karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 1 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { i wskazówka [ Histori´ pa∏acu poznasz, gdy opis poni˝szy uzupe∏nisz! Pomogà Ci w tym ilustracje. I etap II etap III etap IV etap Wstaw: skrzyd∏o, entre cour et jardine, galeria, korpus, alkierz, wie˝a, he∏m I etap 1677–79 W 1677 r. towarzysz broni króla Jana III Marek Matczyƒski naby∏ za kwot´ 43 tysi´cy z∏ „w dobrej monecie” Milanów i przekaza∏ zakupione dobra Sobieskiemu. Nazw´ w∏oÊci zmieniono na Villa Nova i wkrótce spolszczono na znany do dzisiaj Wilanów. Poczàtkowo król Jan III nakazał wzniesienie dworu szlacheckiego o czterech …….........…., by przypodobaç si´ gustom wybierajàcej go szlachty, mieszkajàcej w podobnych rezydencjach. II etap 1681–1682 Jednak skromny szlachecki dwór nie spe∏nia∏ oczekiwaƒ i potrzeb Jana III, dlatego wkrótce zosta∏ rozbudowany. Do …............…. g∏ównego dostawiono dwie ……….......… ogrodowe i zamkni´to od pó∏nocy i po∏udnia dwiema .......…….., w których umieszczono skarbce. Korpus g∏ówny pa∏acu zyska∏ pó∏pi´tro. Entre cour et jardin – popularny w okresie baroku typ pa∏acu mi´dzy dziedziƒcem i ogrodem. Sk∏ada∏ si´ zazwyczaj z korpusu g∏ównego i przylegajàcych do niego pod kàtem prostym skrzyde∏, mi´dzy którymi znajdowa∏ si´ cour d’honneur – dziedziniec paradny. W wi´kszych pa∏acach istnia∏ tak˝e avant cour – przeddziedziniec, flankowany budynkami gospodarczymi. Za pa∏acem mieÊci∏ si´ ogród. Alkierz – wyraênie wyodr´bniony w bryle budynku naro˝nik lub naro˝na dobudówka na planie kwadratu lub prostokàta. Hełm – zwieƒczenie wie˝y, cz´stokroç posiadajàce urozmaicony, ozdobny kszta∏t. III etap 1683–1696 Nast´pnie nad cz´Êcià centralnà pa∏acu wzniesiono Sal´ Uczt. Pa∏ac ozdobiony zosta∏ attykami, a obie wie˝e barokowymi .......…….. . W ten sposób dwór ziemiaƒski zyska∏ bardziej reprezentacyjnà form´ pa∏acu w typie barokowej willi w∏oskiej. Reprezentacyjny charakter pa∏acu podkreÊlony zosta∏ poprzez ukszta∏towanie fasady – zastosowanie wielkiego porzàdku oraz u˝ycie motywu ∏uków triumfalnych w galeriach ogrodowych. IV etap 1723–29 Kolejna w∏aÊcicielka pa∏acu El˝bieta Sieniawska zleci∏a architektowi Giovanniemu Spazzio zaprojektowanie dwóch …......………. bocznych okalajàcych dziedziniec. W wyniku tego zabiegu rezydencja w Wilanowie uzyska∏a form´ pa∏acu w typie ………...…... . X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 2 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Podane ilustracje prezentujà obiekty, które mog∏y stanowiç êród∏o inspiracji dla twórców pa∏acu w Wilanowie. Zastanów si´ nad elementami wspólnymi wybranych pa∏aców i rezydencji wilanowskiej. Willa Francesco Pisanego w Montagne, proj. A. Palladio, po∏ XVI w. Willa Doria Pamphili w Rzymie, proj. G.F. Grimaldi, ok.1650 r. Pałac w Wersalu, proj. L. le Vau, J. Hardouin-Mansart, 1655-1682 r. ARCHITEKCI WILANOWA Augustyn Locci (1650–1729) In˝ynier, architekt. Zas∏ynà∏ jako projektant pa∏acu w Wilanowie. Pracowa∏ równie˝ przy budowie innych siedzib Sobieskiego. Ojciec artysty (tak˝e Augustyn) opracowa∏ urbanistycznà koncepcj´ umiejscowienia kolumny Zygmunta III Wazy w Warszawie. Giovanni Spazzio (zm. 1726) Architekt pracujàcy na us∏ugach El˝biety Sieniawskiej od 1715 r. Autor koncepcji przebudowy pa∏acu w ¸ubnicach i koÊcio∏a parafialnego w Sieniawie. Prowadzi∏ prace remontowe w pa∏acu w Wilanowie, a tak˝e zaprojektowa∏ jego rozbudow´ w latach 1723–25, wzbogacajàc budowl´ o skrzyd∏a boczne. Jan Zygmunt Deybel (zm. 1752) Architekt saski dzia∏ajàcy w Polsce, nauczyciel budownictwa. W latach 1720–29 kierownik budowy pa∏acu Saskiego w Warszawie. Pracowa∏ tak˝e przy przebudowie pa∏acu w Pu∏awach (1722–36). Na zlecenie Augusta II Mocnego opracowa∏ dla pa∏acu w Wilanowie projekt modernizacji apartamentów królewskich oraz przebudowy skrzyd∏a po∏udniowego i przed∏u˝enia po∏àczonej z nim galerii. Szymon Bogumi∏ Zug (1733–1807) Architekt i bieg∏y projektant ogrodów. Autor koÊcio∏a ewangelicko-augsburskiego w Warszawie (1777–1779), który zaprojektowa∏ nieodp∏atnie. W latach 1775–78 na zlecenie Izabeli Lubomirskiej wzniós∏ w Wilanowie pawilon kàpielowy, zwany ¸azienkà. W sk∏ad pawilonu wchodzi∏y: ¸azienka, Sypialnia, Gabinet oraz garderoby i pokoje fraucymeru. Jest tak˝e autorem oficyny kuchennej i kordegardy w Wilanowie. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 3 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { ii wskazówka [ Galeria ogrodowa Pomnik konny Jana III Sobieskiego powsta∏ dla uczczenia zwyci´skiej bitwy pod Wiedniem z 1683 r. Rzeêba by∏a w∏aÊciwie pe∏noplastycznym modelem pomnika. Pierwotne ustawiono go w Wielkiej Sieni, w samym centrum pa∏acu. Wybór tak reprezentacyjnego miejsca podyktowany by∏ znaczeniem pomnika w programie gloryfikacji Jana III Sobieskiego. Postaç króla siedzàcego na wspi´tym rumaku, ubranego w karacenowà zbroj´ i szyszak z or∏em, upozowana zosta∏a na antycznego bohatera. Jan III jawi si´ jako narz´dzie gniewu bo˝ego, tak bowiem pojmowano rol´ Sobieskiego w walce z Turkami. Spójrz na pomnik konny Króla JegomoÊci i odgadnij, co oznaczajà: orze∏ na he∏mie skóra lwa grupa tratowanych m´˝czyzn regiment karacena Karacena – pancerz z metalowych ∏usek przytwierdzonych nitami do pod∏o˝a skórzanego lub materia∏owego. Tego typu zbroja wyst´powa∏a w staro˝ytnym Rzymie. W Polsce cieszy∏a si´ popularnoÊcià od II po∏owy XVII do poczàtku XVIII wieku. Po∏àcz pomniki z miejscem ich przechowywania. Regiment – krótka, walcowata laska noszona przez dowódców jako oznaka godnoÊci wojskowej. ks. Józef Poniatowski, B. Torvaldsen, 1829 r. Pomnik Bartolomeo Colleoniego, A. del Verrocchio, 1481–96 r. Pomnik cesarza Konstantyna, L. Bernini, 1670 r. Rzym Warszawa Wenecja Jak myÊlisz, który z nich móg∏ zainspirowaç nieznanego twórc´ wilanowskiego pomnika? X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 4 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Ponumeruj zgodnie z chronologià znaczenia ukryte pod poj´ciem galeria: _____ centrum handlowe _____ d∏ugie pomieszczenie ∏àczàce poszczególne elementy budowli _____ miejsce gromadzenia obrazów Historia Amora i Psyche z II w. wg Apulejusza Psyche by∏a jednà z córek króla, s∏ynnà ze swej wspania∏ej urody, wielbionà za swe wdzi´ki na równi z boginià Afrodytà. Los sprawi∏, i˝ wszystkie siostry Psyche wysz∏y za mà˝, a o jej r´k´ nikt si´ nie ubiega∏. Zrozpaczony ojciec uda∏ si´ po rad´ do wyroczni delfickiej. Ta nakaza∏a odprowadziç pi´knà córk´ na gór´ Thorus i tam jà pozostawiç. UÊpiona Psyche, scena historii o Amorze Ze szczytu góry wiatry unios∏y Psyche do pa∏acu i Psyche, Michał Anioł Palloni, boga mi∏oÊci Amora. Tam te˝ niewidzialne 1690–96 r. postaci podawa∏y Psyche straw´ i umila∏y czas muzykà. W∏aÊciciel pa∏acu nawiedza∏ Psyche pod os∏onà nocy i surowo zabroni∏ swej wybrance zapalaç lampy. CiekawoÊç Psyche jednak wzi´∏a gór´ i pewnej nocy, gdy Amor zasnà∏, królewna zapali∏a lamp´ oliwnà, by przyjrzeç si´ tajemniczemu ukochanemu. Uroda boga tak zachwyci∏a Psyche, ˝e niechcàcy wyla∏a rozgrzanà oliw´ na cia∏o kochanka. Poparzony Amor zbudzi∏ si´ z krzykiem i uciek∏ w mroki nocy. Zrozpaczona Psyche b∏àka∏a si´ d∏ugo po ziemi, szukajàc swego kochanka, który tymczasem uda∏ si´ do swojej matki Afrodyty. Bogini mi∏oÊci, zazdrosna o urod´ Psyche, podda∏a jà wielu ci´˝kim próbom. Gdy wraca∏a ju˝ z ostatniej niebezpiecznej wyprawy do Hadesu, otworzy∏a magiczne puzderka, które mia∏a przekazaç Afrodycie i pogrà˝y∏a si´ we Ênie. Z g∏´bokiego letargu ostrzem swej strza∏y zbudzi∏ jà Amor. Bogowie zezwoli zakochanej parze na Êlub, a ze zwiàzku Psyche i Amora niebawem narodzi∏a si´ Rozkosz. Historia mi∏oÊci Amora i Psyche to ulubiona mitologiczna opowieÊç króla Jana, którà monarcha ch´tnie opowiada∏ swym goÊciom. Jak myÊlisz, dlaczego ta historia mi∏osna tak bardzo podoba∏a si´ w∏adcy, i˝ poleci∏ freskiÊcie odmalowaç jà w pa∏acowych galeriach? Michał Anioł Palloni (1637–1719) Malarz, freskista pochodzenia w∏oskiego. Wykszta∏cony we Florencji i w Rzymie. Od 1674 tworzy∏ na terenie Polski na zlecenie rodziny Paców i Krasiƒskich oraz jako nadworny malarz królewski Jana III Sobieskiego. W swoich pracach inspirowa∏ si´ malarstwem P. da Cortona. Freski Palloniego cechuje dynamizm kompozycyjny, ekspresyjna faktura i uwzgl´dnianie warunków Êwietlnych po∏àczone z umiarkowanym iluzjonizmem. Palloni w wyjàtkowo przemyÊlany sposób komponowa∏ malowid∏a; rysunek, kolor, nawet ruchy postaci zosta∏y zaprojektowane tak, by skupiç uwag´ widza na najwa˝niejszym punkcie przedstawionej sceny. Inne dzie∏a freskisty: – kaplica pomisjonarska w ¸owiczu (1695), – kaplica Êw. Kazimierza w katedrze w Wilnie (1692). Fresk – rodzaj malowid∏a Êciennego. Freski maluje si´ na mokrym tynku pokrytym kilkoma warstwami zaprawy. Pierwsza gruba warstwa zwana arriciato le˝y bezpoÊrednio na murze. Druga warstwa to intonacio, na tej warstwie zaczyna si´ malowaç fresk. U∏ó˝ w odpowiedniej kolejnoÊci tytu∏y plafonów zdobiàce galerie pa∏acu w Wilanowie. galeria po∏udniowa galeria pó∏nocna _____ Wyrocznia Apollina _____ Narodziny Rozkoszy _____ Odprowadzenie Psyche na gór´ Thorus _____ Amor w pa∏acu Wenery _____ ZaÊlubiny sióstr Psyche _____ Sen stygijski Psyche _____ Amor nawiedza Psyche _____ Wesele Amora i Psyche _____ UÊpiona Psyche X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:12 PM z a j ´ ç Page 5 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { iii wskazówka [ Biblioteka O dawnej funkcji pomieszczenia ozdabiano popiersiami wybitnych zwanego Bibliotekà Króla Jana III myÊlicieli i s∏awnych m´˝ów. Dekoracj´ Êwiadczà ozdoby znajdujàce si´ na malarskà biblioteki zaprojektowa∏ suficie i fryzie pomieszczenia. Claude Callot. Natomiast opraw´ Bogaty ksi´gozbiór monarchy sztukatorskà sklepienia wykona∏ zosta∏ bowiem pod koniec prawdopodobnie warsztat ˝ycia Jana III Sobieskiego artystów pó∏nocnow∏osprzewieziony do zamku kich