Agresja - ale skąd

Agresja – ale skąd.
U dzieci w wieku przedszkolnym w każdym
prawie przypadku zachowanie agresywne jest
sygnałem, że znajduje się ono w sytuacji
trudnej w której samo sobie nie poradzi.
Przede wszystkim należałoby usunąć przyczyny
zachowań agresywnych, najczęściej jest to
niemożliwe, ale przynajmniej warto pamiętać, że:
• Każde zachowanie dorosłego wobec
dziecka jest wzorem, jaki ono naśladuje;
• Jeżeli chcemy wykluczyć określone
zachowanie, należy się na nim
koncentrować,
natomiast
jeżeli
chcemy
wzmocnić
jakieś
zachowanie
powinniśmy je zauważyć i mówić o
nim;
• Lepiej udawać, że nie słyszymy
niegrzecznego odzywania się do
dorosłego,
odwrócić, się, gdy dziecko robi coś,
co nam się nie podoba, a gdy jest to
nie
możliwe lepiej jest powiedzieć po
prostu nie podoba mi się twoje
zachowanie,
niż
własnym
zachowaniem
agresywnym wzmacniać reakcje
dziecka. Każde dziecko chce być
pozytywnie oceniane i jeśli zobaczy,
zacznie powtarzać to po to, aby zasłużyć
na pozytywną ocenę dorosłych.
Możemy dziecko sprowokować do zabawy
*„Wyobraź sobie że jesteś mamą spaliło Ci się
cisto, a za chwilę przyjdą goście”
*”wyobraź sobie jesteś tatą śpieszysz się do
przedszkola na przedstawienie i nagle psuje Ci się
samochód” – zadajemy pytanie co czujesz.
Podczas tej zabawy znaleźć mogą państwo
odpowiedź na proste pytanie „W jaki sposób
okazuje złość przy dziecku”
Pamiętajmy:
„Dziecko nie bawi się dlatego, że jest dzieckiem,
ale bawi się dlatego by stać się dorosłym”
Dzieci często bywają sfrustrowane i miewają
napady złości skierowane przeciw innym
dzieciom, a także dorosłym. Zamiast okazywać
to krzykiem, biciem i kopaniem innych albo
rozrzucaniem przedmiotów, mogą państwo w
łatwy sposób zabawić się z dzieckiem
odreagować negatywne uczucia poprzez
tłuczenie gliny, jej wałkowanie, ugniatanie,
malowanie z rozmachem na dużym arkuszu
papieru.
W ten sposób intensywność uczuć dziecka
stopniowo maleje, a coraz bardziej zaczyna go
pochłaniać sama praca. Bardzo ważne jest
zwracanie uwagi na zachowanie dziecka, oraz
wspólna zabawa.
Proponuje również państwu zastosować
szereg różnorodnych gier i zabaw przeciwko
agresji.
Gry i zabawy przeciwko agresji pozwalają
dziecku dostrzec w sobie agresywne uczucia i
wyrazić je, rozpoznać przyczyny wściekłości i
agresji, uczyć się lepiej rozumieć odczucia
swoje i innych ludzi. Za pośrednictwem gier i
zabaw przeciwko agresji możemy uczyć dzieci
opanowywać i przezwyciężać złość i agresję,
budować poczucie własnej wartości i silnej
osobowości,
nawiązywać
kontakty
nie
agresywne i pokojowo rozwiązywać konflikty.
Sami przede wszystkim pamiętajmy że
dziecko jest obok nas i starajmy się nasze
konflikty rozwiązywać w sposób spokojny, aby
nauczyć dziecko podobnego podejścia do
konfliktu.
Jeśli chcemy karać dziecko za złe zachowanie
pamiętajmy o tym aby nie zwlekać z
wymierzeniem kary, ponieważ dziecko nie
zrozumie za co jest ukarane. Zwracajmy się
bezpośrednio do dziecka.
Pamiętajmy również o konsekwencji naszych
działań „Jeśli we wtorek dozwolone jest to, co w
poniedziałek było zabronione, to trzeba być
bardzo nierozsądnym, aby w środę znowu tego
nie spróbować.
Zachęcam do literatury:
 „Agresja w przedszkolu” – Gabriele
Haug – Schnabel.
 „10 błedów popełnianych przez dobrych
rodziców” – Kewin Stede.
 „Gry i zabawy przeciwko agresji” – R.
Portman
 „Małe dzieci – duże uczucia” – H. Baum
Przygotowała i zebrała na podstawie powyższej
literatury: Lewandowska Monika