1.3. Środowisko naturalne i jego ochrona Region jarosławski leży we wschodniej części Kotliny Sandomierskiej, a dokładnie na obszarze Pogórza Rzeszowskiego i Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, które przecina Dolina Dolnego Sanu. Pogórze Rzeszowskie, zwane w tej części niekiedy Pogórzem Jarosławskim, obejmuje południowo-zachodnią część regionu. Tworzy je obszar łagodnych wzniesień stanowiących pewnego rodzaju teren przejściowy pomiędzy Kotliną Sandomierską a Pogórzem Dynowskim. Pogórze Rzeszowskie zbudowane jest z kilku pasm wzniesień sięgających do około 230 m. n.p.m. W wielu miejscach wzniesienia rzeźbią charakterystyczne dla obszarów lessowych głębokie wąwozy zwane tu wądołami. Środkiem regionu z południowego wschodu na północny zachód przewija się piękna rzeka San, wzdłuż której ukształtowało się szerokie obniżenie tworzące mezoregion nazywany Doliną Dolnego Sanu, a dawniej również Nadsaniem. Na wschód od doliny Sanu, aż po wał Roztocza rozpościera się Płaskowyż Tarnogrodzki. Powierzchnię tego mezoregionu kształtują obszerne faliste płaskowyże (wysoczyzny) wyniesione 220-280 m n.p.m. oraz rozległe obniżenia. Urodzajne mady nadsańskie oraz lessy Pogórza Rzeszowskiego sprawiają, że większość regionu jarosławskiego jest od dawna objęta intensywną gospodarką rolną. Krajobraz posiada tu charakter wybitnie kulturowy, a środowisko przyrodnicze zatraciło w dużej mierze swoje naturalne cechy. Główny jego element stanowią użytki rolne oraz zbiorowiska roślinne. Region jarosławski leży niemal w całości w obrębie środkowoeuropejskiej prowincji nizinnowyżynnej. Cała środkowa część regionu pozbawiona jest lasów. W zależności od charakteru podłoża i poziomu rosną na tym terenie w niedużych skupiskach lasy mieszane, posiadające drzewostan wielogatunkowy złożony z sosny, dębu i buka z domieszką innych gatunków drzew liściastych i szpilkowych. Osobliwe środowiska przyrodnicze tworzą tu starorzecza. Rośnie tu tatarak zwyczajny i trzcina pospolita, grzybień biały i grążel żółty. Na łąkach Nadsania, oprócz pospolitych dla tego środowiska gatunków traw i roślin można spotkać gatunki rzadkie i chronione. W zależności od stopnia zalesienia i intensywności gospodarki rolnej występuje różnorodność i bogactwo fauny. Teren, na którym położone jest miasto nie należy do zasobnych w surowce naturalne. Występują tu kruszywa naturalne - piaski i żwir w dolinie Sanu, złoża lessowe - na całym terenie miasta, surowiec budowlany do produkcji cegły ceramicznej i gaz ziemny. Gleby należą do typu czarnoziemów, zaliczane są do I-II klasy bonitacyjnej. Klimat Jarosławia kształtowany jest pod wpływem nizinnej strefy klimatycznej Pogórza Karpackiego, charakteryzuje się średnią temperaturą roku 7-8°C. Wielkość opadów podobnie jak na terenie województwa podkarpackiego waha się od 6,5 mm w październiku do 170,60 mm w lipcu. Amplituda temperatur 21-22°C wskazuje na znaczny kontynentalizm klimatu, uwarunkowany odległością od morza oraz brakiem większych zbiorników wodnych śródlądowych. Dominują wiatry z kierunków zachodnich, średnie zachmurzenie około 63% pokrycia nieba. Ciśnienie atmosferyczne średnie wynosi 1017 hPa. Miasto położone jest w przedziale wysokości 170 - 220 m n p m. W granicach miasta na długości 5 km przepływa rzeka San. Jest ona źródłem zaopatrzenia mieszkańców Jarosławia w wodę pitną, ale także odbiornikiem ścieków komunalnych. Eksploratorem ujęcia wody dla miasta Jarosław jest Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Jarosławiu Sp. z o.o. Od 2004 roku Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie prowadzi monitoring wód powierzchniowych płynących wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia. W 2006 roku badaniami objęto m.in. punkt pomiarowo-kontrolny położony powyżej i poniżej głównego ujęcia Jarosławia. Wykres 3. Klasyfikacja ogólna wód rzeki San w 2006 r. 78,40% III klasa 11,00% II klasa 10,60% IV klasa Źródło: WIOŚ Rzeszów Tabela 