Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 171–176 Artykuł specjalny Special article © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii O strukturalnym wykluczeniu społecznym inaczej. Firma społeczna „Zielony Dół” – studium przypadku On structural social exclusion from a different perspective. A case study of the Social Enterprise “Zielony Dół” ANDRZEJ CECHNICKI 1,2, BARBARA BANAŚ3 1. Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Psychiatrii i Opieki Środowiskowej, Kraków 2. Zakład Psychiatrii Środowiskowej, Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum, Kraków 3. Stowarzyszenie Otwórzcie Drzwi, Kraków OD REDAKCJI Sprawa praktycznej likwidacji działalności Ośrodka „Zielony Dół” w Krakowie, skutecznie realizującego nowatorski program przywracania zdrowia, pozycji społecznej i uczestnictwa zawodowego osobom po poważnych kryzysach psychicznych, od kilku miesięcy bulwersuje opinię publiczną w Małopolsce i w Polsce. Ukazuje ona w bardzo jaskrawym świetle znaczenie uprzedzeń wobec osób doświadczonych takim kryzysem. Uprzedzenia te ujawniają się nie tylko w niechętnych reakcjach osób, grup i społeczności skutkujących dystansem, nierównym traktowaniem lub nawet wykluczeniem. Niemała ich część zapisana jest również w regulacjach prawnych i utrwalonych nawykach funkcjonowania instytucji publicznych, które w zasadzie powinny być od nich wolne, a nawet im czynnie przeciwdziałać. Poniższe zapiski dotyczące wydarzeń związanych z „Zielonym Dołem” mogą stanowić punkt wyjścia do analizy, dyskusji i wniosków na temat procesu strukturalnej stygmatyzacji osób chorujących psychicznie. Redakcja publikuje je z mocnym przeświadczeniem, że publiczna dyskusja na ten temat ma żywotne znaczenie dla realiów ochrony zdrowia psychicznego w Polsce. I – koniec końców – dla naszego profesjonalizmu i człowieczeństwa. EDITORIAL COMMENT The case of closing down the „Zielony Dół” centre in Kraków, which has until recently effectively implemented an innovative health, social and professional recovery programme for sufferers of a serious mental crisis has shocked the public opinion in the Małopolska Province and in Poland. It has particularly cast a new light on the significance of the prejudice against the people who have suffered mental crisis; the prejudice which is especially manifested in uncooperative responses of individuals, groups and communities, and which results in distancing attitudes, unequal treatment or even exclusion. It is also embedded in legal regulations and persistent habits of public institutions which, in principle, should be free of any discriminating practice and actively counteract any form of prejudice. These notes on the events surrounding the “Zielony Dół” situation may become a starting point for the analysis, discussions and further conclusions about the process of structural stigmatization of the mentally ill. We are publishing them with a strong conviction that public discussion about this issue is vital to the reality of mental health protection in Poland, and eventually, to our own professionalism and humanity. Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 177–185 Praca oryginalna Original paper © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Obraz choroby i korzyści psychospołeczne u osób zakażonych wirusem HIV i chorych na AIDS Illness perceptions and psychosocial benefits found among HIV positive and AIDS patients MARLENA MARIA KOSSAKOWSKA1, PAWEŁ ZIELAZNY2 1. Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Wydział Zamiejscowy w Sopocie 2. Departament Zdrowia, Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, Gdańsk STRESZCZENIE Cel. Celem badania było poznanie subiektywnego obrazu choroby, strategii radzenia sobie ze stresem a także korzyści psychospołecznych u osób zakażonych wirusem HIV i chorych na AIDS. Metoda. W badaniu uczestniczyło 60 osób (w tym 30 osób zakażonych wirusem HIV oraz 30 osób chorych na AIDS) leczonych w Pomorskim Centrum Chorób Zakaźnych i Gruźlicy w Gdańsku. W badaniu zostały użyte następujące narzędzia: „Krótki kwestionariusz percepcji choroby” (BIPQ), skrócona wersja Kwestionariusza Silver Lining (SL-24), wersja dla chorych wielowymiarowego „Inwentarza pomiaru radzenia sobie ze stresem” (COPE), zestaw danych demograficznych (płeć, wiek, wykształcenie, etap choroby). Wyniki. Osoby zakażone wirusem HIV różnią się od grupy osób chorych na AIDS mniej korzystnym subiektywnym obrazem choroby. Między osobami zakażonymi wirusem HIV oraz chorymi na AIDS wykazano też istotne różnice poziomu wykorzystania dwóch strategii zaradczych tj. strategii poszukiwania emocjonalnego wsparcia oraz strategii koncentracji na emocjach i wyładowaniu. Grupa osób chorych na AIDS chętniej poszukuje emocjonalnego wsparcia u innych osób w porównaniu z grupą osób zakażonych wirusem HIV. Osoby zakażone wirusem HIV są mniej skoncentrowane na własnych emocjach w porównaniu z osobami chorymi na AIDS. W wyniku analizy okazało się także, że najwięcej psychospołecznych korzyści z chorowania badani deklarują w zakresie poprawy relacji interpersonalnych oraz w zakresie pozyskiwanych sił wewnętrznych. Wnioski. Chorzy na AIDS charakteryzują się mniej korzystnym obrazem choroby, stosują mniej korzystne strategie zaradcze ale deklarują podobne korzyści psychospołeczne z chorowania. SUMMARY Objectives. The aim of this study was to examine subjective illness perceptions, coping strategies and psychosocial benefits from illness found in patients with HIV and AIDS. Methods. The research sample consisted of 60 patients with HIV/AIDS (30 with HIV and 30 with AIDS). The following questionnaires were used in the study: the Brief Illness Perception Questionnaire (BIPQ), the Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) and the Silver Lining Questionnaire (SL-24). Patients were asked to provide demographic information such as sex, age and education. Results. The study showed significant differences in subjective illness perceptions and implementation of coping strategies between HIV-infected individuals and those suffering from AIDS. AIDS patients had less favorable illness perceptions, compared to the patients infected with HIV. Furthermore, individuals with AIDS were more likely to seek emotional support from other people compared to those with HIV. The former group was also found to be more focused on their emotional states. The study also revealed the tendency to recognize the value of interpersonal relationships and personal strengths among all the participants. These are the most important psychosocial benefits from chronic illness for them. Conclusions. Individuals infected with HIV appear to have more positive illness perceptions and coping strategies than those living with AIDS. However, both research groups declare psychosocial benefits from their illness at the same level. Słowa kluczowe: radzenie sobie / obraz choroby / HIV / AIDS / korzyści psychospołeczne Key words: coping / illness perceptions / HIV / AIDS / psychosocial benefit Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 187–192 Praca poglądowa Review © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Wortioksetyna – nowy wybór w leczeniu depresji i uogólnionego zaburzenia lękowego Vortioxetine – a new option in the treatment of depression and general anxiety disorder ADAM WYSOKIŃSKI, IWONA KŁOSZEWSKA Klinika Psychiatrii Dorosłych, II Katedra Chorób Układu Nerwowego, Uniwersytet Medyczny, Łódź STRESZCZENIE Cel. Podsumowanie dostępnych informacji na temat wortioksetyny – nowego wielofunkcyjnego leku przeciwdepresyjnego. Poglądy. Wortioksetyna jest nowym lekiem przeciwdepresyjnym o wielofunkcyjnym mechanizmie działania: inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny, agonista receptorów 5-HT1A i 5-HT1B oraz antagonista receptorów 5-HT3A i 5-HT7. Wyniki badań klinicznych potwierdzają jej skuteczność przeciwdepresyjną, zaś profil działań ubocznych ma być lepszy niż dla duloksetyny oraz wenlafaksyny. Wyniki badań nad jej skutecznością w leczeniu zaburzenia lękowego uogólnionego