Pielgrzymka do Ziemi Swietej

1z4
Ogłoszenia
duszpasterskie:
25 grudnia 2007
Nasze strony
Lit urgia na dziś
Strona głów na
Czytania
Na p ie lg rz ymk ow ym s z la ku
p o Zie m i ś w ięte j
Kolęda 2008
O nas samych
Bracia
re l a c j a H a l i n y B a l c e r s k i e j
Brew iarz
Z ż ycia pa raf ii...
Parafia
'Dominik nad Dolinką'
W okresie od 23 lutego do 1 marca jubileuszowego roku 2000 grupa
mieszkańców Służewa nad Dolinką z Parafii Św. Dominika, wraz z grupami z
Tczewa i Ustki udała się do Ziemi Świętej na pielgrzymkę organizowaną przez
Duszpasterstwo Pielgrzymkowe księży Pallotynów "Apostolos" w Częstochowie.
Obraz MB Różańcow ej
o. Michał Czartoryski
Instytut Tomistyczny
Kolegium
Laikat dominikański
Żyw y Różaniec
Grupa Charytatyw na
Ośrodek inf. o sektach
Teatr Dominikański
Duszpasterstwa
Akademickie
Dorosłych
Małżeństw o i rodzina
Poziomka
Rejs
Od dawna chciałam zobaczyć własnymi oczami miejsca, w których są korzenie wiary
katolickiej i gdzie wszystko się zaczynało. Pragnienie przez długie lata nie zrealizowane,
urzeczywistniło się, kiedy w klasztorze OO. Dominikanów na Służewie podjęta została
inicjatywa zorganizowania pielgrzymki do Ziemi Świętej. Po długim locie poprzedzonym
trzygodzinną odprawą na Okęciu, autokar zawiózł nas z lotniska Ben Guriona koło Tel Awiwu
do Jerozolimy, do wygodnego hotelu. Wczesnym rankiem następnego dnia rozpoczęliśmy
naszą pielgrzymkową wędrówkę.
Fotokronika
Poznaliśmy wiele ważnych obiektów sakralnych, świętych pamiątek związanych z Panem
Jezusem i Jego Matką - Betlejem, gdzie się urodził, i Nazaret, gdzie wzrastał w domu
rodzinnym, i gdzie zaczynał swą działalność publiczną. Poznaliśmy starą Jerozolimę,
nazywaną bijącym sercem Ziemi Świętej, z jej wspaniałymi zabytkami i pamiątkami,
począwszy od Kopuły Skały na Świątynnym Wzgórzu, po Ścianę Płaczu. Wewnątrz starych
murów znajduje się wiele świętych miejsc świata chrześcijańskiego, ale także i stare bazary z
wąskimi przejściami, zatłoczone, słabo oświetlone, wypełnione wielonarodowościowym
tłumem. Pomiędzy nimi biegnie Via Dolorosa, dla świata chrześcijańskiego najsmutniejszy
trakt.
Wyspa
Śladami
Chrystusa
Z Listu Ojca św.
Jana Pawła II o
pielgrzymowaniu do
miejsc związanych z
historią zbawienia
W Jezusie z Nazaretu Bóg
przyjął cechy właściwe
ludzkiej naturze, w tym także
nieuniknioną przynależność
człowieka do określonego
narodu i określonego kraju.
(...) Fizyczna konkretność
ziemi i jej współrzędnych
geograficznych tworzy jedną
całość z realnością ludzkiego
ciała przyjętego przez Słowo.
Dlatego właśnie w
perpektywie dwutysięcznej
rocznicy Wcielenia gorąco
pragnę udać się osobiście i
modlić w najważniejszych
miejscach, które w Starym i
nowym Testamencie były
świadkami Bożych interwencji
aż po największą z nich, czyli
po Tajemnicę Wcielenia i
Paschy Chrystysa (...)
...chciałbym z okazji
Wielkiego Jubileuszu Roku
2000 w tym właśnie duchu
przejść przez ziemię śladami
historii zbawienia, na której
się ona rozwinęła.
Punktem wyjścia będą pewne
miejsca występujące często w
Starym Testamencie. Pragnę
w ten sposób ukazać, że
Kościół ma świadomość
nierozerwalnej więzi łączącej
go ze starożytnym ludem
Przymierza. (...)