2. Klasyfikacja ogólna jakości wód w zlewniach Sanu w Jarosławiu badanych w 2006 r. Punkt pomiarowo - kontrolny LP Klasa jakości wód Rzeka Nazwa Km 2004 2005 2006 1 San Powyżej Jarosławia 124,8 III III III 2 San Poniżej Jarosławia 109,8 III IV III Źródło: WIOŚ Rzeszów Monitoring wód Sanu w okolicach Jarosławia w 2006 r. wykazał, że zarówno w punkcie Powyżej jak i Poniżej Jarosławia woda osiągnęła trzeci, tj. zadowalający stopień jakości. Oznacza to, że spełnione są wymagana dla zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia po jej uprzednim wysokosprawnym uzdatnieniu chemicznym i fizycznym. W stosunku do lat poprzednich poziom zanieczyszczenia wód uległ obniżeniu. PWiK w Jarosławiu- jednostka Urzędu Miasta zarządza oczyszczalnią ścieków, która została z modernizowana w latach 2005-06 celem dostosowania jej do standardów unijnych oraz zwieszenia przepustowości z 14.500 m3 do 20.400 m3. Umożliwi to oczyszczanie ścieków nie tylko z terenu miasta Jarosławia ale również z gmin położonych wzdłuż rzeki San. Pozwoli to na pełne wykorzystanie mocy oczyszczalni, której rezerwa wynosi obecnie ok. 50%. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie bada także zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego. W Jarosławiu punkt pomiarowy dwutlenku siarki i dwutlenku azotu znajduje się przy ulicy Grunwaldzkiej. W 2006 roku stężenie dwutlenku siarki w powietrzu atmosferycznym kształtowało się na poziomie 5,5 μg/m3, co oznacza, że nie stwierdzono przekroczeń dopuszczalnej normy 24-godzinnej. Wykres 4. Stężenia dwutlenku siarki w wybranych miastach woj. podkarpackiego w 2006 r. 16 14 12 10 8 6 4 2 Tarnobrzeg Św. Barbary Dębica Parkowa Jarosław Grunwaldzka Nisko Szklarniowa Mielec Grunwaldzka Jasło Floriańska Sanok Jana Pawła II Rzeszów Szopena Przemyśl Plac Dominikański Sanok Jezierskiego Krosno Lewakowskiego 0 Źródło: WIOŚ Rzeszów Wskaźnik zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem azotu w punkcie pomiarowym w Jarosławiu był w 2006 r. najwyższy w skali województwa i wynosił 32,6 μg/m3. Zgodnie z kryterium ochrony zdrowia stężenia średnioroczne NO2 na stacji w Jarosławiu mieściły się w górnej granicy dopuszczalnej normy (81,5%). Wykres 5. Stężenia dwutlenku azotu w wybranych miastach woj. podkarpackiego w 2006 r. 35 30 25 20 15 10 5 Sanok Jezierskiego Mielec Grunwaldzka Dębica Parkowa Sanok Jana Pawła II Jasło Floriańska Rzeszów Szopena Krosno Lewakowskiego Przemyśl Plac Dominikański Nisko Szklarniowa Tarnobrzeg Św. Barbary Jarosław Grunwaldzka 0 Źródło: WIOŚ Rzeszów Badania powietrza atmosferycznego prowadzone w 2006 roku, podobnie jak analiza wyników w ocenie rocznej za 2006 rok dowiodły, że największy problem spośród wszystkich zanieczyszczeń, które objęto pomiarami w województwie podkarpackim, stanowi pył zawieszony PM10. Ocena zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego pyłem PM10 prowadzona była w układzie strefowym. Jarosław należący do strefy jarosławsko-lubaczowskiej określono na podstawie danych o emisji pyłu oraz wyników dwuletnich pomiarów PM10 jako rejon, gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo przekroczenia dopuszczalnych wartości. Do głównych emitorów zanieczyszczeń na terenie Jarosławia zaliczają się kotłownie komunalne, środki transportu oraz zakłady przemysłowe tj.: Huta Szkła Owens Illinois Polska Sokołów S.A. Oddział Zakłady Mięsne Jarosław. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej S.A Spółdzielnia Mieszkaniowa Jarosław Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. Dla poprawy jakości powietrza atmosferycznego konieczna jest modernizacja kotłowni osiedlowych, zarządzanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową Jarosław i Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej sp. z o.o. w Jarosławiu wraz z przejściem na paliwo ekologiczne. Dla obniżenia zanieczyszczeń w centrum miasta koniecznym jest zmniejszenie natężenia ruchu samochodowego, poprzez wybudowanie obwodnicy i odciążenia centrum miasta od ruchu tranzytowego, który systematycznie się zwiększa. Szereg problemów związanych z gromadzeniem i unieszkodliwianiem odpadów komunalnych znalazło rozwiązanie w ustawie o utrzymaniu czystości w gminach, obowiązującej od 1 stycznia 1997 roku. Ustawa ta wprowadza powszechny obowiązek gromadzenia i unieszkodliwiania odpadów przez właścicieli nieruchomości poprzez posiadanie stosownych umów z Zakładem Oczyszczania Miasta lub innymi właściwymi jednostkami. Wprowadzenie ustawy wpłynęło na zmniejszenie ilości dzikich wysypisk w mieście. Nie oznacza to jednak braku problemów z utylizacją odpadów. Aby usprawnić działania nakierowane na ochronę środowiska władze miasta uchwaliły, a obecnie wdrażają Program Ochrony Środowiska dla Miasta Jarosławia na lata 2004-2011. Przedsięwzięcia związane z ochroną środowiska zapisane w programie obejmują przede wszystkim poprawę stanu środowiska, racjonalne gospodarowanie zasobami, w tym ograniczenia materiałochłonności, wodochłonności, energochłonności i emisji zanieczyszczeń. Strategicznym celem polityki ekologicznej jest ograniczanie szkodliwych czynników wpływających na zdrowie i zapobieganie zagrożeniom zdrowia. Dlatego bardzo duże znaczenie ma poprawa stanu powietrza atmosferycznego, ochrona przed chemicznym zanieczyszczeniem gleb i wód gruntowych, odpady komunalne i przemysłowe, hałas, promieniowanie elektromagnetyczne, zapobieganie nadzwyczajnym zagrożeniom środowiska. Istotną częścią środowiska naturalnego w mieście jest zieleń. Zieleń miejską można pogrupować na trzy sfery: parki miejskie i tereny rekreacyjne, zieleń w pasach drogowych ulic i zieleń izolacyjna, zieleń na obszarach pozostających we władaniu osób fizycznych. Istotnym zadaniem władz miasta jest utrzymanie Parku Miejskiego im. Bohaterów Monte Casino, położonego w kwaterach ulic Bandurskiego, Konfederackiej, Raszyńskiej, Kraszewskiego. Park Miejski wpisany do rejestru zabytków. W związku z rozprzestrzenianiem się zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej w rejonie parku, został on w ostatnich latach poważnie zdewastowany. Stary drzewostan wymaga stałej pielęgnacji i odnawiania. Zabezpieczeń wymaga stary drzewostan w zabytkowej alei. Systematycznie dosadza się drzewa. W ramach utrzymania parku wykonuje się pielęgnację zieleni, alejek, ławek. Drugim parkiem w mieście, o znacznie mniejszej powierzchni, jest park przy ul. Czesławy Puzon ps. „Baśka”. Systematycznie dokonuje się tu dosadzeń drzew, pielęgnacji zieleni, ławek i fontanny. Utrzymaniem i konserwacją zieleni w pasach drogowych zajmują się zarządcy dróg. 1.4. Walory historyczno – kulturowe W kategorii zabytkowych układów urbanistycznych i ośrodków kulturotwórczych Jarosław sprawuje niekwestionowany prymat obok Łańcuta, Przemyśla, Krosna, Sanoka czy Rzeszowa. Charakterystyczne jest czytelne średniowieczne rozplanowanie zabudowy połączone z cechami miast nowożytnych i kameralną zabudową willową. Ratusz Potwierdzony źródłowo w XV wieku, zapewne drewniany, gotycki. Według niepełnych badań architektonicznych obecnie istniejącego obiektu, najstarsza jego część pochodzi z pocz. XVII wieku. Po pożarze w 1625 roku przebudowany jako piętrowa barokowa budowla. Rysunek 5. Ratusz w Jarosławiu Źródło: www.wikipedia.pl Znacznie zdewastowany w czasie użytkowania na magazyny wojskowe. W 1852 roku został wykupiony przez miasto od rządu austriackiego i odnowiony. Gruntowna przebudowa miała miejsce w latach 1895-96 według projektów Dolińskiego i Kotłowskiego w charakterze neorenesansowym, zachowanym do dziś. W 1900 roku od strony wschodniej dobudowano areszt miejski, a w 1909 skrzydło zachodnie, kopiujące istniejący wygląd zewnętrzny. Kamienica Orsettich Jedna z najpiękniejszych kamienic mieszczańskich w Polsce z XVI - XVII wieku. Usytuowana przy rynku, stanowi dziś jedno z cenniejszych muzeów wnętrz zabytkowych. i zmieniająca swych właścicieli, zatrzymała jednak dominujące