nie są jednoznaczne. Profil bezpieczeństwa wortioksetyny jest zbliżony do typowego dla innych leków przeciwdepresyjnych z grupy SSRI. Wnioski. Dostępne dane kliniczne nie wskazują, aby lek ten przewyższał skutecznością stosowane obecnie leki przeciwdepresyjne. W dwóch badaniach (w których stosowano dawki 2,5 i 5 mg) nie wykazano różnic względem placebo. Ponadto, wortioksetyna nie była badana w badaniach klinicznych trwających ponad 20 tygodni, dlatego też nie dysponujemy mocnymi danymi potwierdzającymi skuteczność i bezpieczeństwo tego leku w leczeniu długoterminowym. SUMMARY Objectives. The aim of this publication is to present data available on vortioxetine – a new multimodal antidepressant. Review. Vortioxetine is a new antidepressant of multimodal mechanism of action: inhibitor of serotonin reuptake, agonist of 5-HT1A and 5-HT1B receptors and antagonist of 5-HT3A and 5-HT7 receptors. Results of clinical trials confirm its antidepressant activity while its safety profile is supposed to be better than duloxetine or venlafaxine. Results of trials on its efficacy in the treatment of general anxiety disorder are inconclusive. Vortioxetine safety profile is similar to typical for other SSRI antidepressants. Conclusions. Available clinical data does not indicate that the drug is more effective than currently available antidepressants. In two studies (in which doses 2.5 and 5 mg were used) no differences versus placebo were found. Moreover, vortioxetine was not evaluated in studies of more than 20 weeks in duration, thus there is no strong evidence that confirms its efficacy and safety in long-term treatment. Słowa kluczowe: depresja / leki przeciwdepresyjne / wortioksetyna / zaburzenie lękowe uogólnione Key words: depression / antidepressants / vortioxetine / general anxiety disorder Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 193–199 Praca poglądowa Review © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Treningi kognitywne jako nowa forma terapii w schizofrenii Cognitive training as a new form of treatment in schizophrenia MAREK KRZYSTANEK1, PAWEŁ KRZYWDA1, ADAM KLASIK2, IRENA KRUPKAMATUSZCZYK1 1. Katedra i Klinika Psychiatrii i Psychoterapii, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach 2. Katedra Neuropsychologii Instytutu Psychologii Uniwersytetu Opolskiego w Opolu STRESZCZENIE Cel. Treningi kognitywne stanowią nową formę terapii zaburzeń poznawczych u osób cierpiących na schizofrenię oraz inne schorzenia neurologiczne. Wpływ farmakoterapii na funkcjonowanie poznawcze pacjentów cierpiących na schorzenia przebiegające z upośledzeniem tych funkcji jest niewystarczający. Z tego powodu rozpoczęto poszukiwanie alternatywnych metod umożliwiających uzyskanie poprawy w tym zakresie. Poglądy. Artykuł zawiera przegląd obecnie dostępnych, wiarygodnych doniesień dotyczących treningu kognitywnego oraz wskazuje ewentualne korzyści, które można uzyskać dzięki ich zastosowaniu. Wnioski. Autorzy wnioskują, iż przedstawione treningi neurokognitywne mogą być skutecznym uzupełnieniem farmakoterapii schorzeń przebiegających z upośledzeniem funkcji poznawczych m.in. schizofrenii, łagodnych zaburzeń poznawczych oraz stwardnienia rozsianego. Konieczne są dalsze badania oraz ustalenie wytycznych dotyczących częstości przeprowadzania, objętości oraz konstrukcji testów, które będą wschodzić w skład prowadzonych treningów kognitywnych. SUMMARY Objectives. Cognitive training is a new form of therapy of cognitive impairment in schizophrenia and other neurological diseases. The influence of pharmacotherapy on cognitive functioning of patients who suffer from schizophrenia is not satisfactory. This is the main reason why researchers have begun to look for alternative methods which can bring improvement in that field. Review. This article combines a review of current reliable reports on cognitive training and points to its possible benefits. Conclusions. Authors suggests, that neurocognitive training may be an effective addition to pharmacotherapy