Choć tak bogate znaczenie
mają dla nas te i inne miejsca
Starego Testamentu, jest
J e ro z o li m a
Codziennie tysiące pielgrzymów podążają śladem Jezusa, który tędy
szedł po śmierć męczeńską na Kalwarię. I choć nie wszystkie z
dziesięciu znajdujących się na terenie starych bazarów stacji Drogi
Krzyżowej odpowiada miejscom i zdarzeniom opisanym w Ewangelii,
wszystkie, również i te, które powstały na podstawie tradycji,
utrwaliły się i do dzisiaj istnieją. Ostatnich pięć stacji mieści się w
otaczanej przez chrześcijan najwyższą czcią Bazylice Grobu
Świętego, pozostającej pod zarządem pięciu Kościołów: katolickiego,
prawosławnego, ormiańskiego, koptyjskiego i syryjskiego.
Powszechnym obyczajem chrześcijańskich pielgrzymów jest udział w
Drodze Krzyżowej śladami Chrystusa.
Artykuły
- Jarmark 2007
- Kod da Vinci
- Pielgrzymka Białoruś 2005
- Kolęda 2005
- Jarmark 2005
- Spowiedź: grzechy czy
problemy?
Także i nasza grupa pielgrzymkowa odbyła tę Drogę. Stare zapisy mówią, że w czasach
Chrystusa stare bazary, przez które biegnie Droga Krzyżowa były podobnie, jak dziś,
terenami handlowymi. Jeśli tak było, to Syn Człowieczy, uginając się pod ciężarem krzyża,
podążał ku swemu przeznaczeniu popychany przez tłum handlarzy i gapiów, może
zniecierpliwionych większą, niż zazwyczaj, ciasnotą na wąskich uliczkach, w upale, wśród
brudu, kurzu, przykrych zapachów, wrogich spojrzeń tych, którzy widzieli w Nim przestępcę.
Ostatnia stacja Drogi Krzyżowej to sam Święty Grób w postaci marmurowej płyty
przykrywającej skałę, na której spoczywało ciało Chrystusa. Święty Grób mieści się wewnątrz
Kaplicy w Bazylice Grobu Świętego, w której liturgię mogą sprawować trzy wyznania:
greckie, ormiańskie i łacińskie.
- Z Kroniki '53
- Świeccy szafarze
- Z Kroniki '44
- Wakacje
- Św. Dominik
- Orędzie Miłosierdzia
Kontakt z Proboszczem:
proboszcz-sluzew
dominikanie.pl
Kontakt ws. strony www:
www-sluzew
Wraz z całą grupą pielgrzymkową,
uczestniczyliśmy we Mszy św. odprawianej w
Ogrodzie Getsemani u stóp Góry Oliwnej.
Szczególne to miejsce, Góra Oliwna, łączy piękno i spokój śródziemnomorskiej roślinności z
pięknem wznoszącej się po drugiej stronie doliny panoramy starej Jerozolimy. W jej niższej
części leży cmentarz otaczany przez Żydów najwyższą czcią. Tradycja żydowska głosi, że tu
właśnie zstąpi z nieba Mesjasz. W czasach współczesnych na tym cmentarzu, Żydzi chowają
swoich zasłużonych. Na stokach Góry Oliwnej znajduje się wiele pięknych kościołów,
pamiątek wydarzeń z życia Pana Jezusa: bazylika Getsemani, kościół "Pater Noster"
zbudowany w miejscu, gdzie nauczał On swych uczniów Modlitwy Pańskiej, franciszkański
kościół "Dominus Flevit" (Pan zapłakał) o architekturze w kształcie łzy, postawiony w miejscu
gdzie, jak głosi tradycja, Pan Jezus zapłakał, przepowiadając zburzenie Jerozolimy oraz wiele
dominikanie.pl
2z4
oczywiste, że rok
jubileuszowy, uroczysta
pamiątka Wcielenia Słowa,
zachęca nas do nawiedzenia
przede wszystkim miejsc, w
któych toczyło się życie
Jezusa (...)
Przejście w duchu modlitwy z
jednego miejsca czy miasta
do drugiego, poprzez
przestrzeń w szczególny
sposób naznaczoną Bożym
działaniem, nie tylko pomaga
nam przeżywać nasze życie
jako wędrówkę, ale ukazuje
nam plastyczny obraz Boga,
który poprzedza nas i idzie
przed nami, który sam podjął
wędrówkę drogami człowieka i
nie spogląda na nas z
wysoka, ale stał się naszym
towarzyszem drogi.
Pielgrzymka do miejsc
świętych staje się zatem
doświadczeniem niezwykle
doniosłym, do którego
nawiązują w pewien sposób
wszystkie inne pielgrzymki
jubileuszowe. (...)
