stąd

parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
w
Bydgoszczy
uroczystość
NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
7 czerwca 2013 rok
PROCESJA WEJŚCIA
Po wejściu do kościoła procesja podąża w stronę głównego ołtarza. W tym
czasie organista gra improwizację organową.
INTROIT
Po dojściu procesji do ołtarza, w czasie okadzenia rozpoczyna się śpiew na
wejście – Introit, który wykonuje schola a capella.
OBRZĘDY WSTĘPNE
Rozpoczyna się Msza święta. Kapłan mówi:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Lud odpowiada:
Amen.
Potem kapłan zwraca się do ludu i rozkładając ręce pozdrawia go mówiąc:
Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar
jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi.
W. I z duchem twoim.
Następuje krótkie wprowadzenie do Mszy świętej oraz słowa powitania
przybyłych gości.
AKT POKUTNY
Kapłan wzywa wiernych do pokuty:
Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni, abyśmy mogli z
czystym sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
Po krótkim milczeniu wszyscy razem odmawiają wyznanie grzechów:
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu * i wam, bracia i siostry,
* że bardzo zgrzeszyłem * myślą, mową, uczynkiem, i
zaniedbaniem:
Bijąc się w piersi mówią:
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Dalej mówią:
Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, *
wszystkich Aniołów i Świętych, * i was, bracia i siostry, * o
modlitwę za mnie * do Pana Boga naszego.
Kapłan prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący * i odpuściwszy
nam grzechy * doprowadzi nas do życia wiecznego.
Lud odpowiada:
Amen.
KYRIE – VIII (de Angelis) - Schola
GLORIA – VIII (de Angelis) – Schola – intonuje celebrans po
podaniu tonu.
KOLEKTA
Po skończeniu hymnu kapłan ze złożonymi rękami śpiewa:
Módlmy się.
Wszyscy razem z kapłanem modlą się przez pewien czas w milczeniu.
Potem kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę.
Wszechmogący Boże, oddajemy cześć Sercu umiłowanego Syna
Twojego i wysławiamy wielkie dary Jego miłości, * spraw,
abyśmy z tego źródła Bożej dobroci otrzymali obfite łaski. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą
żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie
wieki wieków.
Lud odpowiada:
Amen.
LITURGIA SŁOWA
PIERWSZE CZYTANIE
Lektor udaje się na ambonkę i odczytuje pierwsze czytanie, którego wszyscy
słuchają siedząc.
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
To mówi Pan Bóg:
Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę.
Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy
znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam
przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd
się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je
spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z
powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w
dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na
dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich
pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na
tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich.
Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na
legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną
sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a
tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”.
Oto słowo Boże.
Wszyscy odpowiadają:
Bogu niech będą dzięki.
PSALM RESPONSORYJNY - schola
Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.
Refren.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
Refren.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska
są moją pociechą.
Refren.
Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.
Refren.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.
Refren.
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha
Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas
jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli
bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się
ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze
za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć.
Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus
umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej
więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy
teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni.
Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z
Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już
pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to,
ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa
Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.
Oto słowo Boże.
Wszyscy odpowiadają:
Bogu niech będą dzięki.
Następuje śpiew przed Ewangelią – schola
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem.
EWANGELIA
Kapłan udaje się na ambonę. Towarzyszą mu ministranci z kadzidłem i ze
świecami.
Na ambonie kapłan mówi:
Pan z wami.
Wszyscy odpowiadają:
I z duchem twoim.
kapłan śpiewa:
† Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą
przypowieść:
„Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie
zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za
zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na
ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi
im: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła».
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z
jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu
dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”.
Po Ewangelii kapłan mówi:
Oto słowo Pańskie.
Wszyscy odpowiadają:
Chwała Tobie, Chryste.
Następuje homilia.
CREDO – melodia wg. ks. Lewkowicza – lud z organami
po homilii składa się wyznanie wiary:
Stworzyciela nieba i ziemi, * wszystkich rzeczy widzialnych i
niewidzialnych. * I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, * Syna
Bożego Jednorodzonego, * który z Ojca jest zrodzony * przed
wszystkimi wiekami. * Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, *
Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. * Zrodzony a nie
stworzony, * współistotny Ojcu, * a przez Niego wszystko się
stało. * On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z
nieba.
