WYSOKI PRZEDSTAWICIEL UNII DO SPRAW ZAGRANICZNYCH I POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 3.2.2016 r. JOIN(2016) 4 final 2016/0025 (NLE) Wspólny wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy o dialogu politycznym i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Wspólnotą Andyjską i należącymi do niej państwami (Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru i Wenezuelą), z drugiej strony PL PL UZASADNIENIE Załączony wniosek stanowi instrument prawny umożliwiający zawarcie Umowy o dialogu politycznym i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Wspólnotą Andyjską i należącymi do niej państwami (Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru i Wenezuelą), z drugiej strony („Umowa”). Dnia 15 grudnia 2003 r. w Rzymie podpisano Umowę o dialogu politycznym i współpracy między UE i Wspólnotą Andyjską. Umowa koncentruje się wyłącznie na dialogu politycznym i współpracy i nie obejmuje części handlowej. Nadrzędnym celem Umowy jest pogłębienie stosunków między UE i Wspólnotą Andyjską w drodze rozwijania dialogu politycznego i zacieśnienia współpracy, a także stworzenie warunków umożliwiających stronom wynegocjowanie możliwego do zrealizowania i obustronnie korzystnego układu o stowarzyszeniu, obejmującego umowę o wolnym handlu, na podstawie wyników programu pracy z Doha. Umowa przyczynia się do sformalizowania i zacieśnienia dialogu politycznego, który dotychczas opierał się na nieformalnych ustaleniach zwanych deklaracją rzymską (z 1996 r.), i poszerza zakres współpracy o nowe obszary, takie jak prawa człowieka, zapobieganie konfliktom, migracja, a także walka z narkotykami i terroryzmem. Szczególny nacisk położono w niej na współpracę w zakresie wspierania procesu integracji regionalnej we Wspólnocie Andyjskiej. Umowa opiera się na ramowej umowie o współpracy z 1993 r. zawartej między dwoma regionami, a także na deklaracji rzymskiej, i zastąpi je w momencie wejścia w życie. W związku z mieszanym charakterem Umowy musiała ona zostać ratyfikowana przez państwa członkowskie. Do stycznia 2013 r. 15 państw członkowskich UE, które podpisały Umowę, i wszystkie państwa należące do Wspólnoty Andyjskiej ratyfikowały Umowę z wyjątkiem Wenezueli, która wystąpiła ze Wspólnoty Andyjskiej w 2006 r. Do dzisiaj Umowa nie została zawarta z powodu wewnętrznego kryzysu politycznego i instytucjonalnego, z którym Wspólnota Andyjska musiała się mierzyć od 2006 r., kiedy Wenezuela wystąpiła z tego ugrupowania. W 2011 r. Wspólnota Andyjska zainicjowała proces reform strukturalnych, których celem było zwiększenie jej opłacalności i skuteczności, ponowne skoncentrowanie się na handlu i integracji gospodarczej, połączeniach międzysystemowych między sieciami przesyłowymi i społecznych aspektach integracji (swobodny przepływ osób, promowanie tożsamości andyjskiej). Celem reform było ponadto sprzyjanie większej zbieżności i komplementarności z pozostałymi organizacjami w regionie, zwłaszcza z Unią Narodów Południowoamerykańskich (UNASUR). W 2013 r. UE podpisała wielostronną umowę o wolnym handlu z Kolumbią i Peru, do której to umowy przystąpił niedawno również Ekwador. Zawarcie Umowy o dialogu politycznym i współpracy pozwoli UE uzupełnić wspomnianą wyżej wielostronną umowę i zapewnić ramy regionalnego dialogu politycznego w obszarach wspólnego zainteresowania. Umowa zawiera również klauzulę o readmisji (art. 49) mającą duże znaczenie w kontekście umów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych, które Komisja podpisała z Kolumbią i w najbliższych miesiącach podpisze z Peru. By zapewnić wejście w życie Umowy, należy dokończyć jej zawarcie w imieniu Unii Europejskiej. Z uwagi na proces rozszerzenia, który miał miejsce od czasu podpisania Umowy, konieczne jest przyjęcie protokołu biorącego pod uwagę przystąpienie do Unii Europejskiej następujących państw: Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Węgier, Republiki Malty, Rzeczypospolitej PL 2 PL Polski, Republiki Słowenii i Republiki Słowacji – dnia 1 maja 2004 r.; Republiki Bułgarii i Republiki Rumunii – dnia 1 stycznia 2007 r. oraz Chorwacji – dnia 1 lipca 2013 r. Komisja zwraca uwagę, że Umowa zawiera następującą Deklarację Komisji i Rady Unii Europejskiej w sprawie klauzuli dotyczącej definicji stron (art. 53): „Postanowienia niniejszej Umowy, które objęte są częścią III tytuł IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, są wiążące dla Zjednoczonego Królestwa i Irlandii jako oddzielnych Umawiających się Stron, a nie jako części Wspólnoty Europejskiej, dopóki Zjednoczone Królestwo lub Irlandia (w zależności od przypadku) nie powiadomi Wspólnoty Andyjskiej jako Strony, że zostało(-a) objęte(-a) tymi postanowieniami jako część Wspólnoty Europejskiej zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. To samo ma zastosowanie do Danii, zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii załączonym do wspomnianych traktatów.”. Jako że wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy nie opiera się na żadnej podstawie prawnej z części III tytuł V TFUE, Komisja jest zdania, że powyższa jednostronna deklaracja stała się bezprzedmiotowa. Komisja uważa zatem, że z okazji przyjęcia decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy Rada i Komisja powinny podjąć następującą wspólną deklarację: „Rada i Komisja zwracają uwagę, że decyzja o zawarciu Umowy jest przyjęta na podstawie art. 207 i 209 TFUE, a nie »zgodnie z częścią III tytuł V TFUE«. W związku z powyższym deklaracja jednostronna podjęta przez Komisję i Radę Unii Europejskiej w sprawie klauzuli dotyczącej definicji stron (art. 53) z okazji podpisania Umowy stała się bezprzedmiotowa.”. PL 3 PL 2016/0025 (NLE) Wspólny wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy o dialogu politycznym i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Wspólnotą Andyjską i należącymi do niej państwami (Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru i Wenezuelą), z drugiej strony RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 37, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 i 209 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) i art. 218 ust. 8 akapit drugi, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej oraz Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa1, uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Dnia 18 marca 2003 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie Umowy o dialogu politycznym i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Wspólnotą Andyjską i należącymi do niej państwami (Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru i Wenezuelą), z drugiej strony („Umowa”). (2) Umowa została podpisana w dniu 15 października 2003 r. (3) Zgodnie z art. 54 ust. 1 Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu. (4) Umowa powinna zostać zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej Umowę o dialogu politycznym i współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Wspólnotą Andyjską i należącymi do niej państwami (Boliwią, Kolumbią, Ekwadorem, Peru i Wenezuelą), z drugiej strony. Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji. 1 PL 1 Dz.U. C […] z […], s. […]. 4 PL Artykuł 2 Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa przewodzi Wspólnemu Komitetowi przewidzianemu w art. 52 Umowy. Unia lub, w stosownych przypadkach, Unia i państwa członkowskie są reprezentowane we Wspólnym Komitecie w zależności od przedmiotu sprawy. Artykuł 3 Przewodniczący Rady wyznacza osobę umocowaną do dokonania w imieniu Unii Europejskiej powiadomienia, o którym mowa w art. 54 Umowy, aby wyrazić tym samym zgodę Unii Europejskiej na przystąpienie do Umowy. Artykuł 4 Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 5 PL