Pole magnetyczne Pole magnetyczne wytwarza pole sił. Siła działa pomiędzy 2 magnesami bez ich bezpośredniego kontaktu (tak jak pole elektryczne). Pole magnetyczne widać poprzez linie przepływu lub linie sił. Wskazują one kierunek działania siły i przebiegają od bieguna N do S. Linie sił pola zmieniają swój przebieg w otoczeniu innych materiałów magnetycznych takich jak np. żelazo, nikiel, kobalt zwanych ogólnie ferromagnetykami Elektromagnetyzm I Zasada prawej ręki: Połóż zamkniętą dłoń na przewodniku liniowym tak aby kciuk pokazywał kierunek przepływu prądu. Zagięte Pole magnetyczne palce pokazują kierunek linii pola Produkowane przez przewodnik magnetycznego Cewka (uzwojenie). Połóż zamkniętą dłoń tak aby palce N S wskazywały kierunek przepływu prądu. Kciuk wskazuje teraz kierunek pola magnetycznego. I Pole magnetyczne produkowane Przez cewkę (solenoid) Natężenie pola & Strumień pola A1 I 2 I A2 3 1 Strumień, = Ilość linii pola przebiegających przez powierzchnię A. Jednostką jest Wb Natężenie pola, B = /A w Teslach (T) lub Wb/m2 W zamkniętym obwodzie magnetycznym szeregowym jest stałe. W połączeniu równoległym natomiast 1 = 2 + 3 . Krzywe B-H & Pętla histerezy B = mH = mrmoH, mo = 4px10-7 H/m B Namagnesowanie resztkowe B b a H Nasycenie 0 a c d H Krzywa namagnesowania Pętla histerezy Zasada przekaźników Przekaźnik jest elektromagnetycznie włączanym przełącznikiem Namagnesowanie cewki przyciąga ramię Ruch ramienia zamyka lub otwiera kontakt 2/3 z 1 Armatura 2 1 3 Sprężyna 4 Cewka 5 Schemat podstawowy NC NO Cewka 2 13 4 5 Symbol Napięcie Indukowane Prawo Faraday’a: W obwodzie o N uzwojeniach indukuje się napięcie jeżeli strumień magnetyczny przepływający przez obwód ulega zmianie. Wielkość tego napięcia zależy od szybkości zmian strumienia: d = N dt (volts) Prawo Lenz’a : Polaryzacja napięcia jest taka że przeciwdziała zmianom strumienia, tzn. jeżeli np.. strumień maleje to pole magnetyczne wywołane prądem indukowanym zwiększa ten strumień Samoindukcja Napięcie indukowane w cewce: I L Indukcyjność cewki dla warunku l/d > 10 wyrażamy: L= m r m o N 2 A (H) or l l m = przenikalność v L= L di dt - di u L = L (V) dt mN 2 A + Voltage across Napięcie na inductor cewce l A d Inductor Coil Cewka Indukcyjności połączone szeregowo i równolegle LT L1 L2 LN Poł. szeregowe Series inductances LT L1 L2 LN Parallel inductances Poł. równoległe Dla N indukcyjności szeregowych: L T = L 1 + L 2 + . . . + LN Dla N indukcyjności równoległych: 1 LT = 1 1 1 + ++ LN L1 L2 Energia zmagazynowana W = 1/2 LI2 Chwilowe i ustalone stany natężenia i napięcia w cewce vL E vR = E(1-e-t/t) R i L E + v - L vL = Ee-t/t 0 i t Transient Stan Interval chwilowy Steady Stan State ustalony E R i = (E/R)(1-e-t/t) t = L/R 0 t Stany chwilowe i ustalone w cewce Stan chwilowy (przejściowy) W momencie włączenia cewki w obwód napięcie indukowane na cewce, vL = -E a więc iL = 0. Zatem obwód z cewką wygląda jak obwód otwarty. Następnie