W czasie następujących słów, aż do stał się człowiekiem, wszyscy się
pochylają.
I za sprawą Ducha Świętego * przyjął ciało z Maryi Dziewicy i
stał się człowiekiem. * Ukrzyżowany również za nas, * pod
Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. * I
zmartwychwstał dnia trzeciego, * jak oznajmia Pismo. * I wstąpił
do nieba; siedzi po prawicy Ojca. * I powtórnie przyjdzie w
chwale * sądzić żywych i umarłych, * a Królestwu Jego nie
będzie końca. * Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, *
który od Ojca i Syna pochodzi. * Który z Ojcem i Synem
wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; * który mówił przez
Proroków. * Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski
Kościół. * Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. * I
oczekuję wskrzeszenia umarłych. * I życia wiecznego w
przyszłym świecie. Amen.
MODLITWA POWSZECHNA
Kantor intonuje wezwanie, następnie letor czyta intencje po czym kantor
konkluduje:
Kantor:
Lud:
OFFERTORIUM
Po liturgii słowa rozpoczyna się śpiew na przygotowanie darów – pieśń z
ludem.
2. Serce to nam otworzone, o Jezu nasz o Jezu!
Włócznią na krzyżu zranione, o Zbawicielu drogi!
Chwała niech będzie zawsze i wszędzie,
Twemu Sercu, o mój Jezu!
Następnie stojąc przed środkiem ołtarza kapłan zwrócony do ludu,
rozkładając i składając ręce, mówi:
Módlcie się, * aby moją i waszą Ofiarę * przyjął Bóg, Ojciec
wszechmogący.
Wszyscy odpowiadają:
Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich * na cześć i chwałę
swojego imienia, * a także na pożytek nasz i całego Kościoła
świętego.
Następnie kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę nad darami;
Panie, nasz Boże, wejrzyj na niewysłowioną miłość Serca
Twojego Syna, który wydał się za nas, + aby przez Jego zasługi
nasz dar stał się miłą Tobie Ofiarą * i zadośćuczynieniem za
nasze grzechy. Przez Chrystusa, Pana naszego.
po jejukończeniu wszyscy odpowiadają:
Amen.
Prefacja o Najświętszym Sercu Pana Jezusa:
Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie, Ojcze święty,
składali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie
wychwalali, * przez
naszego
Pana
Jezusa
Chrystusa.
On wywyższony na krzyżu, * w swojej nieskończonej
miłości * ofiarował za nas samego siebie. * Z Jego przebitego
boku wypłynęła krew i woda, * i tam wzięły początek
sakramenty Kościoła, * aby wszyscy ludzie, * pociągnięci do
otwartego Serca Zbawiciela, * z radością czerpali ze źródeł
zbawienia.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy Ciebie,
razem z nimi wołając:
SANCTUS – VIII (de Angelis) - schola
PIERWSZA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA
CZYLI KANON RZYMSKI
Kapłan z rozłożonymi rękami mówi:
Ojcze nieskończenie dobry, * pokornie Cię błagamy przez
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, naszego Pana, *
składa ręce i mówi:
abyś przyjął
robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:
i pobłogosławił † te święte dary ofiarne. *
rozłożywszy ręce mówi:
Składamy je Tobie przede wszystkim * za Twój święty Kościół
powszechny, * razem z Twoim sługą, naszym Papieżem
Franciszkiem* i naszym biskupem Janem * oraz wszystkimi,
którzy wiernie strzegą * wiary katolickiej i apostolskiej. * Obdarz
swój Kościół pokojem i jednością, * otaczaj opieką i rządź
nim na całej ziemi.
Wspomnienie żyjących:
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach, *
Kapłan może głośno wymienić tych, za których szczególnie się modli.
i o wszystkich tu zgromadzonych, * których wiara i oddanie
są Ci znane.