Na szlaku tej wędrówki do
ziemi, którą Bóg wybrał aby
rozbić na niej swój 'namiot'
między nami, bardzo
chciałbym zostać przyjęty
jako pielgrzym i brat nie tylko
przez wspólnoty katolickie, z
któymi spotkam się ze
szczególną radością, ale także
przez inne Kościoły, któe od
dawna żyją nieprzerwanie w
miejscach świętych, strzegąc
ich wiernie z miłości do
Chrystusa. (...)
Nie pozostaje mi zatem nic
innego, jak zaprosić
serdecznie całą
chrześcijańską wspólnotę, aby
w duchu wyruszyła na szlak
jubileuszowej pielgrzymki.
Będzie ją można odbyć w
wielu różnych formach, któe
wskazałem w Bulli
ogłaszającej jubileusz. Z
pewnością jednak wielu
przeżyje ją wyruszając
naprawdę w drogę do miejsc,
które odegrały szczególnie
doniosłą rolę w dziejach
zbawienia. Wszyscy natomiast
musimy podjąć ową podróż
wewnętrzną, której celem jest
oderwanie nas od tego
wszystkiego - w nas i wokół
nas - co jest sprzeczne z
prawem Bożym, abyśmy byli
w stanie spotkać się w pełni z
Chrystusem, wyznając naszą
wiarę w Niego i otrzymująć
obfitość Jego miłosierdzia.
(...)
Jan Paweł II, papież
innych.
U podnóża Góry Oliwnej leży Ogród Getsemani,
miejsce, w którym Pan Jezus często przebywał z
uczniami, gdzie nauczał i odpoczywał, gdzie ostatniego
dnia przed aresztowaniem, w oczekiwaniu na
wypełnienie swego przeznaczenia przeżywał godziny
lęku, osamotnienia, rozpaczy, opuszczenia przez
bliskich. Jego uczniowie, mimo próśb, aby czuwali
razem z Nim, spali spokojnie wśród pięknej przyrody.
Uczestnicząc we Mszy św. odprawianej w tym szczególnym miejscu, trudno oprzeć się
myślom, jak łatwo jest nie odpowiedzieć na prośbę drugiego człowieka o pomoc, nie
zrozumieć, nie docenić wagi chwili, zamknąć się w swoim wygodnictwie, pozostać głuchym.
Na stoku Góry Oliwnej odnaleźć można polskie ślady. Znajduje się tu sierociniec - Dom
Opieki dla miejscowych dzieci. Prowadzą go polskie siostry elżbietanki. Obecny, piękny dom z
białego kamienia, w którym mieszkają wraz z dziećmi, został wybudowany na gruntach
stanowiących własność Watykanu.. Siostry dostały w prezencie od Ojca Świętego Jana Pawła
II kawałek tej ziemi, z przeznaczeniem na zakład opiekuńczo wychowawczy dla miejscowych
dzieci. Początkowo na podarowanej im ziemi nie było nic; także one same nic nie miały.
Mieszkały wraz z dziećmi w jaskini. Szczególnie ciężko było im zimą, ale dzieci były
zachwycone. Było im lepiej, niż w rodzinach, czy bez rodzin, na ulicy. Wkrótce zaczęły się
naciski, aby opuściły wraz z dziećmi to miejsce, wyniosły się gdzie indziej. Nie miały
pieniędzy, ani żadnych innych dóbr materialnych, miały tylko silną wolę pozostania tam,
gdzie chciał je widzieć Ojciec Święty, na stoku Góry Oliwnej. W sprawie o nadanie praw
własności groził im wyrok nakazujący rozebranie ich pierwszego domu. Wobec ich niezłomnej
woli trwania i pomocy ludzi, zapadł wyrok uznający prawo dzieci i ich opiekunek do
zachowania dachu nad głową. Z czasem siostry przystąpiły do budowy nowego domu, w
którym obecnie mieści się sierociniec. Żyje w nim w dobrych warunkach trzydzieścioro dzieci,
wyrwanych ze straszliwej biedy. Po ukończeniu szkoły średniej mogą one iść na studia,
dostać stypendia lub pójść do pracy. Celem ofiarnej pracy sióstr jest, aby wychowywane
przez nie dzieci, po osiągnięciu dorosłego wieku, pozostały tu, na tej ziemi, aby tu krzewiły
wiarę chrześcijańską. Opuszczamy piękne miejsce ciesząc się, że żyje tu i działa, wypełniając
swoją misję siostra Rafała, wraz innymi siostrami i ich podopiecznymi.