napięcie na cewce opada wykładniczo a prąd płynący w cewce (indukcyjności) wzrasta odpowiednio do wartości maksymalnej. Ten stan przejściowy trwa około 5t. Potem stan się ustala Stan ustalony vL = 0, i iL = E/R. Cewka wygląda jak zwarcie. Jak uniknąć nagłych zmian napięcia Nagłe rozłączanie lub włączanie prądu w obwodzie z indukcyjnością (np. silniki, generatory) może spowodować nagłe zmiany napięcia nawet do wielu kV!. Może to spowodować wyładowanie na przełączniku! Indukcyjność wygląda jak źródło prądowe w momencie włączania. Aby uniknąć gwałtownych zmian indukcyjnych należy w obwodzie umieścić rezystor lub diodę. Rozładowanie induktora vL 0 Vo= Io(R1+ R2) t R1 i E R2 + L vL - - Vo i Io vL= -Voe-t/t’ i = Ioe-t/t’ t’= L/(R1+R2) 0 t Transformatory z rdzeniem rdzeń Iron core + eg - ip Np ep m Ns is +es - Ideal transformer Transformator Ip + Eg - Load idealny IL + Es - + Ep - ep/es = Np /Ns = N pin=ep ip = pout = es is ip / is = 1/N + Load VL - N :1 Transformer symbol Schematschematic transformatora Ep / Es = N = Is / Ip Pin = Pout Zp= N2 ZL Auto-transformatory i transformatory wielostopniowe N2 Vin Vout N1 (a) Step-up Podnoszący (b) Variable Zmienny Autotransformers Autotransformatory N2 a2 = N1/N2 N1 + Eg - E2 Z2’ = a22 Z2 Z2 + Eg - Zp E E3 a3 = N1/N3 Zp Z '2 Z '3 Z3 N3 (c) Transformer with 2 secondaries dwa uzw. wtórne Z3’ = a32 Z3 Obw. zastępczy (d) Equivalent circuit of (c) Rzeczywiste transformatory rdzeniowe Straty w “rzeczywistych” transformatorach : Prąd upływu Rezystancja zwojów (grzanie zwojów) Prądy wirowe w zwojach (grzanie rdzenia) Prąd magnetyzacji oraz pole rozproszone Straty prowadzą do zmniejszenia wydajności: h = (Pout / Pin) x 100% = (EsIs/EpIp) x 100% ; Pin = Pout + Pzwojów + Prdzenia Transformatory bezrdzeniowe i2 i1 M + v1 + L2 L1 v2 - - i1 + L T+ v1 W transformatory bezrdzeniowe lub w cewkach połączone w obwodzie Indukują się napięcia na skutek indukcji wzajemnych i samoindukcji. Te napięcia nie są określone przez stosunek uzwojeń (jak dla i.transform) Dodaje się: LT+ = L1 + L2 + 2M Lub odejmuje: LT- = L1+ L2 - 2M L1 M + L2 v2 - M = k L1L2 M = wzajemna indukcyjność k = wsp. sprzężenia Napięcia zmienne sinusoidalne e i i + e - R t 0 okres 11 cycle Obwód AC AC circuit Przebiegi sinusoidalne waveforms & current Voltage Generowanie napięcie AC Obrót Rotation a b S E m N a b Coil Cewka Generator Voltage Obrót Rotation 0 b a b 90 o b a a 180o a b o 270 360o Coil Pozycja Position cewki e = Em sin a Parametry impulsu sinusoidalnego T E m e1 t 0 e2 q Period, T Okres f = 1/T Okres trwania cyklu, T. Epk= Em; Ep-p= 2Em; Eave= 0; Erms= 0.707Em e1 = Em sin w t ; e2 = Em sin (w t - q) gdzie w = 2pf w radianach/s. Moc efektywna lub średnia, Pavg = Irms2R or Erms2/R Liczby zespolone. Interpretacja w a v 0a Obracamy wektor Vm p 2p Vm wt v(t) = Vm sin a = Vm sin wt Obrót wektora o kąt a powoduje iż jego rzut Na oś pionową zmienia się jak funkcja sinus Napięcie i natężenie