Choroba psychiczna a kara pozbawienia wolności czyli opiniowanie o zdolności oskarżonego do przebywania w areszcie Październik, 2016 r. Artykuł 150 kodeksu karnego wykonawczego wymienia okoliczności odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności Par. 1. Wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwia wykonanie tej kary, sąd odracza do czasu ustania przeszkody. Par. 2. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Opinia sądowo- psychiatryczna Opracowania akt sprawy II. Opracowania informacji uzyskanych podczas badania ambulatoryjnego, obserwacji sądowej. I. ad. I pytania organu procesowego o stan psychiczny oskarżonego czy skazanego, akt oskarżenia, zeznania oskarżonego, świadków, materiały dodatkowe: opinie środowiskowe, zaświadczenia zawodowe, itp., świadectwa lekarskie, opinie s.-p. ad. II wywiady od rodziny, dokumentacja lekarska, sprawozdania z przeprowadzonego badania wg klasycznej historii choroby: autoanamneza, wywiad rodzinny, przebieg choroby, stan psychiczny, wnioski. III. Omówienie całości materiału. IV. Wnioski biegłych. Opinia sądowo-psychiatryczna w sprawie karnej P. Władysława, zarzut oszustwa, opinie lekarska i 14 opinii sądowo- psychiatrycznych, ostatnia opinia sądowo- psychiatryczna P. Barbary, zarzuty oszustwa, P. Władysław • Celem badania było wydanie opinii dotyczącej oceny aktualnego stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. • Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. Opinię wydano po przeprowadzonych badaniach, dwóch psychiatrów i psychologa w Klinice Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. • Badany miał przedstawiony zarzut wystawienia czeków firmie, która nie miała pokrycia finansowego. • • Oskarżony był skazany na 2 lata pozbawienia wolności. • Oskarżony nigdy wcześniej nie był karany. • • Wniosek o odroczenie wykonania kary wniesiony w kwietniu 1997r. przez obrońcę skazanego, z powodu złego stanu zdrowia oskarżonego, z opinią sądowo – lekarską, z 1996r., która uniemożliwia wykonanie kary pozbawienia wolności. • Opinia pierwsza, • w opinii przedstawiono obszerną dokumentację kardiologiczną, z1991r. z rozpoznaniem choroby niedokrwiennej serca, zawał zagrażający. To było podstawą umieszczenia opiniowanego w Szpitalu Więziennym w Oddziale Wewnętrznym. Wnioski Komisji : Pobyt w areszcie stanowi obciążenie stanowiące zagrożenie dla zdrowia i dla życia, wymaga intensywnego leczenia i dalszych badań nieinwazyjnych kardiologicznych. • Świadectwo Lekarskie Kardiologa: z powodu objawów choroby wieńcowej z epizodami zasłabnięć, nadciśnienia tętniczego oraz hipercholesterolemii. Obecnie ma nawrót obostrzenia choroby wieńcowej, wymaga bezwzględnego spokoju fizycznego i psychicznego. • Po zwolnieniu z aresztu wystąpiły zaburzenia nastroju, stał się zupełnie bezradny, miał zaburzenia pamięci, silny lęk przed śmiercią, ale jednocześnie pojawiły się myśli by skrócić sobie cierpienie. Najgorzej czuł się rano, nie jadł , palił tylko papierosy. Bał się skorzystać z porady psychiatry. Obawiał się kompromitacji, posądzenia o symulację itp. • Wnioski – u oskarżonego stwierdzono depresję endogenną • (prawdopodobnie w przebiegu choroby afektywnej) z myślami samobójczymi, zaburzeniami życia popędowego i silnym lękiem; oraz zaostrzenie choroby wieńcowej z cechami niedokrwienia m. sercowego. Aktualny stan zdrowia chorego nie pozwalał na osadzenie go w areszcie. • Sąd Wojewódzki w sierpniu 1998r. wydaje postanowienie co do opiniowania przez dwóch biegłych psychiatrów o stanie zdrowia psychicznego opiniowanego. • Opinia druga, sądowo- psychiatryczna wydana na polecenie Sądu Wojewódzkiego przez dwóch lekarzy psychiatrów w dn. 10.12.1998r. podczas jednorazowego badania. • Wnioski – stwierdzamy objawy zespołu depresyjnego i cechy zespołu psychoorganicznego charakteropatycznego. Biorąc pod uwagę stan psychiczny skazanego należy przyjąć, że umieszczenie go w Zakładzie Karnym może stanowić poważne niebezpieczeństwo dla jego zdrowia a nawet zagrażać życiu. • Postanowienie z dn. 27.01.1999r. w sprawie zawieszenia postępowania wykonawczego w zakresie wykonania orzeczonej kary, na podstawie przedstawionej opinii. s-p. • Sąd Okręgowy w dn. 18.02.2000r. zwraca się do PZP Szpitala Klinicznego o wydanie opinii s.