pod okiem Andrzeja w ˚ó∏kwi, natomiast Schlütera. Sufit bibliotebibliotek´ wilanowskà ki dekorujà dwa plafony przekszta∏cono z alegoriami Filozofii w gabinet pracy króla i Teologii. Pomieszczeniu i ozdobiono obrazami. nadano w ten sposób funkProgram dekoracji biblioteki cj´ przybytku nauki, zaj´ç Jana III opracowa∏ Adam Plafon Alegoria Teologii, intelektualnych oraz sztuk. Kochaƒski; zgodnie Claude Callot, po 1681 r. Ksià˝ki u∏o˝one by∏y na pó∏z tradycjà antycznà biblioteki kach w porzàdku rzeczowym. Claud Callot (1620–1687) Malarz nadworny Jana Kazimierza, Micha∏a Korybuta WiÊniowieckiego i Jana III Sobieskiego, dla którego pracowa∏ w Wilanowie i innych rezydencjach. Tworzy∏ obrazy religijne, a nast´pnie alegoryczne. Malarstwo Callota cechuje silny Êwiat∏ocieƒ i ciemna kolorystyka. Jego twórczoÊç nawiàzuje do realistycznego nurtu rzymskiego baroku. Poni˝ej umieszczono portrety uczonych z biblioteki. Pogrupuj s∏awne nazwiska wed∏ug dziedzin i czasów, w których ˝yli. Bernini, Witruwiusz Archimedes, Galileusz Micha∏ Anio∏, Fidiasz Êw. Augustyn, Platon Ptolemeusz, Kopernik . . Sarbiewski, Horacy Staro˝ytnoÊç Astronomia Fizyka Poezja Architektura Filozofia Rzeêba Malarstwo Teologia Prawo Apelles, Rafael Czasy nowo˝ytne . Arystoteles, Lipsius Solon, Justynian . Homer, Owidiusz Jan Reisner (1655–1713) Malarz i architekt doby baroku. Wspó∏pracownik Jerzego Eleutra Szymonowicza-Siemiginowskiego, z którym studiowa∏ w Akademii w Rzymie. Stypendysta króla Jana III, pobiera∏ tak˝e nauki z zakresu architektury. Nawiàzywa∏ do nurtu klasycyzujàcego w malarstwie w∏oskim i francuskim, z którym zapozna∏ si´ w trakcie studiów. Prace Reisnera wyró˝nia nienaganny rysunek i ch∏odna kompozycja. Po Êmierci Jana III porzuci∏ malarstwo na rzecz architektury. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 6 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Edukacja króla Jana III Jan III Sobieski odebra∏ staranne wykszta∏cenie. Pobiera∏ nauki w Kolegium Nowodworskim, a nast´pnie w Akademii Krakowskiej. Po ukoƒczeniu studiów zosta∏ wraz z bratem Markiem wys∏any w podró˝ po Europie w celu nabrania og∏ady i dokoƒczenia edukacji. Trasa wyprawy Sobieskich bieg∏a przez Niderlandy, Francj´ i Angli´, co pozwoli∏o przysz∏emu w∏adcy rozwijaç znajomoÊç j´zyków obcych, ale tak˝e zaznajomiç si´ z najnowszymi osiàgni´ciami sztuki fortyfikacyjnej i militarnej. Sporzàdê przepis na wykonanie malowid∏a przedstawiajàcego alegori´ Filozofii. Zwróç uwag´ na niezb´dne atrybuty. Alegoria Filozofii, C. Callot, po 1681 r. Zaprojektuj alegori´ jednej ze wspó∏czesnych nauk. Alegoria – forma zobrazowania poj´cia abstrakcyjnego, ukrytego pod postacià ludzkà, zwierz´cà lub jako grupa figur. Temat przedstawienia rozpoznajemy po cechach, atrybutach, gestach lub strojach towarzyszàcych postaci. Alegoria ma ÊciÊle okreÊlone znaczenie. Odczytuje si´ je w oparciu o znajomoÊç atrybutów, gdy˝ w odró˝nieniu od symbolu jest zawsze jednoznaczna. Atrybut – przedmiot towarzyszàcy danej postaci (np. b∏yskawica – Zeus), stanowiàcy znak rozpoznawczy, pozwalajàcy zidentyfikowaç przedstawionà osob´. Plafon – sufit lub podniebienna cz´Êç sklepienia ozdobiona malowid∏em, sztukaterià, p∏askorzeêbà, freskiem. Plafonem nazywane jest tak˝e samo malowid∏o czy ozdoba wykonana innymi technikami, umieszczana w wydzielonym polu. Tondo – obraz lub p∏askorzeêba w kszta∏cie ko∏a. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:12 PM z a j ´ ç Page 7 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { iv wskazówka [ Antykamera Króla Antykamera – przedpokój, pomieszczenie s∏u˝àce jako poczekalnia lub pokój dla dworzan. Plafon Zima, J.E. Szymonowicz-Siemiginowski Postacie mitologiczne pomogà Ci zrozumieç tajemne znaczenie dekoracji Antykamery Króla. Wska˝ cechy charakterystyczne dla pory roku przedstawionej na plafonie. Spróbuj okreÊliç czynnoÊci wykonywane na wsi wyst´pujàce w dekoracji pomieszczenia. Do jakich cech króla w sposób symboliczny odnosi si´ ten plafon? Zastanów si´, w jaki sposób przedstawiona pora roku odnosi si´ do czasów rzàdów króla Jana III Sobieskiego. Eol – w∏adca wiatrów, syn Posejdona. Panuje nad swymi niesfornymi wiatrami, które zamkni´te sà w grocie na Eolii. Eol wypuszcza je tylko na rozkaz Zeusa. JeÊli zdarzy mu si´ postàpiç wbrew woli najwa˝niejszego boga i bez jego polecenia uwolniç wiatry, rozp´tujà si´ huragany i burze, które zatapiajà statki. Tytani – dzieci Uranosa i Gai. By∏o ich dwanaÊcioro, szeÊciu synów: Okeanos, Kojos, Kiros, Hyperion, Japetos, Kronos, i szeÊç córek: Thethys, Teja, Temida, Mnemosyne, Reja i Fojbe. Na wieÊç, ˝e ojciec postanowi∏ stràciç ich do Tartaru, zbuntowali si´ i przej´li jego w∏adz´. Najm∏odszy z tytanów Kronos po˝ar∏ swoje dzieci w obawie, ˝e pozbawià go kiedyÊ tronu. Jednak˝e jego ostatni syn Zeus, cudem ocala∏y przed po˝arciem, poda∏ ojcu mikstur´ i Kronos zwróci∏ po∏kni´te dzieci. Zeus wraz z rodzeƒstwem rozpoczà∏ wojn´ z tytanami, w której odniós∏ zwyci´stwo. Na skutek przegranej pokonani tytani zostali stràceni do Tartaru. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 8 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Po∏àcz poj´cia z ich definicjami, by móc opisaç wyposa˝enie królewskiej antykamery. Mebel skrzyniowy z szufladami, wywodzàcy si´ od w∏oskich skrzyƒ cassettone. U˝ywano jej od koƒca XVII w. Za jej twórc´ przyjmuje si´ A. Ch. Boulle’a. Meble te s∏u˝y∏y do przechowywania bielizny sto∏owej, sreber oraz zastawy podr´cznej. Konsola Dekoracyjny stó∏ przyÊcienny umieszczany przewa˝nie mi´dzy oknami pod du˝ym lustrem, cz´sto przymocowany do Êciany. Mia∏ kszta∏t pó∏kolistego stolika wspartego na jednej lub dwóch nogach lub by∏ prostokàtnym sto∏em o czterech nogach. Przykrywany p∏ytà drewnianà lub marmurowà; s∏u˝y∏ zwykle jako podstawa wazonu, zegara, rzeêby, przewa˝nie bogato rzeêbiony i z∏ocony. Mebel ten pojawi∏ si´ we Francji w koƒcu XVII w. Reprezentacyjny mebel skrzyniowy, dwucz´Êciowy, cz´sto z odchylajàcà si´ do poziomu p∏ytà do pisania; zawiera∏ wiele ma∏ych szuflad i skrytek przeznaczonych do przechowywania dokumentów, klejnotów. Kabinet Komoda Dawni podró˝nicy zwykli opisywaç wizyty w rezydencjach królewskich, by utrwaliç ich obraz dla potomnych. Kawaler de Beaujeu tak relacjonowa∏ swój pobyt w Wilanowie w 1679 r. (czyli na samym poczàtku jego budowy): „Dwór króla wybudowany jest z ceg∏y w stylu doÊç pospolitym. Ma niewielkà wysokoÊç i bardzo ma∏e rozmiary (…) W ca∏oÊci nie robi wra˝enia siedziby królewskiej, ale raczej mieszkania prywatnego mniejszych wymogów i nie dorównywa wcale tym, jakie nasi zamo˝niejsi mieszczanie lub mniej zamo˝ni urz´dnicy wybudowali w okolicach Pary˝a”1. Stwórz relacj´ z w∏asnej wyprawy do Wilanowa. 1 Kurdyban – skóra koêla, barania lub ciel´ca garbowana w roztworach zio∏owych i ciel´cych, barwiona na ró˝ne kolory farbami mineralnymi, roÊlinnymi, t∏oczona we wzory, czasem z∏ocone lub srebrzone. Jerzy Eleuter Szymonowicz-Siemiginowski (ok. 1660–1711) Uczeƒ rzymskiej Akademii Âw. ¸ukasza, m∏ody stypendysta królewski. Od 1683 r. kierownik pa∏acowej malarni króla Jana, g∏ówny twórca dekoracji malarskich w apartamentach królewskich w Wilanowie. Przez ca∏e ˝ycie pozosta∏ wierny nurtowi klasycyzujàcemu baroku, inspirowa∏ si´ motywami z twórczoÊci C. Maraty i N. Poussina, nawiàzywa∏ te˝ do antyku. Podejmowa∏ tematyk´ podnios∏à, nie stroni∏ tak˝e od ukazywania scen nacechowanych pewnym dramatyzmem. Komponujàc malowid∏o cz´stokroç w∏àcza∏ elementy rodzimego krajobrazu. W. FIJAŁKOWSKI, Wilanów. Rezydencja króla zwyci´zcy, Warszawa 1983. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:12 PM z a j ´ ç Page 9 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { v wskazówka [ Sypialnia Króla Zakl´te treÊci kryjà si´ w szczegó∏ach. Spróbuj je odszyfrowaç. Stiuk – mieszanina gipsu, wapienia i drobnego piasku lub py∏u marmurowego, ∏atwa do formowania, szybko twardniejàca. Cz´sto barwiona na ró˝ne kolory, nak∏adana na pod∏o˝e, g∏adzona i polerowana po wyschni´ciu. Stosowana do wykonywania tynków, rzeêb pe∏noplastycznych, p∏askorzeêbionej dekoracji Êciennej (sztukateria). Znany by∏ w okresie staro˝ytnoÊci, wczesnego chrzeÊcijaƒstwa, w sztuce mauretaƒskiej, a rozpowszechniony w czasach renesansu i baroku. Plafon Lato, J. E. Szymonowicz-Siemiginowski Wska˝ cechy charakterystyczne dla pory roku przedstawionej na plafonie. Spróbuj okreÊliç czynnoÊci wykonywane na wsi wyst´pujàce w dekoracji pomieszczenia. Do jakich cech króla w sposób symboliczny odnosi si´ ten plafon? Zastanów si´, w jaki sposób przedstawiona pora roku odnosi si´ do czasów rzàdów króla Jana III Sobieskiego. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:12 PM z a j ´ ç Page 10 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Kim sà te osoby i o czym majà nas przekonaç? Po∏àcz ilustracje z opisami. Astrea – w mitologii greckiej jedna z hor. Boginka sprawiedliwoÊci, która poczàtkowo ˝y∏a na ziemi, jednak ze wzgl´du na ogrom ludzkich zbrodni schroni∏a si´ na niebosk∏onie. Na plafonie przedstawiona jako Jutrzenka – gwiazda otwierajàca wrota nieba Heliosowi. Hippokampos – koƒ morski o przedniej po∏owie cia∏a konia, a tylniej ryby albo delfina. Hippokamy zaprz´gano do wozu boga mórz Posejdona. Tryptolem – król Beocji, któremu bogini Demeter przekaza∏a znajomoÊç uprawy roli i nakaza∏a propagowanie wiedzy o rolnictwie wÊród poddanych. Bogini Demeter podarowa∏a Tryptolemowi wóz, którym obje˝d˝a∏ Êwiat, przekazujàc ludziom nauk´ o rolnictwie i cywilizowanym ˝yciu. Ziemia wyja∏owi∏a si´ z powodu rozpaczy bogini po stracie córki, lecz dzi´ki rozpowszechnianiu wiedzy o uprawie roli w Beocji na nowo panowa∏ urodzaj. Apollo – syn Zeusa i Latony, jeden z najpot´˝niejszych bogów Olimpu. Bóg màdroÊci udzielajàcy wieszczkom daru przepowiadania. Przewodnik Muz, opiekun poezji, muzyki. Bóg ziemi i roÊlin. Od V w. p.n.e. identyfikowany by∏ te˝ z Heliosem, wyst´puje jako bóg s∏oƒca Febus. Demeter – bogini rolnictwa, zbó˝, urodzaju i wegetacji. W m∏odoÊci zwiàzana ze swym bratem Zeusem, urodzi∏a mu córk´ Kor´. Jeden z najpopularniejszych dziÊ mitów mówi o porwaniu Kory przez Hadesa. Zrozpaczona Demeter, gdy dowiedzia∏a si´ o stracie córki, porzuci∏a opiek´ nad ziemià. Aby zapobiec tragicznym skutkom nieurodzaju, bogowie nakazali Hadesowi, by na pewnà cz´Êç roku oddawa∏ Kor´ pod opiek´ matki. Demeter przedstawiano otoczonà k∏osami, kwiatami, owocami bàdê zbo˝em. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:12 PM z a j ´ ç Page 11 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { vi wskazówka [ Wielka Sieƒ Jednym z najbardziej reprezentacyjnych pomieszczeƒ pa∏acu za czasów króla Jana III by∏a Wielka Sieƒ, przez wiele lat s∏u˝àca te˝ jako jadalnia. Sufit komnaty zdobi∏ niegdyÊ wspania∏y plafon p´dzla J.E. Szymonowicza-Siemiginowskiego. Malowid∏o przedstawia∏o alegori´ Dnia i Nocy: Apollonowi uosabiajàcemu dzieƒ towarzyszy∏ amorek odpowiadajàcy godzinom, natomiast noc ukazano pod postacià m∏odej kobiety. Dekoracj´ malarskà dope∏nia zachowana do dzisiaj bogato zdobiona faseta ze stiukowà dekoracjà. Wymieƒ atrybuty, które towarzyszà przedstawieniom, i spróbuj odgadnàç ich alegoryczne znaczenia. Półkolumna - element architektoniczny, zwany te˝ kolumnà uwi´z∏à. Jest to kolumna, która wystaje z lica muru połowà gruboÊci (w porzàdkach klasycznych dokładnie 2/3 gruboÊci). Pilaster - element architektoniczny, ustawiony przy Êcianie (lub cz´Êciowo w nià wtopiony) filar, nieznacznie wyst´pujàcy przed lico Êciany. Pełni on zarówno funkcj´ konstrukcyjnà (podpora), jak te˝ dekoracyjnà (rozczłonkowuje Êcian´). Supraporta - zwana te˝ panneau, element dekoracyjny umieszczony nad drzwiami, wypełniony dekoracjà rzeêbiarskà, freskowà lub malowidłem na płótnie, uj´tà w stiukowe lub drewniane obramnienie. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:13 PM z a j ´ ç Page 12 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Boreasz – bóg wiatru pó∏nocnego, przedstawiony jako uskrzydlony i brodaty starzec odziany w krótkà tunik´. Wia∏ nad Tracjà, gdzie mieszka∏ w górach Hajmos. Zefir – personifikacja wiatru wschodniego, który przyniós∏ Italii och∏odzenie i dobroczynne opady. Ten uskrzydlony m∏odzieniec przemyka∏ lekko w powietrzu, zapowiadajàc wilgotna wiosn´. W czasach staro˝ytnych wiatrom oddawano czeÊç boskà, uwa˝ano je za si∏y zap∏adniajàce i u˝yêniajàce ziemi´. W∏adcà ich by∏ Eol, który móg∏ je zamykaç w worku. Pierwotnie przedstawiano wiatry jako konie, w czasach póêniejszych nadawano im ludzkie kszta∏ty, dodajàc niekiedy tak˝e skrzyd∏a. Faseta – zaokràglony naro˝nik ∏àczàcy sufit ze Êcianà lub znajdujàcy si´ mi´dzy Êcianami; w baroku cz´sto dekorowany by∏ stiukowym ornamentem. Euros – wiatr po∏udniowo-zachodni, silny i suchy. Fryz – pozioma cz´Êç belkowania bàdê poziomy, dekoracyjny pas stosowany w architekturze lub sztukach plastycznych. Fryz stosowano do zdobienia zarówno elewacji zewn´trznych, jak i wn´trz budowli. Notos – syn Eos, wiatr wiejàcy z po∏udnia, ciep∏y i wilgotny, niosàcy deszcze i mg∏y. Przez poetów przedstawiony pod postacià pos´pnego, ma∏omównego starca, zwiastuna burzy. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:13 PM z a j ´ ç Page 13 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { vii wskazówka [ Antykamera Królowej Pomona – opiekunka owoców, ogrodów i sadów, wyjàtkowo urodziwa nimfa, o której wzgl´dy zabiega∏y wszystkie bóstwa pól i lasów. Jednak Pomona nie odwzajemnia∏a uczuç wielu zalotników. Wertumnus, aby zbli˝yç si´ do nimfy, przybiera∏ postaci ˝eƒcy, woênicy, sadownika, ˝o∏nierza, rybaka, a˝ w koƒcu pojawi∏ si´ przed nià jako stara kobieta. Pod postacià staruszki przestrzega∏ Pomon´ przed niebezpieczeƒstwem pogardzania szczerà mi∏oÊcià. Gdy w ten sposób uda∏o mu si´ zmi´kczyç serce nimfy, objawi∏ si´ jej w swej zwyk∏ej postaci, a jego uczucie zosta∏o wreszcie odwzajemnione. Plafon Jesieƒ, J.E. Szymonowicz-Siemiginowski Wska˝ cechy charakterystyczne dla pory roku przedstawionej na plafonie. Spróbuj okreÊliç czynnoÊci wykonywane na wsi wyst´pujàce w dekoracji pomieszczenia. Wertumnus – bóg uosabiajàcy przemiany w przyrodzie i dojrzewanie plonów, opiekun drzew owocowych. Ma mo˝liwoÊç przybierania ró˝nych postaci. Na plafonie przedstawiony jest pod postacià boga wina Bachusa patronujàcego jesieni. Do jakich przymiotów królowej w sposób symboliczny odnosi si´ ten plafon? Zastanów si´, w jaki sposób przedstawiona pora roku odnosi si´ do czasów rzàdów Sobieskich. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:13 PM z a j ´ ç Page 14 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Niewielkie pomieszczenie przylegajàce do Antykamery Królowej dekorujà iluzjonistyczne gobeliny ze scenami apolliƒskimi. Gabinet „al fresco malowany” sta∏ si´ schronieniem absolutnego pi´kna. Dekoracja malarska pomieszczenia mia∏a podkreÊlaç cnoty królowej, czego dowodzà alegorie ˚arliwoÊci Religijnej i RoztropnoÊci. Po∏àcz sceny z ich znaczeniem symbolicznym. pi´kno podnoszàce na duchu Sybilla – natchniona przez bóstwa wieszczka, przepowiadajàca zw∏aszcza tragiczne wydarzenia. By∏a d∏ugowieczna, ale jednak Êmiertelna. przed∏u˝enie ˝ycia przez pi´kno Apollo z Sybillà Kumejskà, J.E. Szymonowicz-Siemiginowski, ok. 1692 r. W zamian za mi∏oÊç Apollo obiecuje Sybilli tyle lat ˝ycia, ile ziaren piasku uda si´ jej utrzymaç w d∏oni. Apollo grajàcy na flecie, J.E. Szymonowicz-Siemiginowski, ok. 1692 r. Opiekun Muz opiera si´ o ska∏´, przerwawszy gr´ na flecie. Apollo z pasterkà Issà, J. E. Szymonowicz-Siemiginowski, ok. 1692 r. Bóg w przebraniu pasterza uwodzi skromnà pasterkà Iss´. X pi´kno wyzwalajàce mi∏oÊç www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:13 PM z a j ´ ç Page 15 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { viii wskazówka [ Sypialnia Królowej Plafon Wiosna, J.E. Szymonowicz-Siemiginowski Wska˝ cechy charakterystyczne dla pory roku przedstawionej na plafonie. Spróbuj okreÊliç czynnoÊci wykonywane na wsi umieszczone w dekoracji pomieszczenia. Do jakich przymiotów królowej w sposób symboliczny odnosi si´ ten plafon? Zastanów si´, w jaki sposób przedstawiona pora roku odnosi si´ do czasów rzàdów Sobieskich. Flora – bogini kwiatów, ˝yciodajnych si∏ roÊlin, wiosny i m∏odoÊci, znana w mitologii rzymskiej. Darem Flory dla ludzi by∏ miód i nasiona kwitnàcych roÊlin. Boreasz – groêny wiatr pó∏nocny. Adonis – rozszarpany przez dziki, a jego krew zrozpaczona bogini Wenus zamieni∏a w kwiat anemonu. Narcyz – odrzuci∏ mi∏oÊç nimfy Echo, za co zosta∏ skazany na wiecznà mi∏oÊç do w∏asnego odbicia. Po Êmierci z niezaspokojonej t´sknoty zamieniono go w kwiat. Hiacynt – zosta∏ Êmiertelnie ugodzony dyskiem przez Apollona, z jego krwi wyrós∏ kwiat. Krokus i Smylaks – para zamieniona w powój i kwiat szafranu. Clitia – zakochana w bogu s∏oƒce, swà twarz zawsze zwraca w jego stron´. Bogowie zamienili Cliti´ w s∏onecznik. Ajaks – po przegranym pojedynku z Ulissesem przebi∏ si´ w∏ócznià, a z jego krwi wyrós∏ bia∏y goêdzik. Symbol – sztuki przedstawiajàce pos∏ugujà si´ symbolem jako znakiem umownym wyobra˝onym pod postacià konkretnego przedmiotu. Pozwala on na zawarcie w zwi´z∏ej postaci okreÊlonej treÊci (np. go∏àb 5 pokój). Cz´sto w ró˝nych epokach zmienia si´ znaczenie tego samego symbolu. Symbol mo˝e byç te˝ wieloznaczny (kwiaty ci´te 5 pi´kno, marnoÊç). X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:13 PM z a j ´ ç Page 16 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Toaleta królowej Marii Kazimiery Sobieskiej, Francja, koniec XVII w. Komplet szkatu∏ i lustro wiàzane jest z osobà królowej Marii Kazimiery Sobieskiej z domu de la Grange d`Arquien. Puzderka pokryte zosta∏y markieterià, jednà z najdro˝szych technik dekoracyjnych, i ozdobione scenami poÊwi´conymi bogini Wenus. Szkatu∏ki s∏u˝y∏y do przechowywania bi˝uterii i przyborów toaletowych. Jedno z pude∏ek ma wieczko wyÊcie∏ane poduszkà z tkaninà przeznaczonà do wbijania szpilek. Sfinks – w mitologii greckiej potwór o g∏owie kobiety, ciele lwa, skrzyd∏ach or∏a i ogonie w´˝a. Zosta∏ wys∏any do Teb przez Her´, aby ukaraç miasta za homoseksualne uczucie jego w∏adcy Lajosa do m∏odego Chryzypa, Potwór zamieszka∏ na górze Fikion pod Tebami i zadawa∏ ka˝demu podró˝ujàcemu przez wàwóz zagadk´. Wszystkich, którzy nie znali odpowiedzi, dusi∏ i po˝era∏. Na pytanie sfinksa odpowiedê znalaz∏ dopiero Edyp. Sfinks matematyki Tak zwano wybitnego polskiego uczonego Józefa Mari´ Hoene-Wroƒskiego (1776–1853), który dowody swoich twierdzeƒ ukrywa∏ w obszernych r´kopisach. Zajmowa∏ si´ analizà matematycznà, a zw∏aszcza rozwijaniem funkcji w szereg pot´gowy oraz równaniami ró˝niczkowymi. Do jego najwa˝niejszych osiàgni´ç nale˝y opracowanie wyznacznika, nazwanego od jego nazwiska wroƒskianem. O jakich cechach Marii Kazimiery mówi nam sfinks dekorujàcy jej sypialni´? Skrzyd∏a Twarz ¸apy Ogon Zagadka sfiksa Jakie stworzenie chodzi rano na czterech nogach, w po∏udnie na dwóch, a wieczorem na trzech? X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:13 PM z a j ´ ç Page 17 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { ix wskazówka [ Teksty „˚oneczko moja najÊliczniejsza, Najwi´ksza duszy i serca mego pociecho! Tak mi si´ twoja ÊlicznoÊç, moja z∏ota panno, wbi∏a w g∏ow´, ˝e zawrzeç oczu ca∏ej nie mog∏em nocy. P. Bóg widzi, ˝e sam nie wiem, jeÊli t´ absencje znieÊç b´dzie mo˝na: bo a˝em sobie uprosi∏ M. Koniecpolski, ˝e ze mnà ca∏à przegada∏ noc t´ przesz∏à. DziÊ ani o jedzeniu, ani o spaniu i pomyÊleç niepodobna. Owo widz´, ˝e mi´ twoje wdzi´czne tak oczarowa∏y oczy, ˝e bez nich i momentu wytrwaç b´dzie niepodobna, i tak tusz´, ˝e notre amour ne changera jamais en amitié, ni en la plus tendre qui fût jamais. To jest pewna, ˝e ju˝ od dawnego czasu zda∏o mi si´, ˝em bardziej i wi´cej kochaç nie móg∏: a teraz przyznawam, ˝e lubo nie