zmienne I Im v(t) q + Vm wt q i(t) Im wyprzedza Vm (lub i wyprzedza v) o fazę qo Zależność od czasu: v(t) = Vm sin w t; i (t)= Im sin (w t + q) Napięcie i natężenie mają tą samą częstotliwość ! Natężenie i napięcie zmienne (c.d) j i(t) q Im Vm + 0 wt q v(t) Im opóźnia się względem Vm (lub i opóźnia się wzgl. v) o qo Zależność od czasu: v(t) = Vm sin w t; i = Im sin (w t - q) Napięcie i natężenie ma tą samą częstotliwość. Pojęcie liczby zespolonej Liczba zespolona jest w postaci Z = r + jx, gdzie r i x są częściami rzeczywistymi i urojonymi: tzn. j = (-1), a więc j2 = -1. W układzie polarnym , Z = |Z| e jq, gdzie |Z| = (r2 + x2) 1/2, i q = tan-1 (x/r). Transfromacje pomiędzy układem polarnym i kartezjańskim: r = |Z| cos q ; x = |Z| sin q. Czyli: Z=|Z|(cos q + j sin q) Dodawanie, mnożenie liczb zespolonych: Z1 + Z2 = (r1 + r2) + j (x1 + x2); Z1Z2 = |Z1||Z2| e j( q1+ q2 ) Z1/Z2 = |Z1|/|Z2| e j( q1 q2 ) . Połączenie szeregowe AC R1 I Eg Z +j q1 Z = R1 + jXL = |Z|/q ejq11 Z Z XL L R2 j XL= jwL R1 ZL ZR = R Impedance Diagramdiagram fazowy XC= j/wC q2 C + XC Z = R2 +- jXC = |Z|/q ejq2 2 -j R2 Z ZC + Wzory dla obwodów szeregowych AC Prawo Ohma: UR= IR; UL= jXL; UC = -jXC Obwód RLC: ZT = R+jX, gdzie X = XL - XC |ZT| = (R2+X2)1/2 ; q = tan-1 (X/R) R = ZT cos q; X = ZT sin q kiedy XL = XC, układ jest w rezonansie napięciowym a ZT = R, tzn. obwód ma impedancje całkowitą=rezystancji UL=-UC IT=UR/R Zależy od częstości : 1/wC=wL w=1/(LC)1/2 w=2pf Rezonans w obw. szeregowym W rezonansie: XL= XC ZT =f R R;=I1max / ( 2=pE/R LC) UL = UC = QsE, gdzie Qs = 2pfRL/R=1/(2pfRRC) Szerokość połówkowa rezonansu w częstotliwości: BW = f2 - f1 = fR/Qs (Hz) = R/(2pL). I R E L C ZT I max I 0.7 I max R f 1 fR f2 f Prawo napięć Kirchhoff’a . Zasada dzielnika napięcia dla obwodów szeregowych + V1 - + V2 - + VX - + VN - Z1 Z2 ZX ZN I + E - Całkowita impedancja: ZT = Z1 + Z2 + . . . + ZX + . . .+ ZN Prawo Kirch. napięciowe: Suma spadków i wzrostów napięć zespolonych w oczku wynosi zero . E - U1 - U2 - . . . - UX - . . . - UN = 0. Zasada dzielnika napięcia: UX = EZX / ZT Obwody R, L, C (połączenie równoległe) j IT IR Eg IL R L IC IC Eg C IR + IL eg iL Diagram fazowy Phasor diagram iC Eg = IRZR = ILZL = ICZC 2p p t iR ZR = R ZL = jXL = jwL = wL ej90 ZC = -jXC = -j/ (wC)=(1/ wC) e -j90 Waveforms Przebiegi w = 2p f Rezonans w obw. równoległym W rezonansie: XL= XC (YL=1/XL= YC=1/XC) YT = Ymin= 1/R; Imin = EYmin IT IR Eg R IL L IC C f R = 1 / ( 2 p LC) I L = IC = QsImin, gdzie dobroć Qs Qs = R/(2pfRL)=2pfRRC Szerokość połówkowa rezonansu w częstotliwości: BW = f2 - f1 = fR/Qs (Hz) = 1/(2pRC). IT I min 0.7 I min Y T 1/R f 1 fR f2 f Obwody równoległe AC +j IT YC I1 YT Y1 I2 Y2 IX YX IN YR = G YN YL -j Całkowita admitancja (Y=1/Z): YT = Y1 + Y2 + . . . + YN = 1/ZT Prawo prądów Kirchoffa: Suma prądów zespolonych wchodzących i wychodzących z węzła jest zero, tzn: IT - I1 - I2 - . . . - IN = 0. Dzielnik prądu: IX = ZTIT /ZX lub YXIT /YT Wzory dla obwodów równoległych AC YR = G ej0 , G=1/R; YL = -jBL , BL =1/wL, YL=Bl e-i90 YC = jBC , BC =wC, YC = BC ej90 gdzie G = konduktancja, oraz B = susceptancja = 1/X Całkowita impedancja ZT = 1 1 1 1 + + ...