-p. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia trzecia Opina sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania sądowo-psychiatrycznego w dn. 24.03.2000r., z której wynika, że: • „od czasu poprzedniego badania ( w 1998r) widoczne pogorszenie nastroju, bardzo napięty afekt, drażliwy. W czasie badania widoczny niepokój manipulacyjny, wyraźnie zaznaczone trudności w skupieniu uwagi. Postawa rezygnacyjna, ruminacje suicydalne, brak rzutowania w przyszłość. Widoczne cechy zespołu psychoorganicznego, zwłaszcza osłabienie pamięci świeżej i chwiejność układu wegetatywnego. Rozpoznanie – organiczne zaburzenia depresyjne z dużym pogotowiem suicydalnym. • Opinia – umieszczenie skazanego w Zakładzie Karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Sąd Okręgowy zwraca się o wydanie zaświadczenia- opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia czwarta Opina sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania sądowo-psychiatrycznego w dn. 12.02.2001r. : • Wnioski – Chory, lat 61 leczony od kilku lat psychiatrycznie, szpitalnie i ambulatoryjnie. Obecnie ze względu na ostracyzm środowiska leczy się poza miejscem zamieszkania. Ze względu na przewlekłe zaburzenia emocjonalne, zaburzenia depresyjne i okresowo depresyjno-paranoiczne, stale przyjmuje duże dawki leków p- depresyjnych i neuroleptyki. Ze względu na duże ryzyko suicydalne należy przyjąć, że umieszczenie badanego w Zakładzie Karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 3.10.2001r. skierowane do PZP w Łodzi o wydanie zaświadczenia- opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego . Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia piąta Opina sądowo- psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania s.- p. z dn. 29.10.2001r. : „ w czasie badania bardzo napięty emocjonalnie w nastroju gniewliwym. Widoczne trudności w skupieniu uwagi. Często gubi wątek, dygresyjny. Momentami rezonerski. Ruminacje suicydalne i katastroficzne samooceny. Brak rzutowania w przyszłość. Zaznaczony niepokój manipulacyjny i duża chwiejność układu wegetatywnego. Widoczne spowolnienie psychoruchowe ( prawdopodobnie polekowe). • Wnioski – biegli stwierdzili objawy zaburzeń depresyjnych nawracających i objawy rozpoczynającego się zespołu psychoorganicznego. Stwierdzili, że umieszczenie go w zakładzie karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 8.05.2002r. o wydanie zaświadczenia- opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia szósta Opina sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania sądowo-psychiatrycznego w dn. 06.06.2002r. : • „Stan psychiczny – orientacja auto- i allopsychiczna w pełni zachowana. Nastrój obniżony z odcieniem gniewliwym. Afekt skory do napinania i zalegania. Tok myślenia w normie. Pamięć sprawna – wyraźny komponent wegetatywny lęku. Ruminacje suicydalne. Osobowość zwarta o cechach charakteropatyczno-paranoicznych. Bardzo nieufny i podejrzliwy wobec badających. Krytycyzm w samoocenach nieco spłycony. Bardzo duże poczucie krzywdy i niedoceniania.” • Biegli stwierdzili, że opiniowany przejawia cechy zespołu depresyjnego oraz że umieszczenie go w zakładzie karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 21.02.2003r. o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia siódma Opina sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania sądowo-psychiatrycznego w dn. 08.04.2003r. : • Wnioski – biegli na podstawie badania i dotychczasowej dokumentacji medycznej stwierdzili, że badany przejawia przewlekłe zaburzenia depresyjne z dużym pogotowiem suicydalnym, pozostaje w stałym leczeniu psychiatrycznym i przyjmuje przewlekle leki przeciwdepresyjne oraz umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać jego życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 14.10.2003r. o wydanie zaświadczenia- opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia ósma Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania w dn. 19.11.2003r. :W opinii biegli zwracają uwagę, że badany podtrzymuje dolegliwości pod postacią drażliwości, wybuchowości, uporczywe zaburzenia snu. Katastroficznie ocenia swoją przyszłość. Bardzo duże poczucie krzywdy. Widoczna