piętno późnego renesansu. Przebudowywana Rysunek 6. Muzeum - Kamienica Orsettich w Jarosławiu Źródło: Urząd Miasta Jarosławia 2008 Nazwa Kamienica Orsettich datuje się od czasów zasadniczej jej przebudowy oraz nadania cech późnego renesansu manierystycznego, jako dominanty, przez ówczesnego właściciela Wilhelma Orsettiego, kupca i bankiera krakowskiego. Cerkiew Jednym z najważniejszych zabytków Jarosławia jest Cerkiew konkatedralna pw. Przemienienia Pańskiego – relikt murowanego budownictwa cerkiewnego. Znajduje się na terenie Zamku Tarnowskich i Jarosławskich z XV wieku. Rysunek 7. Cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu Źródło: www.wikipedia.pl Zbudowana w latach 1717 - 1747, głównie z fundacji Wapińskich, mieszczan jarosławskich. Przebudowana w latach 1911 - 1912 przez Mieczysława Dobrzańskiego na trzynawową, w charakterze pseudobizańtyńskim. Na elewacji frontowej znajduje się rzeźba Orkusiewicza Ukrzyżowanie. Klasztor Sióstr Benedyktynek Kościół p.w. św. Mikołaja i Stanisława biskupa, budowany w latach 1614 - 1624. Jednonawowy na planie krzyża, przez dobudowę kaplic i wież zamknięty na rzucie prostokąta. Portal z 1621 roku przeniesiony z elewacji zachodniej po 1635 roku. Z dawnego wnętrza pozostała bardzo bogata dekoracja sztukatorska. Rysunek 8. Kościół św. Mikołaja i Stanisława Biskupa w Jarosławiu Źródło: www.wikipedia.pl Skrzydło północne Klasztoru budowane było równolegle z kościołem. Zespół klasztorny opasany został murami z 8 basztami i wieżą bramną. Kasata józefińska objęła również w 1782 roku opactwo pp. benedyktynek. Kościół zamieniony został na magazyn, klasztor na koszary. Wspaniałe wyposażenie kościoła i majątek klasztorny uległy konfiskacie. W czasie I wojny światowej zespół znacznie zniszczony, odbudowany w okresie międzywojennym. W czasie II wojny światowej teren opactwa był miejscem straceń. Kolegiata Bożego Ciała Zbudowany w latach 1582 - 1594 prawdopodobnie według planów Józefa Bricciusa, przy budowie czynny był Stefan Murator z Jarosławia. Renesansowy, pierwotnie jednonawowy z transeptem, przebudowany po pożarach 1600 i 1625 roku. Dobudowa kaplic i kruchty miała miejsce w latach 1616 - 1628. W 1722 roku przed kościołem ustawiono rzeźby Tomasza Huttera (obecnie kopie). Niezwykle bogate wyposażenie kościoła uległo konfiskacie po kasacji zakonu jezuitów. Po zamknięciu kolegiaty w 1804 roku jest to kościół parafialny. Przeniesione z kolegiaty zabytkowe wyposażenie uległo zniszczeniu w wyniku pożaru w 1862 roku. Rysunek 9. Kolegiata Bożego Ciała w Jarosławiu Źródło: www.wikipedia.pl Dawne Kolegium Jezuitów - budowę rozpoczęto w 1580 roku, pracami kierował Józef Briccius. Pierwotnie był to związany z kościołem czworobok, dwukondygnacyjnymi krużgankami otwarty na wewnętrzny dziedziniec. Po kasacie zakonu budynki kolegium zajęte zostały na magazyny wojskowe i koszary. Spalone w czasie II wojny światowej trzy skrzydła rozebrano. Obecnie z dawnych zabudowań pozostało jedno skrzydło mieszczące parafię. Pozostałe cenne zabytki Jarosławia to m.in.: Kamienica Królowej Marysieńki (Rynek 11) Kamienica Rydzikowska (Rynek 14) z Podziemną Trasą Turystyczną Kamienica mieszczańska Rynek 6 Synagoga (Pl. Bóżnic) Relikty Bramy Krakowskiej i murów obronnych z XVI wieku (ul. Grodzka) Kościół św. Ducha (ul. Grunwaldzka 10) Kościół i Klasztor Reformatów (ul. Jana Pawła II 14) Dawny gmach Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" (Pl. Mickiewicza 6). Miejska wiata targowa (ul. Grodzka 1) Kaplica i Klasztor Sióstr Niepokalanek (ul. Głęboka). Bazylika Matki Bożej Bolesnej i Klasztor Dominikanów (ul. Dominikańska 25). Stary Cmentarz (ul. Cmentarna). Władze miejskie planują w roku 2008 rozpoczęcie inwestycji związanej z modernizacją płyty Rynku. Koncepcja modernizacji jest opracowana i zatwierdzona przez Konserwatora Zabytków. Wykonane zostaną takie prace jak: wymiana nawierzchni na materiały naturalne, zmiana oświetlenia i uzbrojenie podziemne.