Poza murami starej Jerozolimy odwiedzamy
Wieczernik, w którym Pan Jezus spożył z apostołami
Ostatnią Wieczerzę. Tu ustanowił Sakrament
Eucharystii i Kapłaństwa. Współczesny Wieczernik
pochodzi z czasów krzyżowców, a więc
średniowiecza, został jednak zbudowany na
fundamentach znacznie starszego kościoła z
początków chrześcijaństwa.
Przez chrześcijan Wieczernik jest uznawany za Matkę wszystkich kościołów, ponieważ tu, w
Dzień Pięćdziesiątnicy nastąpiło Zesłanie Ducha Świętego i narodził się Kościół. Do
Wieczernika, który leży na stromym, skalnym zboczu, prowadzą schody z czasów Chrystusa.
Szliśmy nimi, myśląc o Tym, który prawdopodobnie wchodził tędy do Wieczernika. W
odległości 7 km na południe od Jerozolimy, na terenie Autonomii Palestyńskiej, leży Betlejem,
miejsce narodzenia Pana Jezusa. Nad grotą, w której, jak głosi najstarsza tradycja
chrześcijańska, narodził się Jezus Chrystus, wznosi się Bazylika Narodzenia, zbudowana w VI
wieku przez cesarza Justyniana Wielkiego. Miejsce narodzenia Zbawiciela oznaczone jest
srebrną gwiazdą, znajdującą się w posadzce Bazyliki. Nad nią zbudowano niewielki ołtarz. 24
grudnia na Placu Żłóbka, przed Bazyliką odbywa się uroczysta procesja. Bazylika jest we
władaniu kościołów: prawosławnego i ormiańskiego. Miasto zamieszkuje ludność arabska.
Przebywający w Betlejem podczas swej pielgrzymki do Ziemi Świętej - Ojciec Święty Jan
Paweł II, wypowiedział tu wzruszające słowa: "W tym mieście jest zawsze Boże Narodzenie,
każdy dzień jest Bożym Narodzeniem w sercu chrześcijanina."
P u st yn ia J u d z ka
W trzecim dniu naszej pielgrzymki po Ziemi Świętej oddalamy się od starej Jerozolimy.
Autokar z arabskim kierowcą wiezie nas przez Pustynię Judzką w kierunku Jerycha i nad
Morze Martwe; potem do Galilei i nad Wybrzeże Morza Śródziemnego. Zaraz za Jerozolimą
zaczyna się obszar okupowany. Jego mieszkańcy nie utracili swego statusu
narodowościowego, są Jordańczykami.
Jedziemy pustynną, turystyczną drogą pokrywającą się
ze starą drogą rzymską. Od starożytności jest to
jedyna droga przez góry Pustyni Judzkiej.Tą drogą
chodził Pan Jezus. Spotykamy namioty Beduinów. W
szałasach skleconych z kawałków dykty mieszkają
całymi rodzinami, na suchych pustynnych terenach
pozbawionych wody.
Początkowo zielone, nie wysokie wzgórza ustępują coraz wyższym pustynnym górom,
zbudowanym z osadowego margla. Wysoko, na skalnej półce, wtopiony w kolory otoczenia,
widnieje grecko-prawosławny monastyr św. Jerzego; zbudowany w V wieku, odrestaurowany
w XIX. Żyje w nim 5 mnichów.
Wąską i niebezpieczną drogą dojeżdżamy do Jerycha najstarszego miasta świata. Leży w
największej depresji, około 300 metrów poniżej poziomu morza, w odległości 10 km na
3z4
północ od morza Martwego, otoczone polami uprawnymi. Starożytne Jerycho - miasto
Herodowe, które widział Pan Jezus, przestało istnieć. Obecne, jest małym miasteczkiem
zamieszkałym przez Arabów. Kierując wzrok na zachód dostrzec można Klasztor Kuszenia na
górze o tej samej nazwie. Postawiony prawdopodobnie, w miejscu kuszenia Jezusa przez
szatana, podczas 40-dniowego postu na pustyni. Zbudowany w końcu XIX wieku, ma wiele
pięknych ikon.
G al i l ea
Z nad Morza Martwego kierujemy się na północ, do Galilei. Jedziemy wzdłuż doliny rzeki
Ismael mijając zielone żyzne tereny kontrastujące z suchą Judeą i Samarią, uprawy
winorośli, gaje oliwkowe, plantacje bananowców, migdałowców, lasy palmowe, cyprysy.
