ZASADY UDZIELANIA POMOCY PRZEDLEKARSKIEJ Znajomość

ZASADY UDZIELANIA POMOCY PRZEDLEKARSKIEJ
Znajomość sposobów udzielania pierwszej pomocy jest zawsze potrzebna,
a wyjątkowego znaczenia nabiera w razie masowych strat sanitarnych, jakie mogą zaistnieć
w rejonach porażenia. Podstawowym zadaniem pierwszej pomocy jest utrzymanie przy życiu
poszkodowanego oraz zapobieżenie dalszym powikłaniom.
Pomoc ta może obejmować następujące zabiegi:
-
zabezpieczenie poszkodowanego przed dodatkowymi urazami,
-
zatamowanie krwawienia (doraźny opatrunek uciskowy),
-
zapewnienie drożności dróg oddechowych (usunięcie ciał obcych z ust),
-
sztuczne oddychanie metodą "usta-usta" i "usta-nos",
-
zewnętrzny masaż serca,
-
założenie opatrunku na miejsce zranienia,
-
uruchomienie złamań (za pomocą środków podręcznych),
-
oczyszczenie skażonych powierzchni ciała i odzieży,
Wykonanie czynności składających się na pierwszą pomoc zmniejsza śmiertelność,
zapobiega ciężkim powikłaniom (wstrząsom, zakażeniom).
ZŁAMANIA KOŚCI KOŃCZYN, ZWICHNIĘCIA I SKRĘCENIA STAWÓW
Pierwsza pomoc polega na:
-
unieruchomieniu kości i stawów w celu uniemożliwienia ruchów
w uszkodzonych stawach lub miejscach złamań, ograniczenia ruchów mięśni,
-
wykonując unieruchomienie kończyny z powodu złamania kości, należy
unieruchomić dwa stawy sąsiadujące ze złamaniem (powyżej i poniżej miejsca
złamana),
-
w przypadku zwichnięcia lub skręcenia stawów wystarczy unieruchomienie
uszkodzonego stawu,
-
do unieruchomienia używamy: szyny Kramera, deski, laski, kije, które powinny
być owinięte miękkim materiałem,
-
w przypadku braku środków unieruchamiających można uzyskać częściowe
unieruchomienie przymocowując uszkodzoną kończynę dolną do zdrowej,
-
uszkodzone ramię do tułowia.
RANY
Rozróżniamy rany: cięte, kłute, szarpane, tłuczone, kąsane, postrzałowe.
Pierwsza pomoc polega na:
-
nałożeniu opatrunku (kilka warstw gazy jałowej, na to warstwę waty lub ligniny,
wszystko to okręcamy opaską gazową lub chustą trójkątną),
-
przed
nałożeniem
opatrunku
oczyścić
okolice
rany
z
widocznych
zanieczyszczeń.
OPARZENIA
Przed przystąpieniem do udzielania pomocy należy:
-
odsłonić miejsce oparzone zdejmując delikatnie lub rozcinając odzież,
przylepionej odzieży nie wolno odrywać od skóry, a okroić wokół oparzenia,
-
zdjąć z miejsc oparzonych obrączki, pierścionki, bransolety, naszyjniki itp.,
-
rozpocząć chłodzenie oparzonych miejsc chłodnym płynem (zimną wodą)
i kontynuować to co najmniej 10 min. Nie można dopuścić jednak do wychłodzenia
ratowanego - przy dużej powierzchni oparzonej, chłodzenie przerwać wcześniej,
-
oparzone miejsce chronić przed kontaktem z ziemią, osłonić jałowym
opatrunkiem (oparzenia twarzy nie muszą być osłaniane),
-
w razie braku jałowego opatrunku użyć czystego prześcieradła lub folii z rolki,
-
zapewnić szybką pomoc medyczną.
ATAK SERCA
Osoba z atakiem serca może się skarżyć na ból w klatce piersiowej, promieniujący do
barków i rąk (zwłaszcza lewej), a także na uczucie gniecenia w klatce piersiowej
i trudności w oddychaniu:
-
chory kurczowo ściska z bólu klatkę piersiową, ma trudności w oddychaniu,
jest blady i zlany zimnym potem. Może się też przewrócić.
Sprawdzamy obecność oddechu oraz tętno i w razie potrzeby rozpoczynamy
resuscytację,
-
jeśli chory jest przytomny, sadzamy go z nogami zgiętymi w kolanach.
Rozpinamy ciasne części garderoby, staramy się go uspokoić. Jak najszybciej
zawiadamiamy pogotowie lekarskie zaznaczając, że istnieje możliwość zawału serca,
-
co kilka minut kontrolujemy obecność tętna i stan ogólny chorego. Otwieramy
okno, zapewniając dopływ świeżego powietrza. Staramy się zachować spokój
i utrzymać gapiów z dala od chorego,
-
jeśli chory ma przy sobie odpowiednie leki, np. stosowane w chorobie
niedokrwiennej serca, to powinien je przyjąć zgodnie z wcześniejszymi
zaleceniami. Czasami pomocne jest podanie kwasu acetylosalicylowego
(Aspirin, Polopiryna) rozpuszczonego w szklance wody lub w tabletkach do
rozpuszczenia w ustach. Obserwujemy chorego i zapamiętujemy zachodzące
zmiany.
Nasze informacje mogą się okazać cenne dla przybyłego lekarza.