Następnie rozłożywszy ręce mówi:
Za nich składamy Tobie tę Ofiarę uwielbienia, * a także oni
ją składają * i wznoszą swoje modlitwy ku Tobie, * Bogu
wiecznemu, żywemu i prawdziwemu, * za siebie oraz za
wszystkich swoich bliskich, * aby dostąpić odkupienia dusz
swoich * i osiągnąć zbawienie.
Wspomnienie świętych:
Zjednoczeni z całym Kościołem, * ze czcią wspominamy *
najpierw pełną chwały Maryję, zawsze Dziewicę, * Matkę
Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa, * a także świętego
Józefa, * Oblubieńca Najświętszej Dziewicy, * oraz Twoich
świętych Apostołów i Męczenników: * Piotra i Pawła, Andrzeja,
* Jakuba, Jana, Tomasza, * Jakuba, Filipa, Bartłomieja,
* Mateusza Szymona i Tadeusza, Linusa, Kleta, Klemensa,
Sykstusa, * Korneliusza, Cypriana, Wawrzyńca,
Chryzogona, * Jana i Pawła, Kosmę i Damiana * i wszystkich
Twoich Świętych. * Przez ich zasługi i modlitwy * otaczaj
nas we wszystkim swoją przemożną opieką. * Przez
Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Z rozłożonymi rękami mówi:
Boże, przyjmij łaskawie tę Ofiarę * od nas, sług Twoich *
i całego ludu Twego. * Napełnij nasze życie swoim pokojem
* zachowaj nas od wiecznego potępienia * i dołącz do
grona swoich wybranych.
Składa ręce.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Trzymając ręce wyciągnięte nad darami, mówi:
Prosimy Cię, Boże, * uświęć tę Ofiarę pełnią swojego
błogosławieństwa,
* mocą Twojego Ducha uczyń ją doskonałą
i miłą sobie, * aby się stała dla nas Ciałem i Krwią * Twojego
umiłowanego Syna, * naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Składa ręce.
On to w dzień przed męką
bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce,
podnosi oczy,
podniósł oczy ku niebu, * do Ciebie, Boga, swojego Ojca
wszechmogącego, * i dzięki Tobie składając, błogosławił, *
łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:
lekko się pochyla.
BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY:
TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE,
KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE.
Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka.
Następnie mówi:
Podobnie po wieczerzy
Bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:
wziął ten przesławny kielich * w swoje święte i czcigodne
ręce, * ponownie dzięki Tobie składając, błogosławił, *
i podał swoim uczniom mówiąc:
lekko się pochyla.
BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY:
TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ
NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA,
KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA
NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW.
TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ.
Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka.
Aklamacja
Wielka jest tajemnica naszej wiary.
Lud odpowiada:
Ile razy ten chleb spożywamy * i pijemy z tego kielicha *
głosimy śmierć Twoją, Panie, * oczekując Twego przyjścia
w chwale.
Boże Ojcze, my, Twoi słudzy, * oraz lud Twój święty, *
wspominając błogosławioną mękę, zmartwychwstanie * oraz
chwalebne wniebowstąpienie Twojego Syna, * naszego Pana
Jezusa Chrystusa, * składamy Twojemu najwyższemu
majestatowi
* z otrzymanych od Ciebie darów * Ofiarę czystą,
świętą i doskonałą, * Chleb święty życia wiecznego * i Kielich
wiekuistego zbawienia. * Racz wejrzeć na nie z miłością
i łaskawie przyjąć, * podobnie jak przyjąłeś dary swojego
sługi, * sprawiedliwego Abla, * i ofiarę naszego Patriarchy
Abrahama * oraz tę ofiarę, * którą Ci złożył najwyższy Twój
kapłan Melchizedek, * jako zapowiedź Ofiary doskonałej.
Kapłan pochyla się i ze złożonymi rękami mówi:
Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, * niech Twój
święty Anioł zaniesie tę Ofiarę na ołtarz w niebie * przed
oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmy przyjmując z t ego
ołtarza * Najświętsze Ciało i Krew Twojego Syna,
prostuje się i żegna, mówiąc:
otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.
składa ręce.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Z rozłożonymi rękami mówi:
Pamiętaj, Boże, o swoich sługach i służebnicach,*
którzy przed nami odeszli ze znakiem wiary * i śpią w pokoju.