Położona na terenie Galilei Góra Tabor różni się od wszystkich innych wzgórz galilejskich.
Była uważana za górę świętą już w czasach kananeńskich. Ewangalia mówi o Górze Tabor
jako o miejscu przemienienia Chrystusa. Na szczycie Góry znajduje się Bazylika
Przemienienia. Prowadzi do niej aleja pięknych cyprysów. W czasach Konstantyna Wielkiego
istniały tam trzy kaplice dedykowane Chrystusowi, Mojżeszowi i Eliaszowi. Krzyżowcy nad
resztkami kaplic wznieśli nową świątynię i klasztor. W wieku XVIII ruiny przejęli
Franciszkanie. Nową świątynię zbudowali w latach dwudziestych naszego stulecia. Bazylika
Przemienienia nawiązuje do architektury syryjsko-romańskiej. Projektował ją i zdobił
pięknymi mozaikami włoski architekt Berluzzi.
Stolicą i największym miastem Galilei północnej jest Nazaret
nazywany "kwiatem Galilei i karmicielką Chrystusa". Leży na
żyznych terenach obfitujących zimą w deszcze. W Nazarecie
rozpoczęła się historia zbawienia. W niewielkim domu, gdzie
mieszkała Maryja pojawił się wysłaniec Boży, by oznajmić młodej
Żydówce, że Bóg wybrał Ją na Matkę swego Syna. Od Jej "tak"
zależały losy świata. Tutaj dokonała się Tajemnica Wcielenia.
Nazaret zamieszkują chrześcijanie, muzułmanie i ludność
żydowska osiedlona w latach pięćdziesiątych. Rozwój miasto
zawdzięcza chrześcijaństwu.
W centrum Nazaretu znajduje się, widoczna z każdego zakątka miasta, Bazylika
Zwiastowania, o charakterystycznej stożkowej kopule. Postawiona została na miejscu
czterech poprzednich świątyń: kościoła franciszkańskiego, świątyni krzyżowców, kościoła
bizantyjskiego i synagogi, upamiętniających ewangeliczne wydarzenie Zwiastowania.
Bazylika składa się z nałożonych na siebie kościołów: dolnego (krypty) i górnego. Kościół
górny zdobią mozaikowe obrazy - dary różnych narodów. Polski obraz Matki Boskiej
Częstochowskiej, znajduje się w prawej nawie górnego kościoła. Po drugiej stronie placu jest
kościół św. Józefa, zbudowany w 1914 r, jak głosi tradycja, na miejscu domu św. Józefa,
opiekuna Jezusa. W krypcie świątyni zachowało się baptysterium używane przez pierwotną
wspólnotę chrześcijańską. Jest też w Nazarecie, w starej, arabskiej części miasta, mały
kościół św. Gabriela. Zbudowany w XVIII wieku nad kaplicą "Przy źródle Maryi" z czasów
krzyżowców, należy do prawosławnych Greków. W krypcie kościółka znajduje się źródło,
przy, którym, jak głosi tradycja, Archanioł Gabriel pozdrowił Maryję, kiedy czerpała wodę ze
źródła.
Z działalnością Pana Jezusa kojarzy się zwłaszcza Jezioro Galilejskie (Genezaret) i jego
okolice, gdzie najczęściej przebywał ze swymi uczniami - apostołami i gdzie uczynił osiem, z
jedenastu swych najbardziej znanych cudów. Jezioro Galilejskie pochodzenia wulkanicznego,
jest jedynym w Izraelu jeziorem wody słodkiej. Leży w depresji, 210 m poniżej poziomu
morza. Liczy 12 km długości i 4 km szerokości. Nazywane jest także "Morzem Tyberiadzkim".
Zaopatruje w wodę pitną miasta w Izraelu. Na północno - zachodnim brzegu leży Tabgha, po
arabsku "Siedem źródeł". Blisko brzegu jeziora, na skale jest niewielki kościół Rozmnożenia
Chlebów i Ryb. Zbudowano go na fundamentach świątyni z V wieku, pod którą znaleziono
resztki pierwszego kościoła z kamieniem, na którym Pan Jezus miał położyć bochenki chleba i
ryby. Na podłodze jest słynna mozaika z V wieku przedstawiająca kosz chlebów i ryby, jako
symbol Eucharystii. Kamień wspomina Egeria z IV wieku: "kamień, na którym Pan położył
chleby stał się ołtarzem."