of illnesses which cause cognitive impairment e.g. schizophrenia, mild cognitive impairment and multiple sclerosis. Further research is needed to evaluate the guidelines regarding the frequency, length and construction of tests which should be included in cognitive training. Słowa kluczowe: trening kognitywny / neuroplastyczność / schizofrenia Key words: cognitive training / neuroplasticity / schizophrenia Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 201–209 Praca poglądowa Review © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Depresja a patologia osobowości w ujęciu psychodynamicznym Depression and abnormal personality in a psychodynamic perspective KATARZYNA PONIATOWSKA-LESZCZYŃSKA1, KRZYSZTOF MAŁYSZCZAK2 1. Krakowskie Centrum Psychodynamiczne, Poznań 2. Zakład Psychoterapii i Chorób Psychosomatycznych, Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Medyczny, Wrocław STRESZCZENIE Cel. Artykuł ukazuje zależność między natężeniem patologii osobowości a głębokością zaburzeń depresyjnych. Wiąże objawy depresyjne z jakością struktur i procesów psychicznych, od których zależy rozumienie dynamiki depresji i jej leczenie. Poglądy. Myślenie psychodynamiczne o zaburzeniach depresyjnych wychodzi od strukturalnej diagnozy osobowości. Poziom organizacji osobowości można określić na podstawie oceny podstawowych jakości psychicznych, takich jak: tożsamość, mechanizmy obronne, testowanie rzeczywistości, rodzaj relacji z obiektem, funkcjonowanie moralne. Wszelkie objawy pacjenta i decyzje dotyczące farmakoterapii, interwencji pomocowych, terapii rozpatrywane są przez pryzmat diagnozy strukturalnej. Artykuł pokazuje powiązanie modelu patologii osobowości Kernberga z kryteriami diagnostycznymi klasyfikacji DSM-IV. Wnioski. Depresja rozumiana jest jako reakcja na utratę obiektu. Im patologia osobowości jest mniejsza, tym bardziej stany depresyjne dotyczą realnej utraty a przeżywanie depresyjne zawiera więcej odniesień do realności. Chociaż w ujęciu objawowym zaburzenia depresyjne u osób z różnymi patologiami osobowości wyglądają podobnie, mogą być związane z różnymi procesami psychicznymi. SUMMARY Objective. This article shows the interrelation between the level of abnormality in personality and severity of depressive disorders. It correlates depressive symptoms with the quality of psychological structure and processes that determine our understanding of the dynamic of depression and its treatment. View. Psychodynamic view on depressive disorder is based on the structural personality diagnosis. According to the evaluation of basic psychological qualities such as: identity, defense mechanisms, reality testing, character of object relations, moral functioning allows us to determine level of personality organization. All of our patients’ symptoms, along with the decisions about pharmacotherapy, other helping interventions, psychotherapy must be considered based on the structural diagnosis. This article presents the interrelation between Kernberg’s abnormal personality model and the diagnostic criteria of DSM-IV. Conclusion. Depression is understood as the reaction to object loss. The lower the level of abnormality in personality, the more the depressive states are connected to the genuine loss, and depressive symptoms have more references to the reality. Although in symptomatic perspective, the depressive disorder in people with different personality disorders may seem alike, the symptoms are the result of different psychological processes. Słowa kluczowe: depresja / psychoterapia psychodynamiczna / diagnoza osobowości Key words: depression / psychodynamic psychotherapy / personality diagnosis Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 211–216 Praca kazuistyczna Case report © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Oddalenie się sprawcy wypadku drogowego: działanie w szoku czy celowe zachowanie – opis przypadku Hit-and-run: shock reaction or purposeful behavior – a case report ANNA PILSZYK, ALFREDA RUZIKOWSKA Klinika Psychiatrii