Składa ręce i przez chwilę modli się za zmarłych.
Następnie rozłożywszy ręce mówi:
Błagamy Cię, daj tym zmarłym * oraz wszystkim spoczywającym
w Chrystusie * udział w Twojej radości, światłości
i pokoju.
Składa ręce.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Prawą ręką uderza się w piersi i mówi:
Również nam, Twoim grzesznym sługom, *
rozłożywszy ręce mówi:
ufającym w Twoje miłosierdzie, * daj udział we wspólnocie
z Twoimi świętymi Apostołami i Męczennikami: * Janem
Chrzcicielem, Szczepanem, * Maciejem, Barnabą, * Ignacym,
Aleksandrem * Marcelinem, Piotrem, * Felicytą, Perpetuą,
* Agatą, Łucją, * Agnieszką, Cecylią, Anastazją *
i wszystkimi Twoimi Świętymi; * prosimy Cię, dopuść nas
do ich grona * nie z powodu naszych zasług, * lecz dzięki
Twojemu przebaczeniu.
Składa ręce i mówi:
Przez Chrystusa, naszego Pana, * przez którego, Boże,
wszystkie te dobra * ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz,
* błogosławisz i nam ich udzielasz.
Kapłan rozłożywszy ręce mówi:
Z rozłożonymi rękami kapłan mówi dalej:
AGNUS DEI – VIII (de Angelis) – schola
Kapłan przyklęka, bierze hostię i trzymając ją nieco podniesioną nad
pateną, zwrócony do ludu, głośno mówi:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. *
Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę.
Razem z ludem jeden raz dodaje:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, * ale powiedz
tylko słowo, * a będzie uzdrowiona dusza moja.
KOMUNIA
Ave Verum Corpus - schola
Jan Sebastian Bach – Liebster Jesu wir sind hier BWV 731 - organy
O niewysłowione szczęście zajaśniało – organy z ludem
2. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy!
Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy. Cud Boskiej
miłości ...
3. Miłość świat ten cały w niebo zamieniła,
Gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła. Cud Boskiej
miłości ...
4. O Anielskie chóry, o wybrani Pana,
Przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana. Cud Boskiej
miłości ...
5. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami,
Przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami. Cud Boskiej
miłości ...
Po Komunii kapłan stojąc przy ołtarzu, mówi:
Módlmy się.
Kapłan z rozłożonymi rękami odmawia modlitwę
po Komunii,
Boże, nasz Ojcze, niech ten Sakrament Twojej miłości pociągnie
nas do Twojego Syna, + abyśmy ożywieni świętą miłością, *
umieli dojrzeć w naszych braciach Chrystusa. Przez Chrystusa,
Pana naszego.
po jej ukończeniu lud odpowiada:
Amen.
Następuje wystawienie Najświętszego Sakramentu;
Pieśń – O Salutaris – schola
Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu kapłan okadza Go i
rozpoczyna się śpiew Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa – schola
z ludem.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego, zmiłuj się nad nami.
Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego
utworzone,
Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone,
Serce Jezusa, nieskończonego majestatu,
Serce Jezusa, świątynio Boga,
Serce Jezusa, przybytku Najwyższego,
Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios,
Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości,
Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości skarbnico,
Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne,
Serce Jezusa, cnót wszelkich bezdenna głębino,
Serce Jezusa, wszelkiej chwały najgodniejsze,
Serce Jezusa, królu i zjednoczenie serc wszystkich,
Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i
umiejętności,
Serce Jezusa, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa,
Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec bardzo upodobał,
Serce Jezusa, z którego pełni wszyscyśmy otrzymali,
Serce Jezusa, odwieczne upragnienie świata,
Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego miłosierdzia,
Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają,
Serce Jezusa, źródło życia i świętości,
Serce Jezusa, przebłaganie za grzechy nasze,
Serce Jezusa, zelżywością napełnione,
Serce Jezusa, dla nieprawości naszych starte,
Serce Jezusa, aż do śmierci posłuszne,
Serce Jezusa, włócznią przebite,
Serce Jezusa, źródło wszelkiej pociechy,
Serce Jezusa, życie i zmartwychwstanie nasze,
Serce Jezusa, pokoju i pojednanie nasze,
Serce Jezusa, krwawa ofiaro grzeszników,
Serce Jezusa, zbawienie ufających Tobie,
Serce Jezusa, nadziejo w Tobie umierających,
Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich Świętych,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