chwiejność układu wegetatywnego. Zaznaczone objawy zespołu psychoorganicznego. • Wnioski: badany cierpi na nawracające zaburzenia depresyjne. Umieszczenie go w zakładzie karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 27.05.2004r. o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia dziewiąta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania w dn. 20.07.2004r. : "Badany podkreśla, że po śmierci matki nastąpiło wyraźne pogorszenie samopoczucia. Ma częste bóle w klatce piersiowej, duszność, zwłaszcza po zdenerwowaniu. Nie sypia, jest coraz bardziej nerwowy i wybuchowy. W czasie badania często rozrzewnia się a za moment napięty afektywnie, czyli labilny. Skłonności do urojeniowych interpretacji swojej sytuacji prawnej. Brak rzutowania w przyszłość, ruminacje suicydalne. Zaznaczone cechy zespołu psychoorganicznego. • Wnioski: u badanego występują objawy zaburzeń depresyjnych nawracających i narastające objawy zespołu psychoorganicznego. Umieszczenie go w zakładzie karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 29.03.2005r. o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego . Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia dziesiąta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania w dn. 29.04.2005r. : Badany podaje że cały czas kontynuuje leczenie psychiatryczne. Pogorszył się jego stan somatyczny. Stracił w ciągu roku ok. 14 kg wagi, ma "duże nadciśnienie, cukrzycę i chorobę wieńcową". Orientacja auto- i allopsychiczna zachowana. Nastrój obniżony, gniewliwy. Afekt bardzo skory do napinania. Liczne skargi o charakterze somatycznym. Katastroficzne samooceny z okresowymi ruminacjami suicydalnymi. Bardzo duże poczucie krzywdy i niedoceniania. Brak rzutowania w przyszłość. Wyraźny komponent wegetatywny lęku. • Wnioski: Badany przejawia objawy przewlekłego zespołu depresyjno-lękowego z wyraźnymi objawami somatyzacji. Umieszczenie go w zakładzie karnym może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Pismo Sądu Okręgowego z dn. 02.11.2005r. o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia jedenasta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania z dn. 10.01.2006r. : Badany zorientowany wszechstronnie w miejscu, czasie i otoczeniu. Nastrój obniżony, ponury, wypowiedzi o wyraźnie drażliwym kolorycie. Nieufny i podejrzliwy wobec badania. Eksponuje duże poczucie krzywdy. Widoczny komponent wegetatywny i psychomotoryczny lęku. Katastroficzne samooceny i ruminacje suicydalne. Krytycyzm zwłaszcza w samoocenach obniżony. Osobowość o wyraźnych cechach charakteropatycznych z odcieniem paranoicznym. • Wnioski: Badany przejawia objawy przewlekłego zespołu depresyjnego z odczynem paranoicznym. Umieszczenie go w zakładzie karnym przy obecnym jego stanie zdrowia może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Pismo Sądu Okręgowego o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia dwunasta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania z dn. 29.08.2006r. : „Widoczny od ostatniego badania spadek wagi (10kg w ciągu pół roku), badany wiąże z dokuczającą mu cukrzycą. Stan psychiczny jak w poprzedniej opinii, • wnioski – biegli stwierdzili u badanego występowanie objawów zaburzeń organicznych nastroju pod postacią zespołu depresyjnolękowego, cukrzycę i chorobę nadciśnieniową. Umieszczenie badanego w zakładzie karnym może stanowić dla niego poważne niebezpieczeństwo”. • Pismo Sądu Okręgowego o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego. Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia trzynasta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania z dn. 27.02.2007r. : „Badany zgłasza skargi na coraz większe problemy z pamięcią, skupieniem uwagi, bezsenność w nocy, napadową senność w ciągu dnia, katastroficzne samooceny. Stan psychiczny jak w poprzedniej opinii. • Wnioski: występowanie objawów organicznych zaburzeń nastroju pod postacią zespołu depresyjno-lękowego, cukrzycy i choroby nadciśnieniowej. Umieszczenie go w zakładzie karnym ocenili jako zagrażające dla jego zdrowia”. • Pismo Sądu Okręgowego o wydanie zaświadczenia-opinii lekarskiej o aktualnym stanie zdrowia badanego . Opinia lekarska winna być sporządzona z uwzględnieniem