Sądowej, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa STRESZCZENIE Cel. Opis przypadku mężczyzny oskarżonego o celowe oddalenie się z miejsca wypadku. Przypadek. Na podstawie dostępnego piśmiennictwa i praktyki opiniodawczej przedstawiono opis psychopatologiczny i wnioski opinii sądowo-psychiatryczno-neurologiczno-psychologicznej dotyczące sprawcy wypadku drogowego, który oddalił się z miejsca popełnienia przestępstwa. Przedstawiono także obowiązujące uregulowania prawne w tym zakresie. Komentarz. W omawianym przypadku bardzo trudno było rozstrzygnąć, czy ucieczka z miejsca popełnienia wypadku drogowego, mogła być dowodem szczególnego stanu psychopatologicznego, stanowiącego następstwo przeżytego stresu i wcześniejszych doświadczeń opiniowanego, czy też była zaplanowanym działaniem sprawcy. SUMMARY Objectives. Based on the available literature and forensic practice, the article gives a psychopathological description of a man involved in a hit-and-run accident. Legal regulations in force concerning that matter are also presented. Case report. The article describes a man who was charged with purposeful hit-and-run. Conclusions. On the basis of the analysis of the case in question it is very diffi cult to determine whether the hit-and-run accident may have been a proof of a specifi c psychopathological condition, resulting from the stress suffered and the previous experiences of the offender, or it was in fact intentional. Słowa kluczowe: wypadek samochodowy / ucieczka z miejsca wypadku / orzecznictwo sądowopsychiatryczne Key words: car accident / hit-and-run / forensic psychiatric evaluations Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 217–221 Praca kazuistyczna Case report © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Rozwarstwienie tętnicy szyjnej wewnętrznej z następową niedrożnością wewnątrzczaszkową niepowikłane udarem mózgu Dissection of the internal carotid artery followed by intracranial occlusion not complicated by a stroke ADAM WIŚNIEWSKI, BARBARA KSIĄŻKIEWICZ Klinika Neurologii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń – Collegium Medicum, Bydgoszcz STRESZCZENIE Cel. U osób w średnim wieku rozwarstwienie tętnicy szyjnej wewnętrznej jest istotnym czynnikiem etiologicznym udaru mózgu lub przemijającego niedokrwienia mózgu. Celem pracy jest opis przypadku chorej z tym rzadkim schorzeniem, u której osiągnięto dobre efekty leczenia po włączeniu leku przeciwkrzepliwego. Przypadek. U 57-letniej kobiety z bólem głowy, szyi i zespołem Hornera, bez objawów udaru mózgu rozpoznano rozwarstwienie podziału tętnicy szyjnej wspólnej i szyjnej wewnętrznej z następową niedrożnością wewnątrzczaszkową. Komentarz. Przypadek jest przykładem niepowikłanego udarem mózgu rozwarstwienia tętnicy szyjnej wewnętrznej z następową niedrożnością w odcinku wewnątrzczaszkowym i dobrym efektem leczenia antykoagulacyjnego. SUMMARY Objectives. The dissection of internal carotid artery is an important risk factor of stroke or transient ischemic attack in middle aged people. The aim of this study is to describe the case of this rare condition in which good effects of treatment have been achieved after administering anticoagulant. Case report. We report on the case of a 57-year-old woman with a headache, neck pain and the Horner syndrome, without symptoms of a stroke. We diagnosed the dissection of the common carotid artery bifurcation, followed by intracranial occlusion. Conclusions. This case is an example of carotid artery dissection, with good results of anticoagulant therapy, not complicated by a stroke. Słowa kluczowe: rozwarstwienie tętnicy szyjnej wewnętrznej / udar mózgu / niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej Key words: dissection of internal carotid artery / stroke / occlusion of internal carotid artery Postępy Psychiatrii i Neurologii 2013; 22(3): 223–224 Ocena książki Book review © 2013 Instytut Psychiatrii i Neurologii Michaela Amering, Margit Schmolke: Recovery. Das Ende der Unheilbarkeit JACEK WCIÓRKA