bardziej, bo nie podobna kochaç bardziej, ale vous admire coraz wi´cej, widzàc perfekcj´ a tak dobrà i w tak pi´knym ciele dusz´. Owo zgo∏a, serca mego królewno, chciej tego byç pewna, ˝e wprzód wszystko wspak si´ odmieni przyrodzenie, ni˝eli najmniejszà odmian´ Êliczna Astree w swym uzna Celadonie.” Fragment listu Jana Sobieskiego z 9 VI 1665, Listy do Marysieƒki, oprac. L. Kukulski, Warszawa 1962 „Mon coeur, Mon ame et Mon tout! Ca∏à drog´ w wielkiej zostawa∏em I zostawam melankolii I jednym si´ tyko tym ciesz´ s∏owem, ˝e mi t´ na wyjezdnym nie spanà noc Êlicznà Astree sowite swojà obieca∏a nagrodziç mi∏oÊcià, co niech w pami´ci b´dzie, uni˝enie prosz´. Boç przecie zas∏u˝y∏ to dobrze Celedon, ˝eby go i kochaç, i mieç podczas jakàkolwiek complaisance: a on jeÊli mu P. Bóg zdrowo powróciç pozwoli, wszystkimi si´ o to chc´ staraç sposobami, ˝e nic kochaƒszego i milszego na tym nie b´dzie mia∏ Êwiecie nad ÊlicznoÊç swojej Jutrzenki, którà ca∏ujàc milion razy ˝egna, opowiadajàc, ˝e póty ducha w ciele, póty jej najwierniejszym b´dzie s∏ugà i tym, czym go teraz P. Bóg mieç chcia∏.” Jan Sobieski, Listy do Marysieƒki, oprac. L. Kukulski, Warszawa 1962 Poczàtki rzàdów Jana III Sobieskiego „Rok Paƒski 1674 zaczà∏em, daj Bo˝e szcz´Êliwie!(…)Eleksyà nowego króla z∏o˝ona pod Warszawà w maju, ale ju˝ nie tak wielkiem zgromadzeniem, jako Micha∏owskà. I tam po staremu by∏o wiele konkurencja, a po staremu nam Pan Bóg da∏ Piasta, koÊç z koÊci naszych, Jana Sobieskiego, hetmana i marsza∏ka wielkiego koronnego, który obrany zosta∏ dnia 10 maja i obwo∏any 21 tego˝ miesiàca, nam dziÊ szcz´Êliwie panujàcy, który oby najd∏u˝ej królowa∏ na chwa∏´ bo˝à i dla dobra Rzeczpospolitej chrzeÊcijaƒskiej(…). Nie by∏a jednak koronacya, a˝ dopiero w trzecim roku, bo nastàpi∏y wojny od Turków, Tatarów, Kozaków, którzy si´ poddali Turczynowi, zapraszajàc go na wojn´ przeciwko nam i chcàc nas przez ich pot´g´ zniszczyç. Ale sami zdrajcy imi´ swoje bardziej zniszczyli i ostatek pot´gi swojej zgubili(…)Turcy pobrali szturmem miasta: ¸ady˝yn, Humaƒ i insze. Po wszystkich, prawda, miastach, ale osobliwie w Humaniu, sta∏o si´ tak wielkie krwi rozlanie, ˝e tam wi´cej ni˝ dwakroç sto tysi´cy kozactwa zgin´∏o, ale i Turków w szturmie nagi´∏o bardzo wiele. Tak tedy, co si´ na nasza krew grozili, swojej si´ do woli napili.” J. Ch. Pasek, Pami´tniki IMCI Jana Chryzostoma Paska z Gos∏awic 1656–1688 r., Poznaƒ 1926 r. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y 7/30/08 d o 7:13 PM z a j ´ ç Page 18 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” List do papie˝a po wielkim zwyci´stwie odniesionym pod Wiedniem „Ojcze Âwi´ty, Venimus, vidimus et Deus vicit. – Zechciej Wasza ÂwiàtobliwoÊç, uni˝enie prosz´, przyjàç ∏askawie oraz jako nowe Êwiadectwo mego synowskiego uszanowania wiadomoÊç o Êwietnym zwyci´stwie u˝yczonym wczoraj przez Boski Majestat ca∏emu ChrzeÊcijaƒstwu, pod Wiedniem, gdzie im si´ uda∏o w paru wr´cz chwilach zniszczyç przewa˝nà cz´Êç wojsk otomanskich, w liczbie 180 tysi´cy wojowników. Uchwyciç wszystkie g∏ówne sztandary wielkiego wezyra, ca∏à artyleri´, jego w∏asne konie, broƒ, sprz´ty, namioty. A˝ ostatecznie po krwawej a nader zaci´tej walce oÊmiogodzinnej oraz ucieczce tego˝ wezyra z resztà jego ludzi, zosta∏o w mym posiadaniu ca∏e jego obozowisko, które si´ rozciàga na ponad mil´ od Miasta. Zbyt wiele mia∏bym do oznajmienia Waszej ÂwiàtobliwoÊci, gdybym mia∏ jà informowaç o wszelkich szczegó∏ach. (…) Sekretarz mój Talenti, który b´dzie mia∏ zaszczyt przed∏o˝yç ten list Waszej Âwi´tobliwoÊci o trwa∏oÊci mego, nale˝nego Jej ode mnie uszanowania oraz o naj˝arliwszej mej gorliwoÊci, którà ˝ywi´ zawsze dla sprawy szerzenia wiary katolickiej oraz obowiàzku przyczyniania si´ do tego wszystkiego, co mo˝e ode mnie zale˝eç – dla chwa∏y i zadowolenia Waszej Âwi´tobliwoÊci, której, chylàc si´ wraz z ludami naszymi po b∏ogos∏awieƒstwo, ca∏uj´ Jej Êwi´te stopy. Wiedeƒ d. 15 wrzeÊnia 1683 Waszej ÂwiàtobliwoÊci najpos∏uszniejszy Syn Jan, król Polski” List Jana III Sobieskiego do papie˝a, reprint, 1983 r. Bogactwa tureckie zdobyte pod Wiedniem „Powiadali nasi, jakie tam Turcy mieli wygody w swoich namiotach, ˝e to i wanny i ∏aênie ze wszystkiem jako w miastach i zaraz przy nich Êliczne studnie cembrowe; myd∏a perfumowane po lisztwach stosami le˝àce, wódki pachnàce w baniach; apteczki znowu zasobne z ró˝nymi balsamami, wódkami i innemi nale˝noÊciami; srebrne naczynia do wody, nalewki miednice tak˝e do umywania; no˝e, hand˝ary rubinami i diamentami nasadzane; zegarki kosztowne na z∏otych obiciach wiszàce; pacierze, albo szafirowe albo, je˝eli koralowe, rubinami lub jakimi drogimi kamieniem nasadzone. Nawet pieniàdze albo stosami w workach na ziemi le˝a∏y, albo tez tak go∏o na ziemi w namiocie na kupach posypane, a nigdzie w szkatu∏ach, chyba u tych mniej dostatnich to w sepeciku zasznurowane; bo tam nie masz zwyczaju, ˝eby mia∏ jeden drugiemu ukraÊç. (…) Mi∏à tedy i