na lewym barku aVF - rejestruje potencjał serca od strony dolnej 12 ODPROWADZEŃ PRZEDSERCOWYCH - Wilsona V1 – IV międzyżebrze przymostkowo po stronie prawej kolor czerwony V2 – IV międzyżebrze przymostkowo po stronie lewej kolor żółty V3 – w połowie odległości między V2 i V4 kolor zielony V4 – V międzyżebrze w linii środkowoobojczykowej kolor brązowy V5 - na poziomie V4 w linii pachowej przedniej kolor czarny V6 – na poziomie V4 i V5 w linii pachowej środkowej kolor fioletowy 3. ZAPIS EKG; Elektrokardiograf zapisuje na papierze załamki i odcinki składające się na krzywą EKG. Papier do EKG przesuwa się z prędkością 25 mm/s. Każda mała kratka odpowiada więc 1/25 s, czyli 0,04s. Ponieważ duża kratka składa się z pięciu małych kratek, więc odpowiada 5 x 0,04 s = 0,20 s. Zatem pięć dużych kratek to jedna sekunda. W Polsce stosuje się również zapis z prędkością 50 mm/s i wtedy mała kratka to 0,02 s, duża 0,10s Obliczanie częstości rytmu serca Częstość można określać różnymi metodami np. możemy posłużyć się linijką kardiologiczną, cyrklem lub odpowiednim wzorem. Określając częstość akcji serca mierzymy częstość zespołów QRS. Jednak należy zwrócić uwagę na szybkość przesuwu papieru w aparacie. Jeśli szybkość przesuwu papieru to 25 mm/s to w trwającym 1min zapisie EKG zawartych jest 300 dużych kwadratów. Jeśli rytm jest miarowy to wystarczy policzyć liczbę dużych kwadratów między dwoma zespołami QRS i podzielić przez 300. 300 / ilość dużych kratek = częstość akcji serca Uwaga! Metoda ta nie zdaje egzaminu, jeśli rytm jest niemiarowy, ponieważ wtedy ilość dużych kwadratów pomiędzy sąsiednimi zespołami QRS różni się w kolejnych ewolucjach serca. W takim wypadku należy policzyć ilość zespołów QRS w obrębie 30 dużych kwadratów a to odpowiada 6s. Odpowiada to ilości zespołów QRS w czasie 6 sekund, więc aby obliczyć częstość na minutę otrzymaną liczbę trzeba pomnożyć przez 10. OŚ SERCA Szybki sposób określania osi serca Technika ta umożliwia określenie osi serca w kilka sekund, czy oś jest prawidłowa czy nieprawidłowa. Aby określić, czy oś jest prawidłowa spoglądamy na odprowadzenia kończynowe: I, II, III. Prawidłowa oś serca mieści się w przedziale -30 stopni do +90 stopni chociaż niektórzy kardiolodzy akceptują jako prawidłową oś do + 120 stopni. Oś określamy na podstawie przeważających wychyleń zespołów QRS dodatnich lub ujemnych w odprowadzeniach kończynowych I, II, III. Odprow Normogram Lewogram I ^ ^ ^ ^ ^ II III V Oś pośrednia Prawogram Lewogram patolog V ^ ^ ^ V V ROZDZIAŁ II SKŁADOWE PRAWIDŁOWEGO ELEKTROKARDIOGRAMU Krzywa EKG składa się z : linii izoelektrycznej, załamków, odcinków, odstępów. Linia izoelektryczna To linia prosta położona poziomo, zarejestrowana w czasie, gdy w sercu nie stwierdza się żadnej aktywności. W stosunku do niej określa się przemieszczenia wszystkich odcinków i wychylenia załamków. Najlepiej wyznaczyć ją wg odcinka TP lub PQ. Załamek P Przedstawia aktywność elektryczną obu przedsionków czyli jest wyrazem depolaryzacji obu przedsionków. Czas trwania wynosi 0,04 s – 0,11 s Amplituda wynosi: do 2,5 mm w odprowadzeniach kończynowych, do 3 mm w odprowadzeniach przedsercowych. Załamek P w prawidłowym EKG jest dodatni w większości odprowadzeń a ujemny w aVR, może być również ujemny lub dodatni w V1 Cechą rytmu zatokowego jest obecność dodatniego załamka P w odprowadzeniach I , II oraz ujemny w odprowadzeniu aVR. Odcinek PQ To fragment krzywej Ekg między końcem załamka P a początkiem zespołu QRS , znajduje się on w linii izoelektrycznej. Obniżenie powyżej 0,8 mm może występować w zapaleniu osierdzia lub rzadziej w zawale przedsionka. Czas trwania wynosi 0,04 s – 0,10 s. Odstęp PQ To czas od początku załamka P do początku zespołu QRS. Obejmuje załamek P oraz odcinek PQ. Odstęp odzwierciedla zjawiska elektryczne od depolaryzacji przedsionka do początku depolaryzacji komór. Czas trwania 0,12 s – 0,20 s Zespół QRS Jest elektrokardiograficznym odzwierciedleniem depolaryzacji obu komór. Składa się z załamków Q,R,S. • Czas trwania zespołu QRS wydłuża się z wiekiem i wynosi: • u osób dorosłych 0,07-0,11s • u noworodka 0,05-0,07s • ... Plik z chomika: valmor1102 Inne pliki z tego folderu: skrypt ekg.doc (21908 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl Galeria Prywatne