+ Z1 Z 2 Zn 2 impedancje równoległe: Z 2 IT Z1 I T I1 = ; I2 = Z1 + Z 2 Z1 + Z 2 Z1 Z 2 ZT = Z1 + Z 2 Moc w obwodach AC UmIm i + e_ R + v_ UmIm 2 0 p(t) ½T Pmaks Pśred i T t v Dla obwodu z rezystancją, u oraz i są w fazie. Średnia wartość mocy (lub rms) rzeczywistej lub czynnej, P = URIR = 1/2 UmIm (W), gdzie UR and IR są wartościami rms , a Um i Im są wartościami w maksimum. Moc na cewce i u t ¼T Energia magazyn. T Energia wydziel. L + v _ p(t) Energia magaz. + e_ UI Energia wydziel. i u wyprzedza i o 90o -UI W pierwszej ćwiartce, p = ui jest dodatnie, a więc moc wpływa na cewkę. W czasie 2 ćwiartki, p jest ujemne i moc zmagazynowana w L jest zwalniana z powrotem do obwodu Moc na kondensatorze i UI p(t) u + e_ C + v_ i Energia wydziel. Energia magazy. T Energia wydziel. Energia magaz. ¼T t u opóźnia się o 90o -UI W czasie 1 ćwiartki, p = ui jest dodatnie, a więc Moc magazynowana jest w C. W czasie 2 ćwiartki, p jest ujemne a energia zmagazynowana na C jest oddawana do obwodu. Moc bierna Dla obwodów czysto pojemnościowych lub indukcyjnościowych (cewka), średnia moc uśrednionia po jednym okresie wynosi zero; tzn. nie odbiera się i nie traci się żadnej mocy Moc bierna płynąca do L i C: Indukcyjna, QL = ULIL = IL2XL = UL2/XL Pojemnościowa, QC = UCIC = IC2XC = UC2/XC Przez konwencję moc bierną na pojemności definiuje się ujemnie. Moc w złożonych systemach Dla obwodów składających się z k rezystorów, m indukcyjności, i n pojemności połączonych, szeregowo, lub równolegle moc czynną i bierną można obliczyć : Całkowita moc czynna, PT = P1 + P2 + . . . + Pk Całkowita moc bierna, QT = QLT - QCT, gdzie QLT = QL1 + QL2 + . . . + QLm, pochodzi od L a QCT = QC1 + QC2 + . . . + QCn od C Trójkąt mocy dla obwodów RLC I + E _ + VR _ _ + UL _ q P = IUR QT = QL-QC | S |= P 2 + QT C Moc zespolona, S = P + QT= EI* = I2Z = E2/Z = |S|e jq (VA) gdzie Z = R + j (XL - XC) Moc czynna, P = |S| cos q lub EI cos q (W) Moc bierna, QT = |S| sin q lub EI sin q (VAR) U+ 2 Czynnik Mocy Czynnik mocy, Fp = cos q = P/S Faza czynnika mocy, q = cos-1 (P/S) W obwodach RL, czynnik mocy się opóźnia ponieważ natężenie się opóźnia , w czynnik mocy wyprzedza. Urządzenia elektryczne pracujace w AC mają moc wyrażana w VA a nie w W aby uwzględnić extra prąd potrzebny do obciążeń typu indukcyjnego. Poprawka ze względu na czynnik mocy + E - QC Inductive load L + E - Resistive R load Power factor corrected load Poprawiony czynnik mocy Poprawka na czynnik mocy is używana jest poprzez dodanie do obwodu reaktancji odwrotnego typu do danej w obwodzie. W większości elektrowni gdzie obciążenie są typu indukcyjnego (cewki), dodaje się pojemności równolegle aby zredukować prąd ze źródła i obniżyć moc bierną (rezonans prądów).