treści art.150 § 2 kkw, który brzmi „za ciężką chorobę uważa się taki stan skazanego, przy którym umieszczenie go w zakładzie karnym, może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo”. • Opinia czternasta Opinia sądowo-psychiatryczna wydana przez biegłych psychiatrów na podstawie jednorazowego badania z dn. 10.09.2007r. : „Badany zgłasza pogorszenie stanu zdrowia ( duże skoki ciśnienia, skoki poziomu cukru, duże wahania wagi ciała). Widoczna duża drażliwość i pobudliwość. Wypowiedzi gniewliwe, urywane. Szybko napina się emocjonalnie. Widoczne poczucie zagrożenia, duży niepokój manipulacyjny. Trudności w skupieniu uwagi. Wypowiedzi i ruminacje suicydalne. Wyraźne osłabienie pamięci świeżej. Nastrój obniżony gniewliwy, z odcieniem ponurym. Krytycyzm w samoocenach obniżony. • Wnioski : umieszczenie badanego w zakładzie karnym w obecnym stanie zdrowia może spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo” • Badanie ambulatoryjne przeprowadzone w Klinice Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie w czerwcu 2008r. • P. Władysław miał l. 67., ma wyższe wykształcenie ekonomiczne Wywiad rodzinny bez obciążeń. Jest żonaty. • Przebyte choroby: od około 30 lat choruje na serce i nadciśnienie tętnicze, od 2 lat choruje na cukrzycę, przyjmuje insulinę i odpowiednie leki, dietę. • Używki: od matury pali duże ilości papierosów. Narkotyków – nie przyjmował. • Od wielu lat pije alkohol, po którym nie ma złego samopoczucia. • • Ocena zarzutu wg relacji pacjenta: niesłuszny. • Problemy psychiczne: największe problemy zdrowotne miał w okresie dochodzeniowym, nie mógł spać, był bardzo przygnębiony, rozładowywał swój stan poprzez picie alkoholu. Miał myśli samobójcze. Z tego powodu był przez dwa miesiące hospitalizowany. Uzyskał wyraźną poprawę nastroju, normalizację snu, abstynencję alkoholową. Po wypisaniu z Kliniki leczył się w PZP. W ostatnich latach głównie przyjmował mirtazapinę. W ostatnim roku przyjmował stilnox. Źle się czuł z powodu swojej bezczynności zawodowej, nie mógł otrzymać pracy, z powodu wyroku sądowego. W przeszłości był entuzjastą swojej pracy. Obecnie niczym się nie interesuje. Przesiaduje w domu, wykonuje drobne prace domowe, przygotowuje posiłki, posprząta mieszkanie, aby odciążyć żonę, ponieważ żona dużo pracuje zawodowo. Nie czyta, ponieważ nie może skupić się na czytanym tekście, jak i nic go naprawdę nie interesuje. Nastrój ocenia jako depresyjny. Unika kontaktów ze znajomymi. Ma czasami nieokreślone, napadowe lęki. • Stan psychiczny: w dość dobrym kontakcie. Udziela niepełnych informacji dotyczących zarzutów, które miał przedstawione w połowie lat dziewięćdziesiątych. Wg opiniowanego zarzuty są niewspółmierne do jego winy. Nie czuje się winien przedstawionych zarzutów. Afekt dostosowany do wypowiedzi, prawidłowo modulowany. Nie stwierdzono formalnych zaburzeń myślenia, urojeń nie wypowiadał. Intelekt i pamięć w normie. Ma myśli samobójcze, które nasilają się po alkoholu. Miewa kilkuminutowe lęki w ciągu dnia. Nastrój i napęd obniżony. Mówi o występowaniu okresowo stanów niepokoju, rozdrażnienia. Przez wiele lat nadużywał mocnych alkoholi, w ostatnich miesiącach głównie pije piwo. Przez kilka lat przyjmował leki przeciwdepresyjne, w ciągu ostatniego roku przyjmuje tylko leki nasenne. Leczy się kardiologicznie i przeciw cukrzycy. • Stan somatyczny: wygląd ogólny prawidłowy. RR 170/110 mm Hg. Tony serca b. ciche, niesłyszalny drugi ton serca. Szmer pęcherzykowy cichy. • Stan neurologiczny bez wyraźnych odchyleń od normy. Badanie eeg: zapis w granicach normy. Tomografia komputerowa głowy: w strukturach mózgu i móżdżku zmian ogniskowych nie spostrzeżono. Układ komorowy miernie poszerzony, nieprzemieszczony. Niewielkiego stopnia poszerzenie przestrzeni podpajęczej nad płatami czołowymi. • Wywiad od żony, potwierdzający informacje pacjenta. • Często bywa drażliwy, szczególnie kiedy żona zwraca uwagę na temat ograniczenia piwa. Na zwracaną uwagę reaguje niewspółmiernie gwałtownie. W takiej sytuacji żona musiała uciekać z domu. Dwa lata temu żona wzywała Policję, bo mąż był tak zdenerwowany. Bywa zdenerwowany zarówno kiedy jest trzeźwy jak i po alkoholu. Przyczyny zdenerwowania są bardzo różne, ale ogólnie