Na północnej stronie Jeziora Galilejskiego leży
Kafarnaum centrum działalności Jezusa w Galilei.
Tutaj nauczał, uzdrawiał chorych, czynił cuda. Dom
Piotra w Kafarnaum stał się domem Jezusa, jak
zaświadcza św. Mateusz. Pod fundamentami bazyliki
bizantyjskiej znaleziono ślady kultu. Na resztkach
tynków są widoczne graffiti z wezwaniami do Jezusa
i św. Piotra.
Na północnej stronie Jeziora Galilejskiego leży Kafarnaum centrum działalności Jezusa w
Galilei. Tutaj nauczał, uzdrawiał chorych, czynił cuda. Dom Piotra w Kafarnaum stał się
domem Jezusa, jak zaświadcza św. Mateusz. Pod fundamentami bazyliki bizantyjskiej
znaleziono ślady kultu. Na resztkach tynków są widoczne graffiti z wezwaniami do Jezusa i
św. Piotra. W IV wieku wybudowano tu synagogę z białych bloków kamiennych. Niektóre jej
części dobrze zachowały się do naszych czasów. Synagoga była świadectwem zamożności
wznoszącej ją wspólnoty judeo-chrześcijańskiej. Odnaleziono trzy poziomy starych synagog.
W jednej z niższych (starszych) bywał Pan Jezus. Miało w niej miejsce pierwsze publiczne
wystąpienie Jezusa. Wędrowaliśmy po tym starożytnym mieście poruszeni dowodami ludzkiej
obecności Pana Jezusa i apostołów, i pięknem tego miejsca. Budowle z przed dwóch tysięcy
lat przysłaniały palmy i bujnie kwitnące wysokie krzewy. Tuż nad jeziorem wznosi się Kościół
Prymatu św. Piotra, zbudowany w 1934 roku, z miejscowego czarnego bazaltu. Stoi na
fundamentach konstrukcji bizantyjskiej, wewnątrz znajduje się skała zwana "Mensa Christi" -
4z4
stół Chrystusa. Mała świątynia zanurzona w wodach jeziora upamiętnia nadanie św. Piotrowi
prymatu władzy pasterskiej.
(Poznaliśmy położoną na zachodnim brzegu Jeziora, piękną Tyberiadę, zbudowaną w I wieku,
nazwaną imieniem rzymskiego cesarza Tyberiusza. Przez kilka stuleci była największym
centrum judaizmu, jednym z czterech świętych miast. Obecnie jest pięknym, nowoczesnym
kurortem zbudowanym wokół ciepłych źródeł leczniczych.)
W gorące lutowe popołudnie przyjechaliśmy do Kany Galilejskiej. Kana jest wioską arabską
położoną blisko Nazaretu. Tutaj na przyjęciu weselnym Pan Jezus zamienił wodę w wino.
Wielkie stągwie do wody w kościele Franciszkanów przypominają miejsce, gdzie Pan Jezus
dokonał tego pierwszego cudu. Aramejski napis na mozaice wskazuje, że był tu pierwszy
kościół-synagoga z II/III wieku, należący do Żydów chrześcijan.
Żegnamy piękną Galileę. Przed nami końcowy etap pielgrzymiej wędrówki - wybrzeże Morza
Śródziemnego: Hajfa, miasto portowe zbudowane na stokach Góry Karmel, Cezarea,
zbudowana w I wieku przez Heroda Wielkiego, który przekształcił mały port grecki w jeden z
największych portów cesarstwa rzymskiego. Tutaj krzyżowcy w XII wieku, po odbiciu miasta,
znaleźli puchar z zielonego szkła uznany za świętego Graala, naczynie, z którego Pan Jezus
pił wino podczas Ostatniej Wieczerzy. Z antycznego miasta pozostał akwedukt i amfiteatr
oraz synagoga z IV w. Chrześcijaństwo rozwinęło się tu bardzo wcześnie dzięki św. Piotrowi i
św. Pawłowi. Św. Paweł był tu więziony przez dwa lata, stąd wyruszał w podróże misyjne i
tutaj, jak sądzi się, powstał najpiękniejszy poemat: Hymn o miłości z Pierwszego Listu do
Koryntian.
Halina Balcerska
Tekst zaczerpnięto z: "Dominik nad Dolinką - Pismo Parafii św. Dominika w Warszawie", nn.30-31, 2000.
Do góry ^
14/Oct/2006