ochotnà ka˝demu ma byç wojna z Turczynem; nie ˝al i skóry szczerze nadstawiç, kiedy wiem, ˝e zwyci´˝ywszy b´dzie za co plasterek kupiç i czem ran´ przewiàzaç.” J. Ch. Pasek, Pami´tniki IMCI Jana Chryzostoma Paska z Gos∏awic 1656–1688 r., Poznaƒ 1926 r. Wydra zwana Robakiem „Wzi´∏a króla taka ch´tka, i˝ rzek∏: Nie mo˝e byç; tylko jedê i przywieê ju˝ jakimkolwiek sposobem, by∏em tylko mia∏ wydr´. (…)Wyprawi∏em wi´c wydr´ tedy na nowà s∏u˝b´; bardzo niewdzi´cznie przyj´∏a t´ wypraw´ na nowa s∏u˝b´, piszczàc i wrzeszczàc w klatce, kiedy przez wieÊ jechali. (…)St´skni∏o i znikczemnia∏o to zwierzàtko i przywieziono je królowi tak jak sow´ od´tà. Niezmiernie by∏ rad król widzàc wydr´ i tak rzecze(…) to sobie b´d´ mia∏ za dobry znak jak mnie nie ukàsi”. Pog∏aska∏ jà tedy; wydra jeszcze mu si´ przychyli∏a. Król bardzo si´ tem ucieszy∏ i wi´cej poczà∏ ja g∏askaç, a potem jeÊç kaza∏ przynieÊç.(…) Ju˝ tam chodzi∏a po pokojach, gdzie chcia∏a coraz swobodniej; postawiono jej wody w naczyniach wielkich napuszczono rybek i raków, to si´ cieszy∏a, wynosi∏a. Król rzecze(…)pojedziemy jutro do Wilanowa, i tam b´dziemy próbowaç, je˝eli si´ tam pozna z rybkami. Tak te˝ si´ sta∏o (…), Êcie˝kami sobie gdzieÊ poszed∏szy b∏àka∏a si´ owa wydra, nie wiedzàc gdzie si´ ma obróciç. Skoro rano spotka∏ jà dragon, a nie wiedzàc co to, czy chowane, czy dzikie uderzy∏ berdyszem zabi∏. (…)Wzi´to zaraz dragona i przyprowadzono przed króla. Spojrzy król na skórk´, zatka oczy jednà r´ka druga porwie za czupryn´ i pocznie wo∏aç : Zabij kto cnotliwy, zabij kto w boga wierzy.” J. Ch. Pasek, Pami´tniki IMCI Jana Chryzostoma Paska z Gos∏awic 1656–1688 r., Poznaƒ 1926 r. X www.wilanow-palac.pl x X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:13 PM z a j ´ ç Page 19 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” { x wskazówka [ Rodzina Królewska Purpurowy p∏aszcz – oznaka nast´pcy tronu Lew – symbol szlachetnie urodzonych, zapowiedê m´stwa Delfin – ∏agodnoÊç usposobienia Muszla z per∏ami – predestynacja do tronu Maria Kazimiera Sobieska przedstawiona zosta∏a jako matka bogów Gea-Rea, za∏o˝ycielka królewskiej dynastii Sobieskich, co podkreÊla orze∏ obejmujàcy skrzyd∏ami matk´ i syna. Portret królowej Marii Kazimiery z dzieçmi, ok. 1684 r., J. E. Szymonowicz-Siemiginowski Poznaj rodzin´ Sobieskich i dowiedz si´, jakie nadzieje wiàzali rodzice ze swymi dzieçmi. Jakie elementy towarzyszàce królewiczom i królewnie pozwalajà odczytaç dynastyczne ambicje królewskiej pary? Zaznacz te elementy na obrazie i zapoznaj si´ z ich symbolikà. X =x karty_wnetrza_2008 k a r t y d o 7/30/08 7:31 PM z a j ´ ç Page 20 „ w n ´ t r z a p a ∏ a c u i i c h s y m b o l i k a ” Maria Kazimiera Sobieska (1641–1716) By∏a córkà markiza Henriego Alberta de la Grange d’Arquien i Franciszki de la Châtre. Przyby∏a do Polski wraz z dworem królowej Ludwiki Marii Gonzagi. Dzi´ki staraniom królowej w 1658 r. zosta∏a ˝onà zamo˝nego wojewody sandomierskiego Jana Sobiepana Zamoyskiego. Po Êmierci pierwszego m´˝a, 14 maja (potajemnie) i 5 lipca (oficjalnie) 1665 r. poÊlubi∏a Jana Sobieskiego. Po elekcji Jana III zosta∏a koronowana na królowà w 1676. Wspiera∏a polityk´ majàcà doprowadziç do sojuszu polsko-francuskiego. Po Êmierci ukochanego m´˝a przebywa∏a wraz z dworem w Rzymie, a ostatnie lata ˝ycia sp´dzi∏a na zamku w Blois. Jakub Ludwik „Fanfanik” (1667–1737) Towarzyszy∏ ojcu w czasie odsieczy wiedeƒskiej. Rodzice czynili starania o zapewnienie synowi korony, jednak wszelkie zabiegi okaza∏y si´ bezowocne. W 1691 Jakub Sobieski poÊlubi∏ Jadwig´ El˝biet´ Ameli´ von PfalzNeuburg, córk´ Filipa Wihelma, elektora Palatynatu Reƒskiego. Z ma∏˝eƒstwa narodzi∏o si´ siedmioro dzieci, z których do historii przesz∏a Maria Klementyna Sobieska, ˝ona Jakuba Stuarta, pretendenta do tronu Anglii i Szkocji. Teresa Kunegunda „Pupusieƒka” (1676–1730) Zosta∏a wydana za elektora bawarskiego Maksymiliana Emanuela. Aleksander Benedykt „Minionek” (1677–1714) Mi∏oÊnik teatru. Po Êmierci Jana III przebywa∏ wraz z Marià Kazimierà w Rzymie, gdzie oddawa∏ si´ organizowaniu w∏oskich i francuskich przedstawieƒ. WYBRANA BIBLIOGRAFIA Boginie, muzy, bachantki..., Katalog wystawy, Warszawa 1992. Bogowie, Herosi, Âmiertelnicy, Katalog wystawy, Warszawa 2002. W. FIJAŁKOWSKI, Królewski Wilanów, Warszawa 1997. W.FIJAŁKOWSKI, Wn´trza pałacu w Wilanowie, Warszawa, I wyd. 1977, II wyd. 1986. W.FIJAŁKOWSKI, Wilanów, rezydencja króla-zwyci´zcy, Warszawa, I wyd 1983, II wyd. 1985. Kolekcja Wilanowska, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2005. Słownik terminologiczny sztuk pi´knych, Warszawa 1996. Słownik mitów i tradycji kultury,W. Kopaliƒski, Warszawa 2003. Tron pamiàtek, Katalog wystawy, Warszawa 1996. Konstanty W∏adys∏aw „Murmurek” (1680–1726) Wywo∏a∏ poruszenie ca∏ego dworu, ˝eniàc si´ z damà z fraucymeru ksi´˝nej neuburskiej. Umar∏ bezpotomnie. Jan „Filonek” (1682–1685) Zmar∏ w wieku trzech lat. X www.wilanow-palac.pl x X =x