przypadkowe, niepoważne, np. wysypana kawa przez żonę. Żona w ogóle nie może podejmować tematów dotyczących pieniędzy jak i alkoholu, ponieważ są powodem bardzo dużego zdenerwowania u opiniowanego. Po nieporozumieniach nie przeprasza żony. Dokumentacja lekarska, którą pacjent przedstawił biegłym • 1. Karta informacyjna z hospitalizacji internistycznej w dniach 18.12.07 – 02.01.2008 z rozpoznaniem ostry zespół wieńcowy troponinododatni przebyty przed hospitalizacją. Nadciśnienie tętnicze. Dyslipidemia. Cukrzyca typu 2 leczona insuliną. Nikotynizm. • Epikryza w k.i.: chory z przewlekłą chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym, hipercholesterolemią, cukrzycą leczoną metforminą został przyjęty do Kliniki z powodu bólu w klatce piersiowej. Na podstawie wywiadu, EKG, oznaczenia troponiny, echa serca i danych z wywiadu rozpoznano ostry zespół wieńcowy troponinododatni. Skierowany na koronografie. W czasie hospitalizacji włączono insulinoterapię, uzyskując normoglikemię. W wykonanym zapisie EKG metodą Holtera bez zaburzeń rytmu i przewodzenia. Pacjent otrzymał następujące zalecenia przy wypisie: • Leki: acard, plavix, bisocard, enarenal, tertensif SR, simvacard, insulina, polprazol, stilnox dor. • 2. Karta informacyjna z pobytu w Klinice Kardiologii w dniach 01. – 02.02.08 z rozpoznaniem koronarografia u chorego z przewlekłą chorobą wieńcową, po przebytym zawale ściany dolnej mięśnia serca (12.2007), z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą typu 2 leczoną insuliną, hiperlipidemią. Przewlekły nikotynizm. • Zalecenia:: prowadzenia oszczędzającego trybu życia, • stosowania diety z ograniczeniem podaży soli kuchennej i tłuszczów zwierzęcych, leki j. w., OPINIA PSYCHOLOGICZNA • Pan Władysław w Skali Inteligencji Wechslera WAIS-R (PL.): • Iloraz Inteligencji w skali pełnej – 108 • Iloraz Inteligencji w skali słownej – 124 • Iloraz inteligencji w skali bezsłownej - 97 • Wnioski: Funkcjonuje na poziomie inteligencji przeciętnej. Jednakże linia życia i profil wyników wskazuje iż pierwotnie plasowała się ona na poziomie powyżej przeciętnej. Obecnie obniżona z powodu rozpoczynającego się zespołu psychoorganicznego • Osobowość badanego nosi cechy depresyjno-lękowe o etiologii organicznej. • Cechy rozpoczynającego się zespołu psychoorganicznego Omówienie • Na podstawie akt sprawy, dokumentacji medycznej zgromadzonej w aktach sprawy, przeprowadzonego badania psychiatrycznego i psychologicznego, badań laboratoryjnych: EEG i CT głowy • rozpoznajemy organiczne zaburzenia osobowości z łagodnym zespołem depresyjnym na podłożu zmian organicznych związanych z chorobami krążenia: chorobą wieńcową i nadciśnieniem tętniczym, • zaburzeniami metabolicznymi dotyczącymi zaburzeń lipidowych i cukrzycy • a także w przeszłości wieloletniego szkodliwego picia alkoholu, • jak i wpływu czynnika stresowego- wieloletniej nie rozwiązanej sytuacji prawnej. • Obecnie rozpoznane organiczne zaburzenia osobowości z łagodnym zespołem depresyjnym, powodują zaburzenia w sferze emocjonalnej, zaburzenia toku myślenia, zaburzenia funkcji poznawczych. • Zaburzenia w sferze emocjonalnej przejawiają się występowaniem wieloletnich stanów depresyjnych o zmiennym nasileniu, z okresowymi lękami, myślami samobójczymi, obniżoną aktywnością, wycofaniem zawodowym, zerwaniem kontaktów towarzyskich, utratą zainteresowania sprawami ogólnymi, a także drażliwością, chwiejnością emocjonalną. Również agresja słowna jest związana z upośledzoną kontrolą negatywnych emocji. • Zaburzenia toku myślenia: treść wypowiedzi monotematyczna, dotycząca spraw zdrowia, sytuacji prawnej, wypowiadał się wolno, był dygresyjny, podczas badania widoczna była męczliwość. • Zaburzenia funkcji poznawczych: charakterystyczne wyniki uzyskano w opinii psychologicznej w teście Skali Inteligencji Wechslera, które wykazały iloraz inteligencji wtórnie obniżony. Profil ten jest nieharmonijny z wyraźną przewagą skali słownej nad bezsłowną, wskazuje na deficyty w obrębie o.u.n. Opiniowany ma relatywnie obniżoną zdolność organizacji przestrzenno- percepcyjnej, a także wykazuje deficyty w zakresie pamięci świeżej, koncentracji uwagi oraz przyswajania nowego materiału. • Organiczne zaburzenia osobowości rozwijały