W. Jezu cichy i pokornego serca.
K. Uczyń serca nasze według Serca Twego.
Módlmy się:
Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj na Serce najmilszego
Syna swego i na chwałę i zadość-uczynienie, jakie w imieniu
grzeszników Ci składa; daj się przebłagać tym, którzy żebrzą
Twego miłosierdzia i racz udzielić przebaczenia w imię tegoż
Syna swego, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na
wieki wieków. Amen.
Następnie odmawiany jest Akt Oddania Rodzaju Ludzkiego
Najświętszemu Sercu Jezusa.
K. O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na
nas, korzących się u stóp Twego ołtarza.
W. Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
K. Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie
Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z
Tobą. Wielu nie zna cię wcale; wielu odwróciło się od Ciebie,
wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i
drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego
Serca Swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym,
którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym,
którzy Cię opuścili.
W. Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie
zginęli z nędzy i głodu.
K. Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo
niezgoda rozdziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności
wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Użycz
Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim
narodom spokoju i ładu. Spraw, żeby ze wszystkiej ziemi, od
końca do końca, jeden brzmiał głos:
W. Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam
zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.
Następuje uroczysty śpiew Te Deum – Ciebie Boga Wysławiamy.
2. Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie Moce i Niebiosy,
Cheruby, Serafinowie,
ślą wieczystej pieśni głosy.
3. Święty, Święty, nad Świętymi,
Bóg Zastępów, Król łaskawy,
Pełne niebo z kręgiem ziemi,
Majestatu Twojej sławy.
4. Apostołów Tobie rzesza,
chór Proroków pełen chwały,
Tobie hołdy nieść pośpiesza
Męczenników orszak biały.
5. Ciebie poprzez okrąg ziemi,
z głębi serca ile zdoła,
Głosy ludów zgodzonymi,
wielbi święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały,
Syna Słowo wiekuiste,
Z Duchem wszechświat wielbi cały,
Królem chwały Tyś, o Chryste.
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka,
by świat zbawić swoim zgonem,
Przyoblókłszy się w człowieka,
nie wzgardziłeś Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota;
starł jej oścień w męki dobie
I rajskiego kraj żywota,
otworzyłeś wiernym sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga,
w chwale Ojca, Syn Jedyny,
Lecz gdy zagrzmi trąba sroga,
przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni,
wspomóż, obmyj grzech co plami,
Gdyś odkupił nas od zbrodni
Drogiej swojej Krwi strugami.
11. Ze Świętymi w blaskach mocy,
wiecznej chwały zlej nam zdroje:
Zbaw o Panie, lud sierocy,
Błogosław dziedzictwo swoje.
12. Rządź je, broń po wszystkie lata,
prowadź w niebios błogie bramy,
My w dzień każdy, Władco co świata,
Imię Twoje wysławiamy.
13. Po wiek wieków nie ustanie,
Pieśni, co sławi Twoje czyny,
O w dniu onym racz nas Panie
od wszelakiej ustrzec winy.
14. Zjaw swą litość w życiu całym
tym, co żebrzą Twej opieki:
w Tobie Panie zaufałem,
Nie zawstydzę się na wieki.
Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Po błogosławieństwie śpiewa się pieśń – lud z organami:
2. Za Twe łaski dziękujemy,
Które serce Twoje dało;
W dani dusze Ci niesiemy,
By nas serce Twe kochało.
Następuje procesja wyjścia – długą drogą, nawą główną kościoła do
zakrystii. W czasie procesji grany jest utwór:
Ch. M. Widor – Toccata z V Symfonii op. 42 - organy