Satelitarne obserwacje Ziemi

Satelitarne obserwacje Ziemi
Andrzej Ciołkosz
Instytut Geodezji i Kartografii
50 lat ery kosmicznej
Ponad 4 500 startów rakiet
32 000 wyniesionych różnych obiektów
800 czynnych satelitów i sond
kosmicznych
Wybrane misje satelitarne
Bieżące misje satelitarne
Satelity środowiskowe
Landsat, SPOT, IRS, TERRA, AQUA, AURA
Satelity wysokorozdzielcze
IKONOS, QuickBird, WorldView
Satelity mikrofalowe
ENVISAT, ERS, RadarSat, ALOS, TERRA SAR-X
Satelity do badania mórz
Topex-Posejdon, SeaWiFS,
Satelity specjalnego przeznaczenia
ICESat, CryoSat, GRACE , Calipso, Cloudsat
Podział sztucznych satelitów Ziemi
• Cywilne
–
–
–
–
–
–
Komunikacyjne
Nawigacyjne
Meteorologiczne
Geodezyjne
Geofizyczne
Środowiskowe
• Wojskowe
–
–
–
–
–
Komunikacyjne
Nawigacyjne
Meteorologiczne
Geodezyjne
Rozpoznawcze
•
•
•
•
•
Rozpoznania obrazowego
Nasłuchu elektronicznego
Kontroli oceanów
Wczesnego ostrzegania
Wykrywania eksplozji
nuklearnych
Charakterystyka zdjęć satelitarnych
Rozdzielczość przestrzenna
(terenowa)
Rozdzielczość spektralna
– Liczba kanałów
– Szerokość pasma
Rozdzielczość radiometryczna
Rozdzielczość czasowa
Rozdzielczość przestrzenna
zdjęć satelitarnych
MGS
NOAA
Terra-MODIS
Landsat
SPOT
IRS
IKONOS
QuickBird
WorldView
1 000 m
1 000 m
1 000 m 500 m 250 m
30 m
15 m
20 m
10 m
5m
25 m
6m
4m
1m
2,4 m 0,6 m
0,5 m
Porównanie
rozdzielczości
przestrzennej
zdjęć
satelitarnych
Rozdzielczość spektralna
Liczba kanałów
WoldView
IKONOS
NOAA AVHRR
Landsat TM
MSG SEVIRI
Terra Aster
Terra Modis
E0-1 Hyperion
EO-1 LAC
1 (pan)
4 + 1 (pan)
5
7 + 1 (pan)
11
14
36
220
256
Orbity:
biegunowa, nachylona, geostacjonarna
Zasięgi satelitów geostacjonarnych
Orbita
heliosynchroniczna
Zastosowanie teledetekcji satelitarnej
w badaniach atmosfery
Bilans energetyczny
Chmury, ich rodzaje, opady
Kierunek i prędkość wiatrów
Temperatura i wilgotność powietrza
Aerozole
Ozon
Gazy śladowe
Droga tornado Wilma
w dniach 15- 24. 10. 2005 r.
Rozkład ozon nad Europą środkową w dniu 4 czerwca 1999 r.
(wyznaczony na podstawie zdjęć satelitarnych)
IMGW Kraków
Opad pyłu
z elektrowni „Turów”
w pierwszej połowie
marca 1979 r.
Zastosowanie teledetekcji satelitarnej
w badaniach hydrosfery
Kolor morza (przeźroczystość wody,
zawiesiny, chlorofil, zanieczyszczenia)
Temperatura powierzchni wody
Wysokość fal morskich
Prądy morskie
El Nino, La Nina
Rzeźba powierzchni mórz i oceanów
Rzeźba dna morskiego
Wzrost poziomu mórz
Średnia temperatura powierzchni globu ziemskiego
w styczniu 1979 r.
Anomalie powierzchniowej
temperatury wody na Pacyfiku
w okresie występowania
EL Nino w grudniu 1982 r.
Anomalie temperatury wody
mieszczą się w zakresie
-4oC do +4 oC
(zmiana kolorów od szarego,
przez niebieski, różowy
do pomarańczowego)
Strzałkami
oznaczono kierunek i siłę
wiatrów wywołujących fale
i prądy powierzchniowe
(wg GSFC)