się od wielu lat. Wpływ na rozwój organicznych zaburzeń osobowości miały następujące czynniki - czynniki emocjonalne, przewlekłe działanie stresu - od kilkunastu lat traumatyczna sytuacja spowodowana z nie rozwiązaną sytuacją prawną oraz czynniki somatyczne - choroba wieńcowa i nadciśnienie tętnicze, zaburzenia metaboliczne dotyczące gospodarki lipidowej i glukozy, której konsekwencją jest cukrzyca. Istotne znaczenie miało także wieloletnie nadmierne picie alkoholu, tzw. picie szkodliwe. • Szczególne znaczenie w rozwoju organicznych zaburzeń osobowości odgrywają zaburzenia układu krążenia tzn., choroba wieńcowa i nadciśnienie tętnicze. Opiniowany od 1982r. cierpi na chorobę wieńcową, wtedy po raz pierwszy był hospitalizowany z powodu zagrażającego zawału. Ponowne pogorszenie choroby wieńcowej z zagrażającym zawałem wystąpiło w 1991r. Jak i podczas hospitalizacji internistycznej pod koniec 2007r. stwierdzono przebyty zawał. Nadciśnienie tętnicze. Dyslipidemia. Cukrzyca typu 2 leczona insuliną. • Wpływ na rozwój i przebieg zmian w o.u.n. miały również inne zaburzenia układu krążenia, które w różnym stopniu towarzyszyło chorobie wieńcowej. Do nich należy nadciśnienie tętnicze, które występuje u opiniowanego od 1991r. Wahania nadciśnienia tętniczego pogarszały się w okresach zaostrzenia choroby wieńcowej. • Przy omawianiu przyczyn rozwoju zaburzeń o.z.o. należy uwzględnić w przeszłości wieloletnie szkodliwe picie alkoholu, w ostatnich latach ten czynnik ma mniejsze znaczenie, ponieważ opiniowany pije znacznie mniej i niskoprocentowy alkohol, przeważnie piwo. • Stwierdzane w przeszłości objawy lękowo-depresyjne są przejawem przewlekłej reakcji na stres jakim jest postępowanie karne i wyrok. Wieloletnie działanie traumatycznego bodźca doprowadziło do utrwalenia się objawów przewlekłej reakcji depresyjno-lękowej, czemu niewątpliwie sprzyjały drobne uszkodzenia oun. • Omówienie opinii s.- p. • W latach 1997- 2007 było wydanych 14 opinii sądowopsychiatrycznych, ogólne, bez wykonania okresowych badań, uzyskania wywiadu obiektywnego, • w których przedstawiano wnioski, że p. Władysław nie może być „umieszczony w zakładzie karnym z powodu aktualnego stanu zdrowia, który może spowodować poważne niebezpieczeństwo lub zagrożenie dla zdrowia opiniowanego”. • We wszystkich opiniach rozpoznawano zespół depresyjny, z czym zgadzamy się. • Tylko w pierwszej opinii biegli sugerowali, że podłoże zaburzeń jest związane z chorobą afektywną (chorobą psychiczną). Początkowy przebieg zaburzeń był bardzo ostry, a objawy znacznie nasilone i można było przypuszczać, że jest to początek choroby psychicznej. Natomiast przebieg zespołu depresyjnego w następnych latach nie potwierdził endogennej przyczyny zaburzeń, tzn. nie można się tu dopatrywać choroby psychicznej. • Zaburzenia depresyjne były powiązane z kolejnymi fazami postępowania procesowego i organicznymi zmianami o.u.n. W latach 1996- 2003r. dominowały objawy zespołu reaktywnego depresyjno-lękowego z myślami i ruminacjami (stałe rozważanie) samobójczymi. Od kilku lat objawy te nadal się utrzymują, ale są łagodniejsze, mniej zagrażające realizacji są myśli samobójcze. • Biegli w opiniach: czwartej rozpoznali zespół mieszany o obrazie depresyjno- paranoicznym a w opinii jedenastej zespół depresyjny z elementami paranoicznym, w obu opiniach nie przedstawili opisu objawów zaburzeń psychotycznych paranoicznych, tylko rozpoznanie. Na podstawie tak sformułowanych rozpoznania nie możemy podtrzymać zaburzeń paranoicznych, w czasie badania nie stwierdziliśmy objawów paranoicznych. Nie wykluczamy jednak, że w przeszłości niektóre wypowiedzi i komentarze opiniowanego, zwłaszcza dotyczące sprawy karnej, mogły stanowić podstawę takiego rozpoznania, ale należy brać pod uwagę, że skłonność osób z organicznymi zmianami oun do przejawia podejrzliwości, zbyt pochopnego wnioskowania, obniżonego krytycyzmu, ale to nie stanowi podstawy do wypowiadania sądów o cechach paranoicznych. • W obecnej opinii nie podtrzymaliśmy, jako głównego rozpoznania, zespołu depresyjnego, ponieważ kompleksowa diagnoza - badanie lekarskie i badanie psychologiczne a także badania eeg i komputerowe głowy wykazały zmiany organiczne w o.u.n. i dlatego sformułowaliśmy jako podstawową zmianę, organiczne zaburzenia osobowości z obecnością łagodnego zespołu depresyjnego. Wnioski • • • • P. Władysław nie jest osobą upośledzoną umysłowo, funkcjonuje na poziomie inteligencji przeciętnej, nie rozpoznajemy u niego choroby psychicznej, rozpoznajemy inne zaburzenia o obrazie organicznych zaburzeń osobowości z łagodnym zespołem depresyjnym spowodowanym czynnikiem stresowym – wynikający z nie rozwiązanej sytuacji prawnej. W celu spowolnienia dalszego rozwoju zaburzeń psychicznych o obrazie organicznych zaburzeń osobowości wskazane byłoby wznowienie leczenia farmakologicznego, które przerwał przed rokiem. W leczeniu objawów depresyjnolękowych wskazane jest stosowanie odpowiedniej farmakoterapii i psychoterapii, bardzo ważne jest także jak najszybsze zakończenie sprawy karnej. Organiczny zespół osobowości nie jest ciężką chorobą, (ciężkim stanem), z powodu którego umieszczenie opiniowanego w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Konieczne jest natomiast zapewnienie badanemu opieki psychiatrycznej i psychologicznej na poziomie ambulatoryjnym. Jednocześnie uważamy, że biegli z zakresu kardiologii i inni specjaliści powinni wypowiedzieć na temat sytuacji zdrowotnej opiniowanego, ponieważ stan somatyczny, układ krążenia, zaburzenia metaboliczne pogorszyły się w ostatnich latach. I Opinia s. – p. , p. Barbary, ambulatoryjna wydana na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego Biegli mieli odpowiedzieć na następujące pytania: czy skazana jest zdolna do odbycia w chwili obecnej kary pozbawienia wolności, to jest ustalenie czy skazana cierpi na ciężką chorobę uniemożliwiającą wykonanie kary pozbawienia wolności lub też chorobę w przypadku której wykonanie kary pozbawienia wolności pociągnęłoby dla skazanej zbyt ciężkie skutki. Dane z akt sprawy, nie mieliśmy akt sprawy za które była skazana badana, w otrzymanych aktach było przedstawionych kilka wyroków z 2006r., 2007r., 2010r., dotyczyły art. 286 kk, a więc różnego rodzaju oszustwa z powodu których miała karę 2 lat pozbawienia wolności. Kara została warunkowo zawieszone na okres próby 5 lat. W aktach sprawy zgromadzone były opinia psychologiczna wydana w związku z innymi sprawami, XXXXX, zwracamy uwagę na numery sygn. akt. W aktach mogą być różne dokumenty, związane z innymi sprawami, tak jak w tym wypadku, uwzględniliśmy różne wcześniej wydane opinie w różnych sprawach, dotyczących przedstawionych zarzutów. Analiza sygnatury może pomóc w sformułowaniu wniosków, identyfikacji spraw. W przedstawianej opinii czy badany może uczestniczyć w rozprawie, nie otrzymujemy pełnych akt, tylko niezbędne dokumenty związane z pytaniem, opinie, które wcześniej były wydane, sądowe jak i prywatne. W opinii sądowo - psychologicznej z lipca 2010r. przedstawiono następujące wnioski: badana nie jest upośledzona umysłowo, sprawność intelektualna mieści się w granicach normy, na podstawie przeprowadzonego badania nie można wnioskować o zmianach organicznych w obrębie o.u.n., natomiast w sferze emocjonalnej występują – symptomy reaktywnych zaburzeń nerwicowych. . W opinii s.- p. dotyczącej tej sprawy, co wydana opinia psychologiczna biegli specjaliści psychiatrzy sformułowali następujące wnioski: nie jest upośledzona umysłowo ani chora psychicznie, rozpoznajemy zaburzenia adaptacyjne w okresie zarzucanego jej czynu, miała zachowaną zdolność rozpoznania tego czynu i pokierowania swoim postępowaniem, może uczestniczyć w czynnościach procesowych. W tym czasie badana była leczona ambulatoryjnie z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej, ale opinie nie zawierały rozpoznania CHAD. Nie figuruje w Kartotece Krajowego Rejestru Karnego. Dokumentacja medyczna Historia choroby z leczenie ambulatoryjnego Od września 2010r. przez kilka miesięcy depresyjna, otrzymywała eliceę i depakinę, na podstawie wywiadu rozpoznano zaburzenia afektywne dwubiegunowe- epizod depresyjny. Badana zwraca się do Sądu o zawieszenia skazania, poza chorobą afektywną dwubiegunową cierpi na wirusowe zapalenie wątroby, WZW. Sąd zwraca się do biegłego sądowego, który odpowiada, że odbywanie kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym, w którym będzie zapewniona opieka lekarska, będzie możliwość wykonania odpowiednich badań, nie będzie stwarzała zagrożenia dla jej życia i poważnego niebezpieczeństwa dla jej zdrowia. Opinia psychologiczna, pacjentki, po badaniu wydana na prośbę we wrześniu 2010r. W końcowej części opinii przedstawiono: „ze znacznym prawdopodobieństwem można zakładać, że ewentualna separacja matki i córki może mieć na obie bardzo negatywny wpływ, może spowodować znaczną dekompensację pod postacią nasilenia obecnie obserwowanych objawów, czy ujawnienia się nowych objawów u matki, wraz z ryzykiem samobójczym”. Sąd postanowił odroczyć wykonanie wyroku z powodu sytuacji rodzinnej, wychowywania samotnie dziecka i wyznaczył obserwację s.- p. w maju 2011r. Opinia obserwacyjna była przeprowadzona w ośrodku akademickim, gdzie biegli oceniali stan psychiczny w stosunku do oskarżenia o pobranie 160 tys. zł z banku, podając się za swoją siostrę. A następnie przyznała się do zarzucanego czyny i dobrowolnie poddała się karze. Biegli posiadali dokumentację z leczenia chadu. Wnioski z opinii s.-p. nie stwierdzono- upośledzenia umysłowego stwierdzono chorobę psychiczną – CHAD, zaburzenia osobowości – typ impulsywny osobowości niestabilnej emocjonalnie, F60.30 oraz zaburzenia adaptacyjne z objawami depresyjnymi, F43.2 w chwili czynu mogła rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem obecny stan zdrowia pozwala jej na udział w rozprawie jeśli będzie konieczne stosowanie wobec badanej środków skutkujących pozbawieniem wolności, to powinna odbywać w warunkach ośrodka przystosowanego do leczenia zaburzeń psychicznych. Badanie ambulatoryjne Badana lat 33. Ma średnie wykształcenie. Pracowała zawodowo do 2007r. Otrzymała rentę w 2007r. Wywiad rodzinny ma brata, młodsza siostra była operowana z powodu tętniaka oun, obecnie choruje na czerniaka. Relacje z rodzicami dobre. Wypadki: w 2 r.ż. choroba oczu, obecnie dobrze widzi. Poważny wypadek samochodowy w 1998r., w wyniku przetoczenia krwi, zakażona WZW, jest pod stałą opieką, przyjmowała interferon. W 2000r. krótka znajomość, wg relacji, w okresie hypomanii, z tego związku ma córkę, którą zupełnie sama wychowuje. Ojciec dziecka nie chce żadnych kontaktów z dzieckiem, ale płaci regularne alimenty. Przebieg choroby można odtworzyć na podstawie dokumentacji przedstawionej dokumentacji. Podczas badania była w lekko obniżonym nastroju. Nie wyobraża sobie rozstania z dzieckiem w związku z zagrożeniem utraty wolności. Dokumentacja medyczna: z PZP w miejscu zamieszkania, w 1998r. Poważny wypadek samochodowy w których zginął narzeczony badanej. Sama doznała urazu: złamania obu kkd, klatki piersiowej, bez poważnego urazu oun. Była przez pół roku na L4 z powodów ortopedycznych. Konsultowana psychiatrycznie – depresja reaktywna. Ponowna wizyta po dwóch latach w stanie depresji, ale w wywiadzie kilkumiesięczny stan podwyższonej aktywności i dgn. CHAD, obecnie stan depresji, w 2001r. Hospitalizacja dwukrotna wielomiesięczna na przełomie 2010/2011r. W ośrodku akademickim, gdzie rozp. Zaburzenia afektywne dwubiegunowe, leczona ambulatoryjnie stabilizatorami: litem, potem amizepiną i depakiną. W kolejności obserwacja s.- p. Z PZP w Warszawie w l. 2011-2012, w sumie 9 miesięcy, kilka wizyt w okresie przyjmowania litu. Niewielkie wahania nastroju od wyrównanego do nieznacznie obniżonego. W okresie leczenia ambulatoryjnego: w PZP i Poradni po hospitalizacjach. Dwukrotne kilkutygodniowe stany hypomaniakalne. Odpowiedzi na pytania Sądu U badanej rozpoznajemy chorobę psychiczną o obrazie choroby afektywnej dwubiegunowej o naprzemiennych zaburzeniach afektywnych o typie manii, hypomanii i różnym nasileniu depresji, osobowość chwiejną emocjonalnie, w wywiadzie przebyte zaburzenia reaktywne (1998/1999r.). Ze względu na utrzymujące się w ostatnich latach zaburzenia nastroju, mimo leczenia farmakologicznego, skazana nie jest zdolna do odbycia w chwili obecnej kary pozbawienia wolności. Dodatkowo istotnym argumentem jest sytuacja rodzinna, wychowywanie samotnie przez badaną 11- letniej córki. Związek badanej z córką jest bardzo silny, rozstanie związane z pobytem w zakładzie karnym może stanowić reaktywne zagrożenie dla życia